I
LETTEREN EN KUNST
STEUNZOLEN
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 29 MAART 1933
I
Het Tooneel te Amsterdam.
De Amsterdamsche Tooneefvereeniging
EINDEXAMEN.
Laat men nu voorloopig maar niet meer
bij mij aankomen met het praatje over „het
verval van ons nationaal tooneel". Wanneer
in ons land nog een voorstelling mogelijk is,
zoo gaaf en sterk, zoo volmaakt van spel als
die van Eindexamen door het gezelschap van
Van Dalsum en Defresne, dan is ons too
neel in wezen nog gezond en mogen wij van
verval niet spreken. De voorstelling van Eind
examen is er een, die de vergelijking met
het beste uit het buitenland kan doorstaan,
het is een artistieke prestatie van den eer
sten rang, en ik durf wel zeggen, dat ik in
tijden op de planken van den Amster-
damschen Stadsschouwburg niet zulk aan
grijpend, ontroerend, mooi spel heb gezien
als van Van Dalsum, Cruys Voorbergh en
Carpentier Alting in de slotscène van Eind
examen.
Dit stuk van Max Dreyer zouden allen, die
met de opvoeding van jonge menschen be
last zijn, moeten gaan zien, leeraren in de
eerste plaats. Men zou al onze jongens en
meisjes een schoolhoofd toewenschen van
een zoo milden, de jeugd begrijpenden geest
als directeur Brodersen en ik zou iets van
Brodersen's geest willen overgieten in allen,
die aangewezen zijn om de jeugd de marte
lingen van examens te doen ondergaan.
Van deze martelingen geeft Max Dreyer
in zijn Reifeprüfung een titel, die meer-
zeggend is dan Eindexamen een levendig
en zeer zuiver beeld. De spanning, de angst,
de examen-psychose, wij maken ze met de
slachtoffers mee en wij voelen, welk een
leed dat voor sommigen kan zijn. Zij hebben
de veerkracht der jeugd, deze jongens en
meisjes en Max Dreyer laat ze ons zien in
hun telkens wisselende stemmingen, die aan
nog niet rijpe menschen eigen zijn.
En hij heeft een medelijdend hart, deze
schrijver, want hij laat hen allen slagen op
één na. maar 't niet slagen van dezen eene is
nu juist de tragedie van dat Eindexamen.
Knud Sengebusch is een van die schijn
baar stugge, maar in wezen zeer droomerlge
jongens, die slechts door heel weinigen be
grepen worden. Door zijn strengen vader wel
het allerminst en voor Knud is daarom dit
examen een nog grooter obsessie dan voor
de anderen, te meer, omdat hij reeds twee
maal gezakt is. Wanneer Knud zegt, dat hij
bij niet slagen voor altijd uit de wereld ver
dwijnen zal, dan voelen wij, dat dit van dezen
jongen niet maar een frase is.
Ook de directeur voelt het zoo en hij doet
alles om de catastrophe te voorkomen, maar
zijn pogingen stuiten af op wanbegrip en
hardheid van enkele conservatieve leeraren,
voor wie psychische factoren bij een examen
niet medetellen. En dan is er nog een ge-,
heime factor, welken directeur Brodersen
eerst later ontdekt: de rivaliteit tusschen Dr.
Kosegarten, den leeraar, en Knud, den leer-
ling, die beiden hetzelfde meisje liefhebben.
De strijd tusschen Kosegarten en Knud
ls het sterke dramatische conflict in deze
examen-tragedie en geeft ook de groote, be
klemmende spanning in het laatste bedrijf.
Want als Knud in de kamer bij Kosegarten
is binnengedrongen en hij Elfriede bij den
leeraar aantreft, dan voelt hij onmiddellijk,
dat hij zijn vijand in zijn macht heeft. Hij
stelt zijn eischen en verwacht niet anders
dan dat Kosegarten hem op het examen de
vragen zal stellen, welke hij hem in ruil voor
zijn stilzwijgen heeft opgegeven. Maar het
loopt anders dan Knud het zich heeft voor
gesteld. In een zeer sterk geschreven tooneel
van beklemmende spanning staan de twee
vijanden op het examen tegenover elkander,
de leeraar en de leerling. Elke vraag is een
zweepslag voor den jongen, want Kosegar
ten, die niet blijkt te wijken voor het drei
gement, vernietigt de laatste hoop van Knud.
De catastrophe is onafwendbaar, maar dan
is het Brodersen, die met een al-begrijpende
liefde tot den jongen komt en hem onder
zijn beschermende vleugels neemt En met het
sterk ontroerende tooneel, waarin de direc
teur leeraar en leerling tot elkander brengt,
weet Dreyer zijn stuk tot een prachtigen
climax, die heel de zaal diep onder deri in
druk bracht, op te voeren en aan dit Eind
examen een mild, verzoenend einde te ma
ken.
Dit tooneel werd door Van Dalsum, Cruys
Vóorbergh en Carpentier Alting in voorbeel
dig samenspel subliem gegeven. Het was van
alle drie volmaakt. Ik herinner mij van Van
Dalsum niet een zoo warm-menschelijk ge
speelde rol als deze directeur Brodersen. Zijn
spel was heel den avond van een innigheid,
die wel heel sterk trof. Prachtig heeft hij tot
in de kleinste détails ik denk hier bijvoor
beeld aan het stille spel tijdens het examen
deze rol, die tot zijn allermooiste gerekend
mag worden, tot een indrukwekkend geheel
opgebouwd. Een mensch met een gouden
hart, een paedagoog, zooals je een heel en
kele maal maar ln je leven ontmoet en dien
je alle kinderen als leidsman zoudt willen toe
vertrouwen.
En daartegenover stond een Knud Senge
busch van Cruys Voorbergh, in zijn jongens
achtige'stugheid en droomerigheid verwon
derlijk zuiver en sterk suggestief gespeeld.
Cruys Voorbergh is wel verreweg de talent
rijkste speler onder de jongeren. Deze zeer
zware rol is er weer een bewijs van. Even als
Van Dalsum speelde hij geheel van binnen
uit en zijn spel was daardoor van zoo groote
innerlijke kracht. Het was sterk van span
ning en toch heel subtiel. Welk een teer.
mooi tooneel bijvoorbeeld was het. toen al
het verdriet in hem losbarstte bij de zachte
woorden van Frederike Holsten heel ge
voelig gespeeld door Sara Heyblom en wat
was het stille spel van dezen jongen met die
naar binnen schouwende oogen niet zeld
zaam expressief. Een rol, die voor mij on
vergetelijk zal blijven.
Ook Carpentier Alting zag ik nooit beter
dan als Dr. Kosegarten, dien hij verrassend
goed, zeer sober en toch uiterst suggestief
speelde. Het tooneel van het examen gaf hij
met opmerkelijke spankracht en wist hij op
te voeren tot iets zeer bijzonders. En in de
slotscène trof ook hij door zijn voortreffelijk
spel. Een zeer mooie creatie van dezen acteur.
Iets ragfijns maakte Georgette Hagedoorn
van Elfricda Albing, het jonge meisje, dat
haar leeraar aanbidt. Het was, of dat geëxal-
tecrde.dweepzieke kind alleen nog maar in
trance soms leefde en Georgette Hagedoorn
deed dit zóó teer, dat zij door dit stuk ging
als een sprookjesfiguur. Aardig contrasteer
den daartegen het wufte persoontje van Rosa
von Jedlinski, pittig en levendig gespeeld
door Willy Haak en het dartele, minnezieke
dienstmeisje Bertha, van Nell Knoop.
Ook de andere rollen zijn alle uitstekend
bezet. Zoo speelde Ben Royaards een zorge-
loozen jongen met merkwaardig entrain,
raak en geestig, en gaf Mari van Warmeloo
een markante uitbeelding van een ouderwet-
schen, conservatieven schoolvos. En zoowsl de
leerlingen als de leeraren vormden in deze
door Van Dalsum wel bijzonder knap gere
gisseerde voorstelling voortreffelijke en al
door natuurlijk-aandoende groepen.
De vele tafereelen volgden elkander in de
zeer goede decors van L. Richter vlug op,
zoodat de voorstelling dank zij het draai-
toon-eel ook als geheel zeer vlot verliep.
Het is te hopen, dat decor-moelijkheden
geen beletsel zullen vormen voor een voor
stelling te Haarlem van dit zeer boeiende
stuk, dat heel sterk tooneel is en een
belangrijk probleem brengt.
Dat Eindexamen voor de Amsterdamsche
Tooneelvereeniging een Schlager zal worden,
lijkt mij wel bijna zeker. De eerste voorstel
lingen hebben op het publiek te Amsterdam
een diepen indruk gemaakt en hadden een
doorslaand succes. Persoonlijk heb ik in lang
niet zoo van tooneel genoten als bij deze
prachtige opvoering van de Amsterdamsche
Toneelvereeniging.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
Achtste Concert der Haarlemsche
Bachvereeniging.
Het laatste Bach-concert van dit seizoen
werd in elk opzicht tot een grandioze afslui
ting van de reeds; door het programma, door
de namen van dirigent en solist en niet het
minst door de wijze waarop alle uitvoeren
den hun taak vervuld hebben.
Het programma: Oberon-ouverture van
Weber, Vierde pianoconcert van Beethoven,
Vijfde Symphonie van Mahler. Alzoo een dei-
schitterendste orkeststukken en een der
mooiste solistische werken van de klassiek
geworden litteratuur en een der hoofdwer
ken van de nieuwere toonkunst.
De dirigent: Bruno Walter, wiens naam
kort geleden door de geheele wereldpers ging,
wegens de wijze waarop de regeering van
zijn vaderland zijn enorme verdiensten
meende te moeten vergelden orkestleider
van den allereersten rang en van langjarige
internationale beroemdheid.
De solist: Willem Andriessen een dei-
meest vooraanstaande van onze Nederland-
schekunstenaars.
De vertolking: op de grens der volkomen
heid, een grens die nimïriër overschreden
kan worden.
Wat Bruno Walter met het orkest in de
Oberon-ouverture bereikte leek zoo vanzelf
sprekend zoo zonder opzettelijkheden en was
toch eigenlijk zoo bijzonder, juist omdat alles
klonk alsof het zóó en niet anders klinken
moest. Er was een prachtige lijn in den op
bouw, een volmaakte evenwichtigheid in de
gradatie van de orkestklank. Nergens be
speurde men de bedoeling om het koper te
doen overwegen en door alles verdoovende
schitteringen een triomfantelijken indruk te
maken, zooals Fransche dirigenten gaar^-
doen. Elk détail was hoorbaar en kreeg zijn
hem toekomende waarde: niet minder en ook
niet meer. Die volmaaktheid was het bijzon
dere, het verrassende het nieuwe.
Willem Andriessen's vertolking van Beet
hoven's Vierde pianoconcert .ligt ons nog van
een H.O.V.-concert in het geheugen als een
der beste. Beethoven-interpretaties van de
zen kunstenaar een interpretatie die behou
dens een somwijlen wat onnoodig accentuee-
ren onaanvechtbaar kleurrijk, brillant en
gevoelig is.
En Bruno Walter heeft ons laten hooren
en zien wat het dirigeeren eener orkestbege
leiding moet zijn, en het kwam door zijn
inzicht en door zijn prachtig, sober en toch
volkomen doeltreffend en expressief gebaar
tot een eenheid tusschen dirigent en solist,
zooals we slechts zelden te hooren krijgen,
en die zelfs door een verkeerde inzet van een
der blaasinstrumenten in het Rondo niet te
verstoren was. De fout deed eigenlijk genoe
gen, want ze bewees dat zelfs het Concert
gebouworkest niet boven menschelijke feil
baarheid verheven is. Maar dit daargelaten
klonk de vertolking van het pianoconcert
alsof orkest en solist langen tijd samen ge
repeteerd hadden. Het kon als een les gelden
voor al wie ook wel eens orkestbegeleidingen
hebben te dirigeeren.
De Vijfde van Mahler vulde het geheele
tweede programma-deel. Deze muziek be
hoort nog- tot de veelomstredene. Er zijn
groote kwaliteiten in, enorme uitingen van
hartstocht, vertwijfeling, levenswil, week
heid, en technisch kunnen. Maar voor mijn
gevoel overweegt het willen overal het kun
nen; het meesterschap leidt niet tot volko
men heerschappij over de stof; er is voort
durend een toestand van zelfopzweeping
waar te nemen. Zijn tragiek lijkt pose. zijn
humor sarcasme, zijn vroolijkheid brood
dronkenheid. Zijn thematische vinding is
zwak, zijn contrapuntiek leidt tot verbreking
van alle formeele grenzen. Hij stelt aan
orkest en dirigent schier onmogelijke eischen
Hij wil het groote, grootere, allergrootste. En
vraag ik na afloop der auditie wat hij be
reikt heeft en ga ik vergelijken, dan moet
ik telkens weer tot de conclusie komen dat
bijv. Beethoven met zijn betrekkelijk klein
orkestapparaat in zijn Eroïca, in zijn Vijfde,
zijn Zevende of Negende vrij wat machtiger
en blijvender indrukken wekt. Daar vinden
we het volkomen meesterschap. En zoo kan
ik niet aannemen dat Mahlers Vijfde ooit de
eerenaam „klassiek" zal verwerven.
Bruno Walter dirigeerde de enorm gecom
pliceerde, 250 bladzijden beslaande partituur
uit het hoofd en verzuimde geen inzet, geen
nuance aan te geven. De praestatle was op
zich zelve opmerkelijk en zoo de vertolking
niet tot ideale bevrediging van ons gemoed
leidde, was dit den dirigent zeker niet te
wijten, maar alleen op rekening van den
componist te stellen.
Langdurige ovaties werden aan dirigent en
solist gebracht. Na Beethovens concert nam
naar den voet gevormd
Dr. SCHOLL'S METHODE,
vanaï f 4.so per paar
HUIZINC'S SCHOENENMAGAZIJN
GROOTE HOUTSTR. 42-44
(Adv. Ingez. Med.)
het staande orkest terecht een deel daarvan
in ontvangst.
Had ik onrecht dit Bachconcert een gran
dioze afsluiting te noemen? We mogen het
Bachbestuur daarvoor hulde brengen, ook en
vooral omdat het onze eigen reproductieve
toonkunst geëerd heeft. Moge dit regel wor
den. Er zijn nog meer Nederlandsche
solisten, die met eere op de Amcf—-^msche
Rotterdamsche en Haagsche orkestpodia op
getreden zijn, maar die we nimmer op een
Bachconcert hoorden.
Laten we Dirk Schater herdenken. Voor
hem is het te laat, er zijn echter nog leven
den genoeg.
K. DE JONG.
UIT DE OMSTREKEN
HEEMSTEDE
REDDINGSBRIGADE VOOR
DRENKELINGEN.
Bovengenoemde vereeniging hield Maan
dagavond een vergadering in café-restaurant
„Lommeroord". De voorzitter deelde mede,
dat hij een benoeming als voorzitter om bij
zondere redenen niet meer kon aanvaarden.
In zijn plaats werd als voorzitter gekozen
de heer L. C. Band, en ter aanvulling van
het bestuur de heer Helleganger.
Den scheidenden voorzitter werd dank ge
bracht voor het vele werk dat hij voor de
Heemsteedsche brigade in al die jaren heeft
verricht. Een voorstel om hem tot eerelid te
benoemen, werd met een luid applaus be
groet.
Uitvoerige besprekingen volgden over de
a.s. zomercampagne. Algemeen was men van
oordeel dat er weer eens extra hard ge
oefend moet worden.
Besloten werd in den loop van dezen zo
mer een zwemfeest te houden. Hiervoor wordt
een commissie van voorbereiding benoemd.
Om den onderlingen band nog meer te verster
ken zal er in de maand April een gezellige
avond georganiseerd worden.
VOOR OPENBAAR KLEUTER-ONDERWIJS
Maandagavond hield de afdeeling Heem
stede van „Volksonderwijs" een openbare ver
gadering in Hotel van Ree met als inleidster
mej. J. Bonn, onderwijzeres aan een voorbe
reidend lagere school te Amsterdam, die sprak
over „De noodzakelijkheid van het Kleuter
onderwijs". De belangstelling was niet bijzon
der groot, wat meer een gevolg zal zijn ge
wéést van een vergadering van den Vrijz.
Dem. Bond op denzelfden avond.
De voorzitter deelde mede dat de nog jonge
vereeniging al 56 leden telt, wat echter nog
niet voldoende is.
De voorzitter wilde ook een rectificatie ge
ven van de woorden op 14 December 1.1. ge
sproken, n.l. dat de materieele verzorging van
het openbaar onderwijs in Heemstede uitste
kend is, maar op de O. L. school aan den
Voorweg is nog een klas met enkel licht op
het Noorden, waardoor in den winter den ge-
heelen dag met kunstlicht gewerkt moet wor
den.
Spr. hoopte verder dat de voordracht van
mej. Bonn alle aanwezigen zou overtuigen
van de noodzakelijkheid van openbaar kleu
teronderwijs.
Kleuteronderwijs heeft, zoo begon daama
mej. Bonn, nog weinig waardeoring gevonden,
Wel verrijzen klinieken voor zuigelingenzorg,
vindt men tehuizen voor kinderen beneden
3 jaar, waar de moeders, als zij uit werken
gaan, hun kinderen heen kunnen brengen.
Zijn kleuterscholen noodig? Ja, in de
dichtbevolkte buurten in groote steden, maar
niet in de tuindorpen, was de meening van
een wethouder van Onderwijs, den heer Polak
te Amsterdam. Maar deze meening noemde
spr. niet juist. Van 3 tot 7 jaar is de gevoelige
periode bij het kind. Spr. gaf talrijke voor
beelden uit eigen ondervindingen, hoe het
eenig kindje soms verwend wordt, geen kinde
ren thuis heeft om mee te spelen in alles zijn
zin krijgt en egoïstisch wordt.
De kleuterschool heeft hun speelkameraad
jes, spelen voor hun jaren geschikt, en de
ruimte om te spelen.
Voor alles is voorbereiding noodig. Hoeveel
jaren heeft een arbeider niet noodig om een
vak te leeren; zou voor het kleine kind dan
voorbereiding niet noodig zijn! Daartegen
over wilde spr. Duitschland als voorbeeld stel
len, die op grootsche wijze den löOsten ge
boortedag van Fröbel vierde en besloot met
den wensch dat ook ln Heemstede moge ko
men een Openbare Kleuterschool, maar dan
een met uitstekende leidsters, daar héf an
ders nog beter zou zijn de kinderen in de vrije
nabuur te laten rondloopen. Met lichtbeelden
verduidelijkte spr. nog eens het gesproken
woord.
Na een korte pauze las mej. Bonn eenige
schetsen met eigen ervaringen voor, waaruit
duidelijk bleek de groote invloed van dit on
derwijs op de kinderen.
De voorzitter zeide spr. dank voor den inte
ressanten avond.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij L. H. Bierman, Meer
weg 19, een paspoort; P. Brouwer, Kerklaan
5, een portemonnaie met inhoud; H. van
Dort. Cruquiusdijk Haarlemmermeer, een
koopmansbeurs met inhoud; B. Wever, Meer
en Bosch, Achterweg, een polsband dames
horloge; N. H. Pronk, Zandvaartkade 11, een
duimstok; N. Bank, Billitonstraat 2, een
zeiltje van een kinderwagen: Roozen, Kerk-
laan46 b, eenig geld; Wijkhuizen, Binnenweg
205, een papiermand; Sloof, Lindenlaan 13,
een pullover; Koediefslaan 101, een patrijs;
Bureau van politie Raadhuisstraat 27, een
ceintuur, haak van een vrachtauto, een paar
gymnastiekschoenen en een vulpotlood. C.
Florls, Drieheerenlaan 15, een witte duif.
Jaarvergadering H. P. C
Onder voorzitterschap van den heer A. J.
J. Verspoor is bovengenoemde jaarvergade
ring in café-restaurant „De Oude Beuk" te
Heemstede gehouden.
Na de opening door den voorzitter werd
overgegaan tot de trekking van de loterij
van een tweetal etsen. Deze etsen waren van
den heer Heuff te Heemstede; het- batig
saldo kwam tn goede aan dezen kortgeleden
blind geworden kunstenaar, die altijd een
warm H.P.C.-lid is geweest en veel voor de
vereeniging heeft gedaan.
Onder de ingekomen stukken bevond zich
o.a. een brief van den Brugschen Zwem- en
Reddingskring te Brugge (België), waarin H.
P. C. werd uitgenoodigd met eenige zwem
mers deel te nemen aan het zwemfestijn op
22 en 23 April a.s. te Brugge. Besloten werd
deze uitnoodiging aan te nemen.
Hoewel hiertoe volgens de gewijzigde sta
tuten niet verplicht, wilde de voorzitter toch
de traditie, dat de voorzitter elk jaar een
jaarverslag uitbrengt, niet verbreken en had
over het afgeloopen jaar een verslag uitge
bracht, waarin het wel en wee der club werd
besproken en een overzicht werd gegeven van
verschillende gebeurtenissen. Dit verslag was
gelukkig in optimistischen toon geschreven.
Het ledental steeg van 212 tot 231 en be
draagt 243.
Tenslotte deelde de voorzitter mede, dat de
heeren Van Schaik en Mul zich niet meer als
bestuursleden herkiesbaar stelden.
De heer B. Molenaar zei namens de verga
dering den voorzitter hartelijk dank voor dit
keurige verslag en tevens de beide aftredende
bestuursleden voor het vele werk, dat zij voor
H.P.C. hebben verricht.
Daar de penningmeester, de heer Jesse,
verhinderd was, werd zijn verslag door den
secretaris voorgelezen. De kascommissie
heeft het in orde bevonden.
De heer Verspoor werd als voorzitter met
bijna algemeene stemmen herkozen. Voorts
zal het nieuwe bestuur bestaan uit:
Mevrouw A. Knuyt-van Laar, mej. C. Huig,
de heeren A. J. Braam, P. van Goor, B. Jesse
en S. Bley.
Vervolgens gaf de heer A. J. Braam een
korte opsomming van de plannen, die H.P.C.
in het komend seizoen-heeft.
Dr. Venema gaf een uiteenzetting van de
concentratieplannen die de Haarlemsche
Zwembond voorstelt. De heer M. Moolenaar
ondersteunde h^t enthousiaste betoog van
den heer Venema. Het bleek, dat echter ook
eenige leden zich niet met het plan konden
vereenigen. Uitvoerige besprekingen omtrent
dit punt van de agenda hadden plaats.
Na de rondvraag sloot de voorzitter de
vergadering.
BURGERLIJKE STAND.
Getrouwd: D. Veefkind en J. C. M. Schilp-
zand.
Bevallen: H. J. Spoor—Bakker, d.
Overleden: J. C. J. Theunissen, 74 j., on
gehuwd.
OVERVEEN
OUDERAVOND O. L. SCHOOL.
Ter gelegenheid van den ouderavond, die
Dinsdagavond in de O. L. school gehouden
werd, deelde de voorzitter van de ouder-
commissie mede, dat er met spoed gewerkt
wordt aan de voorbereidende werkzaamheden
voor den bouw van een nieuwe O. L. school.
Met den eigenlijken bouw wordt in den zo
mer begonnen. In het voorjaar van 1934 zal
het gebouw waarschijnlijk in gebruik genomen
worden.
Er zal o.a. een speciaal sloydlokaal gebouwd
worden. Het gebouw zal aan de Willem de
Zwijgerlaan komen te staan.
Na deze mededeelingen hield de heer P. A.
Kok, gymnastiekleeraar aan deze school een
causerie over: „De natuurlijke houding van
het kind en den ouderen mensch op verschil
lende leeftijden", welke causerie door ana
tomische platen en schetsteekeningen werd
verduidelijkt.
Na deze lezing was er gelegenheid met het
onderwijzend personeel te spreken over vorde
ringen en gedï'ag der leerlingen.
BLOEMEN DAAL
S. D. A. P. VERGADERING
Op Donderdagavond a.s. houdt de afd.
Bloemendaal van de S. D. A. P. een openbare
vergadering in café Roozendaal te Overveen
met Ing. Ch. G. Cramer, lid der Tweede
ifcimer, als spreker, over 't onderwerp: Chaos
of Soc. Democratie.
MELKINRICHTING „MARIëNBOSOH".
Dinsdagmiddag opende de Melkinrichting
„Marienbosch" aan den Boekenroodenweg,
haar nieuwe gebouw, dat ontworpen is door
den architect, den heer Pieterse.
Dr. Dlppel verrichtte de openingsplechtig
heid, waarbij hij zeide dat het hem een
groot genoegen was het bedrijf van deze
ultra-moderne inrichting in werking te mo
gen stellen.
Iedereen dié het nieuwe bedrijf van Ma
rienbosch heeft bezocht, zal er over verwon
derd zijn, te midden eener landelijke omge
ving, een zoo prachtige inrichting te vin
den, die den toets met de grootste bedrijven
met glans kan doorstaan.
Van de vele machines noemen wij o.a. de
centrifuge, waar de melk ontroomd wordt,
nadat zij eerst vier keer in gefiltreerd, de
koelmachine, de melkreservoirs (van vertind
rood-koper met dubbelen wand, voor het
koelwater) die tezamen 4500 L. kunnen be
vatten.
Voorts de pasteur, waar de melk gepasteu
riseerd wordt volgens een nieuw systeem,
waardoor het beste van de melk (en dus
haar kracht) niet verloren gaat) zooals bij
verouderde methodes, om de Norton-pompen,
doel het koelwater uit een eigen bron oppom
pen niet te vergeten.
Het zou ons te vervoeren het geheele be
drijf te schilderen. Wij volstaan met nog
mede te deelen dat de melkerij „Marlën-
bosch" zes man personeel heeft, haar melk
verkrijgt van eigen koeien (40 in getal) en
annex een boter- en kaashandel heeft.
Wij wenschen den eigenaar, die ondanks
ongunstige tijdomstandigheden een derge
lijk mooi bedrijf heeft opgericht, het succes
dat zulk een initiatief verdient.
IJMUIDEN
MARKTPRIJZEN.
Tarbot per K.G. f 1.25—f 0.85
Griet per 50 K.G. f 40—f 20
Tongen per K.G. f 1.25—f 0.90
Zetschol per 50 K.G. f 30—f 20
Kleine schol per 50 50 K.G. f 19f 3
Bot per 50 K.G. f 4.50—f 2.70
Schar per 50 K.G. f 8.50—f 1.60
Pieterman en poon per 50 K.G. f 4.60
Braad schelvisch per 50 K.G. f 13.50f 7.50
Kabeljauw per 125 K.G. f 58f 33
Gullen per 50 K.G. (kleine) f 2.30—f 1.10.
Wijting per 50 K.G. f 3.50—f 1.80
BESOMMINGEN.
Loggers:
Urn. 283 f 440; Sch 180 f 560; Sch 247 f 790;
Sch 201 f 570; Sch 196 f 440; Sch 69 f 500;
Sch 186 f 610; Sch 250 f 770; KW 95 f 590;
KW 36 f 590; KW 74 f 1200; KW 68 f 700;
KW 114 f 450; KW 135 f 470.
Kotters: E 541 f 880; IJm 17 f 260.
VELSEN
GEMEENTERAAD.
Er wordt een openbare vergadering van
den Raad der gemeente Velsen gehouden op
Dinsdag 4 April 1933, des namiddags 7 uur,
ter. Gemeentehuize.
Agenda:
1. Belastingzaken.
2. Ingekomen stukken en mededeeling.
3. Bouw van een openbaar slachthuis.
4. Vaststelling van verordeningen op de
heffing en invordering van opcenten op de
hoofdsom der Gemeentefondsbelasting, voor
het belastingjaar 1933/1934.
5. Wijziging van het Reglement op het
kampeeren.
6. Wijziging der Verordening op de hef
fing van precariorechten.
7. Opzegging der bij Raadsbesluit dd. 30
Juli 1929 met de gemeente Beverwijk geslo
ten overeenkomst, inzake de toelating van
leerlingen uit Velsen, benoorden het Noord
zeekanaal, op de openbare scholen voor ge
woon lager en uitgebreid lager onderwijs te
Beverwijk.
8. Verkoop van grond.
9. Verhuur van sportterreinen te IJmuiden.
10. Verleenen van machtiging en toestaan
van het noodige crediet tot verbetering van
de hoofdstraat te Santpoort.
11. Prae-advies op een verzoek van de Di
rectie der-Bioscoop- en Schouwburg Exploi
tatie „Thalia" te IJmuiden, om verlaging van
de belasting op tooneelvertooningen voor
voorstellingen na het gewone sluitingsuur.
12. Benoeming van een gedelegeerde der
gemeente in het bestuur der Vereeniging
voor Nijverheidsonderwijs in Kennemerland
(vacature K. H. Tusenius).
MYSTERIE-SPEL.
Op S April a.s. zal in het gebouw „Con
cordia" worden opgevoerd het mysteriespel
„Opstanding" of „De Worsteling der Mensch-
heid". Dit mysterie-spel. ftetwelk vervaardigd
werd door den heer M. F. Groen te Sant
poort, werd indertijd te Dordrecht voor eert
uitverkochte zaal opgevoerd. De regie is in
handen van Ir. Vermeulen. Mevrouw Fokker-
Kessler (sopraan) verleent haar medewer
king, terwijl de heer P. Vincent haar zal
begeleiden. Door Ds. Meyer zal een inleidend
woord worden gesproken.
SANTPOORT
E. H. B. O.
De plaatselijke afdeeling van ECersteV
H(ulp) B(ij) O(ngelukken) herdenkt Vrijdag
a.s. haar 10-jarig bestaan. Indertijd werd het
initiatief tot oprichting genomen door wijlen,
onze gemeente-secretaris den heer Wynoldy
Daniëls, en den heer De Boer, die thans niet
meer ter plaatse woonachtig is. Mej. Zuurdijk
en de heer G. J. Slebos zijn van de oprichting
af lid.
Dat men de leden te allen tijde bereid vindt
hulp te verleenen, bleek ook dezer weer,
toen men te Bloemendaal hun hulp ver
zocht voor een opperman, die van een steiger
was gevallen.
BENNEBROEK
UITVOERING „SOLI DEO GLORIA".
Dinsdagavond gaf de Chr. Gem. Zangver-
eenïging „Soli Deo Gloria een uitvoering in
de Ned. Herv. Kerk alhier, ten bate der
kerkkas in de diaconie, onder leiding van den
directeur, den heer Piet Halsema uit Haar
lem. Medewerking verleenden mej. Nel Ho-
genbirk (sopraan), mej. Riek v. d. Velden
(orgel) en de heer Bets te Santpoort (viool).
Dr. J. G. Lekkerkerker opende de bijeen
komst waarna gemeenschappelijk het 1ste
vers van psalm 138 werd gezongen en voorts
liederen van J. S. Bach, Hauptman, Bort-
niawsky, e.a. De heer Halsema speelde aan
het orgel „Suite Gothique" van Boellmann en
mej. Hogenblrk zong eenige liederen van J. S.
Bach. Mej. v. d. Velden begeleidde psalm 42,
voor koor en sopraan-solo aan het orgel. De
heer Bets bracht eenige variaties voor viool,
ten gehoore.
De president-kerkvoogd, burgemeester K.
J. C. Baron van Hardenbroek, bracht ten
slotte dank aan alleen die voor de kerk en de
diaconie iets gepresteerd hadden, waarna
Ds. Lekkerkerker de bijeenkomst met gebed
sloot.
SCHEEPVAARTBERICHTEN
HOLLAND—WEST-AFRLKA LIJN.
Amstelkerk 28 van Hamburg te Amster
dam,
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Garoet thuisreis, 28 te Suez.
Kota Nopan 28 van Rotterdam naar Ham
burg.
LUCHTVAARTNIEUWS.
OEHOE, 28 te Jodpoer, Uitreis.
