De Strijd tegen den Oorlog.
Jj LETTEREN EN KUNST |j
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 21 MAART 1933
Bij de Engelsche studenten.
Pacifisme in de Oxford Unions
(Van onzen correspondent.)
Londen, Maart.
Dezer dagen heeft de debating club van
de Universiteit van Oxford met een goede
meerderheid van stemmen een motie aan
genomen. welke verklaarde dat de vergade
ring onder geen omstandigheden zou vech
ten voor Koning en Vaderland. Over de
goedkeuring van een motie in zulke bewoor
dingen door deze vergadering van studenten
in Oxford Is in de landspers nog eens gede
batteerd met vuur, met spot en zelfs met
venijn. Eenige dagbladen van conservatieve
strekking, zooals de Morning Post en de
Daily Telegraph, meenden zich tot het uiter
ste te moeten inspannen om de beteekenis
van de motie en van haar goedkeuring in de
Oxford Union (dat is de naam van de de-
bating club) te kleineeren. Lezers dier bla
den, wier vaderlandsliefde dieper zat dan
hun wellevendheid, kregen gelegenheid zich
in de kolommen te laten gaan in onge
breidelde woede over hetgeen deze paci
fistische studenten in het openbaar durf
den belijden. Het proza dezer Ingezonden
stukken was zoo ongekuischt dat geen Ne-
derlandsche courant het in nature aan
zijn lezers zou willen voortzetten. Maar
deze dagbladen deden het wel teneinde
het publiek in het algemeen den indruk
te verschaffen dat de openbare meening zeer
hevig in haar diepste gevoelens gekwetst was
geworden door deze studenten, die onder
geen omstandigheden voor Koning en Va
derland de wapenen wilden opnemen. De bla
den lieten uiteraard niet alleen hun lezers
aan het woord. De redacties zelf vonden de
bijtendste termen om te getuigen van haar
minachting voor de meerderheid In de Ox
ford Union, die overigens het werd er ter
geruststelling aan toegevoerd in het ge
heel niet de meeningen van de gansche uni
versiteit vertegenwoordigde. Men hoorde ver
der dat aan de studenten, die voor de motie
hadden gestemd, witte veeren waren toege
zonden. Een witte veer is een symbool van
lafhartigheid. Hoe dat symbool is ontstaan
is niet zoo precies te zeggen. Het is misschien
overgebleven uit den tijd toen hanengevech
ten in Engeland nog een populaire sport wa
ren en men had waargenomen dat een ware
kemphaan nooit een schijn van wit in zijn
veeren had. Misschien ook is het symbool
opgekomen door verdraaiing van een oud
feit. het schenken van witte veeren door
Roodhuiden aan Kwakers in de eerste jaren
van de kolonisatie in de Amerikaansche
Prairieën, bestemd om op de deuren hunner
woningen te plaatsen als teeken dat zij als
vredelievende mcnschen met rust zouden
worden gelaten. Hoe het symbool ook is ont
staan er is geen twijfel aan dat iemand, die
een witte veer ontvangt of toegezonden krijgt
door den gever of den zender als een lafaard
wordt beschouwd. De roman van Mason,
..The Four White Feathers", getuigt hart
verscheurend van de beteekenis van de witte
veer. De pacifistische studenten hadden in
derdaad zulke veeren toegezonden gekregen.
En zij vonden er aanleiding in de openbare
meening (zooals deze in de conservatieve
bladen was weergegeven) nog wat verder te
tarten door met de veeren der lafhartigheid
op hun jassen in het openbaar te verschij
nen. Eenige oud-studenten, o.a. een zoon
van Winston Ceurchill en een van den mi
nister van Oorlog Lord Hailsham, meenden
dat de schande. Engeland aangedaan, slechts
kon worden uitgcwischt door de gewraakte
motie officieel te doen herroepen. Zij orga
niseerden daarom .een pelgrimstocht van
oud-studenten naar Oxford, vroegen om her
opening van de zaak cn om een nieuw debat
011 herstemming, in de hoop dat de Union
lot bezinning gekomen en voorgelicht door
de oud-studenten, rechtsomkeert zou maken
en zich althans met een nieuwe stemming in
den geest zou aangorden tot den strijd te
gen belagers van Vorst en Vaderland. Maar
deze expeditie werd een verschrikkelijke de
bacle. De inmenging van oud-leden in de za
ken van de Union werd lomp en aanmatigend
gevonden en de Union besloot met een groo-
tere meerderheid van stemmen dan de oor
spronkelijke motie'had gekregen te volhar
den in haar opvatting dat zij onder geen om
standigheden.(zie boven). Voordat die
pelgrimstocht was ondernomen hadden reeds
eenige studenten gemeend dat zij met een
flink gebaar de eer van de Universiteit (die
volgens de voorstellingen in de pers heeler
maal niet op het spel stond) zouden kun
nen redden. Zij waren met ferme stappen
een huishoudelijke vergadering van de Union
binnengestapt, hadden zich rechtstreeks
naar het podium begeven, er het notulen
boek gegrepen en er de gehate motie met den
stemmenuitslag uitgescheurd. Zij waren
daarop weer met krachtige passen en samen
geperste lippen naar buiten gegaan, waar zij
het vuur de blaadjes hadden laten ver
teren.
Deze daad had zelfs kwaad bloed gezet bij
die leden van de Union die tegen de motie
hadden gestemd. Het merkwaardige was dat
alle pogingen om aan deze motie een begra
fenis te geven, gewelddadig of niet, een
averechtsch resultaat hadden. Zij kreeg zulk
een opgewekt leven cn werd zoo bulten alle
verhouding, tot haar beteekenis reëel in de
gemoederen van pacifisten en jingo's dat het
land als het ware vaneen werd gescheurd In
twee tegenstrijdige deelen en pacifisme het
hoofd, in verzet tegen het heilloos kabaal
van strijdlustige nationalisten cn hun bla
den. veel driester opstak dan het dit ooit
in het verleden in Engeland had gedaan.
Toen het pacifistisch schaap van Oxford
eenmaal over de brug was volgden vele
schapen van andere universiteiten. Schrij
vers van naam van volstrekt onverdacht En-
gelsch karakter, als b.v. A. A. Mllne, zagen
in de motie van de Oxford Union de mani
festatie van de klare hersenen van de jeugd,
die voor nobel klinkende leuzen onvatbaar,
langs den weg der zuivere rede haar leegheid
en bedriegelijkheid had leeren kennen. De
bedaardste bestrijders van de motie bepaal
den er zich toe de studenten, die voor de
motie hadden gestemd of de Union, die een
debat van een motie in zulke bewoordingen
had toegestaan, van slechten smaak te be
tichten. „Bad taste" is een term, die schering
on inslag is bij alle maatschappelijke of po
litieke disputen in Engeland. Maar Iedereen
moest waarnemen dat zelfs al keurde men
de motie af hetzij om den slechten smaak
er van hetzij om hetgeen zij klaarblijkelijk
uitdrukte in het tentoonspreiden van
slechten smaak de bestrijders van de motie
hun weergade zelden konden hebben ge
had. De voorstemmers van de motie werden
uitgemaakt voor al wat leelijk en voor veel
wat liederlijk is. En daarmee bedierven de
bestrijders hun zaak en hielpen zij die van
de pacifis,An. Het dispuut, dat een verbijste
rende openbaring is geworden van de onver
minderde kracht van primitieve instincten
in een beschaafde gemeenschap', heeft met
een geleerd dat pacifisme bij dat deel van de
samenleving dat de beste gelegenheid heeft
zich te uiten volstrekt in ongenade is maar
dat het desondanks zich indrukwekkend doet
gelden onder de ontwikkelde jeugd, even
goed als onder den ontwikkelden ouderdom,
zijn moedige en sterke strijders heeft.
De bladen, die hebben geschreven dat de
Oxford Union niet de geestesgesteldheid van
de Universiteit vertegenwoordigt, hebben
daar in zooverre gelijk in dat het lidmaat
schap maar tot tennaastenblj een tiende
deel van het aantal studenten is beperkt. Dit
tiende deel echter vormt het politieke gewe
ten van Oxford. De debating club, die werkt
en vergadert naar het voorbeeld van het La
gerhuis, kan worden beschouwd als een op
leidingsinstituut voor den politicus en den
staatsman. Partijgevoel is in de Union sterk
ontwikkeld en zoo de motie al niet letterlijk
moet worden opgevat de uitslag van de
stemming getuigt dat de partijverhouding
in de Union tegengesteld is aan die in het
Lagerhuis. Voor de toekomst kan men daar
misschien geen peil op trekken. De jeugd is
altijd nog-al rood
Wat de bewoordingen der motie tenslotte
nog betreft moet wellicht het theoretisch
karakter er van op den voorgrond worden
gesteld, hoewel niet weinig voorstemmers
later in de kranten nog eens hebben beves
tigd, dat zij gestemd hebben voor de letter
lijke beteekenis. Maar dat is toch niet alge
meen erkend. Verscheidene studenten, die
ae motie hebben gesteund, zouden daarmee
hebben willen protesteeren tegen het mis
bruik dat van de woorden „For King and
Country" nagenoeg zonder uitzondering in
het verleden is gemaakt. Zij zouden dan de
woorden als schamper hebben opgevat en
dus wel bereid zijn voor Koning en Vader
land te vechten indien'het ging om een
edele en waardige zaak en dus de eer van
Koning en Vaderland er inderdaad mee ge
moeid zouden zijn. Een andere uitlegging,
waarmee het feit van de stemming wordt
verklaard, is dat er eenvoudig gestemd wordt
op de merites van het debat en dat dus het
beste argument de meeste stemmen krijgt.
In dat geval zou men moeten aannemen dat
een in de wol geverfde jingo zijn stem zou
hebben gegeven aan de motie indien de pro's
naar zijn oordeel in het debat het knapst
waren geweest; terwijl aan den anderen kant
een overtuigd pacifist (nu weer en veelal
gekenschetst als defaitlst) zich voor den
strijd zou hebben verklaard indien de con
tra's in gevatheid van argument en in rede
kunst de meesters zouden zijn geweest.
A. K. VAN R.
HET TOONEEL.
NUT VAN HET ALGEMEEN
JAN MUSCH.
Ik heb het al dikwijls in deze rubriek ge
had over de vitaliteit van kunstenaars. Gis
teravond hebben wij er weer een merkwaar
dig voorbeeld van gezien. Zou er op den
Nutsavond in de tuinzaal van het Gemeen
telijk Concertgebouw één onder het publiek
zijn geweest, die gemerkt heeft, dat Jan
Musch ziek was? Hij gaf'zich in het toch zeer
veel eischende programma geheel en al, was
in zijn voordrachten van een opmerkelijke
frischheid en kracht en toch stond hij daar op
het podium met een flinke griep en een tem
peratuur van over de 39 graden. Hier dus
weer diezelfde levenskracht, die wij ook altijd
bij de Bouwmeesters, een mevrouw de Boer
van Rijk, een Anna Sablairolles, een Louis
Moor en anderen zoo hebben bewonderd.
De Nutsavond van gisteren was vooral be
langrijk door Het Heksenlied, dat Musch in
een zeer goed klinkende Hollandsche vertaling
van hemzelf voordroeg. Het was de eerste
maal, dat Musch hier Wildenbruch's werk
gaf en het werd dus voor Haarlem een pre
mière.
Zeer groot was de indruk, die Musch' ma
gistrale voordnicht van Het Heksenlied op
het publiek heeft gemaakt. Ik hoorde dit ge
dicht vroeger van Possart, Wüllner en Albert
Vogel, maar Musch ontroerde mij meer, door
dat hij de romantiek van Wildenbruch niet
opdreef tot hyperromantiek. Wüllner bijvoor-
veeld overblufte het publiek met zijn krach
tige stem, maar liet zich nog al eens tot
grove en valsche effecten verleiden. Zoo werd
bij Wüllner een betrekkelijk heel gewone re
gel als:
„Ich schritt hinein in der Erde Bauch"
op zulk een huiveringwekkenden toon ge
sproken, alsof hierin reeds instede van in
het dan volgende gedeelte, de ontmoeting
met de jonge vrouw het zwaartepunt van
zijn tocht was gelegen.
Musch daarentegen laat zich nooit ver
voeren door Wildenbruch's romantiek. Hij
overschrijdt niet de grenzen der overgevoe
ligheid en wordt daardoor nooit zooals
helaas bij Vogel nog al eens het geval is
larmoyant. Hij geeft met zijn klankrijke,
sonore stem aan het gedicht alle kleur, maar
het wordt geen moment mooidoenerij of ef
fect-bejag; zijn voordracht blijft aldoor zui
ver gevoeld en is van groote innigheid.
En daarbij ook wat hier een voornaam
element is bijzonder muzikaal. Musch'
voordracht sluit zich volkomen aan bij de
muziek van Max Schillings, is er geheel mee
een. Dit zeggen wordt soms bijna zingen, het
wordt gedragen door de muziek, maar nooit
maakt, het den indruk van geforceerdheid,
zooals toch anders dikwijls bij declamatie
met muzikale begeleiding het geval is. Het
klinkt aldoor volkomen natuurlijk, vrij en
spontaan.
GEEN OUD, VERLEGEN GOED
moet het zijn. Voornamelijk niet bij een ge
neesmiddel, waarbij de kwaliteit en werking
ongunstig beïnvloed worden door de oudheid.
Daarom moet U „Aspirin-tabletten" alleen
in dc voor Holland bestemde origineele ver
pakkingen (herkenbaar bij de buisjesverpak
king van 20 stuks aan den oranjeband en bij
de verpakking van 2 tabletten aan het oranje
zakje) koopen.
Dan heeft U de zekerheid geen oud goed te
ontvangen.
(Adv. Ingez. Med.)
Er zijn sublieme momenten ln deze voor
dracht. Ik denk o.a. aan het gedeelte der
Vesperklokken, dat intens muzikaal werd
gegeven en aan het slot van Medardus,
biecht met die prachtige ontroerende stijging
bij de woorden: Ik kom. ik kom om eeuwig,
eeuwig bij u te zijn! En hoe mooi en indruk
wekkend van tegenstelling klonk daarna het
berustende woord van den prior.
De voordracht van Het Heksenlied is een
groote aanwinst van Musch' repertoire. Hij
werd voortreffelijk op den vleugel begeleid
door mejuffrouw Falkner, die de muziek van
Schillings orkestraal wist te doen klinken.
Zeer hopen wij Musch ook nog eens dit ge
dicht van Wildenbruch, met orkest-begelei
ding te mogen hooren zeggen.
Het verdere programma bestond uit ge
dichten van Adama van Scheltema, Jan
Prins. Potgieter, Gezelle en Huygens en tot
slot het bekende „En Adam pijpt", uit De
Paradijsvloek. Wij weten, hoe Musch deze
verzen voordraagt en hebben hierover reeds
zoo dikwijls geschreven dat wij slechts in her
halingen zouden treden, wanneer wij dit ge
deelte van het programma bespraken. Door
de voordracht van Het Heksenlied was deze
Nutsavond voor ons vooral belangrijk en
zullen wij hem in dankbare herinnering
houden.
Het succes van Musch was als altijd
zeer groot. Na Het Heksenlied liet hij terecht
ook mejuffrouw Falkner hierin deelen.
J. B. SOIIUIL.
MUZIEK.
Harmoniemuziekvereeniging
„Voorwaarts".
Het bestuur van „Voorwaarts" had blijk
baar niet op zoo'n grooten toeloop van be
langstellenden gerekend. De zaal van het ge
bouw „De Harmonie" was overvol. Aan de
uitvoering kwam dit slechts ten goede, want
de klank van het orkest werd er door af
gedempt, en dat kon in de gegeven omstan
digheden geen kwaad, nu het korps dezen
avond geducht werd gehandicapt. Dat zat
zóó. Heel den middag had het zich in dienst
gesteld van de noodlijdende H. O. V. en dus
het uiterste van zijn krachten gevergd. Dat
komt voornamelijk op de lippen aan en voor
al de bespelers van het groot koper weten
daarvan mëe te praten. Toen dan op déze uit
voering de ouverture „Pax et labor" was ge
speeld en we niet de zuiverheid constateer
den die ons bij vorige keeren trof, vernamen
we de toedracht der zaak. Medewerking aan
een zoo mooi doel weigeren ter wille van
een uitvoering die des avonds gegeven moest
worden, heeft „Voorwaarts" niet willen doen.
We hadden daarom de minder mooie stem
ming (voornamelijk, tusschen hout en koper)
voor lief te nemen. De dirigent Henry
Schulpzand had door voorafgaande studiën
gezorgd dat zijn mannen de partijen ruim
voldoende beheerschten. Rhytmisch was het
zelfs heel verdienstelijk en dynamisch ook
lang niet slecht. De kleurwerking, nu ja, hier
waren ups and downs.
Waar men een gelijkmatige klanksterkte
gedurende langeren tijd kon behouden, (zoo-
als in de fantasie „La plébéienne") kwam die
kleurwerking ook tot haar recht. Bij plotse
linge fortepassages raakte ze zoek. Maar dit
alles is immers een gevolg van de ongunstige
positie waarin de mannen van „Voorwaarts"
verkeerden. Genoemde fantasie, die we voor
't eerst hoorden, was overigens een staal van
degelijken arbeid, waarmee het korps eer in
legde. Het stuk van De Bériot was ook zeer
het aanhooren waard, en de stukken in dans
maat toonden een gemakkelijkheid van voor
dracht, die prettig aandeed.
Ter afwisseling was er een duo voor trom
pet en trombone, waarin de heeren Jasper
sen Cobelens hun goede techniek demon
streerden. Dan kwamen nog twee heel jonge
meisjes een stuk voordragen voor vier han
den, en de piano, die vooraf getoond had dat
zij bij een ietwat geforceerd hanteeren on
willig werd, betoonde zich plotseling zóó
meegaand als men van een gebruikt instru
ment redelijkerwijze kan verwachten. Tot
slot speelde de heer H. Moone een solo voor
altsaxophone. Hoezeer de saxophone „en vo
gue" is, toonde het langdurig applaus, dat
ook dit verdienstelijk lid van „Voorwaarts"
evenzeer als de duettisten ten deel vieL
G. J. KALT.
ANNIE WOUD NAAR DUITSCHLAND.
Onze stadgenoote de altzangeres Annie
Woud is uitgenoodiga haar medewerking te
verleenen aan de uitvoeringen van de Ma-
thaus Passion te Augsburg en Essen en aan
twee Baeh-cantates te Neurenberg.
VEREENIGING VAN JONGE
LIBERALEN.
„DE NATIONAAL-SOCIALISTISCHE
REVOLUTIE EN WIJ LIBERALEN".
Op uitnoodïging van de Vereeniging van
Jonge Liberalen te Haarlem sprak Maan
dagavond de heer B. Gobits, journalist te Am
sterdam over „De Nationaal-socialistische re
volutie en wij liberalen".
Na het openingswoord van den voorzitter,
den heer K. F. H. Maas jr., kreeg de heer
Gobits het woord, die het nationaal-socialisme
een na-oorlogsch verschijnsel noemde in
Duitschland. met vertakkingen elders. Spr.
haalde een rede aan van Ir. Gottfried Feder,
den nationaal-socialistischen theoreticus op
economisch gebied, gehouden ruim een jaar
geleden, een rede, die sterk protectionistisch
was en voor werkloosheidsbestrijding. De gou
den standaard zou o.a. worden afgeschaft.
Het hakenkruis besprekend, zei de heer
Gobits. dat dit in 1910 door de anti-semieten
als symbool is aangenomen, hoewel in Jood-
sche synagogen in de oudheid hakenkruisen
als wandversiering gebruikt werden.
Het nationaal-socialisme, aldus spr., Is een
T verbinding van anti-semitisme en een eco-'
nomische theorie, die de afschaffing van
rente en drukkende interesten'inhoudt. Hitier
beloofde een antl-marxistischen staat de
nazi's zijn voor den privaten eigendom en
een anti-kapitahstischen staat ze zijn voor
het staatssocialisme. Het program (van 1920)
zou onveranderlijk zijn. Op het gebied van
den landbouw heeft Hitier echter water bij
den wijn moeten doen. Een staat zonder be
lastingen belooft hij en schrapping dér oor
logsschulden. Spr. becritiseerde de economi
sche beginselen.
Wanneer de liberalen zich tegenover het
nationaal-socialisme stellen, dan ontkennen
zij daarmee niet dat zich er ook te waardee-
ren punten in bevinden. Na het ideaal der
liberalen las spr. het program van de natio-
naal-socialisten voor, dat sterk gekant is
tegen de joden. Dit, dat jarenlang de partij-
genooten is voorgehouden, wordt nu in prak
tijk gebracht, waarvan spr. voorbeelden aan
haalde. Het anti-semitisme in Duitschland
brengt de gansche wereld in beroering.
Hierbij komt de boycot van alle niet nationaal
socialisten.
De liberalen zoowel in Duitschland als
hier staan op het standpunt, dat, al zal de
partij verschrompelen, het beginsel eeuwig is.
Rusland is er erg aan toe, vooral de con-
tra-revolutionnairen hebben te lijden va:|
armoede en hongersnood. En moet Duitsch
land daarheen gaan, vraagt spr. zich af. Dit
hangt af van wat Hitier doet. Vast staat, dat
het buitenland afkeerig is van wat nu ge
beurt. De politiek in Duitschland, met volko
men autarkie, met protectie voor 100 pet.,
enz. moet uitioopen op een debacle. Beloften
geven is gemakkelijk, maar nu vraagt men
om daden, opdat er uilkomst kome.
Thans is er al een begin van een splitsing
te bemerken, en wel in de verhouding van
Goering (die het radicalisme voorstaat) en
Hitler, die dat radicalisme beteugelt.
De liberalen staan volstrekt afwijzend
tegenover elke revolutie, van welken kant ze
ook komt, en ze hopen, dat Nederland ge
spaard zal blijven daarvoor.
Na deze rede, die met luid applaus beloond
werd, werd door een der aanwezige jonge
natlonaal-socialisten verschillende punten
bestreden. Het antwoord van den heer Go
bits werd meermalen door gelach en inter
rupties van de tegenstanders onderbroken.
LEGER DES HEILS.
In het gebouw van het Leger des Heils in
de Schagchelstraat zal Woensdag 22 Maart
een muziek- en zanguitvoering gehouden
worden op een electro-gramophoon met een
electro-dynamischen luidspreker. De nieuwste
platen zullen ten gehoore worden gebracht,
alsook enkele toespraken van wijlen' Generaal
William Booth.
Luit. Kolonel Buiterman van het handels
departement zal deze samenkomst leiden,
ALG. VEREEN. VOOR
BLOEMBOLLENCULTUUR.
HET SANEERINGSPLAN GOEDGEKEURD.
Maandagmiddag hield de Alg. Vereen, voor
Bloembollencultuur in het Krelagehuis haar
171e Algemeene Vergadering onder leiding
van haren voorzitter, den heer E. H. Krelage
Na de Maandag reeds door ons vermelde
openingsrede van den voorzitter werd het
jaarverslag den alg. secretaris-penningmees
ter, den heer H. J. Voors, over 1932 goedge
keurd, evenals de rekening over 1932, slui
tende met 'n voordeelig saldo van f 890.481/2.
Het saneeringsplan.
Aan de orde zou nu worden gesteld op
verzoek van eenige afdeelingen de bespre
king van het door het Centraal Bloembollen
Comité bij de regeering ingediende saneerings
plan, waarvoor een Regeeringscrediet van
f 6.000.000 is aangevraagd.
Ingekomen was echter een motie der afd.
SchotenVelsen van den volgenden inhoud:
„De afd. SchotenVelsen van de Alg. Ver
eeniging voor Bloembollencultuur stelt aan
de 171e algemeene vergadering voor om bij
de behandeling van het saneeringsplan niet
ln details te treden.
De algemeene vergadering spreke zich
slechts in principe uit vóór of tegen sanee
ring en drage bij aanneming van het principe
de uitwerking van het plan op aan de hoofd
besturen van onze groote vakorganisaties.
De algemeene vergadering drage het hoofd
bestuur op, om zorg te dragen, dat het even-
tueele saneeringsplan gericht zij op:
le. directe hulpverleening aan noodlij
dende bedrijven;
2e. vernietiging van het bestaande teveel
aan bloembollen en voorkoming van nieuwe
overproductie;
3e. het instellen van minimumprijzen, en
op te komen voor gelijke vertegenwoordiging
ln de commissie van uitvoering".
Het hoofdbestuur liet de beslissing over de
motie aan de algemeene vergadering over;
De voorzitter meende dat een zuiver
stemming over deze motie voor de vergade
ring moeilijk zou zijn en gaf dus den voor
stellers in overweging de motie in te trekken.
Schoten-Velsen verklaarde zich nu bereid,
in de tweede alinea de woorden „of tegen" te
laten vervallen evenals het laatste deel van
de motie, beginnende met: „De algemeene
vergadering drage het Hoofdbestuur op
In dezen vorm werd de motie aangenomen
met 149 tegen 10 stemmen en 23 stemmen
blanco.
De voorzitter meende dat nu toch wel
het saneeringsplan kon worden besproken,
zonder daarbij in details te treden. Spr.
opende dus de algemeene beschouwingen
over het saneeringsplan.
De afd. Rijnsburg zou willen: de handel
in het buitenland vrij en ln 't binnenland
minimumprijzen.
Boven kar spel achtte het saneerings
plan niet aanvaardbaar, o.m. omdat daarin
zijn vastgelegd minimumprijzen voor het
buitenland. Dit kan funest zijn voor den
verkoop. Wanneer minimumprijzen worden
vastgesteld voor het binnenland is dit ook
voldoende voor het buitenland. De veilings-
vereeniging West-Friesland (niet aangesloten
bij de Alg. Vereen.) heeft bij het departe
ment een saneeringsplan in dezen geest in
gediend. Het is voor Bovenkarspel niet zeker
dat het vak met de in het saneeringsplan ge
noemde 6 millioen is gediend. Spr. vroeg, als
nog in overleg te treden met West-Friesland.
De voorzitter oordeelde dat thans op
deze vergadering op het plan West-Friesland
niet verder kon worden ingegaan. West-
Friesland is eerst vóór het plan van het C. B.
C. geweest en haaft daarna haar houding ge
wijzigd. West-Friesland is bovendien niet
aangesloten.
N o o r d w ij k verklaarde zich vóór het sa
neeringsplan. maar de minimum-exportprij
zen zullen moeten vervallen In het plan
komt verder niet duidelijk uit, dat. plant
goed voldoende kan ingeleverd worden.
Langend ij k adviseerde, het saneerings
plan van het C. B. C. aan te nemen en ver
trouwen te stellen in de hoofdbesturen.
L i s s e had liever dit dan géén, maar wilde
de minimumprijzen voor het buitenland ge
schrapt zien.
Sassenheim (de heer W-arnaar) was
verheugd dat de vergadering zich voor sa
neering had uitgesproken. De omstandig
heden worden lederen dag slechter. Expor
teurs en kweekers zullen de handen inéén
moeten slaan. Niet te sterk kan in Den Haag
op spoed worden aangedrongen. „Laat ons
niet zoeken naar wat ons verdeelt, maar
naar wat ons samenbindt". Eigenbelang zal
opzij moeten gezet worden. Honderden roepen
eiken dag om steun en die steun moet ver
leend worden.
Sassenheim is voor het plan, maar heeft
enkele bezwaren. De eenige manier, om het
buitenland een behoorlijken prijs te laten be
talen is, voor het binnenland zulke prijzen
vast te stellen, dat een behoorlijke winst kon
worden gemaakt.
Een zwakke plek in het plan is verder dat
men de beperking der productie niet in
handen heeft.
Bennebroe k-V ogelenzang deelde
niet de geuite vrees dat de minimum-export
prijzen op groote schaal zouden ontdoken
worden.
Wat de kansen van het saneeringsplan in
Den Haag aangaat: er kómt een saneerings
plan, al is niet te verwachten, dat de mi
nister plan zóó maar zonder verandering zal
aanvaarden. Spreker deed een beroep op het
saamhorigheidsgevoel der aanwezigen. Het
Is zeer noodig dat de vergadering het sanee
ringsplan met een groote meerderheid aan
neemt.
Hill e gom verklaarde zich enthousiast
vóór het plan, zich het recht voorbehoudende,
nog enkele bezwaren aan de Commissie mede
te deelen.
De voorzitter zeide nog dat het nood
zakelijk zal zijn, ook op de buitenlandsche
prijzen controle te hebben. Men zal dus
niet kunnen volstaan met zich alleen te be
palen tot minimumprijzen voor het binnen
land. Intusschen is wel te verwachten, dat
de regeering met de hier geuite bezwaren
rekening zal houden.
Er zijn hier op de vergadering mededee-
lingen gedaan betreffende wat gebeuren zal.
Men zij daarmede voorzichtig. Vast staat nog
niets.
Tenslotte verklaarde de vergadering zich
met 195 tegen 61 stemmen en 19 stemmen
blanco in beginsel en met inachtneming van
de in de vergadering gemaakte opmerkingen
vóór het saneerings- en steunplan, dat door
het C. B. C. bij de regeering is ingediend.
GEVAARLIJK DIEP OVER HET STUUR
BUIGEN.
Voor de zooveelsfce maal is een ongeluk
gebeurd, doordat een wielrijder diep over
zijn stuur gebogen reed.
Op den Gouderakschen Dijk te Gouderak
is een 18-jarige meubelmaker W. van Meieren
doordat hij op deze tegen den wind in reed,
bij het plotseling oversteken tegen een auto
opgereden en op slag gedood.
AANVALLER KORDAAT AFGEWEERD.
Te Overschie heeft iemand een indringer,
die vroeger omgang gehad had met de vrouw
van den eerste, en die hem na 's nachts in
zijn woning te zijn binnengedrongen, met
een revolver bedreigde, met een pook, die
hij nog wist te grijpen, zoodanig op het hoofd
geslagen, dat de aanvaller niets beginnen
kon, en later gemakkelijk door de politie
kon worden gearresteerd. Dochter en zoon
van den aangevallene hebben daarbij ge
holpen.
SIR EVELYN WRENCH IN DEN HAAG.
Te 's Gravenhage is aangekomen Sir Eve
lyn Wrench, stichter van de All Peoples'
Association, de bond, die ijvert- voor een
betere samenwerking tusschen de volken,
zonder zoover te gaan als de Pan-Europa-
beweging. Sir Evelyn zal te 's Gravenhage
een lezing houden.
NIEUWS UIT INDIE
LEERAAR BIJ AUTO-ONGELUK
GEDOOD.
MALANG, 20 Maart (Aneta). De leeraar
aan de H.B.S., Jhr. Ir. G. H. van der Mieden
van Opmeer, is het slachtoffer geworden van
een auto-ongeluk. Hij is overleden.
AAN PEST OVERLEDEN.
BATAVIA, 20 Maart. (Aneta). Alhier is
een conducteur van de S.S. aan pest over
leden.
BUIKZIEKTE OP ONRUST GEWEKEN.
BATAVIA, 20 Maart (Aneta) De mili
tairen op Onrust-, die zooals vorige week
werd gemeld, aan buikziekte leden, zijn thans
geheel hersteld.
DE VERMISTE BRIGADE OP DE PLAATS
VAN BESTEMMING.
BOVEN DIGOEL, 20 Maart. De Fomal-
hout heeft de vermiste patrouille te Tanak
Marahan gebracht. Aller toestand is bevre
digend,
581 ONTSLAGEN BIJ DEN
PANDHUISDIENST.
BATAVIA, 18 Maart (Aneta):
De regeering heeft beslist, dat tegen 1 April
581 man van het lager personeel van den
Pandhuisdienst zullen worden ontslagen.
DOOR DEN BLIKSEM GEDOOD.
BATAVIA, 18 Maart (Aneta). In kam
pong Kosandi, district Maoek, zijn heden
morgen twee mannen door den bliksem ge
troffen en gedood.
DE WERKEN DER KONINGIN TE
BANDOENG.
BANDOENG, 20 Maart (Aneta). De ten
toonstelling van werken van de Koningin,
welke alhier op 10 Maart jX werd geopend,
is op 19 dezer gesloten.
De tentoonstelling werd bezocht door 5120
personen, onder wie zich 2000 schoolkinderen
bevonden.
De opbrengst van de tentoonstelling be
draagt, met inbegrip van de baten van den
verkoop van catalogi en mapjes f 2906.75.
De Kunstkring draagt de onkosten, aan
deze tentoonstelling verbonden.
KORPORAAL VAN DE ZEVEN PROVINCIËN
VERMIST.
BATAVIA, 20 Maart (Aneta). De korpo
raal-bottelier L. Posthuma van de „De Zeven-
Provinciën", die zich na passagieren met een
collego in een roeiboot- naar het- schip terug
begaf, is over boord gevallen. Hij wordt
vermist.
