VON HINDENBURG
OP TANNENBERG BIJGEZET.
Nachtleven.
Het Betaugtijkste
52e Jaargang No. 15680
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Dinsdag 7 Augustus 1934
HAARLEM S DAGBLAD
Directie: P. W. PEEREBOOM
en ROBERT PEEREBOOM.
CJITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR
COURANT-UITGAVEN EN ALGEMEENE DRUKKERIJ N V.
Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM.
ABONNEMENTEN: per week 0.25, per maand ƒ1.10, per 3 maanden
ƒ3.25, franco per post ƒ3.55, losse nrs. ƒ0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week 0.05, p. maand 0.22, p. 3 mnd. 0.65, franco p. post 0.72J4.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos-: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14825 Postgiro 38810
ADVERTENTlëN15 regels 1.75. elke regel meer ƒ0.35. Reclames
ƒ0.60 per regel. Reductie by abonnement. Vraag en aanbod 14 regels
ƒ0.60, elke regel meer ƒ0.15, buiten Arrondissement dubbele prijs. Onze
Groentjes 1—3 regels ƒ0.30, elke regel meer ƒ0.10, uitsluitend k contant
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 600.-, Overlijden f 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-. Duim ƒ250.-, Wijsvinger 150.-, Elke andere vinger 50.-. Arm- of Beenbreuk f 100.-.
Idem voor Abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad: Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.-, Overlijden ƒ600 -. Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Verlies Duim ƒ75.-, Verlies Wijsvinger ƒ75.-. Verlies andere vinger ƒ30.-.
Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN.
HAARLEM, 7 Augustus.
De Snelle Hollanders.
Wij beginnen de reputatie te krijgen van
een uitermate snel volk. Vroeger golden we
volstrekt niet als zoodanig. Volendammer en
Marker costuums geven geen snelle impres
sie de klompen nog minder dan de wijde
broeken en de bïjbehoorende gelaatsuitdruk
kingen. De slaperige rust onzer stille polder
vaarten kwam er bij. En de plaatjes van
windmolens deden de deur dicht.
Maar zoo was het vroeger toen de m het
buitenland adverteerende Hollandsche fir
ma's bij voorkeur Volendammers. Markers,
kanalen en windmolens ter illustratie gebruik
Nu is 't zoo niet meer. Wij hebben „tempo"
veroverd.
Onze snelste hardloopers, de Paulens en
Bergers en Kaans, hebben de trage Markers
al in het vergeetboek doen raken. Nog indruk
wekkender was de internationale openbaring
van onze snelste zwemsters: de Marie Baron
nen. de Zussen Braun en de Willies den Ouden.
Inmiddels snelden onze fietsers: de Piet
Moeskopsen, de Maurice Peetersen, de Jacques
van Egmonden naar andere wereldkampioen
schappen. Wij produceeren zelfs Zesdagen-
koningen: de Piet van Kempens, de Corren
Wals en de onvergelijkelijke Pijnenburgen.
Veel kan de sport doen ter versnelling van
den internationalen naam eens volks. Zelfs
tot de binnenlanden van Groot-Brittaninië is
thans het besef doorgedrongen dat wij ons
niet allen in wijde broek en op klompen
voortbewegen, dat ons land meer voortbrengt
dan kaas en jenever en dat wij vaak hin
derlijk snel zijn.
Opnieuw slaat dan ook de „News Chronicle"
(Londen) op haar voorpagina alarm onder
den titel-in-koeienletters: „De Hollanders
kloppen onze Luchtdiensten". Er volgt ter toe
lichting op: „Zij doen er 48 uur korter over
naar Indië", plus de kernachtige „kop": „Big
Far East Speed-Up". En dan vindt men alle
bizonderheden vermeld over de nieuwe Fokker
36 en over het Amerikaansche Douglas-toestel,
waarvan de licentie door de Fokkerfabriek is
aangekocht. Tenslotte vermeldt het blad de
volgende mededeelingen die het kreeg van een
official van de K.L.M.:
„Wij zullen niet tevreden zijn eer wij den
vliegtijd naar Batavia van negen tot vijf of
zes dagen hebben verminderd.
Wij zijn van meening dat wij zoowel snel
heid als comfort en veiligheid kunnen geven.
Op het Continent is het publiek meer „air-
minded" dan in Groot-Brittannië. In Holland
vliegen zelfs boeren naar de markt, en ze zijn
niet tevreden met snelheden die maar even
boven de honderd mijl komen (160 K.M.).
Er is geen kwestie van concurrentie onzer
zijds met uw Imperial Airways. Onze politiek
mag dan een andere zijn, maar wij arbeiden
in nauwe samenwerking."
Ziezoo.
Ondanks dit laatste, waarmee onze snelle
K.L.M.-olficial blijkbaar geruststellend heeft
willen zeggen: „maak jullie maar niet be
nauwd. jongens" is de News Chronicle zicht
baar onthutst. Wat moet Engeland beginnen
als het een dermate „opstijgend" volk tracht
te evenaren. Ternauwernood is het de Vo
lendammers. een Klompertje-en-zijn-wijfje
en zoo, ontwend, of daar hoort het dat onze
boeren marktwaarts plegen te vliegen, met
boter en met eiertjes, en kwaad zijn op den
bestuurder als-ie niet harder gaat dan 'n
ongelukkige 160 K.M per uur!
Èr leeft ook humor bij de K. L. M. En in
buitenlandsche kranten leest men ook wel
eens wat aardigs over eigen land. Toch is het
waar dat we een bar snel volk zijn geworden.
En misschien vliegen er heusch al boeren naar
de markt, al zijn de meeste nog niet veel snel
ler dan 20 K.M. per uur, per Ford oud-model..
Verzet tegen Roosevelt's
codesysteem.
Petroleumondernemingen dienen een
aanklacht in.
WASHINGTON. 7 Augustus (VD.) De
petroleumondernemingen in Texas hebben op
nieuw den strijd aangebonden tegen de codes
van de N.I.R.A. en gezamenlijk een klacht in
gediend bij het opperste gerechtshof der Ver.
Staten, waarin de grondwettigheid der code
maatregelen wordt aangevochten. De advoca
ten der gezamenlijk optredende ondernemin
gen verklaren, dat het Congres geen recht
heeft zijn bevoegdheden over te dragen aan
den president en dat Roosevelt geen recht
heeft om als dictator der industrie op te
treden.
Boekhouder meldt zich aan.
Zijn patroon voor eenige duizenden
benadeeld.
DEN BOSCH. 7 Augustus. Gisteravond is
de 40-jarige boekhouder L. T. A. H. zich zelf
bij de politie alhier komen aanmelden De man
verklaarde, dat hij als boekhouder in dienst
is geweest bij de firma J.. grossiers in vee en
vleesch te Stratum bij Eindhoven, waar hij
tevens woonachtig was. Hij zeide, dat hij dit
jaar ten nadeele van deze firma eenige dui
zenden gulden heeft verduisterd en dat hij
verschillende posten niet in de boekhouding
heeft verantwoord. De man is ter beschikking
gesteld van de recherche te Eindhoven, die de
zaak verder onderzoekt.
Geestelijke herdenkt hem als mensch tot God.
Adolf Hitler prijst den overledene als
generaal en om de eenheid die hij bracht.
(Zie ook pag. 4).
HOHENSTEIN7 AUGUSTUS (V.D.ï
Tegen 2 uur vannacht had het rouwescorte,
dat het stoffelijk overschot van wijlen rijks
president Von Hindenburg begeleidde. Rei-
chenau bereikt en korten tijd later, terwijl
aan de horizon een veelbelovende zomerdag
begint te gloren ging het voorbij den Veld
heerheuvel van Frögenau, den heuvel, waar-
vanaf Paul von Hindenburg den slag bij
Tannenberg heeft geleid.
Uit de schemering doemen de contouren
van den gedenksteen op. De stoet houdt halt
om een oogenblik te vertoeven op de plaats,
waar Von Hindenburg eenmaal de groote
overwinning bevocht. Op den weg tusschen
Hohenstein 'en Paulsgut staan tusschen de
spoorwegkruising en Hohenstein de troepen
opgesteld van het escorte, dat van hier af
de kist met het stoffelijk overschot van het
auto- en motorescorte zal overnemen. Aan
den kop staat de bereden muziekkapel van
een regiment ruiterij, daar achter twee
escadrons ruiterij, dan de kapel van een regi
ment infanterie, gevolgd door de vaandels
van Hindenburg's oude regimenten en daar
achter, met rouwflioers omhangen, de af
fuit, die de kist naar het Tannenberg-ge-
denkteeken zal brengen.
De affuit is bespannen met zes paarden,
die elk door 'n officier aan den teugel worden
geleid. De affuit wordt weer gevolgd door
twee 'compagnieën infanterie, een bataljon
marine—infanterie en twee batterijen dei-
rijdende artillerie. Tegen den ochtend wordt
het koud. Een groote menigte heeft zich langs
den weg geschaard en de zon rijst prachtig
boven de kim.
Het is kwart voor vijf als de stoet nadert. De
auto, die de motoraffuit met de kist heeft
getrokken, stopt naast de bespannen affuit.
In een auto daarnaast zitten acht officieren,
die de kussens met ordeteekenen, helm en
degen en den veldmaarschalkstaf dragen. Het
overtillen van de kist duurt slechts eenige
minuten. Dan zet zich de stoet onder het
doffe geroffel der omfloerste trommels weer
in beweging. Er klinken koralen: „Ach, bleib
mit deiner Genade" en „Jesus, mein Zuiver-
sicht".
Langs den geheelen weg door Hohenstein
tot aan het gedenkteeken toe staat langs den
weg de arbeidsdienst der S.A. en S.S. geschaard
Daarachter staat in dichte rijen de bevolking
die met ontroering den stoet ziet langs trek
ken. Reeds te ongeveer 5 uur hoort men bij
het Tannenberggedenkteeken in de verte de
klanken der treurmuziek. Dit is het signaal
voor het ontsteken der reusachtige vuren
op het vlakke terras der acht hooge torens
van het hooge monument. Zwarte rookplui
men stijgen naar den onbewolkten blauwen
hemel omhoog. Dan danert de stoet en
zwenken de beide voorste escadrons voor den
ingang naai rechts en links Gedempte com
mando's klinken. De kist wordt van de af
fuit geheven en door twaalf officieren van
leger en marine in den Veldheertoren ge
dragen, vanwaar het stoffelijk overschot na
de rouwplechtigheid zal worden bijgezet in
den daartegenover liggenden Maarschalk
toren.
Het achter de affuit komende gedeelte van
den stoet trekt verder den straatweg op.
Nadat de vaandelcompagnie van de Rijks-
weer het monument weer heeft verlaten, ligt
het weer stil in den vroegen ochtend. Slechts
eenige Rijksweer-officieren en S.S.-leiders
die de komende afzetting regelen, zijn in de
omgeving. Pas tegen 7 uur worden de eerste
gasten verwacht.
Vóór de plechtigheid
HOHENSTEIN, 7 Aug. (V.D.) Zooals de
zonsopgang liet voorzien is het een prachtige
dag geworden. De zwarte rook stijgt van den
hoogen toren van het Tannenbergmonument
bijna loodrecht omhoog naar den blauwen
hemel. Op het grasgazon rondom het kruis,
waaronder twintig onbekende soldaten uit
den Tannenbergslag rusten, wordt krans op
krans gestapeld. In alle kleuren ziet men de
linten met gouden opschriften. Voor den toe
gang tot den Veldheer- en den Maarschalk
toren staan wachtposten. Binnen in den Veld-
hcertoren staat de met oorlogsvlaggen bedek
te kist op een katafalk. Inmiddels komen op
het station Hohenstein de extra-treinen na
elkaar binnen en het parkeerterrein nabij het
Tannenberg-monument is al vroeg in den
ochtend gevuld met auto's.
Geleidelijk wordt het ook drukker op de
vlakte rondom het monument Vendelcom-
pagnieën van S. A.. S. S.. Hitlerjeugd, arbeids
dienst en voormalige frontstrijders marchee-
ren aan. De omgangen van de verschillende
torens worden bezet door soldaten met het
geweer aan den voet. De laatste maatregelen
worden getroffen door den chef der politie.
Daluge. Korten tijd later verschijnt ook de
groepsleider der S. S. in Oost-Pruisen, Von
Zeieski Groen na groep der verschillende or
ganisaties marcheert thans op: vele regiments
vereenigingen en ook de Kyffiuserbund. Om
het half uur gaan vier kapiteins den Veld
heer toren binnen om de eerewacht bij de
baar af te lossen. Men ziet vele oude unifor
men.
Aanwezig is o.a. een delegatie van het Oost-
Pruisische ïnfanterie-regiment 147 „Von Hin
denburg" en een delegatie van het derde
garde-regiment te voet, uit welk regiment de
veldmaarschalk zijn militaire loopbaan begon.
Tien duizenden stroomen uit Hohenstein naar
het gedenkteeken. De treinen komen binnen
met tusschenpoozen van nauwelijks 5 minu
ten. De rijkspost onderhoudt busdiensten met
Berlijn en andere plaatsen en ook uit Polen
arriveert een lange extra-trein met Duit-
schers uit de na den oorlog Poolsch geworden
gebieden. Ook uit andere Duitsch sprekende
gebieden buiten de Duitsche grenzen arrivee-
ren delegaties, o.a. uit het Korridor-gebied,
uit het Saargebied en uit Bohemen. Korten
tijd later arriveeren de leden van het corps
diplomatique uit Berlijn. Men kan zeggen, dat
practisch alle landen der wereld vertegen
woordigd zijn en men ziet prachtige unifor
men en indrukwekkende uitheemsche gewa
den. Ook alle Duitsche autoriteiten uit de ver
schillende landen, de rijksstadhouders en de
gouwleiders zijn aanwezig. De ex-Kroonprins
arriveert, evenals zijn broeder, prins August
Wilhelm. Overste Von Hindenburg heeft het
rouwescorte met de kist met het stoffelijk
overschot van zijn vader den geheelen nacht
begeleid en bevindt zich thans ook bij het
Tannenberg-monument. Tegen negen uur be
gint de opmarsch der eere-delegaties van de
verschillende organisaties, die zich opgesteld
hebben bij den achtersten toren van het Ho-
henstein-stadion en die thans het gedenktee
ken binnentrekken. Te tien uur betrekt het
eere bataljon van de rijksweer de wacht bij
het gedenkteeken. Op het station worden
waggons met kransen uitgeladen en met
vrachtauto's naar het monument vervoerd.
De bijzetting.
Hedenmorgen te kwart over elf Nederland-
sche tijd is generaal Von Hindenburg op Tan
nenberg ter aarde besteld in tegenwoordigheid
van duizenden.
De rood bruine steen van het monument dat
opgericht is ter herinnering aan den voor
Duitschland en Hindenburg zoo gedenkwaar-
digen veldslag, stak in een prachtige Augus
tuszon af tegen het groen van de omgeving
„In den afgeloopen nacht is de doode nog
een keer door de streek getrokken waar hij
twintig jaar geleden eveneens doortrok, waar
bij honderdduizenden hun bevrijder, zooals
de Duitsche omroeper het noemde, een laat-
sten eerbiedigen groet hebben gebracht, ge
dachtig aan den slag van Tannenberg, den
slag van Hindenburg.
Als de stoet het monument nadert staat de
massa der toeschouwers op. Onder groote
stilte nadert de sarcophaag langzaam het al
taar. dat in het midden van de eerehof is op
gericht. Voorop wordt de maarschalkstaf ge
dragen.
Generaal staat naast generaal. De eerewacht
heeft de degen getrokken. Dan zet de treur
muziek in. Na Beethoven's Eroica volgt een
rede van den evangelischen veldbisschop Dr
D. Dohrmann. Hij herdacht Von Hindenburg
als mensch en als strijder in zijn verhouding
tot God.
Op verzoek van den overledene werd gele
zen Johannes 2:10, het laatste gedeelte: ..Wees
getrouw tot in den dood en ik zal u geven
de kroon des levens".
„De plaats waar wij staan spreekt in duide
lijke taal van hen, die het leven lieten voor
het vaderland."
Het is de wensch van Hindenburg geweest,
dat de gevallenen met bijzondere dankbaar
heid zouden herdacht worden. Geen lofrede
op zichzelf wenschte hij. Hij heeft eens ge
zegd: ik heb niets anders gedaan dan de ga
ven gebruiken, die God mij gegeven heeft. Al
leen Gods genade moet geloofd en geprezen
worden.
Hindenburg gehoorzaamde aan het bevel'
blijf trouw. Zijn leven was echt „Soldatentum
hij was gevormd in de school van ons eigen
leger. De menschen kunnen verdeeld worden
in twee soorten: hen op wie men kan ver
trouwen en hen op wie men niet kan vertrou
wen. Hindenburg behoorde tot de eersten.
Zijn trouw was overgave, een geschenk Gods.
Hij nam zijn leven aan als een opdracht van
God. Zoo iemand is een kind en een held.
De spreker zeide dat Von Hindenburg's sol-
datenspreuk was: „Bid en Werk". „Kan deze
spreuk nu niet weer het gemeengoed worden
van ons volk?" zei de veldbisschop.
..Het volk en het leger moeten bidders en
strijders worden, zooals hij die hier rust in het
heldere licht, als ware het licht dei-
eeuwigheid. Kleine menschen moeten een klei
nen God hebben, of geen God. groote men
schen moeten een grooten c;od hebben. Hij is
God trouw geweest tot aan zijn laatsten adem
tocht. Hij is gestorven in de armen der eeuwi
ge genade.
Wij buigen ons nu voor den wil Gods die
dit offer van ons heeft gevergd. Over dit graf
heen blijft de liefde en de dankbaarheid stra
len naar hem, die de overwinnaar was van
Tannenberg, die de redder was van Oost Prui
sen, die de leider was van het vaderland ln
stormachtige en moeilijke tijden".
Na deze rede volgde het „Onze Vader" ge
volgd door „Ein fester Burg ist unser Gott".
Hierop volgde een rede van den tegenwoor-
digen Rijkspresident, en Rijkskanselier, Adolf
Hitler.
Adolf Hitler spreekt
Adolf Hitler sprak tot de familie en de aan
wezige soldaten in de eerste plaats. „Twee
maal in zijn leven wordt de soldaat openlijk
met eere genoemd: na een overwinning en bij
zijn dood", zei Hitier.
Toen men den eersten keer van Von Hin
denburg hoorde had hij reeds een lang leven
achter den rug, een leven van strijd en ar
beid.
Als jong officier, als 17-jarige. streed hij
reeds voor zijn vaderland en kreeg hij de eer
ste wonden. Sedertdien heeft hij zijn krachten
als militair altijd ten dienste van Duitschland
gesteld.
Op 18 Maart nam hij afscheid als bevelvoe
rend generaal Zijn tijd wordt gekenmerkt als
een trotsche tijd na een eeuwenlange on
macht, een tijd van versplintering. Het is een
heerlijk gevoel dat de tijd van Von Hinden
burg een tijd was van samenbindenden ar
beid!
Toch was zijn naam vergeten geworden, zoo
als die van zoovele andere militairen, indien
de wereldoorlog niet was gekomen en de kei-
Von Hindenburg op het
doodsbed in zijn werk
kamer te Neudeck. De
doode rijkspresident is
gekleed ln het ge
waad van eere-com-
mendator der Johan-
niter Orde.
zer Von Hindenburg had geroepen het leger te
leiden.
Zes dagen later dreunden de kanonnen op
de plek waar wij nu zijn, op de plaats van
dit monument. De slag van Tannenberg werd
geleverd, er werd een slag zooals er bijna
geen tweede in de wereldgeschiedenis is te
noemen. De redding was een wonderbaarlijke
redding, door duizenden geprezen. Er kwamen
jaren van spanning, van crises, vertwijfeling.
Doch de eerste eeuw zal Duitschland zijn wa
peneer niet hoog behoeven te houden, want
de wonderbaarlijke prestatie van Duitschland
gedurende den wereldoorlog zal lang in de
herinnering blijven leven.
Zelfs het tragische einde van den wereld
oorlog kan geen smet brengen op den naam
van Von Hindenburg. Wel echter op de poli
tici! Hindenburg's naam wordt ingedragen
in het boek dat Wereldgeschiedenis heet.
Wonderbaarlijk ten slotte is de voorzienig
heid dat onder de leiding van dezen generaal,
als Rijkspresident. de opbouw voor de eenheid
van het Duitsche volk weer is aangevat. On
der zijn leiding en zijn medewerking.
Heden heeft de natie onder het luiden van
dezelfde klokken als twintig jaar geleden den
grooten veldmaarschalk naar zijn laatste
rustplaats geleid, op de plek van zijn overwin
ning. temidden van zijn glorierijke regimen
ten!
Na de woorden van Adolf Hitler werd ge
speeld
„Ich hatt' einen Kameraden" en „Deutsch-
land. Deutschland über alles."
De sarcophaag werd toen met grootsche
plechtigheid bijgezet, daarmede spoedig het
einde van de begrafenis on Tannenberg was
gekomen.
De omroeper van de gezamenlijke Duitsche
zenders deelde mede, dat de uitzending over
bijna de geheele wereld was geschied tot in
Zuid-Amerika en de andere werelddeelen
toe.
'k Had pas de daad van macht begaan,
Die donker maakt van licht,
'k Had net mijn laatste gaap gegaapt,
'k Had juist mijn oogen dicht.
'k Had nauw mijn denken vrijgemaakt.
Van zorgen van den dag,
'k Had amper diep een zucht geslaakt.
Omdat 'k zoo lekker lag
Of daar trof mijn nog wakend oor,
Het zwellend zoemgeluid
Van 't roofdier dat op menschen aast.
Een mug. belust op buit.
Daar kwam hij aan. de dulstre gast,
Steeds luider klonk zijn zang.
Ik hief mijn hand en patste hard,
Doch lukraak op mijn wang.
Weer klonk het tergende gegons,
'i Was niet gelukt dit keer.
Mijn zelfkastijding duurde voort,
Wel tienmaal, telkens weer,
Toen heb ik kreunend licht gemaakt
En ben op jacht gegaan,
Ik wist er duizendgoed dan tien,
In woede te verslaan.
Toen dacht 'k mij in mijn slaapvertrek
Weer storingvrij alleen,
Het werd weer lichter in mijn hart,
En donker om mij heen.
Ik doezelde al spoedig weg,
Maar hoorde juist nog goed.
Een gonzend ondier bij mijn oor.
Belust op menschenbloed.
Ik heb toen even, binnensmonds.
Een hartig woord gezegd,
Maar verder mij onmachtig maar
Bij 't noodlot neergelegd.
'k Werd wakker en ik had geen beet,
Zoo werd 'k me blij bewust.
Bij nader inzien had het beest
Mij blijkbaar niet gelust.
En 'k peinsde zoo, toen ik eenmaal
Volledig was ontwaakt.
Ik heb maar weer eens van een mug
Een olifant gemaakt.
P. GASUS.
Von Hindenburg's laatste gang.
pag 4 en pag. 1
Hitler heeft den overleden rijkspresident in
den Rijksdag herdacht.
pag. 4
Bij de botsingen tusschen Arabieren en Joden
in Constantine zijn talrijke personen gedood
en gewond.
pag. 4
De Jodenwijk te Constantine is verwoest.
pag. 2
Bij een mijnontploffing in den staat Virginia
zijn negen menschen oin het leven gekomen
Pa8. 9
Financiering van den wcrkloozcnsteun.
pag. 3
De R. K. A. P. en K. D. A. P. zullen samengaan.
pag. 3
Bijval en critiek van Tweede Kamerleden op
het wetsontwerp inzake verbindende kracht
van ondernemersovereenkomsten.
pag. 3
Verzending per post neemt in Haarlem steeds
meer toe.
pag. 2
Laatste berichten.
pag. 7
ARTIKELEN, ENZ.
R. P.: De Snelle Hollanders.
pag. 1
Van onzen Weenschen correspondent: Hinden
burg in Oostenrijk herdacht.
pag. 4
Jhr. dr. J. C. Mollerus: Russische reiserva
ringen.
pag. 5
II. G. Cannegicter: 't Is voor mekaar.
pag. 5
K. de Jong: In pyjama.
pag. 6
