HET HAARLEMSCHE STADSBEELD.
UIT DE WERELD VAN
DE FILM.
H.D. VERTELLING.
Van alles en nog wat.
Hoe het eens was.
Hoe het geworden is.
Brug over de Jan Cijzenvaart.
Wat was het vroeger een mooi schilder
achtig plekje het bruggetje over de Jan
Gij zenvaart.
Er Is nu een andere brug gekomen, die wel
is waar uitstekend aan de verkeerseischen
voldoet, maar niet zoo het oog bekoort. Trou
wens de heele omgeving is veel nuchterder
geworden.
Heden een ster,
maar morgen
De strijd om het behoud van roem.
Tom Mix.
De winnaar van heden Is de verliezer van
straks. En de ster van vandaag is de figu
rant van morgen. Zoo is het in Hollywood.
Miss X, onbekend. Regisseur ziet haar toe
vallig in een dancing. Wie Is dat meisje? Die
blonde bedoel ik? Dat is juist het type, dat
ik noodig heb .Proef, f-lim, succes, geld,
reclame voor een poosje. Dant volgt weer
onbekendheid.
Of de regisseur ontmoet een jongeman met
hongerige blikken voor een restaurant. Wie
ben je? Juist het type, dat ik noodig heb.
Murray heet je. „Ik ben King Vidor". Murray
waar nog nooit Iemand van gehoord had,
kreeg de hoofdrol in „The Crowd" op deze
wijze. En het succes en een prachtige toe
komst glimlachten hem toe. Maar zijn roem
steeg hem naar het hoofd. Hij kwam ge
regeld to laat. voor de opnemingen en hij
hield het zelfs den korten, normalen lévens-
duur van een ster niet uit.
Maar do tegenslagen prikkelden hem, hij
wilde terug. Hoe moeilijk dat is weten alleen
de sterren van gisteren. Murray klemde zijn
tanden opeen en zei: „Ik zal het toonen. Ik
zal mijn weg terug vechten, tot ik er bij
neervai".
En hij is weer terug.
De intrede der talkies was voor velen het
einde.
Toen ik ruim 6 jaar geleden in Hollywood
kwam, zegt Margaret Chute, was er geen
rmnvi Snn Tom Mix. Zijn Wild-
West-films „vlogen".
Als zijn salaris werd
de fabelachtige som
van 17000 dollar per
week genoemd!
De talkies nekten
hem. Wild-West
films gingen uit de
mode;men wilde een
stem. geen paardrij
kunst. Een jaar later
werd geen Mix-fiim
meer geproduceerd.
Tom zei de. dat het
hem niete kon
schelen. Hij was rijk.
Toen begon hij te
reizen en trekken
met een circus, po
gend een nieuwe
populariteit op te bouwen. En nu, ook na
zijn zware longontsteking, nu klimt hij weer
op de ladder der beroemdheid bij de film.
Harry Langdon, een der bekendste komie
ken na Chaplin en Lloyd, 5 jaar geleden,
schiep films, die veel succes hadden. Hij
vertrouwde echter te veel op zich zelf, wilde
niets van anderen aannemen en gleed
terug naar het onbekende. Een enkele film
van hem wordt nog uitgebracht. Maar be
roemd is hij niet meer
Ook John Gilbert
behoorde eens tot de
*bestbetaalde sterren
totdat men zijn
stem op het doek
hoorde! Zijn direc
teuren trachtten het
contract met hem te
annuleeren, maar
John gal' geen kans
daarvoor. Hij vócht
voor het behoud van
zijn plaats; nam
spreeklessen, had
langdurige gesprek
ken' met geluidtech
nici. En nu mot zijn
•laatste films wint
hij het verloren ter
rein weer geheel terug.
Onder de vrouwelijke sten-en zijn de voor
beelden even merkwaardig. Betty Compson
werd als jong meisje reeds de opvolgster van
Mary Plek ford genoemd. Zij verdween echter
weer in het niet, maakte wfilms bij kleine
maatschappijen en verdiende haar brood.
Meer niet.. De talkie heeft haar echter ge
holpen. Want ze slaagde erin kleine rollen
te krijgen, om te toonen, dat ze het uit
stekend kon. En thans heeft ze een nieuw
ster-contract.
Een der beroemde Mack Sennet bathing
beauties Marie Prevost werd te vroeg tot ster
gemaakt. De directeuren hadden zich daarin
vergist, want ze had niet het succes, dat de
directies van haar films verwachtten. En
ze geraakte op den achtergrond. Maar ook zij
is teruggekomen, zij het dan ook in een
ander genre, dan de bakvisch-rollen van voor
heen. Want ze is veel gezetter en forschcr
geworden.
John Gilbert.
Wat Clara Bow ten
val bracht, de „it-
girl", och men weet
het. Behalve haar
slechte film-stem
deden het de tegen
werking van haar
secretaresse en de
praatjes, die rond
gingen. Maar zij trok
om zoo te zeggen, de
honderdduizend op
een heel lot. Want
ze trouwde met Rex
Bell en is gelukkiger
dan ooit. Zelfs wordt
weer over films van
haar gesproken.
Op en neer en omgekeerd gaat de roem.
Maar onafwendbaar wacht „morgen".
Als Robert Mont
gomery niet werkt
in de studio's is het
zeker dat men hem
kan vinden in zijn
Spaansche villa in
Beverly Hills, op de
tennisbaan of op het
golfveld. Vier muren
en een dak kunnen
den levendigen Bob
niet vasthouden. Hij
is slechts op zijn
A gemak op plaatsen,
~>-v-ütxg waar genoeg ruimte
Robert Montgomeri js Qm zich vrij te
bewegen.. In zijn: vrije uren heeft hij 'n .racket
in zijn hand, zijn golfuitrusting over zijn-
schouders o f rijlaarzen aan zijn voeten.
Deze jonge man, die in twee jaren be
roemd geworden is, moet altijd wat te doen
hebben. Hij loopt nooithij rent. Hij
is altijd op weg ergens heen om wat te
doen. Hij is voortdurend .vol enthousiasme.
Als hij werkt, werkt hij met alle energie
die in hem is. Als hij een golfstick of een
tennisracket zwaait, doet hij het met een
jeugdige sprankelende levensdurf.
Toen Bob voor het eerst in Hollywood
aankwam als een onbekende filmspeler af
komstig van het New-Yorksche tooneel
huurde hij een klein huisje in een rustige
straat. Hij reed in een miniatuur wagentje
en bracht zijn salaris naar een bank, waar
van hij eerst een klein inkomen aftrok en de
rest liet beleggen.
Met het succes kwamen ook salarisver-
hoogingen, maar het geld dat Bob gebruikte
werd niet veel meer. De eenige verandering
in zijn levenswijze was het huren van een
grooter huis en het koopen van een grootere
wagen. Dit bewijst dat Robert Montgomery
een verstandige jonge man is.
Het tehuis van den jongen Montgomery
is opgetrokken in een imitatie Spaansche
bouwtrant, omringd door veel struikgewas
met een ruim schaduwrijke binnenplaats.
Bob's speciale trots is een bibliotheek met
veel boeken, zachte en gemakkelijke stoelen,
voorzien van leeslampen. Hier leest, schrijft
of praat hij als geen andere dingen zijn
aandacht vragen.
De eerste paar maanden van zijn film
loopbaan had hij weinig tijd iets anders te
doen dan zijn werk. Hij speelde de eene film
na de andere, soms in twee tegelijk. In die
dagen zei hij eens „als ik niet aan een film
werk, ben ik aan het repetereen om moet
ik zorgen voor mijn costuums"
Sinds hij onder de eerste artisten gerekend
wordt heeft hij meer vrijen tijd en kan hij
van zijn huis genieten, vrienden ontvangen
en anderen bezoeken.
ob en zijn vrouw leven zooals alle andere
jong getrouwde lui. Zij spelen bridge en
tennis en gaan naar theaters en partijen.
Onder hun intieme vrienden behooren Elliott
Nugent, Chester Morris, Ediwards Nugent,
Neil Hamilton en nog enkele andere jong
getrouwde menschen.
Het programma dat Robert Montgomery
efderen Zondag afwerkt zou voldoende zijn
om een ander volkomen uit te putten. In de
buurt van Beverly Hills maakt hij 't mor
gens een flinken tocht te paard, dan neemt
hen kouden douche, ontbijt en speelt een
partijtje golf. Na de lunch speelt hij tennis
en na het diner bridge. Deze dagverdeeling is
volgens Bob het beste geschikt om den vol
genden dag weer frisch en uitgerust aan het
werk te gaan.
Hij heeft een zwak voor hel gekleurde pull
overs en sjawls en geetf de voorkeur aan
sportkleedlixg boven een meer officieel cos-
tuum. Indien mogelijk draagt hij steeds ten
nisschoenen met rubber zolen en als hij
persé een hoed moet dragen zoekt hij steeds
een slappe vïlthoet uit
Hij is een eenhousiast bridge-speler en dol
op polo. Zijn grootste verlangen is zooveel
geld op te sparen om zich- terug te trekken
op een farm, waar hij paarden, honden,
tennisbanen en boeken kan hebben.
Jaap Speyer. de in Berlijn werkende Neder-
landsche regisseur, heeft zijn nieuwste film:
..Meisjes, die spoorloos verdwijnen" beëindigd.
De hoofdrollen in deze film worden gespeeld
door: Ursula Grablcy. Edith Meinhardt.
Harry Frank, Harry Hardt. Jack Mylong
Münz. Nog voor het einde van deze maand
zal deze film zijn prcinicrc Le Berlijn beleven.
JOURNAAL.
Weet ge, hoe de werkelijke namen zijn van
de filmsterren? Hier volgen enkele.
Greta Garbo, Greta Gustavson.
Marie Dressier, Leila Koerber,
Ramon Novarro, Ramon Samaneigo.
John Gilbert, John Pringle.
Dolores del Rio, Lolita Dolores Asunsolo de
Martiner.
Richard DLx, Ernest Brimmer.
Ricardo Cortez, Jack Krantz.
Renée Adorée, Jeanne de la Fonte.
Anita Page, Anita Pomares.
Josef von Sternberg, Joe Stern.
Marion Davies, Marion Douras.
Karl Dane, Rasmus Karl Thebelson Gott
lieb.
Nancy Carroll, Nancy le Hiff.
Richard Arlen, Richard van Mattimore.
Helen Hayes, Pielen Brown.
Joan Crawford, Billle Cassin (naar haar
stiefvader, anders La Soeux-).
Gwen Lee. Gwen le Pinski.
Mac Murray, Marie Koenig.
Onder eigen naam treden o.a. op Ethel,
John en Lionel Barrymore. Norma Shearer,
William Haines, Buster Keaton, Jackie Coo
per, Clark Gable, Rob. Montgomery, Wal
lace Beery.
Een serie 1-acters wordt vei-vaardfgd,
waarin zeer vooraanstaande zangei-s, zange
ressen, musici, dansers en andere kunste
naar-s zullen opti-eden .De eerste van deze
serie is reeds gereed en is getiteld: „Schu
berts Lieder". Richard Tauber treedt in
dezen 1-acter op.
De schmink-afdeeling van de Metro stu
dio's komt dezer dagen voor moeilijke pro
blemen te staan, in verband met de film
Rasputin met John, Ethel en Lionel Barry
more. Niet alleen moeten de hoofdpersonen
als Rasputin, de Czaare aartshertog Ferdi
nand eir anderen geschminkt worden, maar
ook moeten acteurs tot Koropotkin, Kerensky
en Trotsky „bijgewerkt" worden. Een groot
aantal foto's vair bekende personen is daar
voor bijeengebracht.
Anita Loos, de schrijfster van Blondjes
genieten de voorkeur heeft eexr nieuw film
verhaal geschi-even, getiteld Nora. De regie
is toevertrouwd aan den jongen regisseur
Rowland Brown, terwijl de hoofdrol vervuld
zal worden door Jean Hai^low, wier film Eed
Dust met Clax-k Gable in Amerika een enorm
succes heeft.
De Metro heeft een eigen onderzeeër. Voor
de nieuwe film Pig Boats is een complete
bruikbare marine-onderzeeër gebouwd, onder
toezicht van marine-officiex-en en ingenieurs
De hoofdrollen in deze film - worden vervuld -
door Robert Montgomery, Walter Huston en
Jimmy Durante.
We zijn ingevroren. Van.
Dit laconieke telegram werd in de Metro
studio's ontvangen van den regisseur W. S.
van Dyke, die in de IJszee bezig Is met de
opnemingen van de film Eskimo. Het be-
teekent, dat de schoener Nanuk, waarop zich
een expeditie van 35 operateui-s en technici
bevindt, thans ingesloten is door het ijs en
hiermede voortgedreven zal worden tot de
lente de boot weer vrijmaakt.
Asta Nielsen zal weer voor de film gaan
spelen. Haar eerste geluidsfilm heeft den ro
man van Alfi'ed Schirokauer ,Die unmöglii-
che Liebe" tot basis.
EEN AFRIKAANSCH MONSTER.
Zijn er in de wereld nog voi-men van 'even
te vinden gelijk die der monsterachtige fauna
uit het midden van het Palaezoïsche tijd
perk? Het is mogelijk dat de niet onder
zochte moerassen en wildernissen van Cen-
traal-Afrika nog zulke beesten verborgen
houden voor den nieuwsgierigen mensch,
want deze streken zijn tengevolge van het
doodelyk ongezonde klimaat vrijwel ontoe
gankelijk. Onlangs is een Belgisch onderzoe
ker en handelaar tot den rand van deze
wereld doorgedrongen en hij beweert een
enorme hagedis gezien te hebben, die bezig
was zich te goed te doen aan de over
blijfselen van een nijlpaard. Het beest ge
leek op een geweldige leguaan, grooter dan
een olifant en scheui-de groote stukken
vleesch van het karkas. Vreemd als dit ver
haal mag schijnen, zijn er velen, die er in
waarheid aan gelooven. Grobler, de Zuid-
Afx-ikaansche jager op groot wild, ver
klaart, dat Zuid-Afrika nog vele dingen voor
den mensch verbergt en zijn naam van „Het
donkere vasteland" nog steeds waardig is.
Meer dan eens zijn vree.mde sporen van enor
me afmetingen gevonden en de verhalen,
die i verteld worden door mannen, die door
gedrongen zijn in de niet-onderzochte diep
ten van de wildernissen over vreeselijke vor
men, die zij in rivieren en moerassen ge
zien hebben, zullen mogelijk eens blijken
waar te zijn. De korte vei-klaring van de
onromantische Romeinen, toen de wonde
ren van Afrika voor hen in steeds grooter
hoeveelheden werden geopenbaard, is vain
daag ïxog van toepassing: „Africa semper
aliquid novi" Afrika heeft altijd iets
nieuws
's WERELDS GROOTSTE
MANDEN.
I-Iet is bekend, dat vele Afrikaansche stam
men reusachtige manden van takken en riet
gebruiken, die met de hand zijn vervaardigd
en dienen ter berging van hun gemeenschap
pelijke graanvoorraden. Maar deze primitieve
korenschuren zijn nog maar klein in verge
lijking met de rijstmanden bij de Filippino's
van Luzon in gebruik zijn. De inboorlingen
die deze manden maken, zijn van hun pril
ste jeugd af geoefend in dat werk. Aller
eerst wordt een sterk geraamte van bamboe
vervaardigd. Daarna worden de openingen
dichtgeweven met kleinere stukken bamboe
en bepaalde taaie inlandsche grassen. Het
vlechten van de manden is lang niet. gemak
kelijk, want zij moeten zóó dicht zijn. dat de
rijst er niet -r'cor kan zakken en dat de in
houd wordt beschut tegen de tropische re
gens, die gedurende het natte seizoen valien.
d - 3 -vVM-rKV-<»
rr ,,/ji
Hoe wij die plek nu kennen.
Jeugdherberg.
door ELS DE BOIS
Terug naar de natuur Maar hoe warm het
is en hoe verDe berg is hoog, de weg is
steil, en we zijn ixxaar twee armzalige trek
vogels. Onze veldflesschen zijn leeg, en de rie
men van onze rugzakken schuren in ons
vleesch. We zijn kwaadaardig van dorst en
moeheid.
Plotseling, bij een kromming van den weg,
de herberg. Groot en gezellig ziet het er uit,
en veelbelovend koel. Onder de linde op het
voorpleintje zit een jongen en speelt fluit,
voor zichzelf en de musschen. Het is idyllisch
We loopen naar binnen, door de lange tegel
gang. Aan het einde gaat een deur open en
een zware kolossus in een plus-four en met
een waterhoofd verschijnt. Dit is de man, te
gen wien we anderhalven dag „vader" zullen
zeggen. Het waterhoofd kijkt sarcastisch naar
onze gepoeierde neuzen en schiijft tenslotte
met merkbare tegenzin onze namen in een
groot boek.
De waschkamer is helder en ruim, met veel
douches en kranen. Bij de gootsteen staat een
enorm-dikke' juffrouw, die ons hartelijk be
groet, als we binnenkomen. We storten ons op
de kranen. Even later de stem van de juf
frouw: „Kinderen, draaien jullie je es even
naar den muur?". Groote verbazing. De juf
frouw klagelijk: „Ik wou me net gaan was-
schen, toen jullie binnenkwamen, en nou
geneer ik me-zoo!" Naast eikaar staan we in
oen hoek, en-we durven elkaar niet aankijken.
Tien minuten, twintig -minuten, .'terwijl de
juffrouw opgeruimd plonst en plenst in het
water. Als we weer mogen kijken, heeft ze
zich geheel in het rose gekleed en lijkt een
schoons en welgedane big.
Avond In het dagverblijf, met de gezel
lige glas-in-lood-ruitjes en de roode gera
niums, is het stampvol. We zijn laat thuis
gekomen, er zijn nog. maar weinig tafeltjes
onbezet. Een verward' gegons en gebrom als
in een bijenkorf, trekkers uit alle deelen van
het land wisselen hun ervaringen; in de keu
ken rent de moeder als een opgejaagde klok
hen heen en weer, en vult eindelooze rijen
theekoppen. Op een bank xxaast de schouw is
een trekker in slaap gevallen; hij heeft geel
haai-, een helblauwe kiel, en zwaar begroeide
bloote beenen. Een jongen gaat aan de piano
zitten en speelt. Syncopation. Argentijnsche
tango's, en een heerlijk sentiment-eele slow-
foxtrot. Hij speelt buitengewoon goed, en men
applaudisseert. Dan komt onze vader binnen,
en plaatst langzaam exx nadrukkelijk een
groot bord op de piano: „Deze piano is een
piano, geen moppentrommel".
Nacht De juffrouw in het bed boven
me schokt en woelt zoo, dat ons heele bed
denstellage heen en weer swiept, de dikke
mama in het bed links naast me voert een
fluistergesprek met een vriendin over een
zekere Mientje en „britslessen", en in het bed
recht naast me tikt een wekker, hard en
haastig. Ik verzoek allervriendelijkst het ding
stop te zetten, iedereen wordt immers 's mor
gens gewekt. Geen antwoord. Ik probeer het
nog eens. Een boos geknor. Mijn compagnon-
trekvogel bemoeit zich met het geval, zegt
dingen, die ze alleen in het veilig donker van
den nacht durft te zeggen, en voert er eeni-
ge duidelijke wenken aan toe omtrent het
toekomstig lot- van den wekker. Onmiddellijk
is het doodstil.
Tegen middernacht schrik ik wakker. On
weer komt opzetten boven onzen berg, drei
gend rommelt het al in de verte. In de bed
den zijn de fluistergesprekken weer hervat,
nu gi'ootendeels in mineur. Ik vang hier en
daar een brok van een gesprek op. „Bij ons
in Hilversumgetroffen door den blik
semdadelijk doodvriendin van de
schoonzuster van mijn zusterHet licht
even. Een schrille kreet-: „Hoeveel bliksem
afleiders zijn hier? Ik ben bang!" Dan, plot
seling, is het onweer er, in zijn volle kracht,
en pal boven ons hoofd. Het huis trilt onder
de geweldige slagen, en het vuur is niet van
de lucht. Iedere bliksemstraal verlicht hel
onze kamer. Er is geschreeuw, gestommel, ge
kijf, vertwijfeld gesnik, en daar tusschendoor
de bemoedigende woorden van enkele dappe
ren. „Maak het raam open, heb'is hier doods
benauwd, dat is gevaarlijk!". „In Godsnaam,
houd het raam dicht!" Een nieuwe bliksem
straal. Bij het raam even een glimp van twee
kijvende vrouwen, een lang en dun in een fu
turistische pyjama, de ander kort en dik in
een prae-historisch nachthemd met een stijf
boordje. Plotseling een harde klop op de deur.
De stentorstem van den herbergvader. „Is or
hier iemand bang? Wie bang is, kan beneden
komen!" Algemeene stilte. Wie er bang is?
Niemand immers. Niet bepaald bang. Och
nee. Vreeselijk kinderachtig, om bang le zijn
voor onweer. De hei*bergvader verdwijnt. Ge
schuifel van bloot-e voeten, gekraak van bed
den; alles kruipt weer onder de wol. Enkele
fluistergespi-ekken worden nog hervat. Het
onweer trekt langzaam af, het geluid van
den donder weerkaatst nog lang tegen de
heuvels, en een stroomende regen valt neer.
Het- geruisch ervan vermengt zich met het
regelmatig gesnurk van enkelen, die al
slapen
We worden gewekt- door kanonschoten. On
ze herbergvader tracht de deur in te slaan,
om aan te toonen dat het ha" zeven is. E
ploft, iets op mijn teeuen. Mijn bovenbuur
vrouw zit op mijn bed en trekt kaar kousen
aan. Ze heeft griezelig misvormde armen. Als
een reusachtige spin zit ze daar, kijkt me aan
en zegt schor dat ik moet ópstaan. Van schrik
gehoorzaam ik onmiddellijk.
We zijn, als gewoonlijk, te laat. In het dag
verblijf is alles koortsachtig bezig met boe
nen, schuren en stof afnemen. De stem van
dexx vader schalt door de ruimte; „Mevrouw
Jansen!" Mevrouw Jansen, klein mager
mensch je, schokt op uit haar stoel. De va
der, dreigend; „Uw man wacht op u. Maar
eerst wacht ik op u, bij de groente". Mevrouw
Jansen schijnt zich niet bijster op het tête
a tête te verheugen.
Voor het laatst helpen we de dikke moe
der hx de keuken. Ze praat, en praat, en lacht
en waggelt bedrijvig heen en weer, terwijl
haar onderkin van geplisseex-d vetgezellig
meewaggelt We nemen afscheid van haar en
van den vader, die ons overdi-even hartelijk
de hand schudt, en waarschijnlijk in zijn
hart blij is, dat hij ons kwijt is. Immers, we
zijn maar namaak-trekkers. Hoe komt zoo'n
man aan zoo'n vrouw? We philosofeeren er
nog over als we al lang weer cp weg zijn, zon
der haast, zonder doel, de onbekende verte
tegemoet, waar de bergen grijsachtig liggen
in den nevel, en waar tegen uitgestrekte hel
lingen de boschbessen groeien, blauw en wa
zig en nog nat van dauw. De jeugdherberg
wordt al een dierbare herinnering, steeds ver
der trekken we weg; langs glinsterend gele
lupinenvelden, dronken van licht en zon, en
door donkere dennenbosschen waar niets
meer de stilte verbreekt, dan het knappen
van dor hout en'het geklop van een specht
in de verte.
DRAADLOOZE TELEGRAFIE BIJ
DE CONGOLEEZEN.
Reeds eeuwen voox-dat de uitvinding der
marconigrafie de beschaafde wereld in ver
bazing- bracht, maakten de negerstammen,
levende in de uitgestrekte wouden van den
Congo, van draadlooze telegrafie gebruik, en
nog steeds hebben zij hun seinsysteem daar
gehandhaafd. Een dikke .boomstam, de dikste
die in1 het bosch is te vinden, dient hun als
seintoestel en wel op zeer eigenaardige wijze.
Een stuk van anderhalve tot twee Meter
lengte wordt van den boom afgezaagd en door
den bast wordt een opening van pl.rn. 5 c.M.
middellijn geboord, 't Is nu de kunst der Con-
golezen om door deze opening den geheelen
stam uit te hollen zonder den wand verder te
beschadigen. Om te seinen wordt door „des
kundigen" met een zware knots volgens vast
syteem (men zou kunnen zeggen: een primi
tief Morse-systeem), op den boomstam ge
slagen, waardoor een dof-dreunend geluid'
ontstaat, dat door de lucht tot op zeer groote
afstanden wordt voortgeplant. Hoewel
iedere Congolees deze seingeluiden verstaat,
zijxx er in een Congodorp doorgaans slechts
twee personen, een vader eix zoon. die seinen
kunnen en mogen. Dreigt er onraad, of heeft
in zoo'n negerdorp een gewichtige gebeurte
nis plaats, dan wordt dat met goedvinden
van het stamhoofd op de beschreven wijze
onmiddellijk geseind naar de omliggende dor
pen, die het op hun beurt weer overbrengen
naar verderaf gelegen nederzettingen, en zoo
doende gaat het nieuws met ongelooflijke
snelheid van Noord naar Zuid, van Oost nwr
West.
Meer auto's.
Een onderzoek heeft onlangs uitgawezen,
dat over een periode van 4 jaren het aantal
auto's met 24 percent is gestegen, terwijl dat
van motorfietsen gedaald is met 18 pCt.
Luisteraars in Engeland.
Geruimen tijd hebben Duitschland ge
wedijverd om het grootste aant-al luisteraars.
Volgen de opgave van einde October staat
thans Engeland aan de Spits met 5.000.000
luisteraars.
Dertig millioen radio-ontvangers.
De radio-afdeeling van het Amerikaansche
Handelsministerie heeft het aaxxtal radio
ontvangers in de geheele wereld geschat op
30.000.000. waarvan de helft zich in de Ver-
eenigde Staten bevindt.
Dertiexxhonderd zenders worden over de
wereld geacht in bedrijf te zijxx, waarvan
wedex-om de helft in de V. S, Trots deix terug
gang in de prijzen kon de Amerikaansche
radio-Industrie zich goed handhaven.
In het jaar 1929 was de waarde van den
uitvoer 23.122.000; in 1930: 23.133.000 ea
in 1931: 22.635.000.
Branden in Londen.
In het afgeloopen jaar in Londen 4562
branden uitgebroken die gemiddeld 150 pond
gekost hebbeix.
35 kinderen!
De 60 jarige mijnwerker John Sloan uit
Kentucky heeft 35 kinderen die nog allen
leven. Dc oudste is 33 jaar. en de iongste
is eenige weken geleden geboren. Er zijn
twee drielingen cn vier tweelingen bijl
