Hoe
en hoe
eenvoudig
doel
treffend!
DONDERDAG 26 OCTOBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
5
„LOOSJES" 150 JAREN
„BOEKVERKOOPER".
BELANGRIJK JUBILEUM VAN EEN OUDE
HAAKLEMSCHE ZAAK.
Adriaan Loosjes Pzn., de stichter der zaak.
Op 13 Mei 1761 werd Adriaan Loosjes ge
boren als zoon van Petrus Loosjes Adsz. aan
den Hoorn op Texel, waar deze leeraar der
Doopsgezinden was; in 1762 vertrok hij naar
Monnikendam en vervolgens naar Haarlem.
Adriaan was aanvankelijk eveneens tot den
predikdienst bestemd; hij doorliep de Latijn-
sche scholen, woonde eenigen tijd de lessen
bij van het Athenaeum te Amsterdam, doch
verkoos naderhand den boekhandel.
„12 Augustus 1783 wierd Gildebroeder
Adriaan Loosjes Petrusz. en heeft zijn proef
gedaan met binden van een beschrijving van
Haarlem Fol. in een Ribbenband, welke proef
door Deken en Vinders goedgekeurd zijnde,
hij als Lid in den gilde is aangenomen" al
dus luidt de verklaring in het Gildeboek, be
rustende in het Gemeente Archief te Haar
lem.
27 September 1783 koopt A Loosjes Pzn. van
Franciska Kluyskens Huis en Erve aan de
Damstraat zuidzijde „nabij de geweezene
Groenmarkt"; kort daarop treedt hij in het
huwelijk en „zet zich in genoemd perceel ne
der als Boekverkooper".
Loosjes besteedde den tijd. die hem van
zijne bezigheden overbleef, aan letterkundi
gen arbeid; wanneer men de titels van zijn
werken optelt, acht men het bijna onmoge
lijk. dat een mensch in den tijd van 40 jaren
zoo'n omvangrijken arbeid wist te verrichten,
waarbij nog vermeld dient te worden, dat in
het maatschappelijk leven een belangrijke
plaats door hem werd ingenomen. Zoo ,vin-
den genoemd, als medeoprichter van1
het „Haarlemseh Departement tot Nut vans
't, Algemeen" en van de „Vereeniging tot be
vordering van de belangen des Boekhandels",
als mede-directeur van Teyïer's Genootschap
en in vele betrekkingen in zijn Kerkgenoot
schap.
„Die zijn tijd goed .op woeker zét, verdub
belt dit geschenk tienvoudig" schreef de hoog
leeraar Hofman Peerlkamp in zijn lofrede, na
Loosjes' onverwachtsch heengaan, op 28 Fe
bruari 1818.
De zaak werd voortgezet door en onder den-
naam van Wed. A. Loosjes Pzn., haar belan
gen werden behartigd door den eenigen zoon
Vincent, geboren 1787, die een drukkerij bezat
aan de Lange Veerstraat, waarvoor door zijn
vader op 31 December 1805 van Cornelis de
Vries waren gekocht: „Drukkersgereedschap
pen bestaande in een pers, corrigeersteen,
ramen, diverse soorten van letters en al wat
verder behoort tot de drukkerij, waarop se
dert de laatste jaren tot nu toe de Algemeene
Kunst- en Letterbode is gedrukt geworden".
11 Maart 1818 verleende mejuffrouw Cor
nelia Johanna Herdingh, Wed. A. Loosjes Pz-n.
procuratie aan haren zoon Vincent, die zijn
vader evenaardde in werkzaamheid; ook op
letterkundig en maatschappelijk terrein
speelde hij een groote rol. Deze Vincent over
leed 3 April 1841, zes weken tevoren was zijn
echtgenoote heengegaan, hem 11 kinderen
nalatende. Diens zaken werden voor de min
derjarige kinderen in beheer genomen door
de heeren Jacob van Westerkappel Jr., com
missionair, als voogd en Jan Nieuwenhuyzen,
apotheker, als toeziende voogd onder den
naam van Erven Vincent Loosjes.
Toen nu 4 jaar later, 16 Juni 1845 mevrouw
de Wed. A. Loosjes Pzn. overleed, werden „De
Boekhandel, behoorende tot de nalatenschap
van de Wed. A. Loosjes Pzn. en de Drukkerij,
'behoorende tot de nalatenschap van Vincent
Loosjes" gecombineerd voortgezet onder toe
zicht van bovengenoemde voogden onder den
naam „De Ei-ven Loosjes".
Hierin was als eerste der kinderen werk
zaam de heer Vincent Loosjes, geboren 10
Februari 1833. Toen deze op jeugdigen leeftijd
stierf in 1857, werd de heer Pieter Loosjes,
geboren 1834, geroepen, de leiding op zich te
nemen, deze genoot toen zijn opleiding bij
de firma Van Stockum in Den Haag. Om
diens zwakke gezondheid werd het evenwel
wenschelijk geacht, ook zijn broeder in de
zaak op te nemen.
Op 1 Mei 1860 verklaren Pieter Loosjes en
Jan Izaak Loosjes met elkaar te zijn over
eengekomen den boekhandel, boek- en plaat
drukkerij en het uitgeven van boeken, die
door hunnen overleden broeder, den heer
Vincent Loosjes is uitgeoefend onder de firma
De Erven Loosjes onder dezelfde firma voor
gezamenlijke rekening voort te zetten in de
zelfde perceelen aan de Oudegracht, waar
heen inmiddels de zaak verplaatst was.
Na overlijden van Jan Izaak Loosjes op 12
Januari 1881 zet de heer P Loosjes de zaken
voort, totdat hij op 1 Januari 1898 eene ven
nootschap aangaat met zijne zonen, de hee
ren Vincent en Martinus, met behoud van
den firmanaam. De heer Vincent beheerde
Boekhandel en Uitgeverij, de heer Martinus
de Drukkerij. In 1901 trad eerstgenoemde uit
de vennootschap, hij zette onder eigen naam
de uitgeverij voort tot 1909, toen hij zijn
fonds verkocht (behoudens de Hollandsche
Revue). Boekhandel en' drukkerij werden on
der den alouden naam voortgezet door den
heer M. Loosjes tot 1920. toen de boekhandel
op 1 Januari werd omgezet in een Naamlooze
Vennootschap onder directie van den heer
A. van Weerden nv>* hnv.n-i van den naam,
die ging luiden: N.V. Boekhandel De Erven
Loosjes waarvan de heer M. Loosjes presi
dent-commissaris werd en nog is.
Het is voor een niet- gering deel te danken
aan het initiatief en de groote vakbekwaam
heid van den heer Van Weerden, die ook bij
zijn vakgenooten hoog staat aangeschreven,
dat „de zaak van Loosjes" nog steeds zulk
een uitmuntenden naam heeft.
De Drukkerij ging een jaar later in andere
handen over en werd voortgezet onder den
naam „Drukkerij voorheen De Erven Loosjes".
Op 24 April 1920 werd de Boekhandel ver
plaatst naar het pand Groote Houtstraat 100
met daarachter gelegen expeditie en garage
aan de Nieuwstraat 5. Het gespecialiseerde
bedrijf van „boekverkooper" is dus thans 150
jaren onafgebroken onder „Loosjes" naam te
Haarlem uitgeoefend.
Uit het voorgaande blijkt, dat wij hier dus
niet te doen hebben met een jubileum van
„De Erven Loosjes" maar van „Loosjes".
Als men nog niet wist, hoe bekend deze
oude zaak is. zou dit ten overvloede kunnen
blijken uit het feit, dat in 1927 een briefkaart
uit Amerika, met het adres: „N.V. Boekhan
del Erven Loosjes. Holland" prompt te Haar
lem in de Groote Houtstraat werd bezorgd!
De juiste datum waarop de zaak in de
Damstraat in 1783 werd geopend, is niet be
kend, maar de bedoeling is. het jubileum op
1 November a.s. te vieren. Des middags van
35 uur zullen commissarissen en directie
dan receptie houden aan de zaak in de Groote
Houtstraat. En van Maandag 30 October tot
en met Zaterdag 4 November zal aan de zaak
een kleine maar interessante tentoonstelling
wórden gehouden van boek- en plaatwerken,
portretten en belangwekkende stukken, be
trekking hebbend op de geschiedenis dei-
zaak.
ONEENIGHEID BIJ DE
VOLKSZANGVEREENIGING.
TOT UITING GEKOMEN OP DE ALGEM.
VERGADERING.
Woensdagmiddag hield de Nederlandsche
Vereeniging voor den Volkszang in Brink-
ma nn haar algemeene vergadering. De
agenda werd niet afgewerkt, daar na het
tweede punt, de notulen, een vraag werd
gesteld, betreffende oneenigheid in het
hoofdbestuur, welker behandeling den ge-
heelen middag in beslag heeft genomen.
Vier van de zeven hoofdbestuursleden
hadden n.l. te kennen gegeven dat zij geen
zitting meer wenschten te hebben in het
bestuur. Een van hen de heer J. P. I
Brouwer, uit Breda, de penningmeester,
heeft later deze ontslagaanvrage ingetrok
ken. Doordat de overigen hun voornemen,
niet langs den officieelen'-weg aan het hoofd
bestuur' te kennen hadden gegeven, bleef de
discussie gegrondvest op mededeelingein,
diie aan de afdeelingen en aan de bestuurs
leden persoonlijk waren gedaan. De aftre
dende leden waren.mej. J. C. Beekman uit
Arnhem en de heeren Jac. Weber uit Arnhem
en W. Donkersloot uit Culemborg.
De oneenigheid was ontstaan doordat een
tekstboek der vereeniging was gedankt,
waarin vele fouten stonden, zoodat een ver
beterd blad moest worden uitgegeven wat
de vereeniging f 40,kostte. Er zijn toen
brieven geschreven over en weer. wat tot
onaangenaamheden aanleiding heeft ge
geven, doordat vooral mej. Beekman soms
zeer scherp en persoonlijk is geworden.
Sommigen stelden voor de aftredende leden
her te benoemen, om zoo het bestuur te
noodzaken tot overeenstemming te komen.
Tenslotte werd met algemeene stemmen
een motie aangenomen der afdeeling Utrecht
welke een commissie instelde die de kwestie
zal onderzoeken binnen twee maanden,
waarna er weer een algemeene vergadering
zal worden belegd. In deze commissie heb
ben leden zitting van de afdeelingen Apel
doorn, Deventer, Rotterdam, Bloemendaal,
en Haarlem, welke laatste afdeeling dit jaar
is toegetreden.
Een motie waarin de afdeeling Utrecht
voorstelde dat de vergadering haar afkeu
ring zou laten blijken dat de leden van het
hoofdbestuur die hun ontslag hebben aan
gevraagd niet aanwezig waren opdat men
klare wijn kon schenken, werd met 1810
stemmen verworpen. De voorzitter, de heer
F. A. Kingma uit Den Haag, deelde tenslotte
mede dat hij met nadruk wilde zeggen dat
de vereeniging zoowel op politiek als op
godsdienstig terrein volkomen neutraal was.
is, en zal blijven.
DE 31e OCTOBER
WERELDSPAARDAG.
Wat dat wil zeggen?
Over de geheele wereld wordt gespaard
bij alle beschaafde natiën bestaat- een ge
organiseerd spaarbankwezen. Doch evenals
aard en karakter der volken dikwijls belang
rijk verschillen, loopen ook de wijzen.
waarop in de behoefte aan sparen wordt
voorzien, vaak uiteen.
De voornaamste spaarbankmannen van
de wereld hebben de wenschelijkheid gevoeld
om op hun gebied een band te vlechten
tusschen de verschillende natiën. Samen
werking kan niet anders dan den bloei van
het spaarwezen en dus de welvaart der vol
ken bevorderen; op welk gebied zou men
met meer vrucht kunnen samenwerken dan
op dat van het spaarwezen, hetwelk de be
langen van alle welgezinde, arbeidzame
vredelievende burgers vereenigt.
Daartoe is te Milaan een. Internationaal
Instituut voor het Spaarwezen gesticht, met
het doel: aaneensluiting tusschen alle Spaar
banken ter wereld tot stand te brengen en
gemeenschappelijk werkzaam te zijn ten be
hoede van het groote volksbelang „Spaar
zaamheid".
Meer dan 5000 spaarbanken traden als
leden tot het Instituut toe, vertegenwoor
digde een kapitaal van verscheidene mil-
liarden guldens.
Het spreekt van zelf, dat ook Nederland
lid van het Instituut- is en steeds een werk
zaam aandeel heeft genomen aan de ont
wikkeling er van.
Eén der middelen om zijn doel te bereiken
heeft het Instituut gezien in het instellen
van een „Wereldspaardag". Op het congres
te Milaan is op 28 Juni 1925 de 31ste Octo
ber daarvoor gekozen. De 31ste October van
elk jaar zij overal en alom gewijd aan het
sparen.
Dit denkbeeld is allerwege met groote
geestdrift ontvangen. Over de geheele be
schaafde wereld is sedert eenige jaren de
31ste October „gevierd".
Eik land doet dat naar zijn aard. In de
Zuidelijke landen van Europa houdt men
groote straatopbochten. Amerika werkte
veelal met lichtreclames. Frankrijk en
Duitschland bezigen de bioscoop door ver-
tooning van spaarfiims. In Australië bewerk
te men bij voorkeur de jeugd door school-
sparen. Elders werd de radio als overal door
dringend propagandamiddel krachtig te
baat genomen.
Ook Nederland bleef niet achter. Naar
onzen landaard is hier de propaganda be
zadigd en rustig. Optochten, uitvoeringen
van de Spaarhymne met openluchbbioscoop
voorstellingen, zouden hier niet stroken met
de waardigheid van de spaarbanken.
Wij moeien ons vrijwel bepalen tot ern
stige artikelen, vermaningen eenerzijds. op
wekkingen anderzijds. Bestrijding' van de
„oude kous", van verkwisting en van op
potten, als ook van het afbetalingssysbeem
en den woeker. Aansporing tot zuinig be
heer, kleine besparingen, regeling van vaste
verplichtingen en tot veilige bewaring.
Toch hebben ook hier een bescheiden
neonverlichting en zelfs een korte spaarfilm
toepassing gevonden.
De wereldspaardag wordt overigens niet
gevierd door een vacantiedag en feest voor
de spaarbankleiders, integendeel de spaar
bankkantoren zijn ais bijzonderheid den
geheelen dag van 9 uur 's ochtends tot 8
uur 's avonds onafgebroken open.
In een volgend artikel zullen wij een kort
overzicht geven, hoe in ons Vaderland het
spaarbankwezen is georganiseerd.
Voor den Kantonrechter.
Onder den invloed achter 't stuur.
Op 2 Dec. des avonds ruim half elf werd in
de Pres. Steynstraat een wielrïjdster, die
rechts van den weg reed, door een auto aan
gereden en niet ernstig gewond. Er was ver-
■der geen ander verkeer in de straat. De chaut'
feur stopte onmiddellijk, bood aan het
slachtoffer naur huis te brengen en heeft
den volgenden dag de schade vergoed. De
chauffeur, een reiziger uit Haarlem, stond
voor dezè feiten terecht. Hij gaf op dien
avond 2 borrels, 1 biertje en koffie gebruikt
te hebben, wat bevestigd werd door eenige
getuigen a décharge, die aan verdachte
„niets gemerkt" hadden. Verdachte zou niet
onder den invloed van „gebruikten" alcohol
zijn geweest. De aangereden wielrijdster had
slechts koffie geroken, geen drank.
De verbalisant echter was pertinent in zijn
verklaringen dat verdachte in kennelijken
staat was. Hij had hem meegenomen naar
het bureau, eerst los naast zich, later echter
had hij hem vastgepakt, omdat vrij loopen
niet goed ging. Op het bureau is verdachte
ter ontnuchtering ingesloten tot 's morgens
ruim 6 uur. Ook een andere getuige sprak
ervan dat vei'd. niet nuchter was geweest.
Twee getuigen verklaarden dat de automo
bilist de bochten zeer slécht genomen had)
en zij spraken van zig-zag-rijden. De wijze
van starten en wegrijden was zóó geweest,
dat een getuige bij zich zelf gedacht had:
„Nou, die vermoordt zijn wagen" en „als dat
maar goed afloopt!"
Verdachte zei de dame voor de aanrijding
niet gezien te hebben. Zijn motor en zijn
lampen waren niet in orde.
Mr. van den Burg achtte het bewijs ge
leverd en het feit zeer ernstig. Hij eischte
een hechtenisstraf van 14 dagen en intrek
king van het rijbewijs voor 1 jaar.
Mr. Silvian Groen bestreed de getuigen
verklaringen. Hij was van oordeel, na on
derzoek, dat het zigzag rijden neer kwam
op het onoordeelkundig nemen van bochten.
De houding van verdachte is die van een zeer
nerveus iemand geweest. De geconstateerde
wartaal bleek alleen uit druk spreken be
staan te hebben. Hij vroeg vrijspraak en an
ders boete.
De kantonrechter veroordeelde den auto
mobilist tot een geldboete van f 100 subs. 20
dagen hechtenis. Voor deze maal zou hij nog
geen intrekking van rijbewijs opleggen.
45 23 0.
Maandag 30 October geeft het Vereen.
Rotterdamsch-Hofstad-Tooneel. -directeur
Cor v. d. Lugt Melsert, in den Stadsschouw
burg te Haarlem, een eerste publieke voor
stelling van dit hartelijk humoristische blij
spel van Jac. Ballings, den schrijver van
Amor in de Pastorie.
Toen het hier onlangs in besloten kring
werd vertoond, heeft het. evenals elders,
warmen bijval gevonden. Het werd als een
onderwerp van gullen lach en gemoedelijke
trouwhartigheid geprezen.
In de rolverdeeling worden genoemd:
Johan Elsensohn, Fie Carelsen, Adophe
Engers (a.g.), Louis van Gasteren e.a. Regie:
Adriaan v. d. Horst
CHR.-HIST. KÏESVEREF.NIGING.
Voor deze Kiesvereeniging trad Dindag-
avond 24 October Mr. A. Wensing op met
het onderwerp: „Zijn wij met de huidige
crisispolitiek op den goeden weg?"
Uitvoerig behandelde de spreker de oor
zaken en de gevolgen van het tot heden
gevoerde beleid in de eerste plaats dat van
onzei eigen Regeering. doch in verband met
den geheelen wereld toestand.
Het is niet een crisis, zooals die van
vroeger meer voorkwamen en bijna regel
matig door hoog- en laagconjunctuur wer
den veroorzaakt.
Spr. meent dat een blijvende verandering
in de economische structuur thans aan de
orde is.
Na het belangrijke referaat werden er
door verschillende leden opmerkingen ge
maakt en vragen gesteld, die in een slot
woord door den heer Wensing werden be
antwoord.
In twee vacatures moest worden voorzien
Gekozen werden de heeren H. Th. C. Bück-
mann en Mr. K. A. F. J. Pliester. Onder
voorzitterschap van laatstgenoemde is een
propaganda-commissie gevormd.
Binnenkort hoopt voor de afd. op te tre
den de heer Pollema, lid der Tweede Kamer.
Na afloop der werkzaamheden werd de
vergadering door den voorzitter, den heer
W. Roodenburg, op de gebruikelijke wijze
:esloten.
SCHOUWBURG JANSWEG.
Wegens de vele aanvragen en het groote
succes van jd. Zondag, zal het „Ensemble
Esther de BoerVan Rijk" Zondag 29 Oc
tober nog één opvoering geven van het
jubileumstuk „Levensavond", comedie in
drie bedrijven van Jaap van der Poll, waarin
mevrouw De Boer de hoofdrol vervult.
MUZIEK.
CONCERT DER H. O. V.
Solist: Maurils van den Berg.
Maurits van den Berg, Groninger van ge
boorte, ontving zijn muzikale opleiding aan
het conservatorium te Keulen, waar de Hol
landsche violist Bram Eldering zijn leer
meester in de kunst van het vioolspel was.
Van den Berg verwierf aldaar bovendien een
prijs van uitnemendheid voor piano.
Hij was achtereenvolgens concertmeester
van het Berliner Philharmonisches Orchester
en van het Berliner Rundfunkorchester.
Nu ik in lexiconstijl eenige gegevens omtrent
den solist van het Dinsdagavondconcert der
H.O.V. heb meegedeeld, zal men begrijpen
waarom we dezen kunstenaar tot dusver nooit
op onze groote concerten hoorden, al moet ik
zeggen dat zijn Duïtsche betrekking een® ver
zachtende omstandigheid voor zijn landge
nootschap had kunnen opleveren. En men zal
ook begrijpen waar hij in het Derde Rijk geen
volksgenoot kon worden en dus eervol van zijn
„Stelle" en van zijn „Stunaen" -ontheven
werdEén goede zijde heeft deze onthef
fing ten minste gehad. n.l. dat we nu Maurits
van den Berg ook in ons land als solist heb
ben leeren kennen, en wel als een vioolkunste
naar, die voor de meeste buitenlandsche vir
tuozen, welke we in den loop der tijden vol
bewondering hebben aangegaapt, allerminst
de vlag behoeft te strijken.
De gemakkelijkheid, waarmee v .d. Berg de
solopartij van Tchaikowsby's Vioolconcert uit
zijn mouw schudde was op zich zelf al ver
bluffend; zij alleen zou echter geen artistieke
bevrediging hebben opgeleverd. Maar er was
meer: er was een prachtige toongeving op
de Gagliano-vlöol, die vooral op de G-snaar
zeldzaam-sonoor is; er was een temperament
dat bij alle uiterlijke onbewogenheid ons de
cantilenes voorzong, zoodat ze diep in ons
hart drongen: dat de omfloerste Canzonetta
gaf als een droeve herinnering, welke in stille
spanning voorbijging, dat in de Finale lust en
luim bot vierde.
Technische moeilijkheden schijnen voor
dezen violist niet te bestaan. Des te meer mag
het verwondering, ja bewondering wekken, te
vernemen dat Van den Berg's pianistisch
talent niet voor zijn violistisch onderdoet. Ik
weet niet of hij zich wel eens als klaviersolist
doet hooren; mocht dit wél het geval zijn, dan
zou het interessant zijn dezen veelzijdigen
kunstenaar ook als pianist te zien optreden.
Zijn Nederlandsche naam behoeft voor geen
enkele vereeniging bezwaar op te leveren en
is desnoods wel tot Maurice Montagnard of
Moritz Berginsky te corrigeeren.
Ons orkest (hoe lang zullen we nog van
„ons orkest" kunnen spreken, nu zijn toekomst
zoo donker is?) werkte onder Adam's leiding
voortreffelijk met den solist samen. Het deed
meer: het speelde met een opgewektheid, die
in de gegeven omstandigheden bewondering
verdient Borodin's Ouverturq „Prince Igor" en
Bruckner's Derde Symphonie geen lichte
taak voorwaar!
De „Prince Igor" ouverture kon ondanks
haar vrij groote afmetingen de belangstelling
gaande houden. Met Bruckner's Symphonie
was dat niet het geval. Ik mag dat niet aan
Adam's leiding wijten: ik zou dat alleen dan
mogen doen, als mij een beeld van deze sym
phonie voor den geest stond, dat mij beter
scheen dan het door Adam gegevene. Maar
van deze chaotische, onsamenhangende, alle
logische ontwikkeling en opbouw missende
muziek staat me heelemaal geen beeld voor
den geest. En hoe meer ik ze hoor, des te min
der bekoring kan ik er in vinden. De werkelijk
mooie momenten kunnen me noch met de
brallende bombastigheden, van eerste en laat
ste hoofddeel, noch met de pummelachtig-
heden van Scherzo, noch met de overmatige
lengte, noch met sommige andere factoren
verzoenen. Maar ik respecteeer de energie van
leider en orkest om ons dat werk te brengen
en zonder merkbare inzinking de vertolking
uit te houden.
K. DE JONG.
DE KERKUIL RICHT EEN
SHOWROOM IN.
Waar, in de Kruisstraat naast Funckler,
laatstelijk een rommelig maar gezellig anti
quiteiten-zaakje was, heeft mejuffr. Van
Regteren Altena voor haar Kerkuil thans een
kooitje ontworpen, waarin het er niet min
der gezellig, doch thans modern keurig uit
ziet. Het hoofdverblijf des uils blijft op de
Nieuwe Gracht, doch het lijkt van zijn
meesteres zeer praktisch gezien voor den han
del in kleinere objecten een gemakkelijk toe
gankelijk, en aan den verkeersweg gelegen
nestje ter beschikking te hebben.
Een in grijs en blauw gehouden moderne
pui heeft de raampjes en deurtjes van vroe
ger vervangen, het geeft een idee als van een
Parijsch knus-modern winkeltje uit de Rue
Bonaparte of daaromtrent. Het is werk van
den architect Alons, en men kan zijn fijnen
Franschen smaak niet beter prijzen dan door
het Alons, enfant de la patrie aan te heffen.
Ook de stalen meubeltjes in het interieur
zijn van zijn hand. Het is opmerkelijk hoezeer
de kleine vertrekken aan ruimte gewonnen
hebben, en dcor een wijze beperking in het
aantal voorwerpen elk daarvan beter tot z'n
recht komt. De kleurkeuze van het interieur,
grijs en citroengeel, evenals de verdere in
richting zijn het werk van mej. Van Regteren
Altena en het behoeft- eigenlijk niet meer
gezegd ook van haar zijn de lampekappen
die de meeste aandacht in beslag nemen.
Want al zal men er ook aardewerk van Thera
Hofstede Crull en Dresler vinden en mis
schien nog wel andere objecten, vervaardigd
door artisten. die met den huize gelieerd zijn,
de lampekappen zijn van den Uil een specia
liteit en zijn meesteres wordt niet moede
daar steeds weer nieuwe variaties en para
frases over te bedenken. Wanneer er nog
eens een standaardwerk over „de Lampekap
door alle Eeuwen" geschreven mocht wor
den. dan zullen die van den Kerkuil daarin
zeker als „Höchst-leistung" van onze dagen
vermeld worden. Moge dit voor den belang
stellende in binnenhuiskunst- genoeg zeggen
om hem (en haar vooral) te doen besluiten
den Uil hun opwachting te gaan maken. Men
zal in dezen knussen Uilenburg steeds vrien
delijke voorlichting en opheldering vinden
over de moeilijke quaestie hoe op smaakvolle
wijze het licht getemperd kan worden zonder
dat zijn helderheid verloren gaat.
J. H. DE BOTC:
Om de natuurlijke bekoorlijkheid
van Uw gelaar te beschermen, is
niet anders noodig dan het regel
matig gebruik van een zuivere,
verzachtende zeep. Aan deze
eischen voldoet Palmolive vol
komen: de olijf- en palmoliën die
in rijke hoeveelheden bij haar
samenstelling worden gebruikt,
houden de huid blank en soepel.
De poriën worden grondig gerei
nigd, de huid leeft op en her
neemt binnen korten tijd de fris-
sche, charmante teint der jeugd
(Adv. Incjez. Méd.)
NIEUWE BESTRIJDING VAN GRIEP.
Ontdekking die bacteriën onmiddellijk
vernietigt.
De wetenschap heeft onlangs een middel
gevonden, bekend als Karsote Inhalatie, het
welk alle bacteriën van griep, verkoudheden
en influenza in minder dan 10 minuten vol
komen vernietigt. Deze ontdekking heeft het'
thans mogelijk gemaakt, om de bacteriën
van verkoudheden te vernietigen zoodra zij
ons lichaam binnendringen.
Wacht dus niet tot u eerst ziek zijt, maar
zorgt steeds Karsote bij de hand te hebben.
Zoodra kans op besmetting bestaat, sprenkelt
U slechts enkele druppels op een zakdoek en
snuift de verfrisschende dampen op. On
middellijk zijn nu alle ademhalingsorga
nen tot in de verste hoeken gevuld met een
atmosfeer, waarin bacteriën niet kunnen
bestaan. Daarom brengt Karsote ook bij
hardnekkige verkoudheden directe verlichting
Karsote is verkrijgbaar bij alle apothekers
en drogisten a f 0.90 per flacon (zakformaat)
en f 1.35 per flacon (2 maal de kleine maat).
(Adv. Ingez. Med.)
PERSONALIA.
Bij de Algemeene Doopsgezinde Sociëteit te
Bovenknijpe is beroepen de heer M. J. Nolthe-
nius, candidaat te Heemstede.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondissementsrechtbank te
Haarlem werden op Dinsdag 24 October 1933
de volgende faillissementen uitgesproken:
1. J. Lammers wonende te Heemstede,
garagehouder. Raadhuisplein 7; Curator Mr.
L. Ali Cohen alhier.
2. M. J. Koenderman, makelaar in onroe
rende goederen, wonende te Zandvoort, Kost-
verlorenstraat 67; Curator Mr. F. van der
Goot alhier.
3. S. Mul, molenmaker, wonende te Haar
lem, Zomervaart 172; Curator Mr. C. Blan
kevoort alhier.
4. Fr. van Dansik. kantoorbediende, wo
nende te Haarlem, Heussenstraat 46; Cura
tor Mi'. C. Blankevoort alhier.
Rechter-commïssaris in deze faillissemen
ten Mr. S. J. Pit.
Opgeheven werden de faillissementen we
gens gebrek aan actief van:
1. V. Rosewitz wonende te Zaandam; Cu
rator Mr. L. Ali Cohen alhier.
2. W. N. Balledux wonende te IJmuiden;
CuTator Mi'. A. Bruch alhier.
3. M. van Renswou wonende te IJmuiden;
Curator Mr. A, Bruch alhier.
4. H. Vehiwenkamp wonende te IJmuiden;
Curator Mr. A. Bruch.
Geëindigd zijn de. faillissementen door het
verbindend worden der uitdeelingslijst van:
1. N.V. Visscherij Maatschappij „Zand
voort TH" gevestigd te IJmuiden, gem. Vel-
sen: Curator Mr. Dr. W. P. Vis alhier.
2. Joh. van Velsen wonende te Lisse; Cu
rator Mr. H. J. M. Tonin alhier.
3. D. vya Delden destijds wonende te Hil-
legom; Curatrice mevr. Mr. J. H. G. Schutte'
Struick alhier.
