HJ).
IMDiPWl
ENORME
PRIJSVERLAGING
127* cent
U SPAART DUBBELTJES
VERTELLING
DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
6
Voor den Kantonrechter.
EEN OF TWEE OVERTREDINGEN?
Een Dronkenschaps-Puzzle
Een heer was gezellig uit geweest en had
In den loop van den avond een flesch Rijn
wijn geledigd. Het blijft altijd een moeilijke
vraag, of dit veel of weinig is; dat hangt van
den lichamelijken weerstand af. De man zelf
achtte zijn weerstand voldoende, maar een
agent was van oordeel, dat de man toen hij
op straat was, de gewone symptomen van
dronkenschap vertoonde, waarom hij hem
naar de Smeaestraat bracht om bij te ko
men.
We nemen dus aan, dat de man dronken
was geweest, maar daar ging het niet in de
eerste plaats om.
De man toch werd niet zoozeer gearresteerd
omdat hij dronken op straat liep, want hij was
eerst op straat toen de agent hem uit een
auto had gehaald; de man werd aangehou
den, omdat hij onder den invloed van ge
bruikten alcohol een auto bestuurde. Hij zei,
dat hij dit had gedaan om te voorkomen dat
zijn vriend met wien hij wijn had gedronken,
achter het stuur zou gaan zitten, want die
vriend had vóór de wijnfuif reeds geborreld
en was volgens den man niet bekwaam om een
auto te besturen. De agent achtte den ander
even onbekwaam; het gevolg was, dat de man
twee bekeuringen kreeg, één voor dronken
schap en één voor chauffeeren onder den in
vloed van alcohol.
Hij begaf zich later naar den ambtenaar
van het Openbaar Ministerie, betaalde de
maximum^ boete voor de dronkenschap en
voorkwam' zoodoende een strafvervolging,
maar hij moest nu voor het andere delict te
recht staan.
Zijn verdediger, Mr. de Rijke, betoogde naar
aanleiding van arresten van den Hoogen Raad
dat de Ambtenaar van het O. M. niet ont
vankelijk was in zijn vordering, wat zeggen
wil, dat deze den man voor het andere feit
niet had kunnen vervolgen, omdat de dron
kenschap was afgekocht om het zoo maar uit
te drukken en de dronkenschap een integree
rend deel van de andere overtreding uit
maakte.
Volgens den verdediger waren de twee over
tredingen niet te scheiden.
De ambtenaar voerde hiertegen aan, dat dit
wel zoo was, aangezien hier sprake was van
openbare dronkenschap en daarvan niet ge
sproken kon worden, zoolang de man in de
auto zat. Iemand, die in een café dronken was
geraakt en zich met een auto naar huis liet
brengen, kan men niet voor openbare dron
kenschap vervolgen, zoomin als de bewoner
van een woonwagen, als die persoon dronken
was en de wagen zich op den openbaren weg
bevond. Openbare dronkenschap was een over
treding tegen de goede zeden, het andere was
een verkeersovertreding, waardoor de vrijheid
en veiligheid van het verkeer in gevaar wer
den gebracht.
De ambtenaar eischte, aangezien het een
ernstige overtreding was en verdachte reeds
eerder voor iets dergelijks tot hechtenisstraf
was veroordeeld, veertien dagen hechtenis
met intrekking van het rijbewijs voor den tijd
van een jaar.
Mr. De .Rijke was het met den ambtenaar
niet eens; hij kon hier geen twee overtre
dingen zien, aangezien de overtreding, waar
voor verdachte terecht stond, zonder dron
kenschap niet denkbaar was, bovendien be
streed hij de dronkenschap, al was de boete
betaald; de man toch, die al eens hechtenis
straf had ondergaan, raakte zoo geweldig
van streek, toen de agent hem aansprak, dat
hij bijna van zijn stokje viel: vandaar de on
zekere gang. Maar door het betalen van de
boete v/as de dronkenschap van de baan en
nu moest noodzakelijkerwijs ook de rest ver
vallen.
Pleiter persisteerde dus bij zijn verzoek om
ontslag van rechtsvervolging.
De Kantonrechter besliste, dat het bestu
ren van een auto onder den invloed van al
cohol geen openbare dronkenschap insloot;
men kan onder den invloed zijn zonder bepaald
dronken te wezen en zijns inziens leverde de
openbare dronkenschap wel een afzonderlijk
delict op. Den emst van het feit in aanmer
king nemende, veroordeelde hij verdachte tot
een maand hechtenis en een jaar ontzegging
van de bevoegdheid om een auto te besturen.
NOG EEN ONDER DEN INVLOED
In Haarlemmermeer reed er een met een
auto, nadat hij ook een drinkpartijtje had
meegemaakt en toen hij op een der smalle
polderwegen een andere auto tegenkwam, was
zijn oog niet helder en zijn hand onvast .ten
gevolge waarvan hij de rechte lijn niet kon
volgen en de andere auto aanreed. Hij moest
nu terecht staan voor het links uithalen en
het besturen van een auto onder invloed van
sterken drank.
Verdachte gaf alles toe en beriep er zich op,
dat hij anders niet dronk, maar in vroolijk
gezelschap was verzeild.
De Kantonrechter was van meening, dat
men niet achter het stuur moet zitten, als
men alcohol heeft gebruikt; men moet dan
maar een chauffeur nemen, die helder van
hoofd is en vast van hand.
De Ambtenaar eischte f 50 boete, 14 dagen
hechtenis en intrekking van het rijbewijs
voor zes maanden.
De kantonrechter nam in aanmerking, dat
het feit ernstig was, maar dat er eenige ver
zachtende omstandigheden waren, waarom
hij den eisch halveerde, behalve wat de 6
maanden ontzegging betrof.
DE SLAGERSJONGEN DIE GEEN
HAAST HAD.
Als men de slagersjongens in wilde vaart
langs de straten ziet fietsen, zou men niet
denken, dat deze lieden den tijd kunnen heb
ben, maar op eiken regel zijn uitzonderingen,
ja, als men Mr. Bijvoet, den verdediger van
een slagerspatroon mag gelooven, zijn er zelfs
veel uitzonderingen, want hij beweerde, dat
slagersjongens een bijzondere voorliefde voor
ijscowagens hebben en dat het geen zeldzaam
heid is, dat ze in grooten getale daar den tijd
van hun bazen zoekbrengen. Wellicht ver
klaart dit tevens de groote haast, die ze overi
gens hebben om den ijstijd in te halen.
Een slagersjongen van de Zandvoortsche-
laan was door zijn baas uitgestuurd om bloed
worst te halen, maar kwam met leverworst
terug. Het was zes uur 's avonds en om 7 uur
was zijn tijd om. De baas, die bloedworst noo-
dig had, zei tegen den jongen, dat hij terug
moest om de worst te ruilen.
De jongen, die gehoopt had om zes uur naar
huis te mogen gaan, sputterde wat tegen,
waarop de baas zei, dat hij best vóór 7 uur te
rug kon zijn. De jongen vertrok en kwam om
negen uur terug en toen bleek, dat hij om
kwart over zeven op het Plein door een agent
was aangehouden, hetgeen op de heenreis was
en omdat na 7 uur de loopjongen geen bood
schappen voor zijn baas mocht doen, werd de
baas bekeurd; deze moest nu terechtstaan.
Mr. Bijvoet kwam als zijn vertegenwoordiger.
De Ambtenaar was van meening, dat de
baas had moeten zorgen, dat de jongen vóór
7 uur binnen was en hij geloofde, dat de Ne-
derlandsche slagersjongens gehoorzame kna
pen waren; ze deden wel, wat de baas zei.
Mr. Bijvoet wees toen op de ijscowagens en
scheen niet zoo geheel in die gehoorzaamheid
te gelooven, getuige het feit, dat de jongen
om kwart over zeven pas op de heenreis was;
vijf kwartier van de Zandvoortschelaan naar
het Plein, dat was in strijd met de order, om
gauw af te maken.
Wat kan de baas anders doen, zei de ver
dediger, dan tegen den jongen zeggen, dat hij
haast moest maken? De jongen kon vóór 7 uur
terug zijn; dat hij 't niet deed, maar bij ijsco
of ergens anders bleef rondslungelen, was
toch de schuld van den baas niet. Deze kon er
moeilijk achteraan gaan, want dan had hij
geen loopjongen noodig.
De Ambtenaar vond den baas wel een beetje
schuldig, maar omdat het een beetje was,
eischte hij slechts 50 cent boete.
De Kantonrechter meende uit de stukken
te lezen, dat de baas eigenlijk zijn schuld had
toegegeven, nu Mr. Bijvoet een andere lezing
gaf. zou de jongen gehoord moeten worden,
hetgeen Mr. Bijvoet goed vond; het ging niet
om de twee kwartjes boete, maar om het
recht van het spel, de slager had niet graag
een veroordeeling voor de Arbeidswet.
Dus zullen we over 14 dagen zien, waar de
jongen zijn tijd had zoekgebracht.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Kerkvliet, Kanariestraat 78, armband; A.
Dweelaard. De Genestetstraat 4, armband
horloge; J. F. Valbracht, De Clercqstraat 164,
aktentasch; J. G. Peetjens, Kleine Houtstraat
135, broche; M .Stoute. Papentoren vest 48.
bril; Bureau van Politie, Smedestraat. vijf
foto's; P. H. Harren, Vooruitgangstraat 89rd.
hondenpenning; C. Sloof, Lindenlaan 18,
Heemstede, handschoen; Kennel Fauna,
Frieschevarkensmarkt. 5 katten; J. van dei-
Hout, Karei van Manderstraat 41, muts; Gem.
Reiniging, Delistraat, melkbus; Blom, Men-
tawiestraat 18, medaille; MULO-school, Dreef
20, portefeuille; J. Strandstra, Zomervaart 22,
portemonnaie m.ï.: De Groot, Soendaplein 12,
idem; Abbink. Ben vil j oenstraat 25. idem m.i.;
Pejerkorn. Kade 6 Heemstede. rjjwielslot;
Hoppenbrouwer, Colensostraat 20. rijwielbe-
Iastingplaatje en ring met sleutels; H. v. d.
Goot. Middenlaan 11, vulpenhouder.
Offenberg, IJsselstraat 9, aktentasch; J.
Inpijn, Hoogerwoerddwarsstraat 38, bril; v. d.
Voort, Velserstraat 50, bril; Bureau van po
litie, Smedestraat( ceintuur; handschoen,
melkbus, parapluie, 3 portemonnaies met in
houd; schoen; Bootsma, Leidscheplein 33a
rood, ceintuur; Wildschut, Hagestraat 2 rood
dop van een autowiel; Klinkhamer, Lange
Lakenstraat 10, honden penning; O. Wijk,
Rijpstraat 17, hond; Schaapman, Ooievaar-
straat 13 hanger; Luttik, A. L. Dyserinck-
straat 47, kaart van ziekenfonds; v. Loenen,
Brouwersstraat 66, konijn; Klok, De Clercq
straat 138. muts; A. Hendriks. Korte Hofstraat
6, muts; J. Zwart, Kritzingerstraat 21, num
merplaats; Vroom en Dreesmann, Groote
Hoütstraat 70, pakje met inhoud; Gigengack.
Nieuwe Groenmarkt 7, rijwielbelastingplaatje;
Walker, Tulpenstraat 30 rood, roeiboot: v.
Huis, Oranjestraat 135, rijwielbelasting
plaatje; Nix. Spaarnwouderstraat 97 a rood;
een paar regenpijpen; N. Box, Soendaplein 35
rijwiel; Klop, Wilhelminestraat 27, schoenen,
Koning, Spaarnwouderstraat 57 kinder
schoen; J. Gieske, Leidschevaart 118, sleutel;
Vissers. Tetterodestraat 108, kindertaschje; J.
v. d. Meulen, Iepenrodestraat 3, taschje: O.
Donia, Groesenstraat 18, taschje met inhoud.
OPMERKINGEN VAN LEZERS
HET VERVOEREN VAN EEN ARRESTANT.
Eén onzer lezers heeft zich geërgerd over
het vervoer van een arrestant door drie rijks
veldwachters. „Door de werkzaamheden op
het Stationsplein", aldus deze lezer, „werd de
man naar het Kennemerplein vervoerd, in
afwachting van de komst van den celwagen,
die vrij lang op zich liet wachten. Intusschen
werd de gevangene aangegaapt door een aan
tal nieuwsgierigen. Toen de celwagen einde
lijk arriveerde, stopte hij op den hoek Kruis
weg. De arrestant werd daarheen gebracht.
Maar nauwelijks was men onderweg, of de
celwagen reed hen tegemoet. De man moest
toen voor de zooveelste maal rechtsomkeert
maken en onder veel machtsvertoon in den
wagen gestopt. Al is het nog zulk een groote
dief of inbreker, dan heeft hij toch recht op
een menschelijke behandeiing. Kan de ge
vangene niet zoolang boven op het perron
of in den politiepost wachten, todat de cel
wagen verschijnt?"
Tot zoover deze lezer.
We brachten zijn klacht over aan den ma
joor der Rijksveldwacht alhier.
Deze deelde ons mede, dat het altijd gaat
zooals klager wil. „Wanneer het bericht komt,
dat een gevangene aan het station moet wor
den afgehaald, dan wordt er voor gezorgd, dat
de celwagen precies op tijd aanwezig is. Het
is echter niet te vermijden, dat de gevange
ne altijd een eindje moet loopen, eer hij den
wagen bereikt, want die moet volgens voor
schrift altijd aan den overkant van het Sta
tionsplein bij de fabriek van de firma Beynes
staan. In het bovengenoemde geval moest de
gevangene een paar stappen meer loopen om
dat de bestuurder van den celwagen wegens
de bestratingswerkzaamheden op het Stati
onsplein niet precies wist, waar hij den wagen
moest neerzetten. Dat is alles. Verder is er
niets abnormaals gebeurd. De man was niet
eens geboeid. Het is altijd ons streven, de ge
vangenen zoo humaan mogelijk te behande
len en ze zoo ongemerkt als het maar eenigs-
zins kan te vervoeren".
Een lezer vestigt de aandacht op een passage
die voorkwam in het verslag van de Eerste
Kamerzitting, over de presentiegelden. Door
even hun handteekening op de presentielijst
te zetten hebben twee Kamerleden zich elk
van de vergoeding van f 20 verzekerd voor
verblijfkosten, d:e buiten den Haag wonende
Kamerleden voor het bijwonen eener verga
dering krijgen.
Inzender vraagt zich af of die Kamerleden
geen tijd hadden de belangen van de arbei
ders door wier tussc'nenkomst zij in de Kamers
zitting hebben, te behartigen, welke arbeiders
voor f 20 toch 48 uur of langer moeten werken,
soms met een gezin met eenige kinderen.
De inzender zou de presentiegelden willen af
schaffen, althans halveeren. Wanneer men el
kanders lasten draagt, drukken zij niet zoo
zwaar,
VRAAG UW
WINKELIER
van het befaamde
Zelfwerkend Waschmiddel
H. Z.
Dit kost niet meer
22Y2 ct., doch slechts
Een enorm verschil dus:
één dubbeltje goedkooper,
terwijl het beter is dan andere
soortgelijkewaschmiddelen, het
geen wordt bewezen door de
garantie en de controle van het
Laboratorium Dr. van Hamel,
Roos Harmens te Amsterdam.
Koop en gebruik dus voortaan
het zooveel goedkoopere en
nog betere
H.Z zelfwerkend waschmiddel
121/2 ct. per pakje, inplaats van 227a ct-
Los het voor het gebruik op in koud water en
volg verder de gebruiksaanwijzing. Wij zijn ervan
overtuigd, dat U evenals duizenden andere
huisvrouwen enthousiast zult zijn over H.Z. en
Product van de
N.V. HOLLANDIA
ZEEPFABRIEKEN
IJ M U I D E N
(Adv. Ingez. Med.)
VEREENIGING „DE HAARLEMSCHE
MANEGE".
A.S. Zaterdagavond heeft if* de manége aan
de Linnaeuslaan de dressuurpróef plaats, die
het eerste gedeelte uitmaakt van dén halfjaar
lij kschen samengestelden wedstrijd voor dames
en heeren om den wisselbeker.
,Het Witte Kruis".
Het aantal bezoeken der Zusters verminderd.
In het gebouw van den Protestantenbond in
de Berkenstraat (Haarlem-N.) hielcl Woens
dagavond de afd. Haarlem van „Het Witte
Kruis" een ledenvergadering, onder leiding van
den heer A. W. Michels.
De voorzitter deelde mede dat een verbou
wing is ondernomen van het Wijkgebouw aan
het Soendaplein. Met 1 October kan daar de
nieuwe kliniek in gebruik worden genomen.
De loonregeling van de badmeesters is her
zien. In plaats van 2 12 cent'krijgen de bad
meesters nu 13 4 ceht boven hun grondloon.
Bij wijze van proef zal getracht worden in de
badhuizen reclames aan te brengen, zooals
dat te Amsterdam geschiedt, Dit zou kunnen
strekken tot vermindering van het tekort.
Het ledental blijft 'dank zij de propaganda
stationnair.
De bijeenkomst met andere wijkverplegingen
over het aantal bezoeken der zusters hebben
onder leiding van dokter van Konijnenburg
plaats gehad. Men was het er over eens, dat
het aantal bezoeken, dat de zusters moeten
brengen, veel te groot is. Aan de doktoren is
dan ook een circulaire gezonden, waarin hun
medewerking in dezen wordt gevraagd, door
zich te houden aan de instructie, waarin o.a.
staat, dat het de zusters verboden is, zich
bezig te houden met de z.g. „waschbeurten"
(met eenige uitzondering) Ook het geven van
insuline-injecties is verboden. Langer dan 3
maanden mag geen hulp door de zusters wor
den verleend, tenzij de geneesheer verlenging
noodzakelijk acht. Plet verzoek aan de dok
toren heeft reeds geholpen.
De twee bestuursleden, de heeren K. Schil-
stra en W. J. van Vloodorp, werden herkozen.
Besproken werd verder de Beschrijvings
brief voor de 77e, op Dinsdag 2 October te
Amsterdam te houden algemeene vergadering.
Als afgevaardigden naar de algemeene ver
gadering werden aangewezen de heeren C.
van der Velde en J. G. Snuif en als hun plaats
vervangers de heeren G. Hagebout en L.
Modoo.
MIE EN KO WEER IN DE CONCERTZAAL.
Mie en Ko komen Zondagavond weer naai
de Gemeentelijke Concertzaal en geven er een
voorstelling van de lachrevue: „Er moet wat
aan gedaan worden."
DE HEER BOGTMAN RESTAUREERDE
EDAMSCHE KERKRAMEN.
Onze stadgenoot, de heer W. Bogtman heeft
in de afgeloopen vier jaar de vier en dertig
vensters van de St. Nicolaaskerk te Edam die
van gebrandschilderd glas in lood zijn, ge
restaureerd, lezen we in het maandblad van
Kunst aan het Volk.
Dit was een zeer verantwoordelijk werk en
de heer Bogtman heeft zich op zeer nauwkeu
rige wijze van zijn taak gekweten, door de
ramen eerst te fotografeeren en na langdurige
studie in oude papieren, heeft hij de stukken
die verloren waren gegaan aangevuld, zonder
daarbij bedriegelijk het oude na te bootsen en
toch zoo dat het geheel harmonisch is.
Motorrijder overleden na val
te Vogelenzang.
Was de man onwel geworden?
De 26-jarige heer Bartels uit de Spaansche-
vaartstraat te Haarlem die Woensdagmiddag
te ongeveer half een ter hoogte van Woest-
duin op den Vogelenzangscheweg van zijn
motor is gevallen, (wat wij gisteren in het
grootste deel van onze oplaag publiceerden)
is 's avonds aan zijn wonden in het St. Elisa-
bethgasthuis overleden.
Een voorbijganger zag omstreeks half een
een motorrijder, die onverwacht een kleine
zwenking maakte en viel. Dr. Van Aalst die de
eerste hulp verleende constateerde een schedel
breuk en vreesde het ergste.
Men veronderstelt dat de motorrijder on
wel geworden is en daardoor de macht over zijn
stuur is kwijt geraakt.
Het Brokkenhuis.
KLOP OP DE DEUR.
Men schrijft ons:
Het oude lied! A.s. Zaterdag wederom een
collecte. Een 200-tal collectrices en collectan
ten zullen door Haarlem trekken met. het
vriendelijk verzo'ek aan allen, iets af te zon
deren voor steun aan het Brokkenhuis.
Het oude lied! Toch altijd weer nieuw voor
de ijverige bestuursleden, omdat de vraag,
hoe burgers en burgeressen de bede zuljen
beantwoorden, allen dien dag in spanning
houdt.
Gij kent het doel, Honderden hebben be
hoefte aan kleeren, een bed, eenig noodzake
lijk huisraad, een kachel vooral of een wieg,
en z. enz. Alles is welkom in het Brokkenhuis.
Hoe welkom goederen ook zijn om deze te
plaatsen in de gezinnen, is er ook behoefte
aan contanten. Dee leege linnenkamer moet
voorzien worden. Misschien kan eenigermate
voldaan worden aan de vraag naar boven
goed. Bruikbare mantels en japonnen, schoe
nen, manspakken en kleeren voor jongens
en meisjes, deze allen zijn wel eens voor
radig, maar met de noodzakelijke ondergoe
deren is het treurig gesteld. Niemand geeft in
deze tijden van nood kleeding weg, die nog
voor eigen gebruik kan opgelapt worden. Bo
vendien kan alleen afdoende geholpen wor
den met stevig goed, dat een winter of langer
kan dienen en tegen eenige wasschen be
stand is. Het Brokkenhuis is een inrichting
van liefdadigheid, die niet gesteund wordt
door rijks- of gemeentesubsidies. De bestuur
ders. die hard arbeiden, genieten geen sala
ris. Het beheer is zoo zuinig mogelijk inge
richt. Alle gevallen waar steun wordt ver
leend, worden onderzocht door beambten van
den Armenraad.
De liefdadigheid dezer inrichting heeft het
eigenaardige beginsel, dat allen die geholpen
werden iets kunnen bijdragen. Men betaalt
zoo mogelijk een kleinigheid voor datgene wat
uitgedeeld werd. Niet veel! De vorige week
werden 25 aanvragen behandeld. Allen wer
den geholpen en de g,eheele verkoop van den
dag bracht nog geen f 5 op. Natuurlijk wordt
gaarne gegeven, maar alle hulpmiddelen ont
breken.
Als Zaterdag wederom op uw deur geklopt
wordt, dan zijt ge een oogenblik ontstemd.
Bedenk echter wel. dat uw geldstuk zoo nut
tig gebruikt wordt. Bij voorbaat wordt gij
allen die iets offert, hartelijk bedankt dooi
de volijverige vrouwen en mannen, die zich
met de uitvoering van dit werk belast heb
ben.
Er zullen Zaterdagavond eenige menschen
gelukkig zijn, als bij de opening van de u
aangeboden busjes blijkt, dat een flink be
drag aanwezig is voor den aankoop van nood
zakelijke linnen lijfgoederen, lakens, een aan
tal dekens en eenig huisraad. Nu de winter
nadert, is er zoo ontzettend veel noodig.
Uit naam van het bestuur der vereeniging
Het Brokkenhuis wordt gij dringend verzocht,
de helpende hand te bieden.
TENTOONSTELLING WERKEN VAN
H. VAN STEENWIJCK.
De tentoonstelling van werken van H. van
Steenwyck in het Frans Hals Museum zal as.
Maandagmiddag half drie geopend worden.
MARKTNIEUWS
GROENTEMARKT HAARLEM.
Heerenboonen 8—12 ct. per K.G.
Snijboonen 1022 ct. per K.G.
Tomaten 24 ct. per K.G.
Sla f 0.802.30 per 100 krop.
Andijvie 3040 ct. per kist.
Spinazie 1645 ct. per kist.
Postelein 1230 ct. per kist:
Groen kool 2545 ct. per kist.
Gele kool 3560 ct. per kist.
Bloemkool 515 ct. per stuk.
Komkommer 35 ct. per stuk
Rodoe kool 47 ct. per stuk.
Wortelen 4—9 ct. per bos.
Prei per bos 310 ct.
Selderij 25 ct. per bos.
Pieterselie 2—5 ct. per bos.
PERSONALIA.
De dames M. A. M. v. d. Heide en M. TH.
Pepe te Haarlem, zijn te Utrecht geslaagd voor
de akte A R.K. bewaarschool-onderwijs.
Lichtjes.
Heldere, pinkelende, lichtjes tegen een don
keren hemel hebben mij altijd, iets bijzonders
te vertellen gehad. Soms hebben ze tegen me
geknipoogd in toegeeflijk pleizier in m'n ge
luk, alsof ze wilden zeggen „geniet maar kind,
lang zal het -toch niet duren!" Maar die taal
heb ik niet verstaan. Wie luistert er naar pes
simistische klanken, als het geluk in het hart
zingt?
Soms keken ze afwijzend en koud en koel,
alsof ze wilden zeggen „maar ga dan nu ook
naar bed! Het is al zoo laat, morgen ben je
weer moe. En 't geeft je toch allemaal niets,
of je daar al staat. Als je .goed slaapt ben je
morgen frisch voor een nieuwen dag van
twaalf lange uren, met ieder zestig minuten.
En iedere minuut heeft zestig seconden, en
in één enkele seconde kunnen- -werelden ver
gaan, wat kan er dus niet al met een onen-
schenleven gebeuren?" En als ze zoo koel de
den, ben ik maar gaan slapen, want (het is
niet prettig om standjes te krijgen.
Eens was ik ziek, en toen werd ik bang voor
ze. Ik dacht dat ik moest sterven en die ster
ren waren zoo sereen en veraf, zoo onbegaan
met m'n lot, zoo onwrikbaar en ongeïnteres
seerd, dat ik me wel even móest zien met hun
oogen in al m'n nietige onbelangrijkheid., ter
wijl ik toch mijn lot zoo buitengewoon tra
gisch had gevonden. Toen haatte ik ze bijnai
de sterren en de lichtjes, want de mensohen
die de lichtjes ontstaken hebben tooh ook
niet meer interesse voor me; dan die sterren.
En nu, nu ik t'och weer gezond ben, kijk ik
iederen avond naar de lichtjes en denk dan1
heel intensief en fluister „zieken en sterven
den, menschen die pijn hebben en lijden, één
oogenblik denk ik aan jullie. Ik heb geleden
wat jullie lijdt en m'n geest is nu bij u en
geeft u een hand". Ik vergeet het nooit, soms
doe ik het mechanisch, soms lach ik mezelf
uit om m'n sentimentaliteit, maar soms ook
tril ik van de intensiviteit van m'n gedachte
en wie weet, misschien voelt iemand op dat
oogenblik de kracht van m'n wil om even, één
oogenblikje, de eenzaamheid te verbreken. Er
zijn meer dingen tussefhen hemel en aarde.
Een enkele keer ,zij.n de lichtjes verleidelijk,
dan roepen ze en lokken „kom tooh, zit daar
niet zoo' te suffen. Waar wij branden is het
licht en gezellig. Daar zitten mensohen bij
elkaar, muziek speelt en je hebt het gevoel
dat je leeft en nog niet bent ingekerkerd in
een grafkelder, al is die dan ook geriefelijk
met stoelen en een divan gestoffeerd!"
Vanavond riepen de lichtjes me naar bui
ter.. De sterren leken kleiner dan gewoonlijk,
maar zoo levendig en vriéndelijk. En lïcthjes
flikkerden uit vele ramen en beloofden veel
gezellige verhalen onderweg. Ik pakte dus m'n
fiets en reed naar buiten waar de lichtjes te
gen den donkeren hemel uitkomen. Ik kwam
langs een breeden ruimen weg. Tuinen lagen
voor de huizen. Het asphalt deed aan iets
glads en schoons denken, en om een of andere
reden was het erg prettig om daar te rijden.
Heldere schijnsels vielen uit de vensters en er
lag een sfeer van rust en vredige gezelligheid
in de tuinen. Een ion gen, slungelig nog en
onelegant in zijn bewegingen fietste met breed
staande knieën op een fiets waar hij uitge
groeid was. Naast hem reed een meisje, vlas
blond. heel jong en heel mager. Zijn hand
lag on haar stuur en ze praatten over heel ge
wichtige dingen. Over het vraagstiik of een
hond al dan niet een ziel heeft, over het voor
en tegen van Hitler, over de pui«± op den neus
van den scheikunde-leeraar, over de letter
kundige club, waar hij voorzitter van is en zij
declameerend lid; maar niets spraken zij'
over wat hun zoo vreemd blij maakte, over
wat hun het gevoel gaf, van opeens zooveel
ouder te zijn.
Aan een tuintafel zat een gezin. Moeder
handwerkte, vader las een krant, een doch
tertje las met haar vingers in haar ooren, ter
wijl de oudste dochter, die op kookschool is,
een praatje maakte .met de „dame van hier
naast" over de beste manier om pruimenjam
te maken, zonder dat ze gist en tooh -niet te
zoet wordt.
Even verder stond de deur van een garage
open. een heer sloeg een wagen aan. een dame
in avondtoilet st-ond er naast en praatte la
chend tegen hem. Een rentenier liep wat te
drentelen en maakte hier en daar een praatje.
Nu was de straat ten einde en ik boog af om
langs een laan verder naar buiten te rijden.
De stad lag achter me en ik keek er varuuic
de hoozte ou neer. Duizenden lichtjes fonkel
den en achter elk lichtje zaten menschen.
Mannen, vrouwen, kinderen, gezelligheid
Waarom fietste ik nu weer zoo de eenzaam
heid in? De moest maar liever teruggaan en
die gezellige straat nog eens door f-etsen, dat
zou me wel opgewekter stemmen. Ik dacht
aan een boek dat ik eens las, van een heel
eenzamen man, die steeds hunkerde naar eeni
eigen huis en z'n neus platdrukte voor een
raam. waar achter het gezellig was. Meestal
werd hij weggejaagd, want menschen deeien
niet graag van hun gezelligheid mee. Einde
lijk had hij zoo veel gespaard, dat hij een
gezellig home kon maken en toen nam hij geen
gordijnen voor de ramen en stak iederen avond
schemerlampen op, om maar 'n warmen hui-
seiijken indruk te wekken en hij hoopte dat er
velen zouden zijn. die nu een glimpje gezel
ligheid mee zouden dragen uit het schijnsel
door zijn open ramen.
Dat boek werd me opeens vertrouwd. Ik
voelde hoe die man door de straten had ge-
loopen, zooals ik nu hier reed, leenend van
ieder huis een beetje geluk en een beetje ge
zelligheid, om dat straks thuis voorzichtig bij
een te garen en er de leege stoelen mee te
bevolken.
Misschien is er ook voor mij later een
home. wanneer er in het huis van een van
m'n kinderen plaats is voor een goede vrouw
en als dan de lamp vredig schijnt, als de man
een krant leest, als de vrouw een onmogelijk
klein truitje zit te breien van heel fijne zachte
wol. als de radio een vioolconcert uitzendt, als
uit de wieg gezellige geluidjes sputteren, dan
zal ik vragen of ze het gordijn willen open
trekken en dan zal ik denken aan de vele
avonden dat ik van buiten naar binnen keek
en misschien een wijs en weemoedig lachje
hebben en denken „ja maar, toen was ik nog
jong", want een mensch is nooit tevreden.
HEDEN.
