b WAAR HET DRINKWATER NIET ZOO UIT DE KRAAN KOMT.... KEUKENGEHEIMEN. DONDERDAG 23 AUGUSTUS 1934 HAARLEM'S DAGBLAD 9 VOOR ZWAARDERE FIGUREN De dikke dame klaagt altijd, dat het zoo moeilijk is, zich goed te kleeden; want alles wordt alleen maar voor slanke vrouwen be dacht. Toch is het heelemaal niet zoo moei lijk om de juiste kleeding te vinden; als ze maar enkele regels in acht neemt. Natuurlijk moet ze stoffen met kleine patronen, bloempjes en noppen vermijden, Maar daarvoor in de plaats heeft ze strepen; strepen in iedere breede. Ook moet zij stoffen in gedekte kleuren kiezen en pasteltinten vermijden. Het beste voor haar figuur eigent zich zwart en marineblauw. Lichte kraagjes breken de stren ge lijn een weinig en staan altijd gedistin geerd. De coupe van de japon is het belang rijkst. Ceintuurs moeten tot iederen prijs ver meden worden. De lijnen moeten altijd verti caal loopen; dit doet het figuur slanker lij ken. Onze afbeeldilng toont enkele zeer elegan te zomerjaponnen voor niet zoo slanke dames. Zoo zijn er ook voor deze minder geluk kigen mogelijkheden zich goed te kleeden; maar daarvoor moeten zij in de eerste plaats eerlijk zijn tegenover zichzelf en zich niet door haar ijdelheid laten bedriegen. DE VROUW EN HAAR RECHTEN. In Noorwegen, waar de vrouw alle rech ten verkregen heeft, heeft het parlement on langs een besluit afgekondigd, dat de vrouw in de politiek mag treden; zij kan echter geen predikant worden. Andere landen daarentegen hebben vrouwelijke predikanten. ONS WEKELIJKSCH KNIPPATROON. Nr. 339: aardig jurkje voor kindje van 3 tot 6 jaar van voile, mousseline of ander soepel materiaal. Benoodigd 2 meter van 80 centimeter breedte. Nr. 343: kinderjurkje voor meisjes van 3 tot 8 jaar. Benoodigd materiaal: 2.50 meter van 80 cM. breed. Nr. 340: mooie schooljurk voor meisjes van 8 tot 12 jaar van een wollen geruite stof Benoodigd: 3.50 meter van 90 centimeter breed. Nr. 341: schooljurk voor meisjes van 12 tot 14 jaar van twee materialen: gebloemd en effen. Benoodigd materiaal: 1 meter effen en 2.50 meter gebloemd van 90 c.M. breedte. 340 Deze patronen zijn in alle gewenschte maten tegen den prijs van C.:38 ets. per stuk te verkrijgen bij de „Afdeeling Knippatro nen", van de Uitgeversmaatschappij,De Mijlpaal", postbox 175 te Amsterdam. Toezending zal geschieden na ontvangst van het bedrag, dat kan worden overge maakt per postwissel, in postzegels, of wel per postgiro 41632. Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht bij bestelling van een der patronen niet al leen het verlangde nummer te vermelden; maar tevens de gewenschte maat; d. w. z. boven-, taille, heupwijdte, enz. benevens den leeftijd van het meisje voor wie het patroon tje bestemd is, op te geven. Gelieve verder naam en adres duidelijk te schrijven; men voorkomt daardoor on- noodige vertraging in de opsturing. HET EERSTE OOCENBLIK. Wij vrouwen zijn soms maar al te zeer ge neigd. onder den indruk van het oogenblik te handelen Er wordt ons iets verteld, er wo"d ons raad gevraagd we trekken meteen een conclusie en spreken ons dienovereenkomstig uit. Dat is vaak een onverstandige manier van doen: hoe licht gebeurt het niet, dat een vrouw in haar ijver op het eerste hooren een conclusie trekt, die later blijkt, kant noch wal te raken, omdat alle bij-omstandigheden in de haast over het hoofd waren gezien. Zooiets kan tot onaangename ondervindingen leiden, zoowel voor degene die te snel de gevolgtrek king maakte, als voor de ander, die er het slachtoffer van werd. Vrouwen die in het openbaar optreden, hebben zichzelf moeten herzien voor zoover zij impulsief optraden, en moeten leeren haar oordeel te overdenken en het te toetsen aan haar ervaring en haar verstand. Dat dit niet gemakkelijk is voor een spontane natuur, spreekt vanzelf, en omdat zij het rechtvaar dige voelde van een weloverwogen oordeel over de daden of beweegredenen van haar medemenschen, heeft menige vrouw harde lessen van zelfbeheersching moeten doorwor stelen, voordat zij zichzelf voldoende in be dwang had.. Nu wordt er weieens beweerd, dat de in vloed van de vrouw in het openbare leven niet heeft beantwoord aan de hooge verwach tingen die men ervan koesterde. Het gevoel en het verstand, dat werd de nieuwe combi natie van vrouw en man in het openbare leven, het een? zou het andere temperen en vervolmaken, deze samenvoeging der meest belangrijke eigenschap van beide =?xen zou in de maatschappij denzelfden heilzamen in vloed kunnen uitoefenen als dat in het gezin 't géval was. Soms is dat niet meegevallen, er waren vrouwen die zich teveel aanpasten aan de be- staanden gang van zaken, die teveel in den toon van de mannelijke collega's vielen, om er ook maar eenigen invloed op te kunnen uitoefenen. Waarschijnlijk is er ook al te spoedig resultaat verwacht van een omwente ling in het leven van de vrouw, welke haar uit het kleine gezinsmilieu opeens in de maat schappij plaatste en welk een maatschap pij! Het is best mogelijk dat er ettelijke genera ties zullen moeten voorbijgaan, voordat ae vrouw zich aan deze veranderde omstandig heden heeft aangepast, de mogelijkheid blijft natuurlijk ook altijd nog bestaan, dat de vrouw in doorsnee niet geschikt blijkt te zijn voor het openbare leven, de uitzonderingen na tuurlijk niet te na gesproken. Met dat al blijft die indruk van het eerste oogenblik, waarnaar de meeste vrouwen u.i haar aard geneigd zijn te handelen, bestaan, en het schijnt wel, alsof vele vrouwen mee- nen, dat dit eerste moment zijn waarde ver loren heeft, nu het niet meer dienst doet voor een conclusie die er oogenblikkelijk op volgde. Niets is echter minder waar: voor een vrouw is de eerste indruk in vele gevallen van de grootste waarde, en zij die dit over het hoofd zien, doen aan haar vrouwelijk gevoel tekort, maar zij verminderen ook de waarde van haar uitgesproken opinie. o.iEen vrouw die volgens haar typisch-vrou- welijken aard 'n oordeel wil vellen moet dien eersten indruk niet verwaarloozen, maar in tegendeel stevig vasthouden. Dan komt ha:,r verstand in werking, zij toetst haar ondervin dingen, zij overdenkt de verschillende kanten van de zaak en voordat zij dan tot een gevolg trekking komt, verschijnt opnieuw die eerste indruk, welke tenslotte uiteindelijk den door slag kan geven in het oordeel. Houdt zij ech ter geen rekening met dien eersten indruk, dan is de kans dat haar oordeel onzuiver is veel grooter, dan wanneer zij dit w?l doet Natuurlijk zal zij er met haar oordeel niet minder vaak „naastzijn als een man: wan neer het geen speciaal mannelijke of vrouwe lijke problemen betreft, is de kans op een goed of verkeerd oordeel voor beiden even groot. Maar het voordeel van de vrouw kan dat van den man wijzigen, en omgekeerd, wan neer beiden volgens hun aard en aanleg, tot een conclusie zijn gekomen; na deze wrijving van de tw~e meeningen wordt de zuiverste slotsom gekregen. De vrouw, di? deze impuls van het oogenblik verwaarloost, is niet zuiver in haar oordeel; haar meening mist zijn uitgangspunt en wordt daardoor topzwaar. Zooals dat ging bij een vrouw, die een andere ontmoette, en in het eerste oogenblik een gevoel van afkeer in zich voelde opstijgen. Bij nadere kennismaking viel de andere echter mee, zooals dat gewoonlijk gaat, maar nu beging de jonge vrouw de fout. om dat eerste gevoel van afkeer geheel uit haar gedachten te bannen, en de nieuwe kennis in haar vriendenkring op te nemen. Totdat na eenige jaren bleek, dat de eerste indruk de juiste was geweest, en onaang' naamheden het gevolg waren. Wanneer de jonge vrouw zoo verstandig was geweest dien eersten indruk te bewaren en de nieuwe kennis niet dadelijk in haar intieme kringetje op te nemen, zou zij heel wat min der onaangenaamheden hebben ondervonden, indien zij daarbij zoo wijs was geweest, om ook het goede van die andere te zien en te waardeeren. Om zoo ver te komen moeten wij vrouwen ons echter nog heel wat keertjes bedwingen en onszelf in de richting sturen die wij als de zuiverste voelen. Maar zooals in den aanvang hiervan reeds werd verondersteld, misschien moeten er nog wel eenige generaties voorbij gaan. voordat de vrouw in het openbaar zich dat heeft eigen gemaakt. E. E. J—P. MODETIPS. Voor Tuinfeesten en Theepartijen. Deze tijd, nu de avonden iets korter wor den, de maan groot en stralend aan een fluweelige. besterde hemel staat, en de wind zoel is, is de tijd voor het geven van tuin feesten en bowlpartijen. En dan denken wij vrouwen dadelijk aan datgene wat ons het meest interesseert: aan de kleeding. die we daar zullen dragen. Teere gebloemde stoffen, zooals georgette, voile enz. zijn wel het aangewezen materiaal voor de jurkjes. Hun snit is uiterst vrouwelijk en gracieus: veel volants, plissées, ruches, enz. Daarbij worden groole hoeden gedragen maar ook de kleine modeletjes, die recht voorover in het gezicht staan en met een elastiekje on der de haren vastgehouden moeten worden. Meestal zijn ze gegarneerd met een klein toefje bloempjes. De baret is in eere hersteld; deze herfst zullen we ze in allerlei vormen en variaties dragen van de Wagner- en Rembrandtbaret tot de hoofddeksels, die de Chineesche koelies dragen, toe. Over deze zomer-avondjurken moeten we in de avond een klein manteltje dragen of een capeje, daar het anders te koel is in de gedécollecteerde toiletjes. Want ja wij vinden het heel gewoon, dat we. als we dorst hebben, ergens een kvaan opendraaien, er een kommetje onder houden en dan het water, dat in milde, klokkende stroomen naar beneden komt, kunnen con- sumeeren, zonder dat we bang hoeven te zijn voor nadeelige gevolgenMaar op dat gebied zijn we waarlijk een bevoorrecht land. en zoo heel veel van die bevoorrechte landen zijn er niet eens; veel minder dan men denkt in allen gevalle, zooals ieder weet, die wel eens, zonder dat het ook maar een oogen blik bij hem opkwam in die meest wereld- sche hoofdstad aller hoofdsteden het water te wantrouwen, in Parijs minder prettige dingen ondervond, nadat hij ook daar zoo simpelweg dorst had gehad, en een kommetje of glas onder de kraan hield en vol verade ming die kostelijke godendrank, die water bij tijden is. savoureerde Nou ja", zeggen dan de wetenden den volgenden dag vol gelatenheid. het Seme- water is nu eenmaal niet heelemaal te ver trouwen. Je loopt altijd het risicoEn op die manier is er dan gewoonilijk meteen korte metten gemaakt met de gewoonte des Noordelijken vreemdelings om bij alle voor komende gelegenheden water te drinken, en hij bekeert zich meestal vlot en vurig tot de slagzin, die de vereenigde Fransche wijnhan delaren tot in alle uithoeken van het land onder de oogen van alles wat maar lezen kan brengt: „Un repas sans vin est une journée sans soleil'Hreng daar eens iets tegen in! Dat kan niemand niemand probeert het trouwens En aangezien in Spanje de landwijn nog goedkooper pleegt te zijn dan in Frankrijk, hebben de vereenigde Spaansche wijnhande laren het niet eens noodig geoordeeld hun schilderachtige gehuchten en dorpen te be derven door op iedere een beetje in net oog vallende muur in de formidabele kleuren, die een ordentelijke reclame nu eenmaal eischt, een overeenkomstig iets in het Spaansch te zetten, zoo iets als „Een maal tijd zonder wijn is als een Spaansche schoo- ne zonder pantoffels" dat is namelijk een onbestaanbare combinatie. Bijna ieder een drinkt in Spanje wijn, en aangezien er al ordentelijke soorten te krijgen zijn van vijf en zeventig centimos. dus vijftien cent. Ie heele flesch af. kan ook wel iedereen zich an tijd tot tijd een glas wijn veroorlooven zelfs al heerscht er werkelijk in veel ge bieden ongehoorde armoede. En het wijn. drinken is in Spanje dan ook tot een reus achtige kunst opgevoerd in een ander op zicht echter dan ge nu waarschijnlijk ver wacht! Want over het algemeen is de Span jaard een zeer matig mensch; maar wel drinkt hij zijn wijn uit wonderlijke aarden of glazen potten met een vrij wijde tuit er aan om er de wijn in te schenken, en met een fijnere spitse, waardoor hij er in een smallen gebogen straal weer uitkomt! Hoog boven zich houdt hij bij het drinken de kan. zoodat de tuit zijn mond lang niet raakt en dus alle aanzittenden er zonder bezwaar ook uit kunnen drinken; zonder ooit te missen vangt hij de straal in zijn open mond op en bestaat het zelfs om al drinkende naar links en naar rechts te praten. Pas wie het zelf ook geprobeerd heeft op die manier weet hoe moeilijk de kunst van het Spaansche wijn- drinken is! Maar intusschen kan geen volk het heele maal zonder drinkwater stellen, en het Spaansche dat leeft in een warm land. waar deert een koele dronk water zeer. Het water is er schaarsch: vroeg in het voorjaar al heb ben de meeste rivieren heelemaal geen water meer of stroomen nog maar als smalle, lus- telooze stroompjes door een breede, zonge blakerde grintbedding; bovendien is het evenals het Seinewater moeilijk te zuiveren. In Parijs mag men het nog slechts „riskant" noemen om gewoon waterleidingwater te drinken: in Spanje is het meer dan dat en sleept het bijna altijd een heele hoop narig heid met zich mee. zoodat goed drinkwater daar iets is, dat duur betaald en voor zichtig gehanteerd moet worden; voor wat men hier voor een kubieke meter betaalt heeft men er nog maar luttele liters! En om dat voor die luttele kostbare liters moeilijk WatercLragende ezeltjes in Granada, een aparte waterleiding aangelegd kan wor den, wordt het water huis aan huis rondge bracht en verkocht natuurlijk door mid del van dat Spaansche vervoermiddel bij uit nemendheid: een ezeltje! Een paar ezeltjes met een kleurig versierd dekje met dansende balletjes eraan en soms ook een kleurig hoofdversiersel, over hun dekken een houder voor vier waterblikken, twee aan iederen kant en alle vier altijd zorgvuldig gesloten opdat er niets onverto gens gebeure met het kostelijk water, de ver. kooper erachter zoo trekken ze den gan- schen dag door de dorpen en steden en voor zien iedere huisvrouw van drinkwater voor den dag. Geduldige, verstandige kleine ezel tjes, die zichzelf kalm en bedaard een weg zoeken door het meestal heel drukke en maar al te dikwijls slordig geregelde verkeer m de groote steden; toetert er een auto ach ter hen. en is de baas met één van zijn vele vrienden (of vriendinnen!' blijven praten dan kijken ze zelf om en wijken keurig naar rechts uit; voor het oversteken van een straat zien ze eerst zorgvuldig naar beide kanten en stappen dan bedachtzaam naar den over kant alsof ze weten dat er, door de kost bare last, die ze meevoeren, een groote ver antwoordelijkheid op hen rust. Vier groote blikken kannen met kostelijk drinkwater: heel wat gezinnen lesschen een heelen dag lang hun dorst ervan, en een ander gezin leeft een dag lang van wat er op zoo'n stuk of wat kannen met drinkwater verdiend wordt: het is misschien daarom, dat van alle ernstig en gedwee hun plicht betrachtende ezeltjes in Spanje de waterezeltjes het aller- serieust en -bezorgdst kijken Een paar liters water wordt uit de blikken kannen in de aarden waterkruiken van de Spaansch huisvrouw gegoten, wat munten gaan uit haar hand over in die van den wa- terverkooper, het ezeltje kijkt stil toe. tot de transactie afgeloopen Is en zet zich dan van zelf in beweging. De waterverkooper wandelt zijn ezeltjes achterna en schreeuwt zijn sch/eeuw tot er in een volgende deur een lif.ve cliënte verschijnt; het water gaat in de koele kruik naar binnen, waar het zorg vuldig weggezet wordt. Er wordt zuinig mee omgesprongen: het is een kostbaar bezit. En wie een Spaansche huisvrouw vertelt dat bij ons, in „Holanda" het drinkwater zoo maar in gulle zware stralen uit de kra nen klettert en dat ieder er zonder bezwaar voor de schatkist zooveel water kan drinken als hij maar wil, die wordt niet geloofd. Zoo iets is eenvoudig onmogelijk, onbestaanbaar. Maar als men dan werkelijk volhoudt cat et waar is. dan is de eindconclusie, dat dat lolanda wel een heel gelukkig land moet zijn! WILLY VAN DER TAK. Vriendschap is een rekbaar begrip. Je zou zoo denken dat vrienden de menschen zijn' voor wte je sympathie voelt. Maar ais je dan uitingen hoort zooals: ,,die vrienden van ons zijn zulke vervelende menschen" of zelfs: „die vrienden kan ik niet uitstaan", dan merk je wel, dat het woord ..-vrienden" .n den loop der tijden een gemeenplaats is geworden, zijn nobele beteekenis heeft ver boren. „Vrienden" wordt gebezigd als we „kennis sen" bedoelen. Vrienden zijn de menschen met wie we toevallig en bij gebrek aan beter omgaan. Ze komen ons bezoeken, wij gaan hen bezoeken, we zijn op de hoogte van el- kaars uiterlijke omstandigheden en om de innerlijke omstandigheden praten we zoon beetje heen, we raden er naar en critiseeren ze. Het is eigenlijk een gedwongen omgang die we toch niet missen willen omdat je toch voor de gezelligheid met iemand om moet gaan. En dan spreek je van je vrienden en dikwijls vervelen ze je gruwelijk en soms krijg je een hekel aan ze. Maar dat misbruiken van het woord vrien den is toch een heel verkeerde gewoonte. Want al gauw kom je er toe te zeggen, dat je aan je vrienden met veel hebt. dat vriend- schap toch wel heel weinig beteekent c-n dat „je het van je vrienden maar hebben moet' En aan spreken we en denken we over onze kennissen die nooit in waarheid onze vrienden geweest zijn. Of ware vriendschap dan wel bestaat, of we iets anders kunnen vinden dan de opper vlakkige kennissen die we bij gebrek aan beter maar onze vrienden noemen? Is het soms --romantisch te geloovon aan ware vriendschap en past het niet beter bij onzen nuchtere tijd te denken dat menschen elkaar zoeken uit eigen belang en dat de vriend schap verdwijnt zoodra het ongeluk bij ons binnen komt? Misschien hebben we wel veel treurige ervaringen opgedaan over de waar de of liever het waardelooze van vriend schap. Vriendschap is zeker niet iets dat je op een goeden dag eens toevallig tegen komt. Je zou eerder zeggen, dat het een soort gees tesgesteldheid is. Men voelt zich vriendschap pelijk gezind en men ontmoet vriendschap. Ik bedoel hier met vriendschap dan de pret tige verstandhouding die er tusschen twee goedwillende personen kan ontstaan. Niet direct verbonden met alles wat we al zoo onder vriendschap verstaan: elkaar helpen, verdedigen .voorspreken. Dat kan er allemaal uit voortvloeien. Maar in de eerste plaats gaat het bij vriendschap om de gezindheid. Wat vriendschap tegenhoudt is nog altijd dit: het vragen naar „wat kan hij mij geven", inplaats van het „laat ik iets voor hem zijn". Als we twijfelen aan vriendschap komt dat doordat we zelf zoo weinig weten wat vriendschap is. Leeft het eenmaal in ons, dan weten we ook weer dat het bestaat. Ik geloof niet, dat het noodig is anderen omgang te zoeken om vrienden te krijgen. De kennissen van nu kunnen ook onze vrien den worden. Natuurlijk voelen wc voer den eenen mensch dadelijk meer sympathie dan voor den ander, maar met den wil tot vriendschap bereiken we ook bij hen die ver der staan, al iets van een goede verstand, houding. Het gaat er dan niet om of zij mis schien van ons „kletsen" of zij zich onaardig gedragen op dezen of genen dag. Het gaat om de vriendscliap in ons zelf. De vriend schap die we zoo noodig hebben en waarin we alleen maar gelooven kunnen als ze in ons zelf woont. BEP OTTEN Schoteltje van overgebleven vleesch met rijst en tomaten (4 personen»: 2 ons koud vleesch, 3 ons gaar gekookte rijst (=- 1 ons rauwe rijst), 4 tomaten. 1 dL. bouillon of magere jus, een uitje, peper, zout, nootmus kaat. paneermeel, boter. Hak of snijd het vleesch fijn, vermeng het met wat nootmuskaat en het zeer fijngesnio- perde uitje en laat het met de bouillon vijf minuten zachtjes stoven. Wasch de tomaten snijd ze in plakken en bestrooi ze met wat peper en zout. Besmeer een vuurvaste schotel met boter, leg een laagje van het vleesch onderin, daarop eenige plakjes tomaat, dan een laag rijst, wederom een laag tomaat plakjes, daarna vleesch enz. tot alles ver bruikt is. Strooi er wal paneermeel over leg hier en daar een klontje boter en zet de schotel in een warme oven, om warm te worden en een mooi bruin korstje te ver krijgen (20 a 30 minuten). Perenschoteltje (4 personen): 1 pond niet te rijpe handperen, 3 eetlepels abrikozen- of frambozenjam of andere jam, 1 ons bitter koekjes, boter. Boor de peren, schil ze en snijd ze in schijfjes van 1/2 centimeter dikte. Schik de plakjes in een flink met boter besmeerde vuurvaste schotel, strijk tusschen elke laag wat jam en strooi er wat gestampte bitter koekjes over. Strooi bovenop een dikke laag van de gestampte bitterkoekjes en leg hier op klontjes boter. Zet het schoteltje 20 mi nuten in een warme oven. C. F.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1934 | | pagina 7