STADSNI
EEN BEWOGEN DAG.
D^BBELM^N
HONIG'S BOUILLONBLOKJES th ans 6 voor lOct
Verkeerd begrepen
MAANDAG 12 MAART 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
9
DE 43ste BEURS VAN DE DAMES
KRONIEK.
ACTIE IN HET R. A. I.-GEBOUW.
Voor de zooveelste maal wordt er weer ge
boend. getimmerd, met bonte verfkwasten en
vakkundige blikken rondgeloopen, gedweild, en
geheisterd om in het R.A.I. gebouw een ten
toonstelling in den meest letterlijken zin van
het woord in elkaar te slaan. Want zoo'n paar
uur, voor de opening zie je dit in ieder geval
goed: dat wat straks de volmaakte illusie var
een winkelcentrum zal geven, toch eigenlijk
niets anders is dan aan elkaar gespijkerde
latjes en stukjes triplex, dat een tintje heeft
gekregen, of met wat frischgekleurde papieren
letters is versierd.
Voor de 43ste maal wordt er geplakt, geha
merd, geverfd en gerangschikt om de bonte,
verleidelijke miniatuurstad in elkaar te tim
meren, die de Dameskroniek ieder jaar ter
eere v„.i Mc.ro...., de Huisvrouw organiseert.
Duizend dingen die in de huishoud'ng zoo al
.iet onontbeerlijk, maar dan toch zeer mn-
bevelenswaardig zijn, vragen daar de aan
dacht.
Een smetteloos, maagdelijke reinwitte stand
dwingt het halfvrrblinde oog, een oogenblik te
toeven bij vermaarde Hollandsche 'asch- en
schuurmiddelen, die „alles reinigen", ^aar-
tegenover Str.t..l.t de Hollandse!., wed. van
Nelle haar welbekende thee, die ze in overzee-
sche gebieden plukt en laht u eens op uw ge
mak de tentoonstelling overzien.
Er zijn stands met Hollandsche biscuits, met
Hollandsche bloemenzaden, er is een groote
hoogopgebouwde toren met flesschen Hol-
landsch tafelzuur, die menige jongen zal doen
watertanden bij het idee één van de onderste
flesschen uit de toren te trekken, om dan te
zien gebeuren, wat in zoo'n geval ook bij blok-
kedoos-torens gebeurde; nog verhoogd met de
sensatie van brekend glas en veel nattigheid.
Maar zulke ideeën hebben alleen kwajongens
en de flesschen zijn dus volkomen veilig op de
Beurs van de Dameskroniek.
Een meneer in een kleurige ochtendjas en
een dame in bontmantel schuiven ontevreden
aan een piano, die niet op de juiste plaats op
het groote podium in het midden van de zaal
staat: zij zullen straks dit bittere lijden ver
geten zijn, en het ruilen voor het veel zoetere
leiderschap van de band, die gedurende de
tentoonstelling aan de natuurlijk reeds geani
meerde en gezellige stemming nog het hare zal
komen bijdragen.
Er zijn bijouterieën en Oostersche parfums,
er is een reisbureau met aantrekkelijke, ver
leidelijke, vroolijke affiches, platen van land
streken, waar volop zon schijnt te zijn er
zijn complete woninginrichtingen, kamers .met
uïtieme hoekjes, waar ge zoo maar nuchter
aan voorbij wandelt of er dwars doorheen, ka
mers met een paar nieuw-zakelijke allures:
een stalen stoel, of tafel hier en daar. Een fa
brikant van kindermeel heeft dit keer niet het
mechaniek van de vroolijk trappelende baby,
sprankelend van vreugde na het eten van het
bewuste kindermeel de baby is enkele jaar
tjes ouder geworden: dit keer eet ze zelf heel
zoet haar bordje leeg, en Weigert een likkë-
ba^rdend. hondje iedere hap, ze zweert nog bij
kindermeel, ze is blozend, ze is er dol op.
Er zijn nieuwe modellen stofzuigers, en een
soort kit-lijm die Hollandseh is dat weet ik
alleen, omdat het overal bij staat en die twee
stukjes glas zoo eeuwig-sterk aan elkaar lijmt
dat er een heele waschmachine fleurig en wel
aan kan worden opgehangen, waarvan ge u
met eigen oogen kunt overtuigen.
Ook het nieuwe en buitengewoon practische
huismeubel: de „serveerboy" is met een aantal
modellen vertegenwoordigd. In zijn eenvou
digste uitvoering vervangt het de theetafel en
heeft het groote voordeel, dat het doordat het
op wieltjes is geplaatst makkelijk in iedere
hoek van de kamer kan worden gebruikt, en
dat_ men ook bij voorbeeld bij uen meer uitge
breide thee, of bij een lichte lunch voor een
paar personen, de gerechten in de keuken op
de serveer-boy kan rangschikken en de zaak
eenvoudigweg voor het gebruik gereed, kan
binnenbrengen. Het grootere en meer gecom
pliceerde model, waarbij verschillende inge
nieus bedachte bladen en blaadjes kunnen
worden uitgetrokken is geschikt om in een
niet al te groot gezin de tafel te vervangen.
Het heeft dan het voordeel, dat het in zijn
kleinste omvang heel weinig plaats inneemt
en een gezellig meubel is om tegen één van de
wanden te plaatsen, bruikbaar bij al die gele
genheden, waarbij men zijn gasten het een en
ander wil serveeren, terwijl de kamer door het
ontbreken van een forsche tafel een ruimer
aanzien krijgt. Voor het middagmaal wordt hij
m de keuken gedekt en voorzien van alle bor
den, schalen en gerechten binnen gebracht,
die op vaardige wijze over het meubel verdeeld
kunnen worden. Het grondtype van de serveer
boy is vrijwel gelijk, maar in de uitvoering
en de kleur is een groote variatie, die het ieder
mogelijk maakt de juiste combinatie voor zijn
huiskamer te vinden. Behalve de eenvoudige
modellen in lichtgrijs, beige geel, rood, groen
of zwart uitgevoerd, zijn er zelfs als soorten in
een luxueus gepolitoerde houten uitvoering, die
echter als zoodanig minder aan hun practische
doel beantwoorden. Een groote keuze van
alleraardigste eenvoudige linnen kleedjes,
dient ter completeering van dit werkelijk
practische meubelstuk.
Als uiterst modern wordt een huis beschouwd,
dat alleen uit staal en glas bestaat.. Hoewel
het bij lange na geen indruk geeft, van wat
op dit gebied gepresteerd kan worden, en ook
reeds gepresteerd is, doet zelfs hier de hoe
veelheid licht, die vrijelijk naar binnen valt
prettig aan vooral als je je voorstelt, hoe
veel zon op die manier moet zijn binnen te
halen. Des te teleurstellender zijn de sombere,
zwaarwichtige meubelen en gordijnen en het
donkere stugge behang van het interieur, dat
het meerdere licht in dit staal- en glas-huis
volkomen teniet doet en dat het staal en glas
eigenlijk een beetje voor schut laat staan, om
dat het heel erg best met gewonen steenen
wanden tevreden zou zijn geweest.
Behalve een permanente modeshow van
Indanthren-geverfde stoffen vervaardige cos
tumes, is er voor de liefhebbers nog een ..Won
derstad" gebouwd, waarin ge alle geneugten
der kermis kunt deelachtig worden. Zelfs zijn
er twee albino's te zien, menschen met wit
haar en roode oogen. Vermoedelijk als aanvul
ling of als climax bedoeld op de vorige jaar
op dezelfde Beurs gebruikte attractie van
dwergmenschen. Het wekt eenige verbazing,
dat juist dames, zoozeer de belangstelling vra
gen voor de tekortkomingen en de misstappen
der natuur.
Vr. S.
HET GOUDSCHE VRIJZ.
JONGERENKOOR.
UITVOERING IN DE REMONSTRANTSCHE
KERK.
Men schrijft ons:
Op Donderdag 15 Maart a.s. wordt in de
Remonstrantsche kerk te Haarlem een uit
voering plaats vinden door het Goudsche
Vrijzinnig-Jongeren koor onder leiding van
Ir. J. L. A. Cuperus van Gouda, in samen
werking met den Remonstrantschen predi
kant aldaar, Ds. H. Cramer.
Dit soort lijdensdienst wordt door deze
groep reeds jaren lang- in verschillende ker
ken van ons land gegeven. De bedoeling van
de medewerkenden is allereerst de ontroe
rende en sobere bijbelwoorden, die het lijden
des Heeren verhalen meer tot hun recht te
laten komen, dan dit in .de gebruikelijke mu
zikale passionen (bijv. van Joh. Seb. Bach)
mogelijk is, A
De Goudsche groep, wil dit bijbelverhaal
een centrale plaats dóen innemen, waarom
het wordt voorgelezen.
Om de spanning, daardoor gewekt, eens
deels mogelijk te maken, andersdeels te ver-
grooten, omlijst 't koor de bijbewoorden met
oude Latijnsehe kerkmuziek, waarvan de
compositorische stijl zich bij uitstek leent om
aan het aangrijpende relaas van Mattheus
relief te geven.
Door de ervaring van vele jaren heeft het
koor zich in geest en techniek geheel met
den voorlezer vereenigd, wat aan de uitvoe
ringen van deze passionsmuziek een sobere,
ontroerende waarachtigheid verleent, waar
aan niemand, die het gehoord heeft, zich kan
onttrekken.
Gezongen worden meerstemmige koorwer
ken van da Palastrina, ïngenieri, Lotti en
anderen. De uitvoering duurt een uur en
begint om half negen.. Als stille voorbereiding
voor den Goeden Vrijdag kunnen ze, gelijk
op zoovele andere plaatsen, goed werk doen
voor hen, die de hal vergeten wer°id van het
Latijnsehe kerklied tot zich willen laten
spreken in eenvoudig ontvankelijkheid.
Het Goudsche koor liet bij zijn eerste op
treden in Haarlem, nu twee jaren geleden
een uitstekenden indruk achter.
Castella is het
nieuwe schoon
heidsmiddel!
I Voor iedere vrouw, dieCastella
I voor het eerst gebruikt, is het
een heerlijke verrassing
Castella is een schoonheids-
zeep! Nederlandsche palm-en
olijfoliezeep - zuiver en kost
baar-diede huid soepel maakt
en zacht als perzikdons, die de
teint frischheid geeft en be
koorlijkheid Castella heeft
I zoo'n verfijnden geur, die -
zacht en zuiver - de huid héél
even parfumeert. Een wonder
lijk fi|ne zeep - „Castella" van
Dobbelman uit Nijmegen!
15 ct.
Probeert ze morgen! Overmor
gen wilt U -niet anders meer!
(Adv. ïngez. Med.)
GEMEENTERAAD.
Er wordt een vergadering van den Raad
der gemeente Haarlem gehouden op Woens
dag, 14 Maart a.s,, des namiddags te 1.30 ure.
zoo noodig voort te zetten des avonds ten
8 ure, in de Statenzaal (Prinsenhof).
Aan de orde zal worden gesteld:
1. Med'edeelingen en ingrkomen stukken
(liggen ter inzage).
Verzoekschrift van J. D. Rutgers van der
Loeff om eervol ontslag als Directeur der
Stads-Biliotheek en Leeszaal niet ingang van
een door Burgemeester en Wethouders nader
te bepalen datum.
Verzoekschrift van mevr. H. U. van Stock
Kaptein en Mej. F. A. de Jong om ontslag
als onderwijzeres aan de school voor Voor
bereidend lager onderwijs no. 4.
2. Balans enz. 1932: a. Woningstichting
„Luctor et Emergo"; b. Woningbouwvereni
ging „De Voorzorg"; c Woningb.ver. „St. Jo
zef" G.A.; d. Woningb.ver. „Bloemendaal"; e.
Woningb.ver. „Bloemenhof"
3. Kohier schoolgelden Voorbereidend- en
Buitengewoon L.O.
4. Kohier Straatbelasting en precario
rechten 1934 le ged.
5. Verkoop grond: a. Marsstraat (R. Mul
der); b. Vergierdeweg (Bennik en Gagel).
6. Aankoop strookje grond Vergierdeweg.
7. Verzoekschrift Mej. R. B. de Jong in
zake toepassing wachtgeldregeling.
8. Nadere vaststelling reglementen voor
ambtenaren-, werklieden- en politiepersoneel
en vaststelling bepalingen voor onderwijzend
personeel.
NYENRODE-ZAAK.
W. en K. blijven nog op
vrije voeten.
Een getuige over een
brandstichting.
Zaterdag was het de twaalfde zittingsdag
van het Nijenrode-proces. De belangstelling in
de zaal en op de tribune was weer greoter dan
we de laatste dagen gewend waren, ener
was spanning in de zaal. spanning over het
lot van Koning en Witbraad, wien het ooven
het hoofd hing opnieuw de deuren van het
Huis van Bewaring achter zich dicht te hooren
gaan.
Mr. Muller Massis vroeg, toen de zitting be
gonnen was, een mededeeling te mogen doen.
Er is bij mij, aldus pl.. een man geweest, die
met alle geweld verklaringen af wil leggen in
deze zaak. Hij heeft inderdaad dingen van be
lang te vertellen; zijn verklaringen zal de
Officier misschien door de politie willen doen
controleeren. en wanneer hij dan wordt ge
hoord, heeft de Officier daartoe alle gelegen
heid. Anders is het mogelijk, dat hij nog meer
bij mij op kantoor komt en dan krijg ik mis
schien 't verwijt van Koning, dat ik getuigen
„panklaar" maak.
De president heeft niets tegen het hooren
van dezen getuige. Hij komt dan voor het
hekje en wordt beëedigd.
Meneer de president, zoo begint hij onder
ademlooze stilte zijn verklaring, ik heb over
deze zaak alles in de courant gelezen en wat
ik in deze questie heb te zeggen is van 't groot
ste belang.
In 1917 heeft Witbraad mij aangezocht om
rubber, opgeslagen in een entrepot aan de
Hoogte Kadijk in brand te steken. Er was
echter korten tijd tevoren ingebroken zoodat
de bewaking zeer scherp was, we konden ons
plan dan ook niet uitvoeren.
Witbraad kwam toen met een ander voor
stel, n.l. om de opgeslagen rubber in het Wes
telijk Entrepot, aan te steken, dat zou gemak
kelijker gaan. Als 't lukte zou ik f 30.000 krij
gen, f 15.000 als 't voor een deel lukte. Ik kreeg,
zoo gaat de man voort, een voorschot van
f 1000.
De meneer, die aan Witbraad opgedragen
had om brand.te stichten, was K. (opwinding
in de zaal).
De brand zou gesticht worden door rubber-
zakken met benzine binnen te smokkelen en
fosfor op water. In het Westelijk Entrepot
werd inderdaad brai.d gesticht, hij had teen
weer f 1000 gehad. Er was een bepaalde ter
mijn genoemd, wr.a:binnen de rubber in br~ d
moest worden gestoken. Vanuit de „Karse-
boom" heeft Witbraad op den dag voor den
brand K. opge .i, die toen in Bussum
woonde.
Uitvoerig beschrijft get. dab hoe de brand
werd gesticht, door middel van benzine. Get.
zegt dan, dat hij is gehoord In de instructie,
verdacht van brandstichting, de zaak is
echter niet doorgezet.
De Officierzegt e?p. onderzoek in.te zullen
stellen, deze getuige vertrekt en K„ die in de
getuigenkamer was gestuurd tijdens de ver
klaringen van dezen man, komt weer terug.
Verd. Onnes st- dan op en legt ontroerd
een verklaring af. Hij geeft toe, dat hij enkele
eren is uitgevallen, maar hij zegt uiterst
zenuwachtig te zijn. Dit, mijne heeren, is geen
-. onder, roer', de verd. uit, ik zit tien raaan-
n onschuldig in voorarrest. Ook mijn vrouw
gaat aan dit proces ten gronde, haar gezond-
heldstoc 'tand laat veel te wenschen over.
Mijn verc Muller Massis is hier
loor I -ulng enkele malen op een afschuwe
lijke wiize beleedin-d. ook heeft K. -^uige
roeneveld die onder eede verkla* 'ngen heeft
afgelegd, bel odigd.
Verdachte: „Getuige Koning heeft mij her
haaldelijk beleedigd en U hebt er niet tegen
georotesteerd. ik voel mij onbeschut en onbe
schermd en dat maakt mij zenuwachtig en
- oet mij soms uitvallen, waarvoor ik U mijn
c-cuses maak.
Hierna wordt voortgegaan met het getui
genverhoor. Een juffrouw die op het kasteel
huishoudster is geweest, komt met een uit
voerig verhaal over het al of niet gesloten
zijn van de poort.
De chauffeur, vroeger in dienst van den
heer O., wordt nu gehoord. Als het laat ge
worden was, zoo vertelt hij, sloot hij de poor
ten wanneer hij met- meneer en mevrouw met
de auto was thuisgekomen.
(Adv. Ingez. Med.)
Er ontstaat een verward en meermalen op
gewonden debat over de beteekenis van het
niet sluiten, en over de vraag of het des
chauffeurs taak zou zijn geweest te sluiten.
Dergelijke belangrijke quaesties houden ons
aangenaam bezig. De president bemoeit zich
weinig met het debat, hij bladert in het dos
sier en vindt het zoo nu en dan nocdig om
O. met een kort woord het zwijgen op te leg
gen.
De Officier gaat op het onderwerp door en
op een gegeven moment roept O. uit: „Ja,
meneer de Officier, ik weet 't want ik ben
naar eer. somnabule geweest". Dit haalt hem
weer een felle schrobeering van den president
op den hals: „U moet den Officier niet be-
leedigen".
Een heftig twistgesprek tusschen Mr. Mul
ler Massis en mr. Kappeijne eenerzijds en
den Officier anderzijds maakt de stemming
niet beter.. De president neemt het haastig
voor den Officier op en eenigen tijd later is
de rust weergekeerd in de rechtszaal.
De secretaresse van verd. Onnes mej. D. C.
Ovink, komt dan voor het hekje. Zij ver
klaart. dat O. erg schrok, toen hij zag. dat
er ingebroken was.
Mr. de Gaay Fortman: „Was die schrik
natuurlijk?"
Get.: „Ja, zeer natuurlijk, daar was geen
sprake van comediespel".
Voorts vertelde de secretaresse nog, dat zij
steeds de brieven aan K. tikte. Zij had er
nooit aan getwijfeld of de correspondentie
was volkomen in ord6 De doorslagen had ge
tuige in het archief opgeborgen.
Nadat gepauzeerd is, deelt de president Mr.
de Vries mee dat over de kwestie Koning-
Witbraad. de schriftelijke vordering van den
Officier tot opheffing van het bevel van de
schorsing der preventieve hechtenis, 's mid
dags na afloop der zitting in raadskamer zal
worden behandeld.
Het getuigenverhoor wordt dan voortgezet
met het hooren van een secretaresse van den
heer O. Zij is de opvolgster van de vorige
getuige-secretaresse geweest.
Zij verklaart, dat verd. O. haar eens een
briefje had gedicteerd, waar geen datum of
plaats van afzending boven mocht staan. Ook
was voor dit briefje briefpapier zonder het
gebruikelijke briefhoofd gebruikt. Het was
een brief geweest m antwoord op een brief
van K. waarbij deze op geld aandrong,
schreef?"
Pres.: „Weet u nog wanneer u dat briefje
Getuige: Neen.
Mr. Kappeyne: Is u ooit iets onreëels in de
zaken van meneer Onnes opgevallen?
Getuige: Neen nooit.
Het blijkt, dat de doorslag van het briefje
op de gewone plaats in het archief is gevon
den.
Tenslotte wordt nog de particuliere detec
tive J. gehoofd.
Om kwart, vóór 5 wordt de zitting geschorst
en begeeft dë'rechtbank zich in raadskamer,
om te beraadslagen over het verzoek van den
Officier van Justitie, om de schorsing van de
voorloopige hechtenis van de getuigen W en
K. wederom on te heffen. Na ru'm <irie kwar
tier wordt de beslissing van de rechtbank be
kend: W. en K, blijven ondanks de ernstige
vergrijpen van den eerste tegen de voorwaar
den, waaronder hij voorlooplg uit de voor
loopige hechtenis is ontslagen op vrije voe
ten.
Daarmede eindigt deze bewogen twaalfde
zittingsdag van dit rechtsgeding
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Kottman. Paul Kru-
gerstraat 6 rood, dekplaat van een auto;
Vellema, Zandvoortschelaan 16. Heemstede,
handschoen v. Steyn, Breestraat 1. boekje;
v. Gent. Saenredamstraat 89.' handschoen;
Vernouth, Merovingenstraat 3, handschoen;
Bosman. Gierstraat 85. handbèschermer; Kips
hagen. Pepijnstraat 42. hond: Kennel Fauna
Parklaan, 2 honden en 3 katten; H. Vonkert,
Schoterboscholein 15. hond- Kennel Ha»r'em,
Regentesselaan 42, kat: Hartman, v. Keulen
straat 65, laarzen; Vermeer, Kedoestraat 20,
portemonnaie met inhoud: Hartog. Lange
Lakenstraat 14. een blad reuzel; Hema, Kruis
straat. rij wie'bel astineni aatjeBureau van
politie, Smedestraat idem. Heuse. Potgieter
straat 50, schaar; v. M^ijenfeidt, v. Sünge-
'andtlaan 16 Heemstede), vulpen. Soem, Mo-
'enaers'raat 7 weekkaart NZ.H.T.
FEUILLETON
door
RUBY M. AYRES.
Vertaling van J. G. H. v. d. Bovenkamp Jr.
4)
„Ik ben niet veel veranderd in al dien tijd"
antwoordde Smith „en ik zie niet in. waarom
zij nu juist wel veranderd zou moeten zijn
Zij was zoo mooi en slank en maar ja,
ik wil wedden dat zij getrouwd is en als
dat het geval mocht zijn
Hij haalde zijn schouders op.
„In dat geval", vulde ik zijn zin aan, „zal
de dame van de boot in aanmerking komen
om haar plaats in te nemen niet waar?"
Hij glimlachte.
„Zij scheen van mij te houden", ant
woordde hij bescheiden".
„Ik keek even naar mijn oude schrijf
bureau en keek dan mijn vriend weer
aan.
„Ik geloof, dat je wijzer zou doen als je
de oude liefde liet rusten", vertelde ik hem
„Het is nooit i^ed om te gaan rakelen in
koude asch. waar geen sprankje vuur meer
te vinden is.
Maar Smith lachte alleen maar en het
scheen mij toe, dat hij vol goeden moed
was.
„Wacht maar eens tot er een vrouw Sr.
jouw leven gekomen is", antwoordde hij hee!
verstandig. „Het is eigenaardig maar als je
in je leven eenmaal veel van een vrouw ge
houden hebt, dan schijnt zij je geheele leven
te beïnvloeden. Ik heb haar in geen jaren
ge2ien, zooals je weet ik weet niets van
haar, heb nooit iets van haar gehoord, maar
toch zou ik nooit- ernstig aan een huwelijk
met een andere vrouw kunnen denken als
ik niet heel erg zeker wist, dat Marion voor
mij onbereikbaar was.
„Heet zij Marion?" vroeg ik. „Dat heb je
mij nog nooit eerder verteld".
„Oh, neen? Ja, zij heet Marion Spinder
zij woonde vroeger in Little Hempton in
Surrey. Ik zooi wel eens willen weten of zij
daar nog woont".
„In het huis aan den overkant wonen een
paar oude vrijsters", vertelde ik hem
lachend. „Een daarvan heet Spinder. Het is
die statige dame. zooals jij haar noemde,
toen ji] haar in den tuin zag verschijnen
en dat is tevens de „oude kat", zooals onze
vuilnisman verteld heeft aan Bundie. Zou
dat je oude liefde misschien kunnen zijn?"
Smith scheen beleedigd.
„Marion was altijd, zoo lief en vriendelijk,
dat zij onmogelijk een oude kat geworden
kan zijn", antwoordde hij stijf en koel. „Zij
was een van dè liefste vrouwen, die ik ooit
ontmoet heb"..
„Och, dat zéggen ze allemaal", antwoord
de ik.
Smith gaf geen antwoord.
Ik hief mijn glas op.
„Op je gezondheid ouwe jongen", zeide ik.
„En denk er om, dat je mij ook op de bruiloft
vraagt, hoor!"
Smith lachte vroolijk.
„Denk dan maar dat ik je nu al daartoe
heb uitgenoodiigd. Ik zou niet graag wil
len
Er werd haastig op de deur geklopt en een
oogenblik later kwam Bundie naar binnen
stormen met een angstige uitdrukking op
haar gelaat.
„Oh, Master Arthur!" riep zij uithet
meisje van den overkant is mij zoo Jui5"
komen vertellen dat Miss Spinder een toeval
heeft gekregen.... dat is te zeggen, men
denkt dat het een toeval is en nu heeft
zij hooren zeggen dat u dokter bent en
of u zoo goed zoudit willen zijn om even te
komen kijken. Zij maakt zich zoo onge
rust
„Ik zal wel even gaan", zei Smith.
Ik vergeet u te vertellen, dat Smith vijf
tien jaar geleden Engeland verlaten had, om
zich als geneesheer te vestigen in een van de
bolonleën.
„Ga jij ook maar even mee, Arthur. Welk
huis is het?"
Onder het spreken van die woorden had
hij de kamer al verlaten en achter elkaar
staken wij nu den modderigen weg over in
de richting van het huis aan den overkant.
De voordeur van Miss Spinder's huis stond
open en door die open deur drong het
hartstochtelijke snikken van een vrouw tot
ons door.
Waarom moeten sommige vrouwen toch
altijd zoo hartroerend snikken en zich zelf
tot een last maken als iemand ziek is en
hulp noodig heeft?
Het geluid kwam vanuit de voorkamer
en zonder te kloppen duwde Smith de deur
open en trad naar binnen.
Een jonge vrouw lag op haar. knieën naast
een divan wrong haar handen, snikte luid
en gedroeg zich verder op een manier, die in
mij den wensch deed ontwaken om haar
eens flink door elkaar te schudden.
Op dien divan lag het lichaam van de
..statige dame"haar gelaat even wit als
haar kanten kraagje en manchetten en los
en slap hingen haar armen aan weerszijden
van dien divan naar beneden.
„Laat mij maar eens even zien", zeide
Smith.
Hij duwde de huilende vrouw weg en boog
zich vlug over den divan heen om het
volgende oogenblik met een onderdrukte
kreet van ontzetting en ongeloof terug te
deinzen.
„Marion!" mompelde hij heesch. „Marion
Marlon!"
Weer boog hij zich dan over het gelaat
van de bewustelooze vrouw en liet zijn oogen
scherp op haar gelaatstrekken rusten
waarna hij eindelijk haar linkerhand greep
en die voorzichtig optilde.
Het was een kleine slanke hand heel wit
op dat oogenblik en aan haar ringvinger
bevond zich een ring met een paar eigen
aardige blauwe steenen.
Een oogenblik bleef Smith naar die hand
staan staren niet in staat een woord te zeg
gen of zich te verroeren en toen begreep
Ik, wat hij ontdekt had.
De „statige dame" zooals hij haar zelf een
uur geleden genoemd had, was niemand
anders dan de vrouw, met wie hij vijftien
jaar geleden ruzie gehad had.
De oude kat van den vuilnisman was de
liefste vrouw ter wereld van Smith.
Een brok schoot mij in de keel. toen ik de
volle omvang besefte van zijn ontdekking
Zij was hem trouw gebleven, evenals hij
haar trouw gebleven was maar zij was
in den loop des tljds veranderd in een grim
mige, korzelige hooghartige koele vrouw
terwijl Smith
Ik legde mijn hand op zijn arm de
andere vrouw had haar huilen gestaakt om
vol verbazing te staren naar Smith en
mijn aanraking scheen hem uit zijn gepeins
te doen opschrikken
Heeil voorzichtig, alsof het iets heiligs was
liet hij de hand, die hij zoo langen tijd
niet had kunnen vasthouden weer los en een
oogenblik later was hij weer de dokter, die
rustig en vlug een onderzoek instelde.
Na eenige oogenblikken richtte hij zich op
en het scheen mij toe, dat hij in dien
korten tijd veel ouder geworden was.
„Zij is dood", stamelde hij gebroken. „Zj
is dood".
Smith trouwde nooit met het meisje, dat
hij op de boot had leeren kennen :k
heb hem eigenlijk nooit weer over haar
hooren spreken en slechts eenmaal sprak
hij nog over de vrouw, die zoo onverwacht
gestorven was.
Het was op den dag voordat hij Engeland
weer zou gaan verlaten.
Aarzelend vroeg ik hem iets aangaande
het meisje op de boot.
Hij keek mij even aan en wendde dan
zijn oogen af. als wilde hij eerst nadenken,
voordat hij mij een antwoord gaf.
„Ik ben nu veel te oud", antwoordde hij
dan. „En bovendien
Uit zijn portefeuille haalde hij een vel
letje papier en stak mij dat toe.
„Dit werd mij gezonden door den advo
caat van Marion. ïk weet wat de menschen
van haar zeggen en ik begrijp, dat zij in
den loop des tijds heel erg veranderd moet
zijn maar toen ik dit gelezen had, be
greep ik alles veel beter. Het lag in een
doosje, waarin zij een paar brieven van mi]
en een foto bewaard had je weet. hoe
vrouwen altijd dergelijke dingen bewaren.
Ik had veel eerder terug moeten komen. Ik
had haar niet alleen moeten laten.
Je moet er altijd aan denken, Arthur, dat
als je eens ruzie mocht krijgen met een
vrouw, je je nooit moet houden aan hetgeen
zij in haar toorn zegt. Zij zeggen altijd din
gen die zij niet meenen. maar juist omd.it
zij ze eenmaal gezegd hebben houden zii er
koppig aan vast als je er nSet t-e?«nln
gaat".
