DE BEZUINIGING BIJ DE RECHTSPRAAK.
ONZE ROZENCULTUUR.
HAARLEM'S DACBLAD
WO EN SD AC 7 DECEMBER 1932
„De kinderrechtspraak heeft afgedaan.
DE KINDEREN WEER AAN HUN LOT
OVERGELATEN.
Mr. G. T. J. de Jongh, kinderrechter te
Amsterdam, heeft in het Tijdschrift voor
Armwezen, Maatschappelijke Hulp en Kin
derbescherming een artikel gewijd aan de be
zuinigingen bij de rechtspraak, in het bijzon
der, die het gebied van den kinderrechter be
treffen.
Hij schrijft in dat artikel, dat hij Vaarwel
genoemd heeft, dat de kinderrechtspraak in
ons land vooreerst heeft afgedaan. Er moet
in deze tijden zeer sterk bezuinigd worden;
maar de opvoeding van de vcrwaarloosde
jeugd had daarvoor in de allerlaatste plaats
in aanmerking mogen komen. Dat is een eisch
van Humaniteit, van Recht en van Christe
lijke liefde. z
„Ik zeg dit", schrijft hij verder „zonder
eenige neiging om de dingen van den slech
ten kant te bezien, zonder eenige rancune ol
gevoel van in mijn persoonlijke gevoelens ge
kwetst of aangetast te zijn. Mijn gedachten en
mijn gevoelens gaan geheel uit naar de arme,
verwaarloosde jeugd, die in de periode van
negen jaren, die achter ons ligt, werd verzorgd
en opgevoed, doch nu en in de toekomst na
genoeg geheel aan zichzelf en aan de ouders,
die er niet voor berekend zijn, hen voor het
leven voor te bereiden, zijn overgelaten. Die
anders zouden zijn opgevoed tot behoorlijke
burgers in de maatschappij.
Er war zu schön gewesen. Het eenige argu
ment luidt, dat het benoodigde geld er met
voor aanwezig is. Over dit argument en
over al het andere wordt eenvoudigweg ge
zwegen wensch ik niet lang te debatteeren.
Er is natuurlijk geld. Zooveel honderden
millioenen worden uitgegeven voor allerlei za
ken. Het i's alleen de vraag, welke uitgaven
als nuttig en noodzakelijk voorop worden ge
steld en op welke uitgaven men bezuinigen
wil en op welke niet."
..Zwaar bezuinigd moet er worden. Desnoods
worden alle rechtbanken en alle kantonge
rechten opgeheven op een paar na. worden
alle conclusies van het O. M. uit de wet ge
schrapt. kortom de meest radicale besnoeiing
van onze rechterlijke macht is ten slotte te
dragen, maar de niet verzorging van jonge
kinderen, die deze zorg noodig hebben, is in
een beschaafden, zedelijk en cultureel niet op
het allerlaagste peil staanden staat, ondra-
..Gij wilt zooveel millioen (ik meen pl.m.
100) geven voor bewapening om het. land te
gen den indringer te kunnen verdedigen. Zorg
in de eerste plaats, dat het land in zedelijk
en cultureel opzicht zoo bestuurd wordt, dat
ieder ingezetene trotsch is op dit bestuur en
goed en bloed over heeft om deze nationale
"waarden tegen den vreemdeling te ver
dedigen.
Wilt gij nog meer millioenen uitgeven om
het opgroeiend geslacht geestelijk te ontwik
kelen (ik meen pl.m. 165 millioen). welaan,
doe het, maar bedenk even, dat boven of
naast de geestelijke ontwikkeling de zedelijke
opfroei van niet minder gewicht is en dat het
bspottelijk is en verkwistend de kinderen vol
te proppen met allerlei nuttige en overbodige
kennis en nog geen duizendste part, geen 165
duizend gulden over te hebben om hen voor ze
delijke ondergang te behoeden."
„Het is toch zoo klaar als hot daglicht, dat
de verwaarloosde kinderen, die den verkeer
den kant uitgroeien en onbekwaam zijn tot
het voeren van den eerlijken levensstrijd, na
derhand bij de gemeenschap terugkeeren als
misdadiger, landlooper of bedelaar, beroeps
steuntrekker, armlastige, prostituee, behept
met geslachtsziekten en monderijnd door aller
liande kwalen, terwijl zij een aantal kinderen
ter wereld brengen die evenmin de opvoeding
genieten, welke onontbeerlijk is voor een
kind, zoodat het aantal schipbreukelingen op
de maatschappelijke levenszeeën op onrust
barende wijze toeneemt."
„Terwijl de uitgaven voor de kinderberech
ting in de laatste jaren toenamen, konden
talrijke gevangenissen en opvoedingsgestich
ten worden gesloten. De regeering weet, dat
voor een enkel kind, in een Rijksopvoedings
gesticht verpleegd, vijfmaal zooveel wordt uit
gegeven als voor een kind. dat de kinder
rechter in een goed milieu laat vex-plegen."
De schrijver zegt dan verder, dat bij de
kinderrechters, gezinsvoogden, kinderpolitie
en directies der opvoedingsgestichten niet het
minste verschil van meening heerscht. daar
zij toch de kindoren kennen en de oudersDoch
de hoogere ambtenaren zien de kinderen en
ouders niet, hebben hen nimmer in hun oor
spronkelijke staat onder de oogen gehad, we
ten niet uit eigen aanschouwing, tenzij later,
als de kinderen in de gestichten in een schoon
pakje aan het publiek vertoond worden.
Beklagenswaardig noemt hij het. dat aan
de kindeven. wier lot een betere opvoeding
oisdht. op grend van verkeerde inzichten het
broodnoodige wordt onthouden. Zij hebben die
betere verpleging niet alleen noodig, maar het
Is ook hun recht deze van de gemeenschap te
eischen. Van de tijd der Aufklarung af wordt
betoogd, dat elk mensch de kans gegeven
moet worden omf in de maatschappij die po
sitie in te nemen, waarop hij volgens zijn
natuurlijken aanleg aanspraak kan maken.
Deze stelling is herhaaldelijk door den schrij
ver aangetroffen in de politieke programma's.
Doch, vraagt hij zich af. waar blijven de b.eé-
ren nu met hun mooie beloften en program
ma's? Hebben de kinderen die door huiselijke
omstandigheden tot dieven, souteneurs, en
sletten (een bedreiging van de gezondheid) op
groeien, geen recht er op. dat zulks wordt vex--
hinderd? Dit is bovendien een nadrukkelijk
gebod, aan de Christenen gegeven.
Als bezuinigd wordt op kinderbescherming,
dan kan men dat evengoed doen op volks-
hygiëne en alle andere prophylactische mid
delen.
Als een schip ergens in nood is. dan worden
hemel en aarde bewogen om de opvarende te
redden, met levensgevaar van eigen kustbe
woners. Een oude vrouw in een brandend huis
wordt- niet overgelaten aan haar lot erx een
kind, dat dreigt overreden te worden springt
men bij.
Zoo is het ook gesteld met de verwaarloosde
kinderen. Een dood door verdx-inking of ver
stikking is verre te verkiezen boven een lang
durig levexx in misdaad cn ontucht. Zal me
nig ouder er niet de voorkeur aan geven, dat
zijn kind om het leven komt dan dat hij het
ziet opgroeien fot prostltueé of misdadiger?
En al deze kinderen die met oooffex-ing van
een paar honderd duizend gulden te redden
zijn. zouden aan hun lot moeten worden over
gelaten?
Het is niet te zeggen, wat er van de kin-
der rechtser aak na de bezuiniging zal over
blijven. In elk geval zal het niet veel moois
zijn. Doch één ding is zeker: met het ambt
van kinderrechter is het afgeloopen.
Als het waar is. dat deze het administra
tieve juk zal dragen, dat hij bij elke beslis
sing, die een kleinigheid kost, de goedkeuring
van het departement moet vragen, dan is het
vast en zeker, dat aan het kinderrechter
schap alle bekoring is ontnomen en dat in do
toekomst geen lid van de rechterlijke macht
met eenigen aandrang dit ambt zal am-
biéeren.
Niets is overgebleven van den magistraat,
die door minister Heemskerk voor 10 jaar met
zooveel luister bekleed was.
Niets is er van over dan een gewone rech
ter, misschien de allerjongste, die het ambt
a tour de role, evenals het rechtercommissa-
riaat in strafzaken als een corvee gedurende
twee jaren mot zich mee zal dragen, om het
daaxma met blijdschap over te geven aaxx een
nog jongere collega en zelf terug te keeren in
het corps der onafhankelijke magistratuur,
dat rechtspreekt naar eer en geweten.
Mr. de Jongh wijdt dan eenige woorden aan
de kleinere gestichten en tehuizen, die in de
laatste jaren zijn opgericht en wier finan-
ciëele tost and niet bestand zal blijken, tegen
den grooten schok, die thans dreigt, kleine
inrichtingen, die tusschen de groote gestich
ten en gezinnen verrezen zijn. omdat vooral
aan persoonlijke binding en begrijpende toe
genegenheid bij de opvoeding van verwaar
loosde kinderen een eerste plaats moest wor
den ingeruimd. Aldus wordt op die meisjes en
jongens een uitstekexxde invloed uitgeoefend.
Deze tehuizen worden door de te fel door
gevoerde bezuiniging orxmogelïjk gemaakt.
Aan den kinderrechter wordt de macht ont
nomen. die kinderen daar op te nemen of
te blijven verplegen, en aldus ontvalt aan
deze inrichting de financiëele onderbouw, die
onontbeex-lijk zal wezen. Het lot der Observa
tiehuizen is niet anders. Indien dus de x-ech-
ter niet weet wat hij met een kind moet aan
vangen, dan kan hij niet meer een advies in
winnen bij hen, die op dit terrein deskundig
zijn. Hij zal dan lukraak een of anderen maat
regel kiezen en indien deze keuze vex'keerd
mocht zijn, dan is het geld aan de toepassing
van dien maatregel besteed weggesmeten en
het kind gaat toch den verkeerden kant uit.
Dit heet bezuiniging.
„Wij verlaten" besluit Mr. de Jongh ..deze
negenjarige periode in de kinderberechting,
di'e als een oase in onze herinnering zal blij
ven voortleven rijk aan zorg en liefde voor het
ax*me verwaarloosde kind.
Het was een schoone tijd en met. diepen
weemoed gaaix we de troostelooze woestijn
tegemoet, waar als hoogste levenswijsheid
zal gelden:
Hij rekent d' uitslag niet,
Hij telt het geld alleen."
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
LEGER DES HEILS
SCHAGCHELSTRAAT «6
KERSTFEEST DER ARMEN
GIRO NUMMER 205880
(Zie ook elders in dit nummer.)
DE OPGESLOTEN VIOLISTE.
EN IIOE ZIJ ONTKWAM OP SINTERKLAAS.
Het U. D. vertelt:
Hi;t U. S. O. had Maandagmorgen zijn
gewone repetitie gehouden in Ti void te
Utrecht. Bij 'het scheiden riep men elkander:
Genoeglijken Sint-Nicolaasavond toe.
Het heeft maer weinig gescheeld of het was
voor een der orkestleden allesbehalve een
genoegelxjke avond geworden.
Een der violisten, een jongedame, had zich
•een weinig verlaat, toen haar collega's na de
repetitie het Tiivoli-gebouw verlieten en uit-
den aard der zaak met. het oog op dezen
dag nog al gehaast waxen. Plotseling werd
het haar duidelijk, dat zij de laatste was,
die vertrekken wilde.
Tot haar schrik bemerkte zij, dat alle
deuren waren afgesloten en zich niemand
meer in het gebouw bevond. Het personeel
van Tiivoli had blijkbaar gedacht, dat alle
orkestleden waren heengegaan, had daarom
alle buitendeuren dicht gedaan en was even-
eexxs vertrokken.
Eindelijk gehikte het haar een deurtje te
ontdekken, waardoor zij kon buiten komen...
maar dat buiten reikte niet verder dan den
doorrit tuisscihen de Kruisstraat en de Mui-
derstraat. Want ook dat terrein bleek aan
alls kanten reeds gesloten te zijn niet zeer
stevige sloten op de zeer stevige beloken. Die
hekken zijn zeer boog en bovendien nog
voorzien van een meter prikkeldraad,
De violiste verzocht door bet hek aan. voor
bijgangers een boodschap te willen brengen
naar den administrateur van Ibet orkest, om
daar ito waarschuwen, dat er een vergeten"
violiste zat opgesloten. Maar de administra
teur was uit. Di3 boodschapper kwam zonder
hu Lp terug.
Toen een boodschap naar den heer Bothof,
dexx restaurateur van Tivoli. De heer Bothof
ixiet thuis. De tweede boodschapper keerdi?
eveneens met niets terug.
Toen werd een reporter van het U. D.
aangeklampt', „Och meneer help mij, denk
aan mijn St. Nicolaasavond".
De reporter schafte raad. Ontdekte ergens
ver weg tusschen Kruisstraat en Muldi?rstraat
een sohildersladdertje, dat daar was achter
gelaten. Advies: zet dat leertje tegen den
muur aan de Mulderstraat, klauter verder op
dien muur en dan zuilen wij zien wat er dan
te doen is.
Aldus is geschied.
De violiste klom met eenige moeite van
de bovenste toap-trede op dim muur, die nog
al hoog was. En stond toen eenige meters
boven den begaven grond. Zéér gedienstige
jongens in de Mulderstraat hielpen kranig
mee, klommen op eikaars schouders, exx vorm
den zoodoend? een soort plateau, waarop de
jonge dame van drie hoog, veilig kon neer
dalen.
Even later stond ze in de Muld'erstraat.
Gered.
De hoeren werden bedankt.
De viclisn? van het U.S.O. was aan de ge
meenschap terug gegeven.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 ets. per regel.
<Kad<
'»*ve
*7<5s>er°*Co
Am^rdame'^0?S
VAN DE HOLLANDERS OP
GROENLAND.
Berichten uit ons Poolstation
ALS HET STORMEN GAAT TE
ANGMAGSSALIK.
Dr. T. van Lohuizen schrijft ons:
In mijn bericht van 28 October jl. heb ik
medegedeeld, dat brieven, door de Holland-
sche expeditieleden aan Mikkelsen medege
geven met de Sökong mee naar West-Groen
land zijn gegaan en pas half December ver
wacht kunnen worden. Het schip is blijkbaar
eerder thuisgekomen, zoodat verleden week
hier in Holland zijn aangekomen de brieven
voor de families en voor de wetenschappe
lijke inrich tingen.
Al is door de latere brieven, waarvan ik het
belangrijkste reeds heb medegedeeld de le
zer op de hoogte van de toestanden daar in
Angmagssalik, zoo is er uit de nu ontvangen
brieven (die dus 9 September vandaar ver
zonden zijn) nog wel een en ander te ver
melden, dat wel van belang is en in mijn
vorige berichten nog niet is vermeld. Ik ont
leen het ditmaal aan de brieven van Dr. J.
van Zuylen (Z.), leider der expeditie aan Dr.
van Dijk in de Bilt; van J. A. de Bruine (B.)
den radioman, van H. P. Th. van Lohuizen
(L.), den meteoroloog van de expeditie en
van K. L. van Schouwenburg (S.) aan hun
families.
(Z.) Het is nu al zoo ongeveer een maand
geleden, dat we met ons werk hier zijn be
gonnen. De absolute instrumenten zijn nu
opgesteld en er zijn reeds een paar absolute
bepalingen, gedaan.
Van de variatie-instrumenten is een set
opgesteld, zoodanig, dat bruikbare diagram-
mexi verkregen worden. Ons plan is nu te re-
gistreeren en onder de hand een aantal ab
solute bepalingen te doen exi het absolute
paviljoen verder af te werken en daarna de
andere sets in het variatiepaviljoen op te
stellen (zooals bekend werkt alles volledig
sinds 27 Sept. j.l., L.) De groote hoeveelheid
4-aderige loodkabel heeft ons al meex- dan
eens uitstekende diensten bewezen. Het is
n.l. gebleken dat de andere kabel, die we
hebben meegenomen voor de verbinding met
het variatiepaviljoen, een ijzex-en mantel
heeft. We hebben nu voor het laatste stuk
loodkabel gebruikt. Met den locaalvariometer
hebben we onderzocht, of het ijzer van den
kabel belangrijke storingen gaf,door 't laatste
stuk op te rollen exi weer uit te leggen. Er
was toen geen enkel effect te vinden. We
hebben toen 5 maal een zwaar stuk ijzer
langs het laatste stuk van den kabel heen en
weer gedragen en weer geen afwijkingen ge
constateerd. ofschoon de hoeveelheid ijzer
nu aanmerkelijk grooter was en gemiddeld
dichterbij kwam. De ijzeren mantel zal dxxs
verder geen kwaad doen. We willen nu een
kabel tusschen het absolute en het vaxïatie-
paviljoen leggen om zoo precies de waarden
der elementexi te kennen op het oogenblik
van de bepaling. Want de variaties geschie
den hier zoo snel,- dat interpolatie op de dia-
grammen vrij onzeker kan zijn.
Van 31 Augustus hebben wij een diagram.
We hebben er niets bijzonders aan gezien,
maar in combinatie met diagrammen van
andere stations kan het xxxisschien belang
rijk blijken. (Dit heeft betrekking op den dag
van de zoneclips, v. L.) Voor ons een reden
te meer om de reeks niet te snel af te breken
exi een aantal absolute bepalingen te ver
richten.
Over de klok hebben we geen reden tot kla
gen gehad. Het minuut-contact heeft niet
veel moeite gegeven en werkt op het oogen
blik heel behoorlijk zonder den gang van de
klok te hinderen.
(B.) We hebben een buitengewoon drukke
Augustusmaand gehad en geprobeexrd om al
les klaar te hebben voor de zoneclips (31
Aug.) Om de antennepalen te vertuien heb
ik van het schip (de Gertrud Rask) 100 me
ter staaldraad gekocht en deze uit elkaar ge
draaid, wat vrij veel tijd kostte.
Uit de verhalen over de winterstormen was
ons nl. gebleken, dat vertuien met touw roe
keloos zou zijn, terwijl het in den winter
practisch onmogelijk zou zijn om een een
maal omgevallen paal weer op te zetten
le. Vanwege het weer.
2e. omdat de bodem dan met 1 a 11/2 M.
hard bevroren sneeuw bedekt is.
3c. omdat het boren van gaten in de gra
nieten rotsen op groote schaal onmogelijk
is gebleken, daar de boor na een 10-tal ga
ten reeds belangrijk bot was geworden. Met
mijn zender heb ik reeds twee maal verbin
ding met Julianahaab gehad en ook met de
Stauning" het schip van Dr. Knud Ras
mussen.
Vandaag (4 Sept.) heb ik Pastor Rösslng In
het Kerkje hooren preeken. Toen ik voor het
eerst in de kerk kwam, maakte het op mij
een eigenaardigen indruk in een hoek van
de kerk eexi opgetuigd 17e eeuwsoh ooi*logs-
schip te zien hangen (model van het schip,
waarmede Hans Egede. de eerste missionaris
naar Groenland is gekomen) De psalmen
zijn in het West-Groenlandsch geschreven,
daar het te duur was ze in het Oost-Gx-oen-
landsch te laten drukken.
De draden van het electrische licht loo-
pen over het hxüs van den Koloniebestyrer,
waar ze steunen op een horizontalen draad,
die we tusschen de beide schoorsteenexx heb
ben gespannen. Toen we vroegen wat men
van de storm-vastheid van onze lichtleiding
dacht, zei men, dat men wel dacht, dat de
draad aan den schoorsteen zou blijvexi ziften.
Of deze laatste echter op het huls zou blijven
was een andere kwestie. In den vorigen win
ter was een antennemast aan den schoor
steen bevestigd geweest, maar toen een flinke
storm opstak, kwamexx antenne en schoor
steen samen naar beneden.
Over deze winterstormen, die in 10 minu
ten oxkaankracht kunnexx krijgen, kunxien
we ons nog geen goede voorstelling maken.
Het moet dan ook oxxmogelijk zijn van het
z.g. Kasteel (de woning van Mevrouw en Dr.
Tinbergen, den bioloog) naar onze woning te
komen. Al onze ramen die op het Westen en
Noorden uitzien, kunnen dan ook geblin
deerd worden, daar bij zulke stormen steenen
van vuist-grootte door de lucht kunnen vlie
gen.
We krijgen bijna eiken dag van het. radio
station een kx-ant" met het voornaamste
nieuws, dat er in de wereld voorvalt. Zooals
Stelling Berg (de radioman) op mijn verzoek
vaxx zijn collega in Scoresbysund te weten
kwam, zullen de Franschen, die daar met 14
man zitten, pas half of eind September ge
reed zijn om met hun radiowerk te beginnen.
Aalsmeer's kassen.
Een der belangrijkste cultures van het
bloemencentrum Aalsmeer is die van rezen.
Omstreeks 1900 werd met deze cultuur be
gonnen. De verdiensten van de aardbeien-
teelt en van het kweeken van boonen en en
kele andere tuinbouwpx'oducten, was dikwijls
zoo gering, dat naar andere inkomsten werd
uitgezien. Deze hoopte de Aalsmeersche
kweeker te vinden door den verkoop van de
in de zomermaanden gesneden x-ozenknoppen
Deze brachten in de omligende steden nog
een welkome bijverdienste op. Deze vorm
van cultuur is in Aalsmeer vex-dwenen. Nadat
aanvankelijk door de rozenkweekers met
losse glasramen de rozenp'.ant beschermd
was tegen het ruwe najaarsweer, werd hoe
lager hoe meer overgegaan tot bescherming
met primitieve ramenstellingen en via dat
stelsel werd weldra de thans nog bekende
rozenkas bereikt. Aanvankelijk wex*d in deze
kassen schuifglas gebruikt, omdat men van
oordeel was, dat het glas alleen in het na-
en voorjaar over de rozen gelegd moest wor
den. Ln den zomer' moesten de glasruiten dus
uitgenomen kunnen worden; in verband
waarmede juist schuifglas werd gebruikt. Dit
soort bedekking had volgexxs velen ook nog
het voordeel, dat het regenwater tusschexi
de kieren door in de kas droop. De kas-eul-
tuur leverde reeds aanstonds gunstige re
sultaten op. Het gelukte om de rozen in het
voox'jaar vroeger in bloei te brengen. De vol
gende stap was: de verwarming van de kas
sen. Aanvankelijk geschiedde deze met
kachels. De tijd van „oogsten" werd daar
door in het voorjaar vervroegd, maar de na-
deelige gevolgen van de in menig opzicht
primitief geconstrueerde kas en de niet. aan
alle eischen voldoende vex-warming, bleven
niet uit. Herhaaldelijk traden in het najaar
ziekten op, waardoor veel vexwoesting werd
aangericht. Intusschen bleef de kasrozen-
cultuur toenemen. Slechts in de eerste oor
logsjaren werd de ontwikkeling onderbro
ken, om na 1918 weer in vollen omvang voort
te gaan en zelfs na 1924 buitengewone af
metingen aan te nenxen. Inmiddels was het
type kas gewijzigd. Het schuifglas werd ver
vangen, de kas werd waterdicht gemaakt en
de ventilatieinrichting verbeterd, waarbij
alle ramen tegelijkertijd open of dicht kon
den gaan. De ontwikkeling van het veiling
wezen heeft ook voor deze cultuur een be
langrijke rol gespeeld. De vreemde concur
rentie werd door dit veilingwezen bemoei
lijkt, terwijl den kweekers voor hun pro
ducten de hoogst mogelijke opbrengst werd
verzekerd. Als men dan nog bedenkt, dat
klimatologische invloeden oorzaak waren,
dat in de jaren 19271929, de rozencultuur
in Duitschland ten deele mislukte, dan is het
volkomen verklaarbaar dat juist in die pe
riode bij ons een hausse is vast te stellen.
Deze illustreert zich duidelijk in de omzet
cijfers vgn de bekende Centrale Aalsmeer
sche Veiling, die hét volgende beeld toonen.
Aantal x*ozen Doorsneeprijs
1920
1924
1927
1928
1929
1930
1931
2.761.624 stuks
8.808.717
15.657.150
22.628.015
26.502.260
30.066.251
36.371.994
4.57 Ct.
4.51
4.33
4.34
4.05
3 07
2.95
De doorsneeprijzen zijn, na de jaren 1924—
1929, toen zij vrijwel stationnair waren, gaan
dalen. De bezwaren verbonden aan de on
gebreidelde uitbreiding dezer cultuur in
vroeger jaren, deden zich ernstig gevoelen.
Noodgedwongen werd in 1929 het voortbou
wen van nieuwe kassen gestaakt. Intusschen
schuilt in deze stagnatie een gevaar. De prak
tijd heeft nml. bewezen, dat juist door de
nieuwe kasen de beste kwaliteiten worden
voorgebracht en dat deze kassen na een vijf
tal jaren in gebruik te zijn geweest feite
lijk te veel onkosten vragen om een product
te levex-en, hetwelk de scherpe concurrentie
kan weerstaan. Middelmatig product is in
voldoende mate te verkrijgen, maar Aalsmeer
heeft blijvende behoefte aan prima kwali
teiten, andex-s is de strijd op de internatio
nale markt niet vol te houden. Het bedrijf
staat voor groote moeilijkheden. Rationali
satie in de gewone beteekenis vaxx het
woord is hier niet mogelijk. Toch zullen de
productiekosten tot het uiterste beperkt
moeten worden. De zuinigheid zal de wijs
heid echter niet mogen bedriegen. De
teeltwijze, het kiezen der variëteiten, de
inrichting der-* kassen, de bestrijding
van ziektexi, het probleem der ver
warming en der ventilatie houden voortdu
rend de aandacht gespannen. In vakkrin
gen zal men u vertellen, dat de toekomst aan
die kweekers is, die hun bedrijf in goede con
ditie weten tee houden, ook onder deze nxoei-
lijke economische omstandigheden.
MOLLERUS.
KON. MIDDENSTANDSBOND EN
KEURINGSDIENSTEN.
UITBREIDING GEVRAAGD IN PLAATS VAN
AFBRAAK.
Het Algemeen Bestuur van den Koninkl.
Middenstandsbond heeft üi een adres aan
de Tweede Kamer medegedeeld, dat het met
bezorgdheid heeft kennisgenomen van de
voornemens der regeering om de uitgaven
ten behoeve van de Keuringsdiensten van
Waren aanzienlijk te verminderen, tenge
volge waarvan de bemoeiingen van deze dien
sten met het toezicht op de Warenwet en
haar uitvoeringsbesluiten noodwenidig zul
len moeten worden ingeperkt.
Dat hier van afbraak en niet van een ma
tige bezuiniging met het oog op den toestand
van 's Lands financiën sprake is, moge blij
ken uit de omstandigheid, dat de werkelijke
vermindering van het budget der Keurings
diensten niet f 350.000 (het bedrag, waar
mede de desbetreffende begrootingspost is
verminderd), doch f 700.000 bedx'aagt. aan
gezien de gemeenten, resp. de provincies,
krachtexxs art. 13 der wet evenveel in de kos
ten van het instituut bijdragen als het Rijk.
Alzoo wordt op een totaal-bedrag van
f 1.700.000 ruim 40 pet. bezuinigd, welk per
centage abnoi'maal hoog is ten opzichte van
de gemiddelde vermindering van andere be-
grootingsposten, welke 12—15 pet- beloopt.
En voor deze drastische verlaging wordt 111
de stukken eigenlijk geen enkel argument
aangevoerd.
De regeering heeft blijkbaar, evenals de
Commissie-Weiter, de conclusie van het rap-
port-van Beresteyrt dat nooxt volledig ge
publiceerd werd zonder critische beoor
deeling overgenomen. Genoemd rapport komt
inderdaad tot een bezuinigirigsmogelijkneid
van f 350.000, welke de Commissie baseert op
beperking van de taak der Keuringsdiensten,
tot een toezicht uitsluitend uit een oogpunt
van volksgezondheid een standpunt, dat door
deskundigen noch door de betrokken be
drijfsgroepen kan worden aanvaard, omdat
het totaal verouderd is. Trouwens de regee-
ring heeft in vroegere stadia doen blijken,
dat zij het met deze zienswijze evenmin eens
is getuige het uitvaardigen van algemeene
maatregelen van bestuur ex. art. 16. De dooi
de Commissie-van Beresteyn aangevoerde
argumenten voor zoodanige, ingrijpende en
betreurenswaardige koersvei-andex-mg' zijn
bovendien allerminst steekhoudend. Zoo is
de bewering, dat het groote aantal uitvoe
ringsbesluiten tot uitbreiding van personeel
heeft geleid, niet houdbaar. Ook van de kos
ten van dit overheidstoezicht wordt een ver-
keeixl beeld gegeven. Deze bedragen, zooals
hiervox-en opgemei'kt, ca. f 1.700-000 per jaai.
d i. op een bedrag van rond 2 milliard gulden
dat jaarlijks door het Nederlandsche volk
aan levensmiddelen wordt uitgegeven, slechts
22 cent P^r hoofd.
Juist in dezen crisistijd, nu vele bedrijven
in moeilijkheden ver keeren en het debiet is
verminderd, is de neiging tot knoeierij en
misleiding van het publiek bij oneerlijke
concurrenten helaas grooter dan in normale
tijden.
In de kringen van de middenstandsorga
nisaties is dan ook in den laatsten tijd zelfs
ernstig overwogen om bij de regeering op
uitbreiding der bemoeiingen van de Keu
ringsdiensten en uitvaardiging van meer al-
meene maatregelen van bestuur ex. art. 16
der Warenwet aan te dringen. Van deskun
dige zijde is verzekerd, dat zulks bij de be
staande outillage der Keuringsdiensten zon
der verhooging der uitgaven mogelijk is.
Onder deze omstandigheden moet het
Bondsbestuur dan ook ernstig waarschuwen
tegen het invoeren van deze schijnbezuini-
ging, welke een averechtsche uitwerking zal
hebben.
Verwacht wordt, dat de Kamer zal beslui
ten om den post voor de Keuringsdiensten
van Waren, voorkomende onder hoofdstuk
V der Begrooting van Binnenlandsche Za
ken, te vex'hoogen en dezen wederom uit te
trekken op het bedrag, dat voor het dienst
jaar 1932 was geraamd (f 835.000).
Tegen afbraak van een nuttige instelling'
moet worden gewaakt.
NU EENS WAT VEEL
GALLICISMEN.
NIET VEEL VERSCHIL MET MODERN
NEDERLANDSCH.
De N.R.Ct. drukt een tweetalige circu
laire van een Waalsdhe fabrikant van
keukenfornuizen af, die „in [het Neder-
landsch" als volgt luidt:
„Wij hebben het voordeel u ter kennis te
brengen dat wij te Brussel 95, Jacqmain-
laan (te eenige minuten van de Noordstatin
gelegen) een voortdurende tentoonstelling
en een verkoopbureel voor onze kookkachels
en kolen- en gastoestelien komen tc in wij-
dJen.
Wij visa-zoeken u aardig ons eene bezoek
te brengen, natuurlijk zonder verbintenis vaar
uwe zij die. Gij zult waax-sichnüiijlc verzekerd
zijn dat wij gans bh op de hoogte zijn. Ons
afgevaardigde, Mijnheer André Wzal
dienstelijk de zeer voordeelige prijzen onder
uw gezag brexngen.
Vanaf 15 jaren dat wij in de Graaxd-Duché
iaibrikeeaen, hebben wij va-uoh'tibare
ondervindingen in de fabrikatie van alle ver
warmingstoestellen bekomen, van de grootste
kookkachel vooa- spijsbuizexi en pensaonraa'ten
tot de kleinste voor huisgezin, zooals al de
gastoestelien.
Het gaat van uw eigexi belang- van zeer 1
schoone en goede kwaliteit van de sterkte
en man de zeer redelijke prijzen van
onze produkten u fes overtuigen. Wij hopen
wel u eerstdaags kunnen groeten en wij
dubben geenszins daat de eerste levermg zal
ons uwe goede en voox-tdux-ende kalanditie be
dragen.
Indertijd, groeten wij u zeer herfcelijk".
Hoewel niiït zóó erg, is het in vele Neder
landsche krant;xx en handelsbrieven weinig
betel-, voegen wij hieraan toe.
Voor de gallicismen zettemen dan maar i
wat germanismen in de plaats.
Maar dan lacht niemand.
Markwaardig.
UIT DE PERS
ZWENKING BIJ DE VRIJZ.-
DEMOCRATEN?
NATIONALE ONTWAPENING GEEN
PROGRAMPUNT MEER.
De hoofdi-edacteua- van De Avondpost
komt na het hoox-en van mr. H. P. Marchant I
in de Kamer, waar hij ditmaal niet zijn
felle fulnxinatie hield tegen het leger exx voor
nationale ontwapening en aia een tegen
spraak van dezen in „De Vrijzinnig Demo
craat", waarin hij echter het feit niet x-ecixt-
streeks ontkent, tot de conclusie, dat de
Vrijzinnig Democraten voor de komende par
lementaire periode hun leuze voor eenzijdige I
ontwapening zullen opbergen ter wille van
d'e deelneming aan de regen ring.
En in een ax-tikel in het weekblad „Oorlog
of Vrede" van den sociaal-democraat Paul i
Kies, waarin gezegd wordt, dat ha'veering
van de jaarlij ksche lichting een zoo groote
stap is op den weg naar ontwapening, dat
alle verstandige vooi-standers van ontwapc-
ning, een regeering. die een dergelijken maat
regel voorstaat, althans tijdelijk gaarne zou
steunen, ziet de Avondpost een bevestiging
van haar meening en een voorbereiden van
de zwenking.
■•Hier wordt dus een vermindering van het
contingent al bij voorbaat aangevoerd als
een voldoende reden voor de vrijzinnig-demo-
cratnn, om in de regeering te traden", schrijft
het blad. En dan (natuux-lijk) tijdelijk vóór
de militaire begrooting te gaan stemmen, De
ontwapening „schrappen", neen, dat natuur
lijk niet. Maar wèl een ontwapenings-vacantie
