LETTEREN EN KUNST ATHLETIEK HANDBAL HONKBAL DINSDAG 10 OCTOBER 1933 HAAR HET TOONEEL De Feestvoorslelling van „Jacob van Lennep". DE FIRMA „ADAM EN EVA". De tooneelvereeniging Jacob van Lennep heeft het jubileumseizoen gister in den Stads schouwburg op recht feestelijke wijze ingezet. Er was een volle zaal, een opgewekte stem ming en een vroolijk stuk, waarvan de op voering door het publiek met blijkbaai\genoe- gen is ontvangen. En vergeten wij ook niet Haarlems Symphonie Orkest ..Euterpe", dat onder leiding van zijn directeur, den heer J. A. Meng door zijn medewerking zoo veel heeft bijgedragen tot het verhoogen van deze feestelijke stemming Het officieele gedeelte van den avond speel de zich voor het doek af. Het was het wel komstwoord. dat door den voorzitter van Van Lennep, den heer Jac. van Maris op de van hem bekende vlotte wijze werd gericht tot burgemeester Maarschalk, het eere-comité, den beschermheer en den eere-voorzitter en de loden en donateurs van de vereenigirvg. De heer Van Mariis constateerde met vreugde, dat bijna geen leden in dit lustrum-jaar be dankt hadden en dat hij op dezen feestavond zoovele oude getrouwen gezichten van hen, die na langen tijd thans weer tot de vereeniging waren teruggekeerd in de zaal zag. Hij herin nerde aan de woorden van den beschermheer, op de receptie gesproken, dat Jacob van Len nep altijd veel van gezelligheid had gehouden en veel ook had gegeven om de familiebon den. Deze eigenschappen vond de heer Van Maris in zijn vereeniging terug. Jacob van Lennep was een groote familie, waarin ban den van vriendschap de leden aan elkander verbinden. Met een woord van dank tot allen, die dezen avond waren opgekomen, en spe ciaal tot den directeur van Hout en Plantsoe nen voor de versiering van de zaal en tot Euterpe, voor haar belanglooze zoo zeer ge waardeerde medewerking opende de voorzitter dit voor de vereeniging zoo belangrijke sei zoen. Toen volgde een wel zeer ongewone plech tigheid Een bode nu eens in tegenstelling met den bode uit den Gysbreght een zwijgen de bood plechtstatig den voorzitter een krans aan en wij begrepen dat dit een offi cieele hulde van het gemeentebestuur aan de jubileerende vereeniging beteekende. Het was de eerste keer in mijn lange loopbaan van tooneelrecensent dat ik een dergelijke offl- j cieele huldiging bijwoonde en Jacob van Len nep heeft dus wel alle reden om deze geste van het gemeentebestuur te waardeeren. Met een hartelijk woord dankte dan ook de heer Van Maris voor deze hulde waarop het orkest het Wilhelmus inzette, dat door het pu bliek één van zin al was het dar. niet één van"zang geestdriftig werd meegezongen. En toen eindelijk rees het doek voor de op voering van het Amerikaansehe blijspel „De Firma Adam en Eva". Op dit zilveren feest hadden wij eigenlijk van een vereeniging die zich naar den Hol- landschen schrijver Jacob van Lennep heeft genoemd een oorspronkelijk stuk mogen ver wachten. De stichters van de vereeniging hebben 25 jaar geleden getoond beter te be- grijDen, wat zij aan den naam van Jacob van Lennep verplicht waren en openden met Uit gaan van Glanor. In het programma lazen wij wel een betoog van F. M.. waarin een ver klaring wordt gegeven van de keuze var. dit Amerikaansehe blijspel, maar dit betoog zal wel niemand hebben overtuigd. Geen sterve ling zal van een dilettanten-tooneelvereeni- ging verlangen, dat ..zij zich onder alle om standigheden alleen tot het Hollandsche stem pel moet bepalen", maar het gold hier de feestvoorstelling bij het 25-jarig jubileum van een tooneelvereeniging. die Jacob van Len nep heet. ..Men kan niet steeds de meestal zwaarwichtige en breed uitgesponnen soms banale stukken van eigen bodem den voor keur geven," staat er in net programma. Steeds?neen. maar gisteravond hadden wij gaarne een stuk van eigen bodem gezien. Er zijn ook Nederlandsche „niet zwaar wichtige of breed uitgesponnen banale stuk ken", die zeker ver staan boven het wel vroo- lijke, maar toch zeer onbeteekenende Ameri kaansehe stukje, dat wij nu gisteren kregen, een blijspelletje, waarvan men toch moeilijk kan zeggen, dat ik citeer al weer uit het programma „men er door kennis maakt met de geestesstroomingen buiten onze gren zen". Het spijt mij na dezen feestavond dit te moeten schrijven, maar ik meen. dat dit woord van protest namens de Nederlandsche tooneelschrijvers tegen een dergelijk stukje in een officieel programma van een feestvierende zich Jacob van Lennep noemende vereeniging niet mocht uitblijven. En nu de opvoering. Zij was vroolijk en op gewekt en gaf vooral voor de vele gasten een beeld van het kunnen der werkende leden. De spelers zetten het stuk met het eerste bedrijf vloten prettig in en het zou zelfs een zeer goede vertooning zijn geworden, wan neer men het tempo en het samenspel van I verder had kunnen handhaven. De eerste drie bedrijven brachten echter geen climax en in het derde bedrijf kregen wij zelfs een beden kelijke inzinking. Het haperde daar nog al eens en het was toen alles wel erg mat. De stern- mine was er reeds met het kaartspelen vrijwel uit en van het aardige tooneel met de kranten had bijvoorbeeld veel meer gemaakt kunnen worden. Maar zie, na de pauze kregen wij opeens weer een opleving en was het spel even frïsch en zonnig als het deco*-. zoodat de eind indruk tenslotte allergenoegelijkst was. De kippen hielden zich keurig netjes, zij bleven bescheiden op het tweede plan, en leidden niet zooals wij het wel eens hebben ge zien de aandacht van het spel der men- schen af. Dat wij met dit stuk een blik over de gren zen" wierpen, zal zelfs niemand wel hebben durven volhouden. Het waren geboren en ge togen Hollanders, die wij op het tooneel za gen, en zelfs als je je oogen sloot, was er geen twijfel mogelijk, dat wij niet midden in Haar lem zaten. Wat alles niet belette, dat de volle zaal met blijkbaar pleizier de opvoering volgde. Van de spelers heb ik de heeren Van Hemert en Van Zandbergen en mevrouw Groeneweg gisteren het meest gewaardeerd. Van Hemert zette James King, den mopperigen, maar au fond toch goedhartigen rijken weduwnaar stevig op zijn beenen. Hij was een levend mensch. En hij heeft dezen ouden heer ook met fijne trekjes aardig opgebouwd. Van i Hemert is wel een der beste krachten van Van Lennep, een van de weinige „karakterspelers" onder de dilettanten. Maar hij moet er voor waken zijn woorden niet te veel af te bijten Hij was gisteren in het begin soms bijna niet te verstaan. Van Zandbergen maakte van Horace Pilgrin, den klaploopenden oom. een aardig, vermake lijk type. Hij had in heel zijn houding en ook in zijn oogopslag het slappe van deze op de zakken van zijn familie levende para siet. Een der beste rollen, die wij van den heer Van Zandbergen hebben gezien. Mevrouw Groeneweg gaat steeds meer en meer vooruit. Zij weet nu ook in het Uchte genre licht te blijven en toch steeds kleur aan haar spel te geven. Zij was een levendige Eva King, aan wier flinkheid ten slotte niemand twijfelde. Mevrouw Tuninga beweegt zich steeds gemakkelijk op het too neel. Haar spel is altijd beter dan haar dictie en haar uitspraak, maar zij is een kracht, waarop men altijd weer aan kan. In het laat ste bedrijf, toen Julia als ..vernieuwd" ver scheen, was ook mevrouw Tuninga op haar best. Een aardig levendig en frisch kameniertje, dat naar den heel de omgeving veel moeite biedenden naam van Corinthia luisterde, was Jo van der Laan, die zich als speelster flink ontwikkelt en J. Bennik wist aan tante ,Abby Rocker, die aan de vrouwenbeweging doet, een kordaat, ja bijna mannelijk cachet te geven. Huib Tuninga is een der beste spelers van Jacob van Lennep. maar de rol van een ..swellals Clenton de Witt is, ligt hem min der goed. Het was duidelijk te zien, dat hij er eigenlijk geen raad mee wist en de rol kwam dan ook weinig tot haar recht. Nu moet er kend worden, dat de tooneelkapper wel alles had gedaan om het hem nog moeilijker te maken. Wat een afschuwelijke pruik was dat. die de heer Steenman hem op had gezet. En de heer Steenman heeft nog meer be dorven. Hij heeft ook aan Adam Smith een zoodanig uiterlijk gegeven, dat het bijna niet meer was aan te nemen, dat een lief meisje als Eva King op zoo^n man verliefd kon wor den. Hoe komt de heer Steenman aan zulke pruiken met die leelijke haardotten voor de ooren? Het was jammer, dat de heer Ted de Vries die er in werkelijkheid veel flinker uitziet niet zonder pruik speelde. Ik stel mij dezen Adam Smith, krachtiger, steviger, ro- buster voor dan de heer de Vries hem gaf. Deze Adam moet de gezonde sterke natuur- kerel uit de rimboe zijn. het levend contrast van de slappe King-familie. Dat was de heer De Vries niet. Maar in zijn spel was toch zeer veel goeds. Uitstekend was hij bijvoorbeeld in zijn gesprek met Dr. Jack Jefferson door den heeir Visser vlot gespeeld als hij dezen de bons geeft. Dat was sterk van spel en dictie. En in het laatste bedrijf heeft hij veel bijge dragen tot de prettige, opgewekte stemming van het geheel. Ik schreef reeds, dat de opvoering veel suc ces had, Aan het slot was hartelijk applaus, vooral toen aan de dames bloemen werden aangeboden. Een opgewekt einde dus van een gezelligen, vroolijken avond. J. B. SCHUIL. BALLET JOOSS. Hoe sterk de indrukken zijn geweest, die het „ballet Jooss" hier verleden jaar heeft ge maakt, is gisteren wel bewezen door de zeer groote opkomst van het publiek bij het eerste weder optreden van dit ballet in den schouw burg op het Wilsonsplein. En ook nu werd de avond voor Kurt Jooss en zijn medewerkers niet minder dan een triomf. De groene Tafel blijft nog altijd het meest ontroerende en grootsche nummer op hun programma. Prachtig is dit van uitvoering, nooit verstarrend, telkens vol actie, rijk aan fantasie, diep van gedachten, dramatisch in den sterksten zin van het woord. Nieuw scheen mij de vondst althans ik herinner mij dit detail niet van vorige opvoeringen om de dooden tegen het slot voor de her haling van het spel der diplomaten op te laten rijzen en den jongen, krachtigen sol daat in hun stoet te doen opnemen. Van zeld zame suggestieve werking was dat heffen der handen en langzaam verrijzen der dooden. Bij het défilé der gevallenen voor den dood denkt men onwillekeurig aan dat sarcasti sche en lugubere lied „De Veldheer'' van Moussorgski En hoe geniaal van vinding die triomfale dans van den dood na deze maeca- beren optocht en dan de terugkeer tot het eerste beeld, de zitting der diplomaten, zoo snijdend en vlijmscherp in haar spot. In De groene Tafel werd ook in de uitvoe ring gisteren de climax bereikt. Dit dans drama trof en ontroerde opnieuw door zijn spanning en kracht, zijn rhytmiek en plastiek Voor de pauze wilde het mij nu en dan toe schijnen, of de dansers en danseressen zich niet zoo volkomen gaven als den yorigen keer. of zij vermoeid waren, wat waarlijk geen wonder zou zijn. wanneer men bedenkt, dat zij dien middag ook te Hilversum hadden gedanst en het ballet „De Stad" in het toch reeds zeer lange programma als extra nummer was ingevoegd ter vergoeding van het gemis der piano-soli, die moesten vervallen wegens plotselinge ziekte van den muzikalen leider Fritz Cohen. Dit gemis werd in de begeleiding wel gevoeld, maar de impressario deelde ons mede. dat Kurt Jooss zich onmiddellijk in verbinding heeft gesteld met Han Beuker en bij het volgende optreden van het ballet te Haarlem op Zaterdag 14 October de begelei ding weer op 2 vleugels zal geschieden. Van de nummers vóór de pauze heeft de „Pavane pour une infante défunte" weer den diepsten indruk op mij gemaakt. Hoe ontroe rend dat dansen van het kind, dat als een vlinder telkens wil opfladderen en steeds weer wordt neergedrukt door dien ijzigen gordel van etiquette. En hoe volmaakt is dit in uit voering in dien ijlen» dans van Frida Holst met de trillende armbewegingen en de statig- plechtige. bijna, spookachtige bewegingen van die zes als uit een schilderij van Velasquez getreden figuren. In ..De Stad" miste ik de 2 artisten, die de vorige maal de „moeders" in de arbeiderswijk mimisch en plastisch zoo fel en scherp hadden uitgebeeld. De 2 danseressen, die hen ver vingen waren veel matter en het prachtige moment van de verdediging der kindei-en door de moeders ging dan ook nu vrij wel onge merkt aan ons vooi'bij, al was het dansen der kinderen dan ook thans weer voortreffelijk in die realistische bewegingen. De Zeven Helden, het ballet, waarmee het programma opende, was voor ons geheel nieuw. Als openingsnummer Is deze burlesque, die aan een gedanst sprookje van Grimm doet (Adv. Ingez. Med.) denken, heel grappig en amusant, al hoort dit nummer eigenlijk meer thuis in een program ma van de Blauwe Vogel dan bij Kurt Jooss. In de dansen vooral van de heeren miste ik nu en dan de zekerheid, die juist anders altijd zoo sterk treft in de balletten van dit ensemble. Maar er waren ook zeer geestige en voortreffelijk uitgevoerde fragmenten in dil ballet. Ik denk hier bijvoorbeeld aan het Ver haal van zijn grootsche daad door den held. dat mimisch en plastisch een meesterstukje werd. En hoe pittig en levendig was het slot, het jubelfeest in zijn tourbillante bewegingen. Het Bal in Oud Weenen was ook nu weer het slotnummer vóór de pauze en Kurt Jooss veroverde hiermee opnieuw het publiek. Het was heerlijk licht en gracieus van dans. on stuimig van vaart en fijn geestig in zijn lichte parodie. Als altijd moest het slot worden ge bisseerd. Het succes van Kurt Jooss en zijn ballet was evenals verleden jaar overweldigend. Het publiek werd niet moede de kunstenaars terug te roepen en bracht aan het slot een geestdriftige ovatie aan den genialen leider, toen hij als de dood alleen voor het doek ver scheen. Met verlangen zien wij het tweede op treden van het Ballet Jooss waarop voor het eerst te Haarlem De Verloren Zoon z?.l worden gegeven op Zaterdag 14 October tegemoet. J. B. SCHUIL HAARLEM'S TOONEEL Wat doet mijn vrouw tusschen 2 en 5? Haarlem's Tooneel heeft het winterseizoen op waardige wijze geopend met een voorstel ling vam het blijspel „Wat doet mijn vrouw tusschen 2 en 5?" van Ladislaus Fodor. Aan de vertooning, welke in den Schouwburg aan den Jaaisweg werd gegeven, ging de openbare installatie van den nieuwen beschermheer, den heer G. D. Grata ma, vooraf. De voorzitter, de heer J. A. Kaart Sr., leidde den heer Gratama met eenige vriendelijke woordein bij de leden in, waarop de nieuwe beschermheer zelf het woord nam om zich aan de vereeniging voor te stellen. Hierbij deed hij een beroep op aller welwillendheid, om hem in deze functie, waarin hij geen routine heeft, te steunen, en inzonderheid op de werkende leden, die het peil der ver eeniging door hun vertooningen moeten hoog houden. „Want", aldus de heer Gratama, „ik heb dit eere-baantje gaarne aanvaard, omdat ik mij bewust ben, dait het tooneel een- cul- tureele taak vervult". Tenslotte wees spreker op den samenhang tusschen de tooneelapeel- kunst eenerzijds met de literatuur en ander zijds met de schilderkunst. Geen goed spel kan een voorstelling redden als die decors slecht zijn en omgekeerd kunnen de voortref felijkste decors het gemis aan een goeden en goed uitgesproken tekst niet doen vergeten. De veirtooniing, die hierna volgde, bewees wederom, dat Haarlem's Tooneel niet zoo maar het eerste het beste gezelschap onder de dilettanten is. Uit het onder de beproefde leiding van den acteur Johan Kaart Jr. als regisseur ingestudeerde spel bleek nogmaals met hoeveel ernst en nauwgezetheid deze „liefhebbers" in den waren zin des woords hun liefhebberij opvatten. Wat ook dezen avond aan de voorstelling weer zoo'n prettig karakter gaf, was allereerst de vlotte en prompte afwerking van het pro gram. Alles liep stipt en rustig; men kreeg den indruk, alsof men inplaats van met een pre mière met een reeds lang ingespeeld stuk had te doen. Nergens haperde ook maar het min ste. Ook de correcte, dialect-vrije uitspraak de verzorgde costumeering en de natuurlijke wijze, waarop men in zijn houdingen en be wegingen de voorschriften van den regisseur had gevolgd, werkten mee om den indruk te vestigen, dat men hier met oen beschaafd en kunstzinnig gezelschap te maken heeft. De keu-ze van het stuk was ook niet onge lukkig; liet is lichte en-smakelijke kost, over vijf korte tafereeltjes verdeeld en met een gemakkelijk te volgen dialoog en verrasende ontknoopaingen. Misschien zou men er het be zwaar tegen kunnen inbrengen, dat het pikante gerecht hieT en daar (dn de gesprek ken in het eerste bedrijf bijv.) wat al te ge kruid is, maar de leden hadden hun minder jarige kinderen gelukkig thuis gelaten. Men mag van tooneelliefhebbers veronder stellen, dat zij het répertoire ook van het beroepstooneel volgen, en dus zullen velen van de bezoekers zich den inhoud van het blij spel nog herinneren van de voorstelling, welke het gezelsehap-Saalborn hier ter stede ruim drie jaar geleden van „Wat doet mijn vrouw van 2 tot 5?" heeft gegeven. Men zou dit stuk het blijspel van de jalouzie kunnen noemen, wanneer men daarbij dan maar blijft denken, hoe licht een blijspel in een treurspel kan omslaan. Uit jaloezie komen groote rampen voort en de grootste ontstaan misschien nog uit ingebeelde jaloezie. Strind- berg verwerkte de stof dramatisch, toen hij een echtgenoot aan het malen bracht over het feit, dat een man noodt wiskundig zeker bewijzen kan dat hij de vader is van zijn kind. Ladislaw Fodor kiest den komischen kant wanneea- hij twee vrienden elkander laat op hitsen in wantrouwen jegens de vrouw. Natuurlijk iis dit wantrouwen in dit geval volmaakt ongemotiveerd. Zoowel Maria, de vrouw van den advocaat Faber als Lily, de vrouw van dien architect Rundit, zijn voor beelden van eerbaarheid en ook de beide mannen zijn op het stuk van huwelijkstrouw zuiver op de graat. Zelfs de op heeter daad betrapte mevrouw Van Wessely en de char meur Oharlie maken in dit stuk een onschul- aigen indruk. Het is een klucht van vergis singen en die vergissingen ontstaan door een vulpen. Maar daar zou ik de ontknooping bijna gaan verklappen en ddt zou niet aardig zijn voor de voetbal-scheidsrechters, te wier over staan het gezelschap op 11 November de'ver tooning herhalen zal. Van de spelers traden mevrouw L. Tijsseling als Maria en mevrouw N. Siebold als Lilly, de heeren H. Houtman als de advocaat en N. de Vries als de architect op den voorgrond. De eerstgenoemde actrice hief door haar warm en gevoelig spel het stuk soms uit. de blijspel-sfeer tot een dramatische innigheid op; haar climax bereikte zij in het pleidooi aan 't sloit van heit vierde tafereel. Knap ge stileerd was het spel van haar waardiger tegenspeler Houtman. Komisch, zonder in het banale te vervallen was de heer N. de Vries. Ook in die bijrollen giaven H. van der Horst als Charlie, W. Oostwald Jr. als de verliefde detective, mevrouw J. van Dam als de guitigs echtbreekster. M. E. de Grauw als de klerk en mej. F. Josseaud als het dienstmeisje, goed spel. H. G. CANNEGIETER. SPORT EN SPEL. KRACHTSPORT HAARLEMSCHE KRACHTSPORT VEREENI GING „HAARLEM". De Haarlemsche Krachtsport Vereeniging „Haarlem" organiseert Zaterdag 14 October ha het gebouw ..Olympia" een propaganda- avond gevolgd door een bal. Voor deze wor stel demonstra tie is de medewerking verzocht en reeds toegezegd door de krachtsportver- eeniging „Hercules" te IJmuiden. Het Jazz band „La Argatina zal het feest opluisteren. HENGELEN JUBILEUM-KASWEDSTRIJD D. V. V. Het was Zaterdag 7 October de dag. dat het Vischcollege „De Vereenigde Visschers 20 jaar geleden werd. opgericht. Ter gelegen heid daarvan hield dit college Zondagmorgen een jubileum-kaswedstrijd op witvisch in de Ringvaart tusschen Heemstede en Lisse. De uitslag was als volgt: le prijs J. J. Trak sel (grootste visoh); 2 J. C. Traksel, 21 stuks (kampioen); 3. P. Smit, 4. P. Out, 5. F. Diks, 6. S, van Asten, 7. B. W. Jansen, 8. A. J. Bijster 9 K. Burgers, 10 B. van 't Riet. Na afloop begaf men zich naar het feeste lijk versierde clublokaal in de Doelstraat, waar door den voorzitter, den heer S. van Asten, de prijzen weiden uitgereikt. Ook de contro leur F. Kok. ontving een prijs. Vele gelukwenschen van particulieren en verschillende vischcolleges en bloemstukken mocht het bestuur van D. V. V. in ontvangst nemen. Des avonds kwamen de leden met hun da mes en genoodigden in het clublokaal bijeen, waar de voorzitter van D. V. V. in hartelijke bewoordingen de aanwezigen welkom heette. Spr. richtte zich tot den heer J. J. Traksel, die niet alleen oprichter van D. V. V. was, doch ook 20 jaar de functie van penningmeester vervulde en overhandigde hem een fraai sou venir. Ook mej. Traksel ontving een fraaien spiegel, waarvoor de heer Traksel dank bracht. Verder huldigde de spr. den heer J. C. Trak sel voor de vele werkzaamheden, welke deze in net belang van de Vereeniging heeft ge daan en overhandigde hem uit naam der le den een fraaie schemerlamp. De heer De Piravano overhandigde aan de feestvierende vereeniging een fraaien zilveren beker, geschonken door den heer Visscheï, uit Schiedam, die als wisselbeker zal dienen voor den Bond van Tengelsportliefhebbers voor Haarlem en omstreken, benevens een fraaie zilveren lauwerkrans en twee zilveren takken welke zullen dienen voor den eerstvolgenden wedstrijd. De heer B. Larson, voorzitter van den Bond, feliciteerde de Vereeniging en overhandigde hem namens de aangesloten colleges een fraaie plaque met inscriptie. Hij sprak een er kentelijk woord tot den heer J. C. Traksel. Nadat de voorzitter van D. V. V. woorden van dank had gesproken, was het officieele gedeelte afgeloopen. Toen ging men over tot feestvieren, wat tot diep in den nacht voort duurde. Wintertraining D. A. V. „Gita". Door de buitengewone uitbreiding van het ledenaantal van bovengenoemde vereeniging is wederom een intensieve wintertraining be gonnen. Deze heeft wat zaaltraining betreft, Vrij dagsavonds plaats in de Tetterodestraat hoek Santpoorterstraat, onder leiding van Mej. S. Bakker, leerares lichamelijke opvoeding M. O. Eveneens is er een adspiranten-afdeelinig opgericht. Ook is het actieve bestuur bezig een ge schikte plaats te vinden voor een buitentrai ning op Zondagmorgen. Met deze training wordt zoo gauw mogelijk begonnen. Wintertraining H. A. V. „Haarlem". Zondagmorgen is de H. A. V. „Haarlem" wederom haar wintertraining bij Kraantje Lek begonnen, waarbij veertig athleten acte de presence gaven. De heer Van der Mey zette het doel er van uiteen. Het trainen op den weg is voorzoover voor het wekelijks te volgen trainings-parcours daarvan moet worden gebruik gemaakt, voor het bestuur aanleiding, op die gedeelten eenige voorzichtigheid, desnoods wandelpas aan te bevelen, omdat vele spieren niet tegen een harden bodem bestand zijn. Liever ware het spreker, indien gebruik kon worden gemaakt van een sintelbaan, doch vooralsnog bestaat deze te Haarlem niet, zoodat men dient te roeien met de rimen, die men heeft. De volgende week zal er reeds een geschikte gelegenheid zijn voor massage; het bestuur stelt zich voor wegens de Olympische Spelen in 1936. reeds nu eenige mogelijke krachten voor die wedstrijden aan te wijzen en hun trai ning en massage reeds nu te regelen. In den heer Ouwerkerk bezit de vereeniging thans een bekwaam masseur, waardoor ook op dit gebied aan de steeds grootere eischen kan worden voldaan. Na een korten oproep aan alle leden ook voor het volgend seizoen in den wedstrijd om den Prins Hendrik-beker weder de beste krachten te geven, werd tenslotte het com mando gegeven voor het vertrek van de ge bruikelijke 3 K.M. trainingsronde. De voorbereiding voor het seizoen 1934 is be gonnen RapiditasH. C- R. (81) Aanvankelijk wegen de partijen goed tegen elkaav op. De H.C R.-middenlinie steunt ech ter te weinig, waardoor van haar voorhoede te weinig uitgaat. De Rapiditas-rechtervleugel combineert zeer goed: het gevolg is dat Duyff en Kuyten den stand op 50 brengen. Vóór rust wordt het 70. Na half time heeft H.C.R. haar opstelling gewijzigd; het gelukt haar door Poorter de eer te redden (71Rapiditas wordt geheel te ruggedrongen. Toch weet Roest met een hard schot den voorsprong tot 81 op te voeren. (Dames). LijndenRapidtas 2 (30) Direct ontwikkelt zich een vlug spel, waarbij Lijnden zijn meerderheid meteen in een doel punt weet uit te drukken (10). Door goed verdedigen doelpunt Lijnden voor rust niet meer. Na half-time zijn de rollen omgekeerd?, thans heeft Rapiditas het beste van het spel. De voorhoede krijgt meermalen opgelegde kansen, maar benut die niet. Weldra heeft mej. Paap wederom het na kijken (2Rapiditas zet er nog eens alles op, maar ook thans heeft zij geen succes. Éven voor het einde brengt Lijnden met eert mooi schot den stand op 30, waarmee het einde komt. Alg. Vergadering Ned. Honkbalbond< De algemeene najaarsvergadering van den Ned. Honkbalbond wordt gehouden op Maan dagavond 23 October te Amsterdam. De heeren Frtigte en Kuling brengen daar verslag uit van de door hen geleide compe tities en wedstrijddagen. Vergadering H. C. Haarlem. Voornamelijk ter behandeling van de agen da van de algemeene vergadering van den Ned. Honkbalbond houdt de Honkbalclub Haarlem een huishoudelijke vergadering op Dinsdagavond 10 October in het gebouw „De Nijverheid". Ter viering van het 10-jarig bestaan geeft de Honkbalclub Haarlem een feestavond op Zaterdag 14 October in het gebouw Rose- haghe. KORFBAL UITSLAGEN HAARL. KORFBALBOND. Ie klasse. Oosterkwartier 2De Kennemers 1 11 T. H. B. 1—Haarlem 3 1—0 Ons Genoegen 1Animo 2 21 S. V. 2Zilvermeeuwen 13 2e klasse A: Alw. Ready 1Excelsior 1 51 De Kennemers 2Meerlebosch 1 14 De Thorn 1Zeemeeuwen 1 170 2e klasse B: D. S. V. 1Haarlem 4 13 Flora 1Ons Genoegen 2 62 Palvu 1Oosterkwartier 3 41 S. V. 3—T. H. B. 2 3—4 3e klasse A: Haarlem 5Ons Genoegen 4 90 De Thorn 2Alw. Ready 2 33 Meerlebosch 2Tempo 3 71 3e klasse B: Meerlebosch 3Animo 3 02 Tempo 2Ons Genoegen 3 3—2 Excelsior 2S. V. 4 03 VOETBAL ZANDVOORT—LAAKKWARTIER (7—1). Zand voort heeft Zondag zijn aanhangers verrast met een mooie en alleszins verdiende overwinning op Laakkwartier. In de eerste helft zag het er niet naar uit, dat de thuisclub zulk een groote overwinning zou behalen, want hoewel Zandvoort wel ster ker was, was er bij het begin van de tweede helft pas een 10 voorsprong. Na de rust ging Zandvoort echter steeds beter spelen en overspeelde haar tegenpartij volkomen. In tegenstelling met het spel, dat de Zandvoorters in vroeger jaren vaak speel den, werd nu het spel goed open gehouden, waartegen de Haagsche verdediging niet op gewassen was. Over den wedstrijd het vol gende: Nadat het Zandvoort-doel direct na den af trap in groot gevaar verkeert, worden de geel- blauwen sterker en blijven dit. Toch wordt er vóór de rust slechts één doelpunt gescoord en wel door Schuiten (10). In de tweede helft komt Zandvoort over donderend opzetten en na korten tijd is de overwinning een feit. Weber. Molenaar Schui ten en Van den Bos, zorgen dan nog voor zes doelpunten. Toen de stand 60 was, wisten de Hagenaars de eer te redden. Zandvoort won dus verdiend met 71. Papierfabriek-veteranen. In het Van Gelder's Sportpark speelden Zaterdagmiddag twee veteranen-elftallen, bestaande uit personeel der Papierfabriek een zeer geanimeerden wedstrijd. Er werden niet minder dan 18 doelpunten gescoord; de uitslag was nl. 126. HAARLEM'S DAGBLAD—UNION (3—3). Bovengenoemde ploegen ontmoetten elkaar Zondagmorgen tien uur op het terrein der Groentjes aan den Middenweg. Direct werd door beide partijen flink aan gepakt, met de Groentjes iets in de meerder heid. Door het missen van enkele kansen werd echter niet gescoord. Tot de rust waren verder de partijen vrijwel even sterk, maar gedoelpunt werd er niet, zoodat de rust met blanken stand in ging. Na de thee opende de spil van Union met een tam schot de score, enkele oogenblikken daarna maakte Haarlem's Dagblad gelijk. (1—1). Aan weerskanten werden nog" twee goals gemaakt, zoodat de prettige ontmoeting met 33 eindigde. De heer Stoete leidde correct.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 8