UIT HET BUITENLAND
Het Geneefsche Joodsche congres.
Nazi-propaganda voor
het Rijksdag-proces.
VRIJDAG 15 SEPTEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
3
Mutaties in het Japansche kabinet. Hirota
volgt Oesjida op. De Duitsche delegatie voor
Genève, samengesteld. Goebbels en Von
Neurath worden afgevaardigd.
Hirota volgt Oesjida op.
Koki Hirota, de vroegere ambassadeur te
Moskou, is als opvolger van Graaf Oesjida,
die wegens slechten gezondheidstoestand is
afgetreden, benoemd tot minister van buiten-
landsche zaken.
In politieke kringen wordt omtrent het af
treden van graaf Oesjida en de benoeming
van den vroegeren ambassadeur van Japan
te Moskou, Hirota als zijn opvolger als mi
nister van Buitenlandsche Zaken verklaard,
dat in den laatsten tijd groote meeningsver-
schillen hebben bestaan tusschen Oesjida en
minister-president Saite, zoomede met den
minister van Oorlog Araki Het betrof in
hoofdzaak de kwestie van de Japansche be
wapening ter zee en de houding van Japan
tegenover Rusland, Mandsjoekwo en China.
In Japansche miiltaire en marine'-kringen
is er steeds den nadruk op gelegd, dat de
buitenlandsche politiek van Oesjida niet in
overeenstemming is geweest met den „natio-
nalen geest van het Japansche Volk".
De nieuwe minister van buitenlandsche
zaken, Hirota, onderhoudt zeer goede betrek
kingen met de Japansche militaire en natio
nale kringen.
Duitschland.
Joseph Goebbels naar Genève!
Het kabinet heeft den rijksminister van
buitenlandsche zaken Freiherr von Neurath,
belast met de leiding van de Duitsche dele
gatie ter aanstaande Volkenbonds-assemblée
te Genève. Als gedelegeerden zuilen optreden,
behalve de rijksminister van buitenlandsche
zaken, de rijksminister voor volksvoorlichting
en propaganda dr. Goebbels, zoomede de per
manente Duitsche vertegenwoordiger in den
Volkenbondsraad, gezant Dr. von Keiler.
Als plaatsvervangende gedelegeerden zijn
aangewezen Ministeral-Direktor Gaus, de
vroegere staatssecretaris Freiherr von Rhein-
haben en de Duitsche gezant in Bern, Frei
herr von Weizsacker.
De delegatie zal vergezeld worden van tal
van ambtenaren van het ministerie van bui
tenlandsche zaken en van andere ministe
ries.
Amerika.
Verdere inflatie?
WASHINGTON, 14 September (V. D.ï De
gouverneur van de Federal Reserve Board,
Eugene R. Black, en andere financiers heb
ben na besprekingen met Roosevelt verklaard
dat de Amerikaansche i*egeering in het be
gin van October in een of anderen vorm een
verdere inflatie zal inleiden.
De democratische senator Harrison (Mis
sissippi), die voorzitter is van de financieele
commissie van den senaat, verklaarde, dat
hier waarschijnlijk geen sprake zal zijn van
een directe valuta-inflatie door middel van
de biljettenpers, maar dat naast grootere
aankoopen van de Federal Reserve Banken
op de.open markt verdere maatregelen wor
den overwogen.
In financieele kringen wordt aangenomen,
dat hiermede hoofdzakelijk een verruiming
van het crediet tot het doen stijgen van de
grondstoffenprijzen wordt bedoeld. In ver
band met het meer en meer naderen van den
openingsdatum van het Congres oefenen voor
al Congresafgevaardigden uit landbouwkrin-
gen een sterken druk op Roosevelt uit, om
hem te bewegen tot nieuwe inflatiemaatrege
len.
Schulthess tegen het fascisme.
De Zwitsersche bondspresident dr. Schul
thess, heeft op een landbouwcongres te Lau
sanne een politieke rede gehouden, waarin hij
vooral sprak over de kwestie van Zwitserlands
betrekkingen met het buitenland. Onze voor
naamste plicht is, zoo zeide hij, onzen eigen
Zwitserschen aard te bewaren. De eenheid en
eendracht van ons land moeten gehandhaafd
hlijven.
Fransch Zwitserland heeft zich als één man
verzet tegen pogingen om in ons land buiten
landsche gewoonten in te voeren en bewegin
gen na te bootsen, die onvereenigbaar zijn met
onze tradities; ik dank het daarvoor, maar ik
kan zeggen, dat al die tendenzen in Duitsch-
Zwitserland slechts van voorbijgaanden aard
zijn.
BANKLOOPERS IN ANTWERPEN
OVERVALLEN
BANDIETEN MAKEN EEN CHèQUE VAN
250.000 frcs. BUIT.
Gistermorgen heeft in de Leopoldstraat te
Antwerpen een brutale roofoverval plaats
gehad. Twee loopers van de Westminster Fo
reign Bank hadden bij de Belgische Bank een
Cheque van 250.000 francs geïnd. In de Leo
poldstraat kwam hen een auto achterop.
Plotseling greep een der inzittenden van die
auto de tasch van den eenen looper waarop
de wagen pijlsnel wegreed. Van de autoban
dieten geen spoor. Het nummer van de auto
was bekend, doch het bleek een gestolen auto
te zijn.
KONING FOEAD DOCTOR HONORIS CAUSA
BERLIN, 14 Sept. (V.D.) De medische fa
culteit van de Berlijnsche Universiteit heeft
Koning Foead van Egypte het eere-doctoraat
verleend, teneinde daarmede de groote dien
sten te erkennen, welke de Koning heeft be
wezen aan de medische wetenschap en voor
de verbetering der hygiënische toestanden,
zoomede de bestrijding van volksziekten.
De Duitsche gezant te Cairo, de heer Von
Stohrer, heeft de eere-oorkonde overhandigd
in een plechtige particuliere audiëntie.
Walther Rathenau Genootschap
wordt ontbonden.
De Joodsche Perscommissie voor Bijzonde
re Berichtgeving meldt:
Zooals de Frankfurter Ztg. van den Ssten
September j.l. heeft medegedeeld, zal op
den 27sten September a.s. in het gebouw der
Walther Rathenau Stichting een besloten
vergadering plaats vinden, waarin het be
stuur van het W. R. Genootschap een voor
stel tot ontbinding zal -indienen.
Het stelt zich overeenkomstigpar. 1 der
statuten tot doel, om in den zin van Walther
Rathenau op te komen voor het inachtnemen
der cultureele en ethische eischen bij den
conomischen, technischen en politieken ar
beid van den Staat en van den enkeling,
alsmede de nalatenschap van de Walther
Rathenau Stichting ln eere te houden. Het
genootschap werd opgericht op den 24en Juli
1928, den zesden sterfdag van Rathenau.
Hoe het Genootschap staat tegenover de
gebeurtenissen, die 'thans in Duitschland
plaats vinden, blijkt duidelijk uit hetgeen
de voorzitter t.g.v. de jaarvergadering op
30 October 1931 in zijn openingswoord zeide:
Nog geen 10 jaar zijn verloopen, sedert een
golf van laster het vreeselijke gevolg had dat
jongelieden in het waanzinnige geloof, een
slechten verraderlijken vreemdeling uit den
weg te ruimen, één van onze edelste tijdge-
nooten, menschen en patriotten troffen. Hoe
gaarne zouden wij dit alles vergeten. Het leek
immers ook in de eerste maanden na deze
daad alsof de schaamte over deze handelwijze
en 0)/er haar oorzaak, over de blinde antise
mitische hetze alle kringen vervulde, toen
maals toen na de daad het leven en de wer
ken van dezen man in hun geheel voor de
wereld open lagen. Doch dit alles schijnt
thans vergeten te zijn. De inkeer ging niet
diep. Op dezelfde wijze en misschien nog
stei;ker woedt thans weer dezelfde antisemi
tische hetze en iederen dag kan er toe leiden
dat wederom de een of ander haar ten of
fer valt, alleen omdat hij een Jood is, of mis
schien slechts omdat iemand hem in haast
voor een Jood aanzag. Dit is de harde waar
heid...."
„Zoo lang dit voortgaat, is het helaas niet
ons recht, te vergeten. Zoo lang moet ons
Genootschapeen vermaning zijnQuo
vadis! Duitscher, kijk rond in het leven en
het werk van dezen man. De deur van zijn
huis is voor u open. Niemand vraagt, waarom
u komt. Nog ligt het Nieuwe Testament op
den tafel bij zijn bed. Ieder hoekje van zijn
leven ligt voor u. Nog is zijn bede tot het Rijk
der Ziel niet weggestorven, nog is zijn bijna
kinderlijke liefde tot het Germaansche we
zen niet verdwënen."
Het kan geen verwondering wekken, dat
dit genootschap thans in Duitschland zal
worden ontbonden.
Walther Rathenau, ter wiens nagedachte
nis het W. R. Genootschap werd opgericht,
werd den 29sten September 1867 te Berlijn als
zoon van Dr. Ing. Emil Rathenau en Ma-
thilde Nachmann geboren. Zooals in oude
industrieele families de gewoonte was, kreeg
hij zijn opleiding op het gymnasium, waar
van hij nadat zijn leertijd door lange
buitenlandsche reizen was onderbroken
op zijn 17de jaar het einddiploma behaal
de. Vervolgens studeerde hij te Berlijn en
Strassbourg in de Wis- en Natuurkunde en
Scheikunde, welke studie hij besloot met een
proefschrift ..Lichtabsorption der Metalle"
Nadat hij te Miinchen een jaar machine-
bouwkunde had bestudeerd, werd hij ambte
naar bij de Aluminium-Ind. A. G., Zwitser
land, waar hij een methode uitvond, om
langs electrolytischen weg chloor en alcaü
samen te stellen.Ter exploitatie van dit nieu
we procédé werd in 1893 een nieuwe maat
schappij opgericht, die in Bitterfeld, Rhein-
felden, Polen en Frankrijk fabriekscomplexen
bezat, en waarvan Rathenau de leiding op
zich nam. Toen na zeven jaar het bedrijf
vruchten afwierp, werd hem een plaats in de
directie van de A. E. G. aangeboden, teneinde
den aanbouw van centrales te leiden. Onder
zijn leiding werden o.m. de centrales te Man
chester, Amsterdam, Buenos Aires en Bakoe
gebouwd. Reeds drie jaar later verliet hij de
A. E. G., om een plaats bij de directie van
de groote bank, de ..Berliner Handels Ges."
aan te nemen, in welke functie hij vele haver
industrieele ondernemingen grondig reorga
niseerde.
In 1907 maakte hij op wensch van den
Rijkskanselier van Bülow met den Staats
secretaris Dernburg een reis naar Duitsch
Oost-Afrïka, en in 1908 naar de Engelsche
koloniën en Duitsch-Z.W.-Afrika, teneinde
aan de hervorming der Duitsche koloniale
politiek mede te werken. Nadat hij in 1912
door zijn politiek geschrift „Zur Kritik der
Zeit" ook op dit gebied naam had gemaakt,
werd hem in Aug. 1914 de leiding der Duit
sche grondstoffen-verzorging opgedragen.
Deze taak begon hij met medewerking van
twee officieren, een secretaris en een bedien
de en in Maart 1915. toen hij dezen arbeid
aan zijn opvolger overdroeg, was de dienst
in een eigen gebouw gevestigd, en omvatte 15
afdeelingen voor de verschillende grond-
stoffengebieden. Door dezen dienst is het
Duitschland mogelijk geweest, ondanks de
Engelsche blokkade, althans wat de grond
stoffen betreft, den oorlog te doorstaan.
Na den oorlog werd hij benoemd in de
Socialisatie-Commissie, waar zijn arbeid van
groot belang was en van een practischen
kijk getuigde. Vervolgens nam hij deel aan
de voorbereidingen voor Versailles (1919) en
Londen (1921). In 1921 werd hem door den
Rijkskanselier Dr. Wirth verzocht, de porte
feuille van minister voor Wederopbouw in
de Rijksregeering te aanvaarden, waarna hij
in Januari 1922 in hetzelfde kabinet de por
tefeuille voor Buitenlandsche Zaken op zich
nam.
Den 24sten Juni van dat jaar werd met ge
weld een einde aan zijn leven gemaakt.
Door niets werd wel zoo sterk de band tus
schen Rathenau en zijn moeder gekarakte
riseerd als door een brief, dien zij na den
moord op haar zoon aan de moeder van een
der moordenaars schreef. Hij komt volkomen
overeen met den geest van haar grooten
zoon:
„In onzegbare smart reik ik u, armste aller
vrouwen, de hand. Zeg aan uw zoon, dat ik
in naam en in den geest van den vermoorde
hem vergeef, evenals God hem moge verge
ven, wanneer hij voor de aardsche Gerech
tigheid een volledige bekentenis aflegt, en
voor de Goddelijke berouw toont.
Had hij mijn zoon gekend, den edelste van
alle menschen, die de aai'de droeg, dan zou
hij het moordwapen eerder op zichzelf heb
ben gericht dan op hem. Mogen deze woorden
uw ziel vrede geven."
NAZI-TERMINOLOGIE IN LONDENSCHE
CLUB
Volgens mededeeling van de „Daily Herald",
zijn op het mededeelingenbord van een nazi
club in het West-End te Londen de fotogra
fieën van 33 voorname Duitschers opgeplakt,
die onlangs van hun Duitsche burgerrechten
werden beroofd, met daarboven de geschreven
woorden: „Wenn Ihr einen tref ft, schlagt ihn
tot. 1st es aber ein Jude. dann zerbrecht ihm
jeden Knochen einzeln." Het blad wijst erop.
dat de opruiing samenviel met de aankomst
van drie der genoemde Duitschers te Londen,
met name Breitscheidt, professor Georg Bern-
hard en Albert Greszinski, die naar Londen
waren gekomen ter bijwoning van de openings
zitting van de commissie van onderzoek inzake
het in brand steken van den Rijksdag, en zegt
dat de opruiing gelijk staat met aansporing
tot moord. De clubautoriteiten hebben tot het
laatste oogenblik geen pogingen gegaan om de
foto's te verwijderen. (Alg. Handelsblad.)
NAAR DUITSCH VOORBEELD
IIOFER'S VERMOGEN IN BESLAG
GENOMEN.
Franz Hof er.
INNSBRUCK. 14 Sept. (V. D.) Naar de
Innsbrucker Zeitung meldt, is het vermogen
van den ontvluchten vroegeren gouwleider
Franz Hofer in beslag genomen. De radio
zaak van Hofer is gesloten door de autoritei
ten. Ook de vader van Hofer is vervallen ver
klaard van het staatsburgerschap: hij ver
blijft op het oogenblik met zijn gezin te Muen
chen.
GESOL MET OUD-PRUISISCH
MINISTER
Met een bord door de straten
van Essen.
ONWAARDIG COMMENTAAR VAN NAT.-SOC.
BLAD
Dezer dagen hebben wij de arrestatie ge
meld van den vroegeren Pruisischen minister
Hirtsiefer.
Uit het voorloopig disciplinair onderzoek
is volgens Wolff gebleken dat hem verduiste
ringen ten laste gelegd worden ten bedrage
van ruim één millioen.
De correspondent van de Times te Berlijn
meldt over deze arrestatie eenige karakte
ristieke bijzonderheden.
Hirtsiefer is 11 jaar lang Pruisisch minis
ter van sociale zaken geweest. Hij werd in
Juli 1932 met zijn collega's uit het sociaüs-
tisch-centrum-kabinet-Braum door Von Pa
pen uit zijn ambt ontzet. Den laatsten tijd
had hfi in het Saargebied vertoefd, maar
Dinsdag keerde hij terug en begaf zich naar
Essen. Hij meldde zich bij de politie, zooals
ieder verplicht is te doen. die het land bin
nenkomt. Daarbij viel hij in handen van de
nat.-socialisten en onder geleide van twee
bataljpnslieden van S.A. en S.S. werd hij
door de straten van Essen gevoerd, met een
bord voor zich, waarop geschreven stond: Ik
ben het honger-slachtoffer Hirtsiefer.
De nat.-soc. Dortmunder general Anzeiger
geeft de volgende beschrijving:
„Er was groote vreugde bij den terugkeer
van Heinrich Hirtsiefer, die er niet uitzag,
alsof hij honger had geledén. want zijn buik
was eerder toegenomen, dan afgevallen. Ten
einde de bevolking in de vreugde van het
weerzien te doen deelen werd snel een pro-
pagandaoptocht voor dezen meest geliefden
van alle ministers georganiseerd. De optocht
trok in den middag door de oude stad. Heln-
rich had een parapluie opgestoken ter be
scherming tegen de zon en op zijn buik
droeg hij een mooi plakkaat m?t de woorden:
Ik ben het hongersLachtoffer Hirtsiefer. Wat
verheugden de Esseners zich om Heinrich
weer te zien! In het bijzonder de jongeren,
die een eerewacht vormden. Heinrich hoeft
zich ara zijn optocht niet over gebrek aan
populariteit te beklagen."
(N. R. Ct.)
Voorbereiding van een algemeen Joodsch
Wereldcongres. Economische en moreele
boycot tegen Duitschland. Vergemakkelijking
der Joodsche emigratie naar Palestina.
GENèVE, September 1933.
(Van onzen correspondent).
Het is bij internationale congressen, die niet
door den Volkenbond of althans de een of
andere regeering, doch door privaatpersonen
georganiseerd worden, steeds bezwaarlijk de
werkelijke beteekenis daarvan te schatten.
Alle organisatoren trachten steeds den indruk
te verwekken, dat een geweldige schare geest
verwanten achter hen staat en het Congres ge
machtigd heeft uit aller naam te spreken.
Wanneer alle edele wenschen en oordeelvel
lingen, die op private congressen worden uit
gesproken, steeds de ware overtuiging weer
gaven van allen, die de congressisten beweer
den te „vertegenwoordigen", hoeveel beter zou
het er dan in de wereld reeds uitzien! De er
varing heeft echter helaas reeds lang geleerd,
dat de vele duizenden of zelfs millioenen man
nen en vrouwen, namens wie het „Congres"
heet te spreken, meer in de verbeelding der
organisatoren dan in de werkelijkheid be
staan! Twijfel omtrent den werkelijken in
vloed, die van zulk een privaat congres uit
gaat. is dan ook een droeve noodzakelijkheid
geworden.
Een dergelijke twijfel overviel mij ook bij
het bijwonen van de beraadslagingen op het
de vorige week hier gehouden „Joodsche Con
gres", dat het grootsche doel heeft alle Israë
lieten van alle verschillende richtingen en
van alle verschillende landen in één gemeen
schappelijke organisatie te vereenigen, die dus
het recht zou verkrijgen voortaan in naam
van de millioenen Joden ter aarde te spreken
en aller belangen bij den Volkenbond, bij de
regeeringen en bij de openbare meening dei-
wereld te verdedigen.
Is een dergelijk tezamenbrengen van alle
Joden in één groote gemeenschappelijke orga
nisatie niet iets onbereikbaars? De mannen,
die het initiatief tot deze Joodsche bijeen
komst genomen hadden, twijfelden niet aan
de praktische mogelij kheid hun doel te berei
ken. Eenstemmig nam het ongeveer 100 leden
tellende Joodsche Congres dan ook het be
sluit een Algemeen Joodsch Wereldcongres
bijeen te roepen, dat in de maand Maart van
het volgende jaar zal moeten gehouden wor
den en waarschijnlijk ook weder hier te
Genève zal plaats vinden. De leiders van dit
Geneefsche Congres kregen de opdracht met
den grootst mogelijken spoed de noodige
maatregelen te treffen, opdat in alle landen,
uiterlijk in de maand Januari 1934, de ver
kiezingen voor de vertegenwoordiging der na
tionale Joodsche bevolking op dat Wereld
congres zullen gehouden worden. Het Geneef
sche Congres richtte tot alle Joden den drin
genden wensch aan deze verkiezingen deel te
nemen, opdat het Wereldcongres van 1934 in
derdaad de geheele Joodsche wereldbevolking
zal vertegenwoordigen
Ter rechtvaardiging van hun vertrouwen in
de schepping van een inderdaad alle Joden
omvattende organisatie wezen de leiders van
het Geneefsche Congres erop, dat hier zoo
wel voormannen uit de Zionistische beweging'
aanwezig waren, als ook vertrouwenspersonen
uit andere Joodsche kringen, die niet tot de
Zionisten behoorden. Het onlangs gehouden
Zionistische Congres van Praag heeft echter
weder doen zien, hoe zelfde de Zionisten onder
elkander sterk verdeeld zijn, zoodat er geener
lei waarborg bestaat, dat de op deze Geneef
sche bijeenkomst aanwezige Zionistische lei
ders inderdaad alle of althans de groote meer
derheid der Zionistische aanhangers achter
zich hebben. En wat de niet-Zionisten betreft,
viel het op, dat voornamelijk personen uit die
landen, waar op het oogenblik een felle anti-
Duitsche stemming bestaat, aan het woord
waren, zooals Franschen, Polen en Tsjechen.
Daarentegen waren b.v. de Nederlandsche en
Zwitsersche Joden in het geheel niet vertegen
woordigd, zoodat het minstens twijfelachtig is.
of het Wereldcongres een waarlijk universeel
karakter zal kunnen verkrijgen.
Zelfs bij deze nog onvolmaakte samenstel
ling der voorbereidende Joodsche bijeenkomst
van Genève gelukte het den organisatoren niet
over een hoofdonderwerp van bespreking een
eenstemmig oordeel tot stand te brengen. De
Italiaansche vertegenwoordiger, de Rabbijn
van Rome Sacerdotti. weigerde zich bij de
meening van den Amerikaan Stephen Wise,
ondersteund door de Franschen. Polen en
Tsjechen, aan te sluiten, dat van dit voorbe
reidende Joodsche Congres een gloeiende aan
sporing tot de geheele openbare meening der
wereld zou ingaan, om Duitschland, zoowel in
economisch als in zedelijk opzicht, geheel en
al te boycotten. De Italiaansche Rabbijn wees
erop, dat het noch in het belang van de ge
heele internationale ontwikkeling, noch in
het belang der duizenden nog in Duitschland
wonende en hun levensbestaan daar verdie
nende Joden zijn zou, indien door een anti-
Duitsche actie uit het buitenland de verhou
dingen weder verscherpt zouden worden. Hij
gaf den raad de Duitsche revolutie wat bezin
ken te laten en intusschen praktische maatre
gelen te bevorderen, zooals de vergemakkelij
king van de emigratie van Duitsche Joden
naar Palestina en andere landen, ter leniging
van den nood der uitgewekenen.
De bezadigde raadgevingen van den Italiaan-
schen Rabbijn, die waarschijnlijk ook wel de
meening van vele Joden uit andere, op het
Geneefsche Congres niet vertegenwoordigde
landen vertolkte, bleven niet geheel zonder
uitwerking op de Congres-beslissingen. Inder
daad werd een beroep op de aanstaande Vol
kenbondsvergaderingen gedaan, om in den
zin van de door de Internationale Arbeidscon-
ferentie in Juni aangenomen motie-Kupers
de werkverschaffing aan de Duitsche uitge
weken Joden te bestudeeren en de emigratie
naar Palestina te vergemakkelijken. Ook werd
afgezien van een gloeienden oproep tot een
algemeenen economischen en moreelen boy
cot tegen Duitschland, die van dit Geneefsche
Joodsche Congres op nieuw zou hebben uit te
gaan. Doch Sacerdotti kon toch niet verhin
deren. dat de overgroote meerderheid der
congressisten hun sympathie met de boycot
gedachte wilde uitspreken. Een nieuw boycot-
initiatief werd weiswaar niet genomen, doch
het congres stelde vast, dat het Joodsche volk
reeds spontaan naar de boycotteering van
Duitsche waren als verdedigingsmiddel tegen
de Jodenvervolgingen in Duitschland gegre
pen had, en het Congres sprak de verwachting
uit. dat het Joodsche volk. met de ondersteu
ning van vele niet-Joden over de geheele we
reld. met dezen anti-Duitschen boycott zou
voortgaan, tot dat de Duitsche Joden geheel
en al in de posities hersteld zouden zijn. die
zij in Duitschland hadden ingenomen, voordat
Hitier aan de regcering was gekomen. Het.
Congres besloot verder een centraal orgaan te
scheppen, dat voor een „verscherpte" voort
zetting der boycot-actie zal hebben te zorgen.
Het is begrijpelijk, dat de Italiaansche
Rabbijn ondanks de bovenvermelde tegemoet
komingen, die men hem in het belang der
eenstemmigheid bewezen had. deze Congres-
motie niet kon aanvaarden. Doch daar de
Italiaansche Joden toch ook nog niet alle ban
den met de Congres-leiding wilden afbreken,
greep de heer Sacerdotti ten slotte weder naar
den gebruikelijken uitweg. Hij wendde beroeps
plichten voor. die hem onmiddellijk naar
Rome terugriepen, zoodat hij bij de slotstem-
ming ontbrak! De motie werd toen eenstem
mig aangenomen, doch het meeningsverschil
is daardoor natuurlijk nog niet verdwenen!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
LONDEN, September.
(Van onzen Londenschen correspondent)
De Berlijnsche correspondent van de Daily
Telegraph beschouwt de uitdeeling van offi-
cieele zijde aan de Duitsche en buitenland
sche pers van uitvoerige stukken, welke
moeten bewijzen dat Duitschland en dien
tengevolge de Westersche beschaving aan
den vooravond van den Rijksdagbrand door
een ernstig Communistisch gevaar werden
bedreigd, als het begin van een propaganda
campagne. welke de openbare meening moet
voorbereiden op het proces tegen de mannen,
die worden beschuldigd van het in brand
steken van het Rijksdaggebouw. De corres
pondent stelt vast dat dit officieele mate
riaal weinig nieuws bevat. De theorie dat de
Rijksdagbrand het teeken was voor een alge
meenen communlstischcn opstand en de
feiten waarop deze theorie steunde waren
onmiddellijk na den brand al gemeeengoed
van het publiek dank zij de radio-rede van
Goering. De communistische werkzaamheid
en kuiperij, welke in de uitgedeelde offi
cieele documenten worden vermeld, schijnen,
vindt deze correspondent, niet zoo zeer hun
oorsprong te vinden in de werkelijkheid als
in theoretische verhandelingen over revo
lutie. welke de afgeloopen twintig jaren in
alle boekwinkels van de wereld te koop heb
ben gelegen voor allen, die hun sociologische
kennis wilden verrijken. De genoemde corres
pondent wijst er op dat den laatsten tijd in
duizenden communistische woningen over
geheel Duitschland verspreid invallen zijn
gedaan maar dat er desondanks nog niets
bekend is gemaakt, dat de voorstelling zou
kunnen steunen dat doeltreffende voorbe-
reidingen plaats hadden voor een commu-
nistischen opstand. Wat. cie ontdekking van
strijdmiddelen betreft merkt, de correspon
dent op dat de vondst, van eenige bommen,
40 pijpjes dynamiet. 3 geweren en 7 pistolen
in Mainz en de arrestatie van 79 communis
ten in die stad worden voorgesteld als be
wijzen voor het bestaan van een samenzwe
ring voor een gewelddadige revolutie. Bij de
alomtegenwoordige overmacht in Duitsch
land van gewapende Nazi's meent de corres
pondent dat slechts weinige menschen bui
ten de muren van zenuwlijdersgestichten
zouden kunnen gelooven, door middel van
zulk een bewapening, aan de mogelijkheid
van een groote revolutie. De meest, omzich
tige onpartijdige waarnemers in Duitschland
zijn overtuigd dat sedert 1924 in Duitsch
land geen ernstig communistisch gevaar
heeft gedreigd. Zij gronden deze overtuiging
op het feit dat in geen enkel land een com
munistische partij een opstand waagt zonder
verlof van Moskou; en Moskou spant, al zijn
aandacht en wilskracht samen op het bin-
nenlandsch Vijfjarig Plan. dat zeker zou zijn
mislukt indien in Duitschland een commu
nistische revolutie zou zijn uitgebroken. Bo
vendien wist Moskou dat de gewapende
macht, in Duitschland en dat de groote meer
derheid van den stadsbevolking, vertegen
woordigd door de sociaal democraten, eens
gezind waren in haar verzet tegen plannen
voor de Stichting van een Bolsjewistisch
Duitschland. En Moskou weet te veel van re
volutionaire mogelijkheden om onder zulke
omstandigheden in andere landen een op
stand te wagen. Het hield alleen in Duitsch
land het revolutionair vuur smeulende. En
dit proces, besluit de correspondent van de
Daily Telegraph, verschafte blijkbaar het
materiaal voor de juist uitgedeelde docu
menten.
DUITSCHE DéMARCHE TE LONQEN
INFORMATIES OVER DE BIJEENKOMST
DER INTERNATIONALE JURISTEN
COMMISSIE.
LONDEN, 14 Sept. (V.D.) De opening
van de zitting der Internationale Juristen
commissie heeft een diplomatieke démarche
van de Duitsche regeering tengevolge gehad.
Zij heeft door bemiddeling van haar zaak
gelastigde te Londen bij het Britsche ministe
rie van buitenlandsche zaken geïnfor
meerd, of het proces een min of meer offi
cieel karakter draagt. Deze informatie is
mondeling ingewonnen. Het Foreign Office
heeft de verzekering gegeven, dat er geener
lei officieele betrekkingen bestaan tot het te
Londen gevoerde proces. Ook de Engelsche
bond van juristen verklaart, dat hij in geen
betrekking staat tot het onderzoek van de
Internationale Juristencommissie. Het ver
trek, waar het contra-proces wordt gevoerd, is
op de gebruikelijke wijze door de Internatio
nale Commissie gehuurd.
Greszinsky gehoord.
Dr. Hertz, een der leiders van de vroegere
S.P.D., die sedert 1920 lid van den Rijksdag
is geweest, was de eerste getuige voor de in
ternationale juristencommissie te Londen.
Aan de hand van de foto's gaf hij een uiteen
zetting van de wijze, waarop de bewaking in
het Rijksdaggebouw was geregeld. De ge
tuige werd niet beëedigd.
Na dr. Hertz is do getuige Greszinsky,
vroeger politiepresident. verhoord. Hij de?d
uitvoerige mededeelingen over den Pruisi
schen persdienst, van welken het eerste of
ficieele bericht over den brand afkomstig
was
Duitsche juristen verontwaardigd.
Tijdens een demonstratie van de beroeps
groep van bestuursambtenaren in den bond
van Nat. soc. Duitsche juristen verklaarde
dr. Frank in verband met het centra-proces
inzake de brand in den Rijksdag."dat de Duit
sche juristen verontwaardigd zijn, dat men
in de wereld meent te kunnen aannemen,
dat zij het recht in het belang van de politiek
zouden willen verbuigen. Zij zijn veront
waardigd over de veronderstelling, dat hier
eenigerlei gebeurtenissen zijn voorgekomen
om in dit brandstichtersproces niet volko
men den beklaagden alle rechten te doen
wedervaren, waarop zij volgens het strafrecht
aanspraak kunnen maken.Wij aldus spr. -
spreken ons uit voor den rechtsstaat en nie
mand ter wereld is bevoegd dit te bestrij
den. Wie toch gelooft dit te kunnen doen,
moge zich in Duitschland persoonlijk van
de heerschende omstandigheden komen over
tuigen. In verband hiermede deelde dr. Frank
mede, dat hij voor den Leipziger juristendag
een reeks prominente juristen heeft uitge-
noodigd.
