W=
GEJUS VAN DER MEULEN
DOEL VFRDFDIGT
VOETBAL
De 50ste Internationale wedstrijd van
Van der Meulen.
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 2 MAART 1933
DERDE BLAD.
Eigenlijk de vierenvijftigste. De opvolger van
Beeuwkes en Göbel. Een constante speler.
Evolutie van doelverdedigersstijl. Statistiek.
Van der Meulen als voorbeeld.
ij gaan a.s. Zondag een jubileum
vieren, dat eigenlijk al in het vorig
seizoen gevierd had moeten wor
den! We krijgen nJ. op den
komenden Zondag den vijftigsten internatio
nalen wedstrijd van onzen doelman Van der
Meulen. hoewel hij op dien dag in werkelijk
heid zijn vier en vijftigsten wedstrijd voor
het Nederlandsche elftal speelt.
Men heeft hem dus 4 wedstrijden te kort ge
daan! Hoe zit dat. zal men vragen. Ja, waar
de lezer, dat komt omdat men den wedstrijd
tegen Schotland in 1929 en drie wedstrijden
tegen de Belgen de twee wedstrijden in
het Stadion te Brussel en 1 jubileum wed-
strijd van den K.N.V.B. niet als officieele
landen wedstrijden mee wenscht te tellen.
Dat men den wedstrijd tegen Schotland
niet meetelt, komt omdat de Schotten be
roepsspelers waren en men in 1929 nog niets
met beroepsspelers uitstaande wilde hebben.
Wel wilde men een wedstrijd tegen de Schot
ten spelen, doch dat mocht geen officieele
wedstrijd zijn. Welk verschil er bestaat tus-
schen een officieelen en een niet officieelen
landen wedstrijd heb ik helaas tot dusver
niet kunnen begrijpen. Men beweert, dat het
verschil is gelegen in het feit. dat de wed
strijd niet officieel door de FIFA wordt ge
noteerd, doch ook die opvatting is voor be
strijding vatbaar.
In de reglementen van de FIFA vind ik be
paald, wat internationale wedstrijden zijn en
deze bepalingen zijn volkomen van toepas
sing op de vier wedstrijden, die men hier
niet als internationale wedstrijden beschouwt.
Zelfs heeft de FIFA de gewone heffing van
de recettes ontvangen en in haar boeken ver
antwoord. Het lijkt mij dan ook een volkomen
willekeurige handelwijze van den K.N.V.B.
om eenige wedstrijden, die hij zelf als inter
nationale wedstrijden aankondigt bij het pu
bliek, niet als officieele internationale wed
strijden te doen gelden, waarop ik dan ook
mijn meening, dat het jubileum van Van der
Meulen veel te laat wordt gevierd baseer.
Maar te laat of niet, het feit, dat onze na
tionale doelverdediger dan toch zijn vijftig
sten officieelen wedstrijd zal spelen, is zeker
aller aandacht waard en kan zeker niet on
opgemerkt passeeren.
Het Nederlandsche voetbal heeft het bij
zondere geluk gehad, dat het in den loop dei-
jaren steeds over goede doelverdedigers heeft
kunnen beschikken. Toen we pas met inter
nationale wedstrijden begonnen, was het
Beeuwkes. die op voortreffelijke wijze in een
reeks wedstrijden het Nederlandsche doel
heeft verdedigd. Na Beeuwkes hebben we Gö
bel gekregen, die in 22 wedstrijden in het Ne
derlandsche doel heeft gestaan en zóó goed
heeft gespeeld, dat in dien tijd het Neder
landsche voetbal eigenlijk in dé internatio-
nale voetbalwereld een plaats innam, die niet
geheel in overeenstemming met de kracht
van ons spel en wel eenigszins boven onzen
stand was. Er zijn wedstrijden geweest, waar
in alleen Göbel een Nederlandsche overwin'
ning heeft mogelijk gemaakt.
Toen Göbel het spel er aan gaf, hebben we
een korte periode gehad, waarin we geen
„vasten" doelverdediger hadden en dan ook
verschillende spelers onder de lat hebben ge
staan, totdat de Technische Commissie bij de
voorbereiding van onze ploeg voor de Olym
pische Spelen te Parijs, het oog liet vallen op
den doelverdediger van H.F.C.. A. Y. van der
Meulen. Hij debuteerde in den wedstrijd te
gen de Belgen te Antwerpen op 27 April 1924
als internationaal. En hij deed dat zóó voor
treffelijk. dat hij op het oogenblik nog als
onze beste doelverdediger wordt beschouwd
en dat terecht. Ook op het huidige oogenblik
acht men geen Nederlandsch elftal volledig,
als Van der Meulen niet tusschen de palen
staat.
Hij trok met het Nederlandsch elftal mee
naar de Olympische Spelen te Parijs en heeft
daar wel den vuurdoop ondergaan. In de vijf
wedstrijden, die Nederland te Parijs speelde,
stond hij tusschen de palen, waarbij hij zich
vooral in den historischen wedstrijd tegen
Uruguay heeft onderscheiden. Het was waar
lijk niet zijn schuld, dat Nederland dezen
strijd met 21 heeft verloren.
Daarna heeft „Gejus" vrijwel onafgebroken
"deel uitgemaakt van de Nederlandsche ploeg
Alleen in 1927 moest hij wegens studie-aan
gelegenheden bij eenige wedstrijden verstek
laten gaan; later was hij in enkele wedstrij
den afwezig doordat een ongeval hem tijde
lijk ongeschikt maakte. Doch zoodra hij weer
geheel fit was, nam hij zijn plaats weer met
succes in.
In den laatsten tijd is hij tevens opgetre
den als aanvoerder van onze nationale ploeg,
in welke hoedanigheid hij Denis, met wien
hij zooveel belangrijke wedstrijden heeft ge
speeld, is opgevolgd. Ook als aanvoerder heeft
hij aan het Nederlandsche voetbal onschat
bare diensten bewezen.
Er zou over het spel van Van der Meulen
en over de wedstrijden, waarin hij is uitge
komen, een lijvig artikel geschreven kunnen
worden. Zijn geschiedenis is eigenlijk ook die
van het Nederlandsche internationale voetbal
gedurende de laatste jaren. Echter met een
klein verschil. De kracht van onze nationale
ploeg is in die periode van 1924 tot 1933 niet
constant geweest. Er zijn vrij langdurige pe
riodes van inzinking geweest, waarin men
nederlaag 11a nederlaag leed.
Bij v. d. Meulen echter geen inzinking,
integendeel. Hij heeft vrijwel in alle wed
strijden, waarin hij uitkwam, de grootste
voldoening gegeven, waaraan hij het dan
ook te danken heeft, dat hij in de interna
tionale voetbalwereld een groote reputatie
heeft gekregen. Men beschouwt hem als een
der allerbeste doelverdedigers van het vaste
land. Na hetgeen ik heb gezien van bekende
sterren als Iliden (Oostenrijk!, Zamorra
(Spanje) en anderen, geloof ik. dat hij in
derdaad met al die grootheden gerust op
één lijn gesteld mag worden.
Of dit nog lang zal duren, is een andere
vraag. Er zijn in den laatsten tijd factoren
in het spel gekomen, die niet liggen in de
lijn van Van der Meulens spel. Men heeft
bijv. in den wedstrijd tegen Zwitserland
gezien, hoe de Zwitsersche doelverdediger
zich onvervaard vlak voor de voeten van de
toestormende voorspelers werpt. Dit is een
gevaarlijke wijze van spelen, die men van
een beroepsspeler mogelijk wel, doch van een
amateur stellig niet zal mogen eischen. Zoo
lang de spelregels deze gevaarlijke speel
wijze toelaten, zal een speler als Van der
Meulen wel eens een bal moeten laten gaan.
dien een speler, die grooter risico op zich
wil nemen, misschien zou hebben ge
stopt.
En dan heeft de wijziging van den spel
regel, dat een doelverdediger in plaats van
twee passen met den bal er vier doen. er toe
geleid, dat sommige stevige doelverdedigers
zich met den bal in de armen met kracht
tusschen hun tegenstanders door werken,
waardoor ze dank zij liun lichaamskracht
dikwijls in gevaarlijke situaties redding
brengen. Ook dit kan men van Van der
Meulen niet verwachten. Doch dit zijn be
trekkelijk kleine onderdeelen, die mogelijk
in de toekimst van invloed zullen kunnen
worden, doch waarvan men op het oogen
blik nog niet met zekerheid kan zeggen
of het inderdaad verbeteringen van het spel
van den doelman zijn
Voorloopig staat Van der Meulen nog
aan de spits van de Nederlandsche doel
verdedigers. Indien hij gelegenheid kan
vinden om verder de sport te blijven be
oefenen. zal hij zeer waarschijnlijk ook nog
wel zoo lang het Nederlandsch elftal aan
voeren.
Van dc 53 interlandwedstrijden, die Van
der Meulen tot op heden heeft gespeeld
ik neem hierbij ooit dus den wedstrijd
regen de Schotten en dc drie cxtra-weci-
;trijden tegen de Belgen was hij slechts
20 maal aan den verliezenden kant. Twaalf
wedstrijden bleven onbeslist en 21 matches
werden door onze ploeg gewonnen. Niet
minder dan 18 maai speelde hij tegen de
Belgen.
En andere merkwaardigheid uit zijn
loopbaan, is dat hij in 13 achtereenvol
gende internationale wfdstrijden het Neder
landsche doel heeft verdedigd, welk record
slechts wordt overtroffen door Denis, die
het tot een serie van 24 gebracht heeft.
Onder de landen, tegen wier vertegen
woordigende elftallen hij heeft gespeeld,
vinden we er uit vier werelddoelen. Hij kwam
uit tegen België. Roemenie. Ierland.
Uruguay. Zweden. Zuid-Afrika. Duitschland.
Zwitserland. Denemarken. Tsjecho-Slowa-
kjje. Chili. Egypte. Schotland, Noorwegen.
Italic. Hongarije en Frankrijk.
Al die elftallen hebben in 53 wedstrijden
In totaal tegen hem 99 doelpunten gemaakt.
Drie maal werd hij zes keer gepasseerd.
Dat gebeurde in den vorigen kamp tegen
de Hongaren, bij een wedstrijd tegen Zwit
serland te Zurich en bij een wedstrijd tegen
de Zweden te Stockholm. Vijf maal zag hij
zich 4 keer gepasseerd en evenveel malen
3 keer. In 16 wedstrüdcn zag hij 2 doel
punten tegen zich maken, in 14 wedstrij
den een doelpunt en in 10 wedstrijden
slaagde hij er in zijn doel voor doorboring
te bewaren.
De toeschouwers te Amsterdam op a.s.
Zondag zullen er waarschijnlijk getuige van
zijn, dat de jubilaris voor de 100ste maal
in een internationalen wedstrijd wordt ge
passeerd. Dat zal een 100ste doelpunt zijn
dat vermoedelijk door het Nederlandsche
In zijn eerste jaar. Tegen Ierland op de
Olympische Spelen te Parijs. <.1924).
Tegen Uruguay te Amsterdam
in 1928
k^v- - v^.j^
Over de lat toen het konijn
nog leefde
publick wc! niet met extra gejuich zal wor
den begroet!
Van der Meulen Is in onze voetbalwereld
een figuur van beteekenis. Goede doelver
dedigers en doelpuntenmakende aanvallers
spreken tot dc massa; de laatsten vooral
indien ze hun doelpunten maken met vlie
gende schoten!
Dergelijke spelers zyn een levende propa
ganda voor voetbal. Zij doen de duizenden
naar onze wedstrijden stroomen: uit die
duizenden komen weer de spelers, die op
hun beurt gezondigd en levenslust in het
spel sullen opdoen. Het Is verder zeer waar-
schijniyk. dat tal van doelverdedigers veel
au v. d. Meulen hebben geleerd.
Het zien spelen van een doelverdediger
als Van der Meulen en het met aandacht
volgens van zijn speelwijze is ongetwijfeld
voor den aankomenden doelverdediger een
beter middel om de geheimen van het vak
te doorgronden, dan maandenlang oefenen
onder deskundige leiding. Zijn spel is een
schoolvoorbeeld, hoe een doelman moet
spelen.
Hot ligt voor dc hand. dat de K.N.V.B. zyn
dank voor hetgeen Van der Meulen door
zijn spel voor het Nederlandsche voetbal
hoeft gedan, op dezelfde wijze zal vertolken
als hij dit reeds tegenover De Korver en
Denis heeft gedaan.
Naast deze twee spelers verdient Van der
Meulen ongetrwijfcld een plaats op de lyst
der eere-leden van den K.N.V.B.
C. J. GROOTHOFF.
DE GOUDEN DOELMAN
Zondao a.s. in den wedstrijd tegen
Hongarije, viert dc doelverdediger van
ome nationale voetbalploeg zijn „gou
den" jubileum als zoodanig. Het zal
ongetwijfeld een daverende huldiging
worden, in en builen het Amsterdam-
schc Stadion, van dezen wellicht popu
lairst en Nederlandschen sportsman.
Er is reeds sinds jaren door zeer velen
en vaak terecht, gespot en geklaagd
over sportoverdrijving. Ook wij hebben
meermalen op dit verschijnsel gewezen,
wanneer de feiten ons daar aanleiding
toe gaven.
Maar aan dc huldiging van „Gejus"
van der Meulen doen wij van ganscher
harte mee. Niet omdat, ook wij aan
sportverdwazing ten offer gevallen zijn
dat niet. want w(j weten nog steeds
al te goed dat dc beteekenis, ook van
voetbal cn zijn beoefenaars, zeer ge
makkelijk overdreven kan worden
ook niet. omdat hel hier een stadgenoot
betreft. Maar omdat Van der Meuten,
een sportsman is in dc ware beteekenis
des woords. een sportbeoefenaar die.
beseffend dat alles, wat waard is ge
daan tc worden, tevens waard is. zoo
goed mogelijk cn met dc meeste toe
wijding te worden gedaan, tevens door
drongen is van dc waarheid, dat het
aankomt in dc sport, op het spel cn
niet op den speler. Er zijn haast geen
doelverdedigers in Nederland aan te
wijzen, wier spel zoo weinig tot dc
massa spreekt, als dat van Van der
Meuten. Dat is het. rcchtstreeksch ge
volg van zijn aanleg, zijn kijk op het
spel, zijn anticipatievermogen. Hij gaat
zich niet tc buiten aan acrobatiek tus
schen dc palen. Dat heeft hij niet
noodig om zijn taak tc vervullen. Vele
anderen zijn hier wel toe gedwongen.
Er zijn cr ook, die acrobatiek vertoonen
voor dc gallcrij. En dat toil V'ati der
Meulen niet. Niettemin is hij bijzonder
populair. Door zijji bijzondere kwalitei
ten in dit moeilijk onderdeel van het
spel, maar ook doordat iedere voetbal
liefhebber, meer of minder bewust
voelt, dat „Gejus" behalve door zijn
prestaties, door zijn gehcelc optreden
dc beste opvattingen van het begrip
sportiviteit belichaamt.
Wij nemen gaarne deel aan dc hul
diging van Dr. A. Y. van der Meulen
omdat tol] van voetbal houden in zijn
zuiveren ontspanningsvorm en toeten
dat onze nationale doelman door zijn
voorbeeld hiervan een der kostelijkste
propagandisten is.
Tijdens een. wedstrijd tegen de Duilschcrs.
Een veel omstreden „save" In een
wedstrijd BelgiëHolland (1D
Zat 1c of zat ie niet?
NEDERLAND—HONGARIJE.
Het Nederlandsch elftal voor den wed
strijd tegen Hongarije op Zondag a.s. is als
volgt samengesteld:
v. d. Meulen,
Weber, Van Run.
Pellikaan, Anderiesen, van Heel,
Wels, Lagendaal, v. d. Broek, Bonsema,
Van Nellen.
Er zit een groote verrassing in deze op
stelling. Niet in de achterhoede natuurlijk.
Daar zal wel niemand eenig bezwaar tegen
hebben. Wij doelen natuurlijk op de opstel
ling van Lagendaal en v. d. Broek, beiden
en dan nog wel, om maar direct onze mee
ning te zeggen: verkeerd om.
Wij scharen ons niet aan dc zijde van
hen, die zeggen, dat Lagendaal eigenlijk niet
voetballen kan, doch alleen zoo nu en dan
eens een vervaarlijk schot kan lossen. Wij
hechten ook niet veel waarde aan de sta
tistiek, die verklaart, dat het Stadion den
langen Xerxes-man blijkbaar niet „ligt".
Maar het valt dunkt ons. niet tegen tc
spreken, dat Lagendaal beduidend minder
snel is dan het gemiddelde cn dat hij daar
door remmend optreedt in het vlotte, vloeien
de spel van dc voorhoede. Als middenvoor
geldt dit reeds; hoeveel te meer voor den
rechtsbinnen naast een uiterst bewegelijk
speler als Wels. De Technische Commissie
had het weer niet gemakkelijk, door dc
verhindering van Adam voor een voorhoede
die zelfs zonder deze handicap steeds een
probleem is. De oplossing, die men ge
vonden heeft, lijkt ons echter niet de juiste,
ook al is het speltype van de Hongaren niet
op snelheid ingesteld. Des te meer reden, dat
de onzen zoo groot mogelijke snelheid trach
ten te ontwikkelen, om het daardoor den
tegenstanders moeilijk te maken. En wij
vreezen, dat Lagendaal, die als middenvoor
nog een eenigszins vooruitgeschoven positie
kon kiezen, waardoor zijn terrein van ope
ratie verkleind werd, niet in staat zal zijn
de taak van rechtsbinnen op de juiste wijze
te vervullen, door op en neer tc gaan met
de voorhoede en op zijn tijd den bal te halen.
Het zou ons in elk geval niet verwonderen,
als reeds spoedig Lagendaal en v. d. Broek
van plaats verwisselden.
NEDERLAND—HONGARIJE.
B. J. Paauwc fFeijenoord) is alsnog als
reserve voor het Nederlandsch ciftal aange
wezen.
