DE DRIE FRATELLINI TREKKEN ZICH TERUG.
Nieuwe Uitgaven.
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 11 JANUARI 1933
Na een 25-jarig clownsleven.
GVan onzen Weenschen correspondent).
WEENEN, Januari.
De „Fratellini", de drie gebroeders Paul,
Frangols en Albert Fraitellinï, zijn zeer zeker
de beroemdste clowxxs van de geheele wereld.
Er zijn maar weinigen, die hun naam niet
kennen; in ontelbaar veel landen zijn zij
opgetreden, overal hebben zij de toeschou
wers van het lachen laten schudden en over
al hebben zij een uitbundig succes behaald.
Vooral in Frankrijk, waar zij het grootste ge
deelte van hun leven gewerkt hebben, zijn zij
bijzonder populair. Men heeft hen er zelfs in
December 1923 tot officiers de 1' Académie
frangaise benoemdeen onderscheiding,
welke tot dusver nog geen eenkele circusclown
in eenig land van de wereld ten deel is ge
vallen.
De Fratellini hebben feitelijk hun geheele
leven in de voor buitenstaanders zoo aan
trekkelijke sfeer van het cix-cus doorge
bracht. Want ook hun vader was al circus-
artist. Deze is in 1868 met het indertijd be
kende circus Mayer naar Egypte getrokken.
En later, in 1872, stond hij als directeur aan
het hoofd van een eigen circus, met hetwelk
hij in den beginne in Italië ïondtrok en
waai-mede hij dan vervolgens tal van groote
reizen door andere landen van Eui'opa maak
te. Nu eens was hij hier en dan weer dook
hij daar op en zoo komt het, dat zijn kin
deren hij heeft tien zoons gehad! in
geheel verschillende streken geboren werden.
Paul, de oudste van de drie beroemde
clowns, aanschouwde t eerste levenslicht in
1377 onder een stralend blauwen hemel te
Catania op Sicilië. Frangois, de tweede van
het drietal, is een Parijzenaar, een kind zelfs
van Montmartre. waar hij in 1879 geboren
werd. En Albert kwam midden in den winter
van het jaar 1886 in het bar koude Moskou
op de wereld.
U ziet dus, dat de Fratellini niet zulkc-
piepjonge kereltjes meer zijn en het behoeft
dus niemand te verwonderen, dat zij er al
sedert eenigen tijd sterk aan gedacht heb
ben het vermoeiende circusleven vaarwel te
zeggen, teneinde op hun lauweren te kunnen
gaan rusten en een otium cum dignitate te
genieten.
Op het oogenblik treden de Fratellini hier
te Weenen in het steenen gebouw van het
voormalige circus Renz op en nu is het ein
delijk zoover! Zij zijn met de sensationeele
mededeeling voor den dag gekomen, dat zij
zich uit het openbare leven zullen terug
trekken. Zij willen plaats maken voor een
jongere generatie. Vijf en twintig jaar lang
treden zij nu al overal als de drie Fratel
lini met elkander op en toevallig waren zij
vijf en twintig jaar geleden ook juist te
Weenen. Zij waren toen uit Parijs naar de
schoone Donau-stad gekomen en een groot
gedeelte van de reis had onder zeer merk
waardige omstandigheden plaats. Zij zaten
namelijk opgesloten in eenwagon voor
paarden. Zij hadden nogal vrij veel bagage,
alle mogelijke instrumenten, die zij bij hun
optreden noodig hadden. En een en ander
werd in den wagon ondergebracht, waarin
ook een aantal paarden stonden, die op reis
moesten gaan. Op het station te Parijs keken
zij na, of alles in. orde was, maar voordat zij
weer naar buiten konden komen om een
coupé op te zoeken, werd de deur van den
wagen opeens dichtgeschoven en boem
daar zaten zij gevangen. Goede raad was
duur, zij trachtten door schreeuwen en klop
pen de aandacht van de lieden op het per
ron op zich te vestigen, maar niemand scheen
hen te hooren en kort daarop rolden de wielen
onder hen. Zij keken elkander onthutst aan
en zij verkeerdeix in een allesbehalve opge
wekte stemming, want het zou eventjes 12
uur duren, voordat de D-trein aan een station
zou stilhouden. Het leek nog veel langer, maar
eindelijk bleef de trein toch staan. En nu
begonnen de drie, die te Parijs aan den
lijve ondervonden hadden, dat bonzen op de
deur en schreeuwen niet veel baatte, op hun
muziekinstrmuenten te spelen. Dat hielp. Het
spoorwegpersoneel had nog nooit gehoord,
dat paarden zoo muzikaal konden zijn. De
deur werd dus geopend en dc drie clowns
waren uit hun benarde positie bevrijd.
Voordat de di*ie P'ratellini de manege en
het circusleven voorgoed vaai*wel zeggen, wil
len zij hun levenswerk nog door een voor
stelling voor den Volkenbond bekronen. Zij
hebben een satire in elkaar gezet, waarin zij
alle belachelijkheden van onzen tegenwoordi-
gen tijd in beeld willen brengen. Zjj werken
er reeds sedert geruixnen tijd aan en zij
repeteeren voortdurend. Te Weenen zullen
zij een voor het publiek toegankelijke gene
rale repetitie geven zij willen het oordeel
van het Weensche publiek leeren kennen!
en dan tijgen zij in het vroege voorjaar naar
Genève, teneinde de heeren van den Volkeix-
bond te laten zien, hoe zij over de huidige
wereld denken. Misschien zijn zij daardoor
wel in staat een nieuwen frischen wind over
de aarde te laten waaien. Iets, wat wel noodig
is!
En dan, nadat dit werk volbracht is, zal de
naam van deze drie Fi-atellini voorgoed van
de circusprogramma's verdwenen zijn. Maar
nimmer zal de naam, dien zij zelf eenige jaren
geleden in het Gouden Boek van de Comédie
Frangaise hebben mogen schrijven, vex'geten
wox-den. Want dc familie Fx-atellini is niet
uitgestorven en het nageslacht zal hun werk
voortzetten.
W. M. BEKAAR.
MUZIEK
Vierde Concerf der
Haarlemsche Bachvereeniging
Het Wagncrjaar de 50ste herdenking van
den sterfdag des meestei-s is ingeluid.
Het Brahmsjaar de 100ste herdenking van
den geboortedag des meesters is ook in
geluid. Het toeval heeft gewild dat de eene
meester stierf oen halve eeuw nadat de an
dere geboren werd. Een gelukkig toeval? Mis
schien wel. Beiden hebben tijdens hun leven
elkaar niet goed kunnen zetten en nu hebben
wc redenen om hun orkestwerken broederlijk
op dezelfde programma's te zien prijkeneen
postmortale verzoening, die tot geen partijdi
ge demonstraties van de zijde dc hoorders
aanleiding zal geven. In dit opzicht kunnen
wc gerust zijn. Want het over groote meeren-
dcel van musici en muziekminnaars heeft al
geleerd beide meesters, elk in zijn aard, te
waardeeren, en het meest vooruitstrevende
deel der allerjongste, anti-romantische gene
ratie smaalt op den een net zoo hard als op
den ander, cn zou dus alleen voor zich zelve
kunnen demonstreeren, maar tot zoo iets is
•t gelukkig in ons land nog niet gekomen en
onze Nederlandsche concerten verloopexx ge-»
regeld zonder incidenten. Eens. vele jaren
geleden, ja, toen is in 't Concertgebouw eens
een demonstratie-incident voorgevallen, maar
het is gelukkig geen precedent voor andere
gebleken.
Nu dan, het Wagnerjaar is ingeluid. De
toelichting in het Bachprogramma wijst er
•nog eens uitdrukkelijk op en we zien het pro
gramma met twee Wagner-werken geopend.
Dit is op zich zelf geen merkwaardigheid,
want ook buiten herdenkingsjaren komt Wag
ner geregeld op de programma's der orkes
ten voor. Met Brahms is 't trouwens net zoo.
Men zou dan ook voor het bijzondere herden
kingsoogmerk. wellicht beter doen door niet
alweer de bekende werken en fragmenten,
die voor uitvoering in de concertzaal geschikt
gebleken zijn. te herhalen, maar door te
trachten Wagners groote muziekdrama's, die
hier te lande gewoonlijk slechts voor een be
perkten kring van bewonderaars genaakbaar
zijn, binnen het bereik van groote scharen
minder-goed-gesitueerden in en buiten Am
sterdam te brengen, niet alleen wat muziek
betreft (hier verricht de radio reeds verdien
stelijken arbeid) maar integraal, zooals Wag
ner het gewild heeft. Doch dit denkbeeld zal
wel een hersenschim blijken.
Ik wil naar de werkelijkheid torugkeei-en.
Eduard van Bcinum. van de operatie, die hij
moest ondergaan gelukkig hersteld, hartelijk
begroet en met een prachtig bloemstuk door
het Bachbestuur verwelkomd, luidde de her
denking in xxxet het „Tristan"-voorspel.
Het wil mij voorkomen dat het ..Meistcr-
singer"-Voox-spel een passender proloog voor
de huldiging van de nagedachtenis des mees
terzangers zou gevormd hebben dan het
trieste toongedieht van ongestild verlangen
cn zelfvernietiging, hoe grootsch het op zich
zelf is. En dit stuk met zijn onnoemelijk veel
herhalingen te doen volgen door de even
herhalingrijke „Siegfried-idyllo" wil me ook
geen gelukkige keuze lijken. We mogen in
de Idylle de stemming van gelukzaligheid,
de prachtige orkestklank, de oeconomie der
instrumentcerihg bewonderen; in de uitspin -
ning is een gebrek aan oeconomie waar te
nemen, waai-door het werk schier eindeloos
schijxxt, te meer wijl de vorm zoo weinig vaste
omtrekken toont, Over de vertolking hebben
we natuurlijk niet te klagen: Van Beinum
legde er al dc warmte van zijn jong tempe
rament, het orkest al de sonoriteit vaxx zijn
samenklank in.
Maar dat temperament en die sonoriteit
openbaarden zich nog veel verblijdender bij
de uitvoering van Schuberts groote Sym
phonic in C. Ook een lengte, ook tal van her
halingen; maar men wordt ze zich in dit
werk nauwelijks bewust. In de vaart zijner
stuwing sleept deze rei alles mee, een uur
lang. We zien den grandiozen optocht in ge
dachten, met hoornsignalen geopend; we zien
den vreemden, somberen gast te midden der
eerste afdeeling, we houden den adem in bij
het dramatisch moment in de tweede; we
wiegen mee bij de zoete dansmélodieën der
derde. En dan bliksemt het feestlicht op: een
dolle uitgelaten carnavalstemming kondigt
zich aan, sleurt alles mee in den maalstroom!
Dat was het feest van den avond, een apo
theose van ryfchme cn melodie, een hooglied
van levensvreugde en eeuwige jeugd.
Nog een belangrijke vertolking valt te ver
melden: een solistische prestatie van lxoogen
rang. die tusschcn de orkestwerken haar
plaats vond en de gewenschte afwisseling
bracht. Concertmeester Ferdinand Hclmann
speelde de solopartij van Suk's belangrijke
Fantasie voor viool en orkest. Het solo-in
strument is goed en volkomen zaakkundig
(hoe zou men anders kunnen verwachten
van dezen Bohemer?) bedacht, de orkestpar
tij is rijk aan instrumentale effecten: het ge
heel zit goed in elkaar: introductie, thema
met variaties, finale met als coda een her
vatting van de inleiding. En Helmann
spoelde voortreffelijk, met moeien toon, met
levendig temperament, met volkomen vir
tuoze beheersching, terwijl Van Beinum het
orkest op ideale wijze deed aansluiten. Zoo
was ook deze auditie er eene, die een Bach-
concert volkomen waax-dig was cn bovendien
begroetten wij erin den eerste van een drie
tal Nederlandsche solisten, die gedurende dit
seizcen op concerten der Haarlemsche Bach
vereeniging zullen optreden. Ook dit is een
reden tot verblijding.
K. d. J.
HET TOONEEL
teren mee heeft behaald, was dan ook vol- 1
komen verdiend.
Ruys laat ons geen twijfel aan het gouden
hart van dezen brommerlgen ouwen heer. Het
zachte en teere wint het bij hem ver van het
nijdige en opvliegende en zoo kregen wij een
Grompie, die stormenderhand de sympathie
van het publiek won. Cor Ruys heeft ons als
Grompie weer eens laten zien, hoe gevoelig
en teer hij kan zijn, zonder en dat is het
knappe overgevoelig te worden. Zóó zeker
is Ruys van zijn effecten, dat hij van de
meest komische situatie onmiddellijk in het
teer-gevoelige kan overgaan, zonder gevaar,
dat het publiek zal blijven lachen.
Zie hem dat tooneeltje met het horloge
spelen met Virginia en let er eens op, hoe fijn
cn teer cn volkomen zuiver dat is. Trouwens,
heel den avond hield Ruys - die zich ook
een zeer mooien kop had gemaakt zich
prachtig in en gaf hij karakterspel van de
beste soort. Ruys heeft zich met blijkbare
voorliefde aan Grompie gegeven en ik her
inner mij na meneer Brotonneau geen rol
van hem, zoo fijn en zuiver menschelijk als
deze.
In dit blijspel van Hodges en Wigney Per-
cival gaat alles om Grompie. Zoodra de mop
perige ouwe heer van de planken is. wordt
het tooneel akelig leeg, maar het leeft on
middellijk op als hij weer verschijnt. Zonder
Grompie blijft er eigenlijk niets over, maar
dank zij deze ouden detective is 't een wereld
succes geworden. Reule was Jarvis, de schux-k
en hij liet het publiek geen moment hierover
in onzekerheid. De opvatting van Gimberg
die Jarvis uiterlijk als gentleman speelde
was indertijd juister. Wanneer bij Jarvis
de ploertigheid zoo op het gezicht geschre
ven staat, vex-speelt Virginia daarmee nxet
haar flirtatioxi al onze sympathie en effaceert
de speler een der belangrijkste elementen uit
di't stuk, namelijk de spanning, wie wel de
dader is. Wim Kan bracht als Ernest Heron
een natuurlijke distinctie mee op het tooneel,
maar hij moet nog leeren zich te beheer-
schexr bij zijn uitbarstingen van verdriet of
wanhoop. Dan wordt het al heel gauw te
veel, wat altijd eexi fout is.
Pierre Myi'n was als Ruddoch, de knecht
eeix aax'dige, oude getrouwe en Elixxe Pisuisse
speelde de onbeteekenende Virginia vlak en
onbeteekenend, zooals ook de rol is. Maar in
Grompie komt alles op de hoofdrol aan en
wanneer die zoo gespeeld wox-dt als gister
avond door Cor Ruys dan is het succes ver
zekerd. Ruys kan met Grompie zeker nog
wel eens te Haarlem terugkomen.
J. B. SCHUIL.
HET KATHOLIEK VOLKSTOONEEL.
Eenige maanden geleden is in Amsterdam
een tooneelgezelschap gevormd, genaamd
Het Katholieke Volkstooneel, met het doel
moderne sociale tooneelstukken op te voeren
die de kern der hedendaagsche toestanden
in al hun felheid en tegenstrijdigheid, ixr al
hun scherpe uitersten raken.
Eenige ïxxoderne jonge idealisten sloten
zich daarbij aan, ook behoefte gevoelend om
zich in de tooneelbeweging in deze nieuwe
richting te uiten.
Een zeer gelukkige keus van dit gezelschap
was: zich het opvoeringsrecht te verzekeren
voor Nederland van het stuk: De Heilige
Proletariër, naar de bekende sociale roman
vaxi Fx-ans Herwig.
Het stuk speelt in Berlijn, waar het de
groote tegenstellingen teekent in schrille
kleuren. De schrijver wil laten uitkomen, tot
welk een wanhoop de xnenschen vervallen,
die de grond onder hun voeten voelen weg
zinken, en dan meenexi.als laatste hoop, zich
aan het communisme te moeten vastklampen
waardoor de toestand voor hen nog slechter
wordt. Maar ook hier komt dan eindelijk
de opbeux'ing, het dagende licht, uitgebeeld
door den hoofdpersoon van het stuk, die zelf
proletariër geworden met de px-oletariex-s, om
dat vreeselijk bestaan in zijn uitex-ste con-
secjuentie's mee te maken en daardoor beter
te leeroxi kennen, in die pogingen slaagt en
heel zijn omgeving weet te veranderen tot
betere menschen, die ook weer anderen tot
zich trekken en helpen, met een hoog ideaal
voor oogen.
Het Katholiek Volkstooneel zal zijn eerste
voorstelling geven te Amsterdam op Dinsdag
17, Woensdag 18 en Zondag 22 Januari a.s. in
de groote zaal van Bellevue.
De baten dezer voorstellingen komen ten
voordeele van het Katholiek Crisis-Comité.
COR RUYS ALS CROMPIE.
Na Max Pallenberg en Willem Royaards is
nu Cor Ruys met Grompie gekomen. Van Pal
lenberg was Wau-Wau zooals dc bromme
rige. ouwe heer in Duïtschlaixd genoemd
werd het meest clownesk, Royaards speel
de hem het meest virtuoos en gaf het komisch
accent voor alles de volle maat, Cor Ruys
speelt hem het fijnst en maakt van Grompie
het meest van allen een mensch. Men zou
het Ruys' voorliefde voor het burleske
kennend eerder in omgekeerde volgorde
hebben verwacht en men kan Ruys niet an
ders dan dankbaar exwoor zijn, dat hij ons
een zoo geheel nieuwen cn lang niet den
slechtsten Grompie heeft gegeven. Want
deze Grompie is een prachtige rol van Ruys
geworden en het uitbundig succes, dat hij er
in een geheel uitverkoclxtexi schouwburg gis
Dr. C. P. Gunning „Beter
onderwijs voor minder geld".
Bij II. P. Leopold's Uitgeversmaatschappij
te 's Gravenhage is als brochure verschenen
een artikel, dat dr. C. P. Gunning geschreven
heeft in het Decembernummer van het
Haagsch Maandblad en dat getiteld is „Beter
Onderwijs voor minder geld
Het artikel baseert zich op eexi adres, dat
21 Juni de heeren Colenbx-ander c.s. gericht
hebbexx tot de Koningin en de Regeering,
waarin zij vragen om vervanging der huidige
versnippering van het Openbaar Lager On
derwijs in de bevolkingscentra door een doel
matige scholenox-ganisatie van groote woon
buurtschol en met halfj aarlijksche klassen
onder ambulante schoolhoofden en overeen
komstige concentratie der O.L.S. en Bijzon
dere Lagere Scholen van gelijke richting,
buiten de bevolkingscentra tot 7- eventueel
14-klassige streekscholen.
Het betoog van dr. Gunning nu onder
steunt de meening. dat de geldverspilling bij
het lager onderwijs een gevolg is van het
amendement-Ossendorp, dat bepaalt, dat
ieder hoofd aan een klasse verbonden moet
zijn. Het blijkt, dat de verspilling niet een
gevolg is van den pacificatie zelf, doch van
het opheffen van dit ambulantisme van het
hoofd en de daarmee gepaard gaande ver
splintering van het onderwijs tot kleine
schooltjes. De schrijver acht in het klassieke
land der gewetensvrijheid dc basis van de
pacificatie volkomen onaantastbaar. Maar
xxxet cijfers toont hij aaxx, dat juist bij het
Openbaar Onderwijs de stijging vaxx het aan
tal schooltjes sinds 1920 ontstellend is. In tien
jaar kwameix er ongeveer evenveel L. S. bij
als tevoren in 40 jaar, waardoor het totaal
thans de S200 overschrijdt. Daar, waar rncxx
versnippering ten gevolge der pacificatie het
meest zou verwachteix, zu.'s in Friesland eix
Zeeland, is deze, voigens de cijfers van het
adres het kleinst.
De schrijver concludeert dus, dat het am
bulantisme exx daarmee de groote school in
eere moeten worden hersteld. Want van de
verregaande geldverspillixxg was geen prima
onderwijs het gevolg. Welke belangexx er ixxet
de splitsing van de kinderen in één groot ge
bouw ixx de stad in allerlei scholen gediexxd
worden, oxxtgaat ons, zegt de schrijver. De
versnippering is funest voor het onderwijs en
voor de opvoeding. De zoo belangrijke aan
leg- en arbeidsvakken gelijk natuurkennis,
zingen, teekenen. gymnastiek, handwerken
cxx handenarbeid kunnen slechts aan volko
men bevoegden worden overgelaten bij groote
scholen, bij het huidige formaat der kleine
schooltjes moet het als finaal uitgesloten
worden beschouwd. Men moet weten, hoe er
thans met deze vakken gesold wordt, hoe hier
onderwijsbenadeeling en geldverkwdsting
hand in haxxd gaaxx.
Wat de practische uitvoering van het denk
beeld betreft, gelooft de schrijver, dat alleen
bij de streekscholeix nieuwe bouw wel
noodzakelijk zal zijn. Voor het platteland
becijfert dr. Gunning de bezuiniging op meer
dan tien millioen, voor de groote steden acht
hij een ramixxg van dertig millioen nog aan
den lagen kant.
Zwaarder dan het bezuinigingsmotief laat
de schrijver echter wegen, de geestelijke
waarde, die hij aan de groote school toe
kent. De huidige kleine schoolorganisatie
brengt eexx ergerlijke vernietiging van volks
kracht mede, zegt hij. Hij haalt aaxx hoe in
allerlei kringen en bij allerlei autoriteiten
deze opvatting heerscht. En ons land biedt
ïxog wel, door de dichtheid van zijn bevol
king een bij uitstek gunstige gelegenheid
om dit ideaal te verwezenlijken en aldus
het voortreffelijkste onderwijs te verbin
den aan het laagste kostengemiddelde per
leerling. Het is ixxderdaad beschamend, dat
thaxxs precies het omgekeerde ten onzent
moet worden geconstateerd.
Schrijver trekt een vergelijking tusschen
de eenkamerwoningen en de kleine scholen
en vraagt zich af, waarom de eexxe volks-
dienst, die over misbruiken te maken heeft,
zoo gaxxsch anders optreedt dan de andere,
die voor oxxs onderwijs moet waken.
Zou het nu te veel gevraagd zijn, zegt hij
tenslotte, wanneer wij de hoop uitspreken
dat de minister (of de onderwijsraad) deze
aangelegenheid althans tot een onderwerp
vaxx ernstige en weloverwogen studie wil
maken?
Over dc brochure moeten wij tenslotte
opmerken, dat wij er een ïxiet gering aan
tal taalkundige onzuiverheden in vondexx,
welke wij er zeker niet in verwacht had
den.
ANKER LARSEN VOOR DE VOLKS
UNIVERSITEIT.
Men schrijft ons:
Axxker Larsen, de bekende Deensche schrij
ver zal a,s. Zaterdagavoixd 14 Januari voor
de Volksuniversiteit in de Duitsche taal uit
eenzetten „waarom hij zijn boeken schreef"
(in lxet gebouw van dexx Protestaxxtenboxxd)
Zijn. boeken beeldexx mexxschen uit vaxx zeer
verschillenden aard en levensloop; iix „De
Steen der Wijzen" eexx veelheid van typen in
hun onderling verstrengelde levens, in „Mar
tha en Maria" zien we twee vrouwen, twee
zusters door het leven gaan en de andere fi
guren uit dat boek, allen scherp geteekexxd,
blijven op den achtergrond. „Heiliging" is
„de geschiedenis vaxx eexx jongen nxaxx. die een
nieuwe wereld oixtdekte, welke heelemaal
ïxiets gemeen had met de oude"' vertelt de
schrijver ons in de inleiding. En of Anker
Laraen een jonge man of twee vrouwen, of
vele mannen en vrouwen in een boek uit
beeldt, altijd is dit de groxxdslag van zijn
werk: het ontdekken van eexx xxieuwe wereld,
van een wereld, die glans verleent aan wat
we de werkelijke wereld noemen, die inner
lijke bevrijding, die hanxxonie beteekent voor
ons gemoed.
In gelijkenissen en beeldexx wordt dit ons
nader gebracht: een kleine jongen loopt in
een dikke mist, zijn thuis weet hij dichtbij, de
wolk is ïxeergedaald uit dexx hexxxel, dus ook
de hemel is binnexx zijn bereik; dit weten is
lxenx als een innerlijk licht, dat naar buiten
schijixt en vaix bixxnen uit de wereld ixx de
mist in een nieuw licht doet zien. Alles is als
het ware pas geschapexx.
In twee boekjes heeft Anker Larsen dit
innerlijk ontwakexx tot eeuwigheidsbesef
nader trachten te omschrijven: „Van het
Werkelijke Leven" en „Met open deur". Af
wijzend het occultisme leeren we Anker
Larsen hier kennen als mysticus, wiens
mystiek het eeuwige exi het tijdelijke leven
tot eenheid wil brengen. Waar deze schrijver
over de fijnste ervaringen van lxet innerlijk
leven spreekt is het levexxde woord een on
misbare aanvulling van het geschreven ver
haal, vooral daar hij gelooft ixx wat hij noemt
de hemeltaal, d.i. de taal van het spontane
onderlinge herkennen, waxxt zoodra dc
eeuwige dingen beleefd wordeix. kunnen zij
ook een onderwerp voor het bewuste begrij
pen worden.
DR. H. J. LOVINK.
Naar de „Nederlander" verneemt, ligt het
in de bedoeling van het Tweede-Kamerlid dr.
H. J. Lovink, indien hij bij de a.s. verkiezin
gen als lid der Tweede Kamer herkozen wordt
te bedanken als burgemeester van Alphen a.
d. Rijn.
SPORT EN SPEL
LAWNTENNIS.
DE LOTING VOOR DEN DAVIS CUP
VASTGESTELD
Uit Parijs;
De Commissie, welke belast is met de or
ganisatie vaix de wedstrijden voor den Davis
Cup, lxeeft 2'Februari als datum voor de lo
ting vastgesteld. Zooals gewoonlijk zal dit
feestelijk geschiedexx in tegenwoordigheid van
dexx Franschen presidexxt, Lebrun, op het
Elysee.
PAARDENSPORT
DE HAARLEMSCHE MANEGE
De leden van de Vereeniging „De Haax*-
lemsche Manége zullen a.s. Zaterdagmiddag
een individueele ci-oss-country rijden op de
weilanden ten westen vaix den Vogelenzang-
schen weg ter hoogte van den Woestduinweg.
KORFBAL
HAARL. KORFBALBON D.
DE UITSLAGEN
K. V. 1D. S. V. 1 terrein afgekeurd.
De Kennemers 1Haarlem 2 23
,S. S. H. 1Animo 2 32
T. H. B. 1S. V. 2 5—1
3e klasse A:
Alw. Ready 1Haarlem 3 t. a.
S. C. 3Kennemers 2 01
2e klasse B:
D. S. V. 2Pal vu 1 t. a.
Flora 1—T. H. B. 2 t. a.
Ons Genoegen 1-Thorn l 31
3e klasse A:
Excelsior 1S. V. 4 02
Zeemeeuwen 1Tempo 1 13
3e klasse B:
Tempo 2—Alw. H. 2 2—1
De Thorn 2—Oosterkw. 3 0—8
Haarlem 5—S. V, 5 1—0
VOETBAL'.
HET PROGRAMMA VOOR ZONDAG
AFDEELING I
Eerste klasse:
Z. F. C-—Hermes-D .V. S.
't GooiBlauw Wit
H .B. S.—A. D. O.
R. C. H.—D. II. C.
FeijenoordV. S. V.
Tweede klasse A:
KinheimZeeburgia
D E. C.—T. O. G.
Alcm. VictrixZ. V. V.
E. D. O.—V. V. A.
H. R. C—W. F. C.
Tweede klasse B:
BloemendaalD. W. S.
Alphen—H. F. C.
HerculesBaarn
SpartaanB. F. C.
Derde klasse B:
De KennemersW. M. S.
SchotenS. D. W.
Oosterpark—Halfweg
O. V. V. O.Hillinen
Derde klasse C.
AmstelWatergraafsmeer
Rodi—Z. R. C.
De MeteoorO. D. E.
Zandvoort—U. V. V.
A. P. G. S.—Holland
Vierde klasse As
Q. S. C.—Uitgeest
E. V. C—Texel
VroneAlkmaar
Reserve eerste klasse:
H. F. C. 2—A. F. C. 2
Hilversum 2—E. D. O. 2
Blauw Wit 2—Z. F. C. 2
Haarlem 2Ajax 2
Zeeburgia 2Stormvogels 2
Reserve tweede klasse A.
V. V. A. 2—H. R. C. 2
W. F. C. 2—R. C. H. 2
V. S. V. 2—Ajax 3
K. F. C. 2—Alcm. Victrix 2
T. O. G. 2—West Frisia 2
Reserve derde klasse A:
Z. V. V. 2—Hollandia 2
W. F. C. 3—A. P. G. S. 2
O. S. V. 2—Z. F. C. 3
De Kennemers 2Alcm. Victi'ix 3
AFDEELING II
Eerste klasse:
D. F. C.-West Frisia
StormvogelsHaarlem
SpartaK. F. C.
AjaxXerxes
Tweede klasse A:
Unitas—Neptunus
D. C. L.Steeds Hooger
B. E. C.—O. D. S.
O. N. A.Quick
Tweede klasse B:
V. I. O. S.—C. V. V.
GoudaOvermaas
S. V. V.—Fortuna
V. D. L.—V. O .C.
Vierde klasse A:
De JagersT. H. B.
Leidsche BoysHillegom
L. D. W. S.—D. V. S.
S. V. C.Kranenburg
Reserve eerste klasse:
A. D. O. 2—V. U. C. 2
Xerxes 2Feijexxoord 2
D. H. C. 2Sparta 2
Excelsior 2H. B. S. 2
C. V. V. 2—Gouda 2
AFDEELING Hl
Eerste klasse:
Tubantia-Vitesse
A. G. O. V. V.Ensch. Boys
WageningeixRobur et Velocitas
EnschedéP. E. C.
Go aheadHeracles
AFDEELING IV.
Eerste klasse:
Willem n—P. S. V.
EindhovenN.O.A.D.
B. V. V.Bleijerheide
M. V. V.—Longa
AFDEELING V
Eerste klasse:
G. V. A. V.-Leeuwarden
Be QuickAchilles
FrieslaixdVeeixdam
FrisiaVelocitas
Alcides—Sneek
(Sportkr.)
DAMMEN.
DAMCLUB „HET WESTERKWARTIER"
Te Haarlem is opgericht de Damclub „Het"
Westerkwax-tier". Secretaris is de heer C.
Akersloot, Rollandstraat 84.
WIELRUDEN.
De Zesdaagsche te Dortmund
KISTERS—MUELLER UIT DEN STRIJD
Uit Dortmund;
Dixxsdagavoxxd zes uur werd het koppel
Kisters-MueUer, dat reeds laixgen tijd een
achterstand van negen ronden had, uit den
strijd genomen. Des avonds woonden onge
veer 8000 toeschouwers de wedstrijden bij. Ex-
werd zeer kalm gereden, zoodat besloten werd
eexx tiental temporonden in te voegexx. Hier
bij wisten Vopel-Korsnxeyer 18, en Rausch-
Huertgen en Goebel-Pijnenburg 6 puxxten in
de waclxt te sleepeix.
Tegexx 10 uur, dexx tijd vaxx lxet avondklas
sement, werd er een jacht ingezet, die laixg
aanhield.
Na 95 uur rijdens waren afgelegd 3219.700
K.M. en was de stand als volgt:
Aan deix kop:
I. Goebel-Pijnenburg 372 punten. 2. Rausch
-Huertgen 239, 3. Broccardo-Guimbretière
203 p.
Op 1 ronde:
4. Schoen-Busclxenhagen 341 punten, 5.
Braspemxiixgx-Wals 135 p.
Op 2 ronden:
6. Rieger-Vroomen 115 p. 7. Pedexx-Stue-
beke 82 p.
Op 3 ronden:
8. Kilian-Puetzfeld 151 p., 9. Tietz-Scheixk
78 puixten.
Op 4 roxxden:
10. Vopel-Koi\smeyer 158 p.
Op 6 ronden:
II. Senge-Cieszinski 34 punten.
Hedenmorgen om 6 uur bij de neutralisatie
luidde de stand:
1. Schön-Buschenhagen 476 p. 2. Göbel-
Pijnenburg 443 p.. 3. Rausch-Huertgen 322 p.
4. Broccardo-Guiinbretière 236 p., 5. Braspen-
ningx-Wals 162 p.
Op 1 ronde:
6. Rieger-Vroomen 135 p.
Op 2 roxxdeix:
7. Kilian-Piitzfeld 153 p. 8. Peden-Stiibeke
89 p.
Op 4 roxxden:
9. Vopel-Korsnxeyer 162 p. 10. Tietz-Schenk
91 p.
Op 10 ronden:
11. Sexxge-Cicszinski 34 p.
