UIT HET BUITENLAND
Madrid zonder en met staking.
DE KAMPEERDERS
WOENSDAG 2 MEI 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
4
Starhemberg vice-kanselier,
Fey leider van het veiligheids
wezen.
Uit Weenen wordt gemeld:
Bondspresident Miklas heeft Dinsdag op
voorstel van bondskanselier Dolïfuss vice-
kanselier Fey op diens verzoek van zijn amtb
ontheven en in zijn plaats benoemd den
bondsleider der Heimwehren. Starhemberg.
Verder is Fey benoemd tot bondsminister;
hij heeft de leiding van het openbare veilig
heidswezen gekregen. Staatssecretaris Kar-
winsky is tot assistent van kanselier en vice-
kanselier benoemd.
Roemenië.
Starhemberg thans vice-kanselier van Oostenrijk. Fey
minister van veiligheidswezen. Economische conferentie
van de Kleine Entente te Boekarest.
tique waren aanwezig. Na een toespraak van
Worosjilof en een plechtige eedaflegging,
defileerden de jonge strijders van het roode
leger voor de tribune., gevolgd door vertegen
woordigers van de verschillende wapens,
waarna de verschillende arbeidersdelegaties
kwamen
Oostenrijk.
De Kleine Entente te Boekarest
bijeen.
De Tweede Economische conferentie van
de Kleine Entente, is Dinsdagavond te Boe
karest geopend onder voorzitterschap van den
Roemeenschen Minister van Buitenlandsche
Zaken Titoelescoe. die de openingsrede heeft
uitgesproken, waarin hij het doel der confe
rentie heeft uiteengezet. Het gaat er vooral
om tusschen de drie geallieerde staten een
hechtere economische samenwerking tot stand
te brengen en het goederenverkeer intensiever
te maken. De conferentie stelt zich in het bij
zonder voor bestaande moeilijkheden tenge
volge van de invoerbeperkingen en de regle
menteering van den deviezenhandel te ont
gaan. Voorts gaat het erom een hechtere
samenwerking te verzekeren tusschen de in
dustrieën en emissiebanken in de drie landen
De agenda der conferentie bevat voorts de
schepping van nauwere relaties tusschen de
spoorwegmaatschappijen, de luchtvaart, de
Donauscheepvaart en de posterijen in deze
landen. Waarschijnlijk zullen de conferentie
werkzaamheden een week duren.
Japan.
Gunstige ontvangst van de
Engelsche en Amsrikaansche
verklaringen.
De verklaring van Sir John Simon in het
Lagerhuis en die van den Amerikaanschen
staatssecretaris Huil betreffende de Japansche
houding ten opzichte van China te Tokio gun
stig commentaar gewekt.
De minister van buitenlandsche zaken. Hi-
rota verklaarde, dat Japan niet onverschillig
kon blijven, wanneer iemand een actie voerde,
die schadelijk was voor de handhaving van de
orde in Oost-Azië en dat Japan bijgevolg niet
kon toestaan, dat de Chlneesche problemen
door derden werden uitgebuit voor de uitvoe
ring van een zelfzuchtige politiek.
Britsch«lndië.
Symoathiestaking onder
7000 textielarbeiders.
Te Nieuw Delhi is een sympathiestaking
uitgebroken onder 7000 textielarbeiders als
teeken van solidariteit met de stakers in
Bombay. Er ontstonden botsingen met de
politie, waarbij met steenen gegooid werd. In
totaal werden er ruim honderd personen
ernstig gewond.
1 MEI IN HET BUITENLAND.
„DAG VAN NATIONALEN ARBEID IN
DUITSCHLAND.
AUF DEM BROCKEN, 1 Mei (V.D.) Het
feest van den len Mei is begonnen met een
middernachtelijk feest van de Hitler-jeugd op
de „Broeken".
BERLIJN, 1 Mei (V.D.) In het kader van
den ,.dag van den nation alen arbeid" heeft
Goebbels in den Lustgarten de jeugd toege
sproken. Honderdduizend jongens en meisjes
waren daar aanwezig. Goebbels zeide o.m.. dat
de jeugd de Mei van het Duitsche volk is. Een
geheel volk heeft zich aaneengesloten; daar
bij mag de jeugd niet ontbreken.
Daarna sprak Hitier de jeugd toe. Gij zijt het
Duitschland der toekomst zeide hij en
wij willen, dat gij zoo zijt als het Duitschland
der toekomst zijn moet'. Jullie moet echter alles
vermijden, wat het Duitschland van vroeger
het stempel van onedelheid heeft opgedrukt.
Op het Tempelhofer Feld werd des mid
dags een meeting gehouden. Een geweldige
menigte was bijeen, toen de rijkskanselier,
Adolf Hitler, het woord nam. Hij zeide o.a.:
„Op 1 Mei 1933 stond ik hier op dezelfde
plaats. Toen was ik vervuld door geloof aan
het gelukken van de nationale omwenteling,
die was ingezet, Thans worden wij gedragen
door het gelukkige bewustzijn, dat de weg.
dien wij genomen hebben, de juiste blijkt fe
zijn.
Door de proclamatie van de campagne tegen
de werkloosheid hebben wij getoond, dat wij
slechts bezield zijn door den wil, het volk te
redden en op te heffen.
Wij zijn door niemand te schokken in het
vertrouwen, dat wij hebben in de kracht van
ons volk. Als wij op 2 Mei van het vorige jaar
de vernietiging van het partijwezen hebben
bevestigd door de ontbinding der vakvereeni-
gingen, dan hebben wij dat gedaan om het
Duitsche volk te bevrijden van deze organisa
ties, die voortdurend strijd en twist propagan-
deerden.
Parade te Moskou.
MOSKOU. 1 Mei (VD.) Ter viering van
den eersten Mei is op het Roode Plein te
Moskou een parade gehouden door de troe
pen; de volkscommissaris van oorlog en
marine, Worosjilow passeerde de revue. Op
een tribune bij het mausoleum van Lenin,
verschenen Stalin, Molotof, Kalinin en de
andere leden der regeering en van de exe
cutieve der party, die luide werden toege
juicht. Alle leden van het corps diploma-
Algemeene staking in Spanje.
MADRID, 1 Mei (V.D.) De eerste Mei
is in Spanje gevierd met een neerleggen
van de werkzaamheden in alle bedrijven
zoowel te Madrid als in de provincie.
De autoriteiten hadden uitvoerige maat
regelen genomen om de orde te handhaven,
doch tot hedenavond laat bleek ingrijpen
nergens noodig.
Politieke botsingen in
Frankrijk.
PARIJS, 1 Mei (VD.) In totaal zijn van
daag ongeveer 40 personen gearresteerd.
Te Villeneuve bij Parijs is de electrische
tramleiding doorgesneden, waardoor het
tramverkeer werd stilgelegd. De politie werd
met een steenbekogeling ontvangen, terwijl
uit de huizen ook werd geschoten. Vijf
politie-agenten zijn daarbij gewond. Ook
de politie-auto werd hier beschoten.
Uit de provincie worden hier en daar bot
singen gemeld. In de nabijheid van Dieppe
werden telefoondraden doorgesneden.
Te Angers is het tusschen aanhangers van
de regeering-Doumergue en linksche tegen
standers naar aanleiding van een betooging
van eerstgenoemden tot botsingen gekomen.
Aan beide zijden vielen talrijke gewonden en
naar verluidt, zou ook een persoon gedood
zijn. De politie slaagde er na krachtig in
grijpen in, de orde weer te herstellen. Er
werd een reeks arrestaties verricht.
Japansche arbeiders betoogen
De 1 Mei-betoogingen der arbeiders in
Japan zijn gisteren gehouden onder de leuze:
loonsverhooging en 48-urige werkweek.
Vele gewonden op Cuba.
HAVANNA, 1 Mei (V.D.) De 1 Mei-
betoogingen hebben op Cuba aanleiding ge
geven tot ernstige ongeregeldheden. Men
acht den toestand ernstig. De politie zag
zich gedwongen van de vuurwapenen ge
bruik te maken en traangasbommen te wer
pen. Tal van personen werden gewond, doch
er vielen geen dooden.
Rustige dag te Londen.
LONDEN, 1 Mei (V.D.) De viering van
den eersten Mei is volkomen ordelijk ver
hopen. De eenige ongeregeldheden, die
plaats vonden, waren verkeersopstoppingen.
De groote betooging in Hydepark verliep
zonder incidenten.
„HEIDENDOM NEEMT ABSURDE
AFMETINGEN AAN".
NIEUWE WAARSCHUWING VAN DEN PAUS.
VATICAANSTAD, 1 Mei. (V.D.) De Paus
heeft zich opnieuw gekeerd tegen het nieuwe
heidendom, dat zich overal min of meer ont
wikkelt en dat absurde afmetingen aanneemt
in de gedachtenwereld. Een andere ernstige
consequentie van de worsteling, welke men
tegelijkertijd meemaakt is het a-Katholieke
en anti-Katholieke proselitisme, dat zich zeer
dicht bij den Paus ontwikkelt.
WEER ONRUST TE MANTES.
POGING TOT PLUNDERING VAN EEN HOTEL
MANTES, 1 Mei (Reuter). Gisteravond
hadden hier nieuwe olnusten plaats; de me
nigte wilde een hotel leegplunderen; er ont
stond een handgemeen met de politie. Twintig
personen werden gewond en 20 gearresteerd.
MANTES, 1 Mei (Reuter). Bij de ongere
geldheden gisteren zijn vijf politiemannen ge
wond, terwijl 15 demonstranten werden ge
wond.
Acht communisten, die wapens hadden, zijn
gearresteerd.
WREEDAARDIGE NEGERSEKTE
IN DEN KONGO.
MOORDENAARS IN LUIPAARD VELLEN
GEHULD.
Te Wamba zullen, naar V. D. uit Stanley-
stad meldt, negen negers worden terechtge
steld, die als leden van de Anioto-sekte be
schuldigd worden van moord op inlanders.
De inlanders zijn in tal van geheime sekten
vereenigd, waarvan de Anioto een der wreed
ste is. De leden der Anioto hullen zich in het
vel van een luipaard en bevestigen aan hun
handen de klauwen dezer dieren, waarmede
ze dan hun slachtoffer overvallen en ver
moorden. Hoewel de regeering al het moge
lijke doet om een einde te maken aan het
ruwe optreden der sekte-leden, heeft ze niet
kunnen verhinderen, dat de Anioto nog steeds
wreedheden pleegt.
„SSNGERHALLE" TE AUGSBURG
AFGEBRAND.
VOLGENS DE POLITIE STAAT OPZET VAST.
AUGSBURG. 1 Mei (V.D.) In den afge-
loopen nacht is de „Sangerhalle" geheel afge
brand. Waarschijnlijk is hier sprake van
brandstichting. De politie heeft een premie
van 10.000 R.M. uitgeloofd voor de aanhou
ding van dader of daders.
Nader wordt gemeld, dat uit het onder
zoek der deskundigen is gebleken, dat niet
behoeft te worden gedacht aan een aanslag
met dynamiet of een helsche machine. In-
tusschen is een groot aantal personen gear
resteerd.
De politie deelde nader mede: Het onder
zoek van de politie, dat in den loop van Dins
dagmiddag werd ingesteld, heeft tot resultaat
gehad, dat absoluut is komen vast te staan,
dat opzettelijke brandstichting in het spel is.
Daarmede wordt het vermoeden, dat staats-
vijandige elementen hier de hand in hebben
gehad, bevestigd.
POGING TOT VERGIFTIGING
VAN ITALIAANSCH CONSUL.
VERGIFTIGDE SPIJZEN OP EEN
FEESTMAAL.
DENVER, (Colorado), 1 Mei (V.D.) Pietro
Gei'bore, de Italiaansche consul voor de acht
westelijke staten en 43 zakenlieden te Den
ver zijn ernstig vergiftigd bij een feestmaal
dat verleden week is gegeven.
Men verneemt dat zes doktoren, die op
last van de politie de genuttigde prijzen
hebben onderzocht, er chemische vergiften
en schadelijke bacterieën in hebben aan
getroffen. Waarschijnlijk betrof het dus een
aanslag op den Italiaanschen consul.
Generaal Higgins gaat heen.
LONDEN, 1 Mel (V. D.t Generaal Higgins
van het Leger des Heils zal 10 November a.s.
aftreden. De Hooge Raad zal in Augustus
zijn opvolger aanwijzen.
EEN GOUDEN KRANTENJUBILEUM.
In verband met het vijftigjarig bestaan van
het dagblad „Het Centrum" is Dinsdagmiddag
in „Het kasteel van Antwerpen" te Utrecht
een zeer druk bezochte receptie gehouden. Ter
gelegenheid van het gouden feest is een ju
bileumnummer uitgegeven, waarvoor tal van
vooraanstaande personen bijdragen hebben
geleverd. Het Centrum neemt een bijzonders
plaats in in de sociaal politieke geschiedenis
van ons land.
Waar de nacht tot dag wordt gemaakt.
Dit land is een wonderland
Gisteren kwamen wij Madrid binnen
rijden, dat als alle Spaansche steden uit de
verte merkwaardig klein van oppervlakte
lijkt en in het mins-t niet in staat om de
ruim honderdduizend inwoners te bevatten,
die het toch heet te herbergen; maar niet
tegenstaande die geringe uitgestrektheid en
het bovendien merkwaardige feit, dat Ma
drid, hoofdstad van Spanje, nog steeds niet
het recht heeft zich een „ciudad" een
stad te noemen, maar nog steeds een
„villa" een dorp heet, is het die eerste
stad van Spanje, waarin wij werkelijk een
grootestadssfeer vinden, en waarin diezelfde
geest van opwekkende activiteit en hupsch-
heid rondwaart, die ook Amsterdam en Pa
rijs op zoo'n merkwaardige manier bezit
ten. De landelijke ezeltjes en huifkarren,
die tot in het centrum van de stad tus
schen de auto's en vrachtwagens doorrijden,
doen daaraan niets af en het feit, dat de
nu afgetreden politieprefect van Parijs,
Chiappe, die van Parijs de minst luidruch
tige hoofdstad ter wereld maakte en de or
ganisatoren van Amsterdam s anti-lawaai-
campagne, hier nog een uiterst dankbaar
terrein voor hun strijd om de stilte zouden
vinden, draagt het zijne bij tot het besef
dat Madrid inderdaad een hoofdstad naar
het hart van den Spanjaard moet zijn.
Want of Chiappe en Amsterdam's stilte
promotors hier kaardeering zouden vinden?
Het is de vraag. Wij ten minste hebben
allang geconstateerd, dat de Spanjaard het
in het minst niet eens is met de theorie,
dat een autotoeter een instrument is om zoo
min mogelijk gebruikt te worden, maar dat
hij integendeel iedere seconde, dat hij haar
ongebruikt laat, een verloren oogenblik van
zijn leven vindt.
We hebben in de stampvolle stad een
hotel gezocht en er tenslotte met moeite
één gevonden; we hebben haastig beseft
wat we Madrid en zijn grootestadsair schul
dig waren en ons van top tot teen opge
tuigd; en toen in het kostelijk bewustzijn,
dat we gezien mochten worden, en dat we
weer gesoigneerde stadsmenschen in plaats
van nonchalante zwervers waren, hebben we
vol activiteit en hupschheid Madrid's stra
ten betreden, en hebben geslenterd, of ge
tracht te slenteren zooals alleen Spanjaar
den, en van alle Spanjaarden de Madrid-
sc'nen het best kunnen.
Slenterend zoeken en vinden we het Prado,
ontdekken opzij van den botanischen tuin
een gansche rij boekenstalletjes, waar de
heale wereldliteratuur in het Spaansch ver
taald, van Edgar Wallace en Elinor Glyn af
tot de Balzac en Victor Hugo en Thomas
Mann en Ilja Ehrenburg toe, voor een appel
en een ein te krijgen zijn; doen er, in de
langzaam voortkruipende menigte van slen
teraars, ongeveer een half uur over om door
de Calle de Alcala op het hoofdplein van de
stad, de Puerta del Sol, te komen; ontdekken
de Fronton Jai Alai, waar de Madrileensche
pelotabanen zijn pelota is het Baskische
spel, dat ook in Spanje buitengewoon popu
lair is bespreken plaatsen voor een
Spaansche film, die we in den vooravond
de Spanjaard, en vooral de Madrileen, eet
laat: men hoeft in Madrid niet voor negen
uur aan zijn diner te denken met onze
tegenwoordigheid zullen vereeren en slen
teren weer terug naar ons hotel om een
door overmatig knoflookgebruik buiten ge
vecht gesteld lid van ons gezelschap op te
wekken met het heugelijke nieuws van
Madrid's grootestadsallure, die mogelijk een
minder overdadig knoflookgebruik bij de
maaltijden in het vooruitzicht stelt. Er is
nog geen zomertijd, het loopt tegen zessen,
en de avond begint te vallen: de straten
worden steeds voller, steeds langzamer wordt
er geslenterd, steeds grooter drommen men-
schen komen er bij de loterijtjes op de hoe
ken van de straten te staan, waar men voor
een paar centimes om één van de tientallen
soorten van zoetigheidjes dobbelen kan, die
de grootste obstakels zijn op den weg der
Spaansche vrouw naar de slanke lijn. Alles
praat, schreeuwt, gesticuleert door elkaar;
het getoeter van de auto's is oorverdoovend
een paar ezeltjes heffen hun koppen op en
balken hun jammerlijk iiiiaaaaa! naar den
donkeren hemel op; de straatlantarens glnn
men aan en maken die geweldige volle
straten met de donkere gezichten nog fan
tastischer en bijna onwezenlijk. Kooplui met
alle mogelijke soorten van waar klampen
drie, vier mogelijke klanten tegelijk aan;
vrouwen met bloemen en schelle Spaansche
stemmen gillen boven alles uit. Een klein
meisje met een mand met losse anjelieren
legt er van achteren af een op mijn schouder
wijst mijn protesten af met een gracieus
gebaartje en de zachte mededeeling, dat ze
ONZE DAGELIJKSCHE
KINDER VERTELLING.
0 UAokvw T
„Kèk, ok in de stad," lachte een boerin, greep Sietske bij
den arm en huppelde met hem verder. En toen hoorden
de jongens, dat er nog op andere plaatsen kermis was.
„Dan moete mèr es op de Nieuwe Mart gaon kijke," riep
een boertje en toen trokken ze met den zingenden stoet
mee. En toen zagen de bengels het welook op de
Nieuwe Markt konden ze hun hart ophalen.
„Eerst in de vliegmallemolen," zei Sjef, maar daar was
Ben niet voor te vinden. „Ik moet niets van die dingen
hebben, die zien me er te gevaarlijk uit," was zijn mee
ning. Maar nadat Sietske en Sjef hem beloofd hadden,
hem te zullen vasthouden, betaalden ze elk een ritje en
zaten ze hoog en droog te genieten. En toen Ben er uit
kwam, zei hij dat het hem best was meegevallen, maar
toen wilde Sietske niets meer, want hij vond zoo'n ritje
veel te duy
me zoo „sympatica" vindt en dat ik hem
best mag hebben, en wendt zich vervolgens
tot de mannelijke leden van het gezelschap
omdat het nu volgens Spaansche zede hun
plicht is haar voor de bloem on het com
pliment te beloonen.
En nog later in den avond, als het donker
nog volkomener is, en de straatlantarens
alles nog fantastischer en wonderlijker
maken, zijn de straten nog veel voller dan
een paar uur geleden. De cafés zitten stamp
vol en er zijn hier nogal wat cafés! Er
is geen tafeltje meer te krijgen en zoo zal
het blijven tot laat in den nacht, want de
Madrileen eindigt zijn dag laat. Het is nog
maar enkele jaren geleden, dat generaal
Primo de Rivera trachtte een officieel
sluitingsuur in te voeren: toen hij dat op
twee uur in den nacht stelde, was de ver
ontwaardiging over het belachelijk vroege
van dat uur zoo groot, dat op den eersten
dag den beste de Madrilenen om twee uur
hun stoelen mee namen uit de cafés en hun
gesprekken op de trottoirs ervoor voortzet
tenBijgedragen tot Primo de Rivera's
populariteit heeft die maatregel van hem in
dertijd zeker niet.
Omdat we nu eenmaal Hollanders en geen
Spanjaarden zijn. gaan we al om half twaalf
naar bed, terwijl beneden in de eetzaal nog
steeds gerinkel van borden en een oorver
doovend gepraat klinkt. In onze ooren suist
het nog van het Madrileensche straatlawaai
en midden in den nacht word* ik wakker en
luister door mijn open raam een gesprek
over Spaansche binnenlandsche politiek af,
dat drie kwartier lang duurt en waar een
twaalftal Madrilenen zoo rustig en bedaard
aan deelneemt, of het midden op den dag
is. Ik kijk op mijn horloge: het is vier uur
in den nacht
En den volgenden dag staan wij op, en be
reiden ons voor op een tweeden dag van
Madrileensch lawaai. Het is nog merkwaar
dig stil op straat: we besluiten, dat Madrid
laat naar bed gaat en waarschijnlijk ook
laat opstaat. De kellners beneden in de
ontbijtzaal zijn er niet: een kamermeisje
schenkt onze koffie in. trekt op onze vraag
haar schouders op tot aan haar ooren en
zegt dat er geen brood is. Waarom is er geen
brood? Ze haalt nog eens haar schouders
op en gaat weg; en wij drinken onze koffie
vol berusting en herhalen voor de veertig
ste keer de hoogste Spaansche filosofie die
er bestaat: „Zoo is het leven Twee mi
nuten later brengt de hoteleigenaar ons op
een hol een schaal met koekjes en bis-
kwietjes en legt ons weghollend uit, dat er
geen brood is; we eten dus de koekjes op en
zeggen weer: „Zoo is het leven". We brengen
de sleutels van onze kamers weg. en vinden
in de hall het heele hotel bij elkaar en
de eigenaar met rollende oogen en zwaaien
de armen achter zijn toonbank; en dan pas
hooren we het groote nieuws: er is staking.
„Waarom is er staking?" vragen we. weinig
wijsgeerige buitenlanders als we zijn. De
hoteleigenaar rolt weer met zijn oogen en
zwaait ook met zijn beenen: weet hij het?
Er is staking, en dat is het eenige, dat erop
aankomt, wie kan het nu schelen waarom
het is? Niemand weet het trouwens, maar
ondertusschen zijn zijn kellners er niet, en
kan hij geen brood en geen vleesch en niets
krijgen, en er rijden geen auto's en geen
autobussen en geen trams, en de cafés zijn
dicht.... Wat moet hij beginnen, wat moet
hij beginnen? Hij slaat met een wanhopig
gebaar zijn handen tegen zijn ooren en
wiegt zijn hoofd heen en weer; dan kletst
hij ze neer op de toonbank en zegt berus
tend: „Zoo is het levenen de heele
hall knikt mee en loopt leeg; zoo is het
leven, Niet meer en niet minder.
Wij gaan de straat op, De winkels zijn
dicht en de luiken zijn ervoor dicht; de
cafés zijn dicht en ook gesloten. De bloemen
vrouwen en meisjes zijn er niet; de loterij
tjes met zoetigheid zijn verdwenen. De
tramrails liggen ongebruikt in de straten,
de autobussen rijden niet; van de honderden
taxi's is er geen enkele te zien. Er loopt
bijna geen mensch rond, een enkele particu
liere auto schiet bedeesd door de straten
en durft bijna niet te toeteren in de stilte.
De puerta del Sol ligt doodsch en verlaten:
de verkeersagenten doen, met hun witte hel
men nog op, gewone dienst, en alleen een
enkele krantenventer tracht zijn nog uit
komend blad aan den man te brengen; maar
het lijkt of hij zijn zwier en zijn drukte
kwijt is en of zijn gehaaidheid geleden heeft
onder de stilte: niemand koopt een krant.
Waarom ook? Men weet, dat er staking is,
en dat de cafés dicht zijn; dat is schoon ge
noeg. Dat men ontevreden is over de bin
nenlandsche toestand is geen nieuws, dat
is iedereen altijd geweest, dat is iedereen
nog en dat zal altijd wel zoo blijven: zoo is
het leven. In de kleinere straten staan lange
rijen menschen voor de bakkerswinkels om
de nog aanwezige voorraad op te koopen:
by elke rij staan één of twee politieagenten
om de orde 4e bewaren die we overigens
nog nergens verstoord hebben gezien.
En tenslotte besluiten we dan maar, dat
we dezen wonderlijken dag in dit wonderlijke
land zullen doorbrengen in het Prado in
de hoop, dat dat niet staakt. Het staakt niet:
integendeel: het is in het Prado merkwaar
dig vol, het lijkt of half stakend Madrid
zich naar het Prado begeven heeft, en zich
daar verbroedert voor de Velasquez-en, de
Goya's en de Murillo's. Het is V°1 ha alle zalen
veel armelijke, slecht geschoren Madrileno's
wier holle oogen vaak zoo hongerig kijken
als oogen niet gaan kijken van een enkel
ontbijt zonder brood. Zijn dit werkelijk sta-
kenden? Is dit werkelijk een deel van de
reusachtige groep ontevredenen in Spanje,
die werkelijk niet zonder redenen ontevre
den zijn, maar omdat men zelfs in een goed
koop land als Spanje niet kan leven van een
loon van dertig, veertig peseta's in de maand
Ze drommen de zalen in, en Goya, de felle
schilder van de rebellie en Murillo, de schil
der van de wat al te blomzoete keerzijde
van de medaille, die het menschelijk leven
is, hebben gelijkelijk hun belangstelling
„Zoo is het leven", zegt de wijsgeerige
Spanjaard.
WILLY VAN DER TAK,
