Een zitting van het Perm. Hof van
Intern. Justitie.
STAATSGEHEIMEN.
MEER DAN HONDERDDUIZEND OOSTENRIJKSCHE BOEREN hebben te Weenen voor
bondskanselier Dollfuss gedefileerd en gedemonstreerd voor een onafhankelijk Oostenrijk.
TER BESPREKING van het wetsontwerp tot
.instelling van een verf, heeft
Maandag in het gebouw K. W. te den
Haag een groote vergadering plaats gehad.
De heer Edo Bergsma voert het woord.
IN HET VOORUITZICHT VAN ZIJN KRONING. Pu-Yi, de toekomstige keizer van Mandsjoekwo,
tijdens een conferentie met zijn burgelijke en militaire raadgevers te Tsinking.
ERNST BAIER die met Maxi Herber het
Duitsche kampioenschap schoonrijden voor
paren won, werd ook eerste in den wed»
strijdschoonrijden voor heeren.
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
THEA BLOEMERS
(Nadruk verboden)
12)
Miss Colvin sperde haar oogen wijd open
en haar lippen openden zich in ontstelte
nis. Maar haar verwarring duurde niet langer
dat een oogenblik, net lang genoeg echter
om door Darden opgemerkt te worden. Toen
beheerschte ze zich en met een schril, gefor
ceerd lachtje vroeg ze: „Waarom denkt u
dat?"
„Waarom lacht u" luidde de rustige weder
vraag.
„Ik weet het nietikmisschien om
dat de gedacht bij mij opkwam, dat wanneer
uw theorie juist is, het heele probleem geen
moeilijkheden meer opleverd".
Darden knikte Instemmend. „Zoo is het",
verklaarde hij. „De oplossing zou heel ge
makkelijk zijn vooral in verband met een
interessante mededeeling, die mij gisteren
door een Zuid-Amerikaanschen diplomaat
werd gedaan, de vertrouwensman der partij
die groot belang heeft bij het bezit van het
gestolen document. Ik liet hem niet los vóór
hij toegaf, dat Revis bij hem was geweest en
dat Revis beweerd had, het begeerde stuk
door de dwaasheid van een vrouw in handen
te zullen krijgen".
Miss Colvin richtte zich in haar stoel op als
Iemand die aanstalte maakt op te staan.
„Eerlijk gezegd, mijnheer Darden", viel ze
uit, „zie ik niet in, waarom ik hier kalm moet
blijven zitten en dergelijke dingen over Mary
jianhooren".
„Waarom veronderstelt u, dat met be
wuste dame miss Haskell bedoeld is?" pa
reerde üe detective.
„U hebt het immers zelf gezegd!"
„Neemt u me niet kwalijk, dat ik me mis
schien niet duidelijk genoeg heb uitge
drukt", was het vriendelijk verontschuldi
gende bescheid. „Ik bedoelde alleen, dat als
Miss Haskell hem gekend had, zij ongetwijfeld
in staat zou zijn, ons bij het zoeken naar
die vrouw te helpen. Want als ik geloofde,
dat miss Haskell den diefstal had gepleegd,
zou ik dan uw hulp ingeroepen hebben
tegen haar?"
Addie Colvin haade met een ruk de
schouders op en antwoordde, in haar opwin
ding grof wordend: „Ik weet niet u bent
detective
„Maar dat neemt niet weg, dat ik hoop
een gentleman te zijn", antwoordde hij ern
stig en er kwam een melancholieke uitdruk
king in zijn oogen, die haar verteederde.
„Pardon", zei ze tegemoetkomend", zoo
was het niet gemeend. Maar u vertelde, dat
u mijn hulp noodig had, nietwaar?"
„Zoo is het inderdaad. Hebt u de ochtend-
bladen gelezen?"
„Over den moord op Revis? Ja".
Het courantenbericht over de tragedie be
schreef de langzame achtervolging van Mal-
loy door Darden in het donkere huis, precies
zooals deze zich toegedragen had echter
zonder melding te maken van Mary Haskell.
Aan de feiten was een beschouwing toege
voegd over het „gelukkig toeval", dat Darden
juist het huis gepasseerd was, Malloy's ver
dachte bewegingen had opgemerkt en de
expeditie was begonnen, die tot de ontdek
king van het lijk had geleid.
„Ofschoon Malloy gearresteerd is wegens
wederrechtelijk betrtden van andermans wo
ning", ging het bericht voort, „wordt dit
slechts als een officieel voorwendsel van de
politie beschouwd om hem vast te houden tot
zijn schuld definitief bewezen is". Het detail
van de schoenveter werd niet genoemd.
Omtrent de persoon van Revis, zoo wist
het artikel verder mee te deelen, was weinig
bekend; niets anders dan dat hij „een avon
turier was, wiens avonturen echter in het
duister gehuld waren".
Hij scheen over veel geld te beschikken,
toen hij twee maanden geleden naar
Washington kwam en het ouderwetsche huis
in de drie en dertigste straat huurde. De
eenigen met wie hij, voor zoover men had
kunnen vaststellen, omging, waren leden van
het lagere personeel der Zuid- en Middel-
Amerikaansche gezantschappen in de hoofd
stad. De politie zou vandaag haar nasporin
gen naar zijn vroeger leven voortzetten.
„Dan hebt u kunnen zien", vervolgde de
detectieve, „hoe miss Haskell beschermd is
tegen opspraak in de couranten en hoe de
diefstal van het document geheim is gehou
den".
„Nu, dat is de reden, dat ik uw medewer
king en bijstand absoluut noodig heb. We
kunnen dat geheim niet eeuwig en altijd
blijven bewaren".
Addie Colvin bewoog onrustig in haar
stoel.
„Maar hoe kan ik u helpen?"
„Wanneer ik er in slaag de vrouw te vin
den. die Revis gekend heeft vóór hij enkele
weken geleden hierheen kwam, dan ontdek
ik ook den persoon, die het document gesto
len heeft of ten minste bij den diefstal be
hulpzaam is geweest. En als ik zoover ben,
weet ik ook positief of Malloy Edward Revis
vermoord heeft. Ik kan u niet zeggen,
waarom ik deze twee dingen in zoo nauw
verband met elkaar breng, u moet zich voor-
loopig tevreden stellen met de wetenschap,
dat ik het doe en daar een goede reden voor
heb. Als alles opgehelderd is, zult u dat in
zien. Dus wilt u me helpen?"
Miss Colvin's onrust was tdans geheel ge
weken en had plaats gemaakt voor een leven
dige, geïnteresseerde opgewektheid, die een
zweem van schittering bracht in de doorgaans
glanslooze oogen. Ze trachtte haar verander
de stemming te verklaren,
„Misschien zou ik Mary kunnenin elk
geval zal ik er Mary een dienst mee bewijzen,
nietwaar? En indirect Senator Buckner een
genoegen doen? Ik bedoel, wanneer u met mijn
hulp het mysterie kunt ontwarren, zonder
dat Mary !t middelpunt van allerlei praatjes
wordt i"
„Juist wat ik had gedacht", stemde Darden
toe, zonder haar plotselinge geestdrift te be
grijpen
„Ja ik zou Mary kunnen helpen ik zou
haar misschien kunnen overredenZe
maakte den zin niet af en wendde zich eens
klaps met een vraag tot haar bezoeker: „Wat
wilt u precies van mij weten?"
„Alles wat u bekend is. Voor zoover ik het
beoordeelen kan, bent u onze hoop en toever
laat in deze ingewikkelde geschiedenis. Ik
zou niet weten, bij wie ik moest aankloppen.
In de eerste plaats zou ik graag van u hooren.
of u gisteravond iets bijzonders opgemerkt
hebt, iets gezien of gehoord, dat ons op een
spoor kan brengen?"
Ze gaf niet direct antwoord, maar staarde
enkele oogenblikken nadenkend voor zich uit.
„Natuurlijk", verbrak ze ten slotte het stil
zwijgen, „is er van den tijd vóór de ontdek
king van den moord niets bijzonders te ver
tellen. Ik was, zooals gewoonlijk Zondag en
gisteravond naar het keththeater en kwam
tegen elf uur thuis",
„Dat wist ik".
„Wist u dat?" klonk het verbluft. „Hoe
dan in vredesnaam?"
.,Ik ondervroeg den liftjongen, die hier
nachtdienst had, toen hij het gebouw verliet.
Elke inlichting, ook de schijnbaar onbelang
rijkste. kan in een gecompliceerd misdrijf
waardevol blijken".
„Later kwam Mary ook thuis", zette miss
Colvin haar relaas voort. „Ze maakte me
wakker om mij te vertellen, wat haar over
komen was". Volgens miss Colvin had Mary
haar dezelfde verklaring gegeven, waarom
zij Darden in Revis' woning was gevolgd, als
aan den detective zelf en het bleek verder,
dat het jonge meisje.- haar vriendin met
groote nauwkeurigheid alles beschreven had,
wat tijdens haar aanwezigheid in het huis
was voorgevallen.
„Maar door niets", eindigde Addie. „heb ik
den indruk gekregen, dat zij vóór vannacht
ooit van dien man gehoord heeft".
Ze wachtte even en herhaalde toen met
nog meer nadruk dan te voren: „Neen, ik
ben er zeker van, dat zij den man nooit
in haar leven heeft gezien".
Ondanks haar bereidwilligheid om zijn
vragen te beantwoorden, wist Darden aan
het slot van het onderhoud niets, dat hij bij
het begin niet reeds geweten had met twee
uitzonderingen evenwel. In de eerste plaats,
dat ze gruwelijk het land had aan Molley,
ten tweede, dat ze geloofde van haar jonge
vriendin alles gewaar te kunnen worden wat
deze omtrent de zaak wist en bereid was
dienst te doen als koerier tusschen den detec
tive en miss Haskell.
„Wat niet wegneemt", besloot ze, „dat ik
overtuigd ben, dat ze niets meer weet, dan
wat ze mij vannacht verteld heeft".
„Dus ze heeft in uw tegenwoordigheid nooit
den naam van Edward Revis genoemd, miss
Colvin?"
„Neen! Dat heb ik u toch al tweemaal
verteld", riep ze ongeduldig uit. terwijl ze
tegelijkertijd opstond. „Nu ben ik warempel
al een uur te laat door uw schuld! Ik moet
eindelijk eens maken dat ik wegkom
Hij keek haar na, toen ze zich met coquette
dribbelpasjes door de zaal naar den uitgang
spoedde. „IJdel als een pauw en leeüjk als
een overjarige kip", peinsde hij. „Maar toch
ook wel zielig, zooveel romantiek no? in
zóó'n dor g^heen'e! Aan sp^aik-
mankeert het haar niet, maar handig liegen
is toch anders".
Daarop liep hij naar de hall en stapte Sn
de lift.
„Naar de flat van miss Haskell", verzocht
hy den liftboy.
- .(Wordt vgrvoigd.X
EEN KIJKJE In de nieuwe automatische
telefooncentrale voor Hillegom en Benne-
broek, welke Woensdag a s. in dienst wordt
gesteld.
DE REGEERINGSCRISIS IN FRANKRIJK. Daladier verlaat
met Penancier, den minister van Justitie, het Elysee te Parijs
na de jongste :itting over de positie van het huidige kabinet
HET PERMANENTE HOF VAN INTERNATIONALE JUSTITIE te den Haag heeft Maandag een zitting gehouden, onder presidium van den nieuwen voor
zitter Sir Cecil Hurst, ter bespreking van een vuurloren-kwestie tusschen Frankrijk en Griekenland Tijdens de verdediging van den Franschen professor
Basdevant Aan tafel v.l.n.r.Wang Chung Hui, Nejulesco, Adalchi, Roslworowskï, Guenero, Cecil Hurst, Rolin Jacquemins, Fromageot, Anzilotti,
Schucking, v. Eysinga, Seferiades en Hammerskjold.
HET .CURLING een bekend Engelsch
ijs-spel, werd bij de wedstrijden om het
Duitsche kampioenschap schoonrijden, als
afleiding druk beoefend.
