1
VARA.
DINSDAG 21 NOVEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
8
WIELRIJDEN.
Ook Slaats geeft den strijd op.
De Zwitser Buckler gevallen.
Pijnenburg en Wals nog steeds aan
den kop. Felle strijd te wachten.
Bnehler
Slaats
geeft tien strijd op.
Nog in ons nummer
van Maandag konden
we mededeelen, dat
Slaats Maandagmid
dag één uur als gevolg
van den val van Zon
dag den strijd heeft
moeten opgeven. Hij
blijkt een bloeduitstor
ting in het been gekre
gen te hebben Zijn
koppelgenoot Van
Hoek zou voorloopig
als reserve-rijder in
den strijd blijven.
Maandagmiddag.
Te half vijf ging het groene licht weer
branden, hetgeen het teeken is, dat de sprints
beginnen. De resultaten hiervan waren als
volgt
le sprint: Richli Jan van Kempen, van
Hout, Loncke.
2e sprint: Wals, Buehler, De Wolf, Bras-
penninx.
3e sprint: Pijnenburg, Jan van Kempen,
Richli, van Hout.
4e sprint: Aerts, Buehler, Wals Guimbre-
tière.
5e sprint: Jan van Kempen, Richli, Adan,
van Hout.
6e sprint: Wals, Vluggen, Aerts. de Wolf.
Tijdens de laatste
sprint had een valpar
tij plaats. Buehler, die
in tweede positie lag
achter Wals, kwam bij
het uitgaan van de
laatste bocht door het
springen van zijn band
te vallen. Er werd 15
minuten neutralisatie
aan het Zwitsersche
koppel verleend. Vlug
gen ging direct na de
sprints uitloopen en
nam 1 ronde, Het
„veld" reageerde er in
het geheel niet op. De
jury nam hiertegen
direct maatregelen; er wejd bepaald dat bij
een uitlooppoging het „veld" moet volgen.
Wanneer dit niet gebeurt, wordt de ronde
niet toegekend en worden er ook boetes uit
gedeeld. Toen dit medegedeeld was scheen er
in eens geen animo meer te bestaan voor
uitloopen. De rust keerde weer terug.
Te vijf urn-, dus na 66 uur rijden waren in
totaal afgelegd 1470.723 K.M.
De val van Buehler is gelukkig niet van
ernstigen aard geweest, want als de tijd van
neutralisatie verstreken is, verschijnt hij
weer in de baan.
Maandagavond.
Het was Maandagavond meer dan vol in
het R. A. I.-gebouw; zeer zeker zal deze be
langstelling de komende dagen, maar vooral
avonden en nachten nog sterk stijgen.
Omstreeks 9 uur 'werden door de jury tien
temporonden ingelegd, waarvoor de eerste 2
en de tweede aankomende 1 punt kreeg. Het
koppel van Kempen-Braspenninx kreeg daar
bij de meeste punten, n.l. 16 van de 30. Direct
na deze sprints trachtte Pijnenburg er tus-
schen uit te gaan en ondanks het scherpe
tempo dat gereden werd lag hij weldra een
halve baan voor. Wals nam uitstekend over.
het veld kon het tempo niet volgen en onder
groot enthousiasme mocht het de favorieten
gelukken een ronde uit te loopen en daar
mede geheel alleen aan den kop te komen.
Om 10 uur des avonds waren afgelegd
1571.163 K.M.
Een bandje van Wals had geen ongeval ten
gevolge: direct verruilde hij zijn fiets voor
de ander en lag hij weer in de baan.
In totaal werden in de voorafgaande jach
ten 42 ronden gewonnen. Gedetailleerd boek
ten de koppels Braspenninx-van Kempen 4
ronden, Guimbretière-Broccardo 6 ronden,
Adan-de Wolf 2 ronden, Rausch-Hürtgen 5
ronden. Pijnenburg-Wals 6 ronden. Vlug
gen-Muller 3 ronden, van Nek-van Hout 4
ronden. Aerts-Loncke 7 ronden. Guerra-
Bresciani 4 ronden en Richli-Bühler 2 ron
den winst.
Tusschen 12 en 2 uur is gewoonlijk de tijd
van de groote verveling. De renners span
nen zich niet in, na de avondjachten wen-
schen zij wat rust te hebben.
Vannacht ging alles op dezelfde manier,
ondanks gejoel en geschreeuw van een pu
bliek, dat nu eenmaal waar voor zijn geld
vroeg. Eindelijk gelukte het om het begin
van een jacht te ontwikkelen door het feit.
dat een premie werd uitgeloofd, als binnen
een bepaalden tijd een ronde was uitgeloo-
pen. Richli had daar zin in. voornamelijk ook
omdat de Zwitser hier een kans kreeg een
van zijn vijf ronden achterstand in te halen.
Buehler was onverwacht in de baan geko
men. Op zeer gemakkelijke wijze en zonder
dat het veld moeite deed te volgen, liepen de
Zwitsers een rondje uit.
Te twee uur *s nachts waren afgelegd
1708.962 K.M.
Na de klassementsprints van 2 uur ging
BrasDenninx er van door. Achtereenvolgens
namén de Zwitsers, de Italianen, de Belgen
nog een ronde en toen was het leventje weer
aan den gang. Het werd een zeer felle jacht,
waarin eedurende een korten tijd de leiden
de koppels elkaar eiken meter betwistten.
Vooral de Belgen reden uitmuntend en bui
tengemeen tactisch en wisten zich tenslotte
met Pijnenburg-Wals aan den kop te plaatsen
VluggenMuller en Adande Wolf zakten
al weer af en het ziet er thans langzamer
hand naar uit, dat de Limburgers en de Am
sterdammers waarschijnlijk den wedstrijd
niet meer zullen uitrijden. Zij geraken steeds
meer achter en bij elke nieuwe jacht kunnen
zij het tempo niet meer geheel volgen.
Na deze jachten was de stand als volgt:
Pijnenburg-Wals en Aerts-Loncke aan den
kop. met 1 ronde achterstand, Guimbretiere-
Broccardo met 2 ronden achterstand, Rauseh
-Hiirtgen, met 3 ronden achterstand. Richli-
Bühler en Braspenninx-Van Kempen met 4
ronden achterstand. Buerra-Breseiani met 6
ronden achterstand, van Nek-van Hout, met
10 ronden achterstand, Vluggen-Muller en
met 12 ronden achterstand Adan-de Wolf.
Tijdens een premiesprint even voor 3 uur
ging Guimbretière, profiteerend van het feit
dat het veld niet oplette, er van door en met
Broccardo haalde hij een ronde in.
Na 76 uur rijden hedennacht 3 uur
waren afgelegd 1746.460 K.M.
Na de jacht gebeurde er niets bijzonders.
Enkele uitgeloofde premies brachten af en toe
weer wat leven in- de brouwerij. Er werd een
premie uitgeloofd voor het koppel dat binnen
een half uur 1 ronde wist uit te loopen. Deze
premie werd in de wacht gesleept door het
koppel Van Houtvan Nek. Zij namen de
ronde zonder veel strijd.
In het 78ste uur maakten de renners zich
al weer gereed voor de neutralisatie en zoo
was ook aan dezen vierden nacht een einde
gekomen. Na 78 uur rijden waren afgelegd
ruim 1808 K.M.
Dinsdagmorgen.
Heden Dinsdagmorgen 6 uur was de stand
als volgt:
Aan den kop: 1 Pijnenburg-Wals, 293 p.
2 Aerts-Loncke, 123 p.
3. Guimbretière-Broccardo103 p.
Op één ronde: 4 Rausch-Hürtgen, 43 p.
Op twee ronden: 5 Braspenninx-Van Kem
pen, 150 p.
Op drie ronden: 6 Richli-Buehler, 180 p.
Op vier ronden: 7 Guerra-Bresciani, 81 p.
Op vijf ronden: 8 Van Nek-Van Hout, 78 p.
Op tien ronden: 9 Vluggen-Muller, il6 p.
Op twaalf ronden: 10 Adan-De Wolf, 87 p.
Maandagavond! De Zesdaagsche is nu
volle drie etmalen aan den gang. De helft zit
er op, de gevaarlijke inzinkingen komen drei
gender dan ooit om den hoek kijken. Dit is,
vooral voor de debutanten maar zeker ook
voor de „grosse Kanonen" de - critieke pe
riode. Je kunt 't niet aan hen zien, al zijn de
tricots niet zoo helder glanzend meer, de hand
schoenen (voor het afremmen boven op den
band) smoezelig vuil, al worden in sneller
opvolging nikkelen busjes met een hartver
sterking door helpers aan den kant aan de
voortsnellende renners gereikt. De beenen
draaien nog even soepel, ook met pleisters
erop. er wordt, na de fel bevochten klasse-
men tsprints van tien uur gejaagd en gejaagd,
dat je je telkens weer afvraagt, hoe het men-
schelijk mogelijk is. Broccardo-Guimbretière,
Pals-Pijnenburg, Rausch-Hürtgen flitsen er
beurtelings tusschen uit, kleine Jan van
Kempen laat zien hoe hij zich op dit baantje
voor zijn formaat thuis voelt, in tegenstel
ling met van Egmond, die er te lang voor is.
Wals valt zwaar door het springen van zijn
voorband, die in rafels aan de velg hangt. Hij
staat moeizaam op, loopt met een pijnlijk
jezicht het halve baantje rond naar zijn ca
bine, niet reageerend op de toejuichingen
van het meevoelend publiek, kruipt op een
andere fiets en ontketent vijf minuten later
een wilde jacht, die de toeschouwers op de
beenen brengt en hem en zijn maat Pijnen
burg een ronde bezorgt. Onbegrijpelijk.
Wals is trouwens wel de favoriet geworden.
Van alle zijden hoort men zijn naam uitgal
men, soms aanmoedigend opstokend, als er
een tijdje niets gebeurt, dan weer in vervoe
ring om wat hij zoo juist vertoond heeft. Pij
nenburg steunt hem natuurlijk prachtig, want
met dat sleutelbeen is het een vergissing ge
weest, hoe pijnlijk de schouder ook nu nog
Zesdaagscherenners zijn taai.
mag zijn. De Pijn rijdt best, maar Wals is
toch de man van het echte vuurwerk, de per
soonlijkheid van dezen zesdaagsche.
Maandagavond! De zwaarste dag is aan
gebroken en er wordt gejaagd en gejaagd,
bijna een uur lang komt het veld niet tot
rust. De grooten zijn bezig, te probeeren de
kleinen eruit te rijden. Maar Adan-de-Wolf en
Vluggen-Muller weren zich als leeuwen. Zij
rijden voor hun rennersleven, voor hun car
rière. En het gaat hun best af.
Een dokter is na een valpartij zelden noodig;
wel een timmerman.
VOETBAL
FRIESCH ELFTALSTORMVOGELS.
(2—3).
Zondagmorgen kwart over acht trok een
gezelschap Stormvogels per autobus over den
afsluitdijk naar Leeuwarden om daar een
Frieseh Elftal, samengesteld door de Tech
nische Commissie van Afdeeling V en op één
speler na bestaande uit Friesche le klassers
te bekampen.
Tegen 12 uur werd de Friesche hoofdstad
bereikt, waar de Vogels in het Oranje-hotel
verwelkomd werden door de leden van de
keuze-commissie.
Na de lunch gebruikt en een korte wande
ling door de stad gemaakt te hebben, trok
men naar het glibberige en effectvolle Frisia-
terrein. De Stormvogels kwamen met de vol
gende combinatie van het le en 2e elftal uit:
Hollenberg,
Jongsma, Groen,
Groeneveld, Fijen, Bravenboer,
v. d. Steen, Van Pel, Van der Kuil Jr., Effern,
v. d. Kuil.
Daar ae Vogels o.m. hun geheele achter
hoede misten, is het te begrijpen, dat men
op den uitslag niet al te gerust was. Onder
aanvoering van Groeneveld echter heeft men
al zijn best gedaan een zoo goed mogelijk
resultaat te bereiken en dit is boven ver
wachting gelukt.
Over het geheel genomen, stond de wed
strijd niet op een hoog peil, doch ondanks
de vele invallers speelden de Vogels toch be
ter. Wat vooral op viel, was, dat de Noorde
lijken den bal zoo vaak hoog speelden.
Bij Stormvogels was Fijen de spil, om wien
letterlijk alles dra.aide. Hij steunde zjjn jeug
dige voorhoede voortreffelijk. Deze had aan
vankelijk weinig geluk met schieten en vond
bovendien doelman Stedehouwer in goeden
vorm.
De Friezen nemen na een misverstand tus
schen Groen en Hollenberg de leiding door
Fliesyn. Wel protesteerde Stormvogels nog,
omdat de bal de doellijn niet was gepasseerd,
maar de scheidsrechter kende het punt toe.
(1—0).
Na een hevig duel voor het Friesche doel
wist Effem echter gelijk te maken. (11).
Uit een strafschop, toegekend wegens hands
nam Friesland nog voor de rust de leiding.
(2—1).
Na de hervatting speelde Stormvogels met
den wind in den rug en was direct in den
aanval. Uit een penalty maakte Van dei-
Steen gelijk. (22).
De strijd om de leiding was nu zeer span
nend. De Friesche voorhoede ondervond veel
tegenstand van het trio Bravenboer-Fijen-
Groeneveld en ook de „Haken"-looze achter
hoede weerde zich goed.
Effern wist tenslotte den stand op 23 te
brengen.
De meeste Stormvogels hebben wel aan de
verwachtingen voldaan. Alleen Van der Kuil
Sr., de linksbuiten, was glad uit vorm.
In het Oranje-hotel waar door spelers en
officials een diner werd gebruikt, waaraan
een vriendschappelijke en gezellige sfeer
heerschte, werden door de heeren Feddema
en Martens vriendschappelijke woorden ge
wisseld.
ZAND VOORT— S.F.C. (3—1).
Zandvoort heeft zich door een alleszins
verdiende overwinning op S.F.C. in de tweede
ronde om den KJST.V.B.-beker weten te plaat
sen.
Zandvoort is direct sterker maar maakt de
groote fout om haar tegenpartij volkomen in
te sluiten. Daardoor kan de voorhoede van
S.F.C. eenige keeren gevaarlijk doorbreken.
De linksbinnen weet hier zelfs éénmaal met
een goed sch.ot van te profiteeren; daarvoor
had Weber echter reeds voor Zandvoort ge
scoord (11).
Na de hervatting eerst een klein affensief
van de gasten, wat echter spoedig ophoudt.
Zandvoort vervalt in haar oude fout, om net
spel veel te kort te houden. Was het spel
meer open gehouden, dan zou de score on
getwijfeld hooger geweest zijn. Nu weet de
thuisclub slechts nog twee maal te scoren
door Schuiten, zoodat Zandvoort dus met 31
wint.
HAARLEM 3—RIPPERDA (1—3).
In een slecht gespeelden wedstrijd heeft
Ripperda een verdiende overwinning behaald
op het derde elftal van de roodbroeken.
Het eerste half uur is Haarlem in de meer
derheid. Eenige gemakkelijke kansen worden
onbenut gelaten; bovendien is d keeper van
Ripperda in goede conditie. Ripperda wordt
geleidelijk sterker; de rechtsbinnen weet na
ongeveer 35 min. uit een corner te scoren
(0—1).
Met dezen stand breekt de rust aan.
In de tweede helft komt Ripperda sterk op
zetten en daar de Haarlemmers er bovendien
geheel uit zijn, wordt er een zware druk op
het Haarlem doel uitgeoefend.
Middenvoor Roode van Ripperda toont zich
weer een zeer nuttigspeler; van hem dreigt
dan ook het meeste gevaar. Na een misver
stand in de Haarlem-verdediging wordt de
stand op 02 gebracht, een vrije trap van
Roode kan niet weggewerkt worden. waaruh,
de derde goal ontstaat (03).
Even voor het einde scoort Roosen van
dichtbij het eenige Haarlemscbe doelpunt.
Scheidsrechter Seubring leidde goea.
LETTEREN EN KUNST
VROUWENAVOND.
WILLEM VAN CAPELLEN.
De schouwburg aan den Jansweg was gis
teravond voor 99 procent gevuld met vrou
wen; het resteeren.de 1 procent vormden wij,
de mannen, die volgens den inleider den
in Vara-kringen zoo bekenden „Oome Hein"
bij de gratie der vrouw waren toegela
ten. Een vrouwenavond van de Vara was
het en de belangstelling hiervoor was zoo
groot, dat de schouwburg tot de laatste plaats
bezet was.
De afdeeling Haarlem van de Vara kan
over dezen door haar georganiseerden avond
tevreden zijn. Niet alleen omdat de verschil
lende nummers van het programma veel suc
ces hadden, maar vooral wegens de 100
nieuwe „Vara-leden", die zich in de pauze
hebben aangemeld; want daarom in de eerste
plaats was het op dezeu propaganda-avond
toch te doen.
De heer Coen van der Linden, lid van het
hoofdbestuur van de Vara, heeft door zijn
met veel overtuiging uitgesproken rede hier
toe zeker in niet onbelangrijke mate bijge
dragen. Volgens zijn meening demonstreer
den de vrouwen zich te weinig in den strijd,
zoowel in de S. D. A. P., de vakbeweging als
op algemeen maatschappelijk gebied. De
vrouwen hadden volgens den heer Van der
Linden ook bij de Vara een taak te vervullen.
Zoo zouden zij veel meer dan tot nu toe hun
meening kenbaar kunnen maken over het
geen door de Vara wordt uitgezonden en
daardoor hun invloed in hoogere mate kun
nen doen gelden. De Vara zoo zei spreker
wil niet alleen amusement, maar wil wel
bewust de menschheid dienen, opdat de we
reld beter worde. Ieder weet, dat het in de
wereld op het oogenblik slecht gaat, maar
ook, dat het beter -kan gaan. Spreker ziet
voornamelijk het heil der menschen in het
socialisme, dat zich ten doel stelt het kapita
lisme in de wereld te doen verdwijnen. Het
is de Vara, die den strijd tegen het kapita
lisme voert en het was om die reden vooral,
dat de heer Van der Linden de vrouwen op
wekte lid van deze omroepvereeniging te
worden.
Voor den Vrouwenavond had men een zeer
gemengd programma samengesteld. Het ac
cordeon-gezelschap „Crescendo" uit Haarlem
dat belangeloos medewerkte gaf popu
laire muziek, en het deed dit met Schwung,
zoodat de door deze harmonicaïsten uitge
voerde nummers een flink succes hadden. Het
Vara-trio uit de Zaanstreek zong liedjes van
propagandistischen aard en het spreekt wel
vanzelf, dat deze, vooral ook om hun strek
king in dezen kring geweldig insloegen.
Vooral het „Moeder, gaat voor uw kindje
staan" en „Boycot alle Duitsche Waren"
hadden daverende bijval.
Tusschen deze „muzikale" nummers stond
de heer Willem van Capellen op het program
ma. Dat de heer Van Capellen bij de Vara-
leden als declamator zeer geliefd is, bleek wel
uit het enthousiaste applaus, waarmee hij
bij zijn verschijning op het tooneel begroet
werd. De heer Van Capellen heeft een mooi,
soepel geluid en zijn voordracht is gevoelig al
is er nu en dan een lichte neiging tot het
overgevoelige. Van den pas overleden dich
ter Van Collem droeg hij twee gedichten voor
en wel „Gebed te Waalwijk" uit den bundel
„Liederen van Huisvlijt" en Vroolijke Op
tocht, waarvan het eerste wel het meeste in
druk maakte, zoowel door den inhoud als dooi
den strak gehouden toon waarop het werd
voorgedragen. In Vroolijke Optocht was de
voordracht te veel ingesteld op het producee-
ren van moeien klank, wat aan den innerlij-
ken gloed niet ten goede kwam. Wij voelden
te veel den opzet het vers „mooi" te zeggen;
de declamatie niet het vers was hoofdzaak
bij den declamator.
Het futuristische drama „Opoffering" was
eigenlijk meer een „mop", maar een mop
met een dubbele pointe, die het in de amu
sante voordracht van den heer Van Capellen
goed deed. Toch stel ik De Rattenvanger van
Hameln dat hij na de pauze voordroeg' veel
hooger. Hierin gaf de heer Van Capellen ook
als declamator het beste van den avond.. Het
was levendig en kleurrijk van voordracht en
de daverende bijval na dit nummer was al
leszins verdiend.
Een geslaagde avond dus voor de Vara.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
Buitengewoon Meesterconcert
Men mag aan de reclame gaarne eenige
overdrijving toestaan, zonder er aanmer
kingen over te maken. Maar de betiteling
van het concert, dat Maandagavond in den
Stadsschouwburg plaats vond was toch wel
wat al te onjuist gekozen. „Ongewoon Mees
terconcert" ware juister geweest. Het on
gewone dat het cachet der „imeesterlijk-
heid" aan de meeste der geleverde prestaties
ten eenenmale ontbrak en aan de voor
dracht der zesde Fransche Suite van Bach
door Dr. James Sdmon alleen toekwam mits
men er het woordje „school-" vóór zette.
Het spel van dezen pianist was technisch
correct, maar zonder poëzie of charme. Zijn
neiging tot ongelijk aanslaan der beide
handen werkte bij Bach meermalen storend.
De zang van Therese Stokvis kwam niet
boven het dilettantenpeil uit en ook niet
boven de tweegestreepte e, die reeds heel
wat moeite veroorzaakte. Haydn, Mozart en
Schubert had zij niet moeten kiezen, vooral
Schubert niet. Zij had vorige week eens naar
de Schubert-vertolkingen van Annie Woud
moeten gaan luisteren om te hooren hoe
Schubert gezongen moet worden. De Aria's
van Cesti en Ccarlatti zong zij tenminste
acceptabel; de bewerking der begeleiding
voor trio bleek strijdig met den stijl van
den tijd, zonder dat zij aan de muziek een
nieuw relief gaf.
De Passacaglia voor viool en cello van
Handel-Halvorsen gaf den beiden spelers
gelegenheid tot ontplooiing van een enorme
technische vaardigheid. Deze bewerking
schijnt me toe zeer moeilijk te zijn, of
echter het artistieke aan de moeilijkheid
evenredig is, meen ik te moeten betwijfe
len.
Van de 3 stukken voor cello, diie Felix
Robert Mendelssohn speelde, heb ik er twee
dezen zomer in Zandvoort van hem gehoord
en toen in deze rubriek besproken. De
„Hongaarsche Rhapsodie" van Popper heeft
hij toen met groote virtuositeit gespeeld. Ik
moest Maandagavond dit nummer en het
volgende, de door Therese Stikvis gezongen
Volksliederen missen, om tenminste een
deel van het concert in de Gem. 'Concert
zaal te kunnen bijwonen. Bij de laatste twee
nummers van het programma 'kon ik weer
aanwezig zijn. Ik hoorde den violist Alex
Feinland drie solostukken: de Canzonetta
uit Tchaikowsky's Vioolconcert en twee Ma
zurka's van Wieniawsky spelen, Zijn spel
was niet steeds zuiver en vertoonde een
hinderlijke neiging tot portamento.
De drie instrumentalisten werkten tot
slot samen in twee stukjes van Frits
Kreisler: luchtige amusementsmuziek, die
echter in een meesterconcert niet op haar
Er was sleohts zeer weinig publiek.
K. DE JONG.
Kinderkoor „De Kleine Stem":
Arb. Mandolineclub „Apollo":
Van het Maandagavond door de twee boven
genoemde vereenigingen gegeven concert heb
ik het tweede gedeelte kunnen bijwonen.
Ik hoorde een vaardig en zeer rhythmisch
gespeelde Ouverture voor mandoline-orkest
van Konrad Wölki, een vrij onbekend compo
nist, die zijn Ouverture (no. 4) in b kl. t. laat
beginnen en in D. gr. t. eindigen en tusschen
die twee eindpolen een vervaarlijke hoeveel
heid verminderd septiemaccoord opgestapeld
heeft. Het ais-cis-e-g was heele tijden niet
van de lucht. Echter mochten ook dominant-
septiemaccoorden zich bijwijlen in 's compo
nisten belangstelling verheugen.
Het spel der Mandolineclub maakte een zeer
goeden indruk zoodat den leider Joh. B. Kok
een woord van hulde toekomt.
Bij het volgende nummer was het man
doline-orkest gecombineerd met het koor C
(de oudste leden van De Kleine Stem; de
jongere zijn in de Koren A en B vereenigd) en
stond het geheel onder leiding van den diri
gent der Koren J. Post, denzelfde, die Zater
dagavond in den Jansschouwburg met zijn
kinderoperettes zulk goed werk leverde. Ook
het koor C liet zich van gunstige zijde kennen:
de zang klonk zuiver en beschaafd, en het
orkest werkte keurig mede.
Al de koren gecombineerd, een schare, die
ik wel op een driehonderd schat, vertolkten
de aardige frissche „Woudcantate" van Emiel
Hullebroek; het mandoline-orkest begeleidde.
Alles ging uitstekend; het was een genoegen
zang en spel te beluisteren. Mijn tweede woord
van hulde geldt dus den dirigent J. Post.
Dat de volle zaal het niet aan teekenen van
instemming ontbreken liet, spreekt van .zelf,
K. DE JONG.
FEESTAVOND VAN SUIKER- EN CHOCOLA
DEBEWERKERS.
In het gebouw van den Haarlemschen Ke
gelbond hield de afdeeling Haarlem van den
Algemeenen Nederland-schen Bond van Ar
beiders (sters) in het bakkers-, chocolade- en
suikerbewerkingsbedrijf een feestavond, een
propagandafeestavond.
Na een hartelijk welkomstwoord trad de
jeugdgroep op, welker leden declameerden. De
leden die Zaterdag hun medewerking verleen
den waren R. v. d. Anker, H. van Honschoten,
C. Bakker, H. Dijkstra en H. de Vries. Ook „De
Jonge Spelers" wisten met hun kunst de aan
wezigen wel te boeien. Zij voerden onder lei
ding van den heer Ben Groeneveld een frag
ment uit „Opstandelingen" op, van Henriëtte
Roland Holst.
De heer A. Hillebregt, hoofdbestuurslid,
hield een propagandarede, naar aanleiding
van het 40-jarig bestaan van den bond, welk
feit in 1934 herdacht zal worden.
Na de pauze traden „De Jonge Spelers" op
met Brederode's „Sijmen sonder soetigheid".
De verschillende nummers werden afgewis
seld met accordion-muziek die ten gehoore
werd gebracht onder leiding van den h.eer
Van Gend.
Na afloop werd een verloting gehouden
ten bate van werklooze collega's. Tot 2 uur
hield het bal de aanwezigen bijeen.
De zaal van den H.K.B'. heeft een verbete
ring ondergaan die velen reeds gaarne eerder
hadden zien uitgevoerd, maar die nu dan ook
tot in de puntjes is geschied. Om burengerucht
n.l. te voorkomen zijn er langs de ramen dik
ke gordijnen aangebracht, die het geluid vair
binnen naar buiten, zoowel als van buiten
naar binnen voor het grootste gedeelte ge
heel keeren. Voor de omwonenden, die klaag
den over nachtelijk lawaai is dit een groote
verbetering, evenals voor de uitvoerenden in
de zaal die vaak klaagden over het lawaai dat
o.a. de eleetrische tram maakte.
Bovendien was het noodig, daar alle ramen
nu dicht blijven een luchtververschingsinstal-
latie aan te brengen, die eveneens wonder
wel voldoet. Niet alleen dat deze installatie
de capaciteit heeft om een geheel met rook
gevulde zaal binnen een kwartier rookvrij te
maken, ook werkt zij zoo geruischloos dat de
voordragenden er in het geheel geen last van
hebben.
Nu is nog in onderzoek om het hinderlijk
gehoor van het rollen der kegelballen tegen
te gaan. Men meent maatregelen te kunnen
nemen, die dat tot de helft zullen kunnen te
rugbrengen.
GRAMOFOONMUZIEK IN DEN
STADSSCHOUWBURG.
Naar aanleiding van een tooneelcritiek
van den heer J. B. Schuil, die eenigen tijd
geleden in ons blad is opgenomen, en waar
bij de heer Schuil zich afkeurend uitsprak
over de proefnemingen die men in den
Stadsschouwburg nam met gramofoonmu-
ziek, deelen de heeren J. v. d. Berg, die de
installatie probeerde en Ir. H. H. Bouma,
der N.V. Ingenieursbureau Connector te
Amsterdam ons mede, dat deze proefnemin
gen toen nog in haar eerste begin waren
en nog geenszins aanspraak wilden maken
op volmaaktheid. Men kon echter geen an
deren weg bewandelen daar noodzakelijker
wijs de installatie eens geprobeerd moest
worden terwijl er publiek in de zaal was.
De heeren Van den Berg en Bouma hopen
echter wellicht t.z.t. een demonstratie te
kunnen geven, waarbij alle proefnemingen
tot het verleden behooren. en de geheele
installatie zoo opgesteld is dat zij den toets
der critiek kunnen doorstaan.
