DRAG HARLAN
BIJ KROMMENIE heeft Dinsdag een ernstig spoorwegongeluk plaats gehad, waarbij drie personen gewond
werden en groote materieele schade werd aangerichtv
EEN SPANNEND MOMENT uit de 12o-yards hordenloop bij dc Internationale athletiehncdstrijden
Cusscken Engelsche en Icaliaansche acMeren, wellte dezer dagen te Londen qekouden rijn.
DE HEER RITTER HANS VON HAEBAN is
Dinsdag te Amsterdam in het huwelijk getre
den met mej. Fanny Ella Andricsse, dochter
van een der firmanten van de bankiersfirma
Pierson 6 Co.
DE NEDERLANDSCHE BANKIER, dc heer
J. M. Telders, lid der directie van de Twent-
sche Bank, bij zijn aankomst voor dc confe
rentie van buitenlandsche crediteuren, welke
te Berlijn geopend is.
PROF. G. A. POELJE, die
benoemd zal worden tot
directeur-generaal van het
Onderwijs.
VOORPRET. 1 Juni 19 de opening van het
vischseizoen en voor den waren liefhebber der
hengelsport is het uitzoeken van het nieuwe
materiaal reeds een voorproefje van de ko
mende genietingen.
EEN COLLECTANT IN ACTIE tijdens d«
Dinsdag te Amsterdam gehouden noodcollccte
ten bate van F.LK.A„ waarbij aangesloten zijn
gezinsvoogdij vereenigingen en de tehuizen voor
werkende meisjes.
EEN GOED BEGIN IS HET HALVE WERK. - Dinsdag zijn in het s.s. „Statendam" 2000 biervaten inge
scheept, bestemd voor Amerika. Wanneer deze proeforder goed uitvalt, zal een groote bestelling volgen.
TIENDUIZENDEN S.A.-LEDEN aan den voet van het Schlagetcr-monumcnt op dc Holzhcimer heide bij Dusscldorf
ter gelegenheid van de Schlageter-herdcnking, die door meer dan 500.000 personen werd bijgewoond.
FEUILLETON
door CHARLES ALDEN SELTZER
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG.
18)
HOOFDSTUK XHI.
HARLAN NEEMT DE LEIDING
Barbara zelf zou niet. kunnen zeggen, waar
om ze afzag van haar voornemen naar de
Star-Ranch te rijden en met John Haydon
de moeilijkheden te bespreken, waarin de
jongste gebeurtenissen haar hadden ge
bracht. Zij begreep eigenlijk niet. waarom zij
den eersten dag na Harlan's komst liet voor
bijgaan zonder Haydon op te zoeken, zoomin
als zij het begreep van de vele volgende
dagen, die op dezelfde wijze verliepen.
Zij hield zichzelf voor. dat het kwam dooi
de knappe, zakelijke manier, waarop Harlan
de Ranch bestuurde en de mannen, die voor
hem werkten, in bedwang hield.
Want laat in den middag, volgend op den
nacht, waarin Lawscn den dood had gevon
den, keerde de cow-boys terug met de mede-
deeling, dat zij op bevel van Lawson hadden
gewerkt enkele mijlen verderop.
Er was nog een reden voor het uitstel
van Barbara, naar de Star-Ranch te gaan,
al wilde zij zich die niet bekennen. Gekrenkt
heid.
Zij had den eersten dag laten voorbijgaan
zonder Haydon op te zoeken. Maar toen die
voorbij was, en de volgende dag verstreek,
terwijl Haydon niet kwam, meende zij, dat. hij
Sit vrijen wil wegbleef. Want natuurlijk wist
hij, wat er gebeurd was en als hij van haar
hield, zooals hij h§t voorgaf, had hij niet
weg mogen blijven."
Had Haydon gezien het wantrouwen in
haar oogen. wanneer zij uitkeek naar het
westen, in de richting van de Star, hij zou
hebben beseft, dat elke dag langer weg
blijven van Rancho Seco het moeilijker zou
maken voor hem, vergeving te vinden.
Gedurende de eerste dagen, waarop Harlan
het bevel op zich had genomen, bleef Bar
bara meestal binnenshuis, maar zij zag hem
telkens door het venster en merkte, hoe de
anderen prompt gehoorzaamden.
Wel bleef de pijn van het verlies, maar
toch vervulde haar een gevoel van dankbaar
heid. van veiligheid ook, nu die kalme man.
die haar van Deveny had gered, en zoo
hoffelijk was geweest den nacht, dat zij
Lawson neerschoot, haar welzijn scheen te
bedoelen, ondanks zijn slechte reputatie en
zichzelf had opgeworpen als leider van het
werk, zonder te hopen op een belooning als
zij had gevreesd.
Harlan's methode om zich den baas te
toonen op Rancho Seco, was even direct als
eenvoudig. Toen de zeven en twintig cow
boys zich verzamelden bij den stal. de keu
kenwagen met den kok en diens assistant in
de nabijheid, om de paarden te verzorgen,
wat natuurlijk gepaard ging met het bezigen
van ruwe taal. stond Harlan naast Fantoom
voor een van de schuren.
Schijnbaar lette hij niet op de mannen,
toen zij afzadelden en merkte hij zelfs niet,
hoe de kok hem minachtend aankeek.
Maar de cow-boys keken tersluiks in zijn
richting, toen zij verder liepen naar hun
eigen afdeeling, als vroegen zij zich ver
baasd af, waarom hij bleef zwijgen.
Die verwondering was niet verminderd,
toen zij in een groep bijeenstonden voor een
van de schuren en Harlan naderde. Want hij
had gemerkt, dat zij stonden te overleggen
en in hun houding kwam iets van openlijke
Vijandschap,
Harlan liet zich leiden door de omstandig
heden. Zijn zwijgen was strategie van de
fijnste orde. Het trok de aandacht van de
mannen en wekte hun nieuwsgierigheid. Als
hij hen had aangesproken, terwijl zij nog
bezig waren, om te vertellen, dat. hij voortaan
de zaken van Rancho Seco zou behartigen,
zouden ze nauwelijks op hem hebben gelet-
Hij zou niet zooveel hebben geweten van hun
karakters als nu.
Bovendien, het was zijn bedoeling, allen
tegenover zich te hebben, om te weten op
welke wijze zij zouden reageeren op zijn
mededeeling.
Absolute stilte begroette Harlan's nade
ring. Hij merkte dat men hoopte op inci
denten. toen hij lachend stilhield, geen twee
meter van het groepje verwijderd.
„Jongens", begon hij gemoedelijk, „jelui
hebt voortaan een nieuwen baas. Dat ben ik.
Een paar dagen geleden, toen ik uit Pardo
kwam, raakte ik bij Sentinel Rock verzeild in
een vechtpartij Lane Morgan was er middel
punt van en hij kreeg meer dan hij kon ver
dragen. Maar voor zijn rekening afsloot, was
hij nog helder genoeg om te zeggen, dat hij
mij al lang had willen aanstellen als be
drijfsleider van Rancho. Seco.
Jelui moet mij dus maar als zoodanig be
schouwen van dit oogenblik af. Als iemand
bezwaren heeft of er weinig voor voelt,
voortaan te doen wat ik zeg. kan hij dat wel
meteen vertellen. Dat spaart mij moeilijk
heden voor de toekomst. Maar wie hier blijft,
kan rekenen op een billijke behandeling.
Meer heb ik niet te zeggen".
Harlan's oogen kregen die vage uitdruk
king, welke hem ook had gekenmerkt, toen
hij stond tegenover de bende van Deveny in
Lamo de uitdrukking, die hem altijd ken
merkte als hij stond tegenover meer dan één
man, terwijl er gevaar dreigde.
Hij zag iedereen, die voor hem stond, al
scheen hij op niemand te letten. Hij zag
hoe zij zijn woorden opnamen,'hoe sommigen
belangstellend luisterden, maar anderen hein
ongeloovig of verachtelijk aansttaarden.
lend luisterden, maar anderen hem onge
loovig of verachtelijk aanstaarden.
Hij merkte op. hoe een slanke, zwarte
kerel, geheel links van de anderen, hem
kwaadaardig aankeek, hij ontdekte dat een
hoekig type midden tusschen de anderen in,
uitdagend stond te lachen.
Een aantal van de mannen maakte den
indruk bereid te zijn hem als werkgever te
accepteeren. Zij staarden hem aan met be
grijpelijke nieuwsgierigheid. Maar sommigen
toonden openlijk vijandschap. Toen Harlan
ophield te spreken, ontstond een oogenblik
van gedwongen stilte. Als nu iemand zich tot
leider had opgeworpen, zou verzet zijn ont
staan.
De groote zwarte kerel voelde het en scheen
de gelegenheid te willen aangrijpen. Maar
voor hij iets kon zeggen, begon de kleine,
maar robust gebouwde cow-bov. wiens oogen
reeds geruimen tijd met iets van verbazing
en plezier op Harlan warer. gericht: „Dus
jij komt van Pardo, wou je zeggen?"
Harlan knikte bevestigend: hij keek. alsof
hij den man plotseling herkende.
De ander lachte: „Ik geloof, dat wij elkaar
kennen. Jij bent Drag Harlan".
Er ging een huivering door het groepje
cow-boys. De houding verstrakte en ieder
van hen bleef zwijgend staan, verbaasd over
de plotselinge kennismaking met den man,
wiens reputatie zoo geducht was.
Harlan merkte de verandering. Degenen,
die aanvankelijk bereid schenen, zijn autori
teit te aanvaarden, toonden duidelijk teleur
stelling. En zij, die hem vijandig gezind waren
glunderden vergenoegd.
Iets van boosaardige vreugde flikkerde in
Harlan's oogen om de verandering, die zoo
plotseling over de mannen kwam.
Hij kon precies aanwijzen, wie hunner niet
te vertrouwen waren en wie zich tot nu toe
loyaal hadden gedragen tegenover Morgan,
en dus ook loyaal zouden zijn tegenover Bar
bara en hem zeil,
Onder de eersten behoorde de groote
zwarte kerel, die links stond en do hoekige
figuur in het midden. Er waren er zeker een
tiental. Harlan voelde, dat de man, dlo nu
spreken ging, zich als hun leider beschouwde
„Drag Harlan zoo
Thans sprak de groote zwarte kerel. HIJ
lachte spottend, al was er wel eenlge eerbied
in zijn optreden, toen hij op Harlan toekwam.
„Mijn vrinden en ik hadden geen nieuwen
baas venvacht hier. Wij rekenden er een
beetje op, dat juffrouw Barbara haar eigen
zaken zou behartigen. Maar als jij de leiding
neemt, wordt de zaak anders. Wij voelen niet
zoo veel voor die spelletjes van Drag Harlan".
„Je wordt bedankt", antwoordde Harlan
vroolijk, „jij bent zeker een van de maaiers".
„Net zoo. Ik ben Stroud Lafe Stroud".
„Dan kun je maaier blijven", zeide Harlan
kortaf. „Ik zal een voorman aanwijzen".
„Waar is Lawson?"
Stroud stelde deze vraag. Hij toonde zich
teleurgesteld.
„Met Lawson wordt geen rekening meer
gehouden", vertelde Harlan, terwijl hij den
ander scherp aankeek, „die moet begraven
worden. Straks moeten een paar van jullie
dat maar even opknappen. Hij ligt in de
smederij. Vannacht probeerde hij een inval-
letje in de kamer van jufrouw Barbara en zij
heeft het hem voor goed afgeleerd!"
Harlan negeerde de uitwerking welke deze
mededeeling op de mannen had en vestigde
zijn blik op dengene, die het eerst gesproken
had. De man stond te luisteren in een hou
ding. die afkeer verried.
„Jij wordt voorman, Linton", besliste hij.
Zoo plotseling met gezag te worden be
kleed, deed Linton opschrikken. Hij greep
naar zijn hoed, liet die vallen, zoodat zijn
warrige roode haar zichtbaar werd. Zijn go-
zich verried de grootste mogelijke verbazing.
.Ik ben Je zeer verplicht", mompelde hij.
Dat was het einde.
.(Wordt vervolgd), J
