guralgïsche
pijnen
De Koningin Emma Kliniek te Heemstede.
DINSDAG 29 MEI 1934
HAARLEM' S DAGBLAD
6
NEDERLANDSCHE BOND VAN
MAKELAARS.
EEN LEZING OVER ASSURANTIES.
In Hotel Lion d'Or had Zaterdagmiddag
een bijeenkomst plaats van leerlingen en oud
leerlingen van den Makelaarscursus van den
Nederlandschen Bond van Makelaars in On
roerende Goederen, Hypotheken en Assu
rantiën.
Op deze bijeenkomst, welke onder leiding
stond van het hoofdbestuurslid, den heer W.
J. D. Appel uit Alkmaar, administrateur van
den cursus, werd door onzen stadgenoot den
heer H. C. Sprenger, leeraar van de afd. As
surantiën. een lezing gehouden over het onder
werp „Assurantiën".
Vele leerlingen, oud-leerlingen en belang
stellenden uit makelaarskringen waren opge
komen.
De heer Appel sprak er zijn vreugde over
Uit. dat de cursus met zooveel ambitie door
de leerlingen werd gevolgd. Hij legde er nog
eens den nadruk op. dat het doel van aen cur
sus slechts was, ontwikkeling der makelaars
en het geven van een theoretische opleiding
aan hen, die roeping gevoelen tot het vak.
Tot de laatste werd met nadruk gezegd, dat
het slagen voor het theoretisch examen geens
zins de bekwaamheid gaf om als makelaar op
te treden, doch dat de practijk hun die be
kwaamheid moest geven, hierbij steunend op
den theoretischen grondslag.
Hierop verkreeg de heer Sprenger het woord
voor het houden van zijn interessante lezing.
Na een uiteenzetting van het begrip .As
surantie", waarbij spreker speciaal de „Scha
deverzekering" onder de loupe nam. werd een
der wettelijke verplichtingen van den verze
kerde behandeld, namelijk de zoogenaamde
mededeelingsplicht, geregeld bij art. 251 W. v.
K hierop neerkomend, dat de verzekerde ver
plicht is den verzekeraar vóór het aangaan
eener verzekering zoo volledig mogelijk in te
lichten omtrent het risico, dat de verzekeraar
op zich gaat nemen. Alle verkeerde of onwaar
achtige opgave, of alle verzwijging van aan
den verzekerde bekende omstandigheden, welke
van een aard zijn, dat de overeenkomst niet
of niet onder dezelfde voorwaarden zoude zijn
gesloten, indien de verzekeraar van den waren
staat der zaak had kennis gedragen, maakt
de verzekering nietig.
Het is meer dan eens voorgekomen, dat het
niet nakomen van deze verplichting, in ge
vallen van schade, den verzekerde noodlottig
werd. De rechtswetenschap heeft ten allen
tijde het beginsel erkend, dat de verzekeraar
zich vermag te onthouden van elk onderzoek
naar de hem aangeboden risico's en deze mag
beoordeelen naar de gedane opgaven.
De verzekeringsovereenkomst wordt, zoo be
toogde spreker verder, niet alleen beheerscht
door de Wet, maar ook door de polisvoor
waarden.
Hierna komend tot den inhoud der polis,
bleef hij stilstaan bij hetgeen art. 256 W. v. K.
onder 4o bepaalt, namelijk, dat „het bedrag
der som waarvoor verzekerd wordt", in de
polis moet worden uitgedrukt.
Omtrent de functie, die de verzekeringssom
vervult, bestaat bij een groot gedeelte van het
publiek een veel voorkomend misverstand.
Nog maar al te-veel wordt gedacht: ik heb
een polis (bijv. een brandpolis) voor een bedrag
op mijn vast goed (of roerend goed) loopen,
dus heb ik bij totaal-schade recht op dat be
drag. Dat staat echter lang niet altijd vast,
want dat hangt van iets anders af, namelijk
van de werkelijke waarde, die het verzekerd
object heeft. Is die waarde lager dan het
bedrag, dan wordt dat lagere bedrag uitge
keerd. Ook hier is het weer het indemniteits
principe. dat toepassing vindt.
En hoe als de werkelijke waarde hooger is
dan de verzekerde som? Ook daarin voorziet
de Wet, die het evenredigheidsprincipe hul
digt, zoodat bijv. wanneer de waarde f 16000
is en de verzekerde som f 8000, de verzekerde
50 pet. eigen risico loopt en bij een schade
van f 2000 slechts f 1000 ontvangt.
Het in de polis genoemd verzekerd bedrag
heeft dan ook geen andere beteekenis, dan
dat het de aansprakelijkheid van den verzeke
raar limiteert en dat het tot grondslag van
premie-berekening en schadevergoeding dient.
Op de verzekerde rust de zorg de verzekerde
som met de waarde der goederen zoovel moge
lijk in overenstemming te houden.
Nu kan ook de waarde, naast de verzekerde
som. in de polis worden genoemd en als dat
geschiedt volgens art. 275 W. v. K., namelijk
door deskundigen-taxatie dan is die waarde
zelfs onaantastbaar, behoudens ingeval van
bedrog.
Spreker gaf hierna een uiteenzetting over de
beteekenis der beurspolis. Ook hier treffen
wij bij het niet deskundig publiek weer aller
lei wanbegrip aan.
Sommigen meenen dat „de beurs" hierbij
dekking verschaft! Alsof de beurs een publiek
rechtelijke instelling ware, inplaats van, zoo
als ze in werkelijkheid is, een vergaderzaal
waar vertegenwoordigers van Handel, Scheep
vaart en Assurantie-bedrijf elkaar ontmoeten.
De beurspolis is niet meer en niet minder
dan een standaardpolis, waarvan het formulier
in de beurssteden Amsterdam en Rotterdam
is gedeponeerd, in Amsterdam op een Notaris
kantoor. in Rotterdam op de Griffie van de
Rechtbank. De beteekenis dezer deponeering
is deze, dat er een stel voorwaarden van ver
zekering bestaat, onttrokken aan willekeurige
veranderingen van dezen of genen assuradeur.
Aan de beurspolis worden door de makelaars
in assurantiën beursmakelaars) in het belang
van hun opdrachtgevers, de verzekerden, nog
allerlei clausules toegevoegd. Een zeer bekende
en algemeene toevoeging bij de beurs-brand-
polis is de clausule, dat het niet prejudicieert
hoe de belendingen in de toekomst zullen wor
den. Daar vele maatschappijen daarentegen
in hun polissen hebben bepaald, dat bij ver-
andering der belendingen in gevaarverhoogen-
de zin de verzekerde verplicht is daarvar
kennis te geven, aan de maatschappij or
straffe van verlies van aanspraak op schad<
vergoeding, is van het standpunt van
verzekerde de genoemde toevoeging aan r
beurspolis bepaald gunstig te noemen.
Daarna kwam spr. tot een bespreking
brandverzekering en wel meer speciaal va*
onroerende goederen.
Hierop was gelegenheid tot het stellen var
vragen, waarvan ruimschoots gebruik were'
gemaakt.
Tot slot bracht de voorzitter den sprek-
hartelijk dank voor zijn leerrijk betoog en we
de bijeenkomst gesloten.
de examens ter verkrijging van een akte van
bekwaamheid tot het geven van huis- en
schoolonderwijs in de nuttige handwerken
voor meisjes voor het jaar 1934 deze exa
mens zullen op 17 Juli a.s. beginnen is be
noemd de heer S. Anema, Schoolopziener van
het l.o. in de inspectie Amsterdam, te Haarlem
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: v. d. Heiden, Hercu
lesstraat 27, autoped: Draaisma, Kennemer-
straat 50, autoped: Jansen, Lijndaamstraat
58 (te Zaandam) bankbiljetten; Bureau van
Politie Smedestraat: ballen, bril, hoed. J. v.
d. Voort, Pieter Hoogstraat 6 (te Heemstede)
bontje: H. Elian, Damiatestraat 40, bril;
Van der Zwet, Spaarnwouderstraat 124, geld;
Bijster, Camphuisstraat 15, ceintuur: Bom,
Raamsteeg 22, deksel; Hoogestijn, Grebber-
straat 39, handschoenen; Smit, Merwedestr.
15, handschoenen; Bureau van Politie Smede
straat, hoes ve autoband; J. Hogervorst
Spaanschevaartstraat 105, halsketting; G.
Olf, Marsstraat 12, hond; v. Bodegraven. Ha
venplein 14 (voormalig Spaarndam), hand
schoenen; Kennel Fauna, Parklaan, honden;
Bureau van Politie Smedestraat handschoen,
portemonnaie m.i.; Officier, Cornelis v. Noor-
destraat 19, jas; A. Ran, Wilhelminastraat 18,
inhoudsmaat; N. de Haan, Linschotenstraat
50, oorbel; C. Houtzager, Smedestraat 24 rd.,
45, portemonnaie m.i.; J. J. Serné, Rustenbur
gerlaan 111, portemonnaie m.i.; v. Dam,
Bakkerstraat 4. portemonnaie m.i.; Antho-
nisse, Gasthuissingel 26, huwelijkspapieren;
Hijner, Rechthuisstraat 24, parapluie; J. F.
Leijendekker, Rijnstraat 88, portemonnaie m.i.
C. Dreijer, Omvalspoort 14rd., jas; Van Lc: .-
wen, Ternatestraat 17rd., rijwiel; Bureau van
Politie Smedestraat, rijwielpomp, sleutel aan
ring; C. Th. Steentjes, Vergierdeweg 180,
rij wiel ;P. Zwart, Borneostraat 11, rijwiel,
Brouwers, Rijpstraat 35, tasch m.i.
TERAARDEBESTELLING A. G. 3IAAS
Op de Algemeene Begraafplaats aan de
Kleverlaan had de teraardebestelling plaats
van het stoffelijk overschot van den heer A.
G. Maas, in leven hoofdinspecteur bij de Ge-
meentereiniging.
Op de begraafplaats was aaniwezig de heer
W. van Liemt, wethouder, namens het ge
meentebestuur; de directeur der gemeenterei
niging. de heer A. van Driel en ambtenaren
en beambten van dien dienst; het bestuur
van de woningbouwvereeniging „Rosenhaghe"
waarvan de overledene commissaris en het
mannenkoor .,Die Spaeme-Sanghers", waar
van hij lid was.
De heer A. van Driel sprak aan de groeve
van groote waardeering getuigende woorden.
Spr. zeide o.m. dat de overledene in elk op
zicht zijn rechterhand was en ook als vriend
had de heer Maas veel voor hem beteekend.
De overledene was een voorbeeldig echtgenoot
en huisvader. Met woorden van troost tot
het diepbedroefde gezin eindigde spreker.
Voorts werd nog het woord gevoerd door
den heer L. Schoorl, voorzitter van „Die
Spaeme-Sanghers" en door den heer M. F.
Pluim-Mentz, voorzitter van „Rosenhaghe".
Onder leiding van den heer Lieven Duvosel
zongen daarna „Die Spaerne-Sanghers"
„Beati Mortui" van Handel.
De heer Chr. Soetens dankte namens de
familie voor de belangstelling.
Voor Haarlem's Politierechter.
De man die niet rijden mocht.
De man had er met zijn motorfiets een
schepje opgelegd en met het liefelijk gangetje
van 120 K.M. in 't uur passeerde hij langs den
Heerenweg de Zandvoortschelaan. Had die
man zoo'n haast? Hij had heelemaal geen
haast, want hij was zonder werk, Spookten er
zelfmoordplannen in zijn brein? Ook dit is niet
waarschijnlijk, want hij liep met trouwplannen
rond. Wat bewoog dan dien man, om zich met
zoo'n duizelingwekkende vaart te verplaatsen?
We weten het niet. maar de racewoede had
hem te pakken en dat duidt op een zekere
geestelijke onevenwichtigheid.
Hij werd bekeurd door een evenwichtig
agent en er was een wijs kantonrechter, die
den man 14 dagen hechtenis gaf ter herstel
ling van het evenwicht in de kalme rust van
het Huis van Bewaring.
De kantonrechter had meer gedaan; hij
had den man verboden om een jaar lang motor
rijtuigen te besturen ter beveiliging van de
andere weggebruikers.
Die veertien dagen bleken echter onvol
doende te zijn om het normale denken te doen
wederkeeren, want de man begreep nog niet,
dat, als een kantonrechter je een straf oplegt
zulks meenens is en hij ging toch een motor
rijtuig besturen, weliswaar niet het wegmon-
ster, dat motorfiets heet, maar een Fordje
of iets dergelijks. Hij werd weer betrapt, maar
nu werd de zaak ernstiger, want een dooden-
rit brengt je, zoolang er geen dooden vallen,
voor den kantonrechter, maar een spotten
met een rechterlijk verbod is een misdrijf,
waarop gevangenisstraf staat en dat brengt
je voor de rechtbank.
De leden van de rechtbank spotten niet,
wie wil trachten de wettelijke bevelen tot een
aanfluiting te maken wie niet hooren wil,
moet voelen en zwaar drukte reeds menigmaal
de hand van den rechter op den overtreder,
die toch had gereden, terwijl hij dit niet
mocht omdat het recht tot besturen van een
motorrijtuig hem ontnomen was. Ook nu weer
verhief de officier van justitie zich dreigende
en schoon de man een smetteloos verleden had,
werd er zes weken gevangenisstraf tegen hem
geëischt. „Medelijden mag er ons niet toe
brengen de verbodsbepalingen illusoir te ma
ken", zei de officier.
Het was geen gemakkelijke taak voor Mr.
Bijvoet, den verdediger^ om het gevaar voor
toewijzing van de zes weken af te wenden,
want uit hetgeen de politierechter tijdens het
verhoor had opgemerkt, was duidelijk geble
ken, dat deze allerminst een vriend was van
hen, die de veiligheid van het verkeer be
dreigen en zich aan een rechterlijke uitspraak
niet storen. Niettemin waagde de verdediger
de aanval op wat een metalen schild leek. Ook
pleiter verfoeide motorfietsen en snelheids
maniakken, maar zijn cliënt was maar eens
een keertje zoo dolzinnig geweest en het was
toch niet hetzelfde of je met een motorfiets
of met een Fordje reed. Waarom had de man
met het Fordje gereden? Niet om met het
worden gestild door
ASPIRIN-^
TABLETTEN Vjy
oronje-bo nd bu isjss van
kjei von 2 tobl. 10 cf».
(Adv. Ingez. Med.)
rechterlijk verbod te spotten evenmin om
te gaan racen, maar uit nood. Hij had in dezen
slechten tijd een betrekking gekregen als reizi
ger, wat hem het inzicht opende op een be
staan en in verband daarmee het stichten
van een gezin, hij verkoos dit boven steun-
trekken. Voor zijn werk was echter een Fordje
onmisbaar en nu had de man zich wel ver
zekerd van chauffeurshulp, maar als je f 35
per week verdient, kan je maar een kwart
chauffeur betalen en zoodoende, ja 't was
verkeerd, heel verkeerd, niet goed te praten,
maar toch wel begrijpelijk. En als die jongen
nu zes weken in 't gevang moest, denk om ae
ontroostbaarheid van het meisje en het ver
lies van de betrekking, de smet op zijn goeden
naam, kortom, Mr. Bijvoet tastte naar de
zwakke plekjes in het metalen schild van
Thémis en vond ze.
De rechter, die eerst onvermurwbaar
scheen, liet het dezen keer nog bij f 60 boete.
De minnebrief in spijkerschrift.
Als we het wel hebben, dateert het spijker
schrift uit een tijd lang voordat Batavieren
en Kanifaten deze lage landen met 'n bezoek
vereerden en die lieden kozen het jagen, vis-
schen en bierdrinken in plaats van het schrij
ven.
Dit alles wetende, moet het toch hoogst on
waarschijnlijk klinken, dat hier in het land
der Kanifaten een minnebrief in spijker
schrift is ontdekt en een waarvan de echt
heid vast staat, wat niet van alle archeologi
sche vondsten gezegd kan worden.
Deze merkwaardige brief toch werd ontdekt
in de cel van het politie bureau te IJmuiden
en bevatte de ook in deze tijden nog alleszins
begrijpelijke woorden. „Dag Annie, 100.000
kussen moed verloren, alles verloren, de dag
komt toch om. dag schat!"
Dat alles en nog meer. maar alles netjes,
wat niet van alle inscripties in politiecellen
gezegd kan worden, was met behulp van een
schoenspijker gegrift in de kalk van den muur
en de verf van de deur. zoodat er geen twijfel
bestaat of dit was spijkerschrift. Een brief
kan je dat eigenlijk niet noemen, want die is
bestemd om verzonden en door den aange
sprokene gelezen te worden; het verzenden
had onoverkomenlijke bezwaren en aange
zien niets er op wijst, dat Annie ook in die cel
zou terecht komen, kunnen we hier beter
spreken van een ontboezeming. De jonge
man, die den spijker had gehanteerd, was een
doodgewone jongen, die zijn hart dus luchtte
in doodgewone taal; er zijn anderen, die het
in poëtischen vorm doen en dat is veel erger,
want dat begrijpt soms niemand.
Nu stond de jongen terecht, niet om het
geen hij geschreven had, want dat was alles
correct, maar omdat hij in de verf en de kalk
gekrast had en dat was beschadiging van de
gemeentelijke cel, waarvoor weer een witter
en een schilder moest komen om de liefdes
betuigingen weg te werken.
„Gekken en dwazen", zei de officier, „schrij
ven hun namen op deuren en glazen" en dit
geschrijf is dan ook zoo misdadig niet, maar
't mag niet; de logeerkamers bij de politie
moeten ontzien worden. De jongen zit voor
misdrijf en zal wel gevangenisstraf krijgen;
we zullen er voor die schrijverij 14 dagen bij
doen; veel is dat niet.
Mr. Tonino de verdediger, was het met dat
laatste heel niet eens. Hij wees er op, dat
iemand, die vier dagen in een cel zit en dan
nog wel in de schoone lente, aan de verveling
ten prooi is en wat doe je dan al niet uit ver
veling? Die jongen dacht aan zijn meisje en
om de verveling te verdrijven, kraste hij, wat
hem door het hoofd spookte, in muur en
deur. Neen, daarvoor kan toch wel met een
geldboete volstaan worden.
De politierechter dacht er ook zoo over en
de auteur van het spijkerschrift kreeg f 5
boete of 3 dagen hechtenis.
Voor lijders aan vallende ziekte.
Een groote moderne inrichting.
De Chr. Vereeniging voor de verpleging van
lijders aan vallende ziekte; die nu al sedert
meer dan 50 jaar haar nuttigen en liefdevol
len arbeid verricht in de inrichtingen ..Meer
en Bosch" te Heemstede en .Bethesda Sa-
repta" te Haarlem is door het Nederlandsche
volk in staat gesteld een belangrijke uitbrei
ding te geven aan haar heilzaam werk door
de stichting van een kliniek, die verrezen is
aan de overzijde van den weg,' (die thans,
door den zeer gewaardeerde medewerking
van het Heemsteedsch gemeentebestuur, geen
openbare weg meer is en langs het oude
,Meer en Bosch" te Heemstede loopt) en
waarvoor de plannen zijn ontworpen door den
Dirigeerenden Geneesheer der Stichting, Dr.
B. Ch. Ledeboer, Sn samenwerking met den
architect, den heer H. Korringa, te Haarlem.
Door deze samenwerking is een prachtig
geheel ontstaan; een zeer modern uitgeruste
kliniek, een inrichtng, de beantwoordt aan
alle eischen die men kan stellen aan het werk
eener vereeniging, die zioh beweegt op het
zeer speciale terrein van verpleging van lij
ders en lijderessen aan vallende ziekte.
De kliniek is een gift van het Nederland
sche volk. zeiden wij. De bouw immers werd
bekostigd uit een fonds, dat uit giften is bij
eengebracht. ter gelegenheid van het 50-jarig
bestaan der Vereeniging.
Het voor het inzamelen van deze gelden ge
vormd comité had een Eere-comité naast
of liever boven zich, waarvan wijlen Ko
ningin Emma Beschermvrouwe was. In dank
bare herinnering aan dit feit heeft het. be
stuur der vereeniging den naam der betreur
de vorstin voorgoed aan de nieuwe inrichtng
verbonden.
De stichting der kliniek beoogt, de verple
ging en behandeling der lijders aan epileptie
op het peil te brengen, waarop deze verple
ging, wanneer zij met de modernste hulpmid
delen geschiedt, in onzen tijd kan staan. Een
tweede soortgelijke inrichting is op 't oogen-
blik in ons land niet aan te wijzen.
Het gebouw.
Het gaat niet aan, in een kort bestek een
uitvoerige beschrijving van het gebouw te
geven. Wij moeten volstaan met het volgen
de te vermelden.
De kliniek bevat o.a. een afdeeling voor on
derzoek en behandeling, bestaande uit: on-
derzoekkamers, röntgenkamer, operatiekamer,
laboratorium, dieetkeuken, afdeeling voor
heilgymnastiek en massage, enz.
Daarbij een afdeeling voor z.g. ohservatie-
patienten, bestaande uit zalen en afzonder
lijke kamertjes. Verder een moderne inge
richte afdeeling voor de verpleging van pa
tiënten lijdende aan intercurente ziekten en
een broederziekenafdeeling. Geheel geschei
den hiervan is een afdeeling voor de ver
pleging van kinderen ingericht, daar deze
verpleging, vooral met het oog op de moderne
dieet-therapie (ketogeen dieet) aan bijzon
dere eischen moet voldoen.
Het geheele gebouw is voorzien van stalen
ramen, waar noodig van dubbele stalen ra
men. een verwarmingsinstallatie en een
warm-wa torinstallatie.
Alle verblijfzalen liggen op het zuiden,
Waar eenigszins mogelijk, is glas toegepast,
zoodat overal licht kan toetreden. Ook in de
zaalmuren aan de gangzijde zijn stalen ra
men aangebracht, waardoor een maximum
van toezicht, voor deze zieken vereischt. is
verzekerd. Het sousterrein bevat een rouw
kamer. een sectiekamer en een moderne stook
installatie.
EXAMENS NUTTIGE EN FRAAIE HANI
WERKEN
Tot voorzitter van de commissie, te Amster
dam, welke belast is met het afnemen van
Het nieuwe gebouw der Koningin Emma-kliniek van „Meer en Bosch",
te Heemstede.
De bovenste verdieping bestaat uit een
brandvrij archief en 17 zit-slaapkamers voor
de Broeders. De kliniek, die gescheiden staat
van de overige paviljoens van „Meer en
Bosch", kan 50 patiënten bevatten. De ge
heele inrichting „Meer en Bosch" heeft de
beschikking over 250, de Inrichting „Bethes
da Sarepta". te Haarlem, over 240 bedden.
Het bouwwerk werd uitgevoerd door den
Haarlemschen aannemer A. Ph. Romeyn.
De voorbereiding heeft natuurlijk gerui-
men tijd gekost: ruim één jaar. De heer Kor
ringa ontwierp niet minder dan zes plannen.
Nadat het laatste plan was goedgekeurd,
werd de bouw der inrichting in 13 maanden
voltooid.
Dc genezingskansen der
lijders aan epileptie.
De genezingskansen van de lijders aan val
lende siekte zijn de laatste jaren zeer gestegen
hetgeen o.a. 'blijken kan uit de enorme ver
mindering van ihet aantal in de Stichting
voorgekomen toevallen welk aantal geduren
de het bestaan der inrichting gedaald is van
30.000 tot minder dan 3000 per jaar, terwijl de
z.g. Status Epilepticus geheel verdwenen is.
De nazorgdienst. behartigd door de „reizende
Broeders", die sedert 3 jaar werkzaam is,
heeft reeds meer dan 100 ontslagen patiënten
onder haar toezicht.
De behandeling van epileptici heeft in de
laatste jaren een groote verandering onder
gaan. Men heeft leeren inzien, dat de val
lende ziekte geen „afzonderlijke" ziekte is,
maar verschillende, zeer uiteenloopende oor
zaken kan hebben. Het zeer moderne Rör.t-
gen-apparaat waarover de kliniek beschikt,
zal bij het onderzoek onschatbare diensten
bewijzen. Zeer goede resultaten worden te
genwoordig bereikt met een „vet-diëet". ('t Is
daarom, dat de kliniek over een afzonderlijke
dieet-keuken beschikt)
De genezingskansen zijn dus belangrijk ge
stegen en er kan niet genoeg op gewezen
worden dat het van het allerhoogste belang
is. dat vooral kinderen in behandeling wor
den genomen d a d e 1 ij k nadat zich bij hen
verschijnselen van vallende ziekte hebben
voorgedaan. Vele ouders wachten veel te lans?
met het inroepen van geneeskundige hulp en
bederven daarmede veel voor het aan epilep
tie lijdende kind. Nu deze kliniek er is, waar
men van een liefderijke behandeling volgens
de modernste vindingen verzekerd kan zijn,
waarna een verblijf in een gezellige spheer.
als 't ware in een groot gezin, kan volgen, is
er sreen enkele reden meer voor aarzeling.
Zij nog vermeld dat. behalve de dirigee
rende geneesheer. Dr. Ledeboer. aan de in
richting zijn verbonden: Dr. R. Burdet (ze
nuwarts). de heer M Jessurun. arts (chirurg)
de heer J. M. van Doorn (tandarts) en de
heer J. Laeyendecker, arts.
Besturende Broeder is Broeder F. H. Jonker.
De officieele opening.
De officieele opening der inrichting heeft
vaats Donderdagmiddas 31 Mei a.s. door den
Minister van Socia'e Zaken. Prof Dr. Slote-
maker de Bruine. Voorts zullen het woord
voeren de voorzitter der Vereeniging, Ds. C
J. van Paassen en de directeur-geneesheer.
Dr. Ledeboer.
SPEELTITNVEREEMGING „MEERLEBOSCH"
De Speeltuinvereeniglng Meerlebosch houdt
een tentoonstelling van winteravond- en club
werk op a.s. Zaterdag, Zondag en Maandag in
het clubgebouw in de Nachtegaalstraat. Za
terdagmiddag half vier wordt de tentoonstel
ling officieel geopend. Er zijn verschillende
attracties. Zondagmiddag wordt voor muziek
gezorgd.
Zaterdag 9 Juni wordt in het clubgebouw
een feestavond gehouden in samenwerking
met de vereeniging „Nazorg".
Het bestuur van de speeltuinvereniging be
staat thans uit de heeren J. Piers, voorzitter,
W. J, Hartman, le secretaris, H J. Marteneau,
penningmeester, A. Mein, W. Kuipers, J. H.
Immel, N. Nijman, Th. v. d- Wal en mej. J.
Olydam,
ZIONISTISCHE LANDDAG.
De Nederlandsche Zionisten Bonrf houdt een
landdag op 3 Juni te Bloemendaal op een.
terrein aan den Hoogen Duin en Daalsche-
weg.
Mr. Abel Herzberg, lid van het bondsbe-
stuur zal spreken over: „Alle Menschen wer
den Brüder".
F. Bernstein, voorzitter van de Nederl. Zion.
Bond, over „Jodennood in Palestina".
De heer Berntsein heeft in April 1.1. Palestina
bezocht en aldaar deegenomen aan de bespre
kingen van het Zionistische Actions Comité
te Jeruzalem en zal van zijn Palastina-indruk-
ken vertellen.
Dr. M. Vomren, Leeuwarden zal spreken over
„Waar is onze plicht".
Medewerking is verkregen van de Poolsche
Jeugdfederatie en van de Zionistische sport-
vereeniging Maccabi.
(Adv. Ingez. MedJ
INGEZONDEN
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
DE NIEUWE SPELLING.
Geachte redactie,
Taal is volksbezit; haar invloedspheer reikt
verder dan de grauwe muren der studeercel.
Taal leeft en groeit niet slechts aan de Aca
demie en op de Departementen van 's lands
bestuur, maar ook in den timmermanswinkel
en daaromtrent.
Nu een uitgelezen groep geleerden zich heeft
opgemaakt, om aan ons gansche volk eene
nieuwe schrijfwijze van het Nederlandsch op
te leggen, heeft ook de nederige leek (die toch
mede zijn bescheiden deel heeft in den kost
baren gemeenen volksschat: de moedertaal)
eenig recht, zijn oordeel over de nieuwe spel
lingvoorstellen uit te spreken.
Het zij mij derhalve toegestaan, mijn mee
ning te mogen geven betreffende het onlangs
gepubliceerde ontwerp der spellingcom
missie 1).
Wie zijn moedertaal liefheeft, gunt haar
stellig een bevallig en sierlijk, klassiekgeplooid
gewaad, dat nopens haar nobele afstamming
en eervolle historie rijke getuigenis aflegt.
Het stemmige, traditie-looze pakje echter,
haar thans door de Commissie aangemeten,
doet mij denken aan een stugge, stroeve lijkwa,
welke onze bloeiende taal tot een verdroogde
mummie zonder levend verleden stempelt.
Mijn hoofdbezwaar tegen het compromis-
ontwerp is, bondig uitgedrukt: de radicale uit
schakeling en volkomen miskenning van de
historische ontwikkeling van het Neder
landsch.
Ik ben geen fanatiek aanhanger van het
oude spelling-systeem, dat ik wel degelijk voor
verbetering en herziening vatbaar acht. De ge
slachtslijst der zelfstandige naamwoorden bij
voorbeeld, zou door natuurlijker grondregels,
stellig sterk kunnen worden vereenvoudigd.
Maar het thans voorgestelde gaat te ver.
Dit nieuwe stelsel mist eiken historischsn
grondslag en als zoodanig is het ook geen
compromis tusschen het oude systeem en de
spelling-Kollewijn, maar niets anders dan een
grillige modificatie van de laatste.
Ik zal mij maar niet verdiepen in de vraag,
of dat gedeelte van het Nederlandsche volk,
dat de schoolbanken reeds verlaten heeft,
aanstonds geneigd zal blijken te zijn. zich bij
een van de vertrouwde schrijfwijze afwijkende
spelling aan te passen.
Ik voorzie een nóg hopeloozer spelling-
anarehie: de origewenschte geboorte van aller
hande orthographisch.e bastaard producten,
die, in onderlinge concurrentie, ons nóg verder
op een dwaalspoor helpen.
Moge de voorgestelde compromis-spelling
alsnog worden teruggenomen, óf men late ons
volk in het rustig bezit van het oude vertrouw
de systeem, eventueel met de vereenvoudigin
gen. welke zouden kunnen worden ingevoerd,
zonder de grondbeginselen dier spelling aan
te tasten; óf men aanvaarde (moet het zijn)
de Kollewijnsche spelling, maar dan zonder
eenige modificatie hoegenaamd.
Wat ten slotte de njiamvals-n betreft: wie
een vreemde taal gaat leeren, bereikt geen
resultaat, zoo hij niet eerst in het Neder
landsch behoorlijk naamvallen heeft leeren
onderscheiden. De „slagzin" het Nederlandsch
kent woordgeslachten noch naamvallen be-
x-ust m.i. op een dwaling 2)
Met dank voor de plaatsing,
JAC. VAN DIEMEN,
Kerkhofstraat 35zw.
Haarlem, 22 Mei 1934.
1) De mogelijke „oeconomische gevolgen"
van een gedwongen spelling-verandering laat
ik volkomen buiten beschouwing.
2) In zijn op den avond van Hemelsvaartdag
gehouden radio-rede heeft minister Marcbant
de naamvals-n nog overal zorgvuldig uitge
sproken. zelfs sprak hij van „een commissie
die met Haren steun (die van de Koningin
n.l.) werd opgericht".
