IRTilLiLllIM©
BEVERWIJK
HEEMSTEDE
HAARLEMMERMEER
BLOEMENDAAL
ZANDVOORT
LISSE
OVERVEEN
MAANDAG 19 FEBRUARI 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
12
HET EERSTE LUSTRUM VAN DE V.A.R.A.
De plaatselijke afdeeling van de V.A.RA.
herdacht Zaterdagavond haar eerste lustrum
met een zeer druk bezochte feestvergadering
in de bovenuzaal van hotel „Oud Meerenstehv'
De voorzitter der jubileerende afdeeling, de
heer A. L. van Groningen sprak een ope
ningswoord en wees er daarin op, dat deze
feestavond ni'et alleen diende tot feestelijke
herdenking van het eerste lustrum, maar in
de eerste plaats tot versterking van den on-
derlingen band, terwijl daarnaast dezen
avond getracht zou worden door het houden
eener verloting een werkloozenfonds te vor
men.
Vervolgens trad het bekende Vara-trio uit
Wormerveer op, dat met groot succes zijn
strendliederen zong.
De heer Dool, lid van den vereenigingsraad
van de V.A.R.A., sprak daarna over het on
derwerp: „De Vara in onzen tijd". Spr. stond
in de eeerste plaats stil bij de beteekenis. van
de Vara voor het uitdragen der beginse
len, waarop de tegenstanders antwoorden met
allerlei aanvallen.
Acht jaar lang heeft de Vara de Interna
tionale uitgezonden, maar plotseling wordt
het verboden. Verzet tegen dit besluit heeft
niet mogen baten, integendeel, allerlei nieuwe
aanvallen zijn daarop gevolgd. In dit verband
herinnerde spreker aan het onderbreken
van de uitzending, toen de executie van v. d.
Lubbe was omgeroepen
Dat men de Vara bij wijze van straf den
Zaterdag ontnam noemde spreker een
geraffineerde gedachte. Men schijnt alleen
maar sterke mannen te hebben, om de ar
beidersbeweging te treffen. Spr. meende ech
ter te moeten opmerken, dat dit slechts teeke
nen van zwakheid zijn. De controlecommis
sie zou beter doen Paul de Waart eens op zijn
vingers te tikken. Spr. weigerde ook te
gelooven, dat minister Marchant zijn rede
over „Onderwijs en politiek" aan de Radio
controlecommissie heeft toegezonden. De heer
Dol was er van overtuigd, dat de rede verbo
den zou zijn, wanneer Zwertbroek of A. de
Vries, voorzitter van de Vara, zoo tegen de
fascisten en communisten van leer was getrok
ken.
Daarna richtte spr. zich tot de vrouwen in
het bijzonder, om mede te helpen de Vara-
gelederen te versterken. Na een krachtige
aansnoring om mede strijd te voeren tegen de
dictatuur van het fascisme, besloot de heer
Dool zijn rede, welke met een door allen
medegezongen „Internationale" beantwoord
werd.
Opnieuw trad nu het Vara-trio op met een
geestig liedje op het ..vrouwendom", dat groo-
te hilariteit verwekte. Daarna volgden nog
eenige strijdliedjes.
Zooals IJmuiden zijn „eendenliedje" kreeg
zag Beverwijk een .soep"-liedje geboren
worden dat stormachtige toejuichingen ont
ketende.
De verloting droeg er vervolgens toe bij de
geanimeerde stemming op te voeren.
Het Vara-trio besloot daarna het program
ma. De Rhytm. Kings hielden de liefheb
bers van een dansje nog geruimen tijd ge
zellig bijeen. De V.A.R.A. en hare leden kun-
den met voldoening op deze lustrum viering
terugzien.
VOOR VALKENIIEIDE.
De jaarlijksche speldjesdag voor het Chr.
Opvoedingsgesticht „Valkenheide" zal in
deze gemeente a.s. Woensdag worden ge
houden.
LAAT GEEN RIJWIELEN ONBEHEERD
STAAN.
Vele wielrijders schijnen onbekend te zijn
met de bepaling van de verordening, dat het
verboden is, rijwielen onbeheerd langs den
openbaren weg te laten staan.
De politie heeft voor deze overtreding tegen
enkele wielrijders proces-verbaal opgemaakt.
OPBRENGST COLLECTE.
In de R.K. Kerken alhier werden Zondag na
liefdadigheidspredikaties collecte gehouden
ten bate van de kas der St. Elizabeths Ver
een: ging, die zich belast met het verleenen
van onderstand in den vorm van versterkende
middelen aan behoeftige kraamvrouwen.
De opbrengst dezer geldinzameling was in
de parochies van St. Agatha en O.L. Vr. van
Goeden Raad tezamen het mooie bedrag van
1016.
GASVERBRUIK BUITEN DEN METER OM.
De politie heeft proces verbaal opgemaakt
tegen iemand die buiten den gasmeter om
gas betrok. In zijn woning was nog een oude
gasleiding aanwezig die hij op een gasfor
nuis heeft aangesloten.
Het gasbedrijf is door deze wijze van
frauduleus gasbetrekken gedurende eenigen
tijd benadeeld.
GEMEENTERAAD.
Er wordt een vergadering van den Raad
der Gemeente Heemstede gehouden op Don
derdag 22 Februari 1934 des avonds om 8
uur.
De agenda luidt:
1. Vaststelling van de notulen der verga
dering van 25 Januari 1934.
2. Ingekomen stukken.
3. 3e wijziging verordening begraafrech-
t84. Wijziging ambtenarenreglementen (13,
13a, 13b en 13c.)
5. Couponbelasting (14)
6 Verhuur van tuingrond aan den Glip-
perweg (15).
7. Onbewoonbaarverklaring (16).
8. Aanleg gedeelte riool Molenwerfslaan
(17)
9. Overdracht strookjes grond langs Zand-
voorterallée bestemd voor weg (18).
10. Comptabiliteitsbesluiten.
HET GEMEENTE-PERSONEEL
B en W. stellen den raad voor. ter voldoe
ning aan den wensch der regeering het
Ambtenarenreglement en het Werkhedenre-
glement te wijzigen en daarin bepalingen op
te nemen over het verleenen van ontslag on
grond van revolutionnaire gezindheid, of
lidmaatschap van een verboden vereeniging,
het ontslag'aan een huwende ambtenares
enzoovoort.
COUPONBELASTING
B. en W. stellen voor de couponbelasting
voor zoover die op geldleeningen der ge
meente betrekking heeft, te verhalen op de
rente-trekkers. Het betreft hier een uitgaaf
van f 5300.
ONBEWOONBAAR VERKLARING
B. en W. stejlen voor het perceel Man
padslaan 2 onbewoonbaar te verklaren.
AUTO-ONGEVAL
Gisterenmiddag had op den Heerenweg
e enauto-ongeval plaats dat nog goed afliep.
De heer v. uit Rijswijk, bemerkte bij het
uitwijken, dat zijn stuurinrichting niet goed
werkte. Hij remde daarop zoo krachtig, dat
de wielen geblokkerd werden, waardoor de
auto omviel. De zes inzittenden kwamen met
den schrik vrij. Met de auto kon de terugreis
weder worden aangevangen.
PRIESTERJUBILEUM
Zondag vierde de heer J. J. Bruning, thans
rustend pastoor, zijn 40-jarig priesterjubi
leum. In het groot Seminari te Warmond
als priester gewijd, was zijn eerste plaats
Rotterdam. In 1897 volgde zijn benoeming als
kapelaan in de Parochiekerk van den H. Jo
zef in de tJansstraat te Haarlem, waar hij
verbleef tot in 1910 zijn benoeming volgde
als Pastoor te Edam. Bijna 12 jaar was hij
directeur van het Militaire tehuis n Haarlem.
In 1918 volgde zijn benoeming tot Pastoor
te Pijnacker, waar hij ruim 15 jaar zijn her
derlijk ambt vervulde, tot hij nu circa 112
jaar geleden om gezondheidsredenen emeri
tus werd en daarna zijn intrek nam in Huize
St. Bavo te Heemstede.
Hoewel eigenlijk Zaterdag de feestdag was,
werd dit Zondag gevierd
De feestdag ving aan met een plechtige
H. Mis. welke o.m. werd bijgewoond door
Mgr. Möhlmann, deken Sondaal en de pas
toor der St. Bavoparochie. Na de Mis zongen
de aanwezigen een feestlied.
Om 12 uur werd een zeer druk bezochte
receptie gehouden, waar o.a. de Bisschop den
jubilaris kwam complimenteeren.
Namens de bewoners van huize St. Bavo
overhandigde de heer J. C. v. d. Weerden,
oud-voorzitter den jubilaris een enveloppe
met inhoud.
De zeer eenvoudige plechtigheid werd be
sloten met een plechtig Lof in de kapel van
Huize St. Bavo.
NOODLOTTIGE VAL
De echtgenoote van den heer M. wonende
aan den Ringdijk nabij den Vijfhuizerweg
alhier, had het ongeluk in den kelder te val
len. Met een vermoedelijk gebroken, in ieder
geval ernstig gekneusd been werd ze onder
geneeskundige behandeling gesteld.
PROPAGANDA-AVOND S.D.A.P.
De afd. Bloemendaal van de S.D.A.P. hield
Zondagavond een propaganda-bijeenkomst
in Vreeburg, die geopend werd met het zin
gen van de Internationale. De voorzitter de
heer Noorman verzocht de aanwezigen op
te staan., om de gevallen Oosten rij ksche
makkers te herdenken.
Dr. W. Banning uit Bentveld hield een
rede over het huidige socialisme, dat winst
kan putten uit de toegebrachte slagen, mits
de geesten kracht putten door den tegen
stand.
Uitvoerig behandelde spr. de tegenstellin
gen: Democratie-dictatuur, geweld-geest; ka-
pitalisme-socialisme, om tenslotte te wijzen
op datgene wat het socialisme alleen vermag
te brengen: organisatie, arbeid, vrijheid.
Het soc. strijdtooneel „Wording" uit Am
sterdam, onder de leiding van Lida Polak
droeg enkele spreekkoren voor.
Mevr. B. Bulsing-van Besouw uit Heem
stede las gedichten, de heer F. C. M. Chris-
tiaan speelde viool met begeleiding van me
vrouw M L. Damstra-Chri3tiaan.
De zaal was tot de laatste plaats gevuld.
HYACINTHENTENTOONSTELLING.
De hyacinthententoonstelling in de open
bare school aan den Vijverweg is een succes
geworden.
De jeugdige kweekers hadden ruim 400
planten teruggebracht, die smaakvol in de
gymnastiekzaal waren opgesteld.
Het bezoek is buitengewoon druk geweest,
vooral op Zondagmiddag.
Heden. Maandagmorgen zijn de prijsjes
door Dr. T. Popma aan de bekroonden uit
gereikt.
Deze bestonden uit boeken, étui's, verfdoo-
zen, passerdoozen, postpapier enz.
O. H.'S MANNENKOOR
In vijf groote autobussen vertrok Zater
dagavond O. H.'s Mannenkoor naar Amster
dam, o mdaar in het Concertgebouw mede te
werken aan het jubileum-concert van den
heer K. Böhm.
Gezongen werd: Les Martyrs aux Arènes
van L. de Rillé en Nimmer Nacht van N. H.
Andriessen. Gezamenlijk zongen de verschil
lende koren waarvan de heer Böhm directeur
is: „Groot is de Heer." Van de koren ontving
de heer Böhm verschillende cadeaux.
GEEN BELASTINGVERHOOGING
Op advies van de fin. commissie stellen B.
en W. voor over te gaan tot vaststelling der
verordening tot het heffen van 65 opcenten
op de hoofdsom der gemeentefondsbelasting;
50 opcenten op die der vermogens belasting
en rangschikking in de derde klasse voor de
heffing der gemeentefondsbelasting over
het belastingjaar 1934'35.
STRANDPACHTVERLAGING.
HET RAPPORT VAN DE RAADSCOMMISSIE
AD HOC.
Ii\ de vergadering van den Raad van 27
September 1933 werd in verband met de om
standigheid. dat er voortdurend klachten wer
den geuit omtrent de nadeelige gevolgen van
de exploitatie van het Zuiderbad op de be
drijfsresultaten van de strandpachters en van
andere badinrichtingen en voorts uit overwe
ging, dat de strandpachters zeer waarschijn
lijk hun verzoek om vrijstelling' van de beta
ling van een gedeelte van de strandpacht wel
zouden herhalen en het ook met het oog op
de samenstelling der begrooting 1934 aanbeve
ling zou verdienen tijdig een onderzoek daar
omtrent in te stellen, besloten tot het instel
len eener raadscommissie-ad-hoc bestaande
uit de heeren: H. van Alphen, voorzitter, J.
Druyf, A. Elffers, J. Groen, B. van Rijnberk,
J. v. d. Werff. leden .terwijl het secretariaat
werd vervuld door den Hoofdcommies ter se
cretarie, den heer J. de Bruin.
Deze commissie is thans met haar werk
zaamheden gereed gekomen en in een uitvoe
rig rappoi't heeft zij haar bevindingen aan
de Raadsleden medegedeeld.
Om te beginnen werd aan alle strandpach
ters meegedeeld dat de Raadscommissie iede-
ren strandpachter in de gelegenheid stelde
zijn bezwaren of wenschen schriftelijk of
mondeling kenbaar te maken.
Tengevolge van dit schrijven kwam den 9en
October een brief binnen van 39 strandpach
ters. die het bestuur der Strandpachtersver-
eeniging machtigden, hun belangen voor de
Commissie te bepleiten. Ook meldden nog een
aantal personen dat zij mondeling gehoord-
wenschten te worden.
In de op 16 October '33 gehouden vergade
ring der commissie werd de gelegenheid tot
mondelinge toelichting der bezwaren aan al
deze personen geboden.
Geklaagd werd over de groote verliezen, die
de strandpachters door het Zuiderbad leden.
Verlaging der pacht werd bepleit.
Behalve de brieven van de pachters indivi
dueel ontving de commissie nog een brief
van de commissie uit de strandpachters. waar
bij de volgende wenschen kenbaar werden ge
maakt: lo. Geen strand meer te verpachten
aan nieuwe gegadigden;
2e. Indien een strandpachter van zijn pacht
ontheven wenscht te worden, moet allereerst
het vrijgekomen gedeelte aan de aangrenzen
de pachters aangeboden worden en hun de
voorkeur worden gegeven om het materiaal
van den pachter tegen overeengekomen prijs
over te nemen;
3e. Toe te staan, dat men over het geheele
strand in badcostuum in de bad- en ligstoelen
mag zitten;
4o. Een badverbod voor het geheele strand
uit te vaardigen met uitzondering van de
badinrichtingen en het vrije strand:
5o. Het tentenkamp en het vrije strand zoo
ver mogelijk respectievelijk naar het Noorden
enhet Zuiden te verplaatsen.
Hoewel de commissie zich niet geroepen
acht kritiek te leveren op de bedenkelijke
wijze woarop in den afgeloopen zomer door
Het sprookje van de
eeuwige jeugd.
door ANNELISE LERBS.
Lang, lang geleden zat een booze nachtelf
eens een mooie lichtelf achterna, die zich
's avonds bij den sluierdans op de elfenwei
verlaat had. De lichtelf vluchtte in een klein
menschendorp. dat eenzaam tusschen groote
bosschen lag, en smeekte om hulp. Toen
stelden de mannen uit het dorp zich te weer
tegen de nachtelf. het werd een zware strijd,
waarbij er verscheidene het leven verloren,
want nachtelfen zijn booze wezens en strijden
met verschrikkelijke wapens. Maar de overle
venden versaagden niet en vochten moedig
door tot aan de dageraad; toen trof de eerste
lichtstraal de nachtelf, en zij werd in een
steen veranderd.
De moeder van de lichtelf was de machtige
zonnefee. en om de bewoners van het dorp en-
voor te beloonen, dat zij haar lievelingskind
hadden gered, daalde zezelf naar de aarde af
en beloofde, den hartewensch van ieder
dorpeling te zullen vervullen.
Toen juichte ieder, alles kwam aansnel
len, elkeen had een hartewensch, die nu ver
vuld zou worden. De een wilde een huis heb
ben, een ander veel geld, een manwensehte
zich een mooie vrouw, een meisje vroeg een
mooie uitzet, een kind een prachtige pop; al
lemaal menschelijke wenschen die mensche-
lijke vreugde geven.
Maar er was in dat dorp ook een meisje,
jong, mooi, en rijk, dat dag en nacht gepij
nigd werd door de angst oud en leelijk te zul
len worden en op een keer te zullen moeten
sterven. Dat meisje trad ten slotte ook voor
de fee en vroeg: „Laat me altijd mooi blijven,
nooit oud worden en niet sterven!" Toen
werd de zonnefee heel ernstig en ze sprak:
„Als je er op staat zal ik je wensch vervullen.
Maar ik zal je drie keer den dood sturen om
je te vragen of je niet met hem mee gaan
wilt. Na drie keer zal hij nooit meer bij je ko
men; dan moet je hem zelf gaan zoeken, op
dat hij de vloek van je neemt, waarom je zelf
gevraagd hebt. Maar het meisje lachte:
„Waarom zou ik mij den dood wenschen?Als
ik altijd jong en mooi blijf en nooit hoef te
sterven dan zal ik een hemel op aarde bele
ven."
De zonnefee keerde naar haar rijk terug en
in het dorpje heerschte niets dan geluk, want
er was niemand die zi.in hartewensch niet ver
vuld had gekregen. Wie zijn leven lang ziek
was geweest werd gezond; armen werden
rijk: kinderloozen werden met kinderen ge
zegend.
Zoo gingen er jaren voorbij, en met de ja
ren week langzamerhand het geluk, dat
overal in het dorpje geheerscht had. Haat en
nijd hielden hun intocht; niemand wist waar
zij vandaan kwamen, en wanneer zij zich
voor het eerst vertoond hadden. De één kreeg
spijt, omdat hij eigenlijk inplaats van zijn
boerderij een mooie villa, zooals die van zijn
buurman had willen hebben: een ander had
in plaats van een mooie vrouw, die nu toch
oud en leelijk geworden was, liever kisten en
kasten vol met goud gewild. Velen, die toen
tertijd kinderen geweest waren e,n kinder
lijke wenschen gedaan hadden, vervloekten
het nuttelooze, allang versleten speelgoed, dat
hun toch in hun kinderjaren zooveel plezier
bereid had. Rijkdommen slonken, ziekte en
dood deden weer van zich spreken.
En na nog veel meer jaren waren de woor
den „lichtelf" en „Zonnefee" op den achter
grond geraakt: grootmoeders vertelden er
nog hun kleinkinderen van als van een mooi
sprookje. Maar het meisje, dat zich onver
gankelijke schoonheid en een eeuwig leven
gewenscht had, leefde nog steeds onder de
menschen als een levend bewijs van de waar
heid van dat wonderlijke sprookje. Zij was
spoedig na de vervulling van haar wensch
met den rijksten man uit het dorp getrouwd,
en in het begin was hun geluk groot ge
weest. Maar na jaren werd de man door een
ernstige kwaal aangetast en verouderde snel.
Eerst was hij blij een mooie jonge vrouw te
hebben, die wat jeugd en vroolijkheid in zijn
langzaam versomberend leven kon brengen;
maar later werd hij afgunstig op zooveel
bloeiend leven. En afgunst vond een plaats in
de harten van al haar vrienden en haar vrien
dinnen, die allang oud geworden waren, ze
wendden het gezicht af als ze voorbij ging, en
haar kinderen keerden zich van haar af, om
dat ze ouder werden dan hun eigen moeder.
Haar man duldde haar op het laatst niet
meer om zich heen en stierf, zonder haar
nog eenmaal te willen zien. Toen begon de
eenzame vrouw voor het eerst spijt te voelen.
Ze had een kleinkind, een vroolijk, zonnig,
klein meisje, dat ze met alle liefde van haar
eenzaam hart lief had. Op een dag werd net
kind ziekde vrouw wilde de zorg er voor aan
geen ander toevertrouwen en week niet van
het bedje: In een lichte maannacht kwam de
dood in de kamer en vroeg de vrouw voor den
eersten keer of ze hem wilde volgen. Terwijl
ze nog weifelde viel haar oog op een spie
geltje aan den muur waarin ze haar eigen
jong en mooi beeld zag. Toen leek het haar
plotseling een dwaasheid om te willen ster
ven en ze zei tot den dood: „Waarom zou ik
willen sterven? Zie zelf eens, hoe mooi ik nog
ben!"
Toen zweeg de dood, en nam in plaats van
haar het kind. En de vrouw viel neer op het
bedje en snikte.
Toen het kind begraven was verliet ze het
dorp, waar men haar benijdde en haatte. Ze
zwierf zoo ver, tot zij bij menschen kwam,
die niets van haar en haar noodlot wisten.
Iedereen mocht haar, en één van hen, een
arme, jonge man, vroeg haar zijn vrouw te
worden. Toen schrok ze en vroeg een bedenk
tijd. En ze peinsde en peinsde of ze hem haar
geheim zou vertellen, want ze hield ook van
hem, veel meer dan van haar eersten man,
met wien ze op verlangen van haar ouders
getrouwd was. Na lang aarzelen vertelde ze
hem alles, vol angst voor wat hij zeggen zou.
Maar hij juichte: Wat zou er ooit schooners
ter wereld kunnen zijn dan een altijd mooie,
altijd jonge vrouw?" en zij trouwden.
Na een jaar stond zij in haar tuintje en
wachtte op haar man: toen kwam de dood
ten tweede male bij haar. Ze schrok heftig
en riep: „Hoe kun je verwachten, dood, dat ik
nu met je mee zou gaan ik ben volkomen
gelukkig!" Toen ging de dood zwijgend weg,
en na een poos bracht men haar haar man
dood thuis.
Toen werd de vrouw koud en hard en sloot
haar hart voor de menschen. Men had mede
lijden met haar en haar verdriet, zij wilde
zich echter niet laten troosten en paste er
voor op, haar liefde niet meer aan een
mensch te geven. Alle warmte van haar hart
bracht ze over op een hond, die nooit van
haar zijde week.
Toen de dood voor de laatste maal kwam,
waren er weer jaren voorbij gegaan. Ze lachte
hoonend tegen hem, want op dit oogenblik
had ze gewacht en riep tegen hem: „Nu kun
je me niets meer ontnemen! Ik hou van geen
mensch meer dan van mezelf. Het laat me
koud, wie je neemt in plaats van mij."
Toen ging de dood voor de laatste maal weg
en nam den hond.
En toen nu de vrouw wist, dat de dood
nooit meer bij haar zou komen werd ze door
een radelooze angst bevangen. In eenzame
nachten riep ze hem smeekend aan, ofschoon
ze wist, dat hij niet komen zou. En weer ver
gingen er jaren, en de menschen, bij wie ze
leefde, zagen, dat zij uiterlijk steeds niet ver
anderde. Eerst verbaasden ze zich; de verba
zing werd bevreemding, toen nijd, daarna
haat. En men merkte, dat alles wat de vrouw
met liefde bejegende of bezag, een menscb,
een dier, een bloem, begon te kwijnen en
spoedig stierf; en men ging haar voor een
heks aanzien. In haar huisje was het koud en
leeg, er leefde geen dier bij haar,
in haar tuin bloeide geen bloem. In de vele
lange, eenzame nachten verloor ze haar laat
ste ijdelheid, haar laatste vrees voor den dood
en besloot eindelijk hem, die haar van dit
leven verlossen kon, te gaan zoeken. Ze
zwierf ver en lang en vroeg overal naar hem.
Omdat ze zoo jong en mooi was, en toch
steeds naar den dood vroeg, dachten de men
schen, dat ze waanzinnig was en hadden me
delijden met haar of bespotten haar. Maar
steeds zocht ze verder, met slechts dat eens
doel voor oogen en in het hart.
Op een dag kwam zij aan een eenzaam
huisje, daar antwoordde een bleeke vrouw op
haar vraag: „Gisteren is de dood hier ge
weest en heeft mijn man genomen." Het was
de zoekende, alsof er in haar hart iets be
vrijd werd, dat daar geboeid was geweest se
dert haar laatste ontmoeting met- den dood.
Haastig liep ze door. 's Avonds trof ze een
kind. dat huilend zei: „Vanmorgen heb ik den
dood gezien; hij kwam mijn moeder halen."
Toen was het de vrouw alsof de hemel voor
haar open ging en zij een oogenblik een glimp
van zijn heerlijkheid aanschouwde. Weer liep
ze door. zonder te weten waar ze liep: doornen
wondden haar gezicht en haar handen, wind
en regen striemden haar kleeren. Den hee-
len nacht liep ze door. In den morgen zei een
oude, vrouw tegen haar: „Een uur geleden is
de dood bij mijn zoon geweest".
Weer haastte ze zich verder en kwam aan
een gehucht, waar een brand woedde. De
menschen hadden den strijd tegen het vuur
moeten opgeven en stonden in vertwijfelds
machteloosheid toe te zien, terwijl in de stal
len het vee brulde en uit het huis kinderstem
men klagelij,k riepen.
Toen zag de vrouw door de vlammen den
dood aankomen om de kinderen te halen en
toen ze hem eindelijk zag was het haar alsof
de hemel zich wijd voor haar opende. Ze
wierp zich aan zijn voeten, omklemde hem
met al haar kracht en smeekte hem haar te
nemen in plaats van de kinderen. En de dood
liet de kinderen leven en nam de vrouw.
een kleine groep van ingezetenen is geageerd
tegen een door de grootst mogelijke meerder
heid genomen raadsbesluit 'de stichting van
het Zuiderbad) wil zij toch met nadruk con-
stateeren, dat die groep nimmer van den Raad
zal mogen eischen, dat de Raad slechts hun
belangen zal dienen.
De commissie adviseert te besluiten:
le. dat behoudens het geval van uitbrei
ding van thans reeds verpachte gedeelten ten
behoeve van de pachters daarvan, geen tot
dusver nog niet verpacht strand meer zal
worden verpacht, tenzij het betreft aan een
pachter te verpachten strandgedeelten van
25 M. of meer.
De Raad behoudt zich echter het recht voor
op de door hem te bepalen plaatsen niet te
verpachten
2e. Dat indien een strandpachten van zijn
pacht ontheven wenscht te worden allereerst
het vrijgekomen strandgedeelte bij de herver
pachting voor de helft aan elk der beide aan
grenzende pachters zal worden aangeboden.
Indien een der beide aangrenzende pach
ters de aangeboden helft niet wenscht te
pachten, heeft de andere aangrenzende pach
ter voorkeur voor het bijpachten van de bei
de helften.
Komen er strandgedeelten vrij van 25 M. of
meer en wenschen de aangrenzende pachters
dit gedeelte niet geheel te huren, dan moet.
tenz ijde Raad tot het tegendeel besluit, ook
anderen de kans op pachten worden gegeven.
3. Niet in te willigen den wensch om toe te
staan, dat men overal op het strand in bad
costuum in de bad- en ligstoelen zou mogen
zitten.
4. de situatie ten aanzien van het badver
bod niet te herzien:
4. de tentenkampen en het vrije strand niet
te verplaatsen.
6. behoudens het bepaalde onder 7. over het
jaar 1933 geen kwijtschelding van pacht te
verleenen;
7. zich bereid te verklaren, bij gerechtvaar
digde klachten van eeen strandpachter, zijn
contract te ontbinden en ingeval van een der
gelijke ontbinding te overwege of en in hoe
verre de gemeente geheele of gedeeltelijke
kwijtschelding van de strandpacht over 1933
zal verstrekken.
8. de strandpacht voor 1934 niet te ver
lagen.
WINKEsS ZUIDERBAD
B. en W. stellen den raad voor in 1934 niet
over te gaan tot het maken van winkels in
den onderbouw van het Zuiderbod.
BARAKRUIMTE.
Van de gemeente Haarlem is een schrij
ven binnen gekomen, waarbij wordt voorge
steld een gemeenschappelijke regeling ten
aanzien van de barakruimte te treffen. B. en.
W. van Zandvoort stellen voor in beginsel te
besluiten op het voorstel van Haarlem in te
gaan.
STAND DER WERKLOOSHEID.
In de afgeloopen week stonden als werk?
loozen ingeschreven: 471 landarbeiders, 48
bouwvakarbeiders, 40 behoorend tot andere
groepen. Totaal aantal: 557.
DE WEG LANGS DE BROUWERS*
KOLK.
DE KROON KEURT HET RAADSBESLUIT
GOED. "-"'
Zooals bekend besloot de Raad van Bloe
mendaal in den afgeloopen zomer tot aan
leg in werkverschaffing van een weg langs
de Brouwerskolk, door de duinen, om ver
binding te krijgen met den Zeeweg.
Nadat Ged. Staten het besluit niet hadden
goedgekeurd, ging het gemeentebestuur in
hooger beroep bij de Kroon.
Naar wij vernemen heeft de Kroon bij
K.B. van 19 Januari dat Zaterdag ter
kennis van het gemeentebestuur kwam
het raadsbesluit goedgekeurd.
FEESTAVOND BUURTVEREENIGING
„ONS HUIS"
Zaterdagavond hield de buurtvereeniging
„Ons Huis" te Haarlem-West een feestavond
in café „Oud-Rozendaal" te Overveen.
De voorzitter, de heer H. Keizer opende de
zen ouderlingen „bruiloftsavond".
Allerlei voordrachten waren ingestudeerd,
die zeer insloegen, vooral „Hulde aan Ons
Huis", die den eersten prijs verwierf van den
voordrachtswedstrijd van den avond.
Verder noemen wij nog de Schnitzelbank,
Thomasvaer en Pieternel, de Voddenschilders,
de Aapjeskoetsier, Grietje en De twee Schoon
mama s.
De heer Hoffschlag, de oud-voorzitter, werd
tot eere-lid benoemd.
Een bal besloot den feestavond.
MR. J. B. VAN HOUTEN OVERLEDEN.
Op 65-jarigen leeftijd is Zondag overleden
Mr. Johannes Bernardus van Houten, chef
der juridische afdeeling van de Ned.-Ind.
Handelsbank te Amsterdam en mede-oprich
ter en tot zijn overlijden bestuurslid der afd.
Haarlem van den Bond van Forensen, wo
nende alhier.
Mr. van Houten ging indertijd als jong
advocaat naar Java en werkte pl.m. 15 jaar
te Soerabaja, waar hij algemeen geacht
was om zijn groote kunde en hoogstaand
karakter.
Daarna kwam hij weer naar Nederland,
waar hij bij de juridische afdeeling van den
Ned.-Ind. Handelsbank benoemd werd.
De overledene is ongeveer 6 jaar geleden
ook voorzitter geweest van de afd. Haarlem
van den Bond van Forensen en tot vóór
korteen jaar, voorzitter van het Hoofdbe
stuur van di enBond. Deze functie heeft hij
toen moeten neerleggen wegens zijn zwakke
gezondheid; hij bleef echter bestuurslid.
In den Bond heeft, Mr, van Houten uit
stekend werk geleverd: zijn arbeid voor de
forensen men zal zich zijn ijveren voor
verlaging van den prijs der trajectkaarten
van de Ned. Spoorwegen herinneren werd
door bestuur en leden va nden Bond hoog
gewaardeerd.
De teraardebestelling van het stoffelijk
overschot heeft plaats op Woensdag 21
Februari a.s. te Westerveld, na aankomst van
trein 11.41.
