Zwitserland-Nederland 2-4
Ruststand 1—4.
Welverdiende zege
voor de Oranjemannen.
KRACHTSPORT
mid CiqahetbMr
AUTOMOBILISME
RESERVE 1E KLASSE
VOETBALNIEUWS
R.K. VOETBAL
MAANDAG 5 NOVEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
6
VOETBAL.
Uitstekend verdedigen in
de tweede helft.
(Van een specialen medewerker).
Bern, Zondagavond.
Neen maar! Daar kwam een elftal Neder
landers naar de Zwltsersche Hooglanden,
zonder supporters-trein, zonder speciale lied
jes, zonder aangekleede Volendammers of een
leger vlaggen, doch gewoon vergezeld van vijf
bestuursleden, een trainer, vier verslaggevers,
een radio-reporter en een handjevol hier ver
toevende landgenooten en alle prognostics ten
spijt, dat wij geen kans hadden, versloegen
zij heden op het Neufeld-terrein vrijwel het
zelfde Zwitserland, dat ons te Milaan over
won. Een zege. die aan duidelijkheid niets te
wenschen overliet voor hen, die van den
strijd getuige waren.
Inderdaad: Vrijwel hetzelfde Zwitserland
doch dan alleen in naam. Want met alle res
pect voor het Hoilandsche voetbal: Als er
iets tegen gevallen is. dan is het wel de ploeg
van Helvetia, die geen schijn of schaduw
was van het team dat ons op San Siro zoo
schitterend overwon; thans is eerst duidelijk
geworden, wat een verlies het voor onze gast-
heeren heeft beteekend, een speler als Trello
Abbeglen, die toch eigenlijk de strateeg van
eiken aanval was, te moeten missen.
Bij het uitgaan van den wedstrijd hoorden
wij dan ook overal mompelen van „der Ab
beglen". De meest besproken speler na de
nederlaag
Doch er behoeft geen twijfel over te bestaan
dat zelfs met dezen genialen binnenvoor-
waarts Zwitserland ook maar eenigszins in
het stuk v/as voorgekomen. Daarvoor had Ne
derland veel te veel pijlen op zijn boog. Im
mers wy beschikten over een aanval, die
goals kon maken en over een perfecte verde
diging. welke ze wist te verhinderen.
Vandaar dan ook dat er zoo'n duidelijk
verschil was tusschen de tweede en de eerste
helft, omdat wij den buit. die wij vóór halfti
me hadden veroverd, met alle geweld bewa
ren wilden; daarvoor had „generaal" Lotsy de
r.oodige orders gegeven. Ondanks het feit. dat
Nederland in de tweede helft dus niet te sco
ren wist. kunnen wij gerust getuigen, dat wij
domineerden, daar wij eenvoudig aan onze
tegenstanders een speelwijze oplegden naar
willekeur. Het safety first principe moge dan
minder aantrekkelijk zijn voor de toeschou
wers, onder deze omstandigheden was het vol
komen aanvaardbaar.
Hebben is hebben en krijgen is tenslotte de
kunst!
Of het Nederlandsch Elftal heden zoo
krachtig gespeeld heeft als in onze beroemde
hoogtijdagen, staat te bezien, maar wel kan
men er zeker van zijn, dat deze ploeg toch
heel wat meer presteerde dan tijdens ver
schillende wedstrijden, welke daarna zijn ge
speeld en welke eenigszins een schaduw heb
ben geworpen op voorgaande successen.
Met deze combinatie kunnen wij derhalve
vol vertrouwen "de internationale toekomst wel
ke ons wacht, tegemoet zien. Elke speler was
zijn plaats ten volle waard en ieder heeft zich
tot het uiterste gegeven.
Benieuwd als wij waren naar verschillende
nieuwe bezettingen in onze samenstelling,
kunnen wij met een gerust hart zeggen, dat
deze plaatsen naar behooren zijn vervuld. Men
moge nu Van der Meulen liever zien dan
Halle. Weber liever dan Van Diepenbeek, de
remplaeanten kunnen niettemin op een goe
den wedstrijd terugzien.
Slechts in het eerste kwartier hebben wij
angsten doorstaan, toen Van Diepenbeek een
Paauwe elkaar herhaaldelijk verkeerd begre
pen, maar daarn ging het zienderoogen be
ter; de gapingen werden steeds zeldzamer,
waardoor de taak van Vente, die in het begin
meermalen ter redding nader was gekomen,
aanmerkelijk werd verlicht.
Gaan wij de linies stuk voor stuk na, dan
zij direct vermeld, dat Halle een uitstekenden
wedstrijd heeft gespeeld. Hij heeft niet veel
te doen gehad en zeer weinig gevaarlijks,
maar zijn geheele wijze van doen schonk de
noodige rust, welke wij vroeger zoo vaak heb
ben moeten ontberen.
Er stond iemand! Het eerste doelpunt was
vrijwel onhoudbaar. Het tweede kwam uit een
door Jaggi zeer goed geplaatsten strafschop.
In de tweede helft voorkwam onze doelman
een vrijwel zekeren goal, toen hij een hard
schot van Jaggi van vlakbij onversaagd weg-
stompte. Zwitserland had dien goal al geteld!
Een sroot speler blijft nog steeds ondanks
zijn leeftijd, Van Run. Hij was de beste der
beide backs; vooral zijn snel en kordaat in
grijpen schonk veel voldoening. Een paar
keer ging hij echter te veel naar voren en
speciaal na de rust liet hij zich meermalen
verleiden tot salon-samenspel met Van Heel,
wat dan wel een geweldig applaus ontlokte
aan de Zwitsersche massa, maar waartegen
de heer Lotsy toch zijn waarschuwend woord
liet hooren, duidelijk en voor iedereen ver
staanbaar.
Indien Weber over een andere mentaliteit
beschikte zou hij thans zeker zijn gemist,
doch nu was zijn opstelling niet raadzaam;
Van Diepenbeek willen wij dan ook niet al te
Bakhuis en Smit, de twee groote steunpilaren.
veel vergelijkend beoordeelen. Deze vrij
tengere Ajaxied zag in de eerste minuten
geen bal en geen tegenstander; hij liep van
het kaste naar den muur, zoodat wij het erg
ste vreesden, maar daarna heeft hij herhaal
delijk van tactisch kunnen blijk gegeven. Zijn
plaatsen liet echter meermalen te wenschen
over.
De middenmoot heeft uitstekend gespeeld,
zoowel m het aanvallend als in het verdedi
gend werk. Bas Paauwe. die de ondankbare
taak had, Pellikaan te vervangen, bleek een
even goed vleugelhalf als spil te zijn en was
dan ook een voortdurend struikelblok voor
den Zwitserschen linkervleugel. Anderiesen
voldeed uitstekend. We misten zelfs de teeke
nen van de traditioneele vermoeidheid; zelden
zagen wij hem zooveel werk zoo goed verzet
ten. Van Heel moge zijn besten tijd gehad
hebben, maar evenzeer blijft hij voorloopig nog
onmisbaar.
Voor ons was het groote vraagteeken van
den aanval niet Van Gelder, maar Bakhuis,
die sedert lang niet geregeld meer speelt en
omtrent wiens vorm dan ook twijfel bestond.
Deze twijfel is wel afdoende weggenomen,
want de Zwollenaar was de openbaring voor
het Zwitsersche publiek, dat in ruime mate
van zijn applaus blijk gaf. Herhaaldelijk zette
Bakhuis zijn vleugelvoorwaartsen aan het
werk, hij scoorde twee schitterende doelpun
ten en als de gastheeren niet zoo'n pei>-
backstel hadden gehad, was de score vooral
door zijn toedoen zeker hooger geworden.
Doch Minelli en Weiier herinnerden zich Mi
laan blijkbaar nog goed en lieten onzen aan
valsleider geen oogenblik alleen. Een prettig
gezelschap was dit voor Bakhuis echter niet!
Voor doel hebben wij Smit wel eens beter
gezien, maar zijn veldwerk en zijn verdedi
gende taak in de tweede helft verdienden alle
lof. Zooals gebruikelijk is, opende hij de
score, maar daarna vlogen al zijn schoten
langs en over het Zwitsersche doel.
Vente deed vele handige dingen, maar hij
vermocht er niet in te slagen. Séchehaye ook
maar met een enkel gevaarlijk schot te be
dreigen. Zoo'n gevreesd kanon als Vente
vroeger was, is hij thans zeker niet meer.
De klein Wels, die in Milaan in Walter
Weiier nog al eens zijn meerdere moest er
kennen, was hem hier volkomen de baas,
waaraan het falen van den Zwitserschen
linkshalf ook nog wel schuld had. Twee van
de Nederlandsche goals kwamen echter In
direct door handig manoeuvreeren van onzen
rechtbuiten en talloos waren de juiste voor
zetten, die van zijn voet voor den Zwitser
schen goal belandden.
Aan den anderen kant maakt Van Gelder
misschien een iets minderen mdruk, doch zijn
gemak van stoppen in vollen ren en zijn
rechts zoowel als links trappen zorgden er
voor. dat er voor de vreemde veste allerlei
moeilüke situat:es ontstonden. Zijn doelpunt
was dan ook een schitterende bekroning voor
zijn nuttigen arbeid.
Als de Zwitsers tegengevallen zijn, dan
geldt dit zeker niet voor het wijd en zijd be
faamde achtertrio, dat voorloopig wel weer
voor dit seizoen zal zijn ingehuurd. Maar de
gansche middenlinie was een complete failure.
Hufschmid was eigenlijk nog de minst
slechte, maar zoowel Jaccard als Frick kon
den meermalen met geen microscoop worden
ontdekt. In de voorhoede heeft de hoogge
roemde Kielholz niet veel laten zien, maar
daar kreeg hij ook de kans niet toe. Trouwens
het geheele Zwitsersche aanvalsvijftal bleef
stukken onder den Milaneeschen vorm, het
plaatsen was meermalen bedroevend slecht
en het schieten liet eveneens te wenshcen
over, anders had Halle het heusch wel wat
harder te verduren gehad.
De referee deed zijn internationaal dubuut;
geen der partijen heeft het daarmede ge
troffen, met dit verschil, dat het Nederland
op een doelpunt kwam te staan een vol
komen ongemotiveerde penalty terwijl de
Zwitsers er bij verschillende andere gelegen
heden bekaaid afkwamen, waarbij echter
geen goal werd te niet gedaan. De heer
Leclercq maakte echter den indruk zeer te
lijden onder plankenkoorts, waarbij .hij op
een gegeven oogenblik zijn fluit verloor, het
geen nogal oponthoud veroorzaakte. Maar al
doende leert men en wij hopen, dat deze
referee het nog ver moge brengen als het
dan maar niet te onzen koste gaat.
Wij hebben zooals gezegd verdiend gewon
nen, maar als het omgekeerd geweest was,
hadden wij toch bezwaarlijk het smoesje kun
nen gebruiken omtrent het veld en het kli
maat. Immers, beter voetbalweer was moeilijk
te wenschen. Het was een prachtige winter
dag met een wolkenloozen hemel, terwijl het
terrein in uitstekenden staat verkeerde.
Vijf minuten voor half drie kwamen de
Nederlanders onder spontaan applaus het
terrein op. daarna de Zwitsers, natuurlijk
luide toegejuicht door hun landgenooten.
De elftallen zijn als volgt:
ZWITSERLAND,
Séchahaye,
Minelli, W. Weiier,
Hufschmid, Jaccard. Frïfck,
Von Kanel, Spagnoli, Kielholz, Jaggi, Jaeck.
NEDERLAND:
Van Gelder, Smit, Bakhuis, Vente, Wels,
Van Heel, Anderiesen, B. Paauwe,
Van Run, Van Diepenbeek.
L. Halle.
Van Heel wint den toss.
Nauwelijks is de pret begonnen of wij rillen
al van antgst omdat de roodhemden zóó ener
giek een stormloop inzetten, dat Bas Paauwe
slechts met moeite kan redden. Even duurt de
oressie en dan komen onze aanvallers opzet
ten. waarbij Minelli aan den schouder wordt
gewond, zoodat het spel een oogenblik onder
broken wordt. Dit is de eerste sensatie, die
onmiddellijk door een tweede zal worden ge
volgd. Immers, na drie minuten spelen gaat de
Zwitsersche linksbuiten Jaeck met een snel
treinvaartje Paauwe voorbij. Vente komt nog
te hulr». maar -wordt ook gepasseerd, eer.
booirballetie over Van Diepenbeek brengt hem
bij de achterlijn een scherpe voorzet en de
toeloopende Spagnoli kopt van dichtbij tus
schen den paal en Halle door. (10).
In deze enkele minuten heeft Zwitserland
'ooveel goeds laten zien, dat er al angstigp
-isioenen oprijzen van een groote nederlaag
ils ons elftal ons maar dadelijk uit den droom
helDt door welkom tegengif. Smit krijgt in het
middenveld den bal: hij passeert handig en
ver naar Wels. De rechtsbuiten kan het leder
nauwelijks houden, maar werkt het ding han
dig via Weiier corner en uit dezen hoekschop,
schitterend genomen, scoort Smit met een
hoog onhoudbaar schot, nadat hij het leder
eerst netjes heeft stil gelegd.
De partijen zijn weer gelijk (11) na 5 mi
nuten spelen.
Wij kunnen weder even ademen. Maar niet
lang! Want het spel golft ongeloofelijk snel
op en neer: beide doelen komen in gevaar.
Gelukkig hebben onze gastheeren de gaping
rechts echter niet al te veel in de gaten, want
een sterke pressie aan dezen kant was ons
al in het eerste kwartier noodlottig geworden,
Bakhuis geeft eenige malen blijk van zijn
kunnen, doch bij een goeden aanval der Oran-
jehemden is een pass naar Wels te ver om
succes te hebben. Een ver schot van Paauwe
graait Sechahaye even later uit den boven
hoek.
Het spel staat op hoog peil; de wedstrijd is
het aanschouwen Cen volle waard. Voor fijn
proevers het beste wat zij kunnen wenschen.
Intusschen krijgt ook Van Gelder zijn eer
ste werk. Hij draait netjes om Minelli heen,
zet hard en scherp voor. Bakhuis laat het le
der handig gaan voor Vente, die te laat ont
waakt, waardoor Zwitserland juist den dans
ontspringt.
Als de eerste helft half verstreken is. valt
nog aan geen der kanten eenige meerderheid
te bespeuren. De gang raakt er echter een
beetje uit. Zwitserland doet eenige goede aan
vallen. Tot tweemaal toe trapt von Kanel te
ver naar achteren, waar Anderiessen beide
malen voor de opluchting zorgt.
Intusschen neemt Nederland langzaam aan
het heft in handen; nadat Van Diepenbeek
zeer onnoodig door Jaeck besprongen is, waar
voor de referee een verdienden vrijen schop
geeft, neemt Nederland de leiding. Immers,
op een gegeven oogenblik gaan Wels en Vente
samenspelend op doel af. Vente kopt handig
over Weiier heen en plaatst van de achterlijn
naar binnen, waar Bakhuis klaar staat om
via den paal Sechehaye met een goed gericht
schot te passeeren. (12). Een doelpunt, dat
door Zwitserland zeer luid wordt toegejuicht
Er is dan juist een half uur gespeeld.
Holland leidt dus!
Maar wij zijn er nog lang niet integen
deel! Zwitserland, geprikkeld door den tegen
slag. gooit er een schepje op; wij kunnen van
geluk spreken, wanneer een schot van Jaggi
via Van Diepenbeek's dijbeen corner gaat en
de genomen hoekschop door Vente wordt weg
gewerkt. maar Nederland 'komt terug.
Wels, wiens schutterscapaciteiten nooit hoog
zijn aangeslagen, schiet een hoogen voorzet
van Van Gelder in het oneindige. Smit zoekt
het minder hoog. maar Sechehaye heeft in
leder geval bij deze Oranje-aanvallen geen
werk. De pressie blijft niettemin bestaan, te
meer daar het bij ons in de achterhoede thans
veel beter botert, zoodat Vente zijn verdedi
gende taak heeft laten schieten om den aan
val te versterken. Ook Anderiesen stuwt gere
geld zijn voorhoede op; onder deze omstan
digheden kan een doelpunt niet uitblijven;
Inderdaad, zeven minuten na den tweeden
goal komt nummer 3 en wat voor één!
Juist had Zwitserland enkele oogenblikken
rond Halle gezworven of Anderiesen brengt
opluchting door den bal weg te koppen naar
Paauwe; deze passeert correct naar Wels,
het kleine ventje dribbelt even langs de lijn
en daar Vente zoowel als Smit nog niet in de
voorhoede zijn gearriveerd, is Bakhuis wat
naar binnen gekomen, een korte center volgt
en Bakhuis, die de situatie direct doorvoelt,
geeft een langen trap naar den anderen hoek
van het veld, waar Van Gelder komt aanren
nen. die met een vliegend schot Séchehaye
passeert. (13).
Zwitserland is verbluft en Nederland juicht.
Het handje vol maakt lawaai voor honderden.
Zoo schijnt de pauze met dezen stand in te
gaan als een halve minuut voor rust Bakhuis
een bal toegespeeld krijgt; zijn kanjer is den
Zwitserschen doelman opnieuw te machtig.
(1—4).
Rust.
Dat de stemming in de kleedkamers bij de
rust perfect was, laat zich begrijpen, d.w.z.:
in de Hoilandsche kleedkamer!
De tweede helft bracht een geheel ander
beeld. Het goede voetbal, dat ons vóór de
pauze zoo geboeid had, maakte plaats voor een
partijtje aanvallen en verdedigen, waarbij
onze drie voorwaartsen bij een zoo sterke de
fensie natuurlijk niets konden uitrichten. Wel
gingen Vente en Smit zoo nu en dan met den
aanval mee. maar het waren uitzonderingen.
En deze tactiek was wel noodig. want de Zwit
sers startten met zoo'n feu sacré. wat in den
beginne alle zeilen moesten worden bijgezet,
om de gastheeren op een afstand te houden.
Reeds spoedig werd Von Kanel door Van Run
„gekraakt", hetgeen een enorm protest ont
lokte aan de menigte. Dit bracht anderzijds
den scheidsrechter van de kook. zoodat hij
weifelde bij een overigens volkomen terecht
gegeven hoekschop tegen Paauwe.
Er komt op deze wijze nogal wat deining,
wat het spelpeil niet bevordert.
Bij een aanval van Holland mist Smit een
oass van Van Gelder op enkele centimeters.
Na goed samenspel tusschen Wels, Bakhuis
en Vente scoort de laatste, doch de scheids
rechter had reeds voor buitenspel gefloten.
Na twintig minuten spelen komt een be
treurenswaardig incident, dat ons een doel
punt kost. Kielholz en Van Diepenbeek ren
den samen naar een bal. Beiden vallen, waar
bij Kielholz het noodige theater vertoont. Het
publiek brult om een strafschop en Leclercq.
die tot heden geen goed kon doen, wees zeer
ten onrechte naar de fatale stip. nadat wij
eerst hadden moeten wachten tot de tooneel-
voorstelling van Kielholz was afgeloopen.
Halle heeft geen schijn van kans om het
harde schot van Jaggi te houden. (24).
Dit is het sein voor de gastheeren om het
spel te forceeren; Kielholz krijgt dan ook di
rect twee waarschuwingen te incasseeren we
gens bespringen van Anderiesen.
Het wordt èr binnen de lijnen niet zachtzin
niger op. maar de narigheid duurt niet lang.
doch het voetbal zakt zienderoogen; veel an
ders dan wat akelig heen en weer getrap is
het waarlijk niet meer. Het einde nadert, het
wordt duidelijker dat Nederland zich veilig
voelt en dat Zwitserland de kans opgeeft.
Zoo is dan eindelijk de serie nederlagen op
Zwitserschen bodem gebroken en hebben wij,
althans de wedstrijden voor het wereldkam
pioenschap buiten beschouwing latend, onzen
achtsten achtereenvolgenden uitwedstrijd ge
wonnen.
Wedstrijden te Beverwijk.
Zondag werden de wedstrijden te Beverwijk
voortgezet met de volgende afdeelingen alle
le kl.
Extra Veder ge wicht:
1. Tonnisse H.KB.V. Haarlem 3 strafpun-
ten.
Vedergewicht: 1. H. Groeneveld D. O. K.
Beverwijk 1 strafpunt; 2. O.S.S.S. Amsterdam
3 straf punten.
Lichtgew. 1. N. Groeneveld D.O.K. Beverwijk
0 strafpunten. 2. J. Borm Hercules IJmuiden 3
•frafpunten. 3. B. Bleeker Hercules Amsterdam
6 strafpunten.
Middengewicht: 1. Massop Hercules Am
sterdam 3 strafpunten. 2. v. d. Werf Wilhel-
minagarde Rotterdam 3 strafpunten; 3. de
Groot Wormerveer 6 strafpunten.
IN PLATTE DOOSJES VAN 70stuks 70ceni
DE HANDIGSTE VERPAKKING VOOR DEN VESTZAK
(Adv. Ingez. Med.)
VIA DEN LUIDSPREKER.
We hebben in de afgeloopen weken wat
naar de radio geluisterd! We hingen als 't
ware aan den luidspreker en terwijl wij ons
kopje thee dronken of rustig in bed lagen,
lieten we ons precies vertellen hoe donker
de stormachtige nacht was en hoe verlaten de
wildernis, waardoor en -boven de Uiver
zweefde. We, dat waren u en ik en de melk
boer en de rechter.
We waren zóó vol lof en enthousiasme over
die razend-snelle vliegtuigen, die in drie dagen
de halve aardbol omvlogen, dat we het andere
en grootere wonder, waarbij de stem de heele
aarde omvliegt in géén tijd volkomen vergaten
geabsorbeerd als we waren in het geweldige
van de Melbourne race, waarbij ons Neder
lander-zijn sprak. Maar we realiseerden ons
dat wonder pas, toen het als hulpmiddel niet
meer verdrongen werd door de hoofdzaak
toen het ons machtig in zijn verstommende
nabijheid werd voorgehouden:: toen minister
Colijn in den Haag met Parmentier in Mei.
bourne sprak. Ons, dat waren u en ik en de
schoenpoetser uit het kleine hotelletje en de
directeur van de groote maatschappij.
En nu hebben we wéér aan de radio ge
zeten en het wonder is voor ons weer hulp
middel geworden, verdrongen door het alles
overheerschende. wat zich in Bern afspeelde
Zondagmiddag en waar Han Hollander ons
getuige van deed zijn: de strijd tusschen
Zwitserland en Nederland, die voor ons
extra belangrijk was, als revanche voor
Milaan.
Ons, dat waren u en ik en het dienstmeisje
van hiernaast en de oud-Indischgast. En
de optimist en de pessimist.
„We winnen", zei de eerste. „Zwitserland
voelt zich heel sterk en de Nederlanders
hebben nooit beter gespeeld dan wanneer ze
tegen sterkere tegenstanders stonden".
,We verliezen", zuchtte de tweede. „In
Zwitserland hebben we immers nog nooit ge
wonnen. Hoor maar, zelfs Hollander heeft
nog slechts een klein sprankje hoop, meer
niet. En die kan 't weten".
„Onzin", kwam O(optimist), die een uit
voerige uiteenzetting gaf van de goede kan
sen van Nederland. Tot ie werd gestoord door
de luidspreker, die een goal voor de Zwitsers
aankondigde.
„Zie je nou wel?", merkt P(essimist) op.
triomfantelijk eigenlijk, dat hij gelijk scheen
te zullen krijgen.
,,'t Eerste gewin", zei O., maar zachtjes én
niet overtuigend meer. O. werd bijna P.
„Goal!', scheeuwde Hollander en:
„Zie je nou wel?",' zei O. „Wat heb ik je
gezegd?"
„De Zwitsers maken heusch nog wel een
doelpunt", zei P.
„Goal!" schreeuwde Hollander en:
„Ik krijg gelijk!" juichte O., die weer ge
heel O. was. P. begon eenigszins O. te wor
den.
,Goal!" schreeuwde Hollander en:
„De derde al!", riep O. „De eerste overwin
ning van Nederland in Zwitserland!"
„Hm" temperde P. „De wedstrijd is nog
lang niet afgeloopen".
„Goal!" zei Hollander. Hij schreeuwde het
niet, maar zei het zacht, alsof hij dezen
voorsprong nog niet tenvolle kon besef
fen.
„Goal, vier-nul!" In zijn enthousiasme ver
gat hij de eene goal, die de Zwitsers gemaakt
hadden.
„En nou is 't rust en we hebben de over.
winning in den zak", vertelde O., die een
versche pijp stopte en zich lui achterover in
zijn stoel nestelde. „Da's binnen".
„Kalm aan", zei P. „Herinner jij je niet
meer den achterstand met rust van H.F.C.
verleden week? Toch won de Haarlemsche
club met 5—3. En dienzelfden Zondag stond
Z.A.C. in Enschedé met rust tegen de Boys
met 31 voor en ze kregen met liefst 83
klop!".
„Haha!" lachte O. voldaan en begon toen
eensklaps sterk aan zijn pijp te trekken: een
penaltie reduceerde onzen voorsprong tot
42.
„Ai!" kwam P. „Daar gaan ze".
Maar we gingen niet. Er kwam nog een
goal bij, die niet werd toegekend, maar
waaruit we konden zien, dat onze jongens
niet stilzaten. Met het verstrijken van den
tijd kreeg O. weer meer praatjes. En P.?
Och, elke P. heeft in zich dat kleine sprankje
hoop, waar Hollander van sprak, en toen
het maar steeds 4—2 bleef. groeide het
sprankje aan tot een vlam. En dan kan hij
zeggen, dat „je zult zien, dat we verliezen",
en dan kunnen alle dingen uit hem vliegen,
maar even als in de Doos van Pandora blijft
de hoop in hem.
Nog een half uur en de Zwitsers werden
sterker. P. was niet meer de berustende, die
het ergste kalm aanvaarden zou. Hij werd
rusteloos, kauwde zijn sigaar stuk, nam een
ander en liep de kamer uit. Kwam vijf mi
nuten later terug en vroeg of de Zwitsers al
gelijk gemaakt hadden. Viel op een stoel neer
en vroeg voor de zooveelste keer hoe.
lang er nog te spelen was. Merkte eenige
malen op, dat „we het nooit zouden halen,
omdat we dat snelle tempo der Zwitsers toch
niet vol konden houden", enz. Keek op zijn
horloge, stond op en ging voor het raam
staan kijken. Vroeg, wanneer ze na rust
begonnen waren en vertelde van een wedstrijd
waarin in de laatste minuten achter elkaar
drie doelpunten gescoord warenen werd
pas weer normaal, toen de wedstrijd geëindigd
was.
„Wat heb ik je gezegd?" zei O. triomfante
lijk.
„Ik wist wel, dat we kans hadden", ver
klaarde P. „Maar ik wou het niet zeggen! want
het had immers net zoo goed anders kunnen
afloopen?"
Zoo zaten we Zondagmiddag voor den luid
spreker. We, dat waren u en ik de agent-met-
vrijen-dag en de stamgasten in het café en
de meneer-van-twee-hoog, die „anders niet
voor voetbal voelt".
Optimisten eu pessimisten.
Vp.
De Sterrit naar Monte Carlo.
De K.N.A.C. bericht dat de heer E, A. C.
Cornelius te Arnhem met een D. K. W. Meis
terklasse heeft ingescJVeven voor den in
Januari te houden Sterrit naar Monte, Carlo.
Als startplaats heeft hij Palermo gekozen.
KON. NED. VOETBALBOND.
Haarlem 2R. C. H. 2 (74)
In een aantrekkelijken wedstrijd heeft
Haarlem 2 een alleszins verdiende overwinning
behaald. Het elftal van RC.H. 2 viel geducht
tegen .al dient gezegd, dat het zeer onzekere
keepen van Van Gendt veel invloed op de
hooge score had. Toen tenslotte Kok bij een
53 achterstand naar de achterhoede ver
huisde. was het mef de R.C.H.-voorhoede ge
heel gedaan.
De voorhoede van Haarlem 2 speelde snel
en goed en wist het tot menig gevaarlijk
oogenblik voor het R.C.H.-doel te brengen.
Vooral Dankelman speelde een goede partij;
het was jammer, dat hij kort voor het einde
zoodanig aan zijn enkel geblesseerd werd, dat
hij van verder spelen moest afzien.
De opstellingen waren als volgt:
Haarlem 2:
Schuitvlot,
Schornagel, Goedhart,
Cornet, Visser, Brouwer,
Klipp, Dankelman, Bloemink, Verwaal, Hurk-
mans.
R. C. H. 2:
Meijer, Kok, Jansen, Slot, Paape,
Walewijn, Van Eek, F. v. d. Mey de Bie,
Kaestner, Van Thiel,
Van Gendt.
In het begin gaat de strijd gelijk op. maar
geleidelijk komen de roodbroeken er beter in.
Na ongeveer tien minuten geeft Hurkmans
een goeden voorzet, die door Dankelman mooi
wordt ingekopt. (10).
Eenige harde schoten van Kok gaan over.
Toch krijgt R.C.H. spoedig den verdienden ge
lijkmaker, als Jansen een voorzet van Meijer
hard inschiet. (11).
Dan begaat R.C.H.'s keeper een groote fout.
Als hij den bal zal uittrappen, rekent hij niet
op de lange beenen van Dankelman, die toe-
geloopen is: via dezen speler vliegt de bal hard
in het net. (21).
Nog vóór de rust maakt R.C.H. gelijk en
wel door Slot, die op handige wijze eenige
spelers passeert en Schuitvlot geen kans geeft.
(2—2).
Gedurende de geheele tweede helft Is Haar
lem aan het woord. Hurkmans hergeeft aan
Haarlem de leiding. Een voorzet van hem
wordt dan door Bloemink benut. (42).
Het gaat af en toe hard tegen hard, maar
de scheidsrechter treedt hier goed tegen op.
Een vrije trap tegen Haarlem op den rand van
het strafschopgebied wordt goed en onver
wachts door Meijer ingeschoten. (43). Een
freekick aan den anderen kant levert een
strafschop op; Bloemink schiet dezen naast.
Haarlem laat door dezen tegenslag den
moed geenszins zakken. Uitstekend doorzet
ten van Dankelman heeft het vijfde doelpunt
tengevolge. (53). Kaestner en Dankelman
worden- dan wegens blessures vervangen.
De wedstri.id heeft hierna niet veel meer te
beteekenen. Een hard schot van Hurkmans
slaat de keeper in eigen doel. (6—3).
De doelpunten zijn vrij goedkoop, want
even later kan na een hevige scrimmage voor
het doel van Haarlem een bal niet wegge
werkt worden, waarna Van der Mey de Bie
een boogballetje inzendt, dat via het hoofd
van een der verdedigers in het doel ver
dwijnt. 64).
Ten slotte weet Bloemink nog eens een fout
van den keeper uit te buiten en den eindstand
op 74 te breneen.
Het programma voor Zondag.
Eerste klasse:
H.F.C.V.U.C.
HaarlemExcelsior.
Overmaas—R.C.H.
SpartaStormvogels.
V.S.V.Xerxes.
Tweede klasse:
KinheimHercules.
BloemendaalE.D.O. (waarschijnlijk vriend
schappelijk).
Roode Duivels-Zwaluwen.
Op 21 November spelen de Zwaluwen met
het volgende elftal in het Heyssel-stadion te
gen de Roode Duivels:
Doel: Dommers (V. U. C.)
Achter: Caldenhoven (D. W. S.) en Van
Stokken (D. W. S.)
Midden: Punt (D. F. C.), B. Paauwe
(Feijenoord), en Graafland (H. B. S.)
Vóór: Vrauwdeunt (Feijenoord), Drok (R.
F. C.), Bakhuis (Z. A. C.), Van den Broek
(P. S. V.) en Kammeijer (Haarlem).
D. E. M.Volendam
V. V. IJ.—'Wilskracht
V.I.C.—H. M. S.
D. H. L.—T. IJ. B. B.
SantpoortH. B. C.
LeonidasOnze Gezellen
G. D. A.—Graaf Willem
V. V. E.Teylingen
LisseGeel Wit
Blauw ZwartA. D. O.
LeidenSantpoort II
V. E. P.—Excelsior
P. F. c.Spartaan II
1—1
1—0
5—1
3—5
0—1
3—1
2—1
4—1
3—2
2—1
1—2
2—4
0—1
DIOC. R.K. HAARL. VOETBALBOND.
H. B. C. II—Lisse II 1—2
N. V. C. I—H. B. C. III 4—1
H. B. C. IVConcordia III 1—0
