De Londensche „Underground
KORFBAL
MAANDAG 15 OCTOBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
13
LETTEREN EN KUNST
HET MASKER.
'N GEFORCEERD HUWELIJK.
Prachtig spel van Vera Bondam.
In ,,'n Geraffineerd Huwelijk", het tooneel-
spel van Edward Poor Montgomery, dat gis
teravond in onzen Stadsschouwburg voor het
eerst in Nederland werd opgevoerd, komt een
scène tusschen twee vrouwen voor, waarin de
eene vrouw aan de andere haar intiemste
huwelijksleed biedt. In dit tooneel, dat werd
gespeeld door Vera Bondam en Georgette
Reyewsky, was het, of het voetlicht voor ons
wegviel, en wij werden opgenomen in de
intimiteit van een kamer, of wij bij Vera
Bondam zelve waren en zij ons rechtstreeks
haar zoo tragische confidentie deed. Daar
stond op dat oogenblik voor ons geen actrice,
die komedie speelde, het was geen tooneel
meer, wij hoorden een vrouw, die ons haar
diepste leed bekende
Het spel van Vera Bondam was op dat
oogenblik van een zoo groote innigheid, dat
zij het leven zelve gaf.
Is er eigenlijk voor een actrice grooter lof
denkbaar? Vera Bondam heeft ons herhaal
delijk ontroerd door de zuiverheid en warme
innigheid van haar spel, zelden echter zoo
zeer als gisteravond en het is wel zeker, dat
het buitengewoon groote succes, hetwelk
'n Geforceerd Huwelijk hier bij de premiere
mocht hebben, in de eerste plaats aan haar
prachtig en ontroerend spel te danken is.
Maar toch ook aan het stuk, dat vooral
in de tweede helft uitstekende kwaliteiten
vertoont. Het begin is niet het sterkste deel
van dit tooneelspel. De wijze, waarop Violet
Livingstone haar huwelijk met John Rocking-
ham forceert, is nu niet bepaald geschikt
om ons sympathie met deze jonge vrouw te
doen krijgen en wij hebben neiging ook van
'n „geforceerd stuk" te spreken. Maar een
maal deze opzet aanvaard en was het niet
de oude Sarcey, die steeds betoogde, dat wij
dit bij tooneelstukken altijd hadden te doen?
hebben wij dit Engelsche stuk om zijn
bouw, dialoog, spanning en climax der han
deling. zeer kunnen waardeeren.
Dat John Rockingham drie jaar volhardde
in zijn koele houding tegenover Violet, terwijl
zij in alle opzichten een zoo lieve, hartelijke
echtgenoote voor hem was en hij haar blijk
baar toch ook zeer als vrouw waardeerde, lijkt
ons niet zeer waarschijnlijk en dit heeft de
schrijver ook niet voldoende gemotiveerd,
maar deze zwakheid van het stuk ligt geluk
kig in een der pauzes.Wat daarna gebeurt
en wij dus op de planken zien is verder
heel logisch en zeer boeiend tooneel. En de
schrijver had het geluk, dat Vera Bondam
in de rol van Violet zijn stuk verdedigde en
het pleit voor hem glansrijk won. Want met
Vera Bondam in de hoofdrol vergaven wij
Violet veel gemakkelijker haar daad van koele
berekening in het begin en zij wist ons later
door haar innig en vooral vrouwelijk spel
zoo van de superioriteit als echtgenoote van
deze Violet te overtuigen, dat zij de warme
genegenheid tenslotte niet alleen van haai
man, maar van heel de zaal veroverde. Zij
droeg schitterend de overwinning weg, niet
enkel voor zich zelve, maar ook voor den
schrijver, wien zij aan een niet twijfelachtig
succes hielp.
Ook de verdere bezetting hielp daaraan
mede. Ko Arnold! speelde John Rockingham
met een prettige lichtheid in het begin
daarbij zorgend dezen wel heel egoïstischen
man niet al te antipathiek te maken later
met een warmte, die echt menschelijk en na
tuurlijk aandeed.
John Gobau had als Kolonel Livingstone
slechts een kleine rol, maar hij kreeg gele
genheid tot een korte en sterke speelscène,
die dank zij zijn prachtig ingetogen en voor
naam spel volkomen slaagde. Ank van der
Moer was als Violet's lichtzinnige zuster voor
al in haar jonge liefde in het begin zeer goed.
In het tweede deel was haar spel wat opzet
telijk en nadrukkelijk, wat te meer trof naast
het zoo volkomen natuurlijke, eenvoudige en
overtuigend spel van Vera Bondam en Ko Ar-
noldi.
Hes Rijkenvan Rijk en Loes Meilis maak
ten van hun kleine rollen twee juffrouwen
uit de provincie, die aan politiek deden
iets heel aardigs. Georgette Regowsky's ver
dienste als Mary Johnson was, dat zij Vera
Bondam steun gaf in haar groote scène door
bescheiden en eenvoudig spel, waardoor de in
timiteit van dit teere gesprek geen moment
werd verstoord.
Corry SchillerItaliaander was minder ge
lukkig in de rol van Monica Paget, welke da
me van haar wel wat te weinig distinctie en
fond kreeg. Mary Smithuysen, Adr-i van Hees
en Yard van Staalduynen hadden enkel de
coratieve rolletjes.
Ik schreef reeds, dat de bijval groot, bui
tengewoon groot zelfs was. Het warme en
enthousiaste applaus na verschillende tafe-
reelen liet geen twijfel aan de stemming der
zaal en aan het slot kwam schier geen eind
aan de toejuichingen van het geestdriftige
publiek zoodat het doek niet minder dan
achtmaal omhoog moest. Hartelijk hopen wij
voor de tooneelgroep Het Masker en vooral
voor Vera Bondam en Ko Arnoldi dat het
succes ook verder mag doorzetten Het zou
volkomen verdiend zijn.
Ten slotte nog- een woord van lof voor Ar-
noldl's intelligente en artistieke regie en de
bijzonder fraaie aankleeding telkens van het
tooneel.
J. B. SCHUIL.
De Amsterdamsche Tooneelvereeniging.
DE DRAAIKOLK.
De Amsterdamsche Tooneelvereeniging
heeft Zaterdag en Zondag in den Stads
schouwburg te Amsterdam de eerste voorstel
lingen gegeven van De Draaikolk van
Noël Coward. Het is een nog al wrang stuk,
dat de tragiek geeft van een wereldsche
vrouw van 45, die met alle middelen strijd om
vrouw van 45, die met alle middelen strijdt om
slotte haar eigen zoon tegenover zich vindt.
De handeling in het begin wat slepend, krijgt
meer vaart in de tweede helft van 't stuk om
in een hevige en lange scène a faire tusschen
moeder en zoon te eindigen. Wilhelmina Duy-
maer van Twist en Ben Royaards stonden
hier als moeder en zoon tegenover elkaar en
lieten niets na om aan de hevigheid van deze
speelscène de volle 100 procent te geven.
Georgette Hagedoorn gaf met merkwaardige
scherpte en strakheid karakter aan de rol van
een jong. koud en berekenend mondain meisje.
Op stuk en opvoering komen wij later uit
voerig terug.
J. B. SCHUIL.
HET TOONEEL
CABARET—LOUIS DAVIDS.
Wanneer Louis Davids optreedt, weet ik al
van te voren, dat mijn avond goed zal zijn.
Zoodra hij met zijn glunder gezicht voor het
gordijn verschijnt, gaat mijn neus krullen en
ben ik geheel één met de zaal, die hij reeds
dadelijk met zijn opkomst verovert. Ik
d'er breed uit voor zitten, in prettige afwach
ting, geheel overtuigd, dat het een vroolijke
avond zal worden.
En zooals ik, zitten allen in de zaal. U moet
op een avond van Davids eens om u heen kij
ken. Deze wonderman toovert alle zorgen bij
het publiek weg. Je ziet enkel vroolijke ge
zichten van menschen. die innerlijk pret heb
ben. Davids heeft zooals ook een Buzlau
onmiddellijk het contact met de zaal en hij
houdt dat tot het laatst toe. Wie causeert er
in ons land zoo vlot. licht en amusant als hij?
Davids is, nadat Plsuisse is gestorven, de
eenige werkelijk geestige conferencier in ons
land. Hoor hem den lof bezingen van de
vrouw, zooals hij het gisteravond deed, luch
tig, badineerend, railleerend, zonder ooit eeni
ge nadrukkelijkheid. Het publiek is in één
voortdurenden lach en Davids bereikt dat,
zonder dat hij ook maar één moment grof of
bas-komiek wordt. Zijn witzen zijn altijd van
goed gehalte, zijn geestigheid is fijn, en hij
weet. als geen ander komiek in ons land de
beteekenis van de woorden: glissez! glissez'
N'appuyez pas!
In de lofrede op zijn vrouw een „non
stop" vrouw, die altijd door praat, zóó zeer.
dat zij het pas na 8 dagen zou merken, als
haar man doof-stom zou zijn geworden is
Davids bijvoorbeeld onbetaalbaar. Hoor, hoe
hij op de opmerking van zijn vrouw, dat hij
bij het kijken naar de mooie meisjes vergeet,
dat hij getrouwd is, fijntjes repliceert: „Nee,
dan denk ik er juist aan!" en hoe hij zegt:
.Mijn vrouw is zoo bescheiden en spaarzaam,
bescheiden in spaarzaamheid en spaarzaam in
bescheidenheid!" E%e geestigheid van Davids
gaat er onmiddellijk in. omdat hij ze steeds
zoo raak en fiin lanceert.
En wie zingt tn ons land zoo liedjes als hij,
zoo sober en toch met zoo veel effect, zoo
direct pakkend en inslaand? Werden de love-
songs in vier talen en de „Zesdaagsche" niet
juweeltjes van voordrachtkunst? En welk een
daverend lachsucces had hij met zijn Arfcis-
lied, waarin hij wel den climax van dwaas
heid bereikt, als hij de giraffe, die
het slatuintje van Trui's hoofd heeft geroofd,
Frans Hals noemt.
Het is voor andere artisten altijd min of
meer riskant om na Louis Davids op te tre
den, Zelfs Johan Kaart moest dit ondêrviiind?n1
toen hij na Davids als conferencier optrad en
Mathieu van Eysden viel met zijn liedjes ge
heel uit den toon en liet ons dubbel voelen, hoe
uitzonderlijk, fijn en voornaam Davids1
kunst is.
Johan Kaart was pas in volle kracht, boen
hij als de „Schele" verscheen om zijn kind aan
te geven, wat hij abusievelijk op het belasting,
kantoor in plaats van bij den burgerlijken
stand deed. Dat was kostelijk van Kaart door
den drogen humor en zijn vermakelijke reac
ties op de vragen van de belastinginspectrice.
De Schets „Bijgeloof" kon ik minder waardee
ren. De vrij flauwe en veel te veel aangedikte
grappigheid hoorde meer in een revue dan in
een cabaret van fijn gehalte thuis. Het over
bekende „Drempeltje" door Jiohan Kaart
en Corry Korevaar gespeeld en Muller
van Corry Korevaar, Van Eijsden en Davids
- pasten er veel beter in.
Een sensationeel succes had een Duitse her.
die voor de pa-uze"het publiek verstomd deed
staan door verbluffende staaltjes van zakken
rollen en aan het slot niet minder verbaasde
door een proeve van zeldzame mnemotechniek,
een zoo verrassend bewijs van geheugensterk
te, dat de zaal terecht „paf" was.
Als geheel dus e?n allergenoegeliikste avond,
waarop wij Louis Davids' groote „Kleinkunst'
weer zeer bewonderd hebben. Er was veel t>u-
bliek in onzen Stadsschouwburg, er heerschte
in de zaal één voortdurende prettige, gezellige
stemming.
J. B. SCHUIL.
Tooneelvereeniging
POSTAAL GENOEGEN.
WILLY'S TROUWDAG.
Het ligt in de natuur van den mensch, op
zijn tijd eens iets anders te willen zijn dan
men in het dagelijksch Jeven is. Derhalve is
het begrijpelijk, dat zooveel in allerlei beroe
pen vereenigde burgers gaarne tooneelspelen
Merkwaardig echter is, dat de omgekeerde
behoefte zich in mindere mate doet gelden
Periodiek krijgen wij winkeliers, onder
wijzers, fabrieks arbeiders, hoogere burger
scholieren, politie-agenten, of post-ambtena-
ren als acteurs te aanschouwen. Maar wij
zouden het een zonderling schouwspel vinden
zoo Jan Musch een innerlijken aandrang des
harten volgend, op een goeden dag eens een
wijk van een brievenbesteller overnam, Vera
Bondam de kap van de telefoniste over de
ooren trok en Annie van Ees achter 't loketje
postzegels verkocht
Vermoedelijk zou het deze dilettanten in 't
postbedrijf ietwat onhandig afgaan en de
echte beroepsmenschen zouden ze op allerlei
fouten kunnen betrappen. Daarom mag men
het tooneelspelen de postbeambten, evenmin
kwalijk nemen, zoo zij bij hun liefhebberij het
er niet zoo goed afbrengen als heusche ac
teurs.
Wie een kijkje genomen heeft bij de ver-
tooning, welke de vereeniging Postaal Genoe-
;en Zaterdagavond in den schouwburg aan
den Jansweg heeft gegeven, zal inmiddels
kunnen verklaren, dat Jan Musch tevreden
mag zijn, zoo hij met de brieventasch een even
goed figuur maakt als deze postale acteurs
met schmink en voetlicht hebben gedaan. Het
was werkelijk een alleraardigste voorstelling.
En men had een zeer toepasselijk stuk ge
kozen. Het zal voor een brievenbesteller wel
eens wat zuur zijn, dat hij een poststuk bij
de deur mag afgeven, maar verder van den
belang we kkenden inhoud van het door hem
overhandigde en van de uitwerking, welke
deze op de lezers heeft, niets bemerkt.
De klucht, die de werkende leden van
Postaal Genoegen ten beste hebben gege
ven, toont welke gevolgen de komst van een
brief kan hebben.
Willy, die het verzegelde stuk openmaakt,
verbleekt van schrik, wanneer hij leest, welk
een ondeugende streek zijn neef en mede
minnaar Ferry hem heeft geleverd.
Ferry, die rijk is, belooft den met schulden
beladen Willy, nu de lieftallige Elly aan dezen
de voorkeur boven Ferry gegeven heeft, een
bedrag van tien duizend mark, te incassee-
ren nadat het jonge paar van de huwelijks
reis terugkeert.
Maaraan deze. gift is een voorwaarde
erbonden. Willy mag in dien tijd zijn jeug
dige echtgenoote geen kus geven, gezwegen
van andere liefdesbetuigingen. En Elly mag
van deze zaak niet op de hoogte worden ge
steld. Ferry wijst hun gemeenschappelijken
vriend Kurt aan, om dag en nacht op te let
ten of Ferry de voorwaarde nakomt. Steeds
moet hij met zijn kodak klaar staan, om den
jongen echtgenoot op overtreding te betrap
pen. Gelukt hem dit, dan zullen de tiendui
zend mark, die Willy's neus dan voorbijgaan,
voor hèm zijn.
Het spreekt vanzelf, dat de gevolgen van
deze zonderlinge transactie allervermakelijkst
zijn. De toeschouwers hebben vap alle dwaze
situaties dan ook ten volle genoten, waar
toe het vlotte spel meewerkte.
Postaal Genoegen heeft het voorrecht ge
had. de regie te mogen laten verzorgen door
den in dilettantenkringen als tooneelleider be
kende heer G. H. Pollé Onder de spelers had
de heer C. de Graaf als het koddige oude
oompje de dankbaarste rol. Willy werd door
den heer J. Prang, Elly door mevrouw H. J
DelchambreZoet, Ferry door den heer M.
A. P. de Hilster en Kurt door den heer F. H.
Lansheer verpersoonlijkt. Mejuffrouw H. Pie-
ke speelde voer dienstmeisje, mejuffrouw H.
Schmöckel voor Elly's vriendin en de heeren
G. Wijker en C. Toeset onderscheidenlijk voor
officier van justitie en polltle-beambte.
Het postaal genoegen werd met een dansje
besloten.
H. G. CANNEGIETER.
Storm stoot boomen stuk.
Over het algemeen weinig schade.
Zondag was een stormdag. In Haarlem en
omstreken hebben wij het zelf kunnen merken
en vooral vannacht was het erg. Natuurlijk
hebben enkele boomen weer het leven moeten
laten en zijn gevallen als offer van een ster
kere.
Op de Oude Begraafplaats zijn er drie om
gewaaid, en in de Fontêinlaan een, evenals in
de Ripperdastraat, het Frederikspark. de Osta-
destraat, de Prins Mauritslaan, op de binnen
plaats van het Proveniershuis en bij het voor
malige Brongebouw
Een boom, een agent en
twee bekeuringen.
De boom op de Fonteinlaan heeft een auto
bestuurder nog parten gespeeld. Een politie
agent die er was geposteerd in afwachting dat
de dienst van Hout en Plantsoenen het ob
stakel van den weg had opgeruimd, waar
schuwde door met een lantaren te zwaaien,
den automobilist, een monteur uit Heemstede,
die met groote vaart naderde.
De chauffeur heeft blijkbaar niet begrepen
wat er aan de hand was. althans hij reed te
gen den boom op, vernielde zijn wagen, en
ontving twee bekeuringen van den agent. Ten
eerste omdat hij niet had gestopt, ten tweede
omdat de wagen maar één lamp had, die
brandde.
De auto moest natuurlijk weggesleept
worden.
Fietser tegen den grond geworpen
Een fietser, die niet tegen den wind op kon,
werd door een rukwind van zijn fiets geslin
gerd en kwam met een smak op straat terecht.
Hij kreeg een wonde aan zijn hoofd.
Een groote winkelruit van Vroom en Drees-
mann aan de Gierstraat werd door den storm
ingedrukt.
Weinig schade in Bloemendaal.
In Bloemendaal heeft de storm weinig
schade aangericht: een boom aan den Brede-
rodeweg en takken in de geheele gemeente.
In Zandvoort gierde het
over duinen en strand.
De Noordelijke wind. die pas tegen den
avond terugliep naar het Noordwesten,, bracht
de zee in heftige beroering zonder het water
hoog op te Jagen tegen de duinen.
Zoover het oog reikte blonken de witte
schuimkoppen der hooge golven, die op de
banken met machtig geweld omsloegen, en
een warrelige massa van vlokkig schuim
vormden.
Achter elkaar werden de witte schuimlijnen
het strand opgeschoven, liepen terug en lava-
men weer landwaarts.
Wel was 't strand zacht en weinig geschikt
om er te wandelen, doch 't was er nog beter
dan boven op den boulevard.
Beneden aan het strand was een frissche
wind, die geen zand, doch alleen het zilte
schuim van de golven meevoerde, een wind,
die om onze ooren raasde en overstemd werd
door de bulderende stem van de zee.
Boven in de straten en tusschen de huizen
is het ook de stem van den wind. die den bo
ventoon voert, Daar giert en fluit hij om de
hoeken der huizen, en langs de strak gespan
nen draden van telefoon- en lichtnet met sner
pende dissonanten, angstaanjagend, enervee
rend; daar jaagt hij 't scherpe zand en 't
schelpengruis met geweld voor zich uit. Wie
niet op straat moet zijn kruipt in huis en zet
zich bij den haard, waar bij elke felle wind
vlaag de kolen even opglimmen en de ramen
rammelen. Dan denkt men aan den zeeman,
die bij zulk weer op zee is.
De storm, die in den nacht in hevigheid toe
nam en bij vlagen een zeer groote kracht ont-
wkkelde heeft hier en daar eenige schade ver
oorzaakt.
Aan de Brederodestraat werd een hek neer-
gesmakt; in de Marnixstraat werd een schuur
tje uit elkaar gerukt, op verschillende plaat
sen in het dorp veroorzaakte hij schade aan
de dakbedekking.
Bij zijn 50-jarig bestaan
Enorme-verbeteringen sinds den bouw
der ..Inner Circle".
(Van onzen Londenschen correspondent).
LONDEN, 11 October. Op straat zijn
de stations van de Londensche ondergrond-
sche spoorwegen o.a. te herkennen aan de
letters UndergrounD op de gevels, de U en
de D groot en de tusschenliggende letters
klein. Soms zijn de letters horizontaal
plaatst, soms verticaal. Ze zijn veelal wit
op een blauwen achtergrond en in den avond
vanbinnen uit of van buiten af helder ver
licht. De Underground is een instelling waar
op de Londenaars terecht trotsch zijn. Niets
gelijksoortigs in de gansche wereld kan de
vergelijking er mee doorstaan. De grootste
stad van de wereld heeft de bewonderen-
waardigste ondergrondsche treinen van de
wereld. Ze heeft ze ook hard noodig voor haar
bestaan. Zooals uw leven niet kan function-
neer zonder bloed stuwend door de aderen,
zoo zou het leven van Londen niet kunnen
functionneeren zonder treinen stuwend door
de tunnels.
Het begin van het wonder van de Under
ground gaat precies een halve eeuw terug.
Op 1 October 1884 kwam de Inner Circle
gereed. Het was de eerste ondergrondsche
spoorweg van de wereld. Reeds een kwart
eeuw voor dien tijd had de zoowel toen als
nu meest voortvarende spoorwegmaatschappij
van Engeland, de Great Western, het wen-
schelijk geoordeeld een treinverbinding te
hebben tusschen de City en het in West-
Londen gelegen eindstation van de maat
schappij, Paddington. Men kon zich geen
weg banen door de huizenzee en men be
sloot daarom den spoorweg even onder het
straatoppervlak te leggen. Dat was ..under
ground". Het werk duurde 2 1/2 jaar en men
vergeleek het met een ingewikkelde chirur
gische operatie, omdat men door een laby
rinth van riolen, gas- en waterleidingen
moest gaan. Toen het gelukt was kwam men
op het idee de sectie in het Oosten en Westen
om 'te buigen en de twee punten, Kensing
ton in het Westen en Aldgate in het Oosten,
te verbinden door een lijn langs den Theems
onder den noordelijken oever. Zoo zou men
een ceintuurbaan krijgen om het centrum
van de stad. Voor men zoo ver was, had men
bergen openbaar verzet moeten overwinnen.
Predikanten lieten hun stemmen hooren in
de kerken tegen dit onmenschelijk gewroet in
den schoot der aarde; het moest aan de
mollen worden overgelaten.
Velen vreesden dat er ongelukken moesten
komen van de constructie van reusachtige
steenen tunnels onder den grond. Men voor
spelde dat het gewicht van het verkeer op
straat dit drieste werk van menschenhanden
ineen zou doen storten en dat de bewoners
van naburige huizen zouden worden ver
giftigd door de zwaveldampen die uit' de
tunnels zouden rijzen.
Maar op 6 October 1884 werd de Inner
Circle voor het publiek opengesteld. Een
reis op dezen spoorweg was een hachelijk
avontuur, en de reiziger keerde half verdoofd
en half bedwelmd door wolken rook en
met roet dik op zijn gezicht, naar de straat
der verlossing terug. De Inner Circle heette
toen de Vulkaanlijn en kon zich eerst van
dien naam bevrijden toen de zindelijke elec.
triciteit kolen en stoom had vervangen.
Vijftig jaar geleden was het bouwen van
een spoorweg als de Inner Circle een ontzag
wekkend werk en hat resultaat een van de
wonderen van de wereld. In dezen tijd zou
het voor de ingenieurs, die inmiddels de diep
liggende „tubes" hebben gebouwd, een peul
schilletje zijn. De Inner Circle en de Dis
trict Railway, die slechts enkele meters onder
het straatoppervlak liggen en die men bijv.
op de Embankment onder de voeten kan
hooren rollen, zijn ouderwetsch vergeleken bij
de buisspoorwegen met hun voortreffelijke
ventilatie, hun gestroomlijnde rijtuigen met
automatisch sluitende deuren, opgewekt, en
soms „jazzig" geschilderde en gestoffeerde
interieur. Het tubesteLsel is up-to-date tot de
jongste minuut toe, verrast zijn reizigers
bijna eiken nieuwen dag met iets nieuws
en verschaft de genoegens van een Lunapark
voor niets of voor een penny ticket aan
boeren, burgers en buitenlui. De escalatoren
zijn niet alleen een vreugde voor beenen, die
niet van trappen klimmen houden, maar ook
een lust voor oogen die plezier hebben in
de aanschouwing van prachtig gepolitoerd
hout en interessante affices, gezet in lijst
en achter glas. De vreemdeling, die wil leeren
kennen wat er in Londen te koop is aan
bioscoop- en schouwburggenoegen, aan eten
en drinken, en de vreemdelinge, die adressen
wil weten voor de vaardigste schoenen, de
fijnste kousen en het buigzaamst corset be
hoeven slechts af te dalen per rollende trap
naa.r een ondergrondsch tube-perron, of
er uit op te stijgen, om al stijgende of al
dalende alle kennis van dezen aard te kun
nen opdoen. En de directie van de Under
ground, die zelf in haar aantrekkelijke aan
plakbiljetten een voorbeeld geeft van goe
den smaak in reclame, is er borg voor dat de
kennis op de aangenaamste wijze is verkre
gen.
De voorhallen van de moderne stations
en bijna alle tube-stations zijn de laatste
jaren gemoderniseerd zijn plaatsen van
het levendigst vertier, waar groote maga
zijnen hun helder verlichte etalages hebben,
waar de kaartjes-automaten (er zijn er bij
die zoo ge geen pennies of sixpences hebt.
u geld teruggeven van een shilling-, een twee
shilling- of een 212 shillingstuk) tikken en
rinkelen en waar men op een geïllumineerde
plaat kan zien „how they run" (hoe de
treinen zich voortbewegen en waar ze zijn
overal diep onder den Londenschen grond).
Vijftig jaren hebben ontwikkeling en ver
betering gebracht in ondergrondsche reizen,
die een voorgaand geslacht als ongeloofeiijk
zouden hebben getroffen. De luttele helden
die blank naar de eerste treinen van de in
ner Circle afdaalden en als schoorsteen
vegers terugkeerden naar het trottoir waren
de pioniers van een vervoerstelsel, dat thans
millioenen per dag in beweging zet en bin
nen korten tijd van uiterst noord naar uiterst
west, van de verste oostelijke naar de verste
westelijken punten van de stad verplaatst
met een maximum van gerief en in versche
en schoone lucht.
A. K. VAN R.
NED. KORFBALBOND.
Osno.
Gespeeld Zondag 14 October: O.S.N.O.—
Sport Vereent 2: niet gespeeld.
Te spelen Zondag 21 October: Oosterkwar
tier 2—O.S.N.O. op het terrein speeltuin Zo-
mervaart, 10 uur.
Oefenen; 's Zaterdags 2—4.30,
De uitslagen.
Eerste klasse West
Noord-Holland
Koog ZaandijkD V. D. 51
OlympiaSportief 23
SwiftBlauw Wit 33
WesterkwartierD. T. V. 63
Tweede klasse West
Noord-Holland
Afdeeling A.
Amsterdam ZuidWester kwartier 2 0—3
AjaxVolharding 13
D. E. D.—Z. K. V. 8—5
Afd B.
Blauw Wit 2—Kattenburg 34
Luto—Eendracht 3
VestaRohda 41
Afd. C.
D.D.V.D.T.V. 2 6—2
OosterparkHercules 33
Derde klasse West
Noord-Holland
Afd A.
Sportief 2—D D. V. 5—2
Sport VereentHercules 2 01
Afd B.
ConcordiaAnimo 62
The Haarlem BoysWesterkwartier 3 24
OosterkwartierHaarlem 2 (20)
Het spel wordt zeer belemmerd door den
sterken wind
Oosterkwartier speelt eerst met wind mee.
Door goed middenvakwerk is zij voor de rust
overwegend meer in den aanval, hetgeen tot
uitdrukking komt in twee goede doelpunten
(2—0). Hiermede komt rust.
Na de rust hetzelfde spelbeeld. Haarlem
valt nu iets meer aan. Er wordt aan beide
kanten veel geschoten, doch geen bal treft
doel.
Als de scheidsrechter einde blaast, is de
stand nog steeds 20 voor Oosterkwartier.
ConcordiaAnimo (62)
Op een zeer glad terrein werd deze wed
strijd in de beste verstandhouding gespeeld.
Animo speelt eerst tegen den sterken wind in
en is in 't veld iets minder sterk dan haar
tegenpartij. Als de bal voor de eerste maal in
den Animo-aanval komt, wordt gestaakt voor
een fiksche regenbui.
Bij de hervatting levert de eerste Animo-
aanval direct een doelpunt op als H. Bosch
zich goed vrij plaatst en den bal op de juiste
wijze krijgt toegespeeld.
Concordia is dan in het veld sterker, doch
voorlooplg houdt de Anlmo-verdediging stand.
Door een misverstand weet Concordia gelijk
te maken, om kort na de vakwisseling de lei
ding te nemen. Animo pakt dan wat beter
aan. en hoewel de wind zeer hinderlijk is,
wordt toch de aanval meermalen aan het
werk gezet. Nog voor de rust weet R. Kruger
zich keurig vrij te spelen en zijn kans te be
nutten (22).
Kort na de rust maakt een Concordia-heer
van achter den paal het derde doelpunt: de
zelfde heer maakt van een algemeene verwar
ring in de Animo-verdediging gebruik om
den stand op 4—2 te brengen.
Ondanks den tegenwind was Concordia
vrijwel voortdurend in den aanval; ook bij de
enkele aanvallen van Animo zat het niet
mee. Een vér schot van H. Bosch sprong uit
de mand. Concordia wist den eindstand tot
62 op te voeren.
HAARL. KORFBALBOND.
Aurora.
Gespeeld In camp. verband:
Zaterdag 13 Oct.:
Adsp. AnimoAurora Adsp. 36
Adsp. Aurora BAdsp. Meerlebosch 015
Vriendschappelijk
Aurora 2—D. S. V. 2 1—0
Aurora Adsp.D. S. V. Adsp. 20
Voor de competitie.
Aurora 1Tempo 1 04
Te spelen;
Zondag 21 Oct.:
Zeemeeuwen 1Aurora 2 10 uur
D. S. V. 2Aurora 3 2 uur
Adsp. Afd. A.
Zaterdag 20 Oct.;
Aurora AFlora
Af. B.: Aurora BS. V. adsp. B
Zaterdag 35 trainen.
Tempo.
Zondag gespeeld:
Aurora ITempo I 40.
Zondag 21 October te spelen:
Tempo I—Sport Vereent III, terrein Noorder
sportpark. Aanvang 2 uur.
T. H. B. IITempo II, terrein Sportpark
Heemstede. Vertrek Schoterboschplein 1 uur
n.m.
Oefenen Zaterdags van 24.30 uur.
Ons Genoegen.
Uitslagen competitiewedstrijden:
le klas: H. K. B.: Flora I tegen O. G. I: 32
2e klasse B: S. V. 3—O. G. II 0-4.
3e klasse A: O. G. Ill—S. V. V 3—0.
Adspirantencombinatle: afd. B: Ooster-
Kwartier bO. G. 08.
In verband met de revueopvoering is voor
de volgende week slechts één wedstrijd vast
gesteld, nl.: Oosterkwartier 3O. G. 2 om 2
uur.
AUTOMOBILISME
De Herfsttocht der K. N. A. C.
146 INSCHRIJVINGEN!
Dat het met de belangstelling voor den
jaarlijkschen herfsttocht der KN.A.C. cres
cendo gaat moge blijken uit het feit, dat
zich voor den a.s. rit die in den nacht van
Zaterdag 20 op Zondag 21 October zal wor
den gehouden, niet minder dan 146 deelne
mers opgaven, een aantal, dat tot nu toe-
nimmer is bereikt
De start, zoowel voor de deelnemers In de
nieuwelingen-klasse als voor de meer geroutl-
neerden zal Zaterdag 20 dezer van 19 uur af
te Zeist bij Hotel de Hermitage plats vinden.
De aankomst is bepaald op Schiphol. De
eerste deelnemers aldaar te 7 uur 's morgens
verwacht.
In den loop van den ochtend zullen op
Schiphol de instructeurs van de Nationale
Luchtvaartschool eenige vluchten onderne
men, terwijl de K1.M. gelegenheid geeft, de
luchthaven te bezichtigen en rondvluchten
boven Amsterdam te maken.
In het Clublokaal van de K.N.A.C. in het
Amstel Hotel te Amsterdam zal te twaalf
uur de uitslag bekend worden gemaakt; dan
zal tevens de uitreiking plaats hebben van de
plaquettes aan de deelnemers der do de
iK.N.A.C. ingesteld toertochten in binr..i- en
buitenland,
