ENTOONSTELLING KUNSTZAAL REEKER BIOSCOOP. Geeft vooral tijdig teekens torn HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 11 MAART 1933 TWEEDE BLAD J. J. MOOLHUIZEN FRANZ REDERER WAGENWEG 102 DAGEL. 10 7 30. ZONDAG 2-4 UUR TOEGANG VRIJ HET TOONEEL. HENNY PORTEN. R E3IBRAN DT-THE ATEK Szöke Szakall in De onbe kende gast. Szöke Szakall. Szöke Szakall is onder de filmacteurs de belichaming van het goedaardige kleinbur gerlijk type, dat geen vlieg kwaad kan doen en zich des ondanks tot een razende woede kan opwinden over vermeende boosheden in zijn omgeving. Niet, wanneer zij daarvan zelf het slachtoffer zijn, want ze eischen voor zichzelf maar heel weinig en zijn met een uiterst bescheiden plaatsje tevreden. Maar altijd hebben zij wel den een of anderen be schermeling, voor wien ze het opnemen en wee degene, die dezen beschermeling te na komt! Vaak is Szöke de trouwe knecht, die zich het vuur uit de sloffen loopt voor zijn meester; ditmaal is hij de vader, die waakt over zijn dochtertje. Maar in het ééne geval zoowel als in het andere gaat hij om hun nentwille door dik en dun. Het schaap wordt een leeuw, als men haar lammeren te na komt! Szöke kan niet begrijpen dat de wereld zoo boos is. Hij Ls niet alleen zelf de verper soonlijkte goedigheid, maar hij gelooft ook dat anderen volmaakt goed zijn. Hij is arge loos jegens ieder, en deze argeloosheid is zijn eenig wapen Maar welk een geducht wapen! Doordat hij onmiddellijk in iedereen den makker en medemensch ziet, laat hij zich door niemand intimideeren Zelf een klein kruideniertje, acht hij het heelemaal niet ongelooflijk, dat zijn dochter met een mil- lionairszcon trouwt en hij is met zijn schoon vader. d-n geheimraad, dadelijk op zijn ge mak en noemt hem bij den voornaam, alsof er geen standsverschil bestaat. Wie doet dit argelooze manneke wat? De huisknecht, die hem „niet noodig" geeft, loopt hij omver; noch het staatsievertrek met de onbekende schatten, waarvan hij onmid dellijk een inventaris opmaakt, noch de bad kamer, die hij voor een operatie-kamer houdt noch het bad zelf, dat hij gekleed en wel on dergaat, noch de kellners en bar-meisjes met hun onbetaalbare rekening, noch de chique maintenée van zijn schoonzoon noch zelfs de politie tenslotte, die hem op diefstal be trapt. intimideeren hem Het één is voor de zen argeloozen mensch even vanzelf spre kend als het andere. Hij heeft er in zijn concentratie op de men- schelijke gevoelens geen weet van, dat hij zich in een hem vreemden kring zonderling of onbehoorlijk gedraagt: op al die uiterlijk heden, of hij zijn vork naar den eisch han teert bij het diner, of hij zijn snor opstrijkt met een tandenborstel, of hij met zijn onaf- scheidelijken hoed op zich als gast binnens kamers beweegt, het zijn allemaal futilli- teiten. waarom hij zich niet bekommert, wan neer hij het huwelijksgeluk van zijn dochter moet redden Zelfs voor het allerheiligste uit de burgerlijke samenleving, de ridderorde, heeft deze burgerman geen respect! Als het bij een geheimraad nu eenmaal gewoonte is. zich met zoo'n sieraad te tooien. welnu! er liggen er genoeg in de kast. Het zal hem een zorg zijn! Maar met de waarheid en de deugd en het Balbo en zijn Ladeloozen. Hitier en zijn Papen. Peek en zijn Cloppenburg „In de schrijftafels in het nieuwe Ita- liaansche ministerie voor Luchtvaart, dat onder oppertoezicht van minister Balbo wordt ingericht, bevinden zich geen laden. Balbo is namelijk van meening, dat laden in de ambtenaren-bureaux bureaucraten kweeken. die de ambtelijke stukken opber gen en vergeten. Vóór de ambtenaren 's avonds naar huis gaan, moeten zij al hun werk hebben afge daan." Dit heeft. Reuter bericht. Er blijkt uit dat meneer Balbo den strijd tegen St. Bureau- craticus heeft ondernomen. Meer niet. Met de afschaffing van de laden zal hij er nog lang niet wezen. Wat begint-ie tegen de kasten, waarin de dossiers, in dewelke zoo tallooze rapporten van deskundigen en van staatscommissies, alsmede ettelijke wetsont- werpen-in-embryo in diepen slaap plegen te liggen, op weg naar de. totale vergetel heid? Hoe denkt hij de dossiers af te schaf fen? Meent hij dat wetsontwerpen in één enkelen dag voltooid en naar zijn machti gen patroon ter teekening gezonden kunnen worden? Het zal hem niet lukken. Als hij het probeerde, zou Mussolini zeggen: „Balbo, je bent net als die rumoerige collega van je in Duitschland (hoe heet-ie ook weer?) een goeie vlieger, maar je wetgeverij is een beetje slordig. Daar zitten allerlei lekken in. Kijk 'es hier; ik heb er een paar aangetee- kend. en de rest moet je maar zelf beden ken. Slaap er nog maar eens een nachtje over. ol een stuk of tien nachtjes. Denk vooral niet dat je een Mussolini bent. want. van concurrentie moet ik niets hebben. En maak nu dat je wegkomt." recht neemt hij het zoo licht niet op. Als die kostelijke zaken in het gedrang komen, dan valt er met dit dikke manneke niet tc spoi- ten! Dan pakt hij den onverlaat bij de kraag, of 't een heer of een dame Ls. hem eenerlei! Natuurlijk heeft hij altijd de verkeerde te pakken, maar als alles ten slotte terecht komt, is er immers nog niets gebeurd? Waar om zou hij excuus maken of opheldering ge ven? Wc zijn toch met elkaar op de wereld om het elkaar zoo pleizierig mogelijk te ma ken? Welnou dan!! En zoo trekt ons kruideniertje na zijn Don Quichotterie zich welgemoed weer tusschen zijn stroopvaten en petroleumkannen terug, maar nu niet langer als weduwnaar, want in een onbewaakt oogenblik heeft een leelijke oude huishoudster hem een trouwbelofte af geperst. en een gentleman houdt zijn woord. Szöke Szakall is familie van Kringelein en ook van Onkel Brasig zaliger gedachtenis, maar onder al de brave en argelooze klein- burgertjes heeft hij toch ietwat eigens, dat hem een bijzondere bekoring geeft Om zijn type onder de filmsterren te scheppen, moet hij het vermogen hebben gehad niet slechts van een groot acteur maar ook van een fijn menschenkenner. Ook in zijn nieuwe creatie vinden we de innigheid van zijn vorige rollen terug. De geschiedenis, die geen pretentie van eenige waarschijnlijkheid heeft, wordt door zijn optreden buitengewoon amusant. Een aardig, maar wel wat tweeslachtig Fleischerfilmpje, Kees Pruis op het tooneel en het filmnieuws, waaronder Polygoon aan dacht wijdt aan bruggenbouw in Holland en een feestelijke optocht van de Utrechtsche brandweer, vullen het program aan. H. G. CANNEGIETER. CINEMA PALACE. Waarop de welbekende vuurstraal uit den blik des geduchten mans zou schieten, en Balbo maken dat-ie wegkwam. Er zijn meer moeilijkheden. Ambtenaren dragen pakken, en in die pakken zitten zak- kenT De generaal van de luchtvaart kan be zwaarlijk het heele gezelschap laten fouil- leeren als het naar huis gaat. Dus dient-ie niet alleen de laden, de kasten en de dos siers, maar ook de zakken-in-pakken op één kleintje na, voor geld, huissleutels en een vulpen af te schaffen. En 't zelfde geldt voor de overjassen. Ook zullen acte- tasschen grimmig taboe moeten zijn, en de centrale verwarmingstoestellen dienen vlak tegen de muren te staan, zoodat er niets achter geschoven kan worden. De loge van den portier en de bodenkamer mogen, al is het fooicnstelsel in Italië afgeschaft, ook wel streng gecontroleerd worden U ziet het zoo erg eenvoudig is het niet. Met dat Reuter-te'.egrammetje is Balbo er niet af. als hij ons wijs wil maken dat hij alle luiheid-in-den-menseh bij zijn ambte naren onmogelijk heeft gemaakt. Want deze fout zit 'm niet alleen bij de ambtenaren, maar bij ons allen, ofschoon de metsten onzer geen bureaucraten zijn. Allen bezitten we laden en dossiers, althans oude pakken, waarin vergeten paperassen sluimeren Zij zijn symbolen van de men- schelijke luiheid. Een ondeugd, maar in ve lerlei opzicht een dierbare. En Balbo wil die uitroeien! Het is een veel grooter opzet dan de strijd tegen den oorlog, die al zoo ver schrikkelijk moeilijk blijkt en die toch slechts een uitwas, een ontaarding van de mensclie- lijke natuur wil bevechten. Balbo evenwel Idoet een frontaanval op een der hardnek kigste gebreken in die natuur, en ik geef hem geen kans. Hij zou Robots van zijn (Adv. Ingez. Med.) Als ontspanningsfilm is ..Ein tolles Madel" geslaagd te noemen; iets andei's moet men er niet van eischen. Het voorprogramma bevat als gewoonlijk enkele journaals, waarin weer eenige dolzin nige sensatie-races zijn opgenomen De voet balwedstrijd Nederland—Hongarije verschijnt natuurlijk ook op het doek. waarbij Dr. van Prooye onzen nationalen doelverdediger ter gelegenheid van zijn SCsten in ter landen wed - strijd complimenteert, en de hoop uitspreekt, dat Nederland een overwinning moge boe kenDe aanvaring tusschen de „Redsea" en de ..Bretagne" voor Hoek van Holland is eveneens in beeld gebracht. Op het tooneel verschijnen 'of beter: ver schijnt) de Nega-burlesque. Wij zullen niet verklappen wat dat is; wel dat het een lach succes is. Worstelaars kunnen althans hun hart ophalen. Het orkest van het Cinema Palace bege leidde uitstekend. Doch niet alleen dat de goede, rhythmische muziek van pas kwam bij deze burlesque, ook anderszins verdienen deze „stille" medewerkers aan het welslagen van een behoorlijk programma, eens onder de aandacht gebracht te worden. Rest ons nog te vermelden dat in het voor programma een klucht is opgenomen die een echte klucht is, eentje zonder begrijpelijk slot. Wil men een programma met lichten kost; het Cinema Palace biedt het deze week. LUXOR-THEATER. Mcnschen in 't Ilotel. ambtenaren moeten maken. Of liever ge zegd: hij zou Robots voor hen in de plaats moeten hebben, net zoo secuur als zijn vlieg machines, waaraan hij 150 millioen gulden per jaar mag besteden en die hij zonder dat er iemand in zit op kan laten stijgen en bommen gooien, volgens de nieuwste pracht- resultaten van dat heerlijke instituut; de moderne oorlogstechniek. Dat zijn Robots, die vliegtuigen! Ze denken niet, ze verlan gen niet, ze treuren niet en verheugen zich niet. Domweg vliegen ze, en laten hun ver nielende bommen vallen op een radiogra fisch seintje van thuis. Daar zit geen lui heid in. In Mussolini wel. Zélfs in Mussolini. Ik ben er zeker van dat hij af en toe iets uit stelt. al is het maar de betaling van de re kening van zijn kleermaker, of 't knippen van zijn haar. of het koopen van nieuwe schoenen. Als Balbo zooiets ooit merkt, zul len zijn illusies wel verbleeken. Van Italië naar Duitschland is tegenwoor dig niet zoo'n verre stap meer. ofschoon voorshands het verschil nog blijft bestaan tusschen de daad en de belofte van de daad. Daar zit meneer Hitier. Hij is niet. alleen. Men krijgt den indruk, dat hij nooit alleen is. Als zijn schaduw volgt hem meneer Von Papen, tot voor weinig weken nog zijn poli tieke doodsvijand, thans zijn onafscheide lijke metgezel. Reuter seint: ..Hitler en Von Papen zullen misschien naar Genèvc gaan." Reuter seint: ..Hitier en Von Papen zijn door president Von Hindenburg ontvangen." Reu ter seint: ..Hitier en Von Papen hebben een fakkeloptocht aan zich laten voorbij trekken." Enzoovoorts, Het moet niet alles wezen. Die premiers onder het parlementaire stelsel kunnen tenminste, als ze dat in hun hoofd halen, eens iets alleen doen. Ze voelen zich kapitein op hun schip, al is de beman ning vaak lastig. Hitier niet. Daar zit Von Papen, tegenover hem. Hij kijkt hem peinzend aan en wacht. Wacht op de groote daden, die nu komen moeten, want binnen vier jaar tijds. niet waar, zal Hitier de werkloosheid uitroeien en Duitschland z'n oude plaats in de volle zon hergeven. „Hoe zou ie 't doen?" vraagt Von Papen zich in spanning af. Hitier kijkt hem geërgerd aan. Zelfs Phi lemon en Baucis. Peek en Cloppenburg en C. en A. kregen denkelijk wel eens genoeg van elkaar. Snapt die verduivelde Von Papen „MORGEN UM FüNF Dat Henny Porten haar carrière in de film gemaakt heeft, is aan haar tooneelspel we! zeer duidelijk te zien. Zij is de actrice, die letterlijk alles uitspeelt, zóó zelfs, dat elk moment voor de film fotografisch zou kun nen worden vastgelegd. Of dit soort spel voor alle rollen zou passen, betwijfel ik. maar ze ker is het dat het in „Morgen um fünf. voortreffelijk tot zijn recht kwam. De dubbel rol in dit blijspel is er als voor geschreven en Henny Porten heeft er dan ook te Haarlem het publiek stormenderhand mee veroverd. Maar niet alleen door haar spel, ook door haar natuurlijke charme, die wel bijzonder groot is. Die charme kwam voornamelijk uit in haar rol van de actrice Eva Lïiders, waarin zij zich zelf mocht zijn. Het bleef aldoor spel. maar spel. overstroomend van vitaliteit. Het was voortdurend levendig, fascineerend. gees tig en vol temperament. Een .schattige" ac trice. zoo hoorde ik Henny Porten na afloop der voorstelling noemen en zij was dit als Eva volkomen. Er ging van haar iets uit. dat onmiddellijk bekoorde; het was het rcch! - vrouwelijke, dat zich in dit toch zeer geraf fineerde spel op zoo gulle wijze openbaarde- Dat innig vrouwelijke is wel het meest eigene van Henny Porten: het is in haar haar wezen, ook in haar stem en in haar spel. Er is geen twijfel aan. of dit spel is in alle finesses vastgelegd, maar de rol van Eva Lüders deed toch als volkomen natuurlijk aan In de dubbelrol van Yvonne, die zij met een verbluffende technische zekerheid speelde en waarin zij volkomen een andere persoonlijk heid was. zagen wij wel het meest de film actrice. Want hoe knap ook. dat was toch tc veel uiterlijk spel. Men was verbaasd over een zoo plotselinge en totale „Umwandlung",maar er was in de uitbeelding van deze kokette, geraffineerde vrouw nu en dan een te veel, dat op den duur vermoeide. Henny Porten was Eva Lüders. Yvonne speelde zevoor de film. O, het was zeer interessant om te volgen, maar dit was toch feitelijk niet meer tooneel. Knap, verbazend knap, dacht je telkens maar het boeide voor namelijk door de geraffineerde techniek. Tot werkelijk leven kwam deze Yvonne niet. En dit trof nog te sterker omdat het spel varj haar tegenspelers Hans ZeschBallot zoo volkomen op het tooneel was berekend. Een voortreffelijk acteur, deze Duitschcr. die juist met heel sobere middelen zijn dikwijls zeer groote. hoogst komische ef fecten bereikte en geen moment te veel gaf. In de scène tusschen Yvonne en Robert Fa- ber zagen wij wel heel duidelijk het verschil tusschen film- en tooneelspelen en het was in die tooneelen vooral, dat ik mij afvroeg, of dit nadrukkelijke spel van Helen Porten ook in ander soort rollen en stukken zou pas sen. Maar nogmaals, in dit zeer vlot en handig geschreven en amusante blijspel waarin ik later Fientje de la Mar ook nog eens hoop te zien hinderde het weinig. En de rol van Eva Lüders gaf ons Henny Porten van een dan niet.... Zelfs Lindeteves, die Siameescho tweeling, kon het niet voortdurend met elkaar uithouden en associeerde zich met Stokvis om wat afwisseling te hebben. „Zal ik Hugenberg even roepen?" vraagt Von Papen, zijn gedachten radend met de scherpzinnigheid, die afgedankte premiers blijft kenmerken. Hitler's blik schiet Hakenkreuzer. „Nein!", zegt hij kwaad en belt Göring op. „Hoevee! ambtenaren heb je er vandaag uitgetrapt?", vraagt hij in die typisch-kernachtigen trant die zooveel heeft bijgedragen tot de mach tige populariteit van zijn leerHoeveel zeg je? Even noteeren: 700 Jodengoed zoo, verfluchte Juden. zou Goebbels zeggen. En drie honderd Centrum-mannen, 'elf honderd socialisten, duizend pacifisten Niet gek. Göring, ga zoo door. Wat zeg je? Of ik al....? Nee, schei uit, hij zit hier naast me"' Hitier hangt kwaad den hoorn op. Von Papen glimlacht. „Waarom lach je?" vraagt Peek boos. „Ik dacht zoo", antwoordt Cloppenburg schuchter, „dat je op deze manier de werk loosheid niet vermindert. Of liever gezegd: Göring verminder', de werkloosheid niet Peek knarsetandt en zwijgt. „Natuurlijk zul je er Nazis voor in de plaats zetten", erkent Cloppenburg op zach- ten toon, en werpt hem een bewonderenden blik toe. „maar waar laat Je al die Joden en Centrum-mannen en Socialisten? Het lijkt mij moeilijk". „Nou ja, jou!" snauwt Peek minachtend. „Goebbels zegt „Heb je jc vier jaren-plan al klaar?" „Ik ben er mee bezig. Stoor me niet. Heb je niet wat anders te doen?" „Neef', zegt Cloppenburg. „Nee. Dit |Ls mijn baantje. Hier ben ik, om zoo te zeg gen, voor gehuurd. Het ls veel rustiger dan vroeger, toen ik kanselier was. Een nare tijd. Ze wouen allemaal beloften van me. en ik kon ze waarachtig niks beloven. Nee hoor, geef mij het vice-kanselierschap maar, en dan met zoo'n gezelligen kerel als jij bent, en voortdurend een hoop leven in de brouwe rij, en niemand die daden van mij verwacht- Verduiveld vermoeiend: daden. Oh, ik geef toe. ik ben geen Hitier. Ik ben niet zoon kerel als jij!" „Sfïkzegt Peck cn belt Goebbels op. „Hallo Goebbels. jij daar? Met Adolf Hè. wat zeg jc? Nee, nog niet. Kan ik nou niet over praten.... Wat?.... Och, hij zit zoo charmante, bekoorlijke zijde tc zien. dat wij ons geheel cn al gewonnen gaven. Het was als geheel een voorstelling, die het pu bliek heel den avond In een allcrvroolijkste stemming hield cn die van voortreffelijk spel te genieten gaf. niet alleen van Henny Por ten en Hans Zesch—Ballot, maar ook van Willy Buschhoff, die een prachtig geslaagd type van een cabotln was cn van Emil Birronc die in de kleine rol van den Lega tions™ t Osterhof zeer goed voldeed. De schouwburg was helaas maar zeer matig bezet. Waar waren vroeg ik mij gis- teren af de vele Haarlemmers gebleven, die vroeger toch zoó volop genoten hadden van Anna Boleyn en de vele andere beroemde films, waaraan de naam van Henny Porten voor altijd verbonden zal blijven. Maar r.ij. die er waren hebben de actrice die na dc tweede acte bloemen ontving uitbundig gehuldigd. Het was een allergenoegelükste en ook een zeer Interessante tooneelavond. J. B. SCHUIL. LEZING OVER ZWITSERLAND IN DE WAALSC1IE KERK. Zondagavond wordt in de Waalsche Kerk hier ter stede een lichtbeeldenavond gege ven over Zwitserland. De plaatjes zijn wel willend afgestaan door den heer A. Burdct te Overveen. Ds. F. Ch. Krafft. voorganger der gemeente, zal er uitlegging bij geven. Een en ander strekt ter Inleiding van dc volgende week te geven serie lezingen over de Hollandsch-Zwitsersche steden Lausanne, Freiburg. Bern. Zurich, en eenige mooie pun ten van de Alpen. ACENDA Heden: ZATERDAG 11 MAART Stadsschouwburg: N.V. Het Schouwtoo- neel: „In den nacht van 17 April". 8 uur. Volksuniversiteit, Gebouw Protestanten bond: Herdenking Willem-van Oranje. 8 u. Palace: „Ein tolles Madel Op het tooneel „Vega burlesque. 2.30. 7 en 9.15 uur. Luxor Sound Theater: „Menschen ln 't Hotel" (geprolongeerd). 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt Theater: „De onbekende gast" Op het tooneel: Kees Pruis. 2.30. 7 en 9.15 u. Teyler's Museum. Spaarne 16. Geopend op werkdagen van 11—3 uur. behalve 's Maan dags, toegang vrij. ZONDAG 12 MAART Stadsschouwburg, WilsonspleinOpvoering van „Tropenadel8 uur. Schouwburg Jansweg: Opvoering van „Cir cus Knie". 8.15 uur. Gem. Concertzaal: Concert H. O. V. 2.30 u. Gem. Concertgebouw: Voordrachtochtend van „De Dageraad 10 uur. Bakenessergracht 13: Bijeenkomst Rozc- kruisers Genootschap. 10.30 uur. Parklaan 21: Evangelische Pinkstersamcn- komst. V.m. 10 cn nam. 6 uur. Gebouw Protestantenbond: Bijeenkomst Psycho-Syntliese. 10.30 uur. Bioscoopvoorstellingen 's middags en des avonds. MAANDAG 13 MAART Stadsschouwburg. Wilsonsplein: Opvoering van „Op Hoop van Zegen" door „Het Schouw- tooneel". 8.15 uur. Bioscoopvoorstellingen. ROOSTER VAN APOTHEKEN. (Samengesteld door den Inspecteur der Volksgezondheid.) Voor de apotheken die toestemming ge vraagd hebben om 's avonds, 's nachts cn Zondags tc sluiten, is door den Inspecteur der Volksgezondheid een sluitingsrooster op gemaakt. Van Zaterdag 11 Maart 8 uur 's avonds tot en met Vrijdag 17 Maart zijn de vol gende apotheken op Zondag, 's avonds na 8 uur en 's nachts geopend: P. Th. A. van Rijn, Kleine Houtweg 15. Tel. 10539. P. Kru.vsse. firma Begeman en Sneltjcs. Jansstraat 27. Tel. 10043. I. Koster. Apotheek Bosch en Vaart, Bosch en Vaartstraat 26. Tel. 13290. (Apotheek Nolf, Kruisstraat 26. maakt van de machtiging om op Zaterdagavond te slui ten geen gebruik, maar blijft dan tot 10 uur open. De Apotheek W. P. Woutersen, Koning inneweg 3 heeft geen verlof tot sluiten ge vraagd cn is dus altijd geopend). hier bij me Ja. nog steeds. Luister 'cs: staan nou overal swastika-vlaggen op de ge bouwen? Een kwart millioen, zeg je? Tc weinig. Goebbels. Zet er nog een kwart mil lioen bij. Dadelijk! Nee. verder niks. Oh Ja, heb jc een speech voor vandaag? Gocdl Mooi! Veel succes!" Peek hangt dc telefoon op. gaat naar dc antichambre en keert terug met zijn kranige uniformpet. „Waar ga je heen?" vraagt Cloppenburg nieuwsgierig. „Naar Hindenburg". Cloppenburg staat zwijgend op en haalt z'n bescheiden vilthoedje. „Wat voor den „Dat klinkt weer echt Nazisch. beste kerel. Ja hoor. Ik ga mee. Misschien weet de oude heer er wat op". „Waarop?" „Nou. dat vierjaren „Hoor "es", krijscht Adolf, en z'n stem slaat prachtig over, net als in z'n emo- tioneelc redevoeringen via den ether: „Hier ben Ik niet op gehuurd!" „Je weet wel beter". Hoffelijk opent Cloppenburg de deur. on laat Peek voorgaan. Achter zijn woedenden tred, met rinkelende sporen, kuiert hij ge moedelijk aan op z'n zwarte molières met keurig-gestriktc veters, en fluit zachtjes voor zich heen het populaire lied: „Wir zahlen kelnc Mietc mehr" Beneden staat dc lijfjournalist van dr. Hugenberg en noteert haastig. Even later flitst het overal rond den aardbol door den ether: „Hitier en Von Papen hebben een bezoek aan president Von Hindenburg ge bracht". Een uur later leest Mussolini het en zegt tegen Balbo, die net ontboden is: „Bel jij 'cs even Buitcnlandsche Zaken op, Balbo, en laat ze den Rijkskanselier maar weer 'cs een telegram van me sturenPour conWat? Nee, natuurlijk niet: een gelukwensch! Zei ik wat anders? Je moet maar denken, Balbo, zelfs Homerus nietwaar? Die sliep ook wel 'es. Dag Balbo. ik kan jc verder missen hoor. Zooals, zoo af en toe. Peek Cloppenburg. als C. A., als van der Linden Teves. als Hitler;; Lach niet. Baibo! Lach ik ooit? En ik heb nog wel laden in mijn schrijftafel, terwijl die arme ambtenaren van Jou.... Ruk ln. Balbo!" Doek. OPTIMIST, Ein tolles 3Iadel. Het Cinema Palace brengt deze week als hoofdfilm „Ein tolles Madel" (Mijn.neef uit Amerika', een film van het luchtige operette "genre, waar men niet veel bij behoeft na te denken, waar de verschillende situaties en min of meer eenvoudige verwikkelingen als ko mische tafereeltjes voorbij rollen, en die den niet veel eischenden bioscoopbezoeker ten volle kan bevredigen. Anny Ondra, als de dochter van een ouderwetschen professor (die aan het slot „ter wille van den dollar zijn fatsoens-principes verloochent) speelt de hoofdrol, werkt lieflijk met haar pruime- mondje en groote kinderoogen en weet door haar soms zeer pittig spel wel te boeien. De .hij" (Werner Fütterer) is de zoon van den 11 broer van den ouden gè®" professor Bock, oen f tie, daar deze broer een mésalliance be .ging door een circus meisje te trouwen Het ligt voor de hand dat Anny Ondra en ..deze „hij" trouwplan nen opvatten, welke ten uitvoer brenging ..door de niet ge- wenschte relatie in den weg wordt ge- staan. Wanneer ech ter blijkt dat de jon ge man over de noodige millioenèn dollars be schikt. waardoor de professor zijn vurig be geerde sterrewacht zou kunnen bouwen, draait de professor als een blad aan een boom om. en na enkele logische en minder duidelijke verwikkelingen komt het blijde einde: huwelijk tusschen nicht en neef en een sterrewacht voor den eergierigen ouden professor. De inleiding van de film (alhoewel wat lang en niet in direct verband met het gege ven) bezit vele aardige en zelfs treffende tooneeltjes. Anny Ondra toont zich als een liefdevol huismoedertje als ze haar jongere zusjes en broertjes (die verder nergens meer optreden) naar bed brengt en hen gerust stelt „dat spoken niet bestaan", terwijl zij zelfs doodsbenauwd is. Dat deze film ge prolongeerd zou wor den. gezien de bekend heid van het boek, de bezetting van de voor naamste rollen door niet minder dan zeven sterren en den inhoud was te voorzien. Toch was Vrijdagavond de belangstelling niet zoo groot, als men had mogen verwachten. Misschien het heer lijke weer. dat meer tot wandelen dan tot bioscoopbezoek noodde? „Menschen in 't Hotel" is de vorige week in ons blad al uitvoerig besproken, zoodat de voor filmen geïnteresseerde lezer al wel zijn besluit genomen zal hebben tot een al- of niet-bezoek aan Luxor deze week. Met het bijprogramma is Luxor dezen keer niet zoo gelukkig geweest. Een theater dat tot devies voert „Wat Luxor brengt is altijd goed", moet daarin niet alleen in het hoofdnummer, maar óók in het bij- progvamma voldoen. „Noblesse oblige". John Barrymorc. Annie Ondra. Wanneer U direct na hel uitsteken van Uw arm of richtingaanwijzer de bocht neemt, kunnen ongelukken niet uitblijven. Gij allen, die eenig voertuig of een rijwiel BB Mil bestuurt, denkt eraan: Q

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 5