VRIJDAG 8 DECEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
6
REV. T. C. GOBAT OVER VIJF
MODERNE SCHRIJVERS.
WAT WELLS OVER HET INTER
NATIONALISME ZEGT.
In De Kroon sprak Donderdagavond Rev.
T. C. Gobat over het onderwerp: „Vijf mo
derne schrijvers", voor de af deeling Haarlem
van de English Association.
Deze vijf moderne schrijvers waren: H. G.
Wells, John Galsworthy, G. B. Shaw, John
Masefield en G. K. Chesterton.
Wells is de wetenschappelijke van hen en
de profeet. In zijn werlj „War in the Air" dat
hij in 1908 schreef, voorspelde hij treffend de
wijze van oorlogvoeren met gebruikmaking
van luchtwapen die in den oorlog 1914
1918 tot wreede werkelijkheid is gebracht:
vliegmachines. Zeppelins, brandgassen en der-
gelijken. Hij is de man met inzicht en zijn
„War in the Air" kan nu nog als een waar
schuwing geldén.
Maar hij kan ondanks zijn bitter-waarschu-
wende woorden ook scherp geestig zijn. Hij
voorspelt namelijk in 1956 wederom een oor
log en als mogelijke aanleiding opperde hij
deze geschiedenis.In een Duitschen trein
zit een Poolsche jood. Als de trein het perron
binnenrijdt denkt een nazi dat de Pool lee^
lijke gezichten tegen hem trekt. Hij schiet
hem dood. In werkelijkheid peuterde het
slachtoffer echter aan zijn losgeraakt kunst
gebit. Een dergelijke persiflage is wel teeke
nend.
In zijn werken betoogt hij de groote onzin
nigheid van grenzen en van kunstmatige ver
schillen tusschen naties.
De vrede kan slechts worden gewaarborgd,
wanneer de internationale barricaden zijn
opgeruimd.
Galsworthy is de aristocraat. De spreker
vergeleek hem met de Russische schrijvers,
wegens zijn sympathie voor hen die lijden. Hij
is de populairste Engelsche schrijver in ons
land, wellicht hier nog meer dan in Engeland.
In zijn werk komen veelal de klassentegen
stellingen tot uiting. Hij geeft ideeën en laat
de conclusies aan den lezer over.
De derde was Shaw, die rev. Gobat besprak.
Shaw is de Iersche humorist, de criticus, die
conventie en huichelarij haat.
Hij drijft den spot met de Engelsche
Shakespeare-vereering. want: de Engelschen
gaan zijn drama's niet zien. daar zij meenen
dat men hem moet lezen, maar ze lezen hem
niet, omdatmen Shakespeare moet zien!
Spr. gaf een overzicht van Shaw's veelzijdi-
gen arbeid.
Chesterton, de vierde, is niet alleen de hu
morist maar ook de schrijver van ernstige
essays. Zijn korte artikelen verschenen in de
Daily News, en werden graag gelezen. Bekend
zijn ook zijn beschrijvingen van steden die
hij heeft bezocht. Chesterton kenmerkte spr.
als- den democraat. Hij is de .mandie een
betere nv.rschheid verwacht van" de ontwik
keling d:r persoonlijkheid: van vrijheid niet
alleen maar ook van den groei van het per
soonlijk verantwoordelijkheidsbesef.
Masefield, de laatste, heeft een zeer moei
lijke jeugd gehad, is straatzanger geweest,
arbeider in een tapijtfabriek totdat hij plot
seling zijn roeping zag. Hij werd later poet-
la ureate (dichter aan het Engelsche hof), wat
hij nu nog is.
Van eiken schrijver droeg Rev. Gobat een
stuk voor, en zijn geheele voordracht werd ge
kenmerkt door een jeugdig enthousiasme.
Bij zijn samenvatting zeide hij dat alle vijf
schrijvers ons aan het denken brengen, en
ons uit de conventie brengen. „Ondanks alles
is de mensch „a jolly good fellow", zegt Mase
field, „en wij moeten ons tot taak stellen de
menschheid op een hooger plan te brengen".
Dr. C. B. A. Proper, dankte mt enkele gees
tige woorden den spreker.
COMMISSIE VAN TOEZICHT OP HET
LAGER ONDERWIJS.
Deze commissie houdt een vergadering
op Woensdag 13 December 1933, des avonds
8.30 uur ten Stadhulze.
De agenda luidt:
1. Notulen, 2. Ingekomen stukken. 3. School
bezoek. 4. Opmerkingen voor verslag. 5
Aanbeveling vacaturen. 6. Rondvraag.
Aan de beurt van aftreden zijn de heeren
J. R. II. de Smïdt, M. L. A. Klein. G. Max,
G. J. Kappers en Th. Lancee, terwijl boven
dien moet worden voorzien in de vacaturen
ontstaan door het bedanken van mevr. O
E. RasSöhnlein en den heer Dr. C. L. W
Ruys.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Vallenduuk, Junoplantsoen 64. actetasch.
Bur. v. Politie, Smedestraat 9. handschoen,
autodop. bijwijs van onvermogen, v. Rossum,
Gr. Heiligland 24rd., rekendop. Schoorl, Saen-
redamstraat 36, kerkboekje. Brunswijk, Wil-
helmlnapark 37, beursje. Belles, Spaarndam-
scheweg 346, bril. Lijnzaad, Mr. Joostenlaan
10. ceintuur. Smit, Ooievaarstraat 4, autodop.
De Vries. Berkenstraat 4, kruisbeeldje. Kennel
Fauna, Parklaan 119, 3 katten. Blokdijk,
Brouwerspiein 11, 3 loterijbriefjes. Romxin.
Leidscheplein 16rd., kindermuts. Smits, Reitz-
straat 42, muts. Kuvener, Sumatrastraat 26.
portemonnaie. Spronk, Populierstraat 20. idem.
Driessen, Borneostraat 17 of 27, pakje inh.
kleedingstuk. Klaus, Jac. Geelstraat 20. 6 rij
wielbanden. Mulder, Burgwal 2, rijw.bel.
plaatje. Vissers, Kruisstraat 2. idem. v. Dam,
Kleine Houtweg 24. bosje sleutels. Schellinger
hout, Paul Krugerkade 5 rd., kindertasch. De
Gier, Vooruitgangstraat 111, idem. Mulder,
Burgwal 2, idem. Woudenberg, Oost-Indië-
straat 2. knot wol en foto. Wcyers. Doelstraat
2, zak waschgoed. Stoute, Linschotenstraat
5rd„ dameshandschoenen. Kokkelkoren, Pa-
pentorenvest 10, heerenhandschoenen. Schou
ten, Berklaan 1 Heemstede, kinderhandschoe
nen. v. Zon, Molijnstraat 38, hond (zwart),
v. Tongeren, Zonnesteeg 6 rd., hondje (wit).
Kennel Fauna. Pai-klaan 119, idem (geel).
Wiedijk. Westerstraat 6, dameshandschoen.
Kennel Haerlem, Regentesselaan 42, hond
je. v. Bruggen, v. Berensteynstraat 37, mo
torhandschoen. Moerkerk. Perseusstraat 35.
kinderhandschoenen. Veltman. Gen. Botha-
straat 68, hond (zwart met wit). Paesie. Ju-
lïanapark 52. kinderhandschoen. Gelukkien.
Leeuwerikstraat 75, handbeschermer. Jansen,
Pegasusstraat 4. zwart hondje. Tugela, Spaan-
gchevaartstraat Hl, handbeschermer.
ARROND.-RECHTBANK.
STEEKPARTIJ IN EEN SLAGERIJ
NA EEN „VRO OLIJK FEESTJE".
Ten huize van een slager in Beverwijk heeft
in den avond van 19 Mei een vechtpartij
plaats gehad, waarbij een jongeman door een
slagersmes aan zijn arm gewond werd. De
slager, zyn vrouw, de slagersknecht en het
dienstmeisje zaten in de kamer ter afrekening.
Een 23-jarige bakker, verloofd met het dienst
meisje, kwam dien avond binnen. Er werd
cognac geschonken, een tweede flesch is ge
haald, uit de getuigenverklaringen kon op
gemaakt worden, dat men van plan was elkaar
dronken te maken (er is voor dit doel zelfs
eau de cologne bij de cognac in een glas ge
daan!) kortom, er heerschte een „vroolijke'
stemming. Op een zeker oogenblik viel het
meisje op den grond, het licht werd uitge
draaid en weer aangestoken en de verloofde
van het meisje, die jaloersch van aard is,
werd boos. ook, omdat de slager het meisje
achterna liep.
Toen zei verdachte tegen den slagers
knecht: „Wat wil je van mijn meisje?" en
greep hem vast. De slager scheidde beiden.
Ondertusschen waren de vrouw en het
meisje naar boven gegaan.
Er ontstond in het nauwe gangetje een
vechtpartij, de bakkersknecht zei „Wacht
eens even", liep weg en kwam met een groot
slagersmes terug. Het mes, ter zitting aan
wezig. had een lemmet van 30 c.M.!
De bakker kwam met de woorden: „Ik steek
'm dood, ik zal 'm afmaken!" zwaaiend met
het mes toeloopen (de slager werd even aan
het voorhoofd geraakt) en sloeg ermee naar
den slagersknecht. Deze weerde den slag af
met zijn rechterarm die daardoor een ernstige
snijword kreeg. De hierbij gescheurde klee
dingstukken werden ter zitting getoond.
Gelukkig kon de slager nog ingrijpen.
Hoe de vork precies in den steel zat kon en
hoefde niet uitgemaakt te worden. Vaststond,
dat de bakker gestoken had.
De verdachte wist zich niets meer van het
geval te herinneren. Wel wist hij, dat de sla
gersknecht hem bij de keel gegrepen had en
gezegd: „Ik worg je!" Dit laatste werd ont
kend door den getuige.
Na het gebeurde zou de dader tegen een
vriend gezegd hebben dat hij den slagers
knecht had gestoken.
De officier achtte poging tot doodslag
bewezen, anders poging tot zware mis'nande
ling of mishandeling. De hoofdschuldige is
de drank en er is stevig gedronken! Hij eisch
te een voorwaardelijke gevangenisstraf van 4
maanden met onder toezichtstelling van ver
dachte, een geldboete van f 75 en toewijzing
van de civiele vordering voor dokterskosten
en costuum.
Mr. H. O. Dri 1 sma betoogde, dat als dit
.feest" ergens anders had plaatsgehad, de
jaloersch-gemaakte dader iets anders zou
hebben gegrepen. Nu het toevallig hv_een
slagerij gebeurd is. nam hij een mes. Het was
zijn bedoeling niet te dooden, hij wilde den
ander iets doen. Voorts is hier geen sprake van
poging tot zware mishandeling, maar van
zware mishandeling z-elf, van het voltooide
delict, en dat is niet ten laste gelegd, zoodat
daarop vrijspraak zal moeten volgen.
Uitspraak over 14 dagen.
Dierenmishandeling.
Voor de rechtbank te Haarlem stond te
recht een 33-jarige veehouder uit Lisse, om
dat hij op 5 Aug. twee koeien in de weide
heeft laten grazen, die een stok door het
middenschot van den neus gestoken droegen
van ongeveer 50 c.M. lengte, stokken, die aan
weerszijden omwoeld waren met touw en voor
zien van uitstekende spijkers, om te verhinde
ren dat de koe zoog.
Een inspecteur van politie heeft met een
dierenarts een onderzoek ingesteld, de stokken
verwijderd en geconstateerd, dat de midden
schotten. doorstoken waren en dat een ervan
ontstoken was en etterde. De veehouder ver
klaarde met een steekmes een gat gemaakt
te hebben in de middenschotten en daardoor
de stokken gestoken te hebben, zonder hulp
van een veearts.
De dierenarts zei, dit middel nog nooit ge
zien te hebben. Wel andere, en hij noemde
eenige, waarbij zeer humane middelen zijn.
Het in dit geval gebruikte middel is een on-
noodig wreed middel, waarvan de dieren zeer
zeker last hebben. Het eene dier had ernstige
pijn van de ontsteking, bij het andere dier
was de ontsteking, die er geweest is, al gene
zen. Op het eerste gezicht al maakte de koe
op den deskundige een minder gezonden in
druk.
Een inspecteur van de Dierenbescherming
noemde dit een middel van geraffineerde
wreedheid. De koeien hebben daardoor gele
den. Getuige toonde twee middelen, die alge
meen afdoende zijn en geen pijn veroorzaken.
Een boerenknecht verklaarde, evenals ver
dachte zelf. dat allerlei middelen geprobeerd
waren, doch dat niets geholpen had.
Twee getuigen a décharge, een Rijksland-
bouwconsulent en een Rijksveeteeltconsulent,
hebben geconstateerd een maand nadat de
stokken uit den neus verwijderd zijn, dat de
koeien er niet slecht uitzagen en dat er geen
ontsteking was. Beiden hebben de koeien bij
dat onderzoek niet aangeraakt, omdat ex-
mond- en klauwzeer heerschte en omdat ze
de dieren niet vast konden grijpen.
Een Rijksveearts, getuige a décharge ant
woordde, op een vraag van den verdediger,
dat hij een middel, als door verdachte ge
bruikt is, al 60 jaar geleden heeft gezien.
Het is gebruikelijk bij de boeren om de
stokken zelf aan te brengen.
Verdachte beweerde, dat de dieren geen pijn
hebben gehad.
Pres.: ..U was zich dus niet bewust, dat de
koeien bij het grazen pijn hadden?"
Verd. ..Ze hadden geen pijn!"
De Officier zeide, als leek sprekend, dat een
dier gevoel heeft. Een behandeling ais de ge
wraakte moet pijn doen. Het is spr. onbegrij
pelijk dat een veehouder zulke dingen doet
bij zijn koeien, alleen om meer melk te
krijgen.
Er is z.i. de mogelijkheid een koe te beletten
om te zuigen door haar vast te binden aan
een lang touw. zoodat ze de andere koeien
niet bereikeix kan.
De stokken hebben er 5 dagen in gezeten.
Toen kwamen er de verbalisant en de dieren
arts bij, en de deskundigen a décharge hebben
pas een maand later een onderzoek ingesteld.
Het inbrengen van de stokken moet volgens
vrijwel alle deskundigen pijn gedaan hebben.
Verdachte doet zich voor als een ongevoe
lige, die het heelemaal niet zoo erg vindt.
De officier is van oordeel, dat dit te ver is
Kinderhoest
en verkoudheid mogen niet worden verwaar
loosd, maar toch moet gezorgd worden, dat
de teere maagjes niet worden bedorven door
te veel „innemen". Moderne
moeders behandelen „uitwen
dig" met Vicks VapoRub.
Wrijf het op borst en keel.
VapoRus
(Adv. Ingez. Med.)
gegaan en hij vraagt een boete van f 10
subs. 50 dagen.
Mr. W. de Rijke trad als verdediger op.
Uitspraak over 14 dagen
Het verkeer van rechts.
Een automobilist reed op den Provincialen
weg in Zaandam en zou geen rekening heb
ben gehouden met het van rechts (van den
Hoogen-dijk) komende verkeer, in dit geval
een wielrijdster, met het gevolg, dat deze, die
eigenlijk mocht doorrijden, uit angst voor de
nadei'ende auto van de fiets sprong, even ge
raakt werd en haar enkel brak. Zij heeft 6
weken in gipsverband gelegen. De chauffeur
stond terecht ter zake van het verkeer van
rechts
Getuige verklaarde, dat ze de auto met
groote vaart zag naderen, toen ze al midden
op den weg stond. Ze is onmiddellijk van de
fiets gesprongen. Als ze doorgereden was, zou
de aanrijding veel ernstiger geweest kunnen
zijn.
Een agent verklaarde, dat er op dat punt
druk verkeer is van rijwielen naar den over
kant.
Een der rechters: „De automobilisten zijn
gewoon om door te rijden en verwachten, dat
de wielrijders wel op zij zullen gaan!"
De Officier zei in zijn requisitoir, dat de
meeste ongelukken komen door te snel rijden
In dit geval ziet de officier geen reden tot
hechtenis. De boete die hij vi-agen zal, moet
zwaar zijn, en de officier vraagt een boete
van f 4G0.
Mr. Ybes merkte op. dat de Provinciale weg
niet door fietsers bereden mag worden en ook
niet overgestoken. Hij vindt dit een princi-
pieele kwestie en vraagt vrijspraak'. Anders
vindt hij de boete veel te hoog en verzoekt
daarvan vermindering.
Uitspraak over 14 dagen.
DE OPVOEDING.
INTERESSANTE LEZING VOOR DE
VOLKSUNIVERSITEIT.
Ieder, die met de praktijk van de op
voeding te maken heeft, vraagt zich van tijd
tot tijd af: „sta ik mijn kinderen niet te
veel vrijheid toe?"
Aan den eenen kant voelt men er voor,
zijn jongens en meisjes zoo vrij mogelijk te
laten. De geest des tijds suggereert sterk in
deze richting: wie in.het bedrijfs- of maat
schappelijk leven dwang oplegt; wordt voor
ouderwetsch uitgemaakt. Dan is er ook deze
overweging, en dat is een belangrijker mo
tief: een kind, dat betrekkelijk vroeg een
zekere mate van vrijheid geniet, wordt flin
ker en zelfstandiger dan een jongmensch.
dat onder het wakend oog van de ouders
opgroeit.
Dit overwegende, zou men zijn kinderen
zooveel mogelijk vrijheid willen toestaan.
Maar daar tegenover staan de vele ver
keerde invloeden, die onze kinderen bedrei
gen, gevaren zelfs, waartegen zij dcor hun
onervarenheid niet zijn opgewassen. En wie
zijn oogen open heeft voor wat om hen heen
gebeurt, kan in onzen tijd tal van uitwassen
aanwijzen die zonder twijfel te wijten zijn
aan een te vroeg verleende vrijheid.
Het is dan ook geen wondei', dat vele
ouders niet weten, hoe in deze te kiezen, en
al weifelende zich te vroeg de straf des
gezags laten ontglippen.
Het vraagstuk van „vrijheid in de opvoe
ding" is zeer belangrijk. Nu is er geen alge
meen geldende oplossing te vinden, op
voeding in geen „Schablonenweïik"; toch
zijn er zonder twijfel in dit verband opmer
kingen te maken van algemeene aard. Deze
naar voren te brengen is het doel van de
voordracht over „vrijheid in de opvoeding"
en de heer Ehrbecker vraagt daarvoor de be
langstelling van alle ouders, niet het minst
van hen, die oudere zonen en dochters
hebben, want voor hen is dit vraagstuk zeer
actueel.
De spreker stelt zich voor, ongeveer een
uur te spreken, en na de pauze gestelde vra
gen te beantwoorden. Wie hem vooraf per
brief moeilijkheden wil voorleggen, bevordert
daarmee een vlotte en grondige behandeling.
Op deze wijze kan deze bijeenkomst, mede
door de activiteit van de toehoorders, van
groote practische waarde worden.
PIANORECITAL VAN EEN BLINDEN
PIANIST.
Den 21sten December zal in de bovenzaal
van het Concertgebouw een bijzonder piano
recital worden gegeven.
Hugo van der Velden, een blinde Joodsche
pianist, die uit Duitschland is gevlucht, zal
werken van Brahms, Bach, Chopin en Liszt
ten gehoox'e brengen.
Hugo van der Velden is door een ongeluk
op zijn vijfden jaar blind geworden, en heeft
door groote krachtsinspanning zich in het'
pianospel weten te bekwamen.
Xawer Scharwenka en Wilhelm Backhaus
waren zijn leermeesters,
DE CHRISTEN-DEMOCRATEN
BIJEEN.
REDE VAN HET KAMERLID VAN HOUTEN.
'J"
HANDELSBLAD GRATIS
Zij, die zich thans abonneeren ont
vangen het Handelsblad deze maand
GRATIS.
Abonnement f 1.90 per maand en
r 5.50 per kwartaal. Buiten Amsterdam
verhoogd met 20 cent per maand voor
verzending.
Abonnementen op te geven bij het
Bijkantoor Handelsblad
(WENSENG'S Alg. Advert.-Bureau)
TE MP EL IERSS TR. 32
Telefoon 102U9
De afdeeling van de Christelijk Democrati
sche Unie hield Donderdagavond in het ge
bouw Het Blauwe Kruis een ooenbare verga
dering, waar als spreker optrad het Kamerlid
H. van Houten.
Spreker begon zijn rede, nadat de voorzitter
hem met een kort woord had ingeleid, met
zijn indruk weer te geven van de huidige maat
schappij, waarvan hij de inrichting verkeerd
noemde. Er is mogelijkheid tot productie, er
is gelegenheid om alle menschen te voeden
en te kleeden en toch wordt er armoede ge
leden. Dat komt. omdat dan alleen geprodu
ceerd wordt, wanneer er verdiensten aan zit
ten. Overgaande op werkloosheid zeide spre
ker, dat het de plicht van de regeering is de
volkskracht in stand te houden; de werk-
looze arbeider mag niet ten achter staan bij
de doode machine, die ook als de fabriek ge
sloten Is, wordt verzorgd. Daarom heeft spre
ker in -de Kamer aangedrongen op een uit-
keering Ineens van vijftig gulden en kinder
toeslag, maar de regeering heeft er afwijzend
op beschikt. Daar was geen geld voor, maar
wel voor defensie en aan de cumulatie van
pensiceixen werd geen eind gemaakt. De Chr.
Dem. Unie, aldus spreker, komt op voor alle
groepen der samenleving, maar voor die der
verdi'ukten in de eerste plaats. Het parool
moet zijn „allen voor allen", terwijl het thans
is .ieder voor zich". Onze strijd meet gevoerd
voor een betere samenleving, een samenleving
waar de behoefte de drijfveer der productie
ls. Niet tegen „de kapitalisten" dient gestre
den te worden, maar tegen het stelsel, dat de
kapitalistische gezindheid in het menschen-
hart heeft gebracht.
Spreker oefende critiek op dr. Colijn, die
gezegd heeft, dat de crisis geen gevolg is van
het kapitalisme, maar van het feit. dat men
het kapitalisme niet heeft laten uitleven. Spr
legde er nogmaals den nadruk op, dat voor
alles de volkskracht behouden moet blijven
door bescherming van den zwakke, verbete
ring van zijn huisvesting en bescherming van
het volksinkomen.
Voorts zette de heer Van Houten zijn hou
ding in de Kamer uiteen tegenover enkele re-
geeringsvoorstellen en verdedigde hij de C.
D. U. tegen aanvallen van de a.-r. pers, die
o.a. heeft gezegd, dat de partij niet in de
volksvertegenwoordiging thuis hoorde en van
een mengsel van onverstand en socialisme
sprak. Spr. zag -deze actie als een uiting van
vrees ten opzichte van de jonge, groeiende
C.D.U. Ook kantte hij zich tegen de aanvallen,
die den laatsten tijd op de vakbeweging wor
den gericht, waarbij hij opmerkte, dat de vak
beweging zich altijd van de politiek dient te
onthouden.
Aan het einde van zijn rede wijdde de heer
Van Houten nog eenige woorden aan het
communisme en het fascisme. Van het com
munisme zeide hij, dat men dit in ons land
meer als een bron van ergernis, dan als een
reëel gevaar kan beschouwen. De nationaal
socialistische beweging zal volgens spreker
nooit de meerderheid der bevolking achter
zich krijgen; spr. achtte echter in d-e toekomst
een samengaan der nationaal-socialiste-n met
de R.-K. Staatspartij en daar schuilde zijn
inziens gevaar in.
Tenslotte zei spreker dat als de leden een
waren in arbeid en vertrouwen, de toekomst
niet donker behoefde te woi'den ingezien.
Van de gelegenheid tot debat werd o.a. ge
bruik gemaakt door een lid van de N.S.B.,
die een aantal door den heer Van Houten
aangevoerde bezwaren tegen het nationaal-
socialisme bestreed.
LETTEREN EN KUNST
PER FILM NAAR ENGELAND
IN HET REMBRANDT-THEATER.
(Adv. Ingez. Med.)
De dix-ectie van het Rembrandt Theater zal
a.s. Zondagochtend de bezoekers van deze
bioscoop in de gelegenheid stellen, naar En
geland over te steken en dit in vele opzichten
mooie en merkwaardige land in oogenschouw
te nemen. Zij is hiertoe in staat gesteld door
een U.F.A.-film, vervaardigd onder leiding
van den regisseur August Koch, die met be
hulp van een bekwamen fotograaf een uitge
breide ree les opnamen ter plaatse heeft ge
daan.
Al te uitgebreid denkt mexi somtijds onder
de reis. Ei' bad hier en daar gerust iets kun
nen worden weggelaten, wat niet typisch-
Engelsch ls en bovendien reeds vaker op het
doek is vertoond, zooals het aspect van spoor
weg-emplacementen, hefbruggen over het wa
ter en drukke verkeei'spunten. Over 't alge
meen krijgt men den indruk, dat de foto's met
evenveel smaak als kunde genomen zijn, maar
dat de compositie min of meer is verwaar
loosd. Men dient reisindrukken aldus te rang
schikken en te doseex-en, dat de reiziger na
aankomst nog onvermoeid ls. En een gevoel
van vermoeienis doet zich na afloop van deze
filmreis wel eerxigermate gelden.
Men krijgt heel wat te zien voor zijn geld.
Een schetsmatig ixx kaart gebracht overzicht
van het te bezoeken gebied bereidt den reiziger
voor. Na deze suggestieve ouverture zal hij
van zijn leven niet meer vergeten waar Enge
land ligt en in welke mate Londen zich sinds
de laatste tientallen jaren heeft- uitgebreid.
Dat Engeland een eiland is. wordt hem dui
delijk uit de kruivende golfjes, die tegen de
kusten klotsen. Eenmaal van boord, blijkt hem
dat het met dit eiland niet gesteld is als met
dat. waax'op Prikkebeen voet aan wal zette:
„Ach geen enkle boom of plant
„Groeit er in dit gansche land".
In Engeland groeien wel degelijk boomen en
planten, en de film geeft verrukkelijke staal
tjes van landschappen te aanschouwen. Aar
dige landhuisjes volmaken het schilderachtige
beeld.
Engeland is ook het land van de oude ka
thedralen exi burchten. Bij deze majestueuze
antiquiteiten van tufsteen behooren de tra-
ditioneele gewaden van professorexi en studen
ten.
Engeland is het land van de industrie. De
film leidt ons rond in ijzerfabriekexx en ma
chinale weverijen, toont ons de hoeveelheden
ste-exxkool. welke in spoortreinen en booten
vervoerd wordt, laat ons het visscher ij bedrijf
zien en geeft een kijkje in de chocolade pro
ductie.
Ten slotte belanden wij natuurlijk in Lon
den. Het straatverkeer met de bekende bus
sen met open zitplaatsen, de verkeersagenten
de ondergrondse he spoorweg: verschillende
centra van bedrijvigheia, zooals de beurs, de
kraxitenwijk, de reisbureaux; beroexixde xuonu-
menten als de Tower Bi'idge, de Tower, het
Parlement met ae pompeus geüniformeerde
schildwachten; straattafereeltjes van allerlei
aard passeeren de revue.
Ofschoon ook aan de beruchte Londensche
mist en aan de saaiheid van een regen-achti-
gen Londenschen Zondag eenige foto's ge
wijd zijn, krijgt men ondanks de belangwek
kende foto's den indruk, dat er van de eigen
aardige Londensche sfeer in een dei'gelijke
film meer tot openbaring had kunnen komen.
H. G. CANNEGIETER.
Bielkine's Tentoonstelling.
Onze gewaardeerde collega, als medewei*-
ker aan Haarlem's Dagblad, Wladimir Bielkine,
de vlotte teekenaar van zoo menig welgelukte
portretcharge in de kolommen van ons blad,
voor de lezers een goede bekende geworden,
heeft in Amsterdam een tentoonstelling ge
houden in den kunsthandel San tee Landweer
op de Keizersgracht.
Hij laat zich daar minder als caricaturist
dan als illustrator waardeeren, en het ver
baast ons, die zijn vaardigheid van meer na
bij hebben leeren kennen volstrekt niet dat
hij ook in die richting' zeer ongemeene dingen
presteert. De gewezen Rus Wladimir, die in
dertijd met negentien anderen het vurig
begeerde Nedei'landerschap verwierf, en die
daarna door zijn huwelijk met de actrice van
echt Nederlandschen stam Mies Elout nog
vaster in onze stamgemeenschap werd opge
nomenis desondanks en desalniettemin een
dier artistieke polyglotten gebleven, die door
zijn moedei'land zoo kwistig geproduceerd wor
den. Russen hadden steeds de reputatie ge
makkelijk vreemde talen te leeren en te spre
ken als ware het hun moedertaal steeds ge
weest. Als Bielkine met zijn potlood of krijtje
aan het praten gaat waant ge Uzelf bij Ba
bel's torenbouw aanwezig. Niet,één doch meer
dere talen kent hij op zijn duimpje en hij
schept er behagen in ze van tijd tot tijd door
een te klutsen en een nieuwen stijl te schep
pen die van hém is: den Bierkine-stijl. Zoo
is deze tentoonstelling er een vol afwisseling
geworden. Het is er als een franke conversa
tie met geestige menschen uit allerlei land
en tijd. Maar Bielkine drukt er zijn stempel
op. In den „Koopman uit Lodz" spreekt hij
Russisch met Chagall in „De Connoisseixr"
Engelsch met Rowlandscn; in de „Man met
den sleutel" Duitsch met Oberlander. Zelfs
in dialectspraak staat Bielkine voor niets: „De
beau Josef' en de semietische heer „Borgia"
maken zich kennelijk in laat-avondsch Mün-
chener spraak verstaanbaar. Zij konden zóó
in den Simplicissimus opgenomen worden.
Liever Turksch dan iets anders moet dit
lid der Borgia-familie gedacht hebbij en ook
hierin had Bielkine hem desgewenscht te
woord kunnerx staaxx, waxit zijn tafex*eelen „Uit
Bagdad" bewijzen dat ook dat land voor hem
geen geheimen bezit.
Maar nu alle gekheid op een stokje. Daar
gaat, vrees ik, ook de collega x'ecensent op zit
ten die in een der groote bladen en in vollen
ernst Bielkine met Toulouse Lautrec vex'geleek.
Onze medewerker is een veel te schx-ander
érudit om daar niet even om gegrinnikt te
hebben. Maar het is toch ook weer niet zoo ge
makkelijk om uit te leggen wat B. dan eigen
lijk wél is. Als we zeggen; hij is een handig
teekenaar met een bewondex'enswaardig pic
turaal memorie en een vex'bluffende techniek
dan komen we er al heel aardig dicht bij.
Dat zijn drie kwaliteiten waax-ixi alvast onze
inheemsche teekenaars bijvoorbeeld, slecht
gesorteerd zijn. Verder bezit hij de fantasie
vaxx den polyglot en' de eruditie van den
veel bereisden mensch. Hij is de aangewezen
man, om opdrachten uit te voeren: maak me
dit, maak me dat, en hij maakt het. En als hij
stil, voor zich zelf teekent of apuai'elleert
gaat zijn geest uit naar geziene beeldingen,
die hij exei'peert, combineert met een zeke
re nonchalance die haar eigen bekoring heeft
wederom tot iets nieuws verwerkt. En ik voor
mij geloof dat een en ander hem volkomen
vcdcening geeft en dat wij daar geenerlei
diepzinnigheid in te zoeken hebben.
Het cameliontische in zulk werk komt een
voudig dooi'dat alles gelijkelijk intellectueel is
opgenomen en verwerkt. Schrander, koel en
vaak geestig dat zij zonder x'eserve erkend,
maar zonder noodzaak om het zóO te doen en
niet anders. En denk nu eens even aan iemand
als Lautrec. Die bij na zijn gansche leven niet
buiten Parijs geweest is en daar binnen zijn
eigen sfeer bleef, wiens handschrift zijn ge
heele oeuvre door, van een gelijke nerveuse
spanning bleef, waardoor één onveranderlijk
karakter zich meest uiten en tegelijk een
meesterlijke techniek-beheersching te bewon
deren bleef. Hier Bielkine, ginds Lautrec, en
wij hebben de oppositie tusschen kunde en
kunst meteen op pootjes gezet. Het een zoo
wel als het andere kan bij uitstek volmaakt
zijn. Bielkine begeert geen Lautrec te wezen;
hij weet dat bij Bielkine zijnde, ten onzent
geen rivalen heeft. En dat wij hem als Bielki
ne, zonder diepzinnigheden, hooglijk waar
deeren.
J. H. DE BOIS.
CONCERT VOOR WERKLOOZEN.
Helene Ludolph (sopraan).
Voor de bij de bestuurdersbonden aange
sloten werkloozen heeft het Centx'aal Comi
té een groot vocaal concert geox-ganiseerd,
waaraan belangeloos hun medewerking ver
kenen: Schoten's Chr. Gemengd Koor, Chx\
Kinderkoor „Zanglust" en het Dubbel Man-
nenkwartct „Zanglust", alle onder leiding van
den heer Jac. Zwaan. Verder wordt mede
werking verleend door mevrouw Helene Lu
dolph, sopx-aan, den heer Marinus Adam, kla
rinet en den heer Gosse Kroese, piano.
De vleugel is door Koot's pianomagazijn
eveneens belangeloos beschikbaar gesteld en
het gemeentebestuur stelde hiexwoor de Gem.
Concertzaal beschikbaar.
Het concert wordt op Maandag 11 Decem
ber gegeven; het begint acht uur precies.
Toegangsbewijzen zijn bij de vakbondbestuur
ders verkrijgbaar.
