VOOR DE V&OUW II
INSCHRIJVING
iCeukenaehen
eirmen
SAMENZWERING VAN DE PANTOFFELHELDEN
K©
W
DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1933
HAARL'EM'S DAGBLAD
r
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
Ditmaal zijn de zwaardere figuren weer
eens aan de beurt met een paar keurige
jurkjes.
No. 173: namiddagjapon van bewerkte stof.
Lang (tot op de enkels vallend) maakt ze 'n
zeer slanken indruk, die nog verhoogd wordt
door de in punten aangezetten rok. Het ruim
vallende klokmouwtje staat zeer charmant;
evenals de ruime halsopening.
Men kan deze jurk vervaardigen van elk
gewenscht materiaal. Heel mooi is zijde, die
in zware plooien valt.
Maar ook georgette, voile, kunstzijde kun
nen gebruikt worden.
Benoodigd materiaal: 5 a 6 meter gebloem
de stof. Voor de halsgarneering 20 c.M. witte
zijde.
No. 175: keurig wandeljapon van donkere
bedrukte stof. Dit model, speciaal ontworpen
voor de minder slanken onder onze lezeressen
maakt door zijn eenvoud een zeer gedistin
geerde en voorname indruk.
De hals is gegarneerd met een Valencienne
kantje. Als materiaal raden we zijde, kunst
zijde of katoen aan.
Benoodigd: 4 1/2 a 5 Meter.
Beide patronen zijn tegen den prijs van,
0.50 ets per stuk in alle maten te verkrij
gen bij de „Afd. Knippatronen" van de Uit
geversmaatschappij: „De Mijlpaal", postbox
175 te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
van het bedrag, dat kan worden overgemaakt
in postzegels, per postwissel of wel per post
giro 41632.
De lezeressen worden vriendelijk verzocht
bij het nummer van het patroon ook de ver
langde maat, d.w.z.: boven-, taille- en heup
wijdte, op te geven.
Gelieve verder naameii adres duidelijk
te vermelden. Toezending zal dan Tzoo spoedig
mogelijk geschieden.
VOOR DE IN SEPTEMBER
BEGINNENDE LESSEN.
Onderricht in Naaien en Knippen
van eigen kleeding f 3.- p. maand
Opleiding tot Coupeuse. Vraagt prospectus
WIEDENHOFF'S MODE-ACADEMIE
KINDERHUISSINGEL 28 - TEL. 10670 - HAARLEM
(Adv. Ingez. Med.)
KORTE JASJES.
De korte jasjes bij het namiddag- en avond
toilet zijn nog erg in de mode. Meestal zijn ze
in contrasteerende kleur; bij een gebloemde
japon draagt men echter een effen jasje in
de grondtint van de japon.
De linksche afbeelding toont een goudbruin
jasje, dat gedragen wordt op een licht beige
japon. Het jasje heeft zoogenaamde „vecht-
manchetten", zooals de duellisten in vroeger
eeuwen ze droegen, ter hoogte van den elle
boog. Een eenzijdige rever. die wijd uitsteekt,
geeft het geheel een aparte noot. Groote
bronzen knoopen dienen als sluiting.
Het toilet van gebloemde chiffon, heeft een
zwart bolero-jakje uit zijde, om het te coni-
pleteeren. De mouwen hebben driekwart leng
te en aangezette wijde ballonnen. Het jasje
Srordt gesloten met een grooien strik.
PRAKTISCHE DINGEN VOOR
HET STRAND.
Het verblijf aan het strand is over het alge-
men een vrijwel onverdeeld genoegen, en hier,
waar de meesten er zich om tien uur naar toe
begeven en er om zes uur, haif zeven, van
daan komen, met een kleine onderbreking
voor de lunch, is ei- maar één factor, die wel
eens hinderlijk wordt, en dat is de aanwezig
heid van ongelimiteerde hoeveelheden zand
dat tot de kleinste hoeken en gaten door
dringt, boeken verknoeit, zich nestelt in de
kragen en manchetten van badmantels, klu
wens wol onbruikbaar maakt en de tientallen
enthousiasten, die zich ter meerdere verbran
ding van top tot teen in de olie zetten, her
scheppen in ontoonbare zanderige ballen, die
iederen dag minstens een half uur extra noo-
dig hebben om zich voor het diner weer tot
toonbare menschen te metamorfoseeren.
Geen wonder dan ook, dat sommige tot het
uiterst toe getergden niet rustten voor ze een
middeltje hadden gevonden cm hun speciale
narigheid zoo afdoend mogelijk te verhelpen,
en vandaar dat er hier van tijd tot tijd han
dige dingen op het strand verschijnen, die de
moeite van het doorsturen wel waard zijn.
Het was een bijzonder enthousiaste zonne-
baadster, die met het hierbij afgebeelde, en
heel gemakkelijk na te maken stvandmatrasje
verscheen, dat er, toen ze het nog niet ont
vouwen had, uitzag als een soort van kleurige
cretonne tasch met een hengsel, die sloot met
een lipje en een drukknoop aan den onder
kant. Bij nadere beschouwing bleek het een
in de lengte dubbelgevouwen lap onverschiet-
bare cretonne te zijn, gevuld met een paar
vellen watten, en doorstikt tot er vijf gelijke
afdeelingen ontstonden. De bovenste was met
kapok een beetje extra bijgevuld om voor
hoofdkussen te kunnen dienen, een hengsel
van de stof werd tusschen de eerste en de
tweede af deeling van onderen af bevestigd,
en als de zaak opgevouwen was, werd hij met
een lipje, waaraan een drukknoop, gesloten.
Simple comme bonjour alleen moet men
maar op het idee komen!
Eén van de vele ijverige Fransche vrouwtjes,
wier ontstellend snelle vorderingen aan een
jumpertje of handwerk menig minder vlotte
naaister jaloersch zou maken, en die blijk
baar ook genoeg had van het zand, dat
eeuwig in haar kluwens wol en strengetjes
zij doordrong, nam op een goeden dag de
eveneens afgebeelde „sacorbeille" oftewel zak-
mandje mee, die twee houten pootjes had om
op te staan, dichtgeklapt werd als men hem
in de hand wilde dragen, en die ook gemaakt
was van eenvoudig onverschietbaar cretonne
en ongeverfd hout, ongeveer in den stijl van
de ouderwetsche naaimandjes, maar dan op
kortere pootjes. Van binnen was het gevoerd
met effen satinet. Zou een handige knutse
laarster, misschien geholpen door een handi-
gen knutselaar, er geen kans toe zien om zoo
iets zelf te maken?
Want beide ideeën zijn niet alleen praktisch
voor aan het strand, maar ook lang niet
kwaad voor hen, die het meerendeel van deze
zomersche dagen buiten doorbrengen, al is
het zelfs maar in hun eigen tuin, waar het
ook goed zonnebaden en handwerken is.
WILLY VAN DER TAK.
i*i~iir'n>%i
V V V
Sla van tomaten en komkommers (4 per
sonen): 4 mooie stevige tomaten, 1 komkom
mer. 1 ui. 1 eetlepel fijngehakte peterselie,
wat peper en zout, 2 eetlepels paneermeel, 5
eetlepels slaolie, 3 eetlepels azijn.
Leg laagsgewijze in een slabak de in plak
jes gesneden tomaten, komkommer en de ge
snipperde ui: strooi over elke laag wat ge
hakte peterselie, wat paneermeel en wat peper
en zout. Klop de olie met den azijn door el
kaar, giet ze over de groente, laat de sla 2
uur op een koele plaats staan en dien ze dan
voor.
Tomato catsup: 5 K.G. tomaten. 3 d.L. azijn.
25 gr. zout, 175 gr. bruine suiker. 3 gr. cayenne
peper, 15 gr. gemalen piment, 15 gr. gemalen
foelie, 10 gr. gemalen kaneel.
Kook de gesneden tomaten met een weinig
water gaar, giet ze door een vergiet, en druk
er zooveel mogelijk met een houten lepel alles
door. Voeg bij het pulp de gemengde droge
bestanddeelen. roer er den azijn door en giet
het mengsel door een liaarzeef, waarin het
dikste gedeelte zal blijven liggen. Giet al het
uitgelekte in een groote pan en laat het
zachtjes tot op de helft inkoken; doe het in
een uitgekookte flesch. sluit die en' bewaar de
flesch op een koele, donkere piaats; gebruik
ze tot het kruiden van verschillende soepen
en sausen, vooral ook voor het afmaken van
gestoofd vleesch.
Doe het dikke gedeelte in een kleinere pan
en laat het ongeveer 20 minuten koken;
breng het ook in een uitgekookte flesch over
en gebruik het als zoetzuur bij vleesch of
visch
Citroenrijst (4 personen)
2 ons rijst, 2 ons suiker, het sap van 2 ci
troenen, schil van 1 citroen.
Wasch de rijst en zet ze op met de zeer
dunne citroenschil en 3 maal zooveel water
als rijst (6 deciliter), laat ze gaar koken.
Roer er het citroensap met de suiker door
en giet de massa, die dan vooral nog slap
moet zijn, in een met koud water omgespoel
de steenen vorm. Laat de pudding door en
door koud worden (anders is ze niet stijf)
en presenteer er desverkiezende efen vanille
saus bij.
VERSCHILLENDE STEKEN.
HET SPEELPAK.
De trainingspakjes
in verschillende
kleuren te krijgen,
warm en practisch,
zijn wel een heer
lijke dracht voor
onze zeer jeugdige
jeugd.
Geschikt voor zo
mer en winter. De
meeste moeders zien
hun kinderen liever
in lichte jurkjes en
pakjes, maar wilde
robbedoezen „ver
slinden" bij wijze
van spreken drie
costuums per dag.
Om die reden ook
wordt meestal don
kerblauw gekozen ais kleur voor het trainings
pak.
Een nogal sombere kleur.
Maar 't is zoo leuk die op te vroolijken met
wat biais-lint, dat in den handel is onder den
naam „fill-a-want" in alle kleuren van den
regenboog.
Fleurt u zoo'n donker jasje eens wat op
met een fèlkleurig biesje langs de lange
broekspijpen en u zult eens zien wat een
grappig effect u krijgt wanneer u hard blauw
combineert met groen en geel of groen-
oranje-geel. Lichtblauw en rood.
Op de afbeelding kunt u zien hoe de gar
neering op de blouse kan worden aangebracht.
LAURA KUIPER,
El-
Het gebeurt meer dan eens, dat we klach
ten hooren van onze lezeressen: „Ja, dat is
allemaal goed en wel om te schrijven, de
mutsjes en kappen van handschoenen wor
den gehaaktmaar wij kunnen niet zoo goed
of heelemaal niet haken. En wij zouden toch
ook graag al die aardige dingen zelf maken".
En voor deze lezeressen zullen we nu een
soort „cursus" geven in verschillende haak-
steken.
De steek, waar het haakwerk op berust, is
de losse, of de kettingsteek. Deze losse is
zeer eenvoudig, op de eerste afbeelding is
duidelijk te zien, hoe deze steek gemaakt
wordt.
De tweede afbeelding geeft te zien, hoe een
„half stokje" wordt gemaakt. Halve stokjes
geven een vast. stevig haakwerk. Het is dan
ook de aangewezen steek voor wintermutsjes,
shawltjes, enz. die niet te grof mogen wor
den.
Het wordt op de volgende manier gemaakt:
Men heeft het vereischte aantal ketting-
tseken opgezet. Nu steekt men in de derde
losse in en haalt een lus door. Men slaat den
draad om. haalt hem door de lus, slaat nog
eens om en haalt door beide lussen.
Nu steekt men in den volgenden ketting-
steek, haalt een lus door, slaat den draad om,
enz.
Al naar gelang het noodig is. haakt men
een losse tusschen de halve stokjes, of niet.
Dat hangt natuurlijk af, van het te maken
voorwerp. Bij de tweede toer dient men er
op te letten in de achterste lus van de bo
venste steek in te steken. Dan krijgt men een
aardig ribbeltje.
Tot zoover de les voor vandaag. Men doet
het beste, om voor te oefenen wat oude wol
of katoen te nemen en daarmee net zoo lang
te probeeren. tot men een regelmatig haak-
sel krijgt. Dan pas begint men met het eigen
lijke voorwerp. En nu, veel succes, mevrouw!
EENVOUDIGE SLASAUS
(4 personen)
4 eetlepels slaolie
3 eetlepels azijn of citroensap
1 theelepel soja
1 afgestreken theelepel zout
1 volle theelepel mosterd
Roer den mosterd met het zout en de soja
door elkaar, roer er eerst de olie door en ver
volgens den azijn.
SLASAUS MET GEKLOPT EI
(4 personen)
1 ei ij
3 eetlepels slaolie
3 eetlepels azijn of citroensap
1 theelepel soja
1 afgestreken theelepel zout
1 volle theelepel mosterd.
Klop het ei met het zout en den mosterd
goed uit elkaar, giet er, steeds kloppende
eerst de soja daarna langzamerhand de olie
en tenslotte den azijn door.
Boekdeelen vol zijn er geschreven over de
emancipatie van de vrouw, en het is verre
van mij nog eens dat netelig onderwerp aan
te roeren, dat overigens; hoewel men zou ver
wachten dat men er langzamerhand over uit
gepraat geraakt was. nog in het brandpunt
der belangstelling van zoowel man als vrouw
staat, en steeds nog een geliefd onder
werp voor discussies is, getuige de felle debat
ten. die zich nog onlangs in „De Telegraaf"
ontsponnen over een door een vrouw ge
schreven artikel over „De moderne jonge
vrouw". Nadat ten slotte een man het gewaagd
had de emancipatie van de vrouw een „mis
lukt experiment" te noemen sloot de redactie
haastig de discussies, voorziende, dat dit eerst
met recht de knuppel in het hoenderhok was.
die allerwegen een verontwaardigd gekakel
zou doen losbarsten.
Dat er over de emancipatie van den man
zooveel minder gezegd en geschreven wordt,
is mij sinds lang een doorn in het oog. en hen,
die mij hier verbaasd aanzien en zeggen, dat
de emancipatie van den man iets is. dat
heelemaal niet bestaat, zoodai ik het prikken
van die doorn alleen in mijn verbeelding
voelen kan, zou ik bij dezen tegen willen spre
ken. Ik kan hen ten eerste wijzen op het feit
dat er natuurlijk op de emancipatie van de
vrouw een zekere reactie van mannelijke zijde
gevolgd moet zijn dat is een wet van
Meden en Perzen, die niemand zal willen
ontkennen: dat die reactie een emancipatie
achtig karakter heeft kan uit enkele hier
onder op te sommen feiten duidellik aange
toond worden, zij het dan ook. dat de eman
cipatie der sterke sexe nog maar in haar
kinderschoenen staat, en zich aus kenmerkt
door symptomen, die wel hetzelfde karakter,
maai- nog lang niet dezelfde kracht hebben
als die o, contradictio in terminis! van
het zwakke geslacht.
Het eerste en welsprekendste symptoom is
de oprichting, die een paar jaar geleden
plaats vond. van de „Vereeniging tot verde
diging van de rechten van den Man". Als ik
mij niet vergis, werd het initiatief daar toe
genomen door een Duitscher, wiens portret in
alle kranten verscheen: hij zag er slecht en
vermoeid uit, maar droeg een verbeten en
vastbesloten uitdrukking in de zwartomrande
oogen. De vereeniging bestaat nog en doet af
en toe van zich hooren; het portret van den
Duitscher verscheen een paar maanden ge
leden bij de één of andere gelegenheid weer
in de kranten, maar daar liet hetzelfde, en
geen nieuw was. kon ik daar aan niet zien,
of hij er wat beter uit was gaan zien.
Een ander, maar ook belangrijk verschijn
sel komt van Fransche zijde. Daar is één of
twee jaar geleden een tijdschrift opgericht,
dat zich ten doel stelde een tegenwicht te
zijn voor de zoo vele tijdschriften, die uit
sluitend voor vrouwelijke lezers de wereld in
gezonden worden: het blad. dat er uitstekend
verzorgd uitziet, pronkt met den welspreken-
den en agressieven naam van ..Adam" en is
een, om het kort maar krachtig uit te druk
ken. mannenmodeblad. waarin ienere man in
lichtingen kan vinden omtrent de laatste door
den Prins van Wales gelanceerde modegril,
de al of niet wenschelijkheid van het dragen
van een rood en wit geblokte smokingdas en
de garderobe, die een welgekleed man bij zich
hoort te hebben als hij op reis gaat.
Een derde verschijnsel, dat duidelijk be
wijst. dat de emancipatie van den man in de
laatste jaren groote vorderingen heeft ge
maakt en dat de behoefte tot emancipeercn
zelfs doordringt tot die lagen van het man
nendom. dat zich altijd onderscheiden heeft
door achterlijkheid en vrees voor vooruitstre
vende maatregelen, is een feit, dat dezer da
gen plaats vond: het oprichten van een club
van pantoffelhelden, die zich ten doel stelt het
met vereende krachten in opstand komen
tegen de heerschappij van de echtgenooten
der leden. Dit geniale idee stamt uit Tsari-
brod in Joegoslavië, waar op den datum van
de dagteekening van het bericht vijftien
leden tot de club waren, toegetreden, terwijl
in verschillende andere plaatsen het oprich
ten van zustervereenigingen ook in dit
woord lijkt een zekere inconsequentie opge
sloten te liggen: het zou beter zijn ditmaal
„broedervereeniging" te tolereeren wordt
overwogen.
De leden van de club zullen de volgende
regels in acht hebben te nemen:
1. Zij zullen in het geheel geen huiselijk
werk doen. tenzij hun vrouw ziek is.
2. Elk lid moet minstens één maal per
week uitgaan om den avond met zijn vrien
den door te brengen.
3. Bij hun thuiskomst na den uitgaans
avond zullen de leden hun vrouw geen enkele
mededeelïng doen over de wijze, waarop zij
den avond hebben doorgebracht.
4. De leden zullen erop aandringen, dat
hun echtgenooten met hen samen ontbijten
en dat de vrouwen zelf het ontbijt zullen ge
reed maken.
Met deze maatregelen, die toch werkelijk al
niet voor de poes zijn. zijn de leden echter
nog niet tevreden, en zoodra zij erin geslaagd
zijn deze in te voeren zullen zij uitgebreid wor
den tot de man zijn volkomen vrijheid weer
terug heeft. De namen der leden en de plaats
van bijeenkomsten worden strikt geheim ge
houden. ten einde te verhinderen, dat de
vrouwen een spaak in het wiel steken en de
club aantasten voor deze sterk genoeg is om
de leden te verdedigen.
Ge ziet het: het plan is strategisch genoeg
opgebouwd en belooft kans van slagen te
hebben. De Joegoslavische echtgenooten van
pantoffelhelden zullen op moeten passen, of
zij zijn, voor zij het weten, hun macht en hun
mannen kwijt. En een ontzettend idee be
springt me: de pantoffelhelden gaan zoo stil
en geheimzinnig te werk: hebben zij zich ook
in Nederland al vereenigd en werken zij ach
ter de schermen om zich vrij te maken van de
heerschappij van de vrouw?
Nederlandsche vrouwen, hoedt u! Ziet ge
ergens een sidderende man op slinksche wijze
zijn huis verlaten, in plaats van op de gewone
manier fier en frank zijn voordeur uit te
stappen, dan is het ontwijfelbaar een pantof
felheld. die onderweg is naar een vergadering
waar hij en zijn medehelden zullen trachten
het gezag hunner vrouwen te ondermijnen.
Rapporteert hem bij zijn echtgenoote!
De emancipatie van den man is een kwaad,
dat stil en onopgemerkt zijn gang gaat. en
eenrfiaal nog meer kwaad zal doen dan de
emancipatie van de vrouw. Wees gewaar
schuwd!
WILLY VAN DER TAK.
„Er bestaan geen
oude vrouwen meer".
Soms wordt het
verwonderd, meestal
een beetje smalend
gezegd. Men be
doelt dar.: de vrouw
tegenwoordig wil
niet meer oud zijn,
ze gebruikt allerlei
kunst middeltjes om
jong te lijken, ze
maakt zich belache
lijk.
Een vrouw die
jong doet, die wer
kelijk wil doen
gelooven, dat ze tien. twintig jaar jon
ger is, maakt zich zeker belachelijk. Zc kan
ook ons medelijden opwekken zooals ieder
een die iets anders, die meer wil lijken dan
hij is.
Vooral ook omdat deze vrouwen iets terug
willen roepen wat niet te herroepen is.
Jeugd gaat voorbij, wie eenmaal veertig is
zal nooit meer twintig zijn.
Vrouwen van veertig, vijftig jaar. die nog
zoo graag in haar eerste jeugd terug ais
zijn, denken aan die eerste jeugd terug als
aan een ideaal-staat. Waren ze nog maar
twintig wat zouden ze dan gelukkig zijn.
Herinnering is een bedrlegelijk iets.
Als we aan voorbijgegane jaren denken,
worden we min of meer sentimenteel en we
verlangen terug naar wat geweest is. De rust
van het verleden ligt er over uitgespreid,
maar we vergeten, dat, toen dat verleden he
den was. het evenmin zoo gelukkig en vredig
was. als ons tegenwoordig leven. Ja, als
we goed nadenken, zal het in de meeste geval
len heel wat minder vredig zijn geweest. Wa
ren wc werkelijk zoo zorgeloos en vroolijk?
Of is de levensblijheid pas later in ons leven
gekomen?
Misschien hebben we veel verloren sinds
onze jeugd. Familieleden, vrienden. Mis
schien zijn we er financieel ook niet op voor
uit gegaan, misschien waren alle omstan
digheden vroeger gunstiger.
Maar tenslotte gaat het niet om de om
standigheden, tenslotte gaat het om ons
zelf. En misschien het is tenminste te
hopen, kunnen we toch wel eenigen geestelij
ken vooruitgang constateeren, sinds ons twin
tigste jaar. Hoe ouder we worden hoe groo-
ter ons innerlijk bezit wordt.
Als we dat voelen, als we daarvan over
tuigd zijn, zal het begrip „oud" en „ouder"
ook wel eenigszins van kleur veranderen. Een
waarheid is ook. dat iemand die met de ja
ren geestelijk groeit, ook uiterlijk vitaal
blijft. Denk maar eens aan onze kunstena
ressen. Het is heusch niet altijd een phrase
als er in een interview staat: „deze zeventig
jarige die hoogstens vijftig lijkt" of „wie zou
denken dat dit jonge meisje al moeder is van
groote kinderen?"
Geestelijk groeien en het genot voelen van
dien geestelijken groei, dat houdt jong.Sinds
vrouwen zich meer voor het leven rondom
zich zijn gaan interesseeren ziet men minder
oude vrouwen. Als ge even nadenkt kent gc
ze wel, de vrouwen die zich niet „opmaken",
die zich eenvoudig kleeden en er toch zoo
veel jonger uitzien dan ze zijn. Vrouwen,
die zich jong voelen omdat ze midden in het
leven staan. Ze zijn heusch talrijker dan de
vrouwen die „jong doen". De vrouwen van
tegenwoordig hebben die pose niet meer noo
dig, ze blijven jong zonder haar waardig
heid te verliezen; een fleurig Japonnetje en
desnoods wat poeder en rouge misstaan niet
bij een fleurige persoonlijkheid.
Wie smalen op de „vrouwen die niet oud
willen worden?" In hoofdzaak de vrouwen
die zeil' wel oud zijn, die vinden met het le
ven afgedaan te hebben, en dat o.a. demon-
streeren door het loopen in een grauw jurkje
waarvan de mode niet vast te stellen valt.
Maar de anderen weten, dat het een ver
heugend verschijnsel ls, dat zooveel vrouwen
tegenwoordig lang hun jeugd behouden. De
stakkers, die lang jong willen schijnen en
veel te lang blijven gelooven in hun aan
trekkingskracht voor het andere geslacht,
zijn er altijd geweest. Maar de jeugdige, fris-
sche vrouw van middelbaren leeftijd is een
verschijnsel van dezen tijd, van een tijd,
waarin ook de vrouw in allerlei belang stelt,
door de jaren heen in allerlei belang blijft
stellen en wint met de jaren, rijker en ge
lukkiger wordt naarmate haar persoonlijk
heid zich ontwikkelt. BEP OTTEN.
KLEINE SNOEPERS.
Wie draagt de schuld?
Vele kinderen zijn niet te wennen aan re
gelmatige maaltijden. De eetlust ontbreekt
juist op die tijden, als de spijzen op tafel ko
men. Booze humeuren, tranen, straf zijn de
gevolgen.
In bijna alle gevallen komt het uit, dat het
kind tusschen de maaltijden lekkers en kleine
snoeperijen van de moeder krijgt of ze zich
weet te verschaffen. Het gebrek aan regel
matigheid in de voedselopname nu, schaadt
het jeugdige organisme. Niet zelden leidt dit
later tot ernstige storingen.
Maar we willen nu hiermee niet zeggen,
dat zoetigheden en lekkernijen heelemaal
niet goed voor een kind zijn. Het kinderlijke
organisme eischt o.a. ook stoffen, die deze
voedingsmiddelen bevatten. Een verstandige
moeder zal daarom de maaltijden van haar
kind zoo samenstellen, dat ook regelmatig de
honger naar zoetigheden gestild wordt. Een
stukje koek. chocolade of een andere lekker
nij worden als dessert dadelijk achter den
maaltijd gegeven; en niet tusschendoor.
Men moet ook nooit zoetigheden als
belooning voor een of andere daad geven.
Snoepzuc'nt bij kinderen kan ziekelijk wor
den. En we wer.schen toch allemaal goed
opgevoede, gezonde kinderen
Dr. de Cr, J
