1
IK ZWERF NAAR ROME.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcl.
ZATERDAG 26 MEI 1934
HAARLEM' S DAGBLAD
11
SPORT EN SPEL.
VOETBAL.
De Wereldkampioenschappen
in Italië.
De groote strijd gaat beginnen.
NederlandZwitserland in Milaan.
Morgen komen dan onze Hollandsche jongens
te Milaan in het veld voor den wedstrijd tegen
Zwitserland in het hoogst belangwekkende
tournooi om het wereldkampioenschap. Aan
aanmoedigingen zal het hun waarlijk niet ont
breken. Er zullen waarschijnlijk méér Holland
sche voetbalenthousiasten aanwezig zijn, dan
bij menigen belangrijken competitiewedstrijd
in ons eigen land. Het grootste contingent toe
schouwers wordt wel geleverd door de Neder-
landsche Reisvereeniging, die veel succes
heeft gehad met haar inschrijvingen voor een
plaats in haar extra treinen. Vervolgens is er
nog de bekende K.N.A.C.-tocht, waarvan vele
iandgenooten gebruik hebben gemaakt. Dan
zijn er nog de gezelschapsreizen per gewonen
trein en autocars; de enkele wielrijders, die
den langen tocht hebben aangedurfd en ten
slotte de paar kranige wandelaars, o.a. de
bij onze lezers zoo bekend geworden Rein Kuin,
die op zulk een smakelijke wijze van zijn er
varingen kan vertellen en van wien men ook
elders in dit nummer weer een bijdrage kan
vinden.
Is het dus met de aanmoedigingen in orde,
met andere omstandigheden is het dat nog
niet. Daar is, om te beginnen de tempera
tuur. Die zou onzen jongens wel eens parten
kunnen spelen. Nu ja, we weten het wel, wij
Hollanders zijn eigenlijk aan alle temperaturen
gewend: nietwaar, den eenen dag is het zomer
en den anderen dag winter. Maar er moet, als
we de berichten uit Como mogen gelooven,
en er is geen reden om dit niet te doen, dan
in Italië een vrij groote hitte heerschen en
niet een hitte van één dag, zooals wij die in
ons land kennen. Daar zullen onze spelers dus
aan moeten wennen.
En dan is er nog de gesteldheid van het
terrein. In verscheidene bladen hebben we ge
lezen, dat het terrein heel hard is, vooral bij
de doelen. Nu behoeft dit niet als een heel
groot bezwaar te gelden. Zulke terreinen, waai
de bal soms de allergekste capriolen maakt,
kennen we ook in Holland!
Hoofdzaak is, dat onze spelers geheel fit
binnen de krijtlijnen verschijnen. En dit zal
wel het geval zijn, dank zij vooral ook de
goede zorgen van den trouwen trainer Glen-
denning. Het is jammer, dat onze ploeg niet
zoo sterk samengesteld zal zijn, als de Keuze-
commissie dit wel gewenscht had. 't Zit 'm in
de bezetting van de linksbuitenplaats, waar
voor oorspronkelijk de D.F.C.'er Mijnders was
aangewezen, maar omdat deze ongesteld is,
zal de Delftenaar Van Nellen zijn plaats in
nemen. Deze laatste heeft weliswaar zijn spo
ren op internationaal voetbalgebied reeds lang
verdiend, maar of hij nog wel in zulk een goe
den vorm is, die zijn keus rechtvaardigt, mee-
nen we toch te mogen betwijfelen.
Daar staat tegenover, dat velen er zich over
verheugen, dat Van der Meulen weer onder de
lat zal staan, niet alleen omdat de functie van
keeper aan hem ten volle kan worden toever
trouwd, maar vooral ook omdat zijn meespelen
van grooten invloed op het moreel van onze
ploeg geacht wordt.
Over de kansen van het Nederlandsch elftal
zullen we het maar niet hebben. Het is een
volkomen open strijd met vrij wel'gelijke kan
sen. Het is de Zweed Eklund, aan wien de
leiding van dezen zoo uiterst belangrijken
strijd is opgedragen.
De elftallen zullen vermoedelijk als volgt
[tegenover elkaar staan:
Nederland:
I
Van der Meulen, (aanvoerder),
Weber, Van Run,
Pellikaan, Anderiesen, Van Heel,
Wels, Vente, Bakhuijs, Smit, Van Nellen.
Zwitserland:
Bossi, Abegglen Jr., Kielholz, Pasello,
Von Kanel,
Hufschmid, Jaccard, Guinchard,
Weiier, Minelli,
Sèchehaye.
We wenschen aan Oranje van ganscher harte
het beoogde succes toe.
Ons draadloos verslag.
Dank zij het feit, dat het met de radio
uitzending in orde gekomen is, zullen we aan
de bekende adressen dadelijk na het bekend
worden den rust- en eindstand en de namen
der eventueele Nederlandsche doelpuntenma
kers publiceeren. Bovendien zullen we tijdens
den wedstrijd aan de volgende adressen bij
zonderheden uit het draadloos verslag mee-
deelen.
op onze nïeuwsborden in de Groote Hout
straat 93;
bij den heer P. J. Prenen, sigarenhandelaar
Generaal Cronjéstraat 164;
aan ons bijkantoor te IJmuiden Kennemer -
laan 42.
HAARL. VOETBALBOND
OVERZICHT.
Als eenige belangerijke wedstrijd staat op
het programma de finale om den Stads Editie
Beker tusschen Spaarndam en Ripperda,
welke Zondagmorgen tien uur op het E.D.O.-
terrein wordt gespeeld.
Op eenigszins fortuinlijke wijze heeft
Spaarndam de finale bereikt.
Zondag j.l. speelde zij met 00 tegen Ke
nau gelijk, doch het lot wees Spaarndam
aan.
Inmiddels hebben wij toch respect voor
de prestatie, om het zoo ver te brengen. Naar
alle waarschijnlijkheid zal Ripperda echter
wel zegevieren, waardoor deze club dan èn
het afdeelingskampioenschap èn den beker
heeft veroverd.
Zondag a.s. zullen we zien of deze illusie
van de oranjehemden in vervulling gaat.
Voor de overige wedstrijden verwijzen wij
naar het programma, dat als volgt luidt:
Finale Stads-Editie-beker.
SpaarndamRipperda, terrein E.D.O., 10
Uur.
Junioren-competitie.
Afd. B: RipperdaBloemendaal B 10 uur.
Afd. E.: V. S. V. c—R. C. H. e. 12 uur.
Promotie-competitie.
2e groep.
Beslissingswedstrijd voor bezetting tweede
plaats.
Schoten 3—V. V. B., terrein V. S. V., 12
SCHERMEN
SCHOOL COMPETITIE WEDSTRIJDEN 1934.
Deze scherm competitie onder de verschil
lende scholen van Haarlem en omstreken, zal
dit jaar voor de derde maal verschermd
worden.
In 1924 werd zij gewonnen door het Kenne-
mer Lyceum, de volgende jaren werd deze
competitie door samenloop van omstandighe
den uitgesteld, totdat zij weer op verzoek der
jeugdige schermers in 1933 uitgeschreven werd.
In 1933 werd zij gewonnen door het
Gymnasium.
Door het succes van verleden jaar wordt
ovor 1934 deze competitie weer verschermd.
Dit is wel een bewijs, dat de schermsport
steeds veld wint bij de scholieren.
Voor dit jaar zijn de volgende scholen in
geschreven
Het Kennemer Lyceum, R.K. Lyceum,
H.B.S., Chr. Lyceum en Gymnasium.
Hieronder volgen de data van de wed
strijden:
Woensdag 30 Mei R.K. Lyceum tegen H.B.S.
Woensdag 6 Juni Chr. Lyceum tegen
Gymnasium.
Dinsdag' 12 Juni Kennemer Lyceum tegen
Gymnasium.
Woensdag 13 Juni R.K. Lyceum tegen Chr.
Lyceum.
Dinsdag 19 Juni H.B.S. tegen Gymnasium.
Woensdag 20 Juni R.K. Lyceum tegen Ken
nemer Lyceum.
Dinsdag 26 Juni H.B.S. tegen Chr. Lyceum.
Woensdag 27 Juni R.K. Lyceum tegen
Gymnasium.
Dinsdag 3 Juli Kennemer Lyceum tegen
H.B.S.
Woensdag 4 Juli Chr. Lyceum tegen Kenne
mer Lyceum.
Al deze wedstrijden zullen plaats hebben
in de Schermzaal „Brassinne" alhier.
KORFBAL
PROMOTIE-DEGRADATIE-WEDSTRIJD
Haarlem 2 speelt Zondag op het Park
schouwburgterrein te Amsterdam tegen D. V.
D 2 haar eersten promotie-degradatie-wed
strijd. Haarlem moet haar plaats in de 3de
kl. N. K. B. verdedigen. We verwachten dan
ook, dat de reserves zich geheel zullen geven
en met een overwinning huiswaarts zullen
keeren.
NOORD-HOLLANDSCHE K. B.—H. K. B.
Deze bonden wedstrijd, die steeds een zeer
gewilde ontmoeting is, en waarbij de span
ning nimmer ontbreekt, heeft dit jaar plaats
te Castricum, op een terrein aan den Zeeweg.
De strijd begint te 2.15 uur. De volgende spe
lers zijn uitgenoodigd:
Dames: T. v. Gelder. W. v. Noord, P. v. Tei-
lingen, J. Visser, A. de Vries, L. de Wit en A.
Oudolf als reserve.
Heeren: J. Dix, Jongedijk, J. Kieboom, Kuyk,
Licht, Waals en als reserve Bonekamp.
ADSPIRANTEN-AFDEELING H. K. B.
Voor deze competitie zijn twee ontmoe
tingen vastgesteld op Zaterdagmiddag, n.l.
Oosterkwartier B.Meerlebosch B én Flora
S. B. b.
NA-COMPETITIE H. K. B.
Voor de nacompetitie, waarvan de wedstrij
den ook 's avonds in de week gespeeld wor
den, ontvangt Zaterdagavond om 7 uur S. S.
H. 1 Sport Vereent 1.
PROMOTIE-DEGRADATIE 2e-3e KL. H. K. B.
Zondag speelt op 't S. V. terrein S. V. 3 tegen
Tempo 2 om een plaats in de 2de kl. van den
Haarl. Korfbalbond.
Ontmoetingen met Hollanders.
Ook de tweede Pinksterdag, als ik, na een
warm gesprek aan het ontbijt met eenige
SA-menschen, die me bereidwillig antwoord
den op m'n gewetensvragen over het huidige
regiem, Offenburg weer verlaat, blijken alle
auto's vol of erg gehaast te zijn.
Er schiet dus niet veel anders over dan wan
delen.
Eindelijk kan ik meerijden naar Lahr en be
houdens een lekke band en een gebroken crick
gaat het best. Het landschap is, als overal in
de Rheinebene, tamelijk Hollandsch, behalve
de silhouetten van de Vogezen rechts en het
uitzicht op het Schwarzwald links.
Even buiten Lahr daagt een reisgenoot op,
een Freiburger jongen, die z'n overleden fiets
in Offenburg op den trein heeft gegooid en is
gaan tippelen. Nadat we een uur geloopen
hebben stopt een wagen en we kunnen mee
rijden naar Ettenheim.
Hier doe ik wat inkoopen, vul m'n thermos-
flesch bij een landelijke bron en net als we
door zullen gaan, komt er een Ford aan, die
op mijn verzoek stopt.
Zouden wij eerst slechts meerijden tot Ken-
zingen, daar aangekomen vroeg de bestuurder
of we er iets op tegen hadden, een tochtje door
het Schwarzwald te maken en vervolgens met
hem naar Freiburg te rijden.
Toegestemd, natuurlijk!
Het was prachtig in één woord. Deze hellin
gen, bedekt met de donkere dennebosschen,
zoover het oog reikt, hebben een eigen pracht.
De huizen en dorpen op de hellingen zijn even
schilderachtig als de feestkleedij der vrouwen
op dezen stralenden dag. We rijden over St.
Peter en St. Margen. Onderweg zie ik den eer
sten sneeuwtop al, den Feldberg, die de hoog
ste van Baden is.
Dan rijden we door naar Titisee, een berg
meer, dat op dezen dag bezocht wordt als
Zandvoort op een zomerzon dag. En terug krij
gen we het mooiste stuk. Dan volgen we het
Köllenthal naar Freiburg, een eng dal met een
bergstroompje, dat dartelend z'n weg zoekt
naar beneden.
Toch heeft dit kleine ding deze diepe kloof
uitgesleten in de harde rotsen. Prachtige hoek
jes zijn hier, zooals de Hirschsprung, met een
standbeeld van een hert, dat bij een jacht
hier over de kloof moet zijn gesprongen.
Aan den anderen kant van het stroompje
zien we op de helling een paar zilvermijnen.
Mijn geluk schijnt vandaag niet op te kun
nen. Onze gastheer moet n.l. nog naar Miïll-
heim en ik kan ook deze 30 K.M. van Frei
burg af nog met plezier meerijden.
Even buiten Müllheim. ga ik m'n innerlijk
verstevigen door Duitsch brood met worst en
daarna moet Bazel bereikt worden.
Dat is geen kunst, want de eerste auto stopt
en ik rijd in één stuk met deze vriendelijke
(Adv. Ingez. Med.)
Ervaringen van Manchester City in Italië. George Allison
en Peter McWilliam. De Arsenal-aanvoerder wordt
manager. Dixie Dean en Harry Bedford. De Wolves
hebben groote plannen. De Walker Cup. Willy den
Ouden. Sir Malcolm Campbell op Brooklands. Larwood
of Tate. Cricket-elftal scoort nul. Boeken voor cricket
liefhebbers.
De Engelsche bekerwinnaars, Manchester
City, hebben een tour naar Italië en Zuid-
Frankrijk gemaakt en hun ervaringen op de
voetbalvelden van het land van Mussolini
geven een beeld van de moeilijkheden, die de
buitenlandsche spelers daar hebben te over
winnen.
Manchester was van het begin af zwaar
gehandicapt door de geweldige hitte en het
keiharde terrein, dat den bal veel sneller en
onder een anderen hoek deed opspringen, dan
waaraan men in Engeland gewend is. In den
loop van den wedstrijd raakten de spelers
daar eenigszins aan gewend, doch toen deed
zich een ander euvel voor. De Engelschen le
den zonder uitzondering ernstige pijn aan
de voeten, veroorzaakt doordat de „studs"
onder hun schoenen door den harden grond
steeds dieper in de aolen drongen. Hun tem
po zakte daardoor aanmerkelijk en de bal
werd hoofdzakelijk met het hoofd gespeeld.
De Italianen konden zich vanzelfsprekend be
ter weren, gewend als zij zijn aan de warmte
en de terreinsomstandigheden; hun overwin
ning was geen moment in gevaar.
Mr. George Allison, directeur en plaatsver
vangend manager van het Londensche Arse
nal," bekend om zijn uitstekende radio-voet-
bal-uitzèndingen, heeft dezer dagen in Schot
land met Peter McWilliam over de toekomst
van de kampioensclub geconfereerd. Peter
McWilliam is, na wijlen Herbert Chapman,
wel de bekendste voetbalmanager in Enge
land. Hij is het, die Tottenham Hotspurs na
den oorlog weer in de eerste klasse terug
bracht. waarna tevens de beker gewonnen
werd. Het toenmalige Spurs-bestuur wist zijn
diensten echter niet op de juiste wijze te
waardeeren en toen Middlesbrough hem 1500
pd.st. 's jaars bood (in dien tijd het hoog
ste salaris voor een manager) ging McWilliam
op dit aanbod in. Bij zijn nieuwe club heeft
hij echter met veel tegenspoed te kampen ge
had, tweemaal degradeerde Middlesbrough
naar de tweede klasse en menig speler kon
het er niet uithouden, omdat het „eigen pu
bliek" hem voortdurend hoonde. Eenige
maanden geleden heeft McWilliam dan ook
het bijltje er bij neergelegd met de verkla
ring. dat hij zich geheel uit het actieve voet
balleven zou terugtrekken, Doch Londen lokt
Arsenal is rijk en het elftal is kampioen.
Intusschen is Arsenal, evenals de andere
clubs, druk op zoek naar nieuwe spelers; Mr.
Allison heeft eens bij het gedegradeerde New
castle geïnformeerd naar den prijs van den
international Weaver, die zoowel als half
back als linksbinnen een uitstekende partü
speelt. Een andere aanwinst voor de kam
pioenen is Futher. de aanvoerder van het
Envelsche schooljongens-elftal.
Een club van de standing der Londenaars
moet zich, wil ze zich op dezelfde hoogte
handhaven en haar publiek behouden, na
tuurlijk groote opofferingen getroosten. Zij
kan zich niet veroorloven op de behaalde lau
weren te blijven rusten. Wanneer een harer
sterren uitvalt, moet daarvoor een speler van
dezelfde capaciteiten en niet een veelbelo
vende, doch onontwikkelde kracht in de
plaats kunnen worden gezet.
Vorig jaar was het de rechtsback en aan
voerder Charlie Parker, die zijn loopbaan
eindigde en manager van het nu naar de
tweede klasse gepromoveerde Norwich City
werd. Thans is zijn opvolger in de captaincy,
de linkshalf Jones, verdwenen. Ook deze is
manager geworden en wel van den tweede
klasser Notts County, welke club onlangs
den doelverdediger Foley van den Ierschen
Vrijstaat engageerde. Jones' eerste werk was
den Chelsea-speler Rankln voor zijn nieuwe
club aan te koopen, een veelbelovend voor
waarts, die tevens halfback spelen kan.
Geen land, waar de sport-statistieken zoo
goed worden bijgehouden als in Engeland.
Wil men weten, hoeveel runs de Middlesex-
batsmen Patsy Hendren in 1921 maakte of
hoeveel wickets Wilfred Rhodes in zijn ge-
heele lange loopbaan nam, dan behoeft men
slechts Wisden Almanack op te slaan. Zoo is
het ook met voetbalprestaties.
Dixie Dean (Everton) en Harry Bedford
(vroeger Derby County en thans Chesterfield)
hebben In League-voetbal de meeste doel
punten gescoord, nl. 308 én 306. Bovendien
houdt Dean het record van de meeste doel
punten In één seizoen, 60 in getal.
In het gesloten seizoen trachten de mana
gers dikwijls goede spelers aan te koopen.
zooals wij hierboven reeds vertelden. Dit jaar
blijkt dat echter zeer moeilijk te zijn. want
de clubs moeten bezuinigen en bedenken
zich wel tweemaal, alvorens zij een bruik
baar speler ..wegdoen' zonder te weten, of
ze daarvoor iets betere in de plaats kunnen
krijgen.
Vele Noordelijke derde klasse vereenigin-
gen hebben momenteel slechts zes of acht
spelers geëngageerd en trachten op deze wijze
de zomerioonen uit te sparen, in de hoop bij
het begin van het seizoen werklooze spelers
te vinden, die blij zijn, alsnog bij een club
onderdak te komen.
Niet alzoo Wolverhampton Wanderers, die
reeds nu 38 spelers voor het volgende seizoen
in dienst heeft, het hoogste aantal in En-
gelsch League-voetbal.
Zelden heeft een belangrijke golf wedstrijd
onder zulke slechte weersomstandigheden
plaats gehad als de match tusschen Enge
land en Amerika om den Walker Cup te St.
Andrews. Zooals men weet, wonnen de Yan
kees met 9 matches tegen 2, met één gelijk.
Groot-Brittannië heeft deze trofee nog nooit
gewonnen, doch hun spel in deze match was
wel het slechtste, dat men zich herinneren
kan. De wedstrijden werden in storm en zwie-
penden regen gespeeld, terwijl een koude
wind het verblijf op de links nog onaangena
mer maakte. Op enkele „greens' waren em
mers en schoppen noodig om het regenwater
weg te krijgen en na afloop van hun ronden
kwamen de spelers verstijfd van koude en
nat tot op de huid, in het clubhuis terug.
Alle parapluies In de stad waren verkocht
en reservevoorraden werden uit naburige ste
den met spoed naar St. Andrews gebracht.
Het is alweer eenige weken geleden, dat
Willy den Ouden triomfen in Schotland vier
de, doch nog steeds geven de sportbladen blij
ken van enthousiasme en verbazing over de
prestaties van dit jeugdige zwemstertje. Men
vindt het jammer, dat Willy alleen maar in
Dundee uitkwam, waar de Belmont Club de
honneurs waarnam en men begrijpt niet, dat
de Glasgowsche zwemvereenigingen niet meer
activiteit aan den dag legden, daar het hier
een prachtige gelegenheid was, om propa
ganda voor de zwemsport te maken. Ver
wacht mag worden, dat de Hollandsche kam
pioene binnenkort te Leith zal uitkomen.
Een Schotsch sportjournalist heeft een on
derhoud met Willy gehad. Zij vertelde hem,
dat zij sinds weken aan het trainen is om
het wereldrecord over 220 yards te verbete
ren en dat dit haar bij de oefeningen reeds
herhaaldelijk gelukt is. Gedurende een der
gelijke voorbereiding zwemt zij geen andere
afstanden, al ligt het in haar bedoeling, la
ter ook de langere afstanden en de rugnum
mers te gaan beoefenen.
Haar stijlverbetering heeft, volgens dezen
journalist, gelijken tred gehouden met de
snelheid en sinds^Los Angeles is ze een stuk
vooruitgegaan.
Haar wereldrecord op de 220 yards van 2
min. 27 3/5 sec. is slechts één seconde lang
zamer dan het Schotsche heeren-record over
dezen afstand en met zwaarderen tegenstand
kan zij ongetwijfeld nog veel sneller.
Voor de autorennen op de Brooklands-
baan op Tweeden Pinksterdag bestond zoo
groote belan gstelling, dat extra-races moes
ten worden ingelegd om aan alle inschrijvers
een kans te geven.
Na lange afwezigheid was ook Sir Malcolm
Campbell, de houder van het wereldsnelheids
record, weer eens van de partij. Hij reed o.a.
een Jameson Special, waarnaar men zeer
nieuwsgierig was. daar het hier een wagen
betrof, die een motor van geheel nieuwe con
structie had en waarover men de grootste ge
heimhouding had bewaard.
Bij dezen motor, aan welks plannen men
jaren gewerkt heeft, is met alle erkende prin
cipes van motorbouw en -inrichting gebroken.
Deze vier-cylinder is van groote capaciteit en
het toerental is geweldig hoog.
De cricket-toetswedstrijden naderen snel;
iedereen is benieuwd, of de Notts-fastbowler
Harold Larwood in het Engelsche team geko
zen zal worden. Weliswaar is het mankement
aan zijn voet volkomen genezen, doch zijn
gezondheidstoestand in het algemeen schijnt
veel te wenschen over te laten. Onder deze
omstandigheden is het waarschijnlijk, dat
de keu ze-com missie geen risico zal willen ne
men en nu vraagt men zich af, wie eventueel
in Larwood's plaats gekozen zal worden.
Velen meenen, dat de 39-jarige Maurice
Tate van Sussex ernstig in aanmerking komt,
omdat hij momenteel uitstekend in vorm is
en ervaring van test-cricket heeft. Echter is
men den laatsten tijd van het principe uit
gegaan, dat zooveel mogelijk de jongere, vee!
belovende spelers aan de beurt moeten ko
men. Toch lijkt het in wedstrijden als deze
gewenscht, de ervaring van enkele ouderen
te paren aan de capaciteiten van de op
komende generatie, gelijk de Australiërs dat
in hun team ook gedaan hebben.
Het zal niet dikwijls voorkomen, dat eer
cricket-elftal voor nul runs aan den kant
wordt gezet. Deze merkwaardige gebeurtenis
heeft onlangs in Engeland plaats gehad in
een wedstrijd tusschen een team van spoor
weg-machinisten en een ploeg van de „Cen
trale Werkplaats". De machinisten waren alle
voor nul uit, waarschijnlijk, omdat zij alle
met een scheef bat speelden en het signaa1
derhalve op onveilig stond. De tegenpartij
scoorde 59 en behaalde dus eerr groote over
winning.
Voor hen. die zich voor goede cricket-litte
ratuur interesseeren en dat zijn er in n*v
land steeds meer noemen we hier enkele nieu
we boeken. E. L. Roberts heeft „Test-Cricket
and Cricketers, 18771934" geschreven, ter
wijl in „Who's who in Cricket" 700 biogra-
phieën van beroemde spelers, aangevuld met
foto's voorkomen.
Ook de dames-cricketers zijn niet vergeten
Miss Marjorie Pollard, die deel uitmaakte va<-
het eerste Engelsche dames-cricket-team
heeft een boekje geschreven, waarin het spel
van een vrouwelijk standpunt wordt bezien.
De titel luidt: „Cricket for Women and Girls".
menschen mee naar Bazel. Herr en Frau Bot-
zum wonen in Therwill, een dorpje op pl.m. 7
K.M. voorbij Bazel en zij inviteeren mij, bij
hen den nacht door te brengen, welke uitnoo-
diging dankbaar door mij aanvaard wordt,
want Zwitserland is duur.
De douane, een jonge recruut die erg nieuws
gierig is, doorsnuffelt m'n rugzak en infor
meert zooveel, dat het mij verveelt en ik hem
met „doctor" begin aan te spreken. Hij wordt
hierdoor lichtelijk woest.
Herr Botzum heeft intusschen den anderen
op stang gejaagd. Hij kwam n.l. aanrijden en
reed den douanier nog net niet over z'n tee-
nen. De man informeert of hij hoofdpijn:
heeft en vraagt beleedigd, wat hij wel dacht,
dat er gebeurd zou zijn wanneer een staats
douane overreden was geworden.
M'n gemoedelijke gastheer laat hem dit
tweemaal vragen en zegt dan dat het zonde
van de auto zou zijn geweest.
't Is niet te hopen, dat de menschen die na
ons kwamen, iets wilden smokkelen!
Den volgenden morgen rijd ik met Herr Bot
zum naar Bazel terug, na een hartelijk af
scheid van Frau Botzum, die ik heb moeten
beloven uit Rome te schrijven.
Hier ligt post ter beantwoording; ik zie nog
iets van Bazel en wandel voort.
Na twee uur, net wanneer m'n arm moe
wordt van z'n functie als uithangbord, kan ik
met een handelsreiziger meerijden tot Olten.
Door een prachtige natuur schieten we over
den zeer goeden weg.
In Olten zijn eenige typische bruggen over
de Aare te bewonderen en dan treft mijn oog
ineens tusschen een aantal geparkeerde Zwit-
sersche wagens een nummerbord met een
Noordhollandsche G. Er is geen mensch bij
en daar hij mij straks toch wel achterop zal
komen ga ik verder en bezorg me een kronkel
in m'n nek en een botsing, doordat ik telkens
kijk of hij nog niet komt.
Die botsing was met een man met een stroo-
hoed op en een postuniformbroek aan, waar
onder een paar pantoffels uitstaken, en te
oordeelen naar het gezicht dat hij zette, toen
ik daar op trapte, zat er nog wat in ook
Na m'n verontschuldiging ga ik door en
vlag naar een passeerende auto.
Dan hoor ik „Halt!" roepen en de man van
zooeven maakt bekend, dat hij bij de „Staats-
polizei" is
Hij wil m'n pas zien en vraagt of Ik geld heb.
En toch geloof ik niet dat hij 't me gegeven
zou hebben als het antwoord ontkennend was
geweest. Enfin, tot z'n kennelijke spijt kan hij
me niets maken en wenscht me goede reis en
en veel geluk, waarvan hij niet bepaald alles
meent.
Na een uurtje komt eindelijk de G aan
geschoven, de Hollandsche vlag in top en een
mascotte a la v. d. Meulen op den radiator.
Mijn driekleur wappert heftig en de wagen
stopt. Een hartelijke begroeting volgt en het
doet me oprecht genoegen, weer eens Hol
landsch te kunnen spreken.
De inzittenden, de heer en mevr. Kappelhof
en de heeren Herschel en de Groot uit Am
sterdam zijn eensgezind van meening dat ik
mee moet. De rugzak wordt op de bumper
gepoot en ik vind een plaatsje achterin.
Zoo rijden we het stadje Aarburg binnen.
Den heelen dag blijf ik verder in dit alleraar
digste gezelschap. En dat doet je goed. Je
voelt je nooit zoo sterk Hollander, dan wan
neer je in 't buitenland andere Hollanders
ontmoet, en dat je elkaar nog nooit eerder
hebt gezien doet niets ter zake.
Reeds bij Zofingen zien we in de verte aan
den horizon de sneeuwtoppen van het Alpen
gebied en hoe dichter we bij Luzern komen,
des te grootscher wordt de omgeving. We rij
den langs het Sempacher meer en de natuur-
pracht wordt overweldigend, zóó grootsch, dat
men zijn indrukken niet kan verwerken.
Ik zal dan ook geen armzalige pogingen in
het werk stellen, u deze tafereelen te schetsen
Men wordt overdonderd als men het Vier-
woudstedenmeer langs rijdt van Luzern naar
Küssnach, als men langs het Zugermeer rijdt
tot Arth en ook verder den heelen weg kan
men alleen maar stil zijn en deze schoonheid
indrinken met volle teugen.
Nadat we tusschen Arth en Schwyz een kwar
tiertje hadden gewacht tot de weg koevrij was,
wat niet zonder rammeien van portieren en
spatschermen ging, zagen wij even voor
Schwyz vier jongens met de fietsen aan de
hand tegen den hellenden weg op loopen.
Direct vermoedden we de vier Vlaardingers
in hen en dat was zoo. De ontmoeting was ont
roerend. Wij waren de eerste Hollanders die
ze zagen. Ze huilden bijna, en niemand zal
ze dat kwalijk nemen.
Deze vier jongens hebben, wat uithoudings
vermogen, taaie wilskracht en moreel betreft,
een prestatie geleverd.
Als ik het goed
begreep gingen zij met f 50 voor vier man op
stap. De jonge Saarloos kreeg aan de grens een
bekeuring, omdat hij z'n belastingplaatje
kwijt was, wat- hem f 2.50 kostte. Ik vermoed,
dat daar in Holland al wel meer over geschre
ven is, dus veel zal ik er niet van zeggen.
Maar toch zou ik met dien douane uit Ze
venaar wel eens een vraaggesprek voor de
rado willen houden en dat zou waarschijnlijk
erg eenzijdig zijn. Alleen zou de controle-com
missie het wel niet doorlaten.
Dan hadden zij slechte kaarten en wisten
nergens afstanden van. Zij hebben in 8 dagen
900 KM. gefietst en dat in zulk terrein!
Den eersten nacht al doornat, later zwaar
verbrand door de zon, moesten zij tot over
maat van ramp hun aanhangwagen met ba
gage in Schaffhausen kapot achterlaten.
Maar zij moesten naar Milaan. Ze w i 1-
den er heen. Welnu, dan zonder tent en zon
der bagage, slechts het allemoodigste achter
op en voort ging het.
Zij lieten zich niet tegenhouden, ook niet
door de vrees dat ze in Milaan geen toegangs
bewijzen konden krijgen, en alles voor niets is
geweest.
Vanmorgen vroeg zijn ze hier weer langs
gekomen en vandaag nog gaan ze de Gott-
hard-pas over. Ze komen er! Wat een kerels.
En dan te weten dat dat menschen zijn, voor
wie in Holland geer werk t: vinden was!
De Hollanders zullen in Milaan moeten
zorgen, dat die.jongens met den trein terug
gaan. Dat gebeurt zeker, maar het mooiste
zou zijn als er een Hollandsche werkgever óf
zelf naar Milaan ging óf een telegram stuur
de om te zeggen dat hij dergelijke keiels kan
gebruiken. Daar hebben ze meer aan en voor
dat doel \\il ik hier graag een lans breken.
Rest mij nog. u te vertellen dat wij verder
gingen en via Brunnen, Flüclen, Altdorf en
Wassen naar Góschenen gingen
Gisteravond kwamen wij hier en vanmorgen
zijn de Hol'e.r.ders weer doorgegaan om te
trachten in Milaan voor die jongens zooveel
mogelijk te bereiken.
Uw zwerver is achtergebleven om te schrij
ven, maar hoopt ook vandaag nog over de
pas t_> komen.
Om •eer nieuwe indrukken te verzamelen en
steeds verder naar Italië te komen.
Holland, gedenk die Vlaardingsche helden!
REIN KUIN.
