DE SENSATIE VAN GENEVE.
STENO-TYPIST(E)
NAAST
A. PRINS
PIANO- ORGEL- en
THEORIELESSEN
DINSDAG 17 OCTOBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
13
Duifschland's uittreden uit de Ontwapeningsconferentie en
den Volkenbond! Het groote strijdpunt tusschen
Duitsehland eenerzijds, Frankrijk en Engeland anderzijds.
Bemiddelingsplicht van Amerika en Italië, ook onder de
tegenwoordige omstandigheden.
Genève 14 October 1933.
(Van onzen correspondent.)
De laatste dagen van de Veertiende Vol
kenbondsvergadering, twee bijeenkomsten
van den Volkenbondsraad, twee vergaderingen
van het Bureau der Ontwapeningsconferentie,
de conferenties ter vergemakkelijking van den
invoer van opvoedkundige films en ter ver
scherping van den strijd tegen den Vrouwen
handel, het waren alle interessante onder
werpen voor een brief uit de Volkenbondsstad.
Doch vandaag is hun beteekenis plotseling ge
heel in het niet verzonken door het sensatio-
neele nieuws uit Berlijn: de Duitsehe Regee
ring heeft besloten de Ontwapeningsconfe
rentie en tevens den Volkenbond te verlaten!
Niemand nog kon tijdens de zitting van het
Bureau der Ontwapeningsconferentie heden
morgen vermoeden, welk schrikbarend bericht-
ons weldra uit de Duitsehe hoofdstad zou be
reiken. Nadat Sir John Simon had uiteenge
zet,, tot welke gevolgtrekkingen zijn veelvul
dige besprekingen met de delegaties van Ame
rika, Duitsehland, Frankrijk en Italië over den
mogelijken inhoud der te sluiten ontwape
ningsconventie hem gebracht hadden, en na
dat Paul Boncour, Norman Davis en de Ita
liaan di Soragna hun principieele bereidwil
ligheid verklaard hadden tot het sluiten eener
conventie op den door Simon bepleiten grond
slag mede te werken, had baron von Rhein-
baben. die door het nog voortdurende verblijf
van Nadolny te Berlijn thans Duitschland's
vertegenwoordiger in het Bureau der Confe
rentie was, eenvoudig medegedeeld, dat hij de
denkbeelden van Sir John onmiddellijk ter
kennis zijner regeering zou brengen. Het Bu
reau ging hierna uiteen in de overtuiging, dat
wij twee dagen later, wanneer de Algemeene
Commissie weder zou bijeenkomen, wel ver
nemen zouden, of Duitsehland tot verdere on
derhandelingen op dezen grondslag bereid is.
Wij hebben zoo lang niet meer behoeven te
wachten. Reeds een uur na de sluiting dei-
bijeenkomst van het Bureau kwam het groote
nieuws uit Berlijn: Duitsehland treedt uit de
Ontwapeningsconferentie en tevens uit den
Volkenbond! De Duitsehe regeering had blijk
baar reeds gisteren hiertoe in beginsel be
sloten en slechts nog willen afwachten, of
wellicht de zitting van het Bureau nog een
onverwachte wending ten gunste van de Duit
sehe wenschen brengen zou! Nu dit niet het
geval was geweest, volgde hierop onmiddellijk
de bekendmaking van het Duitsehe uittre-
dingsbesluit! De Geneefsche besprekingen van
deze week hadden blijkbaar de Duitsehe re
geering overtuigd, dat het op dit oogenblik
niet mogelijk was de geëischte verwezenlij
king van het beginsel der rechtsgelijkheid te
verkrijgen!
Gelukkig tasten wij op dit oogenblik niet
meer volkomen in het duister, over wat eigen
lijk de gang der besprekingen geweest is en
tot welke concessies aan Duitsehland de an
dere mogendheden bereid zijn geweest. De re
devoering van Sir John Simon heeft hierover
een nuttige opheldering gebracht. Duidelijk
blijkt daaruit, dat de sterk-bewapende mo
gendheden inderdaad in belangrijke, mate
aan de Duitsehe wenschen hadden willen te
gemoet komen. DeS të raadséïaclitigër is liet'
daarom, waarom de Duitsehe regeering thans
plotseling haar geduld heeft verloren en aldus
alle bemiddelingspogingen, die de Amerikanen
en Italianen sinds eenige weken niet zonder
succes hadden ondernomen, weder vergeefsch
heeft gemaakt!
De verklaringen van Sir John Simon, ge
volgd door de principieele instemmingsbetui
gingen van de gedelegeerden van Frankrijk,
Italië en de Vereenigde Staten van Amerika,
hebben ons toch geleerd, dat overeenstem
ming vrijwel over de volgende hoofdpunten
verkregen is:
1. Er zal een overgangstijdperk (volgens
de Fransche wenschen van vier jaren, volgens
die van andere delegaties van korter en duur)
worden ingevoerd, gedurende welken de be
staande bewapeningen niet zullen mogen wor
den vermeerderd:
2. gedurende dezen overgangstijd zal een
internationaal toezicht op de nauwgezette na
leving van dezen bewapeningsstilstand wor
den uitgeoefend;
3. na verloop van den overgangstijd zullen
de „aanvalswapenen" van alle staten in een
snél tempo worden afgeschaft;
4. na verloop van den overgangstijd zal
Duitsehland dezelfde wapensoorten als de
andere staten mogen bezitten.
Dit nieuwe plan verzekerde Duitsehland dus
de inwilliging van zijn voornaamste eischen:
belangrijke bewapeningsvermindering der ove
rige staten door de afschaffing hunner aan
valswapenen, rechtsgelijkheid voor Duitseh
land door de vergunning dezelfde wapensoor
ten te mogen bezitten als de andere landen.
Waarom Duitsehland dit nieuwe plan, dat
groote overeenkomst vertoont met de afspra
ken bij Von Trendelenburg, die Von Neurath
ertoe bewogen zoo optimistisch naar Berlijn
terug te gaan, thans onaannemelijk ver
klaart? Omdat de ontwapening der andere
staten en de toekenning der rechtsgelijkheid
aan Duitsehland niet reeds onmiddellijk zou
den geschieden, doch eerst na een overgangs
tijdperk, waarvan de duur ondanks Fransch
tegenstribbelen, zeker niet langer dan 2 of 3
jaar zou behoeven te zijn! Hierover loopt
thans de geheele strijd: over de vraag, of de
ontwapening, die eeuwenoude wensch der vol
keren, twee of drie jaren vroeger of later in
reeds belangrijke mate zal worden verwezen
lijkt, en of de rechtsongelijkheid, waaronder
de wereld thans reeds vijftien jaren zucht, nog
twee of hoogstens drie jaren zal voortduren!
Diep-treurig is het, dat een meeningsver-
schil over enkele jaren (een seconde in de ge
schiedenis der ontwikkeling onzer bescha
ving!) voor de Duitsehe regeering de oorzaak
is geworden aan alle besprekingen te Genève
een einde te maken! Hitler's besluit, om aldus
door de bekende methode van den slag op de
tafel te trachten zijn zin te verkrijgen, is niet
te billijken, hoeveel sympathie men ook ove
rigens met zijn radio-rede ten gunste van
vrede, ontwapening en rechtsgelijkheid moge
hebben
Doch niet minder diep-treurig zou het zijn,
als thans de andere mogendheden uit mis
plaatst prestige-gevoel in de breuk (die volgens
Hitier zelf nog niet onherroepelijk behoeft te
zijn) zouden berusten. Als Amerika en Italië
thans hun bemiddelingspogingen zouden stop
zetten, als Frankrijk en Engeland geen stem
men van bemiddeling meer zouden willen aan-
hooren! Wij waren te Genève thans reeds zoo
dicht tot een oplossing genaderd, dat het on
verantwoordelijk zou zijn, indien de andere
staatslieden ondanks het onsympathieke der
Duitsehe methode niet toch nog ernaar zouden
streven met de Duitsehe regeering tot volle
dige overeenstemming te komen, zelfs al zou
den zij daarvoor nog eenige nieuwe concessies
moeten, brengen. Er';staat vooïfde geheele wer.
réid te veel op heb', sjoel, dan';' dat de staats
lieden, door de Genééfsche sensatie van heden
begrijpelijkerwijze voor het hoofd gestooten,
thans uit politieke ergernis zich bij Duitsch
land's isolement zouden neerleggen. Meer dan
ooit hebben Amerika eii Italië thans den plicht
hun bemiddelingswérk onverwijld voort te
zetten!
B. DE -JONG VAN BEEK EN DONK.
MUZIEK.
CONCERT DER H.O.V.
De zangeres Ankie van Wickevoort Cromme-
lin, die ook in een vorig seizoen een van de
gasten onzer H. O. V. was, heeft op het con
cert van 1.1. Zondagavond ons de lente in 't
hart gezongen, terwijl daarbuiten de natuur
zich op den komenden whiter voorbereidt.
„Lerehen jubeln himmelwarts imd das Herz
vergisst den Schmerz" zong zij in Strauss'
Geschichten aus dem Wienerwald, en waar
lijk, voor den zang een Hollandsche leeuwerik
als zij ruil ik gaarne dien van een half dozijn
Italiaansche en Boheemsche nachtegalen. De
meeste coloratuurstemmen klinken min of
meer schraal en in de hoogste liggingen
scherp, zoodat een Italiaansche soprano leg-
giero mij vaak aan een es-klarinet herinnert;
bij Ankie v. Wickevoort Crommelïn blijft
het een en al welluidendheid, al verstout zij
zich tot de hooge es te stijgen. Frischheid.
zuiverheid, welluidendheid: ziedaar haar zang.
en ik ben overtuigd, dat zij een gaarne gezie
ne en gehoorde gast zal blijven.
Twee nummers droeg de zangeres voor: het
bovengenoemde van Joh. Strauss en de Czar-
das-aria uit „Die Fledermaus" van denzelf
den componist. De orkestpartij werd volgzaam,
doch over 't geheel iets te luid gespeeld.
De geheele avond was in den lichten stijl
gehouden, al werd in de Balletmuziek uit
Schubert's Rosamunde bij wijlen een ernsti
ger toon aangeslagen; ernstiger, ook onbere
kenbaarder na de gladheid van Mozart's
„Kleine Nachtmusik" en Beethoven's Prome-
theus-Ouverture, en eigenlijk veel genialer
Gfen deze beide. Het tweede gedeelte van het
programma was aan Strauss en Léhar gewijd
en ik moest onwillekeurig aan het spotversje
denken: „Strauss ist ein grosses Genie, aber
ganz ohne Melodie; nun, so hör mal Léhar an.
dass ist ja doch ein ganz andrer Mann!" Maar
dat betrof niet Johan, doch Richard Strauss,
en in vergelijking met de muziek van den
Walskoning maakte die van Léhar nog een
vrij pover figuur: zoetelijk en banaal. De
„Lustige Wittwe"-potpourri was nu niet be
paald een waardig slot van dit concert, dat
aanzienlijk meer bezoekers getrokken had dan
dat van den vorigen Zondag, en waarop onze
H. O. V. over 't geheel goed speelde en Mari-
nus Adam met temperament zijn schare
aanvoerde.
K. DE JONG
HAARLEM'S SALON-ORKEST.
De 5de Amusements-avond van H. S. O. zou
volgens het programma in de groote zaal van
den H. K. B. plaats hebben. Doch toen ik te
gen het vastgestelde aanvangsuur aan het ge-
houw van den Keeshond kwam was daar be
neden alles donker en de Cerberus, een keu
rige piccolo, wist van niets. Informatie hielp:
de amusements-avond bleek naar Dreefzicht
verplaatst, omdat aan H. K.' B. nachtpermissie
geweigerd was. Dus een, twee, drie als wijlen
snelvoetige Achilleus naar D. Z., dat wèl n. p.
had. Daar was alles licht en fleurigheid en de
bloemen schenen met de dames om den prijs
te willen dingen. Inderdaad zou er een wed
strijd gehouden worden, maar het zouden niet
de kinderen van Flora en die van Homo sa
piens zijn, welke tegen elkaar in het krijt zou
den treden. Dirigenten zouden elkaar de eere-
palm betwisten: een kamp in het vooruitzicht,
die elk rechtgeaard muziekverslaggever lok
ken moest.
Eer het echter zoover kwam, moest er nog
heel wat afgewerkt worden De opening dooi
den heer Sperkman nam weinig tijd in beslag.
H. S. O. zat klaar en entameerde terstond
Reissiger's Ouverture „Die Felsenmühle", een
oud paradepaardje van vele vorige-eeuwsche
orkesten, maar immer nog een vlot dravertje,
dat onder uitstekende dressuur op de baan
verscheen, en het snelle 'tempo bleek geen be
zwaar om alle hindernissen keurig te nemen.
Het werd het beste nummer van H. S. O.'s pro
gramma: de rest stond muzikaal veel lager. Ik
behoef die niet gespecificee'rd na te gaan. Er
werd al spoedig van de gelegenheid tot dansen
gebruik gemaakt en wel in zóó ruime mate
dat het in de dansruimte ijselijk eng. was.
Maar ik heb te weinig verstand van de mo
derne dansen om er ook maar iets moois in
te kunnen ontdekken en betreur nog altijd
de verdwijning der „Lanciers"-quadrille, die
ik in mijn jeugd leerde.
Een humoristisch echtpaar, de heer en
Mevr. Tunnner, zorgde voor afwisseling en had
blijkens het applaus veel succes, doch ook hun
kunst ligt buiten het bereik van mijn criti-
sche pen.
Het wachten was, wat mijn collega's en mij
betreft, op den dirigeerwedstrïjd. Vóór deze
beginnen kon, moest een groot aantal loten,
waarvan doel noch prijzen bekend gemaakt
werden, door de aanwezigen genompn zijn. In
't begin wilde het met de plaatsing niet vlot-,
zoodat ze tenslotte bij pakjes van 10 of 20
geveild werden en koopers vonden. Toen ze
eindelijk alle geplaatst waren kwam de aap
uit de mouw: er zouden 3 nummers getrok
ken worden en wie dat nummer had was door
het lot aangewezen om te dirigeeren! Ik kan
me voorstellen, dat het menig lotsbezitter te
moede was als vroeger een nihilist, als er ge
loot werd om een czaar te vermoorden. Zelf
had ik gelukkig geen lot genomen en ik voelde
me dus veilig.
De speaker sprak een bemoedigend woord,
zei dat niemand behoefde te schromen, want
dat het orkest op alles voorbereid was. De
nummers werden door een dame getrokken.
Het eerste dat uitkwam bleek te behooren
aan een dubbelganger van Dr. P. van Anrooy.
Dat was dus alvast een gelukkig toeval.
Voor het tweede meldde zich niemand. Dat
was dus een nihilist of niet.
Het volgende was in het bezit van iemand
die een in muzikale kringen bekenden naam
draagt en als laatste kwam uit de bus het
eigendom van een Haarlemsch Kamerlid.
Dat de uitslag der trekking reeds veel vroo-
lijkheid verwekte, is te begrijpen. Maar dat
was nog maar 't voorspel of preludio van het
pezzo giocoso oftewel de jolijt.
De deelnemers aan den wedstrijd hadden
alleen in zooverre zeggingschap in de keuze
der onder hun leiding uit te voeren werken, dat'
ze mochten kiezen: wals, of foxtrot, of tango,
en kregen een stoelpoot als dirigeerknots.
Van Anrooy begon, maakte aanmerkingen,
die niet gerespecteerd werden en behaalde een
reusachtig succes. No. 2 trok jas en vest uit.
evenals Mengelberg op een repetitie, doch was
geen Mengelberg, want hij tikte ook niet één
maal af. De Hoogedelgestrenge zwaaide de
knots zeer elegant, zelfs boven zijn hoofd, en
vermocht evenmin als zijn voorgangers het
stabiele en eigenzinnige orkest in de war te
sturen.
De uitslag der „verdekt opgestelde jury"
richtte zich naar het oordeel des publieks. En
zoo kreeg v. Anrooy den eersten prijs, een
schemerlamp, de staatsman-musicus, die ik
dus maar Paderewski zal noemen den twee
den en Mengelberg den derden.
De idee was origineel en de uitvoering er
van hoogst vermakelijk.
Na dezen interessanten wedstrijd zijn de mu-
ziekverslaggevers hoogst tevreden huiswaarts
gegaan: 't was half twaalf.
Het feest duurde nog voort.
K. DE JONG.
DE PRIX DE ROME IN DE
GRAVEERKUNST.
Deze week is in de Rijksakademie van
Beeldende Kunsten te Amsterdam een ten
toonstelling ingericht van de werkstukken,
voor bovenstaanden wedstrijd vervaardigd.
De tentoonstelling is voor belangstellenden
vrij te bezichtigen tot en met a.s. Zondag
middag. Daar de eerste prijs, de eigenlijke
Prix, ditmaal is toegekend aan een nog'jeug
dig en buiten de Akademie volslagen onbe
kend artist, den heer Brinks, was onze
nieuwsgierigheid geprikkeld. Ook leek het van
belang bij deze gelegenheid eens na te gaan
wat het onderwijs in de graveerkunst aan
onze eerste nationale instelling opleverde, nu
er sprake van schijnt hét ambt van hoog
leeraar in dat vak hetzij op te heffen, hetzij
in een lectoraat om te zetten.
Onze genegenheid voor de prentkunst heeft
in het geëxposeerde menige schoone belofte
gevonden, zonder tot een enthousiasme te
kunnen geraken door onverwacht gevonden
schoonheid of oorspronkelijkheid. Het zou
een wonder geweest zijn zoo het anders ware
uitgevallen, want de gebondenheid waardoor
ieder, die aan een wedstrijd deel neemt, zich
gehandicapt voelt, kan niet gunstig werken
op mogelijke oorspronkelijkheid of spontane
schoonheidsuiting.
Het opgegeven onderwerp'voor de gravure:
de apostel Petrus die op Jezus' bevel een visch
vangt uit wier bek hij een geldstuk zal halen
om dat naar billijkheid te yerdeelen
zal wel geheel volgens de regelen van den
wedstrijd zijn uitgezocht, er zullen echter
maar weinig jeugdige artisten zijn die bij het
kennisnemen van de opgaaf onmiddellijk ge
dacht hebben: „dat is nu juist wat ik dol
graag wou maken" en daarna met élan
aan het ..werk. getogen...zijp_...,;D,e vorm, die,
'aan deze soort offic-ieeie- pqdstf'ijden vér-'
bonden is, lijkt verouderd ert;meri bewijst, ge
loof ik, den Bijbel geen dienst door dat Boek
maar steeds als fournisseur de prétextes te
gebruiken. -
Voor een deel der jeugd van tegenwoordig
is het ongetwijfeld een hooge muur, waar
het begriploos tegenaan staart en waaruit
het niet het zuivere water eener artistieke
prestatie kan slaan. Dit mag men bij het
bezien dezer werkstukken niet over het hoofd
zien en een tekort aan inspiratie den mede
dingers niet te zeer aanrekenen. Het blijven
arbeidsproeven en men dient al blij tè zijn,
zoo de tradities niet al te slaafsch gevolgd
worden. Zoo men de oorspronkelijke gravure
in het moderne leven nog een kans wil geven
zou het misschien aanbeveling verdienen al
vast te breken met dat voorschrift uit de
oude doos, om almaar weer de Bijbelsche
Geschiedenis te plunderen en liever der jeugd
iets anders voor te stellen.
De beide kampoenen die den eindstrijd om
den Prix en den tweeden prijs bereikten,
waren de heeren Levigue en Brinks. Den
eersten kende men door zijn reputatie van
de beste leerling, momenteel, van Professor
Aarts te zijn, en door eenig reeds gepubli
ceerd klein werk als Ex-Libris, door hem
gestoken. De nog jeugdige heer Brinks, een
schoonzoon van den bekenden schilder Jan
Sluyters. kwam plotseling als ernstig gra-
veer-candidaat in het strijdperk en ging met
den Prix strijken. Onder zijn leef tij d-genoo-
ten stond Brinks reeds als fameus teekenaar
aangeschreven, zijn graveertalent moet hij
in korten tijd hebben ontwikkeld met het
zooeven vermelde succes.
Zonder twijfel wint hij in het souplesse en
aanpassingsvermogen verre van Levigue. Zijn
compositie is gevuld, doch traditioneel, ter
wijl bij Levigue bepaalde leegten hinderlijk
zijn. Doch daartegenover staat dat in de
gravure van den laatste sommige fragmenten
van een zoo prachtige graveer-techniek zijn
als in Brinks' prent, die egaal-knap en cere
braal aarzelloos geconcipieerd, is, niets voor
komt.
Beiden, den onverwachten winnaar zoowel
als den onverwachts geslagene mag men
verder geluk op het moeilijk graveerpad van
harte toewenschen. Het is toch al niet met
rozen bestrooid.
J. H. DE BOIS.
IJMUIDEN
BESOMMINGEN.
Trawlers:
Amsterdam IJm. 58 375 manden f 2500.
Adriatic IJm. 18 500 manden f 3200.
Adelante IJm. 19 550 manden f 2680.
Bloemendaal IJm. 71 390 manden f 2630.
Johanna Marie IJm. 238 60 manden f 1420.
Zeeleeuw IJm. 29 155 manden f 3160.
Emma IJm. 177 150 manden f 2420.
Dolfijn IJm. 103 65 manden f 1670.
Kotters: O 325 f 330, FN 57 f 600, FN 163
f 680, IJm. 17 f 360.
Pekelharing: KW 52 f 643, Victor f 3400.
MARKTPRIJZEN
Tarbot per K G. f 0.65—0.60
Tongen per K.G. f 1.851.50
Kleine schol per 50 K.G. f 24.504.90
Schar per 50 K.G. f 1612
Tongschar per 50 K.G. f 30
Rog per 20 stuks f 135
Vleet per stuk f 2.080.75
Kleine poon per 50 K.G. f 5.602.80.
Groote schelvisch per 50 K.G. f 30
Middelschelvisch per 50 K.G. f 3024.
KI. middelschelvisch p. 50 K.G. f 2511.
Kleine schelvisch per 50 K.G. f 144.50
Kabeljauw per 125 K.G. f 6037
Gullen per 50 K.G. (groote) f 1811.50
Idem kleine f 113.50
Leng per stuk f 1.300.50
Wijting per 50 K.G. f 6—3.50
Koolvisch per stuk f 1.500.60.
Makreel per 50 K.G. f 5.30—3.30 -
Kleine hake per 50 K.G. f 3323
SANTPOORT
NED. HERV. KERK.
Door het college van notabelen is tot kerk
voogd benoemd de heer T. F. Roos. In plaats
van den heer Van Staalen is tot ouderling be
noemd de heer J. J. v. Wort, en in diens plaats
tot diaken de heer H. Schippers.
BLOEMENDAAL
HET GEMEENTEPERSONEEL.
DE VACANTIETOESLAG.
In ons nummer van Vrijdag j.l. werd door
ons medegedeeld, dat B. en W. voorstellen, om
de verordening op de toekenning van vacan-
tietoeslag in te trekken en dat het Georgani
seerd Overleg zich daarmede kan vereenigen.
Van de zijde van het Georganiseerd Over
leg deelt men ons mede, dat dit niet juist is.
De vertegenwoordigers der organisaties
meenden, dat juist de minst bezoldigden door
dezen maatregel zullen worden getroffen, om
dat de vacantietoeslag geldt tot inkomens
van f 2000. Na langdurige besprekingen ble
ven B. en W. en de Raadscommissie bij hun
meening en spraken de betrokken organisaties
zich uit tegen afschaffing maar kon er zich
mee vereenigen als de toeslag werd gehalveerd
De Raad zal nu moeten beslissen.
GEMEENTERAAD.
Er wordt een openbare vergadering van
den Raad der gemeente Bloemendaal gehou
den op Donderdag 19 October 1933 ten 14
ure ('snamiddags 2 uur) in het raadhuis te
Overveen.
De agenda luidt:
1. Ingekomen stukken.
2. Benoeming plaatsvervangend lid v. d.
commissie voor georganiseerd overleg (vaca
ture Laan).
3. Extra aflossing op de 5 pet. geldleening
1915, aangegaan ten behoeve van het Gas-
en Waterbedrijf.
4. Aflossing der 5 pet. geldleening 1918 en
aangaan eener 4 14 pet. geldleening.
5."Vaststelling rekening over 1932 van de
Gezondheidscommissie.
6. Verleening afschrijving van hondenbe
lasting 1933.
7. Verhuur terrein bij den Zeeweg aan G.
Hoffschlag.
8. Verkoop strook grond langs de Willem de
Zwijgerlaan aan het Kennemer Lyceum.
9. Wijziging verordening op de levering van
duinwater.
10. Wijziging verordening op de levering
van gas.
11. Wijziging bijslag verordening V.H.O. en
M. O. 1929.
12. Vaststelling nieuwe regeling voor de
vergoeding aan plaatsvervangende hoofden
L. O.
13. Voorstel tot tijdelijke korting op de sa
larissen.
14. Voorstel tot intrekking der verordening
op de toekenning van vacantietoesïagen.
15. Bezoldiging extra-werkzaamheden op
de kweekerij.
16. Vaststelling verordening, regelende de
rangen enz. van het politie-personeel.
17. Vermindering der kleedingtoelage van
het politiepersoneel.
18. Definitieve vaststelling der bebouwings
voorschriften ex art. 43 Woningwet.
19. Ontheffing bepalingen der bouwveror
dening.
20. Aanvrage crediet voor werkverruiming.
NIET .ALMELO MAAR HELLENDOORN.
In ons nummer van Zaterdag vermeldden
wij in den kop van een bericht, dat in ver
band met het feit, dat de directie van de
Kon. Stoomweverij te Nijverdal. wier kan
toren gevestigd zijn te Almelo, aan het ge
meentebestuur van Hellendoorn had doen
weten, dat het personeel ten minste tot 1
April 1934, weer elke week zal kunnen wer
ken, de gemeenteraad van Almelo de zake
lijke belasting op het bedrijf had afgeschaft.
De lezer zal begrepen hebben dat, zooals
trouwens ook uit het bericht blijkt, dit had
moeten zijn: de gemeenteraad van Hellen
doorn.
Maandag had op de algemeene begraafplaats te Brammen de teraardebestelling plaats van
het stoffelijk overschot van den reserve-luit. der huzaren, laatst luitenant-vlieger Jhr.
A. J. M. van Coehoorn van Sminia, oud- Heemstedenaar, die bij het vliegongeluk te
Lienden om het leven is gekomen. De dorpelingen toonen langs deji weg een groote
belang stelling.
In plaats van kaarten
Met dank aan God geven wij
kennis van de voorspoedige ge
boorte van onze Dochter
GEZIXA
Mr. P. VAN DRIEL
H. VAN DRIEL
ZOMER
Haarlem, 16 Oct. 1933
Tetterodestraat 63 rd.
Getrouwd:
M. A. L/IEFTIXCK
W. H. A. COEXEX
Buitenzorg (Java)
7 Oct. 1933
Heden overleed plotseling
onze geliefde Echtgenoot.
Vader, Behuwd- en Groot
vader. de Heer
Lodewijk Albertus
Ophuysen
in den ouderdom van S0
jaar.
Uit aller naam:
Wed. J. C. OPHUTSEN-
DIJKLAND
Haarlem. 16 Oct. 1933
le Zuidpolderstraat 75
De teraardebestelling zal
plaats hebben op Donder
dag 19 October a.s. des mid
dags om 2 uur. op de Al
gemeene Begraafplaats te
Haarlem ingang Kleverlaan
Vertrek van het sterfhuis
1.15 uur.
23 OCT. aanvang eui'sus
TYPEX, totaal 10.0»
STENO, p. mnd. 3.50
Prosp. gratis. Inlicht, dage!.
Oude Gracht 71, Teler. 14517
INSTITUUT PONT
Onze lieve Vrouw en
Moeder
Johanna Heyletta
Kuypers
is heden in den ouderdom
van 74 jaar overleden.
Haarlem:
H. M. E. VAN DOBBEX
Utrecht:
N. C. A. VAN DOBBEN
Heemstede:
C. E. G. VAN BRAAM
HO UCICG EEST-
VAN DOBBEN
A. J. VAN BRAAM
HO UCICG EEST
Haarlem, 14 October
Wagenweg 47.
Belangstellenden wordt ver
zocht geen bezoek te
brengen.
De teraardebestelling zal
plaats hebben op Woens
dag IS October te 12 uur
op de begraafplaats te
Heemstede
onze bestaande perfecte methode
van chemisch reinigen thans
Hcerenkleeding stoomen volgens
TARIEF A:
Heereneostuum 2.25
Demi-salson 2.25
Winterjas 2.75
Uitvoerige inlichtingen in onze
filialen en bij onze bestellers.
diploma Conservatorium A'dam
Piano- en Theorielessen voor
beginnelingen, gevorderden en
niuziekstudccrenden
TEMPELIERSSTRAAT 20
Telefoon 11221
MUZIEKONDERWIJZER-ES
heeft nog eenige uren disponibel
voor het geven van
Br. no. SI67 bur. van dit blad.
De curator in het faillissement
der Handelsvennootschap onder
de firma van Deursen en Co., ge-
estigd te Santpoort, brengt ter
kennis van crediteuren dat heden
door hem ter Griffie van de Ar
rondissement-Rechtbank te Haar
lem Ls gedeponeerd de eenige uit-
deelingsltjst in dit faillissement,
welke lijst aldaar gedurende 10
dagen na heden ter kostelooze in
zage van crediteuren ligt.
De curator:
Mr. T. A. M. A. VAN LÖBEN
SELS
Kruisweg no. 63.
De curator in het faillissement
van JAC. STOLWIJK. Muzlek-
handelaar te Haarlem, brengt ter
kennis:
1). dat de lijsten der voorlooplg
erkende schuldvorderingen ter
griffie van de Arrondissements-
Rechtbank te Haarlem zijn gede
poneerd om aldaar ter kostclooz®
inzage te liggen voor crediteuren.
2). dat de verificatievergadering
zal plaats hebben op Saterdag 21
October 1933 des voormiddags te
11 uur in het Palels van Justitie
aan de Jansstraat no. SI te Haar
lem.
Mr. F. M. HAGEMEIJER
curator
Haarlem, N. Gracht no. 57
EENSTEMMIG
is het gunstig oordeel zoowel der
II.II. Medici als der patiënten,
over de nooit falende werking van
Aambetenzalf van Broeder Bene-
dictus-. Prijs per pot 1.Ver
krijgbaar bij apothekers en dro
gisten.
