HAAS
BIOSCOOP.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES tha ns 6 voor IOcL
Radiomaziek der week
ZATERDAG 25 AUGUSTUS 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
6
HENRI MATISSE.
Een zoo juist verschenen nieuw werkje
over den thans 65-jardgen .jongere" onder
ce Fransche schilders van importantie, mag
aanleiding zijn tot enkele aanteekeningen
over hem zelf, zijn werk. zijn invloed.
In de serie Maitres de 1' art moderne ver
scheen dit aan Matisse gewijde deeltje en
Pierre Courthion leverde den tekst bij de
zestig goede reproducties waaruit die boek
jes zijn samengesteld. Dit tekst ook is ditmaal
een beetje anders dan anders. Gewoonlijk
geeft zulk een bijschrift een min of meer
geestig geschreven histoire-anecdotique over
een schilder en zijn werk. Courthion gaf een
twaalftal korte hoofdstukjes waarin hij,
klaarblijkelijk enthousiast voor zijn model,
Matisse van telkens verschillend standpunt
beschouwt.
Laten wij nu even de quaestie ter zijde of
de schrijver misschien de beteekenis van Ma
tisse te eenzijdig beschouwt en diens onge
twijfeld machtigen invloed overschat, dan
blijft toch het feit dat Courthion op die wijs
een zeer treffenden indruk geeft van de fi
guur Matisse, zcoals die in de verdere om
wikkeling der schilderkunst gezien moet
worden.
Nu is het jammer dat wij in Holland wei
nig werk van den kunstenaar in origineel te
aanschouwen hebben gekregen. Een paar
doeken, op reizende Fransche tentoonstellin
gen geëxposeerd en vluchtig bekeken, heeft
voor hen die niet nu en dan in Parijs rond
zagen, die leemte moeten aanvullen. Toch
heeft een Jan Sluyters bijvoorbeeld aan Ma
tisse's kunst wel iets te danken, al moge de
aanraking van voorbijgaanden aard geweest
zijn. En kort voor den oorlog was het vooral
Matisse tot wien vele jongere Duitsche schil
ders zich aangetrokken voelden. Courthion
spreekt daar niet van, doch als men aan
Duïtschea\s als Purmann en Levy denkt, heeft
men al een paar interessante Matisse-adep-
ten genoemd.
De kunst van Matisse zal in haar wezen in
de eerste plaats door schilders gewaardeerd
worden. Het visueel genieten van een kleur-
toets, van een kleur-arrangement, daartoe
biedt ze volop gelegenheid. Zulk een arran
gement heeft bij hem niets toevalligs; is in
tegendeel zuiver verstandelijk tevoren over
wogen en daarna opgebouwd. Hij is van be
gin af aan in bewuste reactie tegen het im
pressionisme en het neo-impressionisme van
een Claude Monet of Signac en zegt dat in
1908 heel zuiver in een artikel over zich zelf
in de Grande Reveu: ,,een vlot beeld van een
landschap geeft daarvan slechts één moment
van zijn ganschen duur. Ik geef er de voor
keur aan op zijn voortdurend karakter den
nadruk te leggen al riskeer ik dan misschien
ook er de charme van kwijt te raken door het
streven naar stabiliteit". Courthion trekt een
voor musici interessante vergelijking door de
kunst van Matisse met die van Igor Stra-
winsky te vergelijken, terwijl men naast die
van Claude Monet de muziek van Debussy
kan stellen.
Tegenover Picasso, den zich steeds wente
lenden toovenaar. is Matisse één melodieuse
rust; bij den eerste is het voortdurend Pi
casso waarvoor men zich interesseert, bij Ma
tisse biyf de peinture de hoofdzaak. Men
vindt bij den laatste verwantschap met De
lacroix, maar dan met den Delacroix der
eerste aanzetten en ideeën, niet met dien der
groote machine's waarin hij te veel aan de
voorstelling, den historischen inhoud dei-
schilderijen opoffert. In de samenstelling
van beider palet is inderdaad overeenkomst.
Matisse is op zijn 25e jaar gaan schilderen.
Hij studeerde aan de Parijsche universiteit
in de rechten maar liet die in den steek om
naar de Academie des Beaux-Arts te gaan.
Kwam daar terechtop het atelier van
Gustave Moreau, die gelukkig aan zijn
wanhopigen vader vertelt dat hij voor Henri
als schilder, een toekomst ziet. Matisse stu
deert en copieert veel in den Louvre, onder
andere veel naar den 17e eeuwschen Hol-
landschen stillevenschilder David de Heem,
dien Courthion hardnekkig De Heim blijft
noemen. Curieus is een vrije transpositie uie
Matisse later van zulk een stilleven, op zijn
manier, maken gaat. In het werkje waarover
wij spreken zijn de De Heem en de transpo
sitie onder elkaar afgebeeld. Alleraardigst en
leerzaam. Men ziet hieruit hoe wel onderlegd
die Fauves. die wildemannen waartoe Ma
tisse van '95 tot 1905 behoorde, eigenlijk
waren. Trouwens Braque en Derain waren
dat niet minder. Alleen bij de nalooper;
vindt men die dilettantische onbekwaam
heid, die iedere nieuwe richting zooveel
kwaad berokkenen.
Wil men Matisse's werk juist waardeeren
en er het uitzonderlijke van begrijpen en lief
hebben dan moet men zegt Courthion
ze onder een anderen hemel dan dien van
Frankrijk gezien hebben. Dan pas bemerkt
men hoe er in kleur en licht de Midi. het Zui
den, ja het Oosten van de Middellandsche
Zee zelfs zich doen gelden. Zijn korte werk
periode in Bretagne is niet zoo geheel een
cultus van het gezeefde zonlicht als het
werk uit Nice en de Riviera vertoont: daar
vindt men de talrijke interieurs met of zon
der figuren waar het licht door half geopen
de houten gordijnen binnen zweeft, waar
met enkele arabesken een kamerinventaris
wordt aangeduid, met een enkele contour
een figuur wordt neergezet.
Op het eerste gezicht lijkt dit werk noncha
lant en oppervlakkig. Wanneer ge een Ma
tisse echter rustig en critisch bekijkt wordt
het al dra duidelijk hoe wei-overwogen de
kleurkracht van iedere toets, de buiging en
loop van een lijn is. Hoeo in één woord met
een minimum van middelen een maximum
van expressie bereikt wordt.
Matisse, tenslotte, en voor het laatst
citeer ik Courthion. behoort tot hen wier
werk altijd bestreden zal blijven en van af
wisselende commentaren voorzien. Strijdend
artist, man van strijd, zal hij blijven ont
snappen aan de geétiquetteerde glorie der
officïeele kunstbonzen. Hij zal blijven de
poëet van het zuiderlijk licht, do boodschap
per van het Oosten, de vriend der Japan-
neezen, door alles heen Fransch colorist,
door wien onze oogen de sensatie krijgen van
een kleur, die even precieus is, als die van
groote kasbloemen, waaruit een geur van
frisch geluk opstijgt, als ware een stun van
het paradijs los geraakt en op aarde gevallen.
Wij zien dat met een commentator als Paul
Courthion zelfs een Henri Matisse het doen
kan. Doch voor ons zijn toch ook de zestig
reproducties in dit deeltje van groot gewicht
omdat ze werkelijk van dit vooraangaand
talent een helder idee helpen vormen.
REMBRANDT THEATER.
Tarzan, de ontembare.
Tarzan, de ontembare is in Rembrandt.
Veel fantasie en geen werkelijkheid. Dat
ligt in den aard van de film, die ondanks
alles wel spannend is.
Buster Crabbe is de ontembare en hij
slingert van boom tot boom aan touwen,
zwemt met krokodillen, vecht met leeuwen
en menschen, speelt met apen, door welke
liij werd opgevoed, wordt verliefd op een
blank meisje dat met schurken en ook andere
menschen het oerwoud betreedt, spreekt geen
woord EngeLseh, behalve als het erop aan
komt, verlost bannelingen uit de gevangen-
chap van een inlandsche bende, welks op
perhoofd vloeiend Engelsch kent en die diep
verborgen in het ongenaakbare binnenland
leeft. Hij komt steeds ter rechter tijd en ter
rechter plaats.
Het aapje ontlokt uitroepen als „eenig", de
slang kreten als „brrx", de leeuwen bezorgen
kippevel en de muziek van de verschrikke-
lijk-godsdienstige bende wordt afgewisseld
met jazz op de plaat, die in het oerbosch
verzeilde bij een geleerde, die de vader is van
het blanke meisje. Het aapje danst als een
echt mensch.
De opnemingen zijn heel mooi, het verhaal
is. zocais gezegd, fantasie. Spannend is het
ook, evenals komisch en onlogisch. Tarzan
is ontembaar en koppig, wil een olifant -r
olifant noemen maar trouwt waarschijnliji
het blanke meisje. En als zij niet zijn ge
sterven, leven ze nog lang en gelukkig.
Grappenmakerij en griezeling belooft het
variété. Op het programma staat „comedy
and sensation". Vier broeders Bennos raken
in den knoop, springen van en op de wip en
slagen in de grappenmakerij. In de grieze
ling gelukkig niet en dat is een verdienste.
Betty Boop laat haar „boop-boopee-boo" of
hoe het moge zijn, hooren, rolt met on
schuldige oogjes en klapt verleidelijk oogdek
seltjes dicht, imiteert Chevalier en werkt dus
veel met de strooien hoed. De man van de
bergen achtervolgt haar weer en zij kruipt
schielijk onder een rijtje boeken. Dat klinkt
allemaal een beetje verward, maar Betty is
immers een teekenfilm-Bet en van haar
kunnen we veel hebben.
Het nieuws heeft als bijzonders een auto
race, een zwemdemonstratde, bezoek aan
een minument met veel militairen en vlag
gen.
Wij verlangen naar het winterprogramma.
dat goed zal zijn. Spoedig komt „Goud". Tar
zan is een zomersche film; men mag nu nog
geen hooge eischen stellen.
LUXOR SOUND THEATER.
„Kale Rijkdom".
Onder regie van Edward Sedgwick treden
Edward Everett Horton. Edna May Oliver.
Andy Devir.e. Leila Hyams en anderen in
..Kale Rijkdom" op. Volgens de berichten zijn
Edward Horton en Edna May Oliver een
nieuw gevormd komiekenpaar. In de vroo-
lijke film heeft Horton zijn sporen reeds ver
diend. als tegenspeler van Chevalier in bijv.
een „Bedtime story" evenaart hij, ja overtreft
hij zelfs soms Chevalier. In ..Kale Rijkdom'
is hij weer prachtig! Het. geheele geval speelt
zich af in een vervallen familielandgoed,
waar Albert Stuyvesant Spottiswood (Horton)
en Harriet Wmthrop Spottiswood (Edna May
Oliver) neef en nicht van elikaar bijna ge
lijktijdig aankomen om eenigen tijd goedkoop
te leven. Beiden hebben namelijk, onafhan
kelijk van elkaar, hun erfenis er door gelapt
en zijn zeer en zeer court d'argent! Om hun
gehavende financiën weer een beetje op peil
te brengen, tracht Harriet haar neef er van
te overtuigen, dat hij moet trouwen met
Gwendolyn, de dochter van den schatry-
ken lord Featherstone. Volgens Harriet is het
meisje verliefd op Albert. Terwille van het
AZIJN
MOSTERD
TAFELZUREN
(Adv. lngez. Med.)
geld belooft Albert het meisie te zullen trou
wen. Als de Featherstones zullen komen lo-
gecren zün Albert en Harriet zoo gelukkig
zich te kunnen verzekeren van de gratis hulp
van Tom Hopkins, die twintig jaar geleden op
Harriet verliefd is geworden en het nog is.
die zal fungeeren als butler, van Andy in net
gewone leven Andy Devine. een kostelijk
type. die niet weinig tot het succes bydraagt)
als kok en van Grace Hunter (Leila Hyams)
die als reizigerster in aluminium-artikelen
in huis is gekomen en zich nu om der wille
van Albert vrijwillig aanbiedt om gedurende
den tyd van de logé's kamermeisje te spelen.
Grace Hunter is onder valsche vlag het huis
binnengekomen, zij is niet reizigerster in alu
minium-artikelen, maar ze wilde de antiqui
teiten daar in huis voor een prikje zien te
koopen, haar plotselinge liefde voor Albert
weerhield haar er van de familie af te zet
ten.
Gwendolyn doet alle moeite Albert voor
zich te winnen, maar Albert is niets op haar
attenties gesteld, zijn hart trekt naar Grace.
Tenslotte is het voor allen een groote op
luchting als blijkt-, dat de Featherstones al
even straatarm zijn als de Spottiswoods. Een
huwelijk tusschen beide families is dan ook
absoluut overbodig, als het zou zyn om de
financiën te herstellen. Hét slot geeft twee
gelukkige paartjes. Albert met zyn Grace en
Harriet met haar getrouwen geduldigen pseu
do-butler. Het is een allergezelligste film.
waarin uitstekend spel wordt gegeven.
Het verdere programma is ook heel goed in
orde o.a. een grappige teekenfilm.
De bezoekers Vrydag hebben zich dol ge
amuseerd.
CINEMA PALACE.
Watt en Half Watt.
Watt en half Watt.
Er hangt een sfeer van mysterie rondom de
twee vroolyke snaken, die wy deze week voor
het eerst in een sprekende film kunnen zien,
en ditmaal dus ook kunnen hooren optreden.
De kranten hebben nu reeds weer geruimen
tijd geleden verteld, dat Watt. de lange van
het tweetal, aan het malen was geraakt en in
een gesticht voor geesteszieken was geïnter
neerd. Hy zou aan de film niet meer meedoen
en Half Watt. de kleine dikkert. zat nu tevens
in verlegenheid, want wat zou hy zonder
Watt? Derhalve verliet ook Half Watt de film
en nam zyn oude beroep van circusclown we
der op. De combinatie Watt en Half Watt was
hiermee van het doek verdwenen en de film
zou het gemis van een oorspronkelyk en niet
te vervangen komiek genre betreuren.
En daar duikt hec tweetal ineens weder op.
al die nare berichten ten spyt! De vraag is nu:
dateert de thans vertoonde film nog uit den
tyd vóór Watt's geestelyke ineenstorting of
hebben we hier te doen met een nieuwen Watt.
die op bedriegelijke wijze zyn voorganger na
bootst? Dat iets dergelijks niet onmogelijk is,
bewijzen de betrekkelijk geslaagde imitaties
van Charlie Chaplin. En nu is een geniaal
vernuft als Charlie met zyn fyne gevoelscha-
keeringen en zijn bijzondere en bizarre gees
tigheid veel en veel moeilyker na te maken
dan de eenvoudige, ongecompliceerde Watt!
Het mysterie wordt nog ingewikkelder, nu
de laatste berichten luiden, dat Watt nooit een
zenuwcrisis heeft gehad, maar doorloopend ge
zond en wel geweest is. De patiënt zou niet
Watt, maar zyn kleine compagnon zyn.
Toevallig had ik het voorrrecht, iemand te
ontmoeten, die een paar weken geleden op een
Deensch badplaatsje Half Watt in levenden
lyve aanschouwd heeft. En in zoover bleek het
gerucht waar, dat Half Watt niet meer by de
film is, doch gelijk vóór zyn film-periode weer
als clown optreedt. Hij is met zyn halfbroer
directeur van een reizend circus, dat hy heeft
gekocht van het geid, dat hy als filmheld ver
diend heeft. Het is een zeer bescheiden cir-
cusje, dat de toeloop voornamelijk moet heb
ben van de omstandigheid, dat de directeur
Miehe Madsen, die tevens als clown fungeert,
niemand anders is dan de vroegere Half Watt.
Half Watt nu is het, die de filmcarrière niet
langer kon volhouden, omdat hy last van zyn
zenuwen kreeg Maar zyn lange, magere mak
ker Carl Schenström is zoo gezond als een
visch; alleen lydt hy onder het gemis van zijn
mede-speler. Nu beweert men in Denemarken,
dat Schenström reeds een vervanger van Mad
sen gevonden heeft, en dat Watt en Half Watt
dus voortspelen, al wordt laastgenoemde nu
door een nieuwen acteur verpersoonlijkt.
Wanneer het Congres der Vagebonden, dat
deze week in Cinema Palace draait, al een
proeve is met den nieuwen Half Watt, kan
men van een succes spreken. Want dan zou
het onderscheid niet zyn te merken. Wij hou
den het er echter voor, dat deze film nog uit
den tijd van de oude combinatie dateert.
Het is de eerste en eenige, en vermoedelyk
dus tevens de laatste sprekende film van het
beminde komiekenpaar. Dat „spreken" moet
men niet te ernstig opnemen, maar meer be
schouwen als een bewijs van goeden wil jegens
den tijdgeest, die geen zwygende film meer
aanvaardt. Dergeiyke succesnummers uit
het „stomme" tijdperk gedragen zich in de ge
luidssfeer als een visch op het droge. De pan
tomime is grondslag en wezen van hun eigen
aardige kunst. Een geniaal artist als Charlie
Chaplin bewyst door zyn werkeloosheid der
laatste jaren, dat hy de grenzen van zijn
genre kent. Hij waagt zich niet aan een wijzi
ging in het karakter van zyn kust, want hy
weet, dat hy met het laten varen van de pan
tomime de betoovering van optreden zou ver
breken. Alleen een sporadische en simpele toe
passing van het geluid, zooals wij die in City
Lights hebben leeren kennen, accentueert het
pantomimisch effect en kan tevens als een
compromis jegens den tydgeest gelden.
Meer dan een dei-gelijke accentueering is het
„spreken" van Watt en Half Watt in het Con
gres der Vagebonden ook niet. En wat ze spre
ken. is een woordje Deensch en een woordje
Duitsch, en ze gebruiken deze talenkennis ook
uitsluitend als ingredient voor hun komische
zetten.
Vermakelyk is het lesuur bij de dragonder
achtige leerares. die Half Watt de stuipen van
angst op het lyf jaagt met haar liefkozingen
en raar opgestopte levende diergaarde. Kod
dig is ook de scène in het kapsalon, waar de
beide heeren, als gewoonlyk op hetzelfde meis
je verliefd en te haren behoeve gentlemanlike
uitgedost, hun geliefde het hof maken met
behulp van het woordenboek en waarby Half
Watt in zyn verbouwereerdheid inplaats van
de „Honderd woorden liefde" de „Honderd
woorden by den dokter" reciteert. Maar de
malligheid culmineert, als het tweetal ten
slotte onder het publiek bij een voetbalmatch
terecht komt en dan. om zich aan een dubbele
vervolging te onttrekken, in voetbal-trui ver
momd, zich onder de spelers mengt- Zonder dat
ze het zich bewust zyn, maken zij tot verba
zing van de enthousiaste menigte in een om
mezien een doelpunt en beslissen daarmee den
wedstrijd!
Het kader is ietwat primitief opgezet, maar
dit hindert niet. by deze komieken, in wier
kinderlijkheid juist hun bekoring ligt. Zij ver
schaffen oud en jong weer een vroolyk uurtje!
De „vallende" komieken op het tooneel slui
ten zich goed by dit program aan, dat behalve
een koddige teekenfilm en een zwemdemon-
stratie van Weismüller en Krüger de gewone
nieuwsrubrieken bevat.
H. G. CANNEGIETER.
MUZIEK IN DEN HOUT.
Programma van het concert te geven door
de Haarlemsche Orkestvereeniging op Zondag
26 Augustus 1934 ten 2.30 uur in Den Hout
onder leiding van Marinus Adam.
1. Huldigingsmarsch Edv. Grieg
2. Hongaarsche Rhapsodic n Fr. Liszt
3. Humoreske Dvorak
4. Les Cloches de Corneville Planquette
5. Nakiris Hochzeit p. Lincke
6. a. Menuet Valensin
b. La Danza (Tarantella Napolitana)
G. Rossini
7. Coppelia Ballet L. Delibes
(Adv. lngez. Med.)
EEN VOORBESPREKING
DOOR KAREL DE JONG
Aug. '34.
J. H. DE BOIS.
De titels van de Ouverture „Maximilian
Robespierre" van Henry Litolff (1818'91), die
op het Zondagprogramma van Hilversum voor
komt en van de ook in de aanstaande week
tot uitzending komende „Ouverture 1812" van
Tchaikowsky (1840'93) klinken wel erg naar
revolutie en oorlog in een tyd waarin het Vre
despaleis nog steeds op zijn grondvesten staat,
de zooveelste ontwapeningsconferentie nog
niet beëindigd is en revoluties legaal heeten.
We zullen echter maar niet aannemen, dat de
aankondiging de voorbereiding op aanstaan
de onzalige gebeurtenissen behelst en de zaak
van een nuchter muzikaal standpunt beschou
wen. Omtrent het geweldige gelegenheidsstuk,
op. 49 van Tchaikowsky. dat voor de inwyding
der Verlosserskerk te Moskou in 1881 gecom
poneerd werd heb ik vroeger al een en ander
geschreven. Men weet, dat het eigenlyk voor
uitvoering in de open lucht, op een groot plein,
bestemd was. De instrumentatie is geheel
daarop berekend en het is dus jammer, dat
men de bedoelingen van den componist zelden
of nooit verwezenlijkt, want in de concertzaal
komt het werk niet goed tot zijn recht. Dit
zou nu eens een prachtwerk zijn om op een
Stadion- of ander open-luchtconcert uit te
voeren
Litolff heeft behalve zyn ..Robespierre" nog
een door gebeurtenissen der Fransche revo
lutie geïnspireerde ouverture geschreven, n.l.
.Les Girondists". zyn geheele leven schijnt
trouwens nog al eens door revoluties in enge-
ren kring geteisterd te zyn. Geboren te Lon
den als zoon van een uit den Elzas afkom-
stigen violist, werd'hy reeds op jeugdigen
leef tyd leerling van Ignaz Moscheles (1794
1870) wiens Etudes voor piano nog met recht
beroemdheid geniete' en trad op zijn twaalf
de jaar als pianist "ovent Garden op. Ze
ventien jaar oudCvde hy tegen den zin
zyner ouders en verbet deswege Engeland:
eerste revolutie! Eerst ging hy naar Frankryk,
daarna scheidde hy van zyn vrouw (2de re
volutie) en was hij van 1841 af drie jaren ka
pelmeester te Warschau. Allerlei concertreizen
in verschillende landen volgden: toen kwam,
terwyl hy in Weenen verblyf hield, de echte
revolutie van 1848, waarvoor hy zich natuur-
lyk levendig interesseerde, doch welker ge
volgen hy ontweek door zich te rechter tyd
naar Brunswyk te begeven. Daar stichtte hij
de uitgeversfirma onder zyn naam, die snel tot
bloei kwam en die in de ..Collection Litolff"
een der eerste omvangrijke verzamelingen
goedkoope uitgaven van voornamelijk klas
sieke muziekwerken omvatte. Paedagogen en
revisoren van naam waren er aan verbonden.
In latere jaren is zy door andere uitgevers
firma's als Peters en Universal, en ook door de
reeds in 1719 gevestigde firma Breitkopf min
of meer voorbij gestreefd. In Brunswyk huw
de L. voor de 2de maal; in 1860 trad hij uit
de zaak, ging naar Parijs en liet zich alweer
scheiden (vierde revolutie) om spoedig daar
op alweer in 't huwelyk te treden, nu met een
gravin. Als componist was L. tamelijk vrucht
baar: twee groote opera's, verescheidene ope-
retten, een oratorium, ouvertures, liederen, ka-
mermuziekwerken, een vioolconcert, brillante
solostukken voor piano en vooral zyn vyf
„Symphonische Concerten" voor piano en or
kest. waarvan het derde, het z.g. „National
hollandais" nog wel eens gespeeld wordt. Ove
rigens zijn de meeste zyner composities in
vergetelheid geraakt.
Zondag zendt Boedapest Tchaikowsky's
Derde Symphonie uit, een werk dat wel zel
den op de programma's voorkomt. Het is be
kend. dat Tch.'s roem als symphoniecomponist
een kreeftengang vertoonde: hij begon met de
zesde of S. pathétique op. 74, toen kwam de
Vijfde, op. 64 aan de beurt; pas veel later de
Vierde, op. 36. Misschien gaat nu te eeniger
tyd de Derde, op. 29 de opmerkzaamheid trek
ken. Zy werd in 1875 geschreven, één jaar dus
na het tot algemeene bekendheid geraakte
eerste pianoconcert, op 23. en bestaat uit vyf
doelen: Treurmarsch. Wals, Andante, Scher
zo en Polonaise. Deze opvolging doet meer
denken aan een Suite dan aan een Sympho
nie. De première er van schijnt weinig geest
drift verwekt te hebben en buiten R'island
bleef het werk onbekend, evena's de twee
symphonische voorgangsters op. 13 en np. 17.
die resp. in. 1866 en 1872 gecomponeerd wer
den.
Viering Koninginnedag.
Nationaal Zwemfeest.
Buitengewoon groot is de belangstelling voor
het zwemfeest; uit Haarlem en uit de omlig
gende gemeenten komen aanvragen om plaat
sen te reserveeren. waaraan evenwel niet kan
worden voldaan. Besloten is aan de drie zwem
inrichtingen een voorverkoop van kaarten te
houden.
Er is reeds een keur van prijzen, geschonken
waaronder 4 gouden medailles. Binnen enkele
dagen zullen de pryzen worden tentoongesteld
by Opticien Vink. Spekstraat 1.
Aangezien dit seizoen nog geen zwemfeest
werd gegeven, zullen deze wedstrijden het
evenement van het seizoen vormen, temeer
waar alle recordhouders(sters) en kampioe
nen zyn uitgenoodigd.
Het programma luidt:
1. 50 M. vry slag Jongens-adspiranten.
2. 200 M. schoolslag dames.
3. 100 M. vrije slag heeren.
4. 100 M. vrije slag dames.
5. 100 M. rugslag heeren.
6. 5x50 M. vrye slag estafette jongens»
adsplranten.
7. 100 M. rugslag dames.
8. Demonstratie schoonspringen.
9. 3 x 50 M. wisselslag estafette heeren.
10. 3 x 50 M. wisselslag dames.
11. 10x50 M. vrye slag estafette heeren.
12. Waterpolo: HaarlemAmsterdam.
De wedstrijden worden gehouden onder de
auspiciën van den Kring Haarlem van den
Kon. Ned. Zwembond.
G. E. B.
Het jaar 1933.
Aan het Jaarverslag van het Gemeentelijk
Electriciteisbedryf te Haarlem ontleenen wij:
Het opgesteld turbine-vermogen in de Cen
trale bedroeg 34.000 K.W.
De maximale belasting bedroeg op 13 De
cember 1933, 13.750 K.W. fv. j. 13.100 K.W
De grootste hoeveelheid electriciteit, die
in een etmaal werd opgewekt, bedroeg op 14
December 1933 148.304 K.W.U. (v.j. 143.000
K.W.U.)
In de Centrale werden opgewekt in totaal
36.947.086 K.W.U. (v. j. 36.430.007 K.W.U.)
Op 31 December 1933 waren 11.853 abon
nementen voor het huishoud tarief (v. J.
12.334) en 1.481 abonnementen voor het win
keltarief (v. j. 1.577) afgesloten.
In het jaar 1933 bedroegen de ontvangsten:
a. voor gelever den electrischen stroom
f 2.529.935.48, b. aan meterhuur f 117.848.13;
c. aan installatiehuur f 27.798.54; d. aan di
verse ontvangsten f 67.979.94.
Totaal f 2.743.56209.
Aan de gemeente werd een winst van
f 818.405.40 afgedragen.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Heesemans, Potgieterstraat 62, autodop. Theel,
Berkenrodesteeg 17, kaasboor. Th. Zuydam,
Vergierdeweg 52, horloge en ketting. C. Ha-
biecht, Djambistraat 12, halsketting. M. v.
Laarschot, Voorzorgstraat 49, muts. Dinkla,
Ursulastraat 12, manteltje. C. Koopman. Dr.
Leijdsstraat 127, medaillon. A. Pliester, Bad
huisstraat 15, portemonnaie m i. C. Bor, Ver
gierdeweg 125, portemonnaie. R. Koopman, Dr.
Leydsstraat 127, portemonnaie. De Ridder,
Jelgersmastraat 20. rywielbelastingplaatje.
Kreiming, Zylvest 13, ring. Arts, v. Keulen
straat 8, rozekrans. M. Burger, Doelstraat 21,
rywielbelastingplaatje. De Coole, Saenredam-
straat 45rd„ schoenen. Bermig Bötcher, Gr.
Houtstraat 170, sleutels aan ring. Vroom
Dreesmann, Gr. Houtstraat, speldje. P. J.
Zandweg, Bavostraat 13, zeil.
Op het gebied der Symphonie trekt de aan
dacht de uitzending der fis min. Symphonie
van onzen landgenoot Leo Ruygrok. Ik heb
eens een uitvoering van dat werk door het
Residentie-orkest onder leiding van den com
ponist gehoord en er de degelijke, gezonde
muzikale hoedanigheden en het goede vak
manschap van Ruygrok, die zelf tweede diri
gent van het Res.-orkest is, door leeren ken
nen. Zeer moderne wegen slaat de componist
niet in, maar het is zeer de vraag of dit'een
nadeel te achten is. In elk geval schijnt het
my de moeite waard de Huizer uitzending van
Dinsdag met belangstelling te beluisteren.
Mozart's klaviervariaties over „Wilhelmus
van Nassauen" behooren tot de vroegste zijner
composities. In Köchels Catalogus dragen zij
het nummer 25. Zy dateeren uit den tyd zyner
eerste groote reizen naar Engeland en Hol
land. Zijn variatiewerken uit dien tyd bieden
nog geen groote merkwaardigheden: maar
toch is er in de Wilhelmus-variaties een stre
ven te bespeuren om boven zuiver ornamen-
tale veranderingen van het thema uit te ko
men en iedere variatie een afzonderlijk karak
ter te verleenen. In dit opzicht onderscheidt
zich dan in 't byzonder de langzame variatie.
Het schynt me echter dat dit jeugdwerkje
van een begenadigd genie bij de Hilversum-
sche uitzending van Vrydagmiddag een eenigs-
zins vreemden indruk zal maken na de Sona
tine van Pijper, want de „sonatines" van dezen
componist zyn ondanks haar kinderlijk-on
schuldige betiteling allesbehalve naief. Op de
sonatines van Clementi lyken ze al heel weinig.
Een sonate van Clementi wordt Vrijdag door
Keulen (Langenberg) uitgezonden. Clementi
(175218321 schreef er een goede honderd,
maar groote kunstwaarde hebben ze niet. Als
instructieve muziek worden er nog wel eens
enkele gebruikt, maar ook in dat opzicht wint
zijn beroemde etudenverzameling „Gradus ad
Parnassum" het verre.
Het Promenade concert in Queens Hall van
Donderdag brengt o.a. het vioolconcert van
Prokofieff. Ik heb het een paar malen ge
hoord, o.a. van Joseph Szigeti, maar behalve
in de veelbelovende Inleiding er nooit iets
moois in kunnen ontdekken. De normale
vioolklank schijnt er zooveel mogelyk in ont
weken. Misschien zyn anderen gelukkiger bij
een speurtocht naar schoone momenten in dit
niet zelden gespeelde werk van den in 1891
geboren Rus
ACENDA
Heden:
ZATERDAG 25 AUGUSTUS
Luxor Sound Theater: „Kale Rijkdom". 2.30
uur en doorloopende avondvoorstelling van
7 uur af.
Rembrandt Theater: „Tarzan, de ontem
bare". Op het tooneel: Bennos Brothers. 2.30
7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Congres der Vagebonden".
Op het tooneel: Schiller en Herome, „vallende
menschen". 2.30, 7 en 9.15 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vry.
Zandvoort: Carnaval met Kermesse
d'été en gecostumeerd bal in het Casino. 9
uur.
Noorderbad, 2e Intern. Schermwedstryd: 10
uur. Populair concert 2.306 uur. Indisch
nachtfeest: „Een nacht op Java", 83 uur.
ZONDAG 26 AUGUSTUS.
Gem. Concertgebouw. Bouwmeester's Revue:
„Vooruit maar weer!", 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en den
avonds
Rozekruisers Genootschap. Tempeldienst
ritus met openbare voordracht. 10.30 uur.
H.O.V. Concert in Den Hout. 2.30 uur.
Zandvoort: Carnaval met Kermesse
d'été in het Casino.
Noorderbad, 2e Intern. Schermwedstryd: 10
uur.
Heemstede: Heemsteedsche Wielerbaan.
Kampioenswedstryden. 2.30 uu.
MAANDAG 27 AUGUSTUS
Gem. Concertgebouw. Bouwmeester's Revue:
„Vooruit maar weer!", 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
Zandvoort: Carnaval met Kermesse
d'été in het Casino.
ROOSTER VAN APOTHEKEN
(Samengesteld door den Inspecteur der
Volksgezondheid.)
Voor de apotheken die toestemming ge
vraagd hebben om 's avonds, 's nachts en
Zondags te sluiten, ls door den Inspecteur
der Volksgezondheid een sluitingsrooster op
gemaakt
Van Zaterdag 25 Aug. des avonds 8 uur tot
en met Vrydag 31 Aug. zyn de volgende apo
theken op Zondag 's avonds na acht uur en
des nachts geopend.
J. M. A. Hegland, Firma Th A. Klinkha
mer Koninrtonpwee 69. Tel 11596.
Mej. C. J. Fischer, Firma Grijszeels en Van
Hees. L. Veerstraat 14. Tel. 11000.
Mej. J. M. Meisner, Marnix-apotheek, Mar-
nixstraat 65, Tel. 23525.
W. P. Woutersen, Apotheker, Koninginne
weg 3 Tel. 12038
J. W Florijn, Ontraal Apotheek Gr Hout
straat 78, tel. 10500 is wegens verbouwing
Zondag alleen van 8 uur 's morgens tot 8 uur
's avonds geopend.
