HET HAARLEMSCHE STADSBEELD. UIT DE WERELD VAN DE FILM Een Romantische carrière. ZATERDAG 15 JULI 1933 HAARLEM'S DAGBLAD 8 Hoe het eens was. Hoe het geworden is. Het Houtplein omstreeks 1760. Als baküisch reeds soubrette.... Gerda Maurus. Tegenwoordig sturen de ouders hun kin deren, wanneer zij reeds vroeg tooneeltalen- ten bezitten, naar de tooneelschool. Daar mogen de jonge menschen werken met al hun jcxacht en toewijding. Gelukkig is dit 'n heele vooruitgang! Iik hoor helaas tot de actrices, die thuis moesten „uitknijpen". Doch daardoor is mijn pad naar de planken mis schien wel zoo avontuurlijk geweest. Ik zal hier een paar voorbeelden geven. Luister!" Gerda Maurus pauseert even en kijkt droo- merig naar de blauwe wolkjes van haar siga ret. „Mijn eerste aanraking met het tooneel kreeg ik op veertienjarigen leeftijd. Ik zag te Weenen mijn geboortestad „Iphigenie auf Tauris". Dat was een heele gebeurtenis voor mij! En den volgenden morgen stond het voor mij vast: Je moet aan het tooneel! Dadelijk! Doch dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan; want als dochter van een ingenieur groeide ik op in een streng burgerlijke om geving. Aan toestemming voor het geliefde beroep hoefde ik eenvoudig niet te denken! Dus moest ik op eigen houtje handelen! Ik ging aan een amateur-tooneel-vereeniging, stak mijn vlechten op. schminkte rimpels in mijn kindergezicht en speelde vreeselijk ernstig de rol van een veertigjarige vrouw in een stuk „Het kruis met de robijnen". Doch voor mijn familie hield ik alles geheim. Spoedig na dit eerste „succes" las ik in de krant een advertentie van een theater, dat jonge dames noodig had. Natuurlijk holde ik er dadelijk heen, zong een of ander liedje en ,werd geëngageerd. Als doodgewoon koormeisje. Maar ik een lang opgeschoten bakvisch was gren zeloos trotsch. Ik had toch een contract onderteekend en kreeg „gage". Dus vertelde ik mijn moeder kort voor de première van deze overwinning. Toen kreeg ik mijn eerste oorvijg. En vloog er uit! Doch ik hield vol. Ik had nergens spijt van. Integendeel omdat ik terwiUe van het tooneel moest lij den. werd mijn liefde daartoe nog grooter. Een „collega" nam mij op. Er kwam ruzie tusschen mijn moeder, den voogdijraad mijn vader was toen al lang dood en den directeur van het theater. Doch ik bleef koormeisje. Toen Gerda Maurus ternauwernood vijf tien lentes telde, kwam de groote kans, waar op andere actrices vaak jarenlang moeten wachten. Door een ongelukkig toeval! Er werd een bekende operette gegeven. Precies een minuut vóór de voorstelling het klinkt werkelijk als in een roman krijgt de eerste soubrette hartkramp. Wat nu? De directeur is radeloos. Daar gaat Gerda. het kleine koormeisje, op hem toe en troost hem, zeker van haar triomf: „Ik!! Ik zal voor haar in vallenDo theatergeweldige was op dat oogei.blik heelemaal niet. in de stemming- voor grapjes. Doch het allerliefste kleine blondje dringt ademloos aan: „Ik kan de rol droomen. Ik ik heb namelijk steeds stiekum door door het kijkgat gekeken En dan gaat dit kind op het tooneel. speelt zingt en lacht, danst met een bevalligheid, die het publiek ontroert en enthousiast maakt. Applaus, bloemen, geroep uit de zaal! Voor het tooneel een dozijn buigingen en stralende kinderoogen Ergens in een loge. half verstopt, zit Gerda's moeder en strijkt steeds weer met haar zakdoek over de oogen: vreugdetranen Op dezen avond werd de verzoening ge vierd. Nu begon voor Gerda Maurus zij werd bezield door een brandende eerzucht de ernstige arbeid en de snelle vorderingen. In Weenen, Mariënbad, München, Berlijn, speelde zij als gast. Zij speelde klassieke en moderne rollen. Te Weenen merkte Fritz Lang deze beschaafde blonde vrouw weldra op. Hij ging haar bezoeken en wilde haar voor een film engageeren. Doch Gerda Mau rus weigerde. Zij hing nog te veel aan het tooneel. Later zag hij de begaafde actrice weer op het tooneel te Berlijn. Hij waagde een tweede poging. En ditmaal weerstond zij hem niet. Nu lokte ook haar de film aan. Zoo speelde Gerda Maurus de vrouwelijke hoofdrol in „De Spion". Zij vertelt vol geest drift: „De film was toen iets geheel nieuws en onbekends voor mij. Doch het samenwer ken met Fritz Lang en Thea van Harbou was heerlijk. Dezen beiden menschen en de Ufa, die zooals bekend vele talenten ontdekt en kweekt, dank ik veel, zoo niet alles!" Daarna werd zij de wereldberoemde „Frau im Mond". Ook hier gaf men haar weer Willy Fritsch als partner."In „Ho ch verrat" verscheen zij aan de zijde van Gustav Fröhlich. Gerda Maurus was een van de eersten, die men voor den microphoon bracht, daar zij gold als een voortreffelijk spreekster. Zoo werci „Het schot in het toonfilm-atelier", „Seiten- sprimge", „Der Draufganger" voor haar een rij van schitterende successen. Gerda Maurus is een gevoelige, vrouwelij ke verschijning, een kunstenares van groote allure en een mensch, die onvermoeid werkt aan haar vervolmaking. De rol van de actrice Gerda in de groote Ufa toonfilm „Rauschgift" met Hans Albers, heeft zij in haar geheelen omvang tot in de kern begrepen en uitgebeeld. EEN VOCHTIG INTERVIEW MET MADGE EVANS. Als men er lieftallig uitziet met kletsnat haar en het laatste restje poeder van het ge zicht afgewasschen, moet men wel knap zijn! Madge Evans i s knap. Ik had veel over haar gehoord, iedereen, die haar kent. spreekt over haar charme en haar schoonheid. Daarom was ik naar Cata- lina gegaan, waar zij buitenopnemingen voor de film Fast Life maakte, om haar te inter viewen. Wat ik verwachtte, weet ik zelf niet, maar toch was ik verwonderd een kletsnatte jonge dame aan te treffen, gezeten op een omge keerde roeiboot. „Neem plaats, als U tenminste een droog plekje kunt vinden", was haar vriendelijke uitnoodiging en door haar hartelijke ont vangst werd ik meteen gerangschikt in de rijen van haar vele bewonderaars. Ieder meisje kan er aantrekkelijk uitzien, als zij den tijd en moeite ervoor over heeft, maar niet velen zullen er lief uitzien onder deze omstandigheden. „Voor we gaan praten, moet ik U om één gunst verzoeken, begon zij, „spreek niet over mijn vroegere carrière als kind-actrice. Ik heb al zooveel moeten vertellen over de da gen, dat ik poseerde voor advertenties van Fairy Soap. Op andere vragen zal ik graag antwoorden. Natuurlijk beloofde ik het. Er is iets in haar stem, die het moei lijk maakt te wei geren. „Inderdaad is er iets heel bijzonders met mijn stem. „gaf zü toe. toen ik die opmerking maakte, „ik.kan deze zoo ver anderen, dat nie mand mij kan her kennen. Soms is dit heel praktisch, want ik woon met mijn moeder alleen en neem meestal zelf de telefoon op. Ik antwoord met een veranderde stem en kom zoo eerst te weten wie het is, voor ik zoogenaamd zelf aan de telefoon kom." William Haines kwam aanwandelen en ging ook op de boot zitten. „Madge kan alle soor ten rollen uitbeelden, „zei hij, „zij kan vroo- lijk, ernstig en zwaar-dramatisch zijn". Ditzelfde had Ramon Novarro me een paar dagen tevoren ook verteld. In zijn film De zoon van den Radjah maakte zij haar Holly- wood-debuut en speelde daarna met hem in de film De Held van de Universiteit, of anders gezegd De Voetbalkampioen (Huddle*Novar ro zeide, dat hij hoopte spoedig weer met haar samen in een film te kunnen spelen. Madge is eerlijk en openhartig en houdt er niet van een sfeer van mysterie om haar persoon te weven. De verschillende geruchten, die van tijd tot. tijd in de bladen verschijnen geven haar dikwijls stof tot lachen. „Niet lang geleden hoorde een journalist me een opmerking maken over iemand, dien ik in New York gekend had," vertelde zij, „en den volgenden dag las ik. dat ik verloofd was. Dat ik niet veel uitga, werd in verband ge bracht met deze „verloving". Niet lang daar na kwam mijn twee-jaar-oudere broer Tom me bezoeken en binnen een paar uur waren de foto's van mij en mijn verloofde gereed. We vonden het veel te leuk om het direct tegen HET HOUTPLEIN. Deze twee teekeningen geven weer een zeer sterke tegenstelling. Het Houtplein was in het midden der 18e eeuw (en nog tientallen jaren later) een plekje met dorpsche stilte. Nu is het een der drukste punten uit de stad. ■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiw te spreken en ook vond ik het jammer de journalisten de illusie van een actualiteit te ontnemen". De opnemingen weiden voortgezet en Madge viel dien middag meermalen in het water en werd weer aan boord van de bootjes geholpen. „Zeg niet, dat we ons geld makkelijk ver dienen!" merkte zij op. terwijl zij voor de zooveelste maal het zoute water van haar gezicht veegde. „Ju de dagen, dat ik met een stuk zeep en wat bloemen voor den fotograaf zat. had ik het veel makkelijker!" Ma.r later in het hotel ontmoette ik de Madge Evans, die ik van de foto's in de bla den kende. Heur haar was gedroogd en ge- onduleerd en zij droeg een pastel-blauwe avondjapon. „Speciaal voor deze gelegenheid, „merkte zij op, „want het liefst loop ik in makkelijke sport-pakjes rond". Madge heeft een reputatie steeds zeer goed gekleed te zijn, zelfs in haar „makkelijke" costuums. Zij is een van die meisjes, die er in werkelijkheid nog aantrekkelijker uitzien, dan op het witte doek. omdat dan het goud achtig bruin van heur haar en het diepe blauw van haar oogen beter uitkomen. Zij zegt zelf, dat zij te lui is om veel aan sport te doen, maar in Hollywood kan men haar 's morgens dikwijls zien paardrijden. Als ze een dag vrij heeft, gaat zij veelal naar debioscoop. EEN ZWEM-AVONTUUR VAN JIMMY DURANTE. Jimmy Durante en Polly Mor an in „De verliefde loodgieter De heer James Durante, soms Jimmy genaamd, meestal Schnozzle, eigenaar van den grootsten neus der Vereenigde Staten en als komisch acteur verbonden aan de Metro leunde lui en gemakkelijk in de kussens va.n een luxe auto. Hij irf haleerde den rook van in bruin papier gewikkelde tabak (hij noemt dit sigaretten en maakt ze zelf). „Een mooie wagen", merkte ik op, als in leiding voor een gesprek. „Is het een Rolls of een Hispano?" De heer Durante gaf den chauffeur een stomp in zijn rug en vroeg: „Hé Jan, is het vehikel een Rolls of een Hispano?" „Ten eerste heet ik geen Jan", was het ant woord, „en ten tweede is dit een taxi en heeft geen speciaal merk". James Durante haalde zijn schouders op, wierp het sigaretteneindje door het raam, dat wil zeggen, het zou door het raam gegaan zijn, als het open geweest was. Toen ik den heer Durante van terzijde be schouwde, was ik onwillekeurig een moment verbaasd over het buitengewoon ontwikkelde deel van zijn voorgevel, waaraan hij den naam „Schnozzle" te danken heeft. Dit reuk orgaan steekt naar schatting twaalf centi meter uit. (Zuivere metingen hebben later bewezen, dat deze schatting onjuist was. Het is slechte 10 3/4 centimeter van neuswortel tot het uiterste einde). En het eigenaardig ste is, dat de heer Durante voortdurend de aandacht op zijn neus vestigt, door deze te wrijven of zacht te streelen. „Meneer Durante", vroeg ik, „is het waar wat over u en Greta Garbo verteld wordt?" Een wild vuur sprong in zijn oogen, zijn wenkbrauwen dansten omhoog en schenen een moment zijn kruin te raken. „Een heer doet geen onthullingen over een dame", zei hij waardig. „In mijn kosthuis wordt over zoo iets niet gesproken, maar ik ben een slaaf van mijn publiek en onder strengste geheimhouding, d.w.z. met het recht het te publiceeren in den persdienst, zal ik het. verhaal uit de diepte van mijn hart los rukken. doch ik behoud alle rechten op uit zending per radio voor. Luister, het is een geschiedenis, zooals nog nooit aan het publiek verbeid is.. Om zich in mijn gemoedstoestand te kun nen indenken, moet u weten, dat ik niet meer dan drie of vier maal per dag kan eten. Ik ben een eenzame jongen, sterk en knap.... sterk in ieder geval. Niet rijk. beroemd, dol op voetballen, vanille ijs en kinderenen wat is zij? Wat is zij? Enfin, om kort te zijn, of hebt u liever een lang verhaalik kwam naar Holly wood en daar lieten zij een contract teeke nen, maar ik was niet in stemming o-" r-^r zaken te spreken Waarom ik hier kwam werken? Zij ver telden mij. dat het een groot voorrecht is voor de Metro te mogen spelen, dat ik zal samenspelen 'met Marion Davi s, Norma Shearer. Buster Keaton, Lawrence Tibbett, Clark Gable, Jackie Cooper, Wallace Beery. John Gilbert, Ramon Novarro. Greta Garbo... Toen ik den naam Greta Garbo hoorde, kreeg ik een schok en sloeg op den lesse naar. Luister, zei ik, zal ik met Greta Garbo samenwerken? Natuurlijk, zeiden zij, U werkt met Greta Garbo. En ik zei. u bedoelt, dat ik werkelijk werk met Greta Garbo en zij zeiden, zeker u werkt met Greta Garbo en hier is een pen en zet uw handteekening. Achttien dagen gingen voorbij en ik had nóg niet met Greta Carbo samengespeeld. Die snuiter, u weet wel, die jonge Gable kreeg de rol. die ik had willen hebben. Ik wachtte he mop en op een dag vond ik hem bij den kapper. Ik op hem af en hij kwam op mij af. maar ik wist een waardige houding aan te nemen. Tegenwoordige toestand. Je bent eigenlijk maar een garnaal, zeide hij, en lachte en ik zei, dat ben je zelf, en lachte ook. Hij lachte weer, betaalde den kapper en ik betaalde ook. De volgende scène speelt voor de kleed kamer van Garbo. Het is een mooie, koele ochtend. Ik heb een nieuw overhemd gekocht en een hoed en met de Zweedsche diction- naire onder den arm, zing ik het Zweedsche volkslied. Toen kwam er een smeris aanwandelen met een heele hoop verbeelding en zei: „Zeg, je kan hier niet rondhangen!" Ik zei: Garbo wacht op mij, en terwijl de woorden aan mijn mond ontvloden, gooide iemand een schoen ergens over een muur, die ons beiden raakte Vele weken later was het nog steeds niet verder gekomen. Ik had mijn pak laten per sen en wandelschoenen gekocht en bracht mijn tijd door aan de kust bij Malibu met het voederen van zeemeeuwen en ander ge vogelte. Iemand fluistert mij iets in mijn oor. Ik kan mijn ooren niet gelooven, want wat hoor ik? Greta Garbo heeft juist haar maaltijd van Smorgasbord, Lutfisk en Julgrob beëindigd en gaat zwemmen! Een idee flitst door mijn brein. Ik kan haar redden, ik met een Roode-Kruisme- daille van de Padvinders, weet wat het be- teekent na Smorgasbord, Lutfisk en Julgrob gegeten te hebben, te gaan zwemmen Ik ren naar de bungalow van Leila Hyams om een badpak te leenen en wie ontmoet ik daar? Clark Gable! Nauwelijks heb ik mijn badpak aan, of ik hoor een gil. De snelheidsduivel in mij ontwaakt. Aan het strand loopt iedereen te rennen en te gillen Zij verdrinkthelpt haarbrand moordpolitieIk luister niet, maar mijn scherpe blik zoekt den horizont af een hoofd met haareen hand. Ik zoek haar een stroohalm. Iemand, die verdrinkt houdt zich aan een sbroohahn vast en ik trek al het stroo uit het costuum van een Hawaï-meisje. Ik ren door de branding, slik genoeg zout water om mijn verdere leven als pekelvleesch rond te loopen.ik nader het slachtoffer,... Spoedig zal ik Greta Garbo in mijn armen houdende gedachte al leen doet mij koorts krijgen en het water om mij heen gaat kokeneindelijk heb ik haar bereikt. Haar badmuts is over haar ge zicht en zij slaat haar armen wild om mij heen. Ik neem haar op mijn rug en breng haar naar de kust. De menigte staat stom geslagen. In neem haar badmuts af en wie denkt u dat het was?" Jimmy Durante's oogen branden als heete kolen. „Greta Garbo". „Neen, Polly Moran!" Een woedend was zij op mij. Zij gaf me een tik op mijn neus en vroeg waar ik mij mee bemoeide, terwijl zij probeerde de aan dacht van Clark Gable te trekken. Durante's oogen zwommen in tranen. „En wat deed u?", vroeg ik. „Ik? Och, ik heb haar weer teruggebracht ln het water". OL.LY CEBAUER, op tooneel en witte doek. Al men zestien jaar is en altijd zingt en de voeten steeds zouden willen dansen dan wil men „girl" worden en in de stoutste droomen zelfs soubrette. Olly Gebauer doet desondanks haar vader het genoegen, haar in het geheel niet ern stig gezichtje op de handelsschool over het stenografieschrift te buigen en solliciteert zelfs naai- een betrekkingals girl in het „Theater aan de Wien"! Bijna stuurt men haar naar huis er zijn meisjes genoeg maar nog voor zij buiten is, roept de regis seur haar terug: „Juffrouw, zet uw hoed eens af!" Het klinkt bijna als een half enga gement. Hup! Daar vliegt Olly's hoedje van het hoofd. De blonde krullen dansen om haar gezichten in minder dan geen tijd is zij geëngageerd als figurante. „Knap meisje" merkt directeur Hubert Marischka op zekeren dag op. „Kan zij dan sen?" Hup daar danst Olly op de maat van de rythmische operette-muziek. Meteen is ze „girl". Als de eerste soubrette ziek wordt en zij in moet vallen, heeft zij om zoo te zeggen een springplank om in „de" carrière te komen. Zij zingt, speelt, danst. En voor het zelf weet bezit Weenen een nieuwe soubrette! En nog een Miss Weenen erbij, want de geestdrifti ge Weeners kiezen haar kort daarop tot schoonheidskoningin. Met de beroemde Wie ner Schwarz Revue gaat zij voor een klein jaar naar Italië. Mussolini drukt haar op het tooneel de hand Dan keert ze naar Weenen terug, speelt in de Wonderdancing. gaat naar Duitsch- land en wordt door directeur Halier naar Berlijn gehaald als partnerin voor Hans Albers voor de Czardasfürstin. De Rotters brengen haar met groot succes in Toni aus Wien en dan komt de toonfilm! Als partner van Siegfried Arno debuteert ze in Ein ausgekochter Junge en tot haar groote vreugde filmt zij bij de Ufa in de film-operette van Kalman „Ronny", als het aardige hotel-kamer-meisje Lisa. Het een ander over SALLY EILERS. Indien er ooit in Hollywood een „beauty expert" is geweest, dan is dat wel Flörenz Ziegfeld, de man van de „follies", een verza- zeggen, de Vereenigde Staten. Ziegfeld zou, na een aantal jaren in Holly wood of New-York kunnen rondloopen en kunnen zeggen: ..Jou heb ik een ftoekomst voorspeld", „Jou heb ik gezegd, dat er nooit iets bijzonders van je terecht zou komen", enz. enz. Sally Eilers is een van de types, waarvan Ziegfeld nu zegt: ..I told you so". Dat meis je heeft een zeker iets in haar persoon, waar van ze op de film partij moesten trekken. En zoo is het gebeurd. Sally Eilers is een sportief type. Zij is gees tig, spontaan, ietwat brutaal en draagt haar eenvoudige kleeren met elegance, kortom, zij is het moderne meisje, dat behalvf per soonlijke charme ook elegance bezit Sally Eiler's. En tóch, ondanks dit alles, vlotte het 'niet' met Sally. Ze kreeg kleine rollen en bleef op het tweede plan, tot zij plotseling, als een schot in de duisernis, op dook in „Bad Girl". Met deze film, beleefde men de verrassing in Filmland. Sally zelf vertelt van haar filmtijd: „Iedereen was even aardig voor me! Dat was een heel slecht teeken. want filmcolle ga's zijn alleen maar aardig voor haar, die ze niet als gevaarlijke concurrenten b.eschou- wen. Die helpen ze met opmaken en toiletten uitzoeken, enz., enz. Tot mijn genoegen moet ik zeggen, dat ze me nu niet meer helpen." Sally is geboren in New-York, doch werd opgevoed in Hollywood. Na afloop van haar schooltijd ontmoette ze bij de zweminrichting verschillende film sterren, die haar allen vroegen, om eens m de studio's te komen. En toen was het ongeluk gebeurd. Sally moest en zou aan de film. Zooals gezegd, aanvankelijk liet het succes op zich wachten. Op zekeren dag ontmoette ze Hoot Gibson en binnen enkele dagen maakten zij hun voorgenomen huwelijk be kend. En nu willen ze scheiden In „Reducing" (De Magerkuur) speelde Sally Eilers een aardige rol voor Metro Gold wyn, maar haar eerste succes was in Roland Brown's film „Quick Millions". Daarna kreeg ze ook ^en Fox-contract. „Bad Girl" werd een overbluffend succes. Het tweetal James Dunn en Sally Eilers was in eens beroemd geworden. Ln „Moeder" (Over the Hill) speelt Sally de allerliefste rol van „Elsbeth". Ze doet dit uit muntend. STUDIO-SNUFJES. Metro Goldwyn Mayer zal een nieuwe spre kende verfilming vervaardigen vanvThe Gar den of Allah. (De tuin van Allah), naar den bekenden roman Robert Hichens. die ook vroeger als stille film met Alice Terry on der regie van Rex Ingram door deze maat schappij werd uitgebracht. Het kind is gevonden! De twee en een half jaar oude Bobby Cook heeft de glimlach van Clark Gable en het. platinablonde haar van Jean Harlow. Hij zal gezien worden in de Metro film „Hold Your Man" en ;,egisseur Sam Wood is overtuigd, dat men onmid dellijk zal kunnen zien, dat hij een kind voorstelt van de figuren in deze film uitge beeld door Jean Harlow en Clark Gable. Het huwelijk-duur-record staat thans op naam van Charlie Chase, den bekenden komiek uit de Hall Roach comedies, die door Metro Goldwyn Mayer worden uitgebracht. Hij is reeds 19 jaar met dezelfde vrouw getrouwd. Je zou zoo zeggen, hoe kan het in Holly wood! In de Metro Goldwyn Mayer film Laughing Boy. gebaseerd op de roman van Oliver La Farge, een verhaal van het Indianenleven, zal de hoofdrol vervuld worden door Roman Novarro, terwijl de regie in handen is van W. S. Van Dyke. Wallace Beery zal de hoofdrol vervullen in Viva Villa, een verhaal van Edgcumb Pyn- chon naar gegeven over het leven van een bekenden Mexicaanschen bandiet. De regie is in handen van Jack Conway.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 8