FINANCIEELE KRONIEK.
DE OUDSTE BIOSCOOPEXPLOITANT VAN
NEDERLAND JUBILEERT.
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
6
Hoe het vroeger toeging in een Cinema.
De heer B. C. Hartman,
directeur van het
Luxor Theater.
..Gekleurde films, natuuropnemingen, ko
mische een-acters met Max Linder en Rigadin,
zwaar-dramatische geschiedenissen met Mis-
tinguett en mad. Robine, dat waren de films,
die ik in den oertijd der bioscopen draaide!
Later kwamen de Wild-West films (William S.
Hart) en Nick Carter en Nick Winter, Ma-
clste en Eddie Polo in sensationeele seriefilms
van 7 weken!'*
De heer Hartman,
eigenaar van het
Luxor Theater, ver
telt op zijn smake
lijke wijze van de
dagen, dat de naam
bioscoop nog slechts
in enkele steden van
ons land bekend was
toen trouwens de
heele filmkunst nog
in haar kinderschoe
nen stond, nu 25
jaar geleden. Hij
had in Londen een
cinema gezien en
besloot terstond,
dat Leiden er ook
een moest hebben.
En op 26 Sept. 1908 gaven B. en W. vergun
ning ..tot het geven van bioscoopvoorstellin
gen met phonograaf- en pianomuziek, te be
ginnen op 15 October 1.908".
Behalve enkele reizende cinema's beston
den in Nederland nog slechts4 vaste
bioscopen, die later in andere handen over
gingen, zoodat de heer Hartman thans de
oudste nog actieve bioscoopexploitant is.
Vijf-en-twintig jaar in het vak! En in zoo'n
vak. dat in die jaren zich zoo enorm heeft
ontwikkeld!
„Voorschriften waren er destijds niet en
daarom kon ik mijn cabine rustig in de zaal
hebben op een paar palen, van hout met gor
dijnen er omheen! Tegenwoordig is het an
ders. Nu moet ik mijn trappen, die het ruim
12 jaar gedaan hebben, zonder dat er iemand
is afgevallen, veranderen! Zooals u weet. is
dat de reden van de huidige verbouwing."
Het eerste jaar huisde het theater in Amici-
tia, aan den Stationsweg, toen werd het,
Imperial gchcetcn, overgebracht naar den
Rijnsburgersingel in den voormaligen schouw
burg Vondelhoven, dat enkele jaren later met
liet voorgelegen pand aan den Stationsweg ge
combineerd werd tot één theater, dat er nu
nog steeds staat. Eenige maanden geleden
brandde hiervan het voorgedeelte af. Zeven
jaar na de komst van de eerste bioscoop in
Leiden verschenen pas de andere cinema's
daar.
„De eerste voorstellingen duurden maar
een uur. En, de lengte van de rolprenten ge
zamenlijk bedroeg slechts 1800 M„ een hoofd
film van tegenwoordig is al langer!
Voornamelijk kinderen kwamen dien eersten
tijd. De kinematograaf, redeneerde men, was
all°en iets voor kinderen.
Tot de burgemeester van Leiden me ver
zocht een voorstelling te geven op Koninginne
dag voor alle kinderen. Maar er was geen zaal,
die daarvoor geschikt was en zoo kwam ik op
het idee, een openluchtvoorstelling te geven
op de Nieuwe Beestenmarkt van 's avonds 9
tot 11 uur. Bij de proefnemingen den vorigen
nacht woei een mast om. die mijn doek
scheurde. Bij geluk kon ik toen in Amsterdam
goed krijgen van 2 M. breedte, een paar banen
werden aan elkaar genaaid, de naden met
krijt dichtgesmeerd en het ging! De voor
stelling, die door muziek van de infanterie
werd opgeluisterd, werd een groot succes. De
bladen noemden het getal van 60.000 bezoe
kers! En na dat oogenblik kwamen ook oude
ren in mijn theater, toen kwam de loop erin!"
De heer Hartman glundert bij deze herinne
ringen.
„Weet U. wie bij mij zijn debuut gemaakt
heeft, ik meen in 1914? Kees Pruis. Die zette
zijn eerste schreden zooals hij later eens ge
zegd heeft, op het glibberige artistenpad
bij mij."
..U hebt natuurlijk den tijd der explicateurs
cok gekend?"
„Ik heb zelf in Leiden steeds geëxpliceerd
en ook het eerste jaar in Haarlem. Dat was
noodig, daar er slechts Fransche titels in de
films zaten.
Een der oudste bioscooptheaters in Nederland,
het Imperial Theater in Leiden (1909).
Later kwamen wel de Nederlandsche erbij,
maar toch le weinig. Het publiek was er gek
op! En als er dan eens een blijspel tusschen
door liep, dan praatte ik zóó, dat men ten
slotte ging huilen. Want drama's moest en zou
men hebben. Zoo herinner ik mij. dat de ramp
van de Titanic werd vertoond, een draak van
een film, die het desondanks 3 weken deed. Aan
het eind zonk de kapitein, die een baard droeg
En als hij dan even later weer boven kwam.
zónder baard (die was hem van zijn gezicht
gespoeld!) dan riep ik de deuren te openen,
omdat het einde naderde!''
De lieer Hartman heeft Sinterklaas in de
bioscoop geïntroduceerd. Hij zag hem in een
mciksalonnetje in den Haag en zeer kort daar-
oo verscheen de Sint in zijn theater. Het was
geweldig druk, zoodat de politie met man en
macht moest werken om onheilen te voorko
men.
„Van Leiden uit trokken wij soms naar
plaatsies in de omgeving, om voorstellingen
tc geven. Dan ging dc plaatijzeren cabine mee,
die on biertonnetjes werd gezet of tafeltjes.
Toen was er nog geen electrisch licht en
we werkten daarom met aetherlampen óf wa
ter- en zuurstof. Daarbij werd gebruik ge
maakt vankalkkegeltjes die het één voorstel
ling uithielden. Eens waren we met onze „wa
ter- en vuurnering", zooals we die installatie
noemden, in Katwijk, toen een flesch brak en
d> voorstelling niet door kon gaan. Een omroe
per werd erbij gehaald om dat bekend te ma
ken. Bioscoop? Nooit van gehoord! Tenslotte
begreep hij: „O, de luchtbeelden". En door
het dorp klonk:
„De luchtbeelden in de gemeentezaele gaene
vanaevend niet deure!"
Zoo ging het vroeger, in den tijd, dat de
explicateur hard moest praten als de muziek,
bestaande uit een pianist, die alle begeleidin
gen bij de films fantaseerde, wat te luid werd.
En toen het heele programma aan huur even
vee! kostte als tegenwoordig alleen het jour
naal
Toen de heer Hartman 121/2 jaar geleden
het Theater Imperial (dat daarna Luxor werd
genoemd) en Leiden verlaten had en particu
lier wilde gaan leven, trok het vak hem zóó,
dat hij in Haarlem opnieuw een bioscoop
ging exploiteeren, het Luxor Theater. Zijn ju
bileum valt ongeveer samen met het 12 1/2
jarig bestaan van zijn Haarlem s Theater en
met het gereedkomen van de laatste verbou
wing. die zeer fraai belooft te worden.
„Buitengewoon veel heb ik te danken gehad
aan mijn Moeder, mevr. A. H. Hartmanv. d
Kaay. die mede-oprichtster was en 22 jaar met
mij heeft gewerkt." zeide de heer Hartman.
„En thans heb ik grooten steun aan mijn
vrouw."
In de week van 1320 Oct. zal er een spe
ciaal feestprogramma in het Luxor worden
gegeven, Wat dat is, mogen we niet verklap
pen, maar dat het een uitstekend is, daarvan
kan men verzekerd zijn, mede gedachtig aan
de spreuk:
„Wat Luxor brengt, is altijd goed."
Renate Milller.
CINEMA PALACE
Renate Milller en Willy Fritscli
in Seizoen in Cairo.
't Is moeilijk te zeggen,
wat de groote attractie is
van het programma deze
week in Cinema, „Seizoen
in Caïro met Renate Mül-
!sr en Willy Fritsch of Po-
lygoon's Holl. Nieuws met
de huldiging van de Ko
ningin, of misschien wel
beide. Voor degenen, die
de vorige week Zaterdag
de huldiging niet hebben
kunnen bijwonen om den
een of anderen reden, is
het nu in de bioscoop een
prachtige gelegenheid om
eenigen indruk te krijgen
van wat -dien Zaterdag in het Stadion te Am
sterdam wel te zien en te hooren is geweest.
De rede van de koningin komt mooi, duide
lijk door, al klinkt de stem iets te hard dooi
de'microfoon.'De Koningin' ziet er jong fen'
opgewekt uit en het volk -is enthousiast'en
opgetogen. Alles bij alles moet aan de aan
wezigen in het Stadion een machtigen in
druk gegeven hebben.
De prettige combinatie Renate Müller
Willy Fritsch doet het in Seizoen, in Caïro
ook weer uitstekend. De knappe regisseur
Reinhold Schünzel heeft hier herhaaldelijk
mooie vondsten, hij heeft het gegeven aller
aardigst uitgewerkt. Het gravinnetje Stefa-
nie (Renate Müller) en Többy BJackwell
(Willy Fritsch) eigenaar van eenige waren
huizen hebben beiden dezelfde soort zorgen,
n.m.l. ouderzorgen Stefan ie over haar va
der. den ouden graaf met het jonge hart, die
steeds weer verliefd is en geld verkwist,
waardoor het familiefortuin al een heel eind
op weg is naar zijn eind, en Tobby over zijn
moeder, een jonge weduwe, die steeds avon
tuurtjes heeft, waarover de zoon zijn wijze
hoofd schudt.
Stefaniei en Tobby, die door een toeval bij
elkaar komen, willen aan dien onprettigen
toestand een eind maken en Tobby komt
tot het besluit, dat zijn moeder met den
ouden graaf moet trouwen. Hij doet formeel
aanzoek om de hand van haar vader voor
zijn moeder bij Stefani. Stefanie, die oor
spronkelijk dacht, dat het aanzoek haar gold.
moet even haar teleurstelling wegslikken, als
ze haar vergissing merkt, ze voelt tenslotte
ook wel voor deze oplossing en ze belooft
haar medewerking. Mevrouw Blackwell en de
graaf spannen samen om Tobby en Stefany
aan elkaar te koppelen, zonder dat ze iets
va.n de plannen van de jongelui teil opzichte
van hun moeder en vader vermoeden. Na
tuurlijk dat daar de verwikkelingen uit ont
staan. noodig om een amusante film te ma
ken. Wanneer we aan het slot in plaats van
één bruidspaar, er twee hebben, verwondert
ons dat niets, we hadden het al lang zien
aankomen, en we verheugen ons er in, zoo-
als we de geheele film genoten hebben.
Ou het tooneel zijn the Cantons, die met
hun enorme vingervlugheid ons herhaalde
lijk in bewondering brengen.
Een avond, waaraan we met genoegen
denken.
LUXOR-THEATER.
Arsène Lupin, met John en
Lionel Barrymore.
Het is lang geleden, dat ik de fijne werkjes
over Arsène Lupin, met Franschen spot ge
schreven door Maurice Leblanc gelezen en
herlezen heb, en het grootste deel er van is
me al ontschoten. Was me ontschoten, voor
dat ik de film zag, die nu in het Luxor-
Theater draait. Maar bij het aanschouwen
van deze uitmuntende rolprent kwamen me
telkens die boekjes weer in gedachten. Niet.
dat ze op den voet gevolgd zijn. Men heeft
do figuur van Lupin genomen en enkele van
zijn soms op geestige wijze uitgevoerde da
den. Herinnert gij u uit de boeken den dief
stal van de schilderijen en beelden onder het
oog van de politie, die een speciale bewaking
uitoefende op het kasteel, omdat Arsène, de
geheimzinnige gentleman-dief. met zijn ge
wone brutaliteit zijn komst aangekondigd
had? Herinnert gij u den voortdurenden
strijd tusschen den onvermoeiden detective,
die telkens de hand op Lupin legde en even
vaak door hem voor den gek gehouden werd?
Gij vindt het terug in de film. Daarin is bo-
DE LEIPZIGER BONTHANDEL
IS en BLIJFT uw adres voor BONTVELLEN.
BONTKRAGEN en BONTMANTELS.
BONTREPARATIES ZEER VOORDEELIG.
GROOTE HOUTSTRAAT 103, Telef. 10577
Hollandschc onderneming.
Engelsclic bereiding.
(Adv. Ingez. Med.)
vendien een liefdesgeschiedenis geweven, die
de zaken nóg Ingewikkelder en gecompliceer
der maakt en de spanning ten goede komt.
Die er trouwens van het begin af al inzit, en
die stijgt naarmate de film vordert, dank zij
de uitstekende regie van Jack Conway. Let
op het openingsbeeld: een half-duistere ka
mer met een. op den grond liggenden gebon
den huisknecht, die desondanks de politie
weet op te bellen. Onmiddellijk de goede
sfeer van geheimzinnigheid, en spanning, die
versterkt wordt door den beklemmenden
tocht van de politie in auto's en op motoren
naar de plek van de misdaad. Mogelijk lijdt
het pakkende even door de wat lange ge
sprekken daarna, maar daar staat tegenover,
dat de dialoog, door de heele film heen ove
rigens, van luchtigen, geestigen. Franschen
geest is, een genot om te volgen. En dan komt
weer die mysterieuse sfeer, als John Barry
more en zijn broer Lionel hun nachtelijke
sluiptochten door het kasteel ondernemen.
Een sfeer, die verder tot net allerlaatste blijft.
De sympathie gaat uit naar den keurigen
Graaf de Charmerace. die handig en onver
stoord en gevat zijn constanten strijd met
Guerchard uitvecht. Gevat in zijn antwoor
den en opmerkingen, onverstoord in de voor
hem soms moeilijke situaties, handig In da
den en verweer. Even, op het einde, dreigt hij
onsympathiek te worden, als hij dreigt met
den dood van de dochter van Guerchard
tot dat dit een list blijkt. En zijn laatste op
merking (dc laatste tevens van de film):
..Dit is de eerste keer, dat ik juweelen koop
en betaal", maakt hem weer tot den held op
een voetstuk. Mogelijk is hij in zijn spreken
iets te mat.
Lionel is Guerchard g
en met hom hebben
we af en toe medelij
den, omdat hij in zijn
onvermoeide pogingen
Lupin te vatten telkens
gedwarsboomd wordt,
ook door zijn handlan
gers. Hij is de oude
speurhond, die vast
houdt en naar bewij
zen zoekt die hij ten
slotte door zijn taaie
volharding zelf in han
den weet te krijgen.
Geslepen, ondanks zijn Barrymore.
sloome houding.
Karen Morley vervult de rol van handlang
ster van Guerchard en als we een van de vele
uitnemende momenten in de film willen noe
men. dan wijzen we op de meesterlijk ge
speelde scène tusschen haar en John Barry
more na het slaapwandelen, waar ook de
tekst weer zeer valt te roemen.
Vergissen wij óns niet. dan speelt de. Hol
lander Roland Varno een rolletje als pseudo-
a'gent.
Het is een film om van te smullen!
Trouwens het geheele programma is van
bijzonder goed gehalte. Een interessant film
pje over de karavaanwegen in Mongolië opent
het. Dan komt een. kersversche Flip the Frog,
en een dito Charley (?hase-fiim waarbij ge
gierd is. Charle.y él's kat' 'is zelfs bijzonder
geestig.
Én tenslotte hetv journaal-, voornamelijk
aan het Koninklijk Huis gewijd: de Prinses,
die een tocht maakt op het schip de Prinses
Juliana, de Koningin bij het Aalsmeerder
bloemencorso, de rede van de Koningin voor
het défilé in het Stadion en de bloemenhulde
van de kinderen aan haar. De opening van
de Scheldetunnels en de brand in de Hout-
rust-tribunes completeeren dit journaal.
A. J. C. VI.
Liane Haid
KEMBRANDT-THEATER.
Het meisje met de vier verloofden.
De aantrekkingskracht
van deze comedie-film
ligt vermoedelijk in het
samen optreden van
een viertal geliefde ac
teurs: de in haar ro
buuste snibbigheid vol
hardende „Komische
Alte" Adèle Sandrock,
de goedaardige humo
rist Szöke Szakall, het
schalksche poppetje
Liane Haid en de even
correcte als kalme
Lebemann Georg Alex
ander. Misschien dra
gen ook de meer gepeperde knappe mannen
Fritz Kampers en Fritz Odemar het hunne
tot deze bekoring bij.
De film zelf onderscheidt zich niet veel van
de overige producten uit dit genre. Het is er
een zooals er dertien in een dozijn gaan. Naai
de maat van het gemiddelde gemeten zal zij
misschien zelfs te kort schieten. Maar men
kan er braaf bij lachen en er een aardigen
avond mee hebben.
De geschiedenis is nog al dwaas. Een meisje
van adel. dat om aan de verloving met den
baron, aan wien haar tante haar opdringen
wil, te ontkomen, zich tot allen prijs wil bla-
meeren door een nacht in het huis van een
vreemden man door te brengen. Die vreemde
man blijkt juist de keurige zoon van een niet-
adellijken fabrikant die voor zijn jongen te
vergeefs bij de adellijke tante om het nichtje
geworven heeft. En die fabrikant, minder keu
rig dan zijn zoon, belandt, dronken thuis ko
mend. toevallig in de logeerkamer, waarin de
zoon zijn „vriend" heeft opgeborgen. Als de
tante aan 't slot van het stuk de biecht van
het meisje hoort, brengt ze vader-fabrikant
aan het verstand, dat hij als man van eer
verplicht is. nu het.meisje te trouwen.
Dat' zijn dus alvast drie verloofden of wat
daarvoor met wat goeden wil voor kan door
gaan. De vierde verloofde is een gentleman-
boef. die den auto van den fabrikant steelt
en op zijn vlucht ontdekt, dat hij tevens een
meisje ontvoerd heeft. Daar het meisje er
aardig uitziet, kan hij haar best als bruid.
zijn negen en twintigste gebruiken en der
halve neemt hij haar mee naar de stamkroeg,
waar de boe venbende bijeenkomt en waar een
upachenmeisje (Georgina Lind) niet onaardig
liedjes zingt. In die kroeg ontdekt het meisje
dan. dat de baron, die bij haar tante haar
hand heeft gevraagd, niet alleen een schuins
marcheerder. maar ook de beroepsheler van de
autodieven is.
Vergis ik mij. of heeft de vervaardiger van
deze comedie. de heer Carl Boese. enkele mo
tieven aan de Driestuiversopera van Pabst ont
leend? Zoo ja. dan is hij niet gelukkig met zijn
leentjebuurspelen geweest, want die schalke-
rijen zijn hier ietwat misplaatst.
Szöke Szakall, naast Adèle Sandrock altijd
nog de belangrijkste- vaiv de -in-dit stuk spe
lende acteurs, maakt ditmaal, een min of meer
gemelijken indruk, 't is of de aardigheid er bij
hem wat af is. Begint de eentonigheid van het
genre hem te vervelen? Zoo ja, wie zal het
hem kwalijk nemen!
Het voorprogram is weder uitnemend ver
zorgd. Te voorspellen was. dat de huldiging
van de Koningin in het Stadion zou worden
geprolongeerd. Polygoon heeft met deze op
name een kranig stuk werk geleverd. Behalve
de toespraak van Hare Majesteit en het défilé
krijgt men ook het ballet van Lily Green te
zien.
Fox komt ook met een paar belangwekkende
opnamen, o.a. de opening van den tunnel on
der de Schelde te Antwerpen.
Eer. geestige proeve van Max Fleischer's ver
nuft levert de teekenfilm „Down by the old
mill-stream".
Op het tooneel een bijzonder nummer: Beu
ker en Denijs, de beide vleugel-virtuozen, met
een vlot en keurig program.
H. G. CANNEGIETER.
Nerveuse stemming op de New-
Yorksche beurs. Teruggaande
conjunctuur. Nieuwe daling'
van den Dollar op komst?
Lichte vooruitgang van den toe
stand in ons werelddeel. Aan-
passings-reorganisaties. Uni
lever opnieuw lager. Het gemis
van officieele gegevens over de
resultaten onzer nationale onder
nemingen over de eerste negen
maanden van het loopende jaar.
Meest lagere koersen voor Cul
tuurwaarden. Nieuwe 4 pet.
emissies.
Een nerveuse stemming op de New-York-
sche Beurs dit teekent wel den huidigen
toestand in de Vereenigde Staten. De twijfel
aan het succes van Roosevelt's paardemidde-
len. buiten de V. S. reeds lang uitgesproken,
golft thans binnen de grenzen van de Unie
hoog op en brengt alle geloof aan den terug
keer van nieuwe welvaart aan het wankelen.
Opmerkelijk is hierbij dat niet alleen in de
kringen van het kapitaal, dat door Roosevelt
aan banden zal worden gelegd, verzet rijst,
maar dat ook in dc arbeiderswereld groote
onrust lieerscht en de conjunctuur zich weer
In dalende richting' beweegt. Over heel de
linie van het bedrijfsleven dus nieuwe en
groote onzekerheid, toenemende twijfel, on
rust en verzet, waartegen, naar men meent,
nog slechts een middel helpen kan, nl. dat
der inflatie.
Want ook de prijzen in den groothandel
loopen terug, de boeren zien hun koopkracht
door een dalenden graanprijs verminderen
en wat niet het minst de aandacht trekt is
de sterke teruggang in de bedrijvigheid der
staalondernemingen, in procenten uitgedrukt
van 67 tot 41 pet. der capaciteit. Dit is van
te meer beteekenis. omdat doorgaans tegen
den herfst een bedrijfsopleving kan worden
geconstateerd. Vandaar dat men met dub
bele teleurstelling de onuitgevoerde orders
bij de Steeltrust op het eind van Augustus
opnieuw heeft zien teruggaan en de vraag
stelt of de „hausse" in de automobielen-in
dustrie haar einde reeds heeft gevonden. Sep
tember is de laatste maand van het derde
kwartaal en wordt nu de critieke maand voor
het N.R. A.-program genoemd. In tusschen is
de Dollar, na een tijd van betrekkelijke rust.
weer een dalende richting' ingeslagen, al zijn
de koersverschillen dusver nog gering. Men
vreest echter ook in de Amerikaansche bank
wereld voor een ongezonde credietuitbrei-
ding, waarvan natuurlijk een waardevermin
dering der valuta het gevolg zal zijn.
Het is duidelijk, dat onder deze. omstan
digheden zelfs het Amerikaansche publiek op
de effectenbeurs weinig durft ondernemen en
de omzetten op de aandeelenmarkt uiterst
gering zijn. Ook op de Europeesche beurzen
is dit het geval en niet alleen wat de aan-
deelen, ook wat de Amerikaansche obligaties
betreft, waarvan er vele zijn, die op het oog
aantrekkelijk schijnen, maar die wegens den
onzekeren dollarkoers een al te speculatief
karakter dragen.
Hoewel van verschillende zijden het aspect
van den toestand in Europa, althans econo
misch bezien, iets beter schijnt te worden
verminderde werkloosheid, toenemend ver
bruik van stapelproducten en in verband
daarmede grootere afzet hebben de meeste
effectenbeurzen nog een ongeanimeerd ver
loop. Er zijn nog te veel. ondernemingen,
welke zich bij de gewijzigde omstandigheden
moeten aanpassen en die derhalve met plan
nen tot reorganisatie of met verzoeken tot
uitstel van betaling moeten komen. Ditmaal
zijn het de Vereenigde Javasche Houthandel
Mpijen, die opschorting vragen van de jaar-
lijksche aflossing op haar obligatieleningen,
omdat thans met groote verliezen wordt ge
werkt. Obligatiehouders kunnen moeilijk an
ders dan dit verzoek toestaan, maar zouden
van deze gelegenheid gebruik kunnen maken
om eenige zeggenschap in het beheer der
mpij. te verkrijgen. Zij hebben daarop recht
en het kan in hun belang' zijn, omdat men
in dezen tijd niet zelden het verschijnsel ziet
dat men een bedrijf zoo lang laat „doorwer
ken" tot niet alleen het kapitaal van aan
deelhouders maar ook dat van obligatiehou
ders grootendeels verdwenen is. Wij hebben
het al eens meer gezegd: dit is, bij al de voor-
deelen, welke er van het instituut der N.V.
kunnen worden opgesomd, een groot nadeel
en tot op zekere hoogte een oorzaak voor den
langen duur der crisis, dat het belang van
directeuren en commissarissen niet steeds
parallel loopt met dat van aandeelhouders
en men het bedrijf, ondanks een verliesge
vende exploitatie, voortzet, terwijl een parti
culier het reeds lang zou hebben gestaakt.
De overproductie is hieraan voor een deel te
wijten.
Op de Amsterdamsche Beurs was er een en
kele dag. die wat fleurigheid bracht, maar
meestal was het op de aandeelenmarkt „de
dood in den pot". Dit gaat gewoonlijk en ging
ook nu met afbrokkelende koersen gepaard,
waaronder op de afdeeling der Industrieele
aandeelen vooral aand. Unilever hadden te
lijden, die tot beneden 80 pet. inzakten, ter
wijl ze niet zoo lang geleden weer bijkans pari
noteerden. Men vreest blijkbaar dat de maat
regelen. in verschillende landen ten aanzien
van de grondstoffen en producten van dit
concern genomen, op de resultaten van hot
bedrijf een ongunstigen invloed zullen heb
ben. Maar ook andere aandeelen vonden
nauwelijks koopers. Het is ook een groot in
convenient, dat over de resultaten onzer Ne
derlandsche bedrijven thans, terwijl drie
kwartalen van het jaar gepasseerd zijn. nie
mendal bekend is. In de Vereenigde Staten
heeft men van de meeste groote en ook van
kleinere ondernemingen de kwartaalcijfers
waarop men zijn oordeel over de aandeelen
kan baseeren, hier tast men ten eenenmale
in den blinde.
Van de Cultuurwaarden blijven alleen Thee
aandeelen, waarop we den laatsten tijd meer
dan eens de aandacht vestigden, hun koersen
handhaven: ook de laatste veilingen hebben
weer iets hoogere prijzen gebracht en thee-
deskur.digen zien voor deze cultuur een op-
klarenden horizon, nu als gevolg van de re
strictie-bepalingen de producties dalen. Daar
entegen zijn Rubberaandeelen teruggeloopen
wegens het ongeduld der houders, nu defini
tieve besluiten inzake de voorgestelde export
beperking uitblijven en de hoogere rubber-
prijs die trouwens de laatste weken weer
inzakt tot een grootere productie geleid
heeft. Een onprettige stemming heerschte
ook voor Suikerwaarden, waartoe de nuchtere
en hier en daar ontnuchterende beschouwin
gen van den deskundigen Dr. Prinsen Geer-
ligs zeker het hunne hebben bijgedragen.
Deze voorspelt van veie suikerondernemingen
den ondergang en verwacht voor 1935 of 1936
geen loonende cultuur. Tabaksaandeelen ble
ven voor den uitslag der eerste najaarsin
schrijving tamelijk ongevoelig. Ze heeft ook
niet veel te beteekenen gehad en kan meer
als een herinnering worden beschouwd aan
het reeds bekende feit, dat deze campagne
voor de tabaksondernemingen op een verlies
van ettelijke millioenen zal uitloopen.
Is het wonder, dat het publiek nog niet
hardmet de aandeelen wegloopt en maar
liever zijn geld steekt in Obligaties, zelfs al
daalt het rendement der goede soorten lang
zaam maar zeker? De emissie van Zuid-Hol
land 4 pet. a 99 12 pet. was een groot
succes en heeft Den Haag den moed gegeven
het op voor den belegger iets voordeeliger
voorwaarden 4 pet. a 98 1/4 pet. te pro-
beeren. De Staat zal nu wel spoedig volgen
en zeker niet met een 4 1/2 pej. leening, waar
door de koersen over heel dc linie der beleg-
gingsmarkt zouden worden ingedrukt. Een
4 pet. leening even beneden pari heeft ook
voor den Staat thans ongetwijfeld kans van
slagen.
Overigens bleven Beleggingswaarden prijs
houdend: nieuwe koerswinsten werden niet
behaald, vermoedelijk in afwachting van ko
mende emissies.
Geld op prolongatie 1 pet.
HET JUBILEUM VAN DAAN VAN
OLLEFEN Sr.
HARTELIJKE HULDIGING TE A.MSTERDAM
Donderdagavond is in den Stadsschouwburg
het jubileum gevierd van Daan van Ollefen
Sr., die. zestig jaar aan het tooneel is.
De krasse jubilaris trad op als den stok
ouden Chapuzot in „De erfgenamen van Ra-
bourdin" van Emile Zola en maakte van de
zen rol een buitengewone creatie, die groot
succes had.
Aan het slot van de voorstelling is de jubi
laris hartelijk gehuldigd.
De administrateur van den Schouwburg, de
heer Joh. Bendien heeft hem een krans van
het gemeentebestuur aangeboden.
Als voorzitter van de huldigingscommissie
sprak de heer Jan van Zutphen den jubilaris
toe. Hij noemde Van Ollefen een onzer ras
acteurs, die 75 jaar oud nog' een nieuwe
jeugd begon.
Als secretaris van de commissie hield de
heer W. Ezerman een geestige rede, waarbij
hij den jubileerenden collega een „bruin boek
aanbood, dat echter niets met politiek te ma
ken had, al kwamen er de namen in voor
van Amsterdamsche wethouders".
Louis de Vries sprak namens het Tooneel-
verbond en bood een krans aan. Hij herin-
nei'de aan den tijd, toen hij met Van Ollefen
samen aan het Haarlemsch Tooneel werkf.e.
Jan Musch vertegenwoordigde het gezel
schap Het Masker, Richard Flinck de Neder
landsche Tooneelkunstenaarsvereeniging
Beiden boden kransen aan. Jacques van Ho
ven, mede sprekende namens Cor Ruys bood
eveneens een krans aan.
Ook was er een krans van de Koninklijke
Maatschappij Apollo, en tal van telegram
men, o.a. van Esther de Boervan Rijk en de
studenten.
Tenslotte was- er een krans namens het
voor dezen avond gevormde gezelschap, waar
na de jubilaris ontvoerd dank zegde en zijn
beste wenschen uitsprak voor de toekomst
van het tooneel in Nederland.
WERING-VAN STUDENTEN TOEGEJUICHT.
Utrechtsche studenten hebben, naar het
Handelsblad meldt, een telegram aan den
Minister van O., K. en W. gezonden, waarin
zij hun bijval betuigden voor het wetsont
werp ter beperking van het aantal buiten
landers aan Nederlandsche universiteiten.
GERIEFELIJKER TRAMWAGENS TE
AMSTERDAM.
Te Amsterdam is om aan een wensch van
het publiek te voldoen een tramwagen van lijn
3 ingericht met dwarsbanken in stede van
langsbanken. althans gedeeltelijk. Er kunnen
nu 56 passagiers in. Ook de ventilatie is ver
beterd. In anderhalf jaar zullen 50 motor
wagens en 30 bijwagens op deze wijze ver
bouwd worden.
IN EEN GESLOTEN AUTO IN
DEN AMSTEL.
VIER MENSCHEN DOOR GLAS GEWOND.
Donderdagmiddag geraakte tengevolge van
het breken der stuurstang een gesloten Ford
auto nabij Uithoorn in den Amstel. Alle vier
inzittenden, twee dames en twee heeren, woon
achtig te Weesp gex-aakten te water, doch kon
den door het stuksnijden der kap door ijlings
met een bootje toegeschoten personen worden
gered, meldt de Msb. Alle vier bleken door
glasscherven lichte kwetsuren bekomen te
hebben. Door nabij wonende personen werden
zij van droge kleeren voorzien.
