iiterum
TAPIJTEN
A. J. DE VRIES
MAANDAG 5 NOVEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
11
MUZIEK.
Revue-Operette „Marie Louise"
Als „Groote revue-operette" werd ons Za
terdagavond „Marie Louise' gepresenteerd.
Men zou mogen betwijfelen of de inhoud van
het stuk de omschrijving rechtvaardigt, tenzij
men het telkens optreden van een aroep
„girls" in zeer gevarieerde fantastische klee-
dij als voldoende motiveering- van den naam
„revue" oordeelt. Van een schouw over ac-
tueele of nog versch in 't geheugen liggende
gebeurtenissen bemerkt-en we alleen wat toen
Willy Walden als „Professor Slimfoot" de
nieuwe spelling er bij haalde, echter op een
wij&, die aan de voorstanders weinig zorg
zal berokkenen. En hij zal misschien zelf niet
eens vermoed hebben dat .sting" in plaats
van „stond" heel oud en plat Zeeuwsch is.
mits men het woord als .stieng" uitspreekt.
We hebben eerst de negatieve hoedanighe
den van „Marie Louise" opgenoemd; de po
sitieve mogen nu de revue passeeren.
Laten we dan beginnen met te zeggen dat
de verzorging, zoowel van het scenische als
van het muzikale gedeelte, zeer goed was. Er
waren aardige decors, er was een groote ver
scheidenheid van costumes, die vooral bij
revuegirls terecht de aandacht trokken en
bezighielden, er werd verdienstelijk gezon
gen. er was een uiterst beschaafd spelend en
slagvaardig orkest.
Goede zangstemmen bleken in de eerste
plaats de sopraan Elly de Roo en de tenor
Henk Didama te bezitten. Hun zang was veel
beter dan die welken we hier gewoonlijk in de
operette te hooren krijgen. Lizzy Valesco, de
vertolkster der titelrol, bezit een merkwaar
dig lage contra-alt, zóó laag, dat ze in een
duet met tenor grootendeels unsino met dezen
zong, maar de stem klonk niet vrij en had
weinig kracht. Ook het stemgeluid van Jean
Janssens'klonk, althans in het hooge register,
niet sterk, doch had overigens behoorlijke
kwaliteiten.
De slagvaardigheid van het naar jazz-tra-
dities samengestelde orkest noemde ik reeds.
En die werd vereischt om uit de bewegingen
van den dirigent diens bedoelingen te begrij
pen en in klank om te zetten! Ik heb in den
loop der jaren al heel wat dirigenten in
functie gezien, maar nimmer tevoren een zóó
bewegelijken als dr. Martin Friedman bleek
te zijn. Hij wipte en danste, kromp ineen en
schoot uit, deed soms aan een knotszwaaier
denken wekte andgre malen het vermoeden
dat Primo Camera het onderspit tegen hem
zou moeten delven en bij dat alles sloeg hij
eigenlijk zoo goed als nooit de maat. Zonder
dirigeerstok gaf hij alles aan in ampele slin
geringen en nerveuze spasmen, alles even
anti-metrisch, maar alles raak! En het or
kest reageerde er op als een radio-ontvang
toestel op aethertrillingen. Niet de geringste
stoornis kwam bij die grillige rubatie vcor,
zoomin in 't orkest als op het tooneel. Alles
sloot als de bekende bus. Het was zeer merk
waardig en verwonderlijk en de eenige scha
duwzijde van zijn optreden was, dat hij. door
dat het orkest in de gemeentelijke concert
zaal niet beneden de toeschouwersruimte
kon zitten, steeds boven het voetlicht uitstak
en daardoor soms de hoofdpersoon eclipseer
de.
Een nagenoeg volle zaal heeft van deze op
voering genoten en men heeft het aan bijval
niet laten ontbreken.
K. DE JONG.
Wat vóór de pauze ging, de Anacreon-Ouver-
ture van Cherubini en Beethoven's Achtste is
vaak te voren gehoord en bovendien miste de
uitvoering der symphonie geacheveerdheid.
Het geestige werk klonk niet fijn genoeg. De
Anacreon-Ouverture werd daarentegen zeer
bevredigend gespeeld.
K. DE JONG.
CONCERT DER H.O.V.
Solist: Cor de Groot Jr.
Het eerste Zondagavondconcert der H.O.V.
had de medewerking van een pianist, die n:et
alleen onder de meest begaafde onzer jonge
ren een allereerste plaats inneemt, maar die
met goed gevolg in het krijt zou kunnen
treden met de uitheemsche beroemdheden, die
op onze groote concerten toegejuicht worden.
Bovendien deed deze twintigjarige zich hooren
in een eigen werk dat ik onlangs naar aan
leiding van het feestconcert van het Amster-
damsche Conservatorium besprak, een werk,
dat Zondagavond het eerst te Haarlem ge
speeld werd. Maar wie nu gemeend zou heb
ben dat de belangstellenden uit alle kringen
in drommen zouden opkomen, zou zich deer
lijk vergist hebben en getoond hebben ons
Haarlemsch publiek slecht te kennen. Mis
schien was de toegangsprijs van f 0.40 voor
velen een bezwaar. En zoo was dus het audi
torium niet talrijk. Maar daaronder waren
toch een heer en dame, die van een op meer
dan 100 K.M. afstand gelegen plaats gekomen
waren, eerst naar Amsterdam om het na
middagconcert in het Concertgebouw bij te
wonen, vervolgens naar hier om Cor de Groot
in zijn werk te hooren; die niet thuis bij de
radio blijven zitten, maar het genot van een
directe auditie niet willen missen. Na afloop
van het concert gingen zij terug: drie uur
rijden per auto. Ziedaar ware muzieklief
hebbers. Voor de meeste Haarlemmers is
blijkbaar de afstand van hun woning naar de
concertzaal, te groot.
Het frissche, door en door gezonde werk
van Cor de Groot bleek bij een tweede auditie
slechts te winnen. Zeer vooruitstrevenden
mogen het niet modieus, niet van de nieuwste
dissonantensnufjes voorzien vinden: er klinkt
ten minste muziek in, al doet het Vivo eenigs-
aan de schrijfwijze van Ravel, het Poco Lento
aan die van Chopin denken...
Een jong kunstenaar zou slechter voorbeel
den kunnen kiezen dan deze. En Cor de Groot
Jr. heeft nog vele jaren voor den boeg, eer
hij Sr. wordt, dus nog ruimschoots tijd om
zich zelfstandig te maken. Als pianist heeft
hij al een enorme hoogte bereikt, Zijn octaven
spel is verbluffend, zijn passagespel virtuoos
en vol gratie, zijn dynamisch nuanceerings-
vermogen wordt zelfs door den hardsten
vleugel niet benadeeld. In één woord: we
kregen een prachtige vertolking, waarbij we,
de uitmuntende medewerking van MarLnus
Adam en het orkest bij de uitvoering
der kleurrijke partituur niet mogen
vergeten. Volkomen terecht betrok de solist
den dirigent in de gebrachte hulde.
Eveneens kleurrijk was de weergave van De-
bussy's Suite .Printemps". Het is een werk
uit 's componisten eerste periode, tijdens zijn
verblijf te Rcme in 1886 geschreven. Zijn
palet toont reeds eigen verven, daarnevens
ook den invloed van voorgangers. Het eerste
deel is mij rijkelijk uitgesponnen, in het
tweede is meer levendigheid en rythme.
Pianoconcert en Suite vormden eigenlijk
het belangrijkste gedeelte van dezen avond.
Het Solisten-Concours te
Bloemendaal.
(„Jubileum van Sursum").
De middagwedstrijd.
..Sursum". dat heden den dag gedenkt
waarop het 12 12 jaar geleden werd opge
richt. heeft dit feit gevierd door een wed
strijd uit te schrijven voor solisten, die zon
der uitzondering lid moeten zijn eener be
staande muziekvereeniging. Uit Haarlem had
den velen aan de oproeping gehoor gegeven,
maar de meesten kwamen toch van benoorden
het Noordzeekanaal, waar, zooals bekend is.
de goede muzikanten wonen.
Bijzonder hebben zich dezen middag, die
om twee uur begon in de muziekzaal van
Hotel Vreeburg, de mannen onderscheiden uit
Broek op Langendijk, en onder hen W. Strij-
bis, die een goed verzorgde techniek heeft, en
wiens toon prachtig continu is. Natuurlijk is
hij in 't bezit van een paar goede ooren, die
hij uitstekend gebruikte. Zijn confrater Van
Zuydam, trombone, deed weinig voor hem on
der, en ook C. Bak. bugle, zat hem dicht op
de hielen, evenals P. Bak, piston. Zij hebben
hun korps „Advendo" alle eer aangedaan.
Uit Haarlem was dezen middag C. Bouman,
tenorhoorn (..Harmonie Johez"). Zijn voor
dracht was zuiver en muzikaal, daarbij rvth-
misch goed verzorgd. Zijn stadgenoot J. Wild
schut, piston, van het korps „Voorwaarts",
bleek wat haastig in zijn tempo, en de stem
ming was aan den hoogen kant. Overigens
was zijn werk technisch goed behandeld.
Het was jammer, dat de jury. die dezen mid
dag bestond uit de heeren A. L. Hazehroek en
J. A. Meng, geen rubriek in den .puntenstaat
had ingelascht voor de keuze der uit te voe
ren stukken. Die keuze bleek dezen middag
niet zoo bijster gelukkig. Het ..Air Varié"
kraaide weer koning, dat futiele onding, welks
éénige waarde bestaat in de gelegenheid die
't biedt om de technische vaardigheid, de no
tenvaardigheid van den speler gemakkelijk te
kunnen beoordeelen. Geen violist krijgt het
meer in zijn hoofd, op een concert nog een
Air varié. (denk eens aan De Bériot) te spe
len. Trouw pendant hiervan was weer het
„Morceau de Salon", terwijl ook de opera „fan
tasie" zich weer deed gelden en daarnaast het
„Lied ohne Worte" een kans waagde. Natuur
lijk moet men ook niet het Largo uit de twee
de symphonie van Beethoven gaan zetten voor
blazerskwartet. Het melodietje doet het 'm.
maar daarmee Is 't ook uit.
Hier moge een deel der uitslagen volgen.
Het geheel zou te veel plaatsruimte vergen.
8e afd. sofisten:
C. Bouman, tenorhoorn, Haarlem, le prijs
113 punten.
P. Bak. piston, Broek op Langendijk le prijs
119 punten.
C. Bak, bugle, idem le pr. 114 punten.
W. Strijbis, tuba, idem le pr. 122 punten.
M. v. Zuydam, trombine, idem le pr. 117 p.
J. Ooyevaar. bugle, idem 2e pr. 103 punten,
le afd. solisten:
J. Wildschut, piston. Haarlem, le prijs 116 p.
De avondwedstrijd.
Na een uurtje pauseeren begon het tweede
gedeelte van dit concours, dat met dezen éénen
,dag is geëindigd. Het getal van 44 deelnemers
is door dit concentreeren tot één dag ver
klaard, en door 't vlugge afwerken van jury
en uitvoerend comité liep toch alles keurig in
't gareel, zoodat' er nog veraf won enden waren,
die de einduitspraak kenden bijwonen. Onder
die ..buitenlanders" hebben zich de mannen
uit Krommenie wel zeer bijzonder onderschei
den. Een pracht sax-bariton ontmoeten we in
B. Joosen, die zeer muzikaal het ..Chant reli-
gieuse" van Demersseman voordroeg. Met hem
kwam de es-klarinet A. J. Helderman die door
technische vaardigheid en beheerschte voor
dracht verraste. Ook de bariton H. Pruim, en
de bes-klarinet P. de Wit vooral, gaven buiten
gewoon goed werk. De hobo <H. Zwart) stem
de te laag, zoodat zijn werk moeilijk bevre
diging kon schenken. M. Plant uit Haarlem
en^ mej. M. Davelaar uit Heemstede waren niet
gedisponeerd, hoewel zij beiden de Lente be
zongen; wat volgens het programma aanvan
kelijk niet in hun voornemen lag. Want mej.
Davelaar weifelde tusschen „Het verloren Pa
radijs" en „Lente's ontwaken", maar het ge
lukte haar niet, door de keuze van 't laatste
lied de jury gunstig voor zich te stemmen.
Ook het kwintet uit 't Haarlemsche korps
„Utile dulci" was niet fortuinlijk. De onder
linge stemming der vijf instrumenten liet alles
te wenschen, zoodat geen goede kwaliteiten
van voordracht, techniek enz. naar voren kon
den komen. Zuiver afstemmen zij vóór alles
noodzakelijk. Men zag dit weer aan 't kwartet
uit IJmuiden, dat niet alleen zeer muzikaal
voordroeg, maar waarvan de onderlinge stem
ming feilloos was. Het andere kwartet uit
IJmuiden had ook veel goeds, de stemming was
ook naar behooren, maar technisch stonden
beide ensembles iJM; het korps „Juliana" niet
op gelijke hoogte.
Nog restte een groep Haarlemmers, die een
goed figuur sloegen, en waaronder een twee
tal zelfs top-prestaties vrerichtte. Het waren
de heeren A. Wenstedt, die beschaafd en zeer
beheerscht zijn pistonsolo voordroeg; L. Th.
Zedel, die knappe klarinet-techniek deed hoo
ren en H. J. Zedel, wiens alt-saxophoon ook
een fraaien toon ontwikkelde. De klarinet van
P. Houtgraaf stond iets te hoog, zoodat zijn
stuk, dat zich voortdurend tusschen de uiter
ste omvangsgrenzen bewoog, niet zoo goed kon
voldoen. De piston T. van Hoeven forceerde te
veel in 't hooge register, dat moeizaam werd
beheerscht. Aan 't slot van dit concours ver
raste A. Boorsma uit Amsterdam met een
prachtig sonore bariton-solo. die alle goede
eigenschappen van den solist in zich vereenig-
de. Hier volgt een gedeelte van den uitslag.
2e afd. solisten: H. Zwart, hobo. Krommenie
2e prijs 103 punten. M. Plant, piston. Haarlem
2e prijs 108 punten. Mej. M. Davelaar, bugle,
Heemstede 2e prijs 96 punten.
le afd. solisten: B. Joosen. baritonsax.,
Krommenie, le pr. 125 p. J. Heldeman. es-
klarinet, Krommenie le pr. 126 p. H. Pruim,
bariton, le pr. 117 p. P. de Wit, bes-klarinet,
le pr. 129 p.
Eere-afd. solisten: P. Houtgraaf, bes-klari
net. Haarlem le prijs 115 p. T. v. Hoeven,
piston, Haarlem 2e pr. 107 p. A. Wenstedt.
piston Haarlem le prijs 133 p. H. j. Zedel,
altsax. Haarlem le pr. 131 p. L. Th. Zedel, bes
klarinet Haarlem le pr. 135 p. A. E. Boorsma
bariton A'dam le pr. 138 p.
Ensembles; Kwintet uit „Utile duld", Haar
lem. (3de afd.» 2e pr. 95 p. Kwartet uit „Ju
liana", IJmuiden-Oost (2 bugles, carno. tuba
2e afd.) le pr. 116 p. Kwartet uit „Juliana",
IJmuiden-O. (piston, carnet, carno, bariton,
2e afd.) 2e pr. 103 p.
De heer Jan Rosekrans begeleidde weer
prima vista een groot aantal der solisten, die
zich met zijn arbeid zeer ingenomen betoon
den. Ook over de organisatie van dit solisten
concours, het eerste dat Sursum uitschreef,
was het oordeel alleszins gunstig, zoodat de
feestgevende vereeniging een breed opgezet
werk prachtig heeft mogen eindigen.
G, J. KALT.
N.B. De lezer gelieve in mijn vorig verslag
over „Sursum", waar „forto" te lezen staat,
dit als „forte" te denken. Forto is geen
Italiaansch.
K.
STADSSCHOUWBURG.
Vereenigd Rotterd.-Hofstadtooneel.
STRIJDERS IN 'T WIT.
Het was jammer dat het Vereenigd Rotter-
damsch-Hofstadtooneel zijn belangrijke voor
stelling van SidneyKingsleye's Men in White Za
terdagavond inden Stadsschouwburg voor zoo*n
weinig talrijk publiek, heeft moeten geven. Dit
gebrek aan belangstelling zal wel te verkla-
zijn uit de omstandigheid, dat de meeste too-
neelliefhebbers 'dit stuk reeds gezien hebben,
toen het Centraal Theater het hier ter stede
vertoond heeft en dat het daarna ook nog in
de bioscoop is geweest. Dergelijk risico blijft
nu eenmaal verbonden aan de gelijktijdige
vertooning van éénzelfde stuk door verschil
lende gezelschappen. Het tooneel kan blijkbaar
thans de proef niet meer doorstaan, welke
eenige jaren geleden, toen geen twee, maar
zelfs drie gezelschappen in hetzelfde seizoen
De strafzaak van Mary Dugan op hun reper
toire hadden genomen, het publiek naar den
schouwburg lokte om van deze tooneelwed-
strijd getuige te zijn.
Wij zullen thans ons dan ook maar ont
houden van een vergelijking tusschen de beide
vertooningen, welke aan Mannen oftewel Strij
ders in t Wit zijn gewijd geweest. Een verge
lijking-tusschen de behandeling op het too
neel en die in de bioscoop waren in dit geval,
ondanks de principieele bezwaren tegen het in
onderling verband beoordeelen van twee on
gelijksoortige kunsten, misschien op haar
plaats, omdat men er in de besprekingen van
Kingsley's stuk telkens op heeft gewezen, dat
de dramaturg heeft gewerkt met de metho
den van de film.
Laten we echter ook ten opzichte van dit
laatste met één opmerking mogen volstaan.
Als men bij het tooneel dan tóch van de film
wil leeren, waarom brengt men dan dit eene
middel niet in praktijk, dat in de concurren
tie tusschen schouwburg en bioscoop als het
doeltreffendste wapen ten gunste van laatst
genoemde instelling mag gelden? Wij bedoe
len de onafgebrokenheid van de voorstelling.
De grootste vijand van het tooneel is de
pauze. Waarom geraakt men, zelfs wanneer
men het voorrecht, geniet, een stuk in de voor
treffelijkste vertolking fce zien vertoonen. in
den schouwburg niet zoo onder den indruk als
in de bioscoop? En dat nog wel ondanks de
suggestieve kracht van het levende woord en
de levende persoonlijkheid, welke het tooneel
op de film vóór heeft?
Het antwoord op deze vraag is eenvoudig.
De film laat den toeschouwer niet los, houdt
zijn aandacht onverpoosd gericht op den gang
van het drama en doet hem, als in een roes,
ongestoord heel hot psychische en tragisch
proces mee doorleven. Maar in den schouw
burgzóó is men er „heelmaal in", en zóó
is men er weer „uit". Het doek sluit zich en
men zit een kwartier lang verwezen de zaal
rond te staren. Nadenken over het gebeurde?
Zijn indrukken verwerken? Maar het primi
tieve gekraak en getimmer bij het veranderen
van het decor daar achter het doek ontnuch
tert daartoe te zeer. Men zit en verveelt zich;
kijkt hoe een eenzaam oud heertje met zijn
vingers marsch na marsch trommelt, beurte
lings op zijn linker en op zijn rechterknie; men
verkreukelt zijn program tot allerlei vormen
om toch wat te doen te hebben; men telt voor
de zooveeLste maal de cirkels en bloemen op
het plafond; men tuurt droomend naar een
lief gezichtje, dat echter plotseling gaat geeu
wen als een oud paard. En dangaat de
historie in 't ziekenhuis verder.
Negen tafreelen, acht pauzes! Negen maal
vijf minuten spel en acht maal tien minuten
verveling. Hier ligt de fout bij het tooneel. Dat
deze kan worden vermeden, bewijst de revue,
die ondanks de velerlei decorverandering toch
„non stop" is, bewijst een vertooning als die
van Maya, bewijzen de pogingen van Verkade
destijds.
Dat wij bij dit punt naar het oordeel van
den lezer misschien wat onevenredig lang stil
hebben gestaan, komt wijl het hier een onzes
inziens cardinaal probleem betreft, dat zich
juist bij zoon schitterende voorstelling aan
het nadenken opdringt.
Want schitterend is ook weer deze voorstel
ling geweest. Het décor van Karei Brückman
gaf, zonder de aandacht af te leiden, een ar
tistiek zoowel als technisch verantwoord ef
fect. De sfeer van het ziekenhuis werd erdoor
gewekt evenals door de regie van Adriaan van
der Horst, die van de betrekkelijk bescheiden
middelen alle profijt had getrokken om de fan
tasie van de massaliteit en de intensiteit van
het leven in zoo'n groot stadsziekhuis te
verwezenlijken.
Onder de spelers trokken alleerst Anton Roe
mer doctor Hochberg en Theo Frenkel als de
assistent doctor Ferguson de aandacht. Eerst
genoemde legde doör zijn persoonlijk type meer
den nadruk op het milde, innemende, men-
schelijke van den grooten chirurg dan op het
hoekige en onverbiddelijke waarom hij bij zijn
personeel wordt gevreesd. En Frenkel muntte
inzonderheid uit door de ingetogenheid van
zijn spel, dat ook in de tragische scènes iets
weeks en zachts behield, dat bij het tegenspel
van Roemer volkomen aansloot.
Minder op dit samenspel gestemd was Annie
van Duyn als Ferguson's verloofde Laura,
waarvan zij een wel wat heel vlak en onbe
duidend figuurtje had gemaakt. Wij kunnen
ons voorstellen, dat Vera Bondam, van wie
deze actrice de rol heeft overgenomen, maar
karakter in deze vrouw heeft gelegd en vooral
in de scène bij de operatie meer bezieling van
de situatie zal hebben doen uitgaan.
Beter was Enny Meunier als de leerling-ver
pleegster, wier troebele en halfbewuste gevoe
lens zy in pretentieloos spel vrij zuiver tot
uiting bracht.
De interieurs van het ziekenhuis waren door
regie en spel met boeiend leven gevuld. Daar
entegen maakte de bestuursvergadering door
de weifeling tusschen het caricaturale (vooral
in de grime) en het essentieele een zwakken
indruk.
H. G. CANNEGIETER.
Nederlandsche Reis-
vereeniging.
Opvoering van „Hans Hopper maakt
Carrière".
Wie meent, dat de leden van de Nederland
sche Reisvereeniging in clubverband nooit iets
anders doen dan reizen, vergist zich. Het be
stuur der afd. Haarlêm althans bereidt zijn
leden eiken winter ettelijke gezellige avonden,
waar lezingen worden gehouden en tooneel-
of cabaret-voorstellingen worden gegeven,
welke laatste dan altijd worden besloten met
wat je noemt; „een gezellig N.R.V.-bal".
Deze avonden mogen zich altijd in veel be
langstelling van de leden verheugen. Dit was
ook Zaterdag het geval, toen de Tooneelver-
eeniging ..Phoenix", uit Zandvoort, het blijspel
van Jan Fabricius: „Hans Hopper maakt
carrière" voor de Reisvereeniging opvoerde in
den Schouwburg aan den Jansweg.
Het moet voor de werkende leden van
Phoenix" een groote voldoening zijn geweest,
toen zij, nadat zij den geheelen avond door
hun goed spel een prettig contact met de zaal
hadden gehad, bovendien ook nog door den
voorzitter der afd. Haarlem van de Reisveree
niging, den heer J. G. Kraan hartelijk werden
gehuldigd en gedankt en hun bloemen en
souvenirs werden aangeboden, waarbij de
voorzitter den wensch uitsprak, dat zij nog
meermalen de leden der Reisvereeniging van
hun kunst zouden doen genieten.
Hulde en dank waren welverdiend, want
Phoenix" heeft met deze voorstelling bewe
zen. dat het zich mag scharen onder de goede
dilettanten-tooneelgezelschappen.
Deden enkele scènes wel wat „stijf" aan, zoo
als in het laatste bedrijf in het Savoy Hotel,
veel afbreuk deed dit niet aan het geheel. En
Hans Hopper, (de heer du Mée), de fortuin
lijke klerk van het Ministerie van Oorlog, die
het binnen zeer korten tijd tot referendaris
brengt, bewoog zich op het tooneel met een
gemakkelijkheid en losheid, die maar aan
weinig dilettanten gegeven is. Voor hem was
dan ook het leeuwendeel van het succes. Al
leen: deze Hans maakte niet den indruk van
een „Hans die door zijn domheid voortkomt".
Veeleer leek hij een vlotte, pientere, gewiekste
jongeman, die niet op zijn mondje gevallen
was. Maar dit eenmaal aanvaard, was er in zijn
uitbeelding zeer veel te prijzen.
De heer Roukens gaf een wat „vlakken"
maar overigens zeer aannemelijken referen
daris en ook de heer Polder had als minister
goede oogenblikken. Beide heeren waren met
hun .haartooi" niet erg gelukkig geweest. De
heer Weber maakte van den portier Blom een
goed type en de firmant van de firma Tiche
laar vond een bevredigenden vertolker in den
heer Hendriks.
Hans Hopper werd dapper terzijde gestaan
niet alleen als zijn ..beschermster" in het
stuk maar ook als actrice door mej. A. Vis
ser, die ons beter voldeed in de eenvoudige,
dagelijksche kleeding der ambtenaresse aan
het ministerie dan later in avondtoilet. Ook
mej. Roukens' spel was niet zonder verdienste
in de tooneeltjes met Hans Hopper, op zijn
kamer.
Natuurlijk werd ook deze geslaagde avond
met een dansje beslotéfr.
i
revue „die goeie ouwe tijd!"
De revue .Die goeie ouwe tijd!", welke
eenige weken geleden met succes ls opge
voerd. zal Donderdag 8 November in den
Schouwburg Jansweg opgevoerd worden voor
de werkloozen. De voorstelling wordt georga
niseerd door het Centraal Comité voor de
Werkloozen.
De schouwburg is belangloos afgestaan.
De opvoering geschiedt door de Haarlem
sche Cabaret- en Revueclub in samenwerking
met de Ontspanningsvereniging „Ons Ge
noegen".
een eerste prijs.
Het Dames Sextet „Sine Nomine", alhier,
onder leiding van mej. Rie Bergisch, heeft te
Rotterdam, op een door de Muziekvereeniging
„Caecilia" te Overschie uitgeschreven con
cours, een eersten prijs behaald met 309
punten.
baptisten - gemeente.
In zijn vergadering heeft het bestuur dezer
gemeente als scriba aangewezen den heer G.
H. ter Braak, die deze benoeming aanvaardde.
bond van barmhartigheid zet
de collecte voort.
De Zaterdag gehouden Inzameling van
den Bond van Barmhartigheid heeft aan de
verwachtingen voldaan. Het bleek evenwel
niet mogelijk de geheele stad in één dag te
bewerken. Daarom ligt het 'in de bedoeling
de Inzameling nog eenigen tyd voort te zet
ten.
wijdingsdienst.
Op den Wapenstilstandsdag, Zondag 11 No
vember, zal Ds. J. J. Buskes, lid van het hoofd
bestuur van Kerk en Vrede, in de zaal van
het Blauwe Kruis alhier, voor de Gerefor
meerde gemeente in Hersteld Verband, een
Wiidingsdienst leiden.
Het thema van den dienst zal zijn de tegen
stelling „Oorlog en Christendom".
een protest.
Een 23-tal tewerkgestelden in den Waarder-
polder hebben bij B. en W. geprotesteerd tegen
het niet aan hen toekennen van f 1 brand
stofbijslag en hebben gevraagd, gelijkberech
tigd te worden met de werkloozen van Haar
lem.
lager onderw ijs.
Op de voordracht ter benoeming van een
leerkracht aan de Centrale school no. I "Wel
tevredenplein) te Haarlem worden door B.
en W. voorgedragen: 1 Mej. J M. E. van Baer,
2 de heer J. Ph. Peper en 3 de heer D. H.
Ouerner, allen wachtgelders en wonende te
Haarlem.
Voordracht ter benoeming van een onder
wijzer aan school no. 38 (Rijksstraatweg 374)
te Haarlem: 1. de heer W. j. de'Konink, 2 de
heer J. Ph. Peper en 3 de heer D. H. Querner,
allen wachtgelders en wonende te Haarlem.
nijverheidsonderwijs.
Voor een herbenoeming voor den cursus
1934—1935 als tijdelijken leeraar aan de Ge
meentelijke avondschool voor nijverheidson
derwijs. wordt door B. en w. voorgedragen Ir.
H!*J. Struijk, te Haarlem
Verloofd:
A. VAN" RIRMSDI.ÏK
Haarlem
P. 31. ÜOSA
Amsterdam
Haarlem. 4 November 1934
Heden overleed, na een
langdurig, geduldig lijden,
mijn innig geliefde Vrouw,
Zuster en Tante, Mevrouw
Theodora Fehn Adolf
In den ouderdom van 44
jaar.
Uit aller naam:
CONRAD FEHN
Haarlem. 4 Nov. 19 34
Barteljorisstraat 33
Verzoeke van rouwbeklag
verschoond te blijven
De teraardebestelling zal
plaats hebben op Woensdag
7 November a.s. te 12 uur
op de Algemeene Begraaf
plaats te Haarlem, Ingang
Kleverlaan.
Heden .overleed na kort
stondig lijden onze geliefde
Vader, Behuwd-, Groot-
en Overgrootvader, de
He*r
E. F. Hartmann
in den ouderdom van SS
jaar.
Uit aller naam:
E. J. HARTMANN
Haarlem, 3 November 1934
De begrafenis zal plaats
hebben op Woensdag 7 No
vember a.s. te 11.45 uur op
de Algemeene Begraaf
plaats (Kleverlaan). Ver
trek van Welgelegenstraat
5 om 11.15 uur.
STOOMEN - VERVEN
Mach. stofvrij maken
Blijvend motecht maken
LAGE PRIJZEN
Centrale Tandheelkundige
Kliniek
KI V Ml' MIK 26 A
Haarlem tel. 12644
SPREEKUREN lederen werk
dag 9-11 en 1-2; Dinsdags-
avonds 6.30-S.30 uur. Zater
dagsmiddags geen spreekuur.
Heden overleed tot onze
diepe droefheid onze lieve
Vrouw, Dochter, Zuster,
Behuwdzuster en Tante
Trijntje Bonman - Nijman
in den oude/dom van 64
jaar.
Uit aller naam:
P. G. BOUMAN
Haarlem, 4 November 1934
Stuyvesantstraat 6
Geen bezoek
De crematie zal plaats
hebben te Drlehuis-Wes-
terveld op Woensdag 7 No
vember a.s., na aankomst
van trein 15.14 uur. Ver
trek 14 uur van 2e Hasse-
laersstraat 2.
Voor de vele bewijzen van deel
neming, ontvangen bij bet over
lijden van mijn innig geliefde
Moeder
Alida Maria de Zwart
geb. Scliocvaart
betuig ik mijn hartelijken dank,
A. H. DE ZWART
Haarlem, November 1934
Kinderhuissingel 50
LEARN ENGLISH FROM
R. A. G. DAVIDSON M.O.
(Englishman)
Conv.opl., M.O., L.O., alle
Handelscorresp. examens
Clublcs 4.per mnnnd
hoogstens 3 personen
69 KONINGINNEWEG
Tel. 11596
Ondergeteekende, Curator in
het faillissement van H. P. RUY-
SENAARS. bloembollenkweeker.
Binnenweg 67, Heemstede, be
richt:
1. dat door hom op heden de
lijst der vooriooplg erkende
schuldvorderingen ter Griffie dei-
Rechtbank te Haarlem is gedepo
neerd, teneinde aldaar gedurende
de zeven aan de verificatieverga
dering voorafgaande dagen ter
kostelooze inzage van de schuld-
eiscliers te liggen.
2. dat de verificatievergadering
zal worden gehouden op Maan
dag 12 November a.s., des namid
dags 3 uur in 't Paleis van Justi
tie te Haarlem.
3. dat door den gefailleerde
ter voormelde Griffie geen ont
werp accoord is gedeponeerd.
De Curator:
Mr. J. VAN DER VEGT
Spaarnzichtlaan 10
Heemstede
Oogarts
Van Eedenstraat 5
AFWEZIG 6 cn 7 November
Bij vonnis der Arrondlssements-
Rcchtbank te Haarlem d.d. 19
Juni 1934 werd J. G. RUPPERT,
wonende te Haarlem aan de
Nachtegaalstraat 98, in staat van
FAILLISSEMENT verklaard met
benoeming van Mr. E. H. F. W.
van Schacck Mathon tot Rechter
commissaris en ondergeteekende
tot curatrice.
Door den Rechter-Commlssarls
is bepaald, dat de schuldvorde
ringen moeten worden Ingeleverd
vóör 20 November a.s. en dat de
verificatievergadering zal worden
gehouden op Vrijdag 14 Decem
ber 1934 des voormiddags ora
9.80 uur.
De Curatrice:
Mr. MARIA J. KLUITMAN
Zijlstr. 47 rood, Haarlem
verkoop bij executie
op DINSDAG den 6 NOVEMBER
1934 des voormiddags te tien ure,
ten laste van G. WISKER. wo
nende te HAARLEM, Kleine
Houtstraat' no. 26. van eenige
ROERENDE GOEDEREN. be
staande in:
Meubilaire Goederen,
Keukengereedschappen
Glas- en Aardewerk
en Avftt verder te voorschijn zal
worden gebracht.
Do verkoop geschiedt om con
tant gelrl zonder opgeld.
De goederen zijn een half uur
vöór den verkoop te bezichtigen.
De deurwaarder,
belast met de executie,
DAS
Do curator in het faillissement
van J. N. BROEKHUIZEN,
melkalljter, wonende te Llsse,
heeft heden ter Griffie van de
Arrondlssements-Rechtbank te
Haarlem nedergelegd de eenige
uitdcclingslijst, welke lijst aldaar
gedurende tien dagen ter koste
looze inzage van crediteuren ligt.
Haarlem. 3 November 1934
Gr. Houtstr. 71 rd.
De curator:
Mr. F. A. DAVIDSON
De griffier der Rechtbank te
Haarlem roept op JANTJE WES
TERHOF, echtgenoote van B.
MEYER, vroeger te Haarlem en
te Beverwijk, thans zonder be
kende woonplaats hier te lande,
om te verschijnen ter terecht
zitting dier Rechtbank va-n Maan
dag 12 November '934 nam. 3.45
uur. gehouden wordende in het
Gerechtsgebouw aar de Jans
straat 81, om gehoord te worden
op oen verzoekschrift van den
Voogdijraad to Haarlem tot haar
ontzetting uit de ouderlijke macht
over haar 3 minderjarige kin
deren.
BOEKHOUDEN
H. JONKERS. Leeraar M. O.
7 Ripperdastraat, Haarlem
Telefoon 12498
