DE MAN, DIE DE
TROEVEN HAD.
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch bewerkt door
J. VAN DER SLUTS.
Nadruk verboden.
De menigte, die zich nog altijd voor den
ingang van het huis verdrong, begon zich
nu langzaam te verspreiden. In kleine groep
jes gingen zij heen. druk pratend, en alle
mogelijke theorieën verkondigend.
Inmiddels hadden Greenleaf en Bristew
diens woning bereikt. Toen zij in de kamer
waren gekomen, nam Bristew een knipsel-
boek en een stapel krantenknipsels van de
tafel. Greenleaf volgde hem in de zitkamer
en nam een lijmpot en een schaar, die de an
der klaarblijkelijk voor het uitknippen en op
plakken der berichten had gebruikt. De
hoofdcommissaris zette alles op een tafeltje
neer, dat in een hoek der kamer vlak bij
Bristew's schrijfmachine stond.
„Je bent ze zeker nog altijd aan het sor-
teeren", merkte hij spottend op.
Hij doelde daarmee op Bristew's liefheb
berij om in alle mogelijke kranten berichten
over geheimzinnige moorden op te zoeken om
er dan voor zich zelf een oplossing voor uit
te werken. Op die wijze bracht hij wat af
wisseling in de eentonigheid van zijn lang
durig verblijf te Turmville, waar de dokter
hem heen had gezonden om genezing te vin
den voor de longziekte, waaraan bij lijdende
was Hierdoor was hij ook met Greenleaf m
kennis gekomen, die hem nu dikwijls kwam
opzoeken. m
Kort nadat hij zich in Turmville had ge
vestigd. had hij den hoofdcommissans in eei
belangrijke zaak goede diensten bewezen.
Trouwens, Greenleaf was altijd verbaasd over
de correctheid van de oplossingen, die Bristew
van de moord mysterie''s. die in de kranten de
ronde deden, wist te vinden. Die oplossingen
werden door Bristew in zijn knipselboek ge
schreven. Onder elk krantenknipsel over een
of andere raadselachtige moordaffaire stond
een korte schets van de oplossing, die hij
er voor had gevonden. Hij zette er steeds den
datum bij. waarop door hem de oplossing was
gevonden en vergeleek die dan met den da
tum. waarop deze aan de autoriteiten was
gelukt.
„Maar dezen keer", begon de hoofdcom
missaris. terwijl zij voor den brandenden
haard gingen zitten, die nog niet gemist kon
worden, hoewel het al Mei was, „kan je hier
aan het werk gaan en ik zal maar al te blij
zijn van je hulp gebruik te mogen maken
tenminste, als je je medewerking wilt ver-
leenen".
„Natuurlijk", antwoordde Bristew. ..Ik wil
met alle genoegen meehelpen dit mysterie op
te lossen".
Greenleaf ging even naar buiten en riep
een der agenten, die voor de deur van no. 5
op wacht stonden. ..Simpson", riep hij, „als
er een jongeman, een zekere Morley, komt
en naar mij vraagt, stuur hem dan hier naar
toe. Ik blijf op no. 9".
„En zeg me nu eens jouw opinie", wendde
hij zich tot Bristew, nadat hij weer voor den
haard had plaats genomen.
„Wel", meende Bristew. „voor zoover we
on het oogenblik daarover kunnen oordeelen
zijn er drie mogelijkheden: Morley, Camp
bell of anders een onbekende, een blanke of
een neger, die op roof is uit geweest".
„Van diefstal hebben we geen enkel spoor
kunnen ontdekken", merkte de hoofdcom
nissaris op
„Ik wel", gaf Bristew hem ten antwoord.
.Wat dan?"
.De middelvinger de derde vinger en df
nk van mevrouw Wither's linkerhand ver
toonden eenige krabben, leelijke krabben
alsof haar ringen met geweld van de vingers
waren gerukt. En ook op haar nek vond ik
een diepen indruk. De plek ziet er nu zwart
uit. maar moet rood zijn geweest. De moge
lijkheid is niet uitgesloten, dat de schram
veroorzaakt is. doordat iemand een halsket
ting heeft stuk getrokken".
.Drommels, dat is mij heelemaal ontgaan"
„Ik zal het je laten zien, als we er straks
weer zijn".
..Maar", bracht de hoofdcommissaris in het
midden. „Ik ken Campbell goed. Hij is niet
iemand, die op diefstal uitgaat. En ook van
Morley geloof ik dat niet".
„Och, van bankdirecteuren veronderstelt
men dat evenmin", meende Bristew glim
lachend, „maar van sommigen wordt zooiets
wel eens bewezen".
„Jawel, maar hier is het toch wat anders
tenzij de vermoorde kostbare sieraden be
zat".
„Dat is zoo. Tenslotte, als de straatdeur
den heelen nacht niet op slot is geweest, of
als misschien iemand heeft gebeld en me
vrouw Withers heeft opengedaan, komen we
voor de derde mogelijkheid, namelijk een
gewone roofmoord".
„Ik denk. dat het daarop wel zal neerko
men", meende Greenleaf, uit wiens gelaats
trekken duidelijk viel op te maken, dat hij
met de zaak geen raad wist. „Maar hoe kun
nen wij hoe kan ik dat bewijzen?"
„Laten we eerst eens afwachten, wat
Campbell en Morley te vertellen hebben", zei
Bristew. Daarop begaf hij zich naar de deur
en riep het keukenmeisje, Mattie.
Op zijn roepen verscheen ze, een negerin
van middelbaren leeftijd.
„Zeg Mattie", vroeg Bristew haar, „hoorde
ik Perry gisteren niet tegen je zeggen, dat
hij vanochtend den tuin van mevrouw Wi
thers in orde zou gaan maken?"
„Ja, meneer", antwoordde de negerin bui
ten adem, want ze had al dien tijd voor de
deur van no. 5 gestaan en was op het roe
pen van haar meester haastig komen aan
rennen.
„En is hij er vanmorgen nog geweest?"
„Nee, meneer".
„Weet je het adres van het dienstmeisje
van mevrouw Withers?"
„Ja meneer".
„Hoe heet ze?"
„L-ucy Thomas, mer.eer".
..Ga er dan onmiddllijk heen en vraag
haar, waarom zij vanochtend niet bij me
vrouw Withers is verschenen. Het eten kan
wel zoolang wachten".
„Die Perry", legde Bristew den hoofdcom
missaris uit, toen Mattie de deur weer achter
zich had gesloten, .Perry Carpenter heet hij
eigenlijk, is een jonge neger, die in deze
buurt, alle mogelijke karweitjes opknapt. Zoo
als je weet. is achter elk van deze villa's een
tuin. Huizen staan er niet achter. Nu dan.
die Perry staat me niet aan. Gisteren en
Zaterdag heeft hij ook in mijn tuin gewerkt".
„Zou je denken, dat hij
„Hij heeft een ongunstig uiterlijk. Wanneer
het blijkt, dat noch Campbell, noch Morley
mevrouw Withers hebben vermoord, waarom
zouden we dan niet onderzoeken, waar Perry
en het dienstmeisje van no. 5 op het oogen
blik uithangen en waar ze in den afgeloopen
nacht zijn geweest?"
„Dat ben ik met je eens", viel Greenleaf
hem bij. „Het heeft er werkelijk iets van weg.
alsof de moord door een neger ls bedreven".
„En dit", vervolgde Bristew, terwijl hij iets
uit zijn vestzakje haalde en het den hoofd
commissaris overhandigde, „is ook van groot
belang".
Greenleaf bekeek het /oorwerp, dat de an
der hem had gegeven. Het was een metalen
knoop van het soort, dat aan werkkielen
wordt gedragen, terwijl er zelfs nog eenige
vezels van de donkerblauwe st-of aan vast
zaten, waaruit dergelijke werkpakken ge
woonlijk worden vervaardigd. Op den ach
terkant van den knoop stond in het wit de
naam der firma: .National Overalls Com
pany".
„Waar heb je dien vandaan gehaald?'
vroeg Greenleaf verwonderd.
„Ik heb hem in de kamer, waar mevrouw
Withers lag, opgeraapt; het schiet me pas
nu weer te binnen. Het ding lag op den
grond, een paar meters van het lijk af. Je
zag zelf, dat ik iets opraapte. Je stond net te
telefoneeren".
„Dat is ook zoo. Ik herinner het me nu.
Die knoop heeft aan een gewone werkkiel
gezeten. Dat staat vast".
„Het eenige is", merkte Bristew nadenkend
op. „dat onze neger toch geen werkkiel gaat
aantrekken, midden in den nacht, ais er
niets meer te werken valt".
,Hou dien knoop maar bij je", antwoordde
Greenleaf. „Ik ben wel niet zoo optimistisch
ais jij, maar het kan geen kwaad, als je:
Perry's werkkiel eens bekijkt. We mogen geen
enkel detail over het hoofd zien".
Diep in gedachten verzonken, bleef Bristew.
in het vuur zitten staren, terwijl Greenleaf'
opstond en zich naar het raam begaf, van-;
waar men een schitterend uitzicht had opj
de in de verte gelegen bergketens. Maar dei
hoofdcommissaris had op dat oogenblik geen:
aandacht voor bergketens. Hij verwonderde j
er zich slechts over, waarom Morley nog al-
tijd niet was komen opdagen.
„Zou ik even een glas water kunnen drin-:
ken?" vroeg hij zijn gastheer eensklaps.
Hij was al op weg naar de keuken, voordat.
Bristew was opgestaan. „Wacht even", riep,
hij den hoofdcommissaris achterna. „Ik zal.
het wel voor je gaan halen".
Maar Greenleaf was al in de keuken. Bristew!
volgde en gaf hem een glas. De hoofdcom-'
missaris vulde het bij de kraan en dronk,
twee glazen water achter elkaar leeg. Zijn
hand trilde, zoo zenuwachtig was hij.
Toen zij de keuken weer wilden verlaten,
slaakte hij plotseling een uitroep en zich snel
bukkend, haalde hij iets van onder de ka
chel vandaan. Het was een tweede metalen
knoop
„Die lijkt precies op den knoop, dien jij op
no. 5 hebt gevonden", merkte hij op.
De twee mannen vergeleken de knoopen
met elkaar. Ze bleken inderdaad geheel een
der te zijn Zwijgend staarden Bristew en
Greenleaf elkaar aan.
Wor<Jt_ vervol^riL.
In het sportpark .Zuid" te Bunum werd Woens
dag een groote ringrijderij gehouden, uitgeschreven
door de Gooische Landbouwsportvereeniging
Korhoenderjacht in Schotland. - Een der deel
nemer» aan de jachtpartij nabij Alford (Aber
deenshire) in actie
Twee prachtige exemplaren op de groote veetentoonstelling welke Woensdag door de Goolsche Landbouwsportvereeniging te Bussum
werd gehouden Zijn geboren
Schuschnigg, de Oostenrijksche bondskanselier (links), werd bij aankomst te Florence door
Mussolini (rechts) verwelkomd
Pellenaars, de nieuwe wereldkampioen wielrijden op den weg voor amateurs
werd Woensdagavond in het stadion te Amsterdam gehuldigd
