Verkeerd begrepen
Menchik"heeftmMaandagS^^artTgespeeW Zeer Vele belangstellenden groepen heel den dag voor het paleis van H. M. de Koningin Moeder te den De nieuwe brug, die te Heemstede gebouwd over de Rtn^veert 1
tegen den Nederlandschen kampioen dr. M. Haarlemmermeer, zal binnenkort in gebruik worden
Euwe. Tijdens de partij Haag sdmsn.
Vorst van Waldeck, broeder van H M de Koningin Moeder, Is Maandagavond
in den Haag aangekomen in verband met H M ziekte. Aan het station werd
de vorst verwelkomd door Z. K. H. Prins Hendrik en H. IC H. Prinses Juliana
len vrs^rteuto ls Maandagmiddag door twee tramwagens In de Ferd. Bolstraat
te- Amfterd*ffl gekraakt, waarbij twee personen ernstig gewond werden. Da
auto in haar benard* positie
Wie zal nummer één zijn Hoog-gehoede belangstelling voor de jaarlijkscbe alhleüek-
wedstrijden der leerlingen van de Westminster School te Londen. •- Er zit blijkbaar
spanning in het nummer 100-yards hardioopen
H. M. de Koningin en H. K, H. Prinses Juliana op het Lange Voorhout
te den Haag op weg naar het paleis van H. M. de Kontngin Moeder
FEUILLETON
door
RUBY M. AYRES.
Vertaling van J. G. H. v. d. Bovenkamp Jr.
11)
HOOFDSTUK IV.
De verwaarloosde vrouw.
Het was Jund toen zij in Onze Laan kwa
men.
Bundle, die al op den loer had gelegen
van het oogenblik af dat zij gehoord had dat
het laatste huis in de Laan nu ook verhuurd
was. kwam ademloos den tuin instormen
waar ik bezig was spit in mijn rug te krijgen
over een bed geraniums om mij het belang
rijke nieuws te vertellen.
Ik zei „Oh", en knipte heel voorzichtig een
dood blad van een van mijn mooiste plan
ten.
Bundle was echter te zeer in extase om
op te merken, dat ik maar heel weinig belang
stelde in de nieuwe laanbewoners.
„Hij is een edit knappe jonge kerel",
ging Bundie voort. „De aantrekkelijkste
man dien ik ooit gezien heb u natuurlijk
uitgezonderd en zij zij is net een pop".
„Dat ia de gewone smaak van dergelijke
mannen, Bundie ik uitgezonderd natuur
lijk".
Bundie keek mij een beetje wantrouwend
aan daar een politieagent haar eens in
den steek gelaten had voor een meisje met
een poppengezichtje, zooals Bundie het
noemde en ik geloof, dat zij mij er op dat
oogenblik heel sterk van verdacht, dat ik
haar daarmee wilde plagen. Maar op mijn
ondoorgrondelijk gelaat lag geen enkele aan
doening te lezen en daarom ging zij een
oogenblik later weer enthousiast voort:
„En een bagage! heele bergen en
volgeplakt met etiketten van verschillende
hotels. Aan de koffers te zien hebben, zij een
reis om de wereld gemaakt".
Ik wist, dat die nieuwelingen een huwe
lijksreis van drie weken achter den rug had
den, want dat had de vuilnisman, die alles
scheen te vAten, aan Bundie verteld.
Wij wister» ook uit diezelfde betrouw
bare bron dat de bruid in kwestie een
heel goed huwelijk had gedaan, terwijl de
bruidegom weer? eens had aangetoond, dat
mannen soms ver beneden hun stand trou
wen
„Zij moet van heel gewone familie zijn",
had Bundie mij verteld „haar vader was
gouverneur of zoo iets maar zijn vader
millionnair!"
Ik voor mij achtte het heel onwaarschijn
lijk, dat een zoon van een millionnair in
Ónze Laan zou komen wonen, maar daar
ik oud was, besloot ik die meening maar
voor mij te houden.
De geheele week had onze Laan al vol
spanning gekeken naar alle werkzaamheden
die waren verricht in het huis dat door de
Jonggehuwden zou worden betrokken en
ik wilde er een lief ding onder verwedden,
dat iedere vrouwelijke bewoonster van Onze
Laan u had kunnen vertellen op welk tijd
stip de nieuwe gordijnen in het hu-is voor
de ramen waren gehangen en hoeveel die
gordijnen per el hadden gekost.
En nu waren zij dan werkelijk gekomen!
Aan alle wachten was dus een eind ge
komen en eindelijk zou men dus kunnen
zien wie en wat die nieuwe bewoners waren.
Na mij alles verteld te hebben wat zij zelf
maar wist vertelde Bundle me dat de
thee klaar stond en trok zich daarna naar
haar eigen aparlementen terug.
Ik verzorgde nog een paar minuten mijn
geraniums en volgde dan haar voorbeeld.
Door de achterdeur liep ik het huis bin
nen. omdat ik. met mijn modderschoenen
den gang niet wilde verontreinigen, maar
Busdie zag ik daar niet. Een oogenblik latei-
hoorde ik haar evenwel scharrelen op mijn
slaapkamer en ik vermoedde dat zij daar op
den uitkijk zat naar „den knappen bruide
gom en het popperige bruidje".
Bundle is al vijftig maar als het haar
buren betreft, is zij even nieuwsgierig als
een schoolmeisje.
Ik moet zelf eerlijk bekennen, dat ik veel
belang stelde in de nieuwe bewoners, en
daarom begaf ik mij naar mijn zitkamer,
ging voor het venster staan en richtte mijn
blikken op nummer 7.
Het tuinhek stond open en voor het
hek op den weg toonde een diep karrespoor
aan waar het rijtuig dat hen naar huis had
gebracht had stilgestaan, maar voor de rest
was er aan het uiterlijk van het bewuste
huis niets veranderd.
Ik stond op het punt om mij om te wen
den toen ik plotseling een jong meisje den
tuin zag inloopen. Zij was geheel in het wit
en zag er van dien afstand inderdaad „pop
perig" uit.
Zij keek om zich heen in den tuin, die
door een bekend Londensch tuinier was aan
gelegd en op een gegeven oogenblik bukte
zij zich om een bloem te plukken.
Het was een roode bloem en toen zij die
met een speld bevestigde op haar witte
kleedje juist onder haar hart moest ik
onwillekeurig denken aan een groote bloed
vlek, die gevallen was op een reine, witte -
lelie.
Ik ben niet bijgeloovig, maar even voelde
ik toch de opwelling in mij opkomen om naar
buiten te loopen en haar te zeggen die on
heilspellende bloem van haa? oorgt te
nemen wilde zij ten minste voorkomen
dat haar leven niet ongelukkig zou wor
den.
Maar dan maakte die opwelling weer
plaats voor een andere gedachte. Zij was zoo
jong en frisch en kinderlijk, zooals zij daar
in haar witte kleedje tusschen de bloemen
stond, dat de gedachte in mij opkwam, dat
ik haar een. groet zou moeten brengen
op de manier waarop men een begroet van
de buren, die een paar weken met vacantie
uit de stad is geweest.
Glimlachend keek ik in haar richting, maar
toen zag ik. dat zij zich vlug omwendde
haar echtgenoot was uit het huis te voor
schijn gekomen en was naast haar komen
staan.
Bundle had niet overdreven toen zij hem
een knappen man genoemd had, Met afgunst
keek ik naar zijn breede borst en forsche
armen.
Het meisje scheen hem ook heel erg te
bewonderen dat leidde ik tenminste af
uit haar houding en op een gegeven
oogenblik ging zij op haar teenen staan om
hem de roode bloem, die zij geplukt had in
het knoopsgat te steken.
Zjj vormden een heel aantrekkelijk beeld
en juist toen ik mij afvroeg of Bundie ook
voor het venster zou staan, zag ik hoe hij
haar met een forsche beweging op zij duwde
en het huis binnenliep. Het was een duw
zooals men die geeft aan iemand die u
ergert.
Het meisje bleef hem een oogenblik stil
staan -nakijken en ik zag, hoe de roode bloem
aan haar voeten op den grond gevallen
was.
Het scheen mij het symbool toe van wat
hun leven zou zijn zij bereid om hem
haar geheele hart- te geven haar leven
zelfs terwijl hij haar onverschillig op zij
zou duwen
Ik geloof dat ik ëeri droomer ben en
met eén ruk zette ik die dwaze gedachte uit
mijn hoofd. Zij waren immers pas getrouwd
en nog geen uur in hun eigen huis!
Ik mocht niet zooveel waarde hechten aan
kleinigheden maar toch dacht ik dien
middag heel lang aan een verwelke bloem,
die een schoone vrouwenhand mij eens in
het knoopsgat stak.
Wij leerden elkaar kennen natuurlijk
gebeurde dat! Alle bewoners van Onze Laan
hebben elkaar na verloop van tijd leeren
kennen behalve de Wilsons, die nog
familie zijn in de vijfde graad van iemand
die den titel Baronet draagt en daarom
achten zij zich natuurlijk verre boven ons
verheven.
Maar de nieuwe bewoners leerde ik al
heel gauw kennen, want reeds den volgen
den dag kwam het dienstmeisje bij Bundie
wat brandhout ter leen vragen en waar
de dienstboden het voorbeeld geven, moeten
de meesters wel volgen. Dien zelfden avond
werd ik over den muur van mijn tuin aan
geroepen door den nieuwbakken bruide
gom.
De weg lag nog wel tusschen ons in
maar op dergelijke kleinigheden letten wij
niet in Onze Laan.
Hij wilde graag weten of ik misschien ook
een Zondagochtendblad bezat en als dat
zoo mocht zijn, of ik er dan iets op tegen zou
hebben om hem het ding een paar uur te
leerden, daar hij vergeten had er zelf- een
te koopen en blijkbaar niet in staat was die
vergeetachtigheid af te leeren.
Ik vroeg mij af wat het bruidje -met het
Madonnagezichtje aan het doen zou zijn
terwijl ik den weg overstak om hem mijn
krant te geven.
„Uw tuin ziet er fijn uit", zeide ik bewon
derend.
Onverschillig keek hij naar de keurig ver
zorgde bedden.
(Wordt vervoËgtf),
