r JACHTWERF -HAVEN TM.-,
OSTOFIF
IMoWo STEENKOLENHANDEL
¥.HJ0HoKIi1UILJIR.
VOOR ZOMERKLEEDING
VACANHIË-IMPRIESSUE
OP HET WATIER.
Het Jb&dUtsije.
Belgische
Belgische
Belgische
Hollandsche
Hollandsche
OVERVEEN, TELEF. 11617-14106
Schalkwijksche Weg 58 Telefoon 15954
DAMES JAPONNEN
3.95 5.95 7.95
KINDERJURKEN
JONGENSPAKJES
ANEGANG- HAARLEM
Wij. levecen uit
sluitend. kwaliteit
naac ficif-s. Ónze.
q&ede. ceputahe
waacfrocqt li dit.
Nog deie maand koopt U anthraciet tejen do laagste zomorprljzen
kwaliteit
afm.
15 20 f 1.60 P
.HL.
kwaliteit
afm.
30 50 „2.20
11
kwaliteit
afm.
20 30 „2.30
11
kwaliteit
afm.
30 50 „2.E0
11
kwaliteit
afm.
20 30 „2.20
11
Wij raden U aan ALLEEN op kwaliteit te
koopen,en niet enkel op een eventueele
naam. U is dan verzekerd DE PUIKSTE
KWALITEIT VOOR UW GELD te ontvangen.
De beste kwaliteiten koopt U bij:
Zeil- Motorjachten te koop en te huur.
Een prima kieljacht voor kampeertochten nog dispo
nibel voor de vacantie-weken.
B.M.-jachtjes in betere uitvoering in aanbouw
met korten leveringstermijn.
Reparatie en nieuwbouw van toer- race-kano's.
In voorraad alle soorten jachtfittings, touwwerk enz.
Olie en benzine aan de steigers verkrijgbaar.
Dag en nacht telefonisch te bereiken.
V. P. No. 4.
Nog aardiger is een geval dat zich op de
lijn DoetinchemEnschedé heeft afgespeeld.
In een goederenwagen van een dagelijks
op- en neergaanden trein had een roodbor-
stenpaar een nest met jongen. Op den voe-
derzoek bleven de oude vogels den trein
volgen en hadden na een paar weken hun
kleintjes zoover, dat ze het nest konden ver
laten.
Derde geval. Er zat een roodborstennest
in den gescheurden hollen ijzeren boom van
den spoorwegovergang te Ruurlo. Eiken dag
moest die boom op en neer om wandelaars
autos en treinen te laten passeeren. De baan
wachter, die de vogeltjes met belangstelling
had zien bouwen, zat in groote spanning af
te wachten, hoe dat zou afloopen, als de
eitjes uitgekomen waren. Maar er gebeurde
niets bijzonders. De oude vogels bleven de
jongen verzorgen, die vele malen per dag
met hun nest de lucht ingingen en er weer
meer neerkwamen.
X. Zw.
Lengte 45 c.m. Popelin en linnen
vanaf 95 c.m. met kleine stijging
per maat.
in bleu en beige. Popelin en
linnen. Leeftijd 2lA jaar f 1.25
met kleine stijging per maat.
SPECIALE AANBIEDING
HEEREN VILTHOEDEN
alle kleuren f 1.
De Zonderlinge Zeiler.
meer tegen, want het schippertje scheen hier
al zijn vacantiedagen te willen doorbrengen.
Wij leerden elkaar zoo'n beetje kennen als
habitués in deze verrukkelijke omgeving, of
schoon we in het voorbijgaan weinig meer
dan de gebruikelijke groet wisselden. Werd
hij mij gewaar, dan bracht zijn rechterhand
een breede zwaai naar zijn pet. als om duide
lijk te demonstreeren. hoe goed hij met de
zeden op het water bekend was....
Acht dagen later verdween het stadsman-
netje met zijn uniek schip definitief van het
meer Bij net- stoomgemaal passeerden wij
elkaar en ik had het gevoel of er een goed
vriend van mij afscheid nam, toen hij voor
het laatst die uitbundige armbeweging
maakte.
Boven den groenen Ringdijk bleef een hef
tig wapperende rij schoon gewasschen onder
goed nog wel een kwartier lang zichtbaar.
In de eerste dagen van April hadden de
roodborstjes zich al eenige dagen in de
beide dichtbegroeide tuinen aan 't Over-
veensch eind van de Julianalaan in hun
lenteliedje geoefend.
We gingen er eiken dag vóór de avond
schemering even heen, om te luisteren.
„Tsik, tsik, tsikketsikketsik!" Die korte
scherpe roepen verrieden de aanwezigheid
van de lieve vogeltjes. Ja, lief zijn ze met hun
sierlijke houding, hun vertrouwelijk oog en
hun kleurige pluimage.
Hoor, daar begint het liedje. Zacht,
schuchter en fijn. Alleen tamelijk dichtbij
kunnen we het fijne stemmetje slecht
hooren't Ruischt, murmelt, vloeit als een
beekje over een kiezelig bed, zoo rustig en
vredig vallen de toontjes uit het trillende
keeltje.
Eén week later.
't Valt ons op, dat het gezang luider en
voller is geworden. Hooge gedragen tonen
leiden de strophen in, een paar lagere vol
gen, dan een trillerweer hooge fluiten
de tonen en dan een paar korte noten. Nu
komt een pauzedaarna een herhaling
van 't liedje maar anders, vuriger.
Midden Mei. 't Liedje is 't zelfde gebleven
maar 't klinkt inniger, 't Zit vol smeltende
tonengroepjes, aaneengeregen met een fijnen
zilverdraad, 't Wordt steeds vuriger herhaald.
Zijn hoogste graad van volkomenheid krijgt
het, als het fijne loofgroen van doorzichtig
neteldoek zich breeder ontplooit en dichter
wordt. Dan wordt het een wedstrijd in zin
gen, waarbij ieder mannetje het andere in
kracht en welluidendheid tracht te over
treffen.
Terwijl het mannetje zingt, broedt het
wijfje. Het nestje zit in 't onderhout aan 't
Binnenpad, in een houtmijt, in 't klimop
aan de hooge boomen of in de ruigte onder
't struweel. Ook kan 't wel verscholen lig
gen in een blikje, een bloempot, een kapotte
kruik, een gescheurde balk of onder een om
gekeerden emmer. Zonderlinge nestplaatsen.
Maar wat dunkt u van de volgende?
In een wagon van de Rheingold-Express
die langen tijd te Bazel had gestaan, had een
roodborstenpaar een nest met drie jongen.
Toen de wagen weer in dienst werd gesteld,
gingen de oude Vogels een eind mee, maar
raakten op den voederzoek het voertuig
kwijt. De jongen werden toen door het spoor-
personeel met gekookte eitjes gevoed en
deden eenige malen de reis Amsterdam
Luzern vice-versa, tot ze in staat waren
uit te vliegen.
vreerde uiterst moeilijk met zijn ontstellend
hooge kajuit en primitief zeil. En toch
met welk een intense liefde moest dit drij
vende novum zijn vervaardigd. Het zag er
feitelijk uit als een miniatuur landhuis, zoo
als het kwam aandobberen met zijn hel
groen geschilderde wanden en z'n rood-witte
luiken. Zelfs ontbraken onder de ramen de
bloembakken met geraniums niet en wellicht
had 't mij in 't geheel niet verbaasd, wanneer
het voordek voor een kippenhuishouden zou
zijn ingericht.
De architect-bezitter was maar een arm
zalig stadsmanneke, bewoner misschien van
een zooveel-hoog-achter-verdiepinkje in een
troostelooze stadswijk. Maar hier troonde hij
als een dictator op de achterplecht en er
zat iets uitdagends in den blik, die hij de
passeerende luxe jachten toewierp. Het deer
de hem niet, dat hij bij eiken „slag" slechts
weinige meters won. Voor hem kreeg het lap
pendekentje aan den mast den omvang van
een onmetelijk brok zeil, dat hem wèg, ver
weg van het duffe menschenarsenaal voer
de. Hij keek onbevangen in de strakblauwe
lucht en blies er in een overmoedige bui
zware rookwolken naar toe. De glimlach
scheen van zijn gezicht niet meer te willen
wijken. Wat kon hem ook grooter voldoening
schenken dan de zongebruinde snuiten van
zijn drie peuters? Te lang hadden zij licht en
lucht moeten ontberen.
Deze man moet een optimist geweest zijn,
een gelukkig mensch, schamel met aardsche
goederen bedeeld, maar die het verstaan had
de blijmoedige zijde van het leven te ont
dekken en te benutten.
Ik heb het volslagen on-aesthetische maar
toch zoo poëzierijke scheepje lang nage
staard. Soms leek het voor goed uit het ge
zicht verdwenen, dan kroop het voor een
oogenblik weer achter een complex van zei
len en masten te voorschijn
Later, na dit drukke weekeinde, op de
rustige dagen van de week. kwam ik het won
derbaarlijke vaartuig nog dikwijls op het
Dien middag leek het of de heele Ne-
derlandsche sportvloot ^was uitgevaren
om een grootsche waterparade op
het Kagermeer ten beste te geven.
Van alle kanten kwamen de booten aan
zetten, de jolige vaantjes in top ge-
hesohen of in wapperende slierten lang
het zeil gespannen. Geen ware waterliefheb
ber. die dezen dag onbenut wilde laten.
Ik herinner mij ineens weer, dat ik op het
uiterste puntje van de pier aan de jachtha
ven zat met achteloos boven de golven ben
gelende beenen. Ik was in een van die zon
derlinge kleerencombinaties gehuld, die men
vrijwel uitsluitend bij vacantiemenschen op
het water pleegt aan te treffen en die men
ongetwijfeld moet beschouwen als een na
tuurlijke reactie op de nauwe vesten en knel
lende boorden uit ons dagelijksch bestaan.
De wetenschap, dat er op het meer nog veel
fantastischer uitgedoschte individuen rond
zwierven, waaraan niemand ook maar den
minsten aanstoot nam, gaf mij een gevoel
van volkomen veiligheid.
Daar op het verre puntje van den landings
steiger liet ik de bonte revue der tallooze
schepen langs mij voorbijtrekken.
Was er één type, dat op dezen stralenden
zomerdag niet vertegenwoordigd was, dat
niet meekrioelde in den immer groeienden
zwerm zeil-, roei- en motorbooten? Een he
terogeen gezelschap bevond zich hier bijeen.
Smetteloos blank geverfde wedstrijd jachten
kruisten er naast gezellige-breede. platneu-
zige tjotters. Een statige scherenkruiser toer
de er rond temidden van een heele vlucht jol-
letjes en B. M-etjes, die zich nieuwsgierig
om den exotischen vogel verdrongen. Twee
regenbogen organiseerden stilzwijgend een
onderlinge match, een zeilkano wipte par
mantig van golf tot golf en ik zag hoe op
een hoog opgetuigden tweemaster de opva
renden de handen vol werk hadden aan de
bediening van het enorm ingewikkelde touw
werk.
Maar wat mij bovenal steeds is bijgebleven,
dat was de onverwachte verschijning midden
in het- fleurige schouwspel van een allerzon
derlingst vaartuig, kennelijk een ..huisvlijt"
product van den eigenaar. Geen mensch ter
wereld zal het ooit gelukken het ware ras
van dit schip vast te stellen. Het manoeu-
