JU*.
Welkom thuis!
FEUILLETON
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
door WILL AMBERG.
(Nadruk verboden).
34)
Wat die er wel van zou zeggen, als hij
hoorde met welke obscure zaakjes zijn nicht
zich bezig hield?
En op dat oogenblik deed dr. Kaiserlien
plotseling een nieuwe ontdekking, waarvan hij
zelf vond, dat zij vrij laat kwam. Het had zijn
eerste gedachte behooren te zijn en niet zijn
laatste, dat er met dien professor Cinon wel
eens iets niet in den haak kon zijn. Die man
was er door zijn handig optreden inderdaad
in geslaagd hem o meen tuin te leiden. Ineens
doorzag kaiserlien de geheele situatie. Deze
man. die zijn weg zoo opvallend tot twee maal
toe gekruisd had. die zelf beweerde, dat hij in
familiebetrekking stond tot Nora Tilden, deze
man. die zich ook in het particuliere leven van
den professor-titel bediende en die nu zoo
overhaast vertrokken was vormde hij niet
de derde schakel in de ketting?
Het werd hem nu ook duidelijk, waarom
Cinon eensklaps verdwenen was. Hij kende na
tuurlijk het handschrift van Nora Tilden en
had vanmiddag ontdekt dat hij. Kaiserlien.
Nora Tilden's brief in handen had gekregen.
Daarop had hij er de voorkeur aan gegeven
zoo spoedig mogelijk ie verdwijnen, teneinde
zichzelf en de overige leden van het syndicaat
in veiligheid te brengen.
„Overmorgen keer ik naar Duitschland
terug besloot Kaiserlien, .Hammer mag
l^en, wat hij wil!"
IV.
Hammer brak zich niet al te zeer het hoofd
over het antwoord-telegram .dat van hem
verlangd werd. Kaiserlien had geseind: „Com-
missiebezoek dient uitgesteld: ..Mijn aanwezig
heid elders vereischt". Nu. hèm was het goed:
als Kaiserlien zich op kosten van het Sulfide
syndicaat niet een paar zorgelooze weken gun
de, moest hij dat zelf weten. Derhalve telegra
feerde hij terug: „Comissiebezoek voorloopig
uitgesteld. Syndicaat laat je geheel vrij".
Twee dagen later zat Kaiserlien op de boot,
welke hem na een mooie reis van vijf dagen
in Triest aan land zette.
Hier bleek, dat het geluk mèta hem was.
want na eenige moeite slagde hij er in vast
te stellen, dat Cinon twee dagen geleden in
het Grand Hotel had overnacht en daarna
zijn bagage voor Berlijn had laten opgeven.
Op dus naar Berlijn!
Hammer was stom verbaasd toen hij zijn vriend
puotseüng voor zich zag. Maar Kaiserlien lette
minder op zijn vriend dan op de stenotypiste
die :n het aangrenzende vertrek zat. Was zij
wat ontdaan geweest, toen hij zoo onverwachts
binnentrad? Was die onrustige geaffaireerd-
heid, waarmee zij elke twee minuten de kamer
van haar chef binnentrad om dan tot dezen
een of andere onbelangrijke vraag te richten,
een gevolg van haar nieuwsgierigheid om iets
meer te weten te komen omtrent de reden van
zijn onverwachten terugkeer?
Kaiserlien praatte aan een stuk door, maar
bleef daarbij niet altijd bij de waarheid.
„Niets, maar dan ook totaal niets ben ik te
weten gekomen!'' verzekerde hij op veel lui-
deren toon, dan anders zijn gewoonte was.
Dat wicht in de kamer e~naast mocht er gerust
nog een paar dagen plezier van hebben. ..Het
eenige wat ik heb kunnen vaststellen is. dat
Edith Wismuth mede in het spel is. Dat is
alles!"
„Dai is niet veel, beste jongen!" antwoord
de Hammer, meevoelend. Hij begreep nog
steeds niet, waarom Kaiserlien van de hem
door het syndicaat geboden kam om nog
eenige maanden in Palestina te blijven, geen
gebruik had gemaakt.
„Ben je overigens nogal tevreden over Ina
Heldt?" informeerde Kaiserlien.
„Zij werkt niet op mijn afdeeling. Zij zit
op „Erts", maar haar chef vertelde mij dezer
dagen, dat zij een uitstekende kracht is, van
's morgens vroeg tot 's avonds laat in touw
voor de zaak".
„Ik ben je zeer erkentelijk, dat je haar een
baantje hebt bezorgd', prees Kaiserlien.
„Wil je haar nog spreken?"
„Als het kan. zou ik haar wel graag even
de hand drukken".
Dat was een kolfje naar Hammers hand. Hij
liet zich met de centrale verbinden, de cen
trale moest hem de afdeeling „Erts", geven
daar verzocht hij om verbinding met den
chef en dezen zette hij tenslotte uiteen, dat
hij Ina Heldt een uur aan hem moest af
staan.
Toen Ina Heldt haar vroegeren werkgever
zoo plotseling voor zich zag, gleed er even iets
van blijde verrassing over haar gelaat. Kai
serlien vond. dat zij er slecht uitzag.
„Hoe maakt u het. mevrouw Heldt?", vroeg
hij. haar de hand toestekend.
„Dank u. met mij gaat het goed. Ik heb
tenminste werk. En hoe staat het met uw
nasporingen?''
„Ik ben nog niet veel verder gekomen".
Zij werd plotseling ernstig. Als Hammer er
niet bij was geweest, zou zij haar oude verwijt,
dat Kaiserlien de hulp van de politie had moe
ten inroepen, zeker hebben herhaald.
„Kunt u zich nogal schikkel in uw nieuwe
werkzaamheden?
Ina Heldt haalde de schouders op. Het was
duidelijk, dat zij in Hammer's tegenwoordig
heid niet wilde klagen.
„Wat zal ik u zeggen? Het is hier een groot
bedrijf. Een mensch is hier niet veel meer
dan een klein radertje aan een geweldige
machine antwordde zij, ietwat terneerge
slagen.
Misschien komt de tijd nog wel eens. dat ik
u verzoeken kan om mii weer in mhn labora
torium te assisteeren", zei hij met een wat
wrang glimlachje.
Zij hield deze opmerking voor een welge
meende troost, waarop zij nu maar niet verder
moest ingaan.
He: gesprek wilde, ook al ten gevolge van
Hammer's aanwezigheid, niet vlotten en nadat
hij haar beloofd had haar een der volgende
avonden ten huize van haar ouders te zullen
bezoeken, nam hij afscheid.
Voorloopig had hij nog genoeg te doen. Uren
lang trachtte hij op het Bevolkingsbureau te
weten te komen, of daar een Edith Mismuth
was ingeschreven, of misschien eer. Edith Go-
tron? Neen. Een zekere professor Cinon dan?
Ook niet. Nora Tilden? Eveneens onbekend.
Ontstemd en ontmoedigd verliet hij einde
lijk het gebouw. Maar het duurde niet lang,
of hij keerde terug. Hij was op het idéé ge
komen. dat hij het adres van Edith Wismuth
wellicht op een andere manier gewaar zou
kunnen worden.
Z-ij was immers, wanneer Hasenstab's inlich
tingen althans juist waren, met dr. Hans
Kort he getrouwd! Dies Informeerde hij op
nieuw. ditmaal naar mevrouw Edith Körthe.
Er. werkelijk, die bestond, zij het dan. dat zij
reeds sinds 2 jaar ais „zonder vaste woon
plaats" stond genoteerd.
Of haar echtgenoot dr. Hans Körthe heet
te?
Dat was inderdaad het geval.
Opnieuw bladerde de ambtenaar in het
kaartsysteem. Ja. dat kon wel uitkomen. Er
stond: dr. Hans Körthe. advocaat, maar dat
„advocaat" was '.aïer doorgehaald en daarbo
ven was geschreven „zaakwaarnemer". Hij
woonde in de Passauer straat no. 7.
Daarmee was hij tenminste een stap ver
der. Hij zou nu moeten probeeren in kennis te
komen met den concierge van het perceel Pas-
sauerstraat 7, die hem zeker wel nader zou
kunnen inlichten over het huwelijk van
Körthe.
Maar daarmee was hij de bende en Nora
Tilden nog niet op het spoor. HU zou verder
moeten zoeken.
V.
Dienzelfden middag staat dr. Kaiserlien voor
het huis in de Passauerstraat. De concierge
van het gebouw schijnt een origineel type.
Kaiserlien vraagt hem zoo onschuldig moge
lijk of hij juist is ingelicht, dat hier een zekere
dr. Körthe woont.
Het Ls een zeer gewone vraag, die men met
„ja of met „neen' kan beantworden.
De concierge echter geeft hem een veelbe-
teekend knipoogje vertrekt zijn gezicht tot een
grimas en vraagt: „Hoeveel, meneer?"
Kaiserlien meent den man te begrijpen en
grabbelt al in zijn vestzakje,
•Zoo was het niet bedoeld, meneer!" ver
zekert de concierge, maar eerst nadat hij het
geldstuk in zijn eigen zak heeft laten glijden,
vervolgt hij: „Ik wou vragen „hoeveel hij u
schuldig is?"
Nu gaat Kaiserlien een licht op. Hij schijnt
niet de eerste te zUn die zich voor dr. Korthe
interesseert. Vermoedelijk 'nebben er al heel
wat menschen vóór hem naar dr. Körthe ge
ïnformeerd, en dat zijn dan zeker even zoovele
schuldeischers geweest.
„Het dunkt mij het beste dat lk mij ook
maar a!s schuldcischer voordoe", denkt Kai
serlien en de daad bij dit plan voegend, vraagt
hij den concierge: „Denkt u. dat er kans be
staat nog iets van hem los te krijgen?"
De man tegenover hem haalt de schouders
op. „Ik kan het u waarlijk niet zeggen, me
neer. Voor zoover mij bekend is, zit hij diep
in de schuld, maar dat is niet van vandaag
of gisteren. Dat gaat al een paar Jaar zoo,
maar tenslotte schijnen de menschen hun geld
toch wel te krijgen. U begrijpt wel als de
huishuur niet op tijd betaald werd, zou de
eigenaar hem hier zeker niet zoo lang laten
zitten".
(Wordt TtTTOlfdjj
Het gasmasker in dienst van de brandblussching, zooals bet werd gedemon
streerd door de Londensche brandweer die deze week verschillende oefeningen
hield
Als de zon schijnt. De umpire bij de tenniskampioenschappen voor de Londensche
schooljeugd wist zich op prectlsche wijze tegen de zonnestralen te beschutten
In het Amsterdamsche stadion zijn Donderdagavond wielerwedstrijden gehouden. De
bekende Nederlandsche stayer Cor Blekemolen voor dan aanvang van den wedstrijd
over 75 K M achter groote motoren
Jhr. E R v. d. Wijck, Kamerheer in dienst
van H. M. de Koningin en oud-ordonnans
van H, M,, is te Ommen overleden
Het is thans vijftig jaar geleden, dat het eerste be
stuurbare Fransche luchtschip .France van het Pare
de Chalais Meudon opsteeg. Een kijkje in het histo
risch gevaarte
Het gezelschap Cor Ruys speelde in den Kon.
Schouwburg te den Haag voor den 200sten maal
De vier Mullers. V.l.rur Wim Kan, Jayues Reule,
Cor Ruys en Louis de Bree, in de bloemen
Op het strand te Zandvoort hield de Zandvoortsche
vereeniging voor vreemdelingenverkeer een .Zand-
bouwwerkenwedstrijd" voor kinderen, waarvan hier»
boven een aardig snapshot
Tijdens de wielerwedstrijden In
het Amsterdamsche stadion op
Donderdagavond viel af en toe
een regenbul Door het strooien
van zaagsel trachtte men het
glad worden der baan te voor
komen
De Russische aviateurs, die op het oogenblik in Frankrijk vertoeven,
brachten een bezoek aan het vliegveld te Villacoublay, waar zij
de moderne luchtvaartinrichtingen en verschillende machines be
zichtigden
De twee en twintig jongelui, elf meisjes en elf Jongens, die elk een Nederlandsche provincie vertegenwoordigen en een bezoek hebben gebracht
aan Amerika zijn Donderdagavond te Rotterdam met het s.s, .Veendam" van de H. A L weer in hel Vaderland teruggekeerd. De Jongelui en
de leiders even voor het verlaten van het schip
