Nederland-B elgië. VOETBAL. Onze jongens kloppen de Belgen met negen—drie! Wat een goede voorhoede vermag. KON. NED. VOETBALBOND DE UITSLAGEN VOETBALNIEUWS MAANDAG 12 MAART 1934 HAARLEM'S DAGBLAD 6 De Belgen finaal overspeeld. (P.) Negen—drie! Om het gemoedelijk te zeggen: Is dat wat of is dat niks? Het is zeker wat. Het is het resultaat van een feestmiddag voor een dikke dertig duizend oranje voetbal klanten en een middag van rouw voor een paar duizend Belgen die met hun roode dui vels waren meegekomen. Negendrie. En dat tegen den erfvijand op voetbalgebied, zoo kort na zijn moedge vende gelijke spel tegen de Ieren te Dublin. En er was werkelijk voor den meest chau- vinistischen Belg ditmaal geen speld tus- schen te krijgen. Het is waar, het lukte den boven-Moerdijkers op dezen triestig grauwen Zondagmiddag in het Amsterdamsche Sta dion wonderwel, maar het is den Belgen toch ook geen oogenbiik bepaald tegengeloopen. Deze nieuwe jonge Belgische ploeg waarop zooveel verwachtingen gebouwd waren, kon er niet tegen op. Vooral niet tegen de Neder- landsche voorhoede. Want dit is de gloriedag van onzen nationale voorhoede geweest, wat gezegd mag worden zonder dat het krachtig steunende werk van de middenlinie iets te kort wordt gedaan. Dit was nu eens geen voorhoede, die het louter van opportunisme moest hebben, maar die zeer doordacht aan vallen opbouwde en tot een beslissend resul taat bracht. Met name het eerste doelpunt, gescoord door Bakhuys, toen deze languit vooruit vallende een voorzet van Wels in het net kopte, was het resultaat van een prach tig opgezetten aanval En wat ook verheu gend was: er werd teamwerk geleverd in den besten zin. Elke voorhoedespeler was er op bedacht, het scoren over te laten aan den daarvoor het best geplaatsten partner. Het was een moedgevende partij, die alleen niet tot overmoed mag leiden. Want in het resul taat van 93, zit toch ook nog de factor van de drie doelpunten tegen. De marge van zes goals is meer dan voldoende voor den meest eischende, maar de indruk van een verplet terend overwicht wordt toch teniet gedaan door.die drie tegenpunten. En ook dat is. zooals het zijn moet. want een verpletterend overwicht was er niet. De Belgen kwamen er toch werkelijk nogal eens door en er is minstens één periode van een klein kwartier geweest, dat onze Zuider broeders met hun van ouds bekende geest drift flink in de meerderheid waren. Het spel van debutanten is in zulk een wed strijd natuurlijk van bijzondere interesse en ditmaal was er voor ons Haarlemmers nog het bijzonder pikante van de eerste verschij ning van Smit. Laat mij voor een beoordee ling van de spelers met hem beginnen. Wan neer Smit eer.ige plankenkoorts gevoelde in dezen wedstrijd heeft hij het niet getoond. Reeds in de eerste minuten van den strijd, vlak na dat sensationeele openingsdoelpunt van de Belgen liet hij staaltjes van handig heid en weldoordacht spel zien, die den oud sten rotten op de perstribune deed besluiten dat de linksbinnen plaats in de nationale ploeg haar mannetje had gevonden. En de geheele eerste helft bleef de Haarlemmer op peil. Toen de rust kwam was hij topscorer met twee van de vier doelpunten en vooral zijn tweede (het vierde van oranje) was. al mag er een beetje geluk bij gekomen zijn, een perfect staaltje van wat de Engelschen on vertaalbaar „timing" noemen. Mijnders zette voor, Smit draaide zich een halven slag om en trapte den bal ineens in het net. Smit is een vondst van de Technische Com missie zeiden wij en toen viel de tweede helft van hem tegen. Laten wij daar niet in misplaatst locaaipatriottisme, doekjes om winden. Smit raakte er in de tweede helft uit en m.i. was dit te wijten aan zijn teveel ach terblijven. Hij zal wel instructies in dien zin gehad hebben, maar hij overdreef het een beetje, liep daardoor teveel van het kastje naar den muur en trad te weinig op in het voorhoede verband. Nadat hij in de eerste helft zeer op den voorgrond was getreden, viel dit nu des te meer op. Hetgeen niet weg- VENT6 neemt, dat Smit op een goed debuut kan te rugzien en dat hij zijn plaats zeker waard is. Zijn mede-debutant Mijnders vertoonde zijn beste spel in de tweede speelhelft. Toen kwam zijn handigheid het meest tot haar recht. De Belgische middenspeler van Ingelghem kon maar geen vat krijgen op de trucjes van den Dordtenaar. Ook hij zal ongetwijfeld wel ge handhaafd blijven. Van Bakhuys was dit geen debuut, maar een weder optreden na eenige jaren afwezig heid. En hij heeft zich weer voor geruimen tijd in de oranjeploeg gespeeld. Deze Zwolle naar is een geboren middenvoor. Zijn spel- verdeeling. met harde zuivere trappen naar de vleugelspelers was af, zijn vrijspelen van den bal voor de blnnenspelers leverde ver- scheiden doelpunten op. Toen hij, voor de rust gescoord had en Smit in de gelegenheid had gesteld, het tweede doelpunt te fabricee- ren, werd hem verder de eer van een extra bewaking gegund, maar hij wist hier vaak genoeg aan te ontkomen, om gedurende den geheelen wedstrijd een voor de Belgen zeer gevaarlijke, voor de onzen zeer constructieve rol te spelen. Dan de rechtervleugel. Vente viel voor de rust in vergelijking met Smit in het niet, maar toen er eenmaal gedraaid was. kwam hij in zijn element. Toen ging het hem pas goed lukken en toen werd hij met han digheid en schotvaardigheid topscorer van dezen strijd. Vijf doelpunten maakte Vente en wij moeten meer dan twintig jaar terug gaan om in onze herinnering terug ie roepen, dat Mannus Francken eer- tegen België in een 70 overwinning dezelfde prestatie heeft geleverd. Wels was als altijd, uiterst bewege lijk, zuiver van voorzetten perfect in balbe handeling. En nog nooit ztlllen vijf voorhoe despelers in onze nationale ploeg zoo tevre den geweest zijn over elkaar onderling. Het voorhoedeprobleem lijkt inderdaad na jaren van experimenteeren plotseling weer opgelost, in hoofdzaak door de blijde terugkomst van Bakhuys. Maar waarlijk, de middenlinie verdient cok een groot deel van de eer der overwinning. Van Heel is misschien wel eens briljanter geweest. Anderiesen was niet altijd gelukkig met plaatsen, maar-het geheel was uitstekend van steunen der voorhoede en verdediging ook op zijn tijd. Pellikaan heb ik nog niet genoemd, maar alleen om het beste voor het leste te bewaren. Deze stevige Zuiderling, die met zijn leelijken stijven loopstijl toch een onbegrijpelijke snelheid ontwikkeld is in zijn spelvorm wel de constantste van het geheele elftal. Hij stelt nooit teleur. De middenlinie had een zeer zwaren wedstrijd en dat was tegen het einde wel aan het drietal te zien. Maar aan Pellikaan het minst. Van Run was als een rots van veiligheid, maar van Diepenbeek liet nog weieens een steek vallen, vooral toen regen den bal en veld glibberig had gemaakt. Hij deed veel goeds, maar is toch stellig een mindere kracht dan Weber. Wat hij wel veel beter doet dan de A.D.O.'er is echter zich opstellen Hij speelt niet voortdurend naast van Run, zooals Weber placht te doen, waardoor veel gevaarlijke situaties geschapen plachten te worden, maar stelde zich al naar den nood van het moment zoo op. dat het doel het best gedekt bleef. Op dezen grond is hij de eer van het oranje shirt meer waard dan Weber. Tenslotte Van Male. Ik heb en ik denk wel met vele anderen de afwezigheid van Van der Meulen in dezen strijd betreurd. Niet om dat ongelukkige eerste doelpunt want toen werd hem duidelijk het uitzicht be lemmerd en was hij er blijkbaar niet op ver dacht, dat van Run den bal aan hem zou overlaten. Dit was een misverstand. Maar bij de beide andere doelpunten was het duidelijk, dat zijn snelheid van reageeren. zijn anticipatie, niet op een lijn staan met de mate, waarin wij deze kostelijke eigen- schappen in van der Meulen leerden te waar- deeren. Zijn bewegingen zelf zijn trouwens ook minder snel. Waarbij ik hem overigens de eer niet zou willen onthouden, dat hij getoond heeft, op het juiste oogenbiik te weten uit te loopen en te kunnen uittrappen op een wijze, die geen ander doelverdedïger in Nederland, Van der Meulen niet uitge zonderd, weet te evenaren. Almetal een heerlijke middag voor. de vaderlandsche voetbaltrots door een volko men regelmatige, enthousiast bevochten overwinning. En het moet een nare dag geweest zijn voor de Belgen. Er zullen veel meer of minder wijze voetbalhoofden geschud worden in Ant werpen en Brussel. Na Ierland leek het lek der laatste jaren door deze verjongde ploeg gedicht te zijn. Maar wat deze roode duivels vertoonden was niet voldoende. Het was ook niet duiveisch genoeg en dat is een leelijk ding. Dat felle vuur waarmede de Belgen reeds zoo vaak een wedstrijd gewonnen heb ben. laaide slechts bij korte slagen op en eindigde telkens weer in de tamheid der ontmoediging. Werkelijk kranige spelers wa ren aanvoerder Pappaert en invaller Voor hoof. maar de vleugelspelers waren bepaald zwak en, wat nog veel duidelijker was. de middenlinie schoot tegen deze Nederlandsche voorhoede telkenmale tekort. Er zal in België wel weer verder geëxperimenteerd moeten worden. Er was nog tien minuten te spelen, toen Vente het negende doelpunt langs den ramp zaligen (dubbel rampzalig omdat hij ook heel veel goeds deed) v. d. Weyer kopte. Tien-tien-tien-tien klonk het dreunend uit het publiek. Bakhuys schoot van even buiten het straf schopgebied hard en zuiver, maar v. d. Weyer stopte. Tien-tien-tien! Smit kreeg den bal vlak voor doel en het vonnis leek al vast te staan, maar v. d. Weyer redde met een tijgersprong. Tien-tien-tien! Vente kreeg een goede kans en knalde rakelings over. Scheidsrechter Bauwens keek op zijn hor loge en het was afgeloopen. De dubbele cijfers waren niet bereikt. Dat ze nou dat eene goaltje niet kon den maken merkte een juffrouw op, ter wijl ze meeschuifelde in het gedrang naar den uitgang. Het is ook noodt voldoende. En een grappenmaker merkte op: De Ieren (die op acht April in het Stadion komen) zullen het nu waarschijnlijk wel schriftelijk afdoen. Maar laten we nu niet gaan denken, dat onze ploeg onverslaanbaar is; op een derge lijke veronderstelling bouwt menneder lagen. De Wedstrijd. Scheidsrechter dr. Bauwens (Duitschland). geassisteerd door de grensrechters Hofman (Nederland) en Leroy (België) roept de beide aanvoerders tot zich. Van Heel en Pappaert, de Belgische rechtsback, komen naar het mid den. De Belgische aanvoerder overhandigt Van Heel een vaantje, welke sympathieke geste een luid applaus ontvangt. Van Heel is de gelukkige winnaar van den toss hij kiest den vrij harden wind die over de lengte van het veld staat, mee. De elftallen stellen zich als volgt op; jNederland Van Male, Van Diepenbeek, Van Run, Pellikaan. Anderiesen. Van Heel. Wels, Vente, Bakhuys, Smit, Mijnders. België Sayes, Van den Eynde, Voorhoof, Brichaut, Versyp, Bourgeois, v. Welkenhuysen, v. Ingelghem, Smellinckx, Pappaert, Van de Weyer. Als de Belgen het leder aan het rollen bren gen, neemt Smit onmiddellijk den bal over en geeft door aan Mijnders, die deh eersten aan val op het Belgische doel onderneemt. Doch Pappaert retourneert het leder en de eerste Belgische aanval ontstaat, die indirect een doelpunt oplevert. België leidt na één minuut. Als Voorhoof voor het Hollandseh doel opereert, brengt Van Heel hem ten val. Scheidsrechter Bauwens kent aan België een vrijen schop toe, dien Voorhoof neemt. Deze lost een hard laag schot. Brichaut, die zich voor doel heeft opgesteld, laat tactisch den harden bal loopen en onze keeper is totaal verrast door het onverwachte schot in den hoek. Voordat hij weet wat er gebeurt, ligt de bal reeds achter hem (01). In de eerste minuut heeft België dus bij ver rassing de leiding. Doch het is later gebleken voor de Belgen het beginvan het einde te zijn geweest. Totaal niet ontmoedigd door dezen goal gaan de Hollanders tot den aanval over. Aan den anderen kant krijgt België den eersten hoekschop te nemen, doch deze kan worden weggewerkt. Mijnders krijgt de eerste kans voor de Oranjehemden. Hij schiet na een fraaien rush hoog in den linkerbovenhoek, maar Van de Weyer ziet het gevaar en opspringend stompt hij het leder tot hoekschop. Deze wordt, goed genomen, het veld ingewerkt en dan is het initiatief weer aan de Belgen, die het tot een tweeden hoekschop brengen. Versyp plaatst voor, doch Van Run zet het hoofd er onder en onze aanval gaat weer aan den gang. Door het verrassende eerste doelpunt der Belgen zit de spanning er meteen in. Holland zet er dadelijk alles op om gelijk te maken. De Oranjehemden zijn sterker in het veld; vooral onze linkervleugel is aanvanke lijk zeer actief. Smit plaatst fraai naar Mijn ders, doch deze loopt te ver door, waardoor zijn als voorzet bedoeld schot in het zijnet be landt. Bakhuys valt dan direct op door zijn goede spelverdeelen; hij is snel, ziet onmiddel lijk waar de bal het best heen moet en zoo ont staat er een druk op het Belgische doel, die steeds sterker wordt. Vele schoten worden gelost: Van de Weyer wordt op een zware proef gesteld, waarbij blijkt, dat hij een keeper van klasse is. Onze middenlinie steunt geweldig en de Belgische achterhoede moet alle zeilen bij zetten om den gelijkmaker te voorkomen. Bij een aanval der onzen raakt Van Welcken- huize den bal met de hand aan, maar de vrije trap gaat naast. Direct zit Holland er weer op, Bakhuys is er weer bij; zijn schot is meesterlijk in den hoek geplaatst, maar Van de Weyer werkt tot hoekschop, maar wordt door Mijnders minder goed genomen en de bal gaat het veld weer in. Bakhuys en zijn rrfënnen zijn steeds gevaar lijk, herhaaldelijk moeten Pappaert en Smel linckx ingrijpen en in laatste instantie staat Van de Weyer op goede wijze zijn doel te verdedigen. Nu krijgt onze rechtervleugel wat meer werk, Wels wordt er bij betrokken enhet succes is er. De gelijkmaker. Als onze rechtervleugel er van doorgaat na goed steunend werk van Anderiesen en Pel likaan, geeft Vente tactisch door naar den vrijstaanden Wels; de kleine Gorcummer zet onberispelijk voor, Bakhuys vangt met het hoofd op en vallend kopt de Zwollenaar on houdbaar voor de Belgischen keeper in. Een bijzonder fraai doelpunt, zooaLs men er slechts zelden ziet maken (11). Het geheele Stadion juicht voor dit prach tige staaltje voetbal. Holland blijft aanvallend; een corner na een schot van Vente is het resultaat, maar de Belgische doelman stompt weg. Holland komt terug. Even zweeft de bal in het mid denveld, maar dan krijgt Bakhuys het leder te pakken. Hij plaatst naar Smit, die vlug Pappaert passeert. In zeer ongunstige positie knalt de Haarlemmer een schot op doel, hoog in den hoek. Van de Weyer springt op. doch het schot schijnt te hard en te scherp ge plaatst en via de handen van den Belgischen doelman belandt het leder in het Belgische doel. Holland heeft de leiding (21). Er is dan ongeveer een kwartier gespeeld. De Belgen komen nu even opzetten, doch hun aanvallen zijn te onoordeelkundig op gezet om gevaarlijk te zijn. Als Diepenbeek bij een Belgischen aanval Versyp stevig af houdt, neemt de Belg een dreigende houding aan, waarvoor hij een waarschuwing van den scheidsrechter ontvangt. Met het groote overwicht van het eerste kwartier is het nu voorloopig gedaan. Het eerste moment, dat de Belgen gevaarlijk wor den, komt, als Van Male zich moedig op een ver naar voren gespeelden bal werpt en dezen voor de voeten van twee aanstormende Bel gen weggraait. Toch zit er bij de Belgen te weinig vuur in het spel waardoor men in de meening zou kunnen komen, dat België tot nu toe even sterk speelt als Holland. Integendeel, Holland speelt beter, meer effectiever en vooral de voorhoede zit er goed op. Zoo komt Holland weer in de meerder heid; eerst wordt het een veldmeerderheid; hetgeen weer doelpunten tot gevolg heeft. Bij een aanval van Mijnders brengt Smit den bal voor doel. Bakhuys staat mèt zijn rug naar het Belgische doel, draait zich trappend naar den bal om, waardoor het leder bij Vente terecht komt, die door de Belgische verdediging rent en onhoudbaar inschiet. Scheidsrechter Bauwens heeft echter ge constateerd, dat Vente den bal met de hand heeft aangeraakt, waarom het doelpunt ge annuleerd wordt; er wordt een vrije schop tegen Holland gegeven. Weer is Holland in den aanval, nu dreigt weer van den linkervleugel gevaar; Smel linckx kan slechts redden ten koste van een hoekschop. Er is dan 25 minuten gespeeld en prac- tisch heeft Holland nog steeds de meerder heid, zonder dat België dar iets bijzonders tegenover heeft gezet. Van der Weyer trouwens heeft veel en ont zaglijk zwaar werk, doch hij doet het naar behooren. Wel een bewijs dat wij schutters in den aanval hebbe» 31 voor Holland. Vente, die hard werkt en bijzonder gevaar lijke schoten lost, krijgt dan zijn kans. Mid den in het veld krijgt hij den bal toegespeeld; even drijft hij naar voren, passeert een Bel en lost van 25 Meter afstand een formidabel hard schot in den rechterbovenhoek. Van de Weyer springt als een tijger naar den bal, doch onder oorverdoovend gejuich verdwijnt het leder voor de derde maal in het Belgi sche doel (31). Er is dan ruim een half uur gespeeld. Hol land blijft sterker, het is of onze voorhoede met de Belgen speelt. En weinige minuten later is de voorsprong tot 4I vergroot. Bakhuys geeft weer een van zijn passes naar Smit, die onmiddellijk doorgeeft naar Mijnders, die naar binnen is gekomen. Deze aarzelt, lost een schuin schot op het Bel gische doel, dat meer als voorzet is bedoeld. Smit is er bij en over de verraste Belgische backs plaatst Smit onhoudbaar in (41). Met dezen fraaien voorsprong doet Holland het nu wat rustiger aan. Het tempo, dat tot nu toe zeer scherp is, zakt en de Belgen krijgen gelegenheid tot aanvallen. Slechts een maal ontstaat echter een gevaarlijk mo ment voor het Hollandsche doel, als Sayes mooi voor doel geeft en Voorhoof vrij staan de den bal slechts voor het inkoppen heeft. Tweede helft. Drie minuten over half 4 wordt weer be gonnen; Bakhuys leidt den eersten Holland- schen aanval. België heeft nu den wand mee en is de eerste minuten na de rust het meest in den aanval. Een goede aanval van den Belgischen rechtervleugel, waar Versyp het initiatief heeft, kan Van Run slechts stui ten door den bal tot hoekschop te trappen. Sayes lost even later een scherp verraderlijk schot, dat Van Male naar behooren ver werkt. België is even sterker, doch spoedig gaat Holland weer tot den aanval over; het ken merkende is, dat elke Hollandsche aanval gevaarlijk is voor de Belgen, hetgeen nu niet bepaald van België kan worden gezegd. Voor al Mijnders is in die periode actief en als hij een maal zich door de Belgische verdedi ging heen slingert en vlak voor doel aan Smit overgeeft, staat de laatste echter in een dermate gehinderde positie, dat diens schot naast moet gaan. Een pracht-aanval van rechts, bij België, wordt besloten met een goed geplaatst schot van Brichaut, dat echter juist over de lat gaat. Een hoekschop wordt door Versyp goed genomen en fraai door Brichaut ingekopt- De achterstand van België is verkleind tot 42. Holland ziet, dat het zoo niet moet gaan en dan is er van een overwicht van België geen sprake. Mijnders breekt mooi door en hoog en mooi voor doel plaatst hij zijn voor zet over het veld, waar Wels maar voor het inschieten heeft. Doch de kleine rechtsbuiten trapt half in den grond, half tegen den ba1 en rustig gaat de bal uit. Holland komt terug, prachtig breekt onze voorhoede -door de Belgische verdediging heen en als Wels .tactisch naar den vrij staande Vente plaatst, lost deze een zoo on gelooflijk hard schot, dat iedereen reeds eén doelpunt telt. Van de Weyer stompt echter met uiterste krachten, vallend, het leder de lucht in tot hoekschop. Deze heeft geen re sultaat en dan is het spel al weer aan den anderen kant, waar een hoekschop voor elgië eveneens geen resultaat heeft. Het spel gaat nu snel op en neer, met België iets meer in den aanval, maar steeds blijven de aanvallen der onzen gevaarlijk. Het verrassend karakter ligt in het Holland sche spel. Als Mijnders tactisch de Belgische backs passeert, lost hij een keihard schot, maar al weer is die moedige Van de Weyer er bij- Het wordt 52. Als na een vrijen trap tegen Smellinckx het leder voor doel komt, belandt de bal bij Vente. De Neptunusman lost een kogel in den linkerbovenhoek en onhoudbaar voor Van de Weyer vliegt de bal in de touwen (52). Er is dan ruim een kwartier gespeeld. De Belgen krijgen een noodlottige inzinking en binnen enkele minuten heeft Holland dan den wedstrijd gewonnen. Energiek gooit onze voorhoede zich door de Belgische verdediging heen; de bal gaat naar rechts, waar Wels tenslotte een mooie kans krijgt om een doelpunt te maken. Doch de onzelfzuchtige Gorcummer ziet dat Vente er nog beter voorstaat en zijn korte pass wordt door Vente van een meter afstand in het Belgische doel geschoten (62). Het zevende doelpunt volgt. Vente schiet alleen door de verdediging heen, doch ook- hij speelt volkomen onbaatzuchtig en ziende dat Bakhuys er beter voorstaat, geeft hij vlak voor doel over, waarop de Zwollenaar onder dol gejuich en geschreeuw van de tienduizenden No. 7 scoort. En nog is het niet genoeg. De Belgen spelen niet meer; er wordt met hen gespeeld. De verdedigingheeft gaten en de Hollanders profiteeren er van. Op een ver naar voren gespeelden bal loopt Vente in en met een Belgischen back op de hielen lost de Nep- tunus-man een scherp schot in den hoek (8—2) Van de rest van den wedstrijd is eigenlijk weinig meer te vertellen. Ruim een kwartier is er nog te spelen. Het is een débacle voor de Belgen. Uit een kopbal kopt Van den Eynde fraai in (8—3). Mijnders doet het aan den anderen kant niet minder. Diens voorzet belandt bij Vente, een zwenking van het hoofd en No. 9 is geboren. Nog veel kansen ontstaan er voor de Hol landers, iedereen wil het tiende Hollandsche doelpunt, maar bij 9—3 blijft het en als scheidsrechter Bauwens het einde aankon digt, hebben de Hollanders de Belgen met 93 verpletterd. Via den luidspreker. Negen - drie. Vaak heb ik „interlandwedstrijden via den luidspreker" bijgewoond en vaak heb ik me gelukkig geprezen niet in het Stadion aan wezig geweest te zijn. doch rustig bij den haard de zaak aangehoord te hebben, als de regen tegen de ruiten kletterde of de wind om het huis gierde, of het spel der Nederlan ders' het aankijken niet waard was. Ditmaal is het anders geweest.... i Het begon trouwens weer met de opmer king van een kamergenoot: „Wat ben ik blij geen kaart gekocht te hebben. Hot wordt een sof! Heb ik het niet gezegd? De Belgen zijn den laatsten tijd steeds sterker gewor den en Nederland steeds zwakker. Die doen niets anders dan voorhoedes probeeren. Kijk dat stelletje van nu eens aanEn nog wel met den wind mee!" Deze opmerking werd geplaatst een minuut na het begin, toen België den stand op 01 gebracht had en er was niemand in de ka mer. die tegensprak. Twaalf minuten later was deze meening en de heele stemming daardoor veranderd. Alleen door de enthousiaste mededeeling, dat Bakhuys met een schitterende kopbal gelijk gemaakt had. En even later, dat Smit bravo Smit, zoo moest het, het kon niet an derse enthrough pass kreeg. Iedereen dacht, dat de bal naar Mijnders zou gaan, maar met een fenomenale omhaal scoort hijwat gaat het prachtignee Wels, voorzetten, van der Weyer heeft kijk op verre schoten,dat schot van Smit?nou ja, maar dat was ook zoo'n kanjer Vente maakt dan een goal, die geannuleerd wordt. Een mislukte goal, zegt Hollander, „vermoedelijk heeft ie hands gemaakt, maar precies kon ik het niet zienNee, wij ook niet en de omroeper is zóó enthousiast, en het spel schijnt zóó geweldig te zijn, dat wij dit maal ons plaatsje in huis graag voor een in het Stadion verruild zouden hebben. De naam van der Weyer wordt geregeld in prijzenden zin genoemd, zelfs als na een halfuur ruim een onverwachte kogel komt... van Bakhuys of Vente?Hollander kan het niet zeggen, maar hij zit!!.... de doel man bij uitnemendheid kan er niet aan tip penEn dan komt eenige minuten latei- de vierde goalbravo Haarlemmer, dat kleine tikje Enthousiast is de stemming in de kamer. Verheugd brengt de juffrouw van beneden een geleende krant terug met de woorden: „Ik zal 'm morgen nog wel eens halen, nou heb ik geen tijd, ik mot nu luisteren. Die Hollander toch!" Of ze dat woord in het meervouw gebruikt of niet, het doet er voor ons weinig toe. 't Is allebei goed. „Zouden er nog plaatsen te krijgen zijn?" vraagt de huurder-vóór. „Zouden we nog met een auto naar het stadion gaan en eens pro beeren?' Het absurde van het geopperde idee wordt volkomen weggemoffeld door het enthou siasme, dat ons bezielt. Alleen de nuchtere berekening van de bitse tante, dat we dan bij het stadion aan zullen komen, als de zaak afgeloopen is, doet ons besluiten maar te blijven luisteren. Rust. Ook in de kamer, waar het buur meisje met glinsterende oogen en blosjes op de wangen de foto's van de spelers zit te be kijken: „Is ie dat nou, Bakhuys?" Na de rust is de stemming sterk geluwd, we weten nauwelijks, dat weer begonnen is. Een 4—1 voorsprong is weliswaar veilig, maar die Roode Duivels „je kunt er toch zoo wei nig van zeggen" merkt een voorzichtige op. En hij schijnt gelijk te krijgen want de Bel gen beheerschen het spel geheel en al. een stommiteit van Diepenbeek, een corner.... goal! „Daar gaan we,'' zucht een pessimist en ook Hollander spreekt van lakschheid. Maar dan ineens.... „VenteVenteVentewat een ventEen onmogelijke kogelen dan gaat alles verder zóó gauw, en men raakt zóó opgewonden in de kamer, dat een goed vol gen van wat gebeurd is tusschen de vijfde goal en de negende eigenlijk onmogelijk wordt. Wie de doelpunten maakt, we zien het niet en we hooren het evenmin Geeft het wat? Ze zitten! Ze zitten immers! Het regent en Je balcon- netjes-en-achtertuintjes-in-Zonaagsrust wor den vrijwel aan ons oog onttrokken. Maar er is niemand in ons midden, die niet een nat pak voor aanwezigheid bij zóó 'n wedstrijd over gehad zou hebben! Zou de tiende komen? Zouden de dubbele cijfers bereikt worden? Een knal van Vente... van BakhuysHet tafelkleed is groen geworden, de volle theekopjes ki'ijgen een oranjekleur, de leege beginnen er rood uit te ziende heele kamer is tot Stadion ge maakt in onze gedachtenhoe lang nog? Komt de tiende?. En dan een langdurig gejuich, ook in het vertrek, als het einde wordt aangekondigd negendrie „Heb ik het niet gezegd?" zegt iemand met heesche stem. „Heb ik het niet dadelijk ge zegd, dat deze nieuwe voorhoede tot groote dingen in staat was?" En er is niemand, die beweert, dat hij dat nu juist niet gezegd heeft. Nietwaar? Daar let je niet op, als wij met 93 gewonnen hebben.... AFDEELING IV. Eerste klasse: Bleij erheideN.O.A.D. Buiten de Competitie: NederlandBelgië Rott er d a mAntwerpen AmsterdamAntwerpen Kennemer ElftalHaarl. Elftal Haagsch ElftalNoord. Elftal Belgisch LimburgNed, Limburg LuxemburgDuitschland SpanjePortugal 9—3 1—1 3—1 0—3 4—3 6—10 1—9 9—0 AFDEELING IV. EERSTE KLASSE: Willem II 16 12 3 1 27 41—23 1.69 L O.N.G.A. 16 11 1 4 23 49—29 1.44 P. S. V. 17 8 4 5 20 44—31 1 18 M. V. V. 17 9 2 6 20 44—40 1.18 Eindhoven 17 7 3 7 17 32—29 1.— Bleijerheide 15 5 4 6 14 33—31 0.93 B. V. V. 16 5 2 9 12 27—44 0.79 Middelburg 17 5 1 11 11 27—47 0 65 N. O. A- D. 15 3 3 9 9 18—28 0.60 N. A. C. 16 3 3 10 9 18—31 0.56 K. F. C.Ajax in het Stadion. De kampioenswedstrijd k. f. c.- Ajax zal in het Stadion worden gespeeld. De andere thuis wedstrijden speelt k. f. c. vermoedelijk od eigen terrein.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1934 | | pagina 10