Artikel 289 strafrecht
Toen de bemanning van de „Uiver" met haar toestel te'Batavia behouden landde. Mevrouw Parmentier,
de echtgenoote van den gezagvoerder, luistert naar lieve bekende stemmen in Oost Indië
Uren lang, heel den dag verdringt zich een belangstellende menigte voor het K.L M.-gebouwtje
op het Leidscheplein te Amsterdam, waarvan Maandagavond zelfs een ruit werd ingedrukt
D« teraardebestelling van het stoffelijk overschot
van wijlen oud-president Poincaré heeft in tegen
woordigheid van zeer vele autoriteiten te Nubé-
court plaats gehad
Minister-president Görlng heeft In de Schorfhelde
het nieuwe Wisent-park officieel In gebruik ge
steld
ROYAL DUTCH ASR LINES
De Surinamelentoonstelling te Delft is Maandag door den
oud-gouverneur, den heer G J. Staal, geopend Een meisje
in Surinaamsch costuum overhandigd den heer Staal een
stukje
Heel Nederland niet alleen, doch ook heel de wereld volgt met bewondering de .Uiver' met de kranige bemanning op den tocht
naar Australië en was Haandag door middel van de radio oor-getuige van de geestdriftige ontvangst te Batavia. De Dougla nachine
met Parmentier (eerste bestuurder), Moll (tweede bestuurder), van Bruggen (radiotelegrafist) en Prins (werktuigkundige)
FEUILLETON
Oorspronkelijke Recherche Roman.
door
J. CHR. TETENBURG.
Inspecteur van politie te Utrecht.
18)
„We kunnen in deze zaak den gewezen
monnik dr. Kogel, thans professor aan de
Technische Hoogeschool te Karlsruhe, niet
genoeg dankbaar zijn, daar zijn scherpzin
nigheid ons in staat stelt, duidelijke foto's
van dit experiment te maken en aan de hee-
ren van de rechtbank de vervalsching af
doende aan te toonen.
We kunnen dus veilig aannemen, dat het
testament nog niet lang geleden door een on
bevoegde is geopend, gewijzigd en weer ge
sloten. Indien dit geruimen tijd geleden ge
beurd was, had het papier op de plaats der
vervalsching zeer waarschijnlijk een lichte
verkleuring bekomen, al naar gelang het pre
paraat dat daarbij was gebezigd. Zoo dit
chloorkalk geweest is dan zal over eenigen
tijd een geelachtige verkleuring van het pa
pier ter plaatse optreden. Overigens breng ik
den dader hulde voor de keurige schriftver-
valsching. De nieuw gestelde woorden passen
prachtig aan het overige handschrift aan.
Klaarblijkelijk is hij in de gelegenheid ge
weest een grondige studie van het schrift van
den erflater te maken.
Toch zullen speciale schriftkundigen de
verschilpunten nog wel kunnen aantoonen.
Het is natuurlijk van grooter belang, dat zij,
tc er een eventueelen dader gevonden is, de
overeenstemming tusschen diens schrift en
dat van de vervalsching kunnen aantoonen.
Dit zal buitengewoon moeilijk zijn, want de
prachtige nabootsing heeft natuurlijk daar
door al het karakteristieke van het eigen
handschrift verloren doën gaan. Ik geloof
dan ook niet dat op die wijze een aanwijzing
laat staan een bewijs, tegen den dader zal
kunnen worden aangevoerd!"
De recherchemannen bevonden zich even
later op de kamer van den commissaris, Fran-
kenhof, die voor deze speciale gelegenheid
tusschen twaalf en twee op het bureau was
blijven koffiedrinken. Groot was zijn verras
sing toen hij van de testamentsvervalsching
vernam
De rechercheur Steenman, die het onder
zoek had gehad van de plotselinge dood van
Janssen, kreeg nu van zijn Commissaris een
geduchte uitbrander over het niet vinden
van het doosje met de pillen en het onmid
dellijk trekken van de conclusie: natuurlijke
dood.
„Je bent nu toch al 20 jaar bij de recherche
en ik had gedacht, dat ik dergelijke zaken
wel met 'n gerust hart aan jouw zorgen kon
toevertrouwen Je hebt me echter in m'n ver
trouwen diep geschokt!"
„Ja maar, meneer", trachtte de recher
cheur zich te verontschuldigen. .,ik heb
toch nog uitdrukkelijk gevraagd of de her
kenningsdienst nog gewaarschuwd moest wor
den voor het nemen van een oltuatiefotoe
maar u vond dat niet noodig!"
„Nee, natuurlijk niet, jongmensch", ant
woordde zijn chef, hem niettegenstaande zijn
50-jarigen leeftijd nog daarmee betitelende,
„ik ben er natuurlijk op door gegaan, toen
jij me zoo nadrukkelijk zei, dat er totaal niets
bijzonders aan de zaak was!"
De rechercheur, voor wier het natuurlijk
zeer onaangenaam was, dat hij aldus
in het bijzijn van anderen werd toegespro
ken, koos daarna den wijsten weg en hield
zijn mond dicht. Hij voelde wel, dat de
inspecteurs heel goed begrepen, dat het hem
in de gegeven omstandigheden slechts tot op
zeer geringe hoogte kan worden aangerekend
dat hfj in dit geval geen misdrijf had gezien,
temeer omdat de dokter die er bij gekomen
was van meening was geweest dat het hier
een geval van hartverlamming betrof.
De Commissaris, die er even later spijt van
had, maakte de zaak echter weer goed, door
de opmerking, dat het eigenlijk ook niet te
verwonderen was geweest, dat de rechercheur
een verkeerde conclusie had getrokken. Want
hoe dikwijls kwamen dergelijke plotselinge
sterfgevallen van menschen op leeftijd in een
logement niet voorOok de dokter zou er zoo
wel over gedacht hebben.
Aldus werd dit kleine incident op bevredi
gende wijze opgelost.
Een levendige debat onspon zich vervol
ge jis tusschen de vijf heeren over de wijze
waarop het verdere onderzoek moest worden
geleid
Een van de grootste moeilijkheden was hier
bij of men direct open kaart zou spelen en
van Ostens aan een verhoor zou onderwer
pen of dat men daar nog wat mee zou wach-
tene, tot nog meerdere getuigenverklcringen
waren gedaan en eventueele huiszoekingen
zouden zijn verricht.
Tenslotte gaf het feit, dat men voor de
vlucht van Van Ostens niet behoefte te
vreezen (hij zat immers te wachten op het in
ontvangst nemen van de erfenis) den door
slag.
De commissaris besloot daarom eerst den
logementhouder en zijn gasten, alsmede van
den Binnenbogaard, J. A. Venzeurnen en No
taris Sierstra, als getuigen te hooren en
daarbij voor een ieder, dus ook voor de pers,
geheim te houden, dat de vervalsching was
ontdekt.
De mededeeling van Lietsen, dat de huisbe
waarder hem verklaard had. dat van Ostens
alleen het adres wist en dat deze naar zijn
oom was geweest om financieelen steun, was
in dit verband van buitengewone beteekenis
en een zeer verzwarende omstandigheid voor
hem. De heeren twijfelden dan ook niet lan
ger of van Ostens was de dader van den
moord op Janssen en wellicht ook van een
Lweevoudigen moord op het echtpaar Berg-
hout-Kassels.
Hei ging er nu maar om, voldoende bewijs
materiaal aan te voeren, om den man in ver
zekering te kunnen stellen en hem daarna te
kunnen laten ver oordeel en. Men was er echter
van overtuigd dat dit een zeer zware opgave
zou blijken te zijn.
Inmiddels spookte de gedachte aan het on
geluk in de Brandeleerstraat en de moord op
Nah-Indra, Lietsen door het hoofd.
Toen hij deze beide feiten ter sprake bracht,
bleek de commissaris niet van zins te zijn.
hierop nader in te gaan. Volgens hem konden
die kwesties niets, met het testament te ma
ken hebben en ook de recherche-inspecteur
en de beide rechercheurs der 4de afdeeling
bleken dit met hun commissaris eens te zijn.
Lietsen begreep dat hij door toch nog nader
er op in te gaan. groote kans liep. dat de
commissaris hem het verder meemaken van
het onderzoek zou kunnen verbieden en roer
de dit onderwerp daarom niet meer aan.
De volgende dagen werden geheel ingeno
men met het verhoor der getuigen. Er de
den zich geen nieuwe gezichtspunten voor.
Uit de verklaringen van den logementsbaas
bleek, dat eenige weken te voren een netge-
kleede jongeman bij Janssen op bezoek was
en bij hem ongeveer een kwartier op de ka
mer had vertoefd. Hij had gehoord, dat
Janssen daarbij blijkbaar kwaad was ge
weest en met stemverheffing had gesproken
Wat hij gezegd had, wist de logementhou
der echter niet. Het was zijn gewoonte niet
zijn kostgangers af te luisteren! Wel had
hij gezien, dat dit jongmensch met een
rood hoofd en waterige oogen weer was weg
gegaan. Hij herinnerde zich niet, dat er op
de een of andere wijze een monsterdoosje
Rijnhavens maagpillen aan Janssens adres
was bezorgd.
Dan meent Commissaris Frankenhof,
dat hij voldoende termen heeft om Jan Wil
lem van Ostens aan het bureau te ontbieden
en aan een streng verhoor te onderwerpen.
Onderwijl laat hij bij hem huiszoeking doen.
In de apotheek van zijn werkgever was
vanzelfsprekend cyaankali aanwezig, terwijl
er ook groote, zoowel als monsterdoosjes
Rijnhavens maagpillen in voorraad werden
aangetroffen. Bij de confrontatie herkent
de logementhouder van Ostens positief als
den man. die Janssen kort te voren nog opge
zocht had, hetgeen door dezen dan ook niet
ontkend werd. De rechercheurs, die met de
huiszoeking belast zijn, vinden in de beneden
achterkamer, achter een divan, een stukje
roode lak. De stempels met deze lak ge
maakt, bleken in het ultraviolette licht van
de kwatslamp, precies dezelfde kleur te heb
ben, als het vervalschte gedeelte van de
stempels op het testament!
In hun verbeelding zagen de rechercheurs
daarmede de celdeur achter van Ostens
dichtvallen
HOOFDSTUK XVI.
DE ARRESTATIE.
Met een dikke inkistreep voltooide de heer
Frankenhof nog dienzelfden avond zijn
handteekening onder het bevel tot inverzeke
ringstelling van Jan Willem van Ostens, ge
boren te Belderdorp, den Sisten Januari
1905, van beroep apothekersassistent, wo
nende te 's Torenbosch,
(Wordt vervolgd.)
