UITBREIDING KWARTJESZWEMMEN
•STOOP'S BAD»
DE WEDSTRIJD VAN
JACOB VAN LENNEP.
RECTIFICATIE.
VRIJDAG 20 APRIL 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
12
BLOEMENDAAL
RAADSVERGADERING.
Loonen der werkloozenregeling
f 1 hooger dan B. en W. voorstel
den. De schoolgeldtarieven in
beginsel aangenomen.
Vergadering van den Raad der gemeente
op Donderdagmiddag, onder leiding van den
burgemeester, Jhr. Mr. C. J. A. Den Tex,
Afwezig de heer Enschedé
Herdenking van de
Kon ingin - Mo ed er.
De voorzitter verzoekt den leden, zich
van hun zitplaatsen te verheffen en wijdt
gevoelvolle woorden aan de nagedachtenis
van de Koningin-Moeder, die twee keer de
gemeente bezocht heeft.
Wijziging werkloozen-
regeling.
Aar. de orde komt de in ons blad vermelde
door B. en W. voorgestelde wijziging der
■werkloozenregeling.
Jhr. Q u a r 1 e s (V.B.) begroet het voorstel
met ingenomenheid omdat het versobering
geeft. Het is goed, dat de tewerkgestelden een
prikkel hebben, om weer naar het vrije be
drijf terug te gaan. Spr. vraagt of de tewerk
gestelden, nu ze 6 weken per jaar aan hun
lot zullen worden overgelaten, niet verplicht
kunnen worden zich bij een werkloozenkas
aan te sluiten, zoodat ze, als ze in die 6 we
ken geen werk hebben gevonden, op die kas
terug kunnen vallen.
De heer S c h u 1 z (S.D.AP.) is eenigszins te
leurgesteld. Spr. herinnert er aan, dat is
aangedrongen op een technische herzie
ning der werkloozenregeling. Hierbij is niet
gedacht aan een vermindering van inkom
sten der tewerkgestelden. Een loon van f 22
is toch zeker geen ie hoog loon. Strikt nood
zakelijk is f 24 a f 25. Er is niet overlegd tot
welke cijfers de enauetrlce der gemeente is
gekomen. Deze herziening beteekent alleen
een verlaging der uitgaven voor de werkloos-
heidszorg. Men vergete ook niet, dat het le
ven te Bloemendaaï buitengewoon duur is.
De heer Cassée (V. D.) begrijpt niet. dat
Jhr. Quarles nu vraagt of het niet verplicht
kan gesteld worden dat de werkloozen zich
bij een verzekering aansluiten. De Raad heeft
daarover den vorigen keer een uitspraak ge
daan in dien zin dat de bedoelde verplichting
werd opgeheven.
De heer Wit te man (R.K.) ziet geen re
den om de loonen f 1 te verlagen. Er moet
voor die loonen zwaar werk gepresteerd wor
den. Spr. juicht het overigens toe, dat B. en
W. den band tusschen de gemeente en de te
werkgestelden wat losser willen maken.
Wethouder Dr. Bornwater partijloos)
merkt op. dat B. en W. in de eerste plaats de
werkverschaffing hebben willen los maken
van Publ. Werken. Vandaar de 6 weken vrij
af om werk te zoeken. Dit denkbeeld heeft bij
B. en W. méér voorgezeten dan de verlaging
der loonen. De voorbereidingen voor het voor
stel is moeilijk geweest. B. en W. hebben wil
len geven wat h.i. thans bereikbaar is. De tij
delijke arbeiders dit als antwoord aan Jhr.
Quarles waren een noodzakelijkheid. De
10 pet. voor pensioenverhaal zijn voor de
eerste twee' jaar niet noodig.
Overgegaan wordt tot de artikelsgewijze be
handeling der regeling.
Hierbij wordt aangenomen het amendement
van de heeren Noorman en Bolle man
de loonen der tewerkgestelden te bepalen op:
f 22 voor gehuwden en kostwinners en f 13
voor ongehuwden. (B. en W. hadden voorge
steld onderscheidenlijk f 21 en f 12),
De regeling wordt vastgesteld.
Herziening schoolgeld
tarieven.
B. en W. vragen den Raad, of deze zich in
beginsel met de door hen ontworpen school
geldtarieven kan vereenigen.
De heer Wit tem an (R.K.) is verheugd
over de hoofdstrekking van het voorstel.
Maar de verschillen zijn spreker nog niet
groot genoeg. Er is nog niet genoeg tegemoet
gekomen aan de behoeften van het groote
gezin.
Verder wentelt het voorstel de verliezen
aan inkomsten, als gevolg van de ontworpen
regeling, af op de gezinnen met 1 kind met.
sterke progressie. Ook dit is een bezwaar
voor spr.. zij het geen overwegend bezwaar.
Spr. zou gaarne meer materiaal zien en stelt
voor. B. en W. uit te noodigen eerst wat meer
gegevens te verstrekken betreffende school-
gefdreeelingen in andere gemeenten.
Ook de heer Schulz (S.D.A.P.) zou gaarne
meer cijfers zien.
Jhr. Quarles (V.B.) kan ten volle in
stemmen met de denkbeelden van B. en W.
Spr. wil de zaak afhandelen.
De heer Hogenbirk (C.H.) acht herzie
ning dier denkbeelden niet noodig.
Wethouder Bornwater (partijloos) zegt
dat B en W. van het idee zijn uitgegaan dat
niet zwaardere lasten op de gemeenschap ge
legd moeten worden en dat goed onderwijs
behouden moest blijven.
Voor het verstrekken van- nog nadere ge
gevens ziet spr. geen aanleiding. De Raad zal
er niet veel wijzer door worden.
De voorzitter zou niet willen uitstellen
Vóór September moet de regeling gereed zijn.
Het voorstel van B. en W. wordt aangeno
men.
Ontslag onderwijzer.
Naar aanleiding van het verzoek van B. 'F.
Warmink. hem eervol ontslag te verleenen
als onderwijzer aan school C. besluit de Raad,
dit. verzoek in te willigen met ingang van een
nader te bepalen datum.
Servituut grond Waterleidingbedrijf.
Aangenomen wordt het voorstel van B. en
W afwijzend te beschikken op het verzoek
van het Prov. Waterleidingbedrijf om ophef
fing van het op zijn grond aan den Rusten-
burgherweg, rustend servituut (waarbij het
verboden is aldaar inrichtingen te vestigen,
waarvoor krachtens bestaande of later te ma
ken wetten of verordeningen van overheids
wege vergunning moet worden gevraagd) ten
behoeve van het opstellen van een draaibank
en re vol ver voor.
Wel wordt het verzoek Ingewilligd voor den
tijd van 5 jaar en voor een 3 P.K. motor.
Rondvraag.
De heer Posthumus Meyjes (V.B.)
vraagt verbreeding van den Bovenweg bij de
Wester laan.
Jhr. Quarles vraagt of tegen den zomer
de Julianalaan in orde komt.
De voorzitter zegt van de zijde der N.Z.H.
(niet- officieel) te hebben vernomen dat be
gin Mei met de werkzaamheden aan de Ju-
(HUUR BADPAK EN HANDDOEK INBEGREPEN)
VANAF 15 APRIL 1934.
Dinsdag 5.50 - 6.50 Gemengd
Woensdag 6 7 Gemengd
Woensdag 7 8 Gemengd
Donderdag 6 —7 Dames
12 ZWEMLESSÈN 50 CENT
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
Zaterdag
7 -8
6 —7
6 —7
7.10-8.10
Heeren
Dames
Heeren
Heeren
RIJWIELSTALLING 2 CENT
(Adv. Ingez. Med.)
lianalaan zal kunnen worden begonnen.
De heer Hogenbirk heeft een ander
bericht in een der bladen gelezen.
De voorzitter zegt slechts te kunnen
mededeelen wat hij vernomen heeft.
De heer Schulz (S.D.A.P.) vraagt koste-
looze inenting tegen diphterie op de scholen.
Wethouder Bornwater zegt. dat deze
zaak al de aandacht heeft gehad, hij zal haar
weer aanhangig maken. Spr. voelt er wel voor.
De heer Lu den zegt dat fietsers gebruik
maken van de verharde zijweggetjes in Bent
veld. Dit is gevaarlijk voor voetgangers. Spr.
vraagt, borden te plaatsen: verboden voor
wielrijders.
B. en W. zullen dit overwegen.
Hierna gaat de Raad in besloten zittingv
Zonder hoofdelijke
stemming
werden in den loop der zitting nog aangeno
men voorstellen betreffende: voorloopige
vaststelling van het onteigeningsplan voor
verlenging van de Prins Hendriklaan, onthef
fing van de bepalingen der bebouwingsvoor-
schriften, wijziging der bebouwingsvoorschrif
ten, verkoop van grond langs de Leidsche-
vaart, aankoop van grond voor verbreeding
van den Conollyweg. onbewoonbaarverklaring
van perceel Vogelenzangscheweg 3a, vaststel
ling vergoeding volgens art 101 L.O. wet aan
verschillende schoolbesturen over 1931, intrek
king der verordening tot regeling van het
openbaar vervolgonderwijs,vaststelling der
verordeningen op de heffing van 15 opcenten
op de Gemeentefondsbelasting.
HET TO ONE EL.
Litteris Sacrum.
De tooneelvereeniging Jacob van Lennep
kan met voldoening terugzien op den door
haar ter viering van haar zilveren juoileum
uitgeschreven t-ooneelwedstrijd in het afge-
loopen seizoen. Er was voor de 4 wedstrijd
avonden veel belangstelling, er heerschte el-
ken avond weer een zeer opgewekte stem
ming en het succes, dat de optredende ver-
eenigingen bij het publiek behaalden, was
niet gering. En zoo is het voornaamste: doe:,
dat Van Lennep met den wedstrijd beoogde,
dan ook volkomen bereikt.
Wanneer wij echter de prestaties van de
verschillende opgetreden vereenigingen cri-
tisch beschouwen, dan moeten wij zeggen,
dat slechts één opvoering op werkelijk hoog
peil stond. Bij een wedstrijd mogen wij een
hoogeren maatstaf aanleggen dan bij gewone
voorstellingen. De optredende vereenigingen
kiezen toch de stukken die zij zoo sterk mo
gelijk kunnen bezetten en waarin de spelers
op hun best uitkomen; zij vertoonen zich op
zulke avonden laat ik zeggen in hun
beste, hun Zondagsche kleeren. Wij venvach
ten dan ook, dat de opvoeringen boven het
gemiddelde peil der gewone dilettanten-voor
stellingen uitgaan.
Dit nu was met uitzondering van Me-
jonkvrouwe de la Seigliere door Litteris Sa
crum niet het geval. Wat de IJmuidena-
ren. de Leuvenaren en de Limburgers te zien
gaven, kwam niet uit boven het gemiddeldè
van de voorstellingen der beste dilettanten
clubs van Haarlem.
In alïe opzichten een uitzondering maakte
Litteris Sacrum; de prestaties van de Leid-
sche dilettanten overtroffen zoo verre die der
anderen, dat zij in dezen wedstrijd feitelijk
een klasse apart vormden.
Een opvoering van zoo voortreffelijk ge
halte als deze spelers van Mejonkvrouwe de
la Seigliere gaven, zien wij maar heel zelden
van het liefhebberijtooneel en Litteris Sa
crum gaf daarmee weer het overtuigend be
wijs, dat zij tot de beste dilettanten-ver-
eenigingen in ons land mag worden gere
kend. Wij, Haarlemmers, wisten dit trouwens
al lang. Deze Leidsche vereeniging had im
mers reeds tweemaal te Haarlem aan too
neel wedstrijden van Cremer deelgeno
men en beide keeren was zij met den eersten
prijs teruggekeerd. In 1912 was het met IJs
brand van Fred, van Eeden, in 1932 met Nora
van Ibsen. Thans, bij Van Lennep heeft zij
het met Mejonkvrouwe de la Seiglière de jury
allerminst moeilijk gemaakt. Over de toeken
ning van den eersten prijs zal in de jury dan
ook wel geen discussie zijn geweest-
Dat Litteris Sacrum met dit blijspel van
Jules Sandeau uitkwam, was reeds op zich
zelf een bewijs van kunstzin en durf. Hoe ver
stak dit fijn-geestige stuk uit boven de vrij
onbeteekenende min of meer kluchtige -
blijspelletjes, die de andere vereenigingen
brachten. De avond van Litteris Sacrum was
een verkwikking in deze wedstrijd-serie oo'
door den brillanten, voornamen Franschen
geest van Jules Sandéau.
Dezen voornamen, brillanten geest hebben
wij ook in de opvoering zoo zeer gewaar
deerd. Wij waren met deze spelers heel den
avond in het aristocratische milieu van den
markies de la Seiglière. De tekst werd puntig
met voortreffelijke dictie en volmaakte uit
spraak gezegd en het spel was ook in ar-
tistieken zin aldoor van een gedistingeerde
allure. De rollen van den markies, Helène, Ba
rones de Vauber en Mr. Destournelles waren
uitstekend bezet en de regie heeft niet al
leen het geheel in een vlot vooral dyna
misch tempo laten spelen, maar ook de de
tails in spel en aankleeding tot in de fines
ses verzorgd. Zoo werd het tooneel van het
dejeuner in I om een voorbeeld te noemen
een lust om te zien, doordat hier allen
ook de bedienden, die niet louter figuranten,
maar acteurs waren volkomen in hun rol
bleven en de etiquette zoo zuiver tot in de
puntjes werd bewaard. En hoe uitmuntend
van regie was ook die uittocht ter jacht in het
eerste bedrijf! Zoo ziet men het bijna nooit
van dilettanten en maar heel zelden bij het
beroepstooneel.
Van de heeren was de heer H. de Wilde als
Mr. Destournelles verreweg de beste. Met hem
is wel niemand der spelers in dezen wedstijd
te vergelijken geweest. Hij speelde de rol van
dezen slimmen, eerzuchtigen advocaat met
zoo veel verve en met zoo'n entrain, dat hij
zelfs den markies overschaduwde. Hij werd de
hoofdpei-soon van het stuk. Het was, een ge
heel eigen schepping, die in alles afweek van
den Destournelles indertijd, van Jan Musch,
die hem heel fijn en geestig, doch minder do-
mineerend ik zeg niet „minder goed" gaf.
En hoe kwam elk woord van dezen voortreffe
lijk sprekenden acteur over het yoetlicht. Al
leen zijn gang met dat wat voorovergebogen
lichaam en zijn groote stappen was niet
altijd even fraai, maar overigens werd deze
rol volmaakt, ja zelfs in grooten stijl ge
speeld.
De markies bleef bij dezen sterk gespeelden
Destournelles misschien wat te veel op het
tweede plan. Het was alles vooral in het be
gin wat klein en het was ook geen eigen
creatie, maar 'n zuivere copie althans in de
eerste bedrijven van wat Royaards inder
tijd van de la Seigliere had gemaakt. Zoo
frappant was dat, dat het ons telkens was,
alsof wij Royaards zelfs met zijn typische
hebbelijkheden weer zagen en hoorden in
deze rol. De heer Hageman kon in het begin
dan ook blijkbaar van zijn voorbeeld niet los
komen; pas in het laatste bedrijf bracht hij
iets van zich zelf in deze rol en daarin was hij
dan ook het best. Toch gaf hij dezen markies
als een geborneerd landedelman merkwaar
dig knap, al was het dan ook voor het groot
ste deel imitatie. Ik zou hem zeer zeker den
tweeden prijs hoofdrol in dezen wedstrijd heb
ben toegekend, wanneer ik zitting in de jury
had gehad.
Mevrouw Hageman—Verhagen is wel een
bijzonder begaafde actrice. Telkens weer ver
rast zij door de uitbeelding van haar rollen
velen zullen zich zeker nog haar knap ge
speelde Nora herinneren en ik zou geen en
kele dilettante in ons land weten te noemen,
die met haar te vergelijken is. Zij speelde de
Barones de Vaubert volkomen in den stijl van
grande comédienne met de noodige scherpte
en met raffinement, zeide haar puntigen tekst
met voortreffelijke dictie welk een mooie
stem heeft zij ook! en droeg haar fraaie
toiletten met gratie. Zij was een intrigante,
maar bleef aldoor haar aristocratische allure
behouden. Haar spel stel ik boven dat van
mevrouw Resy—Verschuere van De Gulden
Palm, die ongetwijfeld over een respectabele
routine beschikt, maar veel opzettelijker en
tooneelmatiger en daardoor nu en dan zell's
gemaniereerd speelde. Van de speelsters zou
ook ik mevrouw Hageman den prijs hoofdrol
der dames hebben toegewezen.
Een heel lieve, soms zelfs ontroerende He-
lene was mej. G. T. van Ootmerssen. Zij had
een ongekunstelde charme en was jong en
aristocratisch. De rol had nog wat levendiger
met meer nuance gespeeld kunnen worden,
maar zij was een persoontje, dat bekoorde door
haar jeugd, en lieftalligheid. Ook zij speelde
minder opzettelijk komedie dan de twee vrou
welijke hoofdpersonen van De Gulden Palm,
waarom ik haar in tegenstelling met de jury
eveneens boven haar mededingsters stel.
Bernard Stamply en Raoul waren aanmer
kelijk zwakker dan de 4 hoofdpersonen, maar
hun spel was toch zoo, dat het nooit storend
werd voor het geheel. De heer Frentzen maak
te niet bepaald den indruk van een officier
van de Grande Armee, Zijn uiterlijk was te
zoetig voor deze rol en men zag aan zijn spel,
dat het alles aangeleerd was en eigenlijk niets
uit hem zelf kwam. En Raoul kreeg wel wat
heel weinig teekening van den heer^Nieuwen-
huyzen Segaar. Maar zijn zwakheden als
acteur een zekere linksheid en gemis aan
houding hinderden in deze rol minder, al
werden het dan ook geen deugden. Toch had
de regie er voor gezorgd, dat zij zich bij het
spel der hoofdpersonen voldoende aansloten
en den indruk van het geheel geen moment
bedierven.
Een opmerkelijk goed gespeeld bijrolletje
as Jasmin, de bediende, van den heer P. A.
Wisse, aldoor correct en steeds fijn reageerend
op alles, wat er om hem heen gebeurde. Een
beter gespeelde kleine rol hebben wij op heel
den wedstrijd niet gezien.
Uitspraak, samenspel, regie, tooneelaanklee-
ding en de keuze van het stuk alle facto
ren, waarvoor prijzen beschikbaar zijn gesteld,
waren bij Litteris Sacrum 't beste en het ver
wonderde mij dan ook, dat de eere prijs van
de regie aan de Leuvenaars werd toegekend,
Over de drie andere voorstellingen in een
volgend artikel.
J. B. SCHUIL.
Uitslag Tooneelwedsfrijd
Hieronder laten wij den volledigen uitslag
van den door Jacob van Lennep uitgeschreven
tooneelwedstrijd, zooals deze gisteren door de
jury is bekend gemaakt, volgen.
Hoofdprijzen;
lste prijs: Zilveren lauwerkrans van den
eere-voorzitter. den heer S. Prins en 350 gul
den: Litteris Sacrum uit Leiden met Mejonk
vrouwe de la Seigliere.
2de prijs: Zilveren medaille van den minis
ter van onderwijs, kunsten en wetenschappen
en 250 gulden: Zuid Limburgsch Tooneel met
De Molen van Sanssouci.
3de prijs: Zilveren medaille van de provin
cie Noord-Holland en 150 gulden De Gulden
Palm uit Leuven met De Galante Kavalier.
4de prijs: Verguld zilveren medaille van het
Ned. Tooneelverbond en 100 gulden: Varia uit
IJmuiden met Peggy, m'n Schat.
Eereprijzen:
Zilveren medaille van H.M. de Koningin voor
de beste uitspraak: Litteris Sacrum.
Zilveren medaille van wijlen ZM. den Ko
ning der Belgen voor het beste samenspel:
Litteris Sacrum.
Zilveren medaille van wijlèri HM. de Konin
gin-Moeder voor de beste regie: De Gulden
Palm.
Zilveren medaille van Z.K.H. Prins Hendrik
voor de beste tooneelaankleeding; De Gulden
Palm.
Zilveren medaille van H.K.H. Prinses Juliana
voor de beste keuze van het stuk: Litteris
Sacrum.
Zilveren medaille vanDr. Tjebbo Franken
voor de beste costumeering: Litteris Sacrum, 1
Zilveren medaille voor uitspraak: De Gul
den Palm.
Personeele Prijzen:
lste prijs Hoofdrol dames, Zilveren medaille
van de Ver. tot bevordering Van het Vreem
delingenverkeer: Mevrouw C. HagemanVer
hagen van Litteris Sacrum als Barones de
Vaubert.
lste prijs Hoofdrol heeren. Zilveren medaile
van het Hoofdbestuur der Ver. „Koninginne
dag": de heer H. -de Wilde van. Litterus
Sacrum als Mr. Destournelles.
lste prijs bijrol dames. Zilveren medaille van
de Ver. Haarlem's Zanggenotmevrouw Boe
reeKarreman van Varia als Alice.
lste prijs bijrol heeren, Zilveren medaille
van den heer Huib Tuninga: de heer Jef
Ritser van Zuid Limburgsch Tooneel als Hein
rich Schrader.
2de prijs hoofdrol dames. Zilveren medaille
van het Centrum-Comité Ver. „Koninginne
dag": mevrouw ResyVerschuere van De
Pulden Palm als Mariette.
2e prijs hoofrol heeren. Zilveren medaille
van de Directie Opr. Haarl. Courant: de heer
Lou Hoogenbosch van Zuid Limburgsch Too
neel als Frederik de Groote.
2de prijs bijrol dames. Zilveren medaille van
de directie van Haarlem's Dagblad: mevrouw
Jo Jungman van Zuid Limburgsch Tooneel als
Lise.
2e prijs bijrol heeren. Zilveren medaille van
den heer H. Schindeler: de heer P. A. Wisse
van Litteris Sacrum als Jasmin.
Extra prijs: best gespeelde kleine rol: zil
veren medaille van den heer D. J. van Ellinck-
huyzen: de heer Leo Krayenberg van De Gul
den Palm als de gerechtsdienaar.
Publieksprijs
Met 161 van de 196 stemmen: Litterii
Sacrum uit Leiden.
SLOTVOORSTELLINC.
PRIJSUITDEELING.
Zoo hebben wij dan gisteren de slotvoorstel-
ling van Jacob van Lennep gehad en is daarmee
het jubileumjaar voor deze Haarlemsche too
neelvereeniging ten einde. Op dezen laatsten
avond was het de gastvrouw zelf, die het pro
gramma verzorgde en zij had daarvoor in
verband met de prijsuitdeeling na de pauze
twee korte eenbedrijfsstukjes gekozen.
Eerst ging Mondschein Sonate, van Broedelet.
Broedelet zoekt het in dit stuk niet in verwik
kelingen, hij geeft ook geen onverwachte
frappe aan het eind, het is enkel een „situa
tie", die door de dikwijls geestige dialoog tot
tooneel wordt. Het is een vermakelijk geval
letje, 'n niets, dat tot iets wordt door de kod
dige wijze, waarop Broedelet het heeft
behandeld. Het stukje heeft de chargeerint.
welke Karei Visca als de geliefde „hij" er aan
meende te moeten geven, feitelijk niet noodig.
Het heeft genoeg grappigheid en geest in zich
zelf. In zijn opvatting was Karei Visca verma
kelijk, maar hij zou waarschijnlijk nog beter
zijn geweest, wanneer hij het minder in de
caricatuur had gezocht. Uitstekend waren
papa. mama en dochter van Huib Tuninga,
Bep Lingeman en Dit Tuninga, Tuninga en
Bep Lingeman, een kostelijk ouderpaar, dat
het geen moment in de overdrijving zocht,
telkens raak op eikaars gezegden reageerde en
den tekst voortreffelijk genuanceerd tot zijn
recht deed komen. En mevrouw Tuninga was
een verrukkelijke „prent van een dochter".
Haar verschijning alleen was ï-eeds een suc
ces en ook in haar spel heeft zij deze maan
zieke juffer prachtig volgehouden. Karei
Visca had het geheel zeer goed geregisseerd
allergrappigst bijvoorbeeld was dat too-
neeltje van pa en ma aan de tuintafel, geflan
keerd door Ludovicus en Adelgonda, elk op een
tuinbank als statiebeelden, rechts en links.
Do Bouwmeester had in dit stakje enkel haar
aardig snoetje even te laten zien en werd
daarop door mevrouw jammer genoeg
naar bed gestuurd.
Als tweede stukje ging mijn „Chaine An-
glaise". Het scènetje tusschen de twee kellners
in het begin leed wat door slordigheid van
dictie van Benno Bouwmeester en te weinig
rust., maar dit is dan ook mijn eenige opmer
king. Ik ben de dames Toni Deghert en Jo
Bennik en de heeren Van Zandbergen, Nico
Cornelissen en Huib Tuninga zeer erkentelijk
voor de wijze, waarop zij mijn blïjspelletje
hebben gespeeld. Vopral de tooneeltjes van de
hervonden echtparen werden fijn van stem
ming en zuiver van toon gegeven en gaarne
breng ik ook hulde voor het vlotte, levendige
spel in de slotscène, waai-door het stukje, wat
de bedoeling is als een vuurbal uit elkaar
spat. Huib Tuninga trof ook nu weer als de
ober door zijn geestige, nooit gechargeerde ty
peering.
Zoo hadden de werkende leden van Van
Lennep gisteren een zeer gelukkigen avond
ik laat hier als belanghebbende de keuze der
stukjes natuurlijk buiten beschouwing en
hebben zij zich aan de gasten van hun besten
kant laten zien.
Toen het doek na de pauze weer opging,
zaten daar achter de groene tafel de jury en
het bestuur van Van Lennep en brak een
roffelvuur van speeches los. Het werd een
wedstrijd in welsprekendheid, zooals het
„ton" was in de oude rederijkerskamers.
Daar was allereerst de eere-voorzitter, de
heer S. Prins, die dank bx-acht aaxi het eere
comité den eere-voorzitters den Com
missaris der Koningin en den bin-gemeester
in de eerste plaats de pers en 't symphonie-
gezelschap Euterpe, voor alles wat zij voor
het slagen van den wedstrijd hadden gedaan.
Deze woorden gingen gepaax-d met een bloe
menhulde voor mevrouw Maarschalk, die de
voorstelling met haar tegenwoordigheid ver
eerde en van ik buig hier dankbaar naar de
zijde van de bestuurstafe,!, de vrouw van
den auteur van Chaine Anglaise.
Daarna sprak de beschermheer, Jhr. van
Lennep, die een vergelijking trok tusschen
de rederij kerskamers, van vroeger en nu en er
aan herinnerde hoe in 1604 de rederijkers
hun grooten wedstrijd hadden gehouden op
de Markt te Haarlem voor het Stadhuis.
Toen was het woord aan den voorzitter van
de jury, den heer Tjebbo Franken, die een
uitvoerige verhandeling gaf over bestem
ming en streven van het tooneel-dilettantis-
me. Het was meer de voorzitter van het Ne-
derlandsch Tooneelverbond dan de voorzitter
van de jury. die sprak en al stelde Dr. Fran
ken het geduld van de in spanning wachten
den wel op zeer zware proef, wij zouden
toch niet gaarne willen zeggen, dat deze
woorden op zoo'n avond niet gesproken zou
den mogen worden.
En toen eindelijk stond de secretaris van
de jury Dr. C. Spoelaer op en kreeg het pu
bliek den lang vex-beiden uitslag te hooren.
Maar toch nog niet dan na voorlezing van
een uitvoerig rapport, waarin de jury de mo
tieven van haar u:tspraak had neergelegd.
Dr. Franken reikte de prijzen uit en hij
deed dit telkens met een aardig, passend
woord. Toen kwam ook eindelijk pas na
zoo veel en lang betoog de jubileumstem
ming ixr de zaal los en hartelijk werden de
prijswinnaars en de vertegenwoordigers dei-
opgetreden vereenigingen door het publiek
toegejuicht. Het waren vooral de Leidenaars,
die een hartelijke ovatie in ontvangst hadden
te nemen, en het was wel duidelijk, hoe zeer
de leden van Jacob van Lennep de opvoering
van Litteris Sacrum op prijs hebben gesteld.
De voorzitter van Litteris Zuid Limburgsch
Tooneel en De Gulden Palm waren gisteren
met hun dankwoorden de hekkesluiters van
deze officieele maar wel wat lange plech
tigheid. En de avond eindigde met een van
geestdrift tintelende toespraak van den voor
zitter van De Guide Palm, uit Leuven, die het
cultureele streven van de Vlamingen naar vo
ren bracht en zijn geloof in de toekomst van
het Vlaamsche volk met warmte uitsprak. In
deze woorden klonken overtuiging en enthou
siasme, en het beroep, dat deze Vlaming deed
op ons, Noord Nederlanders, om samen te
werken tot verhooging van de Nedei'landsche
cultuur was zeker niet het minst belangrijke
woord, op deze avond gesproken.
Zoo was het ook een avond van verbroede
ring van Noord en Zuid, die ook in het spelen
van het Wilhelmus, de Brabanconne en De
Vlaamsch'e Leeuw was gesymboliseerd.
Tot slot ook mijn persoonlijke gelukwen-
schen met den gehouden wedstrijd, die zoo
als de heer Verhagen van Litteris terecht
zeide uitstekend was georganiseerd en voor
treffelijk is verloopen.
J. B. SCHUIL.
In de Ingezonden Mededeeling
„Rheumatiek maakte zijn werk tot een
marteling",
welke in het blad van 17 April werd opgeno
men, stond abusievelijk een foutieve prijs van
KRUSCHEN SALTS.
De juiste prijzen van KRUSCHEN SALTS zijn:
ƒ0.90 en ƒ1.60 per flacon
(Omzetbelasting inbegrepen).
(Adv. Ingez. Med.)
PARFUMS... EEN WERELD
VAN ROMANTIEK.
WALTER DEACON VOOR DE
ENGLISH ASSOCIATION.
De laatste lezing van dit winterseizoen
der af deeling Haarlem van de English As
sociation, welke Donderdagavond in Brink-
mann plaats had werd gehouden door Walter
Deacon, over „De romantiek der parfums".
Een eigenaardig onderwerp, parfums,
eigenaardig in zooverre, omdat wij ons
zelden rekenschap geven welk een belang
rijke plaats de geur in ons leven inneemt,
veelal onbewust, en er zullen slechts wei
nigen zijn, die bekend zijn met de groot-
sche industrieën die voor onze reukorganen
zorgdragenIs niet het Fransche stadje
Grasse grootendeels aangewezen op zijn par
fumindustrie, zooals Schiedam bij ons „van
de jenever leeft?" Niet minder dan zestig
parfumfabrieken verwerken er de bloemen,
die vooral door de vrouwen in den bloeitijd
worden geoogst en de bewerking ex-van i3
ingewikkeld en langdurig. Groote ketels met
duizenden liters alcohol wekken index-daad
den indruk dat men in een jeneverstokerij
vertoeft, ofschoon de daar heerschende
geur ongetwijfeld wel wat anders zal
zijn!
Men kan zoo ver in de geschiedenis terug
gaan als men wil, zelfs in den Bijbel wordt
reeds over parfum gesproken. Parfum overal
en voor alles. Soms meende men dat parfum
een axxtiseptische werking zou hebben, de
Egyptenaren verwelkomden hun gasten met
parfum, die de slaven sprenkelden. Nu nog
worden in Engeland bloemen gestrooid voor
de stoeien der rechters en dat het ook dient
als schoonheidspreparaat hoeft wel geen
betoog.
Iedereen kent voorbeelden dat een be
paalde reuk bepaalde herinneringen opwekt.
Kent u het geval van het meisje dat eiken
dag aan een bosje zeegras rook, omdat ze
zoo haar vacantie-aan-zee weer doorleefde?
De heer Deacon vertelde het als een his-
toriache gebeurtenis. Evenals de zangeres
die onmogelijk kon zingen als men het
tooneel niet met een mimosa-geur had be
sprenkeld.
Maar het zijn niet alleen de dames die
een zwak hebben voor aangename geuren.
Napoleon gebruikte flesschen parfum; er
zijn er weinigen aan te wijzen die zoo aan
parfum waren gehecht als hij. Nero had in
zijn gebouwen speciale reuk-sprenkel-instal
laties laten maken van vernuftige con
structie en ook Shakespeare stelde de par
fum op hoogen prijs.
Het is een lastig iets. een moeilijk on
derwerp: parfum. Het laat zich niet defi-
nieeren. Een geur is niet te beschrijven,
hoogstens te benaderen en de uitgebreide
litteratuur erover bewijst wel dat men de
waarde er van niet moet onderschatten.
Door alle eeuwen heen was het een be
langrijk onderdeel van 's menschen bestaan
ofschoon de ingrediënten waarin de parfum
wordt verwerkt wellicht verfijnd zijn. De
toilettafel van heden verschilt ook niet
weinig van die van een Egyptische, 6000
jaar geleden, die wat de afmetingen betreft
meer gelijkt op een moderne koffergramo-
foorï
De talrijke gekleurde lichtbeelden, die de
Engelsche oud-burgemeester had meege
bracht waren vaak verrassend schoon. Zon
der ovei-drijving (iets wat niet zelden voor
komt bij lantarenplaatjes die gekleurd zijn)
troffen zij steeds de juiste nuance en spra-
kexx daax*door goed tot het voorstellings
vermogen.
De voorzitter der afdeeling Haarlem,
Dr. C. B. A. Proper, maakte een aardige
toespeling op het gewezen burgemeester
schap van den parfum-deskundige, een
combinatie die men niet vaak zal aantref
fen.
Het is een eer voor onze bollenvelden dat
zij de aanleiding zijn geweest, dat de heer
Deacon het plan heeft opgevat lezingen te
houden over parfums want toen hij enkele
jaren geleden in Nederland was, juist tij
dens den bloeitijd onzer velden aan den
duinrand, werd bij hem dit idee geboren,
zooals hjj zei.
En de toehoorders zullen zeker geen berouw
hebben dat de zaken zoo zijn geloopen.
