HET FATALE CADEAUSTELSEL.
MET BARETTEN, PETTEN
EN STERREN.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAC 9 DECEMBER 1932
Dalende handelsmoraal en ontbrekend fatsoen.
Nieuwe tijden, nieuwe zeden. Zeker,
nieuwe beter gezegd: hoogst moeilijke
tijden beleven wij; daaraan paren zich
nieuwe zeden en gewoonten. Over die nieuwe
zeden mag men zich m.i. in 't algemeen aller
minst verheugen. Over één der op den voor
grond tredende verwordingsverschijnselen,
zou ik eenige opmerkingen willen maken.
Zoowel in het handelsverkeer, als in het par
ticuliere leven, is een gewoonte ontstaan om
betalingen te ontduiken, of op ontoelaatbare
wijze te verschuiven, die alle perken te buiten
gaat. De „giro" speelt daarbij een zeer voor
name rol. Ik zou niet gaarne het aantal ach
terschriften luidende: „wordt gegireerd", ge
plaatst op in ons land aangeboden kwitan
ties, willen tellen. Voeg daarbij dan nog op
merkingen als: „volgende maand terug
komen", „ben geen lid meer", „zal gebracht
worden", of „wordt overgeschreven", dan
vindt men daar een gedeelte van de keur-
collectie van ontoelaatbare handelingen, die
maar al te veel gebruikt worden om zich ge
heel of gedeeltelijk aan zijn verplichtingen
te onttrekken. Het is m.i. een van de verwor
dingsverschijnselen van dezen tijd. Moraal en
fatsoen worden tegenwoordig wel wat al te
veel op den achtergrond gedrongen. Man
keerde er dan iets aan de toegezonden nota?
Wel neen, U treft zelden de notitie op de
achterzijde aan: „niet accoord", of iets der
gelijks. Dat komt menigmaal eerst na tweede
aanbieding. Dan bedenkt(-!) de betrokkene
zich plotseling, dat het geleverde niet con
form de destijds gemaakte afspraak was.
Over de incassokosten wordt natuurlijkein
't geheel niet gesproken, die komen immers
voor rekening van den leverancier 1
Wat moet er nu gebeuren? Moet men. in
een soort woede ontsteken, een nijdigen brief
aan zijn klant zenden? Of moet men hem op
bellen en hem dus telefonisch mededeelen,
hoe men. als leverancier, over dergelijke
methoden denkt? Men zou m.i. verstandig
doen daartoe wel over te gaan. Dan vervult
men, als leverancier, een sociale taak: opvoe
ding van het koopend publiek. Maar in de
praktijk gaat het anders. Want de leveran
cier durft dat gewoonlijk niet. Hij is doods
benauwd zijn klant te zullen verliezen. Voor
hem immers tien anderen! De onderlinge
concurrentie is van dien aard. dat men el
kander, als leveranciers, feitelijk niet durft te
vertrouwen. Men mist den moed zelfs op dit
punt solidair te zijn en tegenover het koo
pend publiek één lijn te trekken. En het ge
volg? Het koopend publiek heeft in tal van
gevallen de leveranciers weten te promovee-
ren (degradeeren, zoo men wil) tot voorschot
bank. Het is wel een bijzondere manier om
renteloos crediet machtig te worden. Het is
niet anders dan een gevolg van ontbrekend
fatsoen. Men vindt langzamerhand dat deze
wijze van crediet-stelen volkomen toelaat
baar is. Als verkooper hebt gij. met- de onbe
taalde kwitantie in de eene hand en met uw
hoed in de andere hand. allerminst het recht
om uw misnoegen te toonen! En de verkoo
per zelf? Gaat hij vrijuit? Allerminst; hij
heeft het koopend publiek gewend aan een
wijze van crediet geven, die geleidelijk alle
perken te buiten is gegaan. Tezamen zullen
zij, de verkoopers, daaraan een einde moeten
maken. Zij zijn te ver gegaan. En welk een
stagnatie beteekent dit verfoeilijke stelsel in
den huldigen tijd. Menigeen zou er m.i. ge
heel anders voorstaan, indien hij zijn uit
staande vorderingen binnen afzienbaren tijd
betaald zou krijgen.
MOLLERUS.
TARIEVEN OPENBAAR
SLACHTHUIS.
Voor slachten niet lager.
WEL VOOR STALLEN, WEGEN .ENZ.
Blijkens een adres verzoeken de Neder-
landsche Slagershond, de Ned. R.K. Hanze-
bond van Slagerspatroons en de Ned. Gros-
siersbond voor den Vleeschhandel, voor
hunne plaatselijke afdeelingen, alsmede de
Haarlemsche Paardenslagersvereeniging, de
in deze gemeente geldende slachthuistarieven
zoodanig te verlagen, dat de gemeente daar
uit geen winst trekt
In verband met dit adres deelen B. en W.
het navolgende mede.
De eerste 14 exploitatiejaren van het
Openbaar Slachthuis met uitzondering
van het 'jaar 1916 hebben steeds verlies
voor de gemeente opgeleverd. In de latere
daaropvolgende jaren wordt Inderdaad niet
meer met verlies gewerkt.
Het gemiddelde winstcijfer over het tijds
verloop van de 25 gepasseerde exploi-
taliejaren van het Openbaar Slachthuis be
draagt evenwel nog geen 11.000. Een der
gelijk cijfer komt B. en W. niet buitensporig
hoog voor.
Voorts merken zij nog op, dat een ver
laging van ae thans alhier geldende slacht
huistarieven van geen invloed kan zijn op
de prijzen van het vleesch. Immers bij totale
afschaffing van deze tarieven zou de prijs
van het vleesch slechts met 2 cent per pond
worden beinvloed.
Mede in verband met de huidige omstan
digheden achten B. en W. hot ongewenscht
thans over te gaan tot verlaging van alle
slachthuistarieven,waartoe voldoening aan
het verzoek van requestrantcn zou leiden.
Om evenwel requestranten zooveel mogelijk
tegemoet te komen, achten zij termen aan
wezig om een verlaging voor te stellen van
het stalgeld en het weegloon, alsmede van de
tarieven voor het steriliseeren van vleesch of
het smelten van vet cn voor het gebruik
maken van de vleeschverkoopruimte. De
mindere opbrengst der slachthuistarieven zal
als gevolg dezer verlaging plm. 6800 be
dragen.
De sub-commlssle van Bijstand in het
Beheer van het Openbaar Slachthuis heeft
zich met het voorstel vereenlgd.
B. en W. stellen nu de volgende tarieven
voor:
Voor het verblijf in de stallen (stalgeld)
per etmaal of gedeelte daarvan: a. voor een
paard, muildier, stier, os, koe, vaars of pink
25 ct.; b. voor een muilezel, ezel, veulen,
graskalf of vet kalf 20 ct.; c. voor een nuch
ter kalf, varken, schaap, lam, bok of geit
10 ct.
Voor het wegen van levend vee (weegloon)
a. voor varkens, vette kalveren, graskalve
ren, per stuk 25 ct.; b. voor nuchtere kalve
ren, schapen, lammeren, biggen, bokken of
geiten, per stuk 15 ct
Voor het wegen van geslacht vee of daar
van afkomstige deelen iweegloou): a. voor
een stuk groot vee (stier, os, koe. vaars,
pink. paard. ezel. muilezel of muildier 25 ct.;
b. voor een stuk klein vee (vet kalf. graskalf.
schaap, lam, varken) 15 ct.; c. voor twee of
meerdere dieren onder b genoemd en gelijk
tijdig gewogen, per stuk 10 ct.; d. voor een
stuk klein vee (nuchter kalf. bok of geit)
10 ct.; e. voor twee of meerdere dieren onder
d. genoemd en gelijktijdig gewogen, per st.uk
5 ct.; f. voor elke partij vleesch, vet of af
val tot en met 15 K.G. 5 ct.; g. voor elke
partij vleesch, vet of afval boven 15 K.G. t/m
50 K.G. 10 ct.; h. voor elke partij vleesch,
vet of afval boven 50 K.G. t'm 100 K.G. 15
ct.; i. voor elke partij vleesch. vet. of afval
boven 100 K.G. t m 200 K.G. 20 ct.; j. voor
elke partij vleesch. vet of afval boven 200
K.G. 25 ct.; k. voor een huid van een kalf,
bok of geit 5 ct.; 1. voor meerdere huiden
tegelijk gewogen van de dieren, genoemd
onder k.. per stuk 3 ct.; m. voor een huid
van de andere dieren per stuk 10 ct.
Voor het steriliseeren van vleesch of het
smelten van vet: a. voor het steriliseeren van
liet vleesch van een stier, os, koe, vaars, pink,
paard, ezel, muildier of muilezel f 5; b. voor
het steriliseeren van het vleesch van een
kalf, varken, schaap, lam, bok of geit f 2.50;
c. voor het steriliseeren van gedeelten van
het vleesch van vee of voor het smelten van
vet: 1. voor een partij vleesch of vet tot en
met 10 K.G. f 1; 2. voor een partij vleesch of
vet boven 10 K.G. t'm 25 K.G. f 2; 3. voor
een partij vleesch of vet boven 25 K.G. t/m
50 K.G. f 2.50; 4, voor Iedere 50 K.G. of ge
deelte daarvan, boven 50 K.G. 50 ct.
Voor de gebruikmaking van de vleesch
verkoopruimte: a. voor het vleesch van een
stier, os, koe, vaars, pink, paard, ezel, muil
ezel, of muildier f 4.b. voor het
vleesch van een kalf, varken, schaap, lam,
bok of geit f 2; c. voor ander vleesch: 1. voor
een partij tot en met 10 K.G. f 1; 2. voor
een partij boven 10 K.G. t m 25 K.G. f 2; 3.
voor een partij boven 25 K. G. t/m 50 K.G.
f 2.50; 4. voor iedere 50 K.G. of gedeelte
daarvan, boven 50 K.G. 50 ct.; d. voor ge
steriliseerd vleesch de' helft van het tarief,
genoemd onder a, b en c, sub VII van dit
artikel.
AVONDSCHOOL NIJVERHEIDS
ONDERWIJS
B. en W. stellen voor om voor het tijdvak
van 1 October 1932 tot en met 30 September
1933 de heeren A. L. van Lohuizen en G. de
Boer opnieuw te benoemen tot leeraren aan
de Gemeentelijk Avondschool voor Nijver
heidsonderwijs. en den heer M. D. van Dijk
voor het tijdvak van 1 September 1932 tot
en met 30 September 1933.
SINTERKLAASFEEST VAN
ZUSTER SCHOUTEN
Ook dit jaar weer had Zuster Schouten
voor 200 Haarlemsche kinderen een Sinter
klaasfeest georganiseerd bij Kwekkeboom in
de Kleine Houtstraat. De bekende liedjes
van de stoomboot en Sinterklaas kapoentje
werden bij het binnenkomen van den Sint
zelf uit volle borst gezongen en toen Sinter
klaas de kinderen toesprak kan men een
speld hoorer, vallen! En toch waren er 200
kinderen in de zaal
Allen gaven geestdriftig gevolg aan den
wensch van Sint Nicolaas om voor Zuster
Schouten drie hoeraatjes aan te heffen. Zij
had inderdaad ook den dank van alle kinde
ren ruimschoots verdiend.
Enkele kinderen moesten bij. Sinterklaas
komen om een liedje te zingen, en daarna
werden allen op chocolademelk onthaald.
Ook lagen er een paar honderd krente-
broodjes op hun verox-beraars te wachten,
terwijl een zelfde hoeveelheid chocoladeree-
pen ook haar weg onder de kinderen heeft
gevonden.
Ten slotte zij nog. vermeld dat twee aardige
filmpjes werden vertoond.
Pakken met speelgoed, door particulieren
en instellingen beschikbaar gesteld werden
aan de kinderen als een blijvende herinne
ring aan dit Sinterklaasfeest uilgex-eikt.
Zuster Schouten en haar helpsters mogen
met de gx-ootste voldoening op dit buiten
gewoon geslaagde feest terugblikken.
DS. L. D. POOT.
Ds. L. D. Poet. predikant te Amstex-dam
heeft aangenomen het beroep bij de N?d.
Heiwonnde Kerk te 's Gravenliage. Hij heeft
van 1920—1926 te Amsterdam gestaan, was
daarna vier jaar te Haarlem en verlaat thans
Amsterdam ten tweeden male.
MOTORDIENST.
Met ingang van 16 December a.s. wordt
bij de schoolcompagnie van den Motox-dienst
overgeplaatst de reserve adjudant onder
officier titulair J. C. Haarlem van het 2de
Regiment veld Artillerie te 's-Gravenhage.
PERSONALIA.
Dr. L. Coenen te Haarlem is voor het. tijd
vak 1933-1934 aangewezen als deskundige,
bevoegd tot het afgeven van een verklaring
als bedoeld in art. 39 derde lid van de Arme" -
wet.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per regel.
GEMEENTERAAD.
Er wordt een vergadering van den Raad der
gemeente Haarlem gehouden op Woensdag,
14 December 1932 des namiddags ten 1 1 2
ure, zoo noodig voor te zetten des avonds ten
8 ure, in de Statenzaal (Prinsenhof).
Aan de orde zal worden gesteld:
1. Mededeelingen en ingekomen stukken.
Proces-verbaal opneming kas en boeken Ge
in eente -On tv an ger
2. Beëindiging behaxxdelixigontwerp-be-
grooting van inkomsten en uitgaven der ge
meente dienst 1933.
3. Balans enz. 1931 Keuringsdienst van
Waren.
4. Balans enz. 1931 Coöp. Woningstichting
„Eigen Woning".
5. Uitneming grondbedrijf perceelen grond
nabij Vuilrak.
6. Onttrekking openbaar verkeer Minne-
broederssteeg.
7. Overdracht gedeelte weg en water on
der Sassenheim.
8. Aanvaax-ding van voor straat bestem
den grond (Meerkoet- en Reigerstraat).
9. Verkoop grond: a. Schotex-beekstraat
(A. J. van Gijn), b. Zaanenlaan 'Spook en
Kuiper), c. Sterreboschstraat (P. J. Voorne-
veld), d. Rijksstraatweg (De Korte en Wale-
veld), e. Orionweg (L. Elshof), f. Neptunus-
straat (R. en H. Mulder).
10. Bouwlijp maken terrein ten Oosten
v. d. Gouwwetering.
11. Wijziging verordening regeling bezol
diging gemeentepersoneel bij afwezigheid
weeens ongesteldheid, enz.
12. Voorschot Coöp. Woningvereenïging
„Eigen Woning".
13. Omlegging Garenkokersvaart en ver
nieuwing Kinderhuisbrug.
14. Verzoekschrift Racing Club „Haarlem"
inzake vergoeding kosten drainagestelsel
voetbalterrein.
15. Uitgifte in erfpacht grond. Frederiks-
park enz. (N.V. Sportfondsenbad-Haaiiem)
16. Uitgifte in erfpacht grond Delistraat,
Stichting tot oprichting en instandhouding
Kinderbewaarplaats Haarlem (Noord).
17. Wijziging' tarieven Slechthuis.
18. Verzoekschrift Haarlemsche Veiling
N.V. verlaging huurprijs grond Donkere
Spaarne.
19. Wijziging-verordening gem. arbeids
beurs ter uitvoering art. 12 Arbeidsbemidde-
lineswet 1930.
20. Beroepschrift weigering vergunning
bouw garage achter perceel Kenaupark 24.
21. Bepaling plaats Hildebrand-monu-
ment.
22. Vaststelling Ambtenarenreglement.
23. Reclames schoolgeld, straatbelasting
en havengeld.
Benoeming: a. vier leden commissie van
bijstand maatschappelijk hulpbetoon; b. vijf
tijd. leeraren gem. avondschool voor han
delsonderwijs; c. drie tijd. leeraren gem.
avondschool voor nijverheidsonderwijs; d.
onderwijzeres school voor gewoon L.O. (Bak
kerstraat 11).
DE MINNEBROEDERSSTEEG VERDWIJNT.
In verband met het misbruik 'dat van de
Minnebi'oederssteeg wordt gemaakt is het
gewenscht die steeg- aan het openbaar ver
keer te onttrekken, aldus deelen B. en W. aan
den raad mede.
Ter voldoening aan art. 10 van de Wegen-
wet zijn belanghebbenden1 in de gelegen
heid gesteld, van het voorstel tot onttrek
king met teekening kennis te nemen en hun.
bezwaren in te dienen.
Ingekomen is een bezwaarschrift van H. J.
D. Doorman, alhier. Aan heb bezwaar van re
clamant wordt echter tegemoet gekomen
door aan hem, alsmede aan de andere
eigenaren van aan. de steeg liggende pei-cee-
len recht van uitgang te vei'leenen tegen be
taling van een recognitie van f 0.25 per jaar
en onder nader door B. en W. te stellen vooi*-
wa arden.
In verband met het bovenstaande stellen
B. en W. voor de Minnebroederssteeg aan het
openbaar verkeer te onttrekken.
voor den gemeentelijken dienst der werkloos
heidsbestrijding, in hoofdzaak overeenko
men. De commissie echter, aan welke het
toezicht op dc arbeidsbeurs is opgedragen,
behoort te bestaan uit voorzitter en leden,
die door den gemeenteraad wonden benoemd,
geschorst en ontslagen. Adviezen omtrent ar
beidsbemiddeling en werkloosheidsverzeke
ring kunnen gevoegelijk door deze commis
sie worden uitgebracht en er is dus practisch
geen plaats meer voor een subcommissie
daarvoor. De subcommissie voor de beroeps
keuze zouden B. en W. wegens haar speciale
taak willen behouden.
De toekenning van presentiegeld kan,
meenen B. en W. vervallen.
COMMISSIE VAN TOEZICHT OP DE
ARBEIDSBEURS.
Art. 12 van de Arbeidsbemiddelingswet
1930 schrijft de vaststelling voor van een
verordening voor de gemeentelijke arbeids
beurs en onderwerpt deze aan de goedkeu
ring van Gedeputeerde Staten De wet geeft
voor deze regeling punten aan. waarmede de
alhier bestaande bepalingen op de arbeids
beurs, ondergebracht in de verordening
LANGS DE STRAAT.
Het probleem
Een kar met schoolbanken is zwaar, voor
al als de kar een oude, ietwat onwillige kar
is met kreixngeluidjes en stiekeme glijbewe-
ginkjes en men moet er mee een brug op, die
vrij hoog is en bestraat met glibberig, door
den regen zwart geworden asfalt, waarop
noch karrewielen, nog menschenschoenen
veel houvast hebben.
De kar met schoolbanken, die om ongeveer
twaalf uur op een druilerigen dag ergens
tegen een natte brug op moest, scheen zelfs
uitzonderlijk zwaar te zijn, want de twee
mannen, die er achter stonden te hijgen en
te zweet-en. en wier voeten steeds, machte
loos grabbelend, uitgleden op de glimmende
bestrating, zonder dat ze een decimeter ver
der opschoten, waren nu al ruim tien minu
ten aan den gang en nog steeds was de to
ren bankexx niet verder dan de voet van de
helling, die langzamerhand in hun wanhopi
ge breinen de afmetingen van de onneem
bare flank van een Alpenreus begon aan te
nemen. Maar ze tobden door, zwijgend en
verbeten, zooals ook de bergklimmer, opzien
de tegen het geweldig brok rots, dat hij voor
zich ziet opdoemen,, zijn vuisten ballend het
besluit neemt die zwijgende grootheid te
overwinnen.
De torenklok in de verte, die tien minu
ten voor twaalf had aangewezen, toen ze be
gonnen, sloeg nu twaalf met een serie irri-
teei'end heldere en kalme slagen en ergens,
één, twee straten verder, ging met veel
lawaai een school uit. De lucht liep vol met
geklater van stemmen, dat naderde, en als
of ze eruit gepex'St werden, bax*stte plotseling
de heele bende schoolkinderen ex'gens los uit
een zijstraat en zette voor het grootste deel
koers naar de brug, waarbij nog steeds de
twee mannen met huxi handkar met school
banken worstelden om hooger te komen- Ze
kekexx niet naar de schoolkixxderen, waarvan
de helft bleef staan, zoo bevangen door in
teresse in het geval, dat het niet eens in
hun hoofd opkwam om een handje uit te
stekexx, ze hoorden niet het gesmoes en ge
grinnik, dat opsteeg uit de steeds groeiende
schare op de brug, ze zetten zich schrap en
duwden, duwden.
En plotseling ze waren x'ood tot achter
in hun halzen en hun oogen blonken van
woede en koppigheid was het of de kar
zich met een krakend geluid losscheurde van
den grond, waaraan hij vastgegroeid leek en
omhoog schoot bijna uit zichzelf, met er ach
ter aan sukkelend de twee blazende en puf
fende kerels, die niet eens meer de kracht
hadden om triomfantelijk te kijken. Boven
op de brug, in het zalig bewustzijn er straks
vrijwel zonder eenige moeite af te kunnen,
brachten ze het geval tot stilstand en zetel
den zich elk op een stuk van het handvat,
tex-wiji ze groote. roode zakdoeken bij een
punt uit hun zakken vischten en zich zwij
gend de natte, even roode gezichten afveeg
den.
De schoolkinderen zakten alweer stuk voor
stuk af; maar één, op zonderlinge wijze ge
ïnspireerd door het heele geval en tex*wijl
misschien het één of andex-e wonderlijke
complex hem inblies, dat dat natuurlijk met
hun school aan den wandel getogen school
meesters waren, zoodat hét oogenbllk voor
een geraffineerde wraak op het heele school-
meestersdom, vertegenwoordigd door die
twee uitgeputte lieden op het haxxdvat van
hun kar, gekomen was, posteerde zich uit
dagend vlak voor hen, trok een geleerd ge
zicht en bewoog treiterend een ernstig ver
manende wijsvinger voor hun warme oogen:
.Kxi vertellen jullie me nou es, hoeveel één
plus één is?"
sy.
Modeshow voor Neerland's jeugd.
De modeshow der jeugd vertoont haar mo
dellen in een kleine kamer van een statig
huis aan de Weteringschans in Amsterdam.
En hoe groot is de belangstelling!
De noodend openstaande deur wordt wij
der opengedrukt en in een oogenbllk is de
kleine kamer propvol jongens, lachende
drukke jongens, die geen oogenbllk ophou
den met grappen verkoopen over de nieuwe
Mode, waarop zij zijn afgestoven. Maar merk
waardig, een, die de klasseleider is heeft er
danig de wind onder, als hij spreekt zwijgen
de anderen. Dan. wordt het een wijle aan
dachtig stil, totdat plotseling van alle kan
ten de wenschen loskomen. „Wij willen een
donkergroene pet", is het algemeen verlan
gen en het schijnt moeilijk de ijdelheid op
een andere wijze te streelen dan met een
donkergroene pet. En toch heeft een donker
groene pet haar eigenaardige moei
lijkheden, want: die heeft de Mode voor dit
type school niet vastgesteld.
Vindt u donkergroen nu mooi? zegt de da
me, die de modeshow beheert, neemt u nu
donkerbruin, dat is de prachtigste kleur, die
er is, en dan een baret, dat flatteert meer.
Maar de jeugd Is een zoo eigenzinnige en
lastige koopster als iedere andere cliënte
van een modehuis en de jongens hielden vast
aan donkergroen. Zoodat reeds de vrees ge
wettigd was, dat de regelen der mode 1932-
1933 zouden worden geschonden en de uitgif
te van geheel nieuwe modeplaten noodig zou
worden, toen de heer, die in deze dingen
het voor het zeggen heeft, verscheen oni haar
een gelukkige oplossing te streven, en een Sa-
lomo's oordeel te vellen. Hij overwoog, dat
er in Nederland, althans in Amsterdam, maar
één electro-technische school is en dat er
nu een speciale donkergroene pet voor kon
wox-den ingevoerd. Want de Mode schrijft ten
slotte de donkerbnxine baret alleen voor op
de M.T.S. en een E.T.s. is nog geen M.T.S.
II y a des accomodements avec la Mode,
maar zij is niettemin grillig en onbereken
baar. Want wat was er niet een straling van
geluk op het gezicht vaxi den joxigen, die
dacht, dat hij drie sterren op zijn donker
groene pet kreeg, omdat hij in de derde zit,
en wat trok er niet een groote schaduw
over, toen de dame, die de Mode dient en die
nu eenmaal iedex-een scheen te moeten teleur
stellen in zijn verwachtingen, het enthousias
me dempte met de verzekex-ing dat het er
maar één zou zijn. De eerste en de tweede
klas krijgen een en twee sterren in zilver,
maar de derde, de hoogste klas van den drie
jarigen cursus, krijgt er één, maar dan in
Goud. Een blinkend gouden ster boven
een gouden bies, dat stelde weer eenigszins
tevreden. Maar jammer bleef het van die
drie!
Hij paste de pet op, goud-gegalonneerd en
met de gouden ster. „Hoera", riepen de ka
meraden. „Knal" en het leek wel een knal,
zoo barstens vol van vreugde was het pas
kamertje om de pet met de gouden ster".
„Zélfs de leelijkste jongens werden er knap
mee", vleide de dame. die de Mode dient.
Maar de heer met het gezonde oordeel wist
het psychologische moment aan te grijpen, hij
nam een biljet en noteerde bestellingen. De
Middelbare Technische School immers had
de baretten reeds besteld, en ieder oogenblik
konden ze op de meisjes H. B. S. verschijnen.
Welnu, daarvoor behoeft de E.T.S. niet onder
te doen, Een petje met een Duitsch gevorm-
den platten bol (tot welke paradoxen leidt- de
Mode!) is wel niet zoo gauw gemaakt als een
baret, maar een gansche fabriek staat klaar
om er met bekwamen spoed aan te werken.
Zij kent de voortvarendheid van de jeugd
en: Made en Tijd verstaan elkaar.
Ge kunt zeggen wat ge wilt, maar welk een
idee was dit!
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
En de zakenman, die het idee had, hééft de
jeugd.
Het idee werd aldus geboren:
Er was in Groningen een schoolclub, die
als onderscheidingst-eeken een bijzonder
hoofddeksel begeerde. Zij wendde zich, tot
een sinds jaren bestaande pettenfabx-iek in
de hoofdstad van het Noorden, die een joyeu-
se baret ontwierp. Een achtkante, goudge
biesde, Rembrandtieke baret. En die flat
teerde.
Toen schoot het denkbeeld door het brein
van den zakenman, die in crisistijd zocht
naar débouché. De onbehoede staat onzer
schooljeugd, in tegenstelling- met die in
Duitschland, Engeland en Amerika, werd
hem een pijnlijke zorg. Hij zag hoe een hoed
haar niet aantrok en hoe zij eeix pet ver
achtte. En hij gaf de middelbare jeugd haar
nieuwe mode. Van zijn baretten maakte hij
gansch een stelsel in allerlei kleur en kwistig
bezaaid met gouden en zilveren sterren, al
les omspannen door een bies van edel metaal.
En iedere school kreeg haar eigen type.
Zoo was het, dat Groningen's burgerij op
zekeren dag verbaasd werd door een in
baret gestoken jeugd. Er was een wijn-
roode voor de H. B. S., een donkergroene
voor het gymnasium, een rood-birume voor
het lyceum, een donkex-liLa voor de kweek
school, een donkerblauwe voor de U.L.O.,
een donkei'beige voor de Huishoudschool en
een donkerbruine voor de M.T.S. De Han
delsschool en de Ambachtsschool kregen een
pet. Zwart en donkerblauw.
Zoo begon in Groningen de groote Mode.
Na Groningen kwamexi Heeren veen en
Leeuwarden en Zutfen en nu gaan de jon
gens en meisjes in het heele Noorden en
Oosten des lands al gedekt en het ideaal van
den ontwerper, dat ieder zijn collega terstond
zal herkennen als H.B.S.'erof Lyceist of Am
bachtsscholier, nadert de vex-wezenlijking.
Duitsche import, zegt u?
Militairistisch?
Och zoo serieus moet men de Mode nu weer
niet nemen.
Zij is wispelturig en van den zomer kon
het wel in eens weer mode zijn zonder pet.
Mischien enkel met een ster aan een gouden
biesje.
Hoewel het met de populariteit van de ster-
x-etjes die de klassen aangeven, wel eens
niet zoo erg kon vlotten. Aangezien zich soms
omstandigheden kunnen voordoen die zoo'n
sterretje minder flatteus maken
En daarom zal het misschien wel gauw
weer overgaan met de Mode.
Maar nu heeft de petten fabriek in Gro
ningen nog druk werk. Dat is op het oogen
blik het positief aanwijsbare goede.
In Haarlem zagen wij het nog niet, maar
komen doet het zeker.
Want wie zou het durven probeeren de
Mode tegen te houden?
Pk.
