ALBERT VOGEL, t
jan van riemsdijk
„de hollanders".
in uniform.
nathan heeft mazzel.
1
uit de omstreken
1
ijmuiden
haarlemmerliede
bloemen daal
DONDERDAG 9 NOVEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
8
Albert Vogel ïs gisteren na een korte ziekte
In den ouderdom van 59 jaar te 's-Gravenhage
gestorven. Met Vogel is een merkwaardig iï
guur heengegaan, een kunstenaar, die vooral
in de eerste jaren van zijn optreden sterk de
aandacht heeft getrokken en door zijn voor
drachten, vooral van Starkadd. Oedipus en
Coriolanus als declamator een grooten naam
in ons land heeft gehad. De tragiek in zijn
leven is geweest, dat de belangstelling in de
voordrachtkunst bij het publiek in dezen
tijd van jazz en bioscoop geen stand heeft ge
houden. Vogel was dezelfde gebleven, doch het
publiek was veranderd. Daardoor was hij in
de laatste je ren, ondanks zijn ontegenzegge
lijk groote gaven als declamator, reeds min
of meer een „historische" figuur. De tijd van
de declamators en daarom ook de tijd van
Vogel was voorbij.
Ik herinner mij nog zeer goed, dat ik Albert
Vogel voor het eerst hoorde. Het was nu
ongeveer 30 jaar geleden in een klein zaal
tje te Dordrecht, waar hij Oedipus voordroeg
en ik weet nog, dat Top Naeff. die voor mij
zat, dien avond met Dr. Kieviet de Jonge vol
enthousiasme over Vogel's voordracht sprak.
Ook ik zelf was vol bewondering en ik heb
die bewondering voor Vogel's werk ook latei-
behouden, al heeft zich mijn oordeel in die
Jaren wel eenigszins gewijzigd.
Vogel had van moeder natuur zeer veel mee
gekregen voor de voordrachtkunst: een
krachtige, welluidende stem, een forsch fi
guur, gevoel voor rhythme en klank, zijn lief
de voor het woord, temperament, enthousias-
meteen feilloos geheugen en een bewonde
renswaardige wilskracht! Hij voelde vooral
voor het forsche. het krachtige en het groote
en er was zelfs een neiging naar pathos, die
nu en dan gevaarlijk voor hem dreigde te
worden.
Vogel was een man vol tegenstrijdigheden.
Ik heb dezen declamator, die zich in zijn voor
dracht van Oedipus toch wel volkomen kun
stenaar toonde zóó, dat o.a. Mendes
da Costa.er in de meest enthousiaste termen
over yschreef eens een bombastisch ouder-
wetsch Vaderlandsch lied zien voordragen,
geknield en met de Nederlandsche vlag in
zijn hand. Op zoo'n moment ging men aan
zijn artisticiteit twijfelen, Maar dan op een
anderen avond sleepte hij je weer mee door
zijn voordracht, sterk van plastiek, overdon
derend van kracht en brandend van enthou
siasme en dan boeide hij van het begin tot
het eind. Hij had een vurig temperament en
gaf daardoor eerder te veel dan te weinig,
maar hij wist zich in tragedies als Oedipus
en Coriolanus in het laatste vooral toch
zoodanig te beheerschen, dat hij het klassie
ke nooit geweld aandeed.
Ik sprak reeds van zijn wilskracht. Die was
werkelijk formidabel. Ik weet, dat toen Vogel
officier werd, hij met de vreemde talen op
vrij gespannen voet stond. Want Vogel was
allerminst een geleerde. Maar met wilskracht,
die bergen verzette, is hij Engelsch en
Duitsch gaan studeeren en hij heeft het zoo
ver gebracht, dat hij Lucifer van Vondel in
het Engelsch in Amerika geheel uit zijn hoofd
voordroeg, in Duitschland voor Ernst von
Wildenbruch Das Hexenlied declameerde en
groote bewondering oogstte bij niemand min
der dan Carmen Sylva voor zijn voordrach
ten van Heine, Wildenbruch, Felix Dahn en
Tobler in het Duitsch.
Albert Vogel was in hart en nieren roman
ticus. Hij was soldaat en kunstenaar en hij
was het beide met liefde. Hij was een enthou
siast. die door zijn overredingskracht en zijn
vuur anderen wist mee te sleepen. Soms twij
felden wij wel eens, of het alles volkomen
„echt" was, maar dat kwam dan alleen, om
dat wij wat vreemd stonden tegenover zijn
pathos, dat eigenlijk niet meer geheel van
dezen tijd was.
Opmerkelijk was het, dat Vogel, die als
voordrachtkunstenaar het tooneel volkomen
vulde en ein tragedie als Oedipus geheel alleen,
tot leven wist te brengen, als acteur niet vol
deed. Hij heeft eens de rol van Oedipus in een
opvoering van de Kon. Ver. Het Nederlandsch
Tooneel gespeeld en liet is een fiasco gewor
den, zooals ook later zijn Pilatus in een open
luchtvoorstelling dit werd. Maar als declama
tor heeft hij toch wel een zeer eigen plaats
in Nederland ingenomen. Wij mogen gerust
zeggen, dat hij jaren lang de eerste voor
drachtkunstenaar in ons land is geweest.
Zooals hij was als mensch, was hij ook als
kunstenaar: forsch, krachtig, enthousiast en
vurig. Zoo zullen wij hem in onze herinnering
steeds blijven zien.
J. B. SCHUIL
HET TOONEEL.
EN
Jan van Riemsdijk is op jubileum-tournee.
Twintig jaar geleden is hij voor het eerst
als dichter-zanger in het openbaar opgetre
den en sinds dien dag is hij door ons land
van Oofti naar West en van Noord naar Zuid
getrokken met zijn Veluwsche liedjes en kent
heel Nederland het altijd glunder-lachende,
steeds opgewekte, vroolijke Veluwsche „boer
tje", dat op alles en nog wat 'n liedje ge
maakt heeft". Wanneer je v. Riemsdijk hoort
en ziet. dan zou je zeggen, dat de mensch
tnkel maar voor zijn plezier op de wereld is.
Hij is althans op het tooneel een zoo
zonnig mensch. dat hij ons allen inpalmt
en ons onze zorgen voor eenige uren doet
vergeten.
Zoo was het ook gisterenavond, toen hij
met zijn pet wat scheef op zijn hoofd en
met zijn harmonica over zijn schouder in
jubileum-stemming verscheen. Niemand in
de zaal zal het zeker wel hebben gemerkt,
dat Van Riemsdijk zwaar verkouden was en
koorts had. Zijn gezicht was even glunder en
zijn lach klonk even gul als altijd en hij zag
er uit, alosf hij de gezondheid zelve was.
Neen, wij toeschouwers in de zaal zijn er
niets bij tekort gekomen en hij heeft ons weer
in een stemming van onbezorgde vroolijk-
heia gebracht als zoovele andere avonden in
deze 20 jaar.
Van Riemsdijk maakt zijn tournee met
hetzelfde kleine ensemble, waarmee hij ook
verleden jaar heeft gereisd, maar het pro
gramma. dat hij bracht, was bijna geheel
nieuw7. Hetty Verbeek zong weer liedjes, Ro
bert Lang en Hans Snel waren haar twee
paladijnen, maar de hoofdnummers waren
toch telkens die, waarin vader Jan zelf op
trad, altijd nog even jolig, glunder en opge
wekt. Hij zong gisteren van de varkens en
van de voetbalsport op de Veluwe en van
Marietje en telkens weer met zoo'n animo,
alsof hij zelf het meeste plezier er in had.
Maar dat dit Veluwsche boertje au fond een
artist is, dat bewijst hij in zoo'n enkel liedje
als van den koloniaal, die na 20 jaar in zijn
ouderlijk huis terugkeert en met al zijn her
inneringen aan het verleden daar neer zit
op zijns vaders ouden stoel. Wat werd dat
fijn, ingetogen en met zuiver gevoel voorge
dragen! Het was precies wat het wezen
moest, niets te veel en niets te weinig. En
welk acteur zou ooit een Veluwschen boer
in al zijn eenvoud komischer, raker kunnen
typeeren dan Van Riemsdijk het doet in de
kluchtige scène „Bij den Fotograaf? Dat is
wel degelijk kunst, die van Riemsdijk dan
geeft.
Het verdere programma is eigenlijk voor
namelijk vulsel. Hetty Verbeek is een aardig
zangeresje, en zij durft zich hoe langer hoe
meer te geven wat vooral bleek in de zee
mansliedjes maar een chansonnière zal
zij vrees ik toch nooit worden, evenmin
als Hans Snel en Robert Lang ooit als chan
sonniers naam zullen maken. Maar als zij
met hun allen onder aanvoering van Jan van
Riemsdijk optreden, vormen zij gezamenlijk
toch een opgewekt ensemble.
In de zeemansliedjes en het slotnummer,
waarin zij de Veluwsche bruiloftsliederen
zingen en gezamenlijk in de „bus" zitten, zijn
ze allen op hun best en brengen zij hun vroo
lijke stemming ook over op de zaal.
Het was weer een prettige, gezellige avond
en het vrij talrijke publiek heeft zich koste
lijk geamuseerd, vooral als vader Jan en de
Vrouwe op waren. Alleen hadden wij wel wat
meer van een jubileum-stemming op het too
neel gewenseht.. Geen enkele krans, geen
bloempje zelfs en dat bij een jubileum-tour
neehet was wel wat erg nuchter en kaal.
Maar Jan van Riemsdijk zal er zijn opge
wektheid niet door verliezenhij zal ook zon
der officieele redevoeringen en kransen
steeds blijven de oolijke zanger van de Ve
luwe.
J. B. SCHUIL.
Tooneelgezelschap „Masks and faces'
Ten bate van de Kleine Theresia-stichting,
tehuis voor onverzorgde zuigelingen en kleu
ters tot 2 jaar, heeft het tooneelgezelschap
„Masks and faces" gisteravond in den schouw
burg aan den Jansweg een vertooning gegeven
van het bekende detective-stuk „In uniform"
door J. van Randwijk.
Dit gezelschap, dat uit leerlingen en oud-
leerlingen van het Roomsch Katholieke Ly
ceum bestaat, heeft het spannende spel in
een vlot tempo en met een vaardige virtuosi
teit afgewerkt en hierbij door een keurige ver
zorgdheid blijk gegeven van goeden smaak en
artistieken zin. De spelleider S. van der Heyden
heeft zijn taak met ernst en nauwgezetheid
vervuld en de acteurs hebben ieder in zijn
genre een aardige typeering ten beste gegeven.
Alle zwaarwichtigheid en nadrukkelijkheid,
welke soms aan dilettantenvoorstellingen zulk
een traag en sleepend karakter kunnen geven,
ontbraken; het bleef spel in de oorspronke
lijke beteekenis van het woord: een genoeg
lijk, half railleerend weergeven van de kwasi-
ernstige gebeurtenissen en gesprekken, welke
door den schrijver immers ook maar als een
grapje bedoeld zijn geweest. Daarbij onthield
men zich stipt van een al te klaarblijkelijke
uitbundigheid, welke het effect van de puzzle
verstoren zou. Zoo bleef tot het einde de il
lusie bewaard en leefde men ook in de zaal
met de misdaad en de misdadigers mee, zich,
voorzoover men de geschiedenis nog niet
kende, van scène tot scène afpijnigend met
de vraag, hoe deze vork toch wel in den steel
mocht zitten.
De jeugdige leeftijd van de heeren-vertoo-
ners brengt altijd het bezwaar mee voor de
oudere rollen. Toeschouwers, die zich op het
zelfde peil der jaren bevinden als de heeren
Van Rossum en Oldenrode Senior zullen deze
gelukkigen benijd hebben om hun slanke fi
guur en tengere gestalte. Louter met een
beetje wit door het haar maakt men nu een
maal geen vijftigers en het verschil tusschen
vader en zoon, dat in het gegeven geval wel
wat al te uitsluitend uit het verschil in het
aantal sterren op de kraag moest worden af
geleid, zou door wat markanter schmink en
wat vulsel onder de kleeren duidelijker zijn
uitgekomen. Hoewel men ook in het moderne
beroepstooneel dergelijke hulpmiddelen als
bijzaken verwaarloost, blijft toch de opvatting
recht behouden, dat alles wat de illusie kan
ondersteunen, geoorloofd zoo niet geboden is.
Bij dit vroolijke drama was het boven opge
merkte inmiddels wèl bijzaak evenals enkele
storende kleinigheden als bijv. de aankondi
ging van nieuwe personages op het tooneel
door een geheimzinnig metaalgerommel voor
al, vermoedelijk veroorzaakt door een los
liggende plaat, waarop de slachtoffers bij hun
nadering achter de coulissen onverdacht trap
ten. Maar dit verhoogde tenslotte misschien
nog het sinistere effect.
De hoofdpersoon, derechercheur Piek, heelt
verpakt bij
eiken flacon
Karsote.
Slechts gedurende beperkten
tijd zal bij eiken flacon Karsote
Inhalatie-middel een aardigen kunst
zijden zakdoek worden verpakt. De
zakdoek is een geheel kosteloos ge
schenk voor ieder, die Karsote koopt
tegen den gewonen prijs f 0.90 of f 1,35.
De zakdoeken zijn in verschillende gekleur
de dessins geweven, maar de mooiste zijn
verpakt bij de flacons van f 1,35.
Dit is nu een mooie gelegenheid om U zelf
er eens van te overtuigen, dat Karsote U be
schermt voor verkoudheden, influenza etc.,
Karsote is een nieuw, wetenschappelijk inha
latie-middel, dat een zuiverenden. bacterie-
doodenden damp verspreidt. Alles wat U doen
moet is een paar druppels Karsote op Uw
zakdoek te sprenkelen en den aangenamen
damp die vrijkomt goed in te ademen.
Koopt vandaag nog een flacon Karsote bij
Uw apotheker of drogist en vraagt naar het
speciale „Gratis Zakdoek Pak".
(Adv. Ingez. Med.)
een verre van gemakkelijke opdracht. De lange
dialoog vergt een ijzeren geheugen; het speur
derstype een intelligente mimiek en inzonder
heid heeft de goede smaak van den speler het
midden te zoeken tusschen de realiteit en de
parodie. Zoo licht bederft men zoo'n figuur
door hem te vulgair of te poenig voor te stel
len en toch moet hij aan den anderen kant
naast de correctheid van den man van bescha
ving ook weer de ietwat rauwe resoluutheid
van zijn beroep bezitten. Met al deze eischen
heeft de vertolker van gisteravond op prijzens
waardige wijze rekening gehouden.
In de eerste acte. voordat de misdaad ge
schiedt. is Van Roossum ng de spil waarom
alles draait. Maar ook later blijft hij om zijn
centrale positie temidden der overige dramatis
personae een figuur van belang. De acteur van
gisteravond heeft de illusie van een nerveus
en kortaangebonden man met een waas van
bezorgdheid over geheimzinnige aangelegen
heden geschonken zonder den toeschouwer
met ontijdige argwaan tegen den heer des
huizes te vervullen.
Kapitein Oldenrode, rustig in woord en
gebaar, maar in zijn opstuiven voor de eer
van den officiersstand wel wat zachtzinnig;
de aanvankelijk te weinig forsch sprekende
maar zich spoedig herstellende Evert; de
grappige Jack, van wien men ondanks den
boozen schijn met den besten wil geen kwaad
kon gelooven; de joyeuse Jordaner, die, vrij
moedig door een zuiver geweten, het dienst
meisje hartkloppingen van angst bezorgde en
zelfs den pienteren rechercheur met zijn
bravour overblufte; de als een stormwind ter
ontknooping binnenvallende „onbekende
vrouw" en last but not least the glorius mask
and face van de in 't nauw gebrachte Vir
ginia, zij allen hebben hun aandeel in het
succes van den avond, dat na het laatste
vallen van het doek belichaamd werd in een
berg bloemstukken en een ovatie van het
oeddeels jeugdige publiek.
Mogen de onverzorgde zuigelingen en kleu
ters bij deze voorstelling eveneens wel zijn
gevaren
H. G. CANNEGIETER.
R. K. Tooneelver. „Alberdingk Thijm".
Onder leiding van den heer Gerard Nie-
len heeft de gemengde Roomsch Katholieke
Tooneelvereeniging „Alberdingk Thijm"
Dinsdagavond in het gebouw Sint Bavo in
de Smedestraat een vertooning gegeven van
het blijspel Nathan heeft mazzel (Twee
straten verder) van den Amerikaanschen
tooneelschrijver Aaron Hofmann, dat door
Joh. van Zuylen voor Holland bewerkt is.
Deze vereen iging heeft ook ditmaal weer
blijk gegeven van ernstigen arbeid, die met
welslagen bekroond is geworden. Een. aar
dige methode, welke ook voor andere dilet
tanten-gezelschappen aanbeveling verdient,
heeft zij hierbij toegepast door de rollen
dubbel te laten bezetten. Hierdoor beschikt
men niet alleen in gevallen van ziekte of
andere verhinderingen over een invaller,
maar bovendien verschaft men alle leden
van de vereeniging gelegenheid, hun mede
werking te verleenen. Het karakter van lief
hebberij-tooneel, dat toch allereerst voor
onderlinge en gemeenschappelijke oefening
bestemd is en waarbij de publieke voorstel
ling eigenlijk slechts als een pleizirige toe
gift dient, komt bij deze methode geheel tot
zijn recht.
Wat den toeschouwer vooral heeft getrof
fen, is de juiste toon, waarin men de ver
tooning heeft gesteld. Een kleinburgerlijk
Joodsch milieu met Joodsch pratende ac-^
teurs en Joodsche gijn, het leent zich maar
al te zeer tot komisch effectbejag. En wan
neer men aldus dit blijspel tot een klucht
had doen ontaarden, zou het fijne en be
minnelijke van de karakters en de situaties
het publiek zijn ontgaan. De van begrip en
goede stemming getuigende reactie van de
zaal was wel het overtuigend bewijs, dat men
deze voor de hand liggende fout heeft ver
meden.
De heer Joop Kruijver, die de rol van Na
than's vriend Bill Lewis vervulde, had het
typisch-Joodsche in gebaar, spraak en gri
me sterker aangedikt dan Nathans zelf, die
door den heer Dirk Vreeswijk zeer sober en
zuiver gespeeld werd. Vermoedelijk is deze
acteur een beminnaar van Jan Musch, wiens
Joodsche typen hij tot voorbeeld kon hebben
gesteld. Hij speelde Nathans meer in den
geest van Musch dan in dien van Herman
Bouber, die een jaar of drie geleden dezelfde
rol alhier in den Stadsschouwburg vervuld
heeft.
Het is geen gemakkelijke rol, eerst den ar
men schoenmaker uit te beelden, die met
bovenmenschelijke goedheid heel de buurt
op crediet laat leven, en dan plotseling over
te gaan op den door zijn rijkdom tot wan
trouwen en hardheid bekeerden parvenu. De
heer Vreeswijk .heeft deze dramatische reu
zenzwaai zonder ongelukken volbracht, al
was zijn arme Nathan sterker figuur dan
de trouwens im de werkelijkheid zoo goed als
onbestaanbare „kwart-millionnair." Deze
had wel een wat scherper gemarkeerden hu
mor k-unnen verdragen. Maar met zijn twee
strijd en de daaruit voortkomende losbar
stingen van woede en kwaad humeur heeft
de acteur hem toch levendig geteekend.
De rol van Jane, het door de beide vrien
den aangenomen dochtertje was toever
trouwd aan mevrouw NielenVlekke, die
het meisje, in haar botsing tusschen de aan
hankelijkheid voor haar pleegvader en haar
liefde voor Tom, gevoelig speelde, al leent
zich haar ietwat forsche figuur misschien
minder goed voor het door den schrijver be
doelde meisjestype.
Tom was verpersoonlijkt door den heer
Cor Hoogenboom, die wel wat meer tempe
rament in deze rol had kunnen leggen. De
heer Herman Elferink had het in dezen ge
makkelijker met zijn typeering van den slu-
wen, uiterlijk zoo correcten advocaat. Heel
goed was de heer Johan van der Putten als
de spionneerende huisknecht, die meer wist
dan hij wel mocht weten.
■De kleinere rollen waren onderscheiden
lijk in handen van de dames Kitty Munnik-
huis (juffrouw Tiamigan), Rika Hazebroek
(Mollie) en Jeanne Rubeling (mevrouw Wat
son) en de heeren Jac. van Elten (de collec
tant), Henk Vallenduuk (Jimmie) en P. Rei-
ber (de rechercheur)
De regie heeft zich met nauwgezetheid van
haar taak gekweten, al ging het massale ta
fereeltje van den inval der buurtgenooten.
die kwamen gelukwenschen op het gerucht
van Nathan's fortuin, boven haar macht.
Ook de tooneelaankleeding getuigde van
overleg. Vooral de eerste acte met de kel
derwoning en het venster beneden de straat,
waar men de voorbijgangers ziet passeeren,
plaatste de betrokkenen voor geen gemak
kelijke taak. Inplaats van een als boeken
kast geschilderd decor zou men in het ver
volg liever een echte boekenkast moeten ne
men. Al werd deze dan minder hoog, zij zou
de ilusie toch beter verwezenlijken dan
zoo'n doek, dat toch in een modern tooneel-
aecor eigenlijk niet meer past.
H. G. CANNEGIETER.
INTERNATIONALE OPERAGEZELSCHAPPEN
NAAR HIER.
Impressario Ernst Krauss zal ook dit seizoen
weer een reeks groote opera-voorstellingen in
de hoofdsteden van ons land organiseeren. De
bedoeling is niet solisten uit verschillende
operainstituten tot een ensemble te combi
neeren, maar bijzondere creaties van buiten-
landsche opera-instellingen in Nederland te
doen uitvoeren en wel door het volledige en
semble: solisten, koor, ballet, orkest en zoo
mogelijk met volledige decors. Het plan be
staat, opera's in de Fransche, Duitsche, Ne
derlandsche en Russische taal te geven. De
impressario staat hieromtrent reeds in onder
handeling met eenige bekende opera-instel
lingen: Théatre Royal de la Monnaie, Brussel;
de Russische opera te Parijs; Kon. Vlaamsche
Opera te Antwerpen en eenige Duitsche
opera's.
De eerste voorstellingen zullen reeds vol
gende week plaats vinden. Ter opvoering-
komt „Fidelio" van Ludwig van Beethoven
door het volledig opera-ensemble van Osna-
brück in de geheele nieuwe ensceneering van
Intendant Dr. Walter Storz (v.h. regisseur der
Beiersche Staatstheaters en Münchener Fest-
spiele) en onder "muzikale leiding van General-
musikdirector Franz Rau. Het gezelschap be
staat uit ca. 100 personen. De origineele decors
en costumes zullen haar Nederland worden
overgebracht.
In Nederland heeft de eerste voorstelling
plaats op Donderdag 16 November in het Ge
bouw v. K. W., Den Haag.
HENRI BOREL'S OPVOLGER
Als opvolger van den heer Henri Borel is
tot kunstcriticus van Het Vaderland benoemd
dr. Menno ter Braak,thans leeraar te Rot
terdam.
HET EINDE VAN WATT EN
HALF WATT?
EEN HUNNER NAAR EEN ZENUW»
INRICHTING OVERGEBRACHT.
BERLIJN, 8 Nov. (V. D.) De onder den
naam Watt -in de combinatie Watt en Half
Watt bekende filmacteur Schenstroem Is,
volgens een bericht in de Berlijnsche bladen,
naar een zenuwinrichting overgebracht. Tij
dens een filmopneming kreeg hij plotseling
een aanval van razernij.
HARLEKIJNTJE OP KASTEEL HEMEL
HOOG.
Van het tweede stuk van de Harlekijn
serie. naar'de bekende boeken van Josephine
Siebe, n.l. Harlekijntje op kasteel Hemel
hoog, zal de eerste voorstelling gegeven wor
den op Zondag 12 November in den Stads
schouwburg alhier, door Anna Klaasen's
Kindertooneel.
Deze kindertooneelsfcukken zijn een ver
volg op elkaar, maar men kan ze afzonder
lijk ook genieten. Mevrouw Anna Klaasen
heeft wederom de artistieke lei-ding, de mu
ziek en liedjes zijn speciaal gecomponeerd
en gedicht door mevrouw Anna Mouton, as
costumes en decors zijn in Biedermeyer stijl
gehouden.
FRED MARION.
De bekende gedachtenlezer en helder
ziende Fred Marion, zal Zondagavond a.s.
een séance geven in den Stadsschouwburg.
Fred Marion is hier ook eenige jaren gele
den opgetreden in den Stadsschouwburg en
deed toen het publiek versteld staan over
zijn inderdaad wonderbaarlijke prestaties.
Ook in andere plaatsen had hij een bui
tengewoon succes, zooals blijkt uit zeer gun
stige recensies in bij voorbeeld, de Nieuwe
Rott. Courant, het Dagblad van Rotterdam,
de Maasbode, de Telegraaf, het Gron. Dag
blad enz. Al die bladen spreken van. „ver
bluffend", een „phenomeen", enz.
UIT DE STAATSCOURANT.
BURGEMEESTERS.
Bij Kon. Besluit is, met ingang van 1 Dec.
1933. benoemd tot burgemeester der gemeen
te Boskoop, mr. E. P. Verkerk, met toekenning
van gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester
der gemeenten Hedel en Kerkwijk.
VERWAARLOOZING VAN
REGEERINGSKOEIEN.
RUNDVEECENTRALE SCHULDIG, MAAR
TOT INKEER.
In de samenvatting welke wij gaven onder
„Het Belangrijkste Nieuws" van het bericht
over de af te slachten koeien voor de Crisis-
rundveecentrale. vermeldden wij, dat de boe
ren de regeeringskoeien vrijwel laten omko
men in het veld.
Het blijkt echter, dat den boeren hier hoe
genaamd geen schuld treft, doch dat het de
centrale zelf is. die zoo slecht voor de koeien
zorgt. De betrokken koeien zijn reeds over
genomen en de slechte onbegroeide weilan
den, waarop zij zonder voedsel zijn, behoo-
ren onder de Centrale.
Inmiddels heeft de directeur daarvan toe
gezegd, dat maatregelen genomen zijn om
de ergerlijke toestanden te voorkomen. Hoog-
drachtig vee mag niet ingeleverd worden, en
de directie vraagt aangifte van feiten, indien
deze geconstateerd worden.
Het lid der Tweede Kamer, mevrouw Bak
kerNort heeft den minister van Waterstaat
vragen gesteld over het vervoer der regee
ringskoeien. waarbij ook het principe „Ze
moeten toch dood" opgeld schijnt te doen.
Het hoofdbestuur der Nederlandsche Ver
eeniging tot Bescherming van Dieren deelt
naar aanieiding van den stroom van klach
ten over het afslachten van drachtige run
deren en misstanden daarbij, mede, dat het
zich van stonde af aan, tot de autoriteiten
met de uitvoering daarvan belast en enkele
dagen geleden tot den betrokken minister
heeft gewend.
BESOMMINGEN.
Trawlers:
Antje Ro. 15 135 manden f 1280.
Gerberdina Johanna, IJm. 38. 400 manden
f 3750.
Amsterdam. IJm. 58, 500 manden f 2430.
Neptunus IJm. 87 75 manden f 1300.
Adelante IJm. 19 390 manden f 1860.
Invierno IJm. 158, 160 manden f 1180.
Adriatic IJm. 18, 290 manden f 1770.
Liesbeth Betty IJm. 183, 320 manden f 1890.
Kotter: 7 395 f 600.
Loggers: KW. 108 f 430, K.W. f 520. K.W.
162 f 520.
MARKTPRIJZEN.
Tarbot per K.G. f 0.95—f 0.60.
Griet per 50 K.G. f 29—f 14.
Tongen per K.G. f 1f 0.60.
Groote schol per 50 K.G. f 25.
Middelschol per 50 K.G. f 26.
Zetschol per 50 K.G. f 27.50—f 21.
Kleine schol per 50 K.G. f 24—f 4.90.
Bot per 50 K.G. f 8.
Schar per 50 K.G. f 14.50f 1.50.
Tongschar per 50 K.G. f 30—f 23.
Rog per .20 stuks f 16—f 8.
Vleet per stuk f 0.75f 0.60.
Kleine poon per 50 K.G. f 8f 4.10.
Groote schelvisch per 50 K.G. f 40f 30.
Middelschelvisch per 50 K.G. f 28f 22.
Kleine middelschelvisch per 50 K.G. f 20f 9
Kleine schelvisch per 50 K.G. f 9f 3.10.
Kabeljauw per 125 K.G. f 56f 25.
Groote gullen per 50 K.G. f 20f 9.
Kleine gullen per 50 K.G. f 10f 4.
Leng per stuk f 1.50f 1.
Heilbot per K.G. f 0.85—f 0.55.
Wijting per 50 K.G. f 4.30f 0.60.
Koolvisch per stuk f 1.05f 0.18.
Makreel per 50 K.G. f 10f 9.50.
Versche haring per kist f 3.60f 2.60.
Groote hake p. 125 K.G. f 104—f 100.
Middel hake per 125 K.G. f 104.
Klein middelhake per 50 K.G. f 40f 38.
Kleine hake per 50 K.G. f 25f 16.50.
RAAD.
Er wordt een vergadering van den Ge
meenteraad van Haar lemmer lie de en Spaarn-
woude gehouden op Vrijdag, den 10 Novem
ber 1933, des voormiddags te 10 uur.
Onderwerpen te behandeling:
1. Ingekomen stukken.
2. Verkoop bouwterrein aan de Min. Cort
van der Lindenstraat.
3. Personeele belasting koffiehuizen, enz.
4. Afwijking art. 16 der Bouwverordening.
5. Vergoeding bijzondere scholen over
1931.
6. Voorstel wederinvoering rondvraag.
DE RONDVRAAG IN DEN RAAD.
Naar aanleiding van het voorstel van vier
leden van den Raad tot het weder invoeren
van de rondvraag bij de raadsvergadering,
welk voorstel in handen van B. en W. werd
gesteld om advies, deelen B. en W. thans mede:
Nog slechts korten tijd geleden werd door
den Raad met groote meerderheid van stem
men besloten tot afschaffing van de rond
vraag.
B. en W. kunnen niet inzien, dat het verval
len van de rondvrhaag een goede behartiging
van de belangen der gemeente op eenigerlei
wijze heeft geschaad. Ook overigens meenen
zij de noodzakelijkheid van de wederinvoering-
van de rondvraag zeer in twijfel te moeten
trekken, waarom zij adviseeren niet op het
voorstel in te gaan.
BLOEMENDAALSCHE REDDINGS
BRIGADE.
Dr. C. G. J. Bos, die gedurende eenige ja
ren leider is geweest van den medischen
cursus der BI. Reddingsbrigade, heeft tot
grooten spijt der deelnemers aan den cursus,
het leiderschap moeten neerleggen, daar hij
op den door de leden meest gewenschten
avond geen tijd kon vinden.
Dr. van Oldenborgh te Bloemendaal heeft
zich bereid verklaard, den nieuwen cursus,
welke aanvangt op Vrijdagavond 10 Nov. in
de O. L. school te Overveen, te leiden.
