IERS.
De huwende onderwijzeres
wordt ontslagen.
VRIJDAG 16 NOVEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
3
STA TEN-GENERAAL
TWEEDE KAMER
Minister de Wilde
over gemeentelijke
autonomie.
Amendementen hebben geen succes.
Van het algemeen begi'ootingsdebat was
alleen nog als trieste rest, want ten doode
gedoemd, de motie-v. d. Tempel (s.-d.) voor
oprichting van een Centrale Industriebank
overgebleven. Behalve de sociaal-democraten,
hechtten slechts Mr. Arts iK.D.P.), v. Hou
ten (C.D.U., Westerman (N.H.) en de Visser
(commun.) hieraan hun stem. Resultaat ver
werping met 2151.
Toen konden de dames ten tooneele ver
schijnen, want het wetsontwerp om de hu
wende onderwijzeres te ontslaan kwam aar
de orde. Mevr. Bakker-Nort (v.-d.) zag zich
voorde niet aangename taak gesteld hec vuur
tegen haar partijgenoot Minister Mar chant te
openen. Zij deed dat echter met vrouwelijke
(of was het partijgenootelijke?) zachtheid
streelde 's Ministers ooren, door nog eens 'n
lofzang aan te heffen op den man, die 13 jaar
geleden alle vrouwen aan
het kiesrecht hielp. Verder
gaf zij er de voorkeur aan
den heer Schouten (a.-r.)
onderhanden te nemen.
Spreekster bepleitte na-
tuurlijk amendeering van
dit ontwerp, zoodat het
niet een principieele, doch
alleen een crisisregeling zou
:j worden.
.wtjÉ Daarop kwam mevr. de
fir™ Vries-Bruins (s.d.) den mi-
Mevr. Mr. B. .nister op haar wijze aan-
Bakker—Nort aanvallen. Hij moest van
(V. D. B.) .haar vernemen, dat hij zijn
politiek verleden ontrouw
was geworden en ook het program zijner par
tij verried, blijkbaar doordat het hem aan
voldoenden weerstand tegen andere krachten
in het kabinet had ontbroken. Overigens
achtte deze afgevaardigde indiening van dit
voorstel niet goed te rijmen met den grondslag
van het kabinet. Den minister werd een
Staatsrechtelijke fout verweten.
Wat de zaak zelf betreft, betoogde dit vrou
welijk Kamerlid, dat de huwende onderwijze
res en haar a.s man zelf moeste^ weten, of
hun huwelijksgeluk er onder zou lijden als de
vrouw zou blijven onderwijzen.op schooi:
Ook als crisis-maatregel voelde zij echter niets
voor een dergelijke ontslag-regeling, want er
zou alleen verschuiving geen vermindering
van werkloosheid plaats hebben. Zij noemde
het jammerlijk als dit ontwerp wet werd. De
schrijver van „Het grijze kind", zelf onder
wijsman. die. tusschen twee haakjes beter
schrijft dan spreekt, de heer Thijssen stemde
met zijn partijgenoote in: op deze manier zou
men de wijzers van de klok weer terug zetten
en de vrouw in een ongunstigere rechtspositie
gaan dringen, dank zij den rechtschen stoom
wals.
Na deze oppositioneele speeches verkreeg
de Minister eindelijk eenigen steun, nl. van
den heer Tilanus (c.h.) Ofschoon dit Kamer
lid weer aan den anderen kant niet tevreden
was, want hij wil, gelijk het amendement-
Suring (r.k.) inhoudt, ook de nu reeds ge
huwde onderwijzeressen de school doen ver
laten.
De liberale woordvoerder Mr. Wendelaar
schetste de moeilijke positie zijner fractie, die
eenex-zijds het princimeele standpunt inneemt
van het zelfbeschikkingsrecht van 't individu,
doch aan den anderen kant met de crisis
werkelijkheid rekening wil houden, dat zoo
vele mannelijke onderv ^krachten werkloos
ziin. Daarom voelen de 1ibera1en a"i1o~ voor bef
amendement-Bakker-Nor t (driejarige duur
der wet) en kunnen zij het wetsontwerp na
die wijziging aanvaarden.
De bonte rij werd hei'steld door mej. Meijer
(r.k.)zij staat tegenover het vraagstuk van
de taak der vrouw toch weer heel anders dan
de vorige spreker, acht met name de dubbele
taak in huis en school op den duur te zwaar
voor haar sexe-genooten, zoodat zij dus het
voorstel gaarne zal aanvaarden, opvatting ge
deeld door den heer Zijlstra (a.r.), die ook
niets van een tijdelijke werking der wet wi'
weten. De heer Zandt <s.g.) was de volgende
voorstander van het ^twero.
Dit kan niet gezegd van den heer Ketelaar
(v. d.). Toch moet diens rede den Minister
aangenaam zijn geweest, meent de père noble
der v.d. fractie van z-n oud-voorzitter in be
scherming tegen den ondankbaren hem betieh
tenden heer Tilanus: wel degelijk mocht de
Minister zich heroepen op den een vorig jaar
in de Veenen tot uiting gekomen aandrang,
welke hem toen dit onderwerp hadden dcQn
toezeggen ten einde aldus te voorkomen, dat
(hetgeen gedreigd had) bij een gansch andei-e
materie nauwelijks een amendement met het
zelfde effect ware doorgedreven. Natuurlijk
sprak ook de heer Ketelaar zich voor het
amendement-Bakker-Nort uit.
De rev. socialist Sneevliet trad hierna als
dondergod op zoo nu en dan moest de Pre
sident hem er aan herinneren dat hij om par
lementair te blijven eerst even daaraan moest
denken en dan pas spreken.
Voor de afwisseling dan weer een vrouwelijke
afagevaardigde. Mr Frida Katz (c.h.) herin
nerde er aan, dat principieel al beslist was bij
de regeling der rechtspositie van de ambte
naren. Vond zij destijds dat de beslissing om
trent al of niet werken buitenshuis door de ge
huwde vrouw aan het gezin moest worden
.^overgelaten, thans acht zij het op grond der
crisis-wei-kloosheid juist dat deze maatregel
er door gaat. Meet nu om deze reden dit w.o.
slechts 'n tijdelijk karakter hebben? Neen,
want voor de gehuwde ambtenares geldt het
ontslag reeds algemeen. Nadat de heer Suring
(R.K.) nog zijn duit in het zakje had gedaan
en vast bepleit had. dat de al gehuwde on
derwijzeressen eveneens er uit moeten, kon
Minister Marchant met zijn verdediging van
leer trekken.
Hij begon onmiddellijk met zich te verwe
ren tegen het verwijt dat hij in zijn- M. v. A.
minder behoorlijke uitdrukkingen tegenover
de Kamer zou hebben gebezigd. Ik houd er nu
eenmaal niet van in de stukken die van mij
uitgaan met schablones te werken. Mr. Mar
chant wil liever een frissche stijl schrijven.
Nu, frisch doet zeker in elk geval ook zijn ma
nier van spreken aan.
Ernstig was hij toen hij. op handige wijze,
uiteenzette, waarom men hem niet voor de
voeten kon werpen inconstitutioneel te werk te
zijn gegaan, toen hij de geboorte-geschiedenis
van dit ontwerp schilderende, herinnerd had
aan den aandrang destijds uit de Kamer uit
geoefend; en toen hij betoogde, dat uit zijn
strijd voor de rechten der vrouw zou mogen
worden afgeleid, dat hij niet zou mogen vol
houden, dat de Overheid een gehuwde onder
wijzeres minder geschikt acht voor de school
dan de ongehuwde.
Een vevassing, vooral voor de Vrijzinnig-
Democraten aangenaam, was 's Ministei's me-
dedeeling .dat hij door zijn ambtelijke erva
ring tot de andere opvatting is gekomen in
zake de wenschelijkheid, dat de gehuwde on
derwijzeres voor haar gezin behouden blijft.
Daarbij gevoegd de economische zijde van het
vraagstuk, heeft een en ander het den Mi
nister gemakkelijk gemaakt de verdediging
van het ontwerp op zich te nemen.
Volkomen onomwonden echter zette hij zich
schrap tegen de voorgenomen pogingen om de
maatregel ook tot de reeds gehuwde onderwij
zeres uit te breiden.De arbitraire Ministerieele
beslissing cmtrent het al of niet kostwinster
zijn, zou. zeide hij tot rechtsonzekerheid lei
den. En tegen onrecht, voorvloeiende uit cri-
sispsychologie. waarschu- de Z. Ex.
Het eerste verzachting- amendement ging
uit van mevrouw de VriesBruins. Het wilde
bepaald zien, dat het ontslag aan een huwende
onderwijzeres zou kunnen worden gestuit, als
de Minister „wegens gewichtige redenen" zoo
zou beslissen.
De Minister liet de beslissing aan de Ka
mer, die het amendement verwierp met 47 te
gen 31 stemmen, die der Liberalen, Sociaal- en
Vrijzinnig-Democraten en de heeren van Hou
ten (Chr. Dem.) en Sneevliet (Rev. Soc.). De
Communisten waren er geen van drieën.
Deze uitslag maakte het vooniitzicht voor
het amendement van mevrouw BakkerNort
om den duur van den maatregel te beperken
tot 1 Januari 1938 niet bemoedigend, ofschoon
de houding van den Minister ixx zooverre voor
mevrouw meeviel, dat Z.Ex verklaarde dat het
amendement in het ontwerp niet misplaatst
zou zijn en dat hij de beslissing erover aan de
Kamer liet. Het wijzigingsvoorstel werd ver
worpen met 51 tegen 31 stemmen (Liberalen.
V.D.. S.D.A.P. en de heer Sneevliet); dezelfde
stemverhouding, waarmede het ontwerp ten
slotte werd aangenomen.
Het amendement-Suring inzake het ont
slaan van vóór 16 Juni 1934 gehuwde onderwij
zeressen, niet kostwïnsters, bracht het niet tot
stemmink. De Minister noodzaakt zijn on
aanvaardbaar verklaring den geestelijken va
der z'n kind de intrekkingsdood te doen srer-
ven, omdat anders het geheele wetsontwerp
met het goede, dat het ook voor den heer Su
ring inhield, zou zijn teruggenomen.
De heer Suring sprak als grafrede echter
een fel protest uit.
AVONDVERGADERING.
Binnenlandsche Zaken.
De stroom van Binnenlandsche welsprekend
heid heeft nog lang door de Kamer gekabbeld.
Het aantal gegadigden naar een spreekbeurt
bij de afdeeling Binnenlandsch Bestuur der
begrooting van Binnenlandsche Zaken was ook
na de veertien redevoeringen van Donderdag
avond nog groot, scheen angstwekkend groot.
Wat niet zeggen wil dat er bijster veel nieuws
in het midden werd gebracht. Het meest had
den we Dinsdagavond in schooneren, even
schoonen of minder schoonen vorm reeds ver
nomen.
De autonomie der gemeenten bleef boven
drijven.
Enkelen, zooals het meest onvoorwaardelijk
de heer Smeenk, vonden dat de gemeenten het
er veelal naar hadden gemaakt om gebreideld
te worden.
Meer anderen, de heeren Scholten, die
den heer Steinmetz zoo onparlementair na
praatte, dat hem, na tot de orde te zijn geroe
pen het woord werd ontnomen Sneevliet,
van Houten, waren het eens met hen, die
Dinsdagavond hun bezorgdheid hadden geuit
over de veiligheid der gemeentelijke zelfstan
digheid in handen van Minister De Wilde.
Verder diepen we uit den stroom nog op. dat
de heer Smeenk het nuttig vond te meenen.
dat opheffing van den stemplicht niets prin
cipieels zou inhouden en een bezuiniging zou
beteekenen; dat de heer IJselmuiden op de
uitgaven voor de Burgerwachten wilde bezui
nigen.
Om kwart over elf ving Minister De Wilde de
beantwoording der 26 sprekers aan.
't Spi-eekt vanzelf, dat de aanvallen op den
B.V.L. en de Burgerwachten bij Z.Ex geen
weerklank vonden.
De kwestie van een Waterbelasting die ver
band houdt met de door den heer Duijmaer
van Twist zoo verfoeide scheepvaartrechten zal
als het rapport der Vervoercommissie er is,
eens worden bekeken.
Een richtiger naleving der Trekhondenwet
zal worden bevorderd. En de Minister beloofde
nadrukkelijk maatregelen inzake voorkoming
van brandgevaar bij particuliere bioscoop
voorstellingen.
Voor samenvoeging van dwerggemeenten
ble'ek ook de minister te gevoelen. Het onver
mijdelijk verwijt van partijdigheid bij burge
meestersbenoemingen wees Z.Exc. af met de
opmerking, dat hij slechts hoogst zelden af
wijkt van de adviezen zijner aaxxgewezen ad
viseurs.
Met grooten nadruk verdedigde minister de
Wilde de aan Commissarissen der Koningin
toegedachte toelage voor „bewoning" als een
noodzakelijke tegemoetkoming in de duizen
den, die deze functionarissen moeten toeleggen
op hun salaris, omdat het Rijk hen nu eenmaal
in paleizen heeft laten wonen.
Het ligt voor de hand, dat de Minister het
uitvoerigst was over de gemeentelijke auto
nomie. Waarbij hij aanving met er zijn teleur
stelling over uit te spreken, dat de heer Drees
naliet om zijn socialistische partijgenooten in
de lagere organen aan te sporen af te zien
van hun over de geheele linie negatieve hou
ding inzake de salarisverlagingen. Salarisver
lagingen. die onvermijdelijk zijn door den
hoogst ernstigen noodtoestand der gemeente
lijke financiën. Een noodtoestand, die reeds
de gemeentelijke autonomie zou hebben doen
'sneuvelen, als verschillende gemeenten en ook
het Rijk niet haastig hadden ingegrepen. Dat
ingrijpen blijft echter uit eerbied voor die
autonomie zoo lang mogelijk adviseerend en
leidend. Bijzondere inmenging is crisiszaak en
tijdelijk, is saneerend.
En dat saneeren is juist in het belang der
gemeentelijke autonomie. Maar het is gericht
op de mogelijkheid op zoo spoedig mogelijk
terugtreden, als de lagere organen weer op
eigen beenen kunnen staan.
Het vlotte, klare betoog van den Minister
maakte grooten indruk op de aandachtig luis
terende vrij goed bezette Kamer.
E. V. R.
Tram week van de voor
geschreven baan af.
Hevige botsing het gevolg.
Conducteur brak een been.
Een botsing van niet dikwijls voorkomen
den aard is Donderdagmorgen op den Ko
ninginneweg te Amsterdam, hoek Saxen Wei-
marlaan geschied tusschen twee tramwagens
van lijn 2. De eerste wagen, die in de richting
van de stad reed, geraakte in de bocht ter
plaatse uit de rails, met het gevolg dat hij
over de straat recht inreed op een motorwa
gen van dezelfde lijn, die op weg was naar
het eindpunt. De schok was buitengewoon
hevig en had vooral voor den aangereden
tramwagen, die ook uit de rails gedrukt werd.
vernielende gevolgen. Behalve de ravage van
gebroken ruiten was laatstgenoemde wagen
aan den voor- en zijkant gedeeltelijk inge
drukt. Ook de wagen, die het ongeval veroor
zaakt had, bleek, zij het in veel mindere mate
schade te hebben opgeloopen. De bestuurder
van dit rijtuig was zóó geschrokken, dat hij
zich naar huis moest begeven. Ernstiger ge
volgen had de botsing voor den conducteur
van het andere rijtuig. Toen hij zag aanko
men wat er gebeuren ging. sprong hij van het
achterbalcon, waarbij hij zoo leeiijk te vallen
kwam. dat hij een been brak. De Geneeskun
dige Dienst vervoerde hem naar een der zie
kenhuizen. Daar beide wagens niet ver van
het eindpunt verwijderd waren, was het aan
tal passagiers gering. Deze werden heftig door
elkander geschud, doch kwamen overigens
met den schrik een hevigen schrik! vrij.
Jongelui maakten valsch geld.
Goed geoutilleerde inrichting.
De politie te 's-Gravenhage heeft ten huize
van een jongeman een volledige en zeer goed
geoutilleei'de inrichting gevonden, waarmede
valsche guldens en rijksdaalders konden wor
den gemaakt. Het verder onderzoek bracht
nog een vrij aanzienlijke hoeveelheid valsche
guldens en rijksdaalders aan het licht. De
muntstukken bleken uitstekend te zijn nage
maakt.
De jongeman, een achttienjarige kantoor
bediende. wonende in de Vlakkeeschestraat,
werd daaropr aan een nader verhoor onder
worpen. Toen kwam vast te staan dat hij nog
een medeplichtige had. een 17-jarige kan
toorbediende. wonende aan de Burgemeester
van der Werffstraat.
De beide jongelui oefenden hun praktijk
van valsche munters al geruimen tijd uit.
De valsche geldstukken waren zeer goed
nagemaakt, zoodat het bedrog meestal niet
dadelijk uitkwam. Het moet dan ook niet uit
gesloten worden geacht, dat er nog verschei
dene geldstukken van deze valschgeld-cen-
trale in omloop zijn.
Uiverbemanning wordt overal
gehuldigd.
Grootsche ontvangst te Bangkok.
De Uiver is op de terugreis naar Nederland
Donderdag te Bangkok gearriveerd. Aan de
bemanning werd een grootsche ontvangst
bereid. De belangstelling was zeer groot en
men had een extra-trein naar het vliegveld
laten rijden.
De piloten namen deel aan een noenmaal,
dat gepresideerd werd door den Siameeschen
minister van defensie, die de bemanning de
onderscheidingsteekenen overhandigde van
de Koninklijke Siameesche luchtmacht.
Tevens waren aanwezig: de Nederlandsche
zaakgelastigde M. J. van Schreven, de Ameri-
kaansche consul, 't volledig commando v. d.
Siameesche luchtmacht en personen van aller
lei nationaliteit. De Handelsvereeniging Hol
landSiam schonk den leden der bemanning
Siameesche zilveren cigarettenkokers.
Parmentier, de gezagvoerder van de Uiver.
dankte met eenige welgekozen woorden voor
de huldiging.
Te Rangoon aangekomen.
De Uiver is daarna naar Rangoon vertrok
ken, waar het toestel intusschen is geland.
De huldiging te Amsterdam.
Voor den intocht der Uiverbemanning te
Amsterdam is de volgende route vastgesteld:
Komende van de richting Amstelveen, via
den Amstelveenseheweg, zal gereden worden
naar het Museumplein, langs den volgenden
weg: Stadionplein, Stadionweg, langs Apollo-
tennishal. Noorder Amstellaan. onevenzijde,
Amsteldijk. Stadhouderskade, Oosteinde, Fre-
deriksplein. Weteringschans, Rijksmuseum
doorgang Museumplein. Het Museumplein zal
zooals bekend als eindpunt worden genomen
en tevens het centrum der huldiging vormen.
De café's en koffiehuizen mogen tot twee
uur 's nachts openblijven en muziek laten
maken en daarbij laten dansen.
Grootste bioscoop in Nederland
Zal in Amsterdam komen.
Binnen een jaar zal aan het Kleine Gart-
manplantsoen te Amsterdam een nieuw bios
coop-theater verrijzen, een theater, dat het
grootste van Nederland zal worden. Het wordt
ontworpen door den architect Jan Wils, de
schepper van het Amsterdamsche Stadion
met als tweeden architect den heer Oscar Ro-
sendahl. Het geheel zal door Nederlandsche
werkkrachten worden uitgevoerd en zooveel
mogelijk met Nederlandsch materiaal. Om
een indruk te geven van de gi-ootte noemen
wij luier eenige cijfers. De gevelbreedte is
34 M„ de hall alleen zal 1700 menschen kun
nen bevatten, het aantal plaatsen bedraagt
1800. Over tien maanden zoo verzekerde ons
de heer Wils worden hier films gedraaid.
Bevordering van algemeen
volksgeluk.
Herdenking van het 150-jarig
Nuts-bestaan.
Sociale roeping duidelijker bewust
geworden.
Rede van Mr. G. J. Salm.
Ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan
van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
zij telt, over het geheele land verspreid,
ruim drie honderd departementen zou he
denmiddag in het gebouw van het Koloniaal
Instituut te Amsterdam, een drukbezochte,
feestelijke samenkomst worden gehouden,
welke zou worden geopend door den voorzit
ter Mr. G. J. Salm, met een rede, waaraan
het volgende is ontleend:
Spr. zou allereei-st memoreeren de stichting
van het Genootschap van Kunsten en Weten
schappen „tot Nut van 't Algemeen", op cfen
16en van Slachtmaand 1784 door Jan Nieu-
wenhuijzen, doopsgezind predikant te Edam,
door diens zoon Martinus, student in de medi
cijnen te Franeker en door vier geestverwante
vrienden. Aan een oproep, waarin wei"d te ken
nen gegeven, dat de stichting wilde beproeven
de onkunde en de daaruit voortvloeiende ze
deloosheid van den gemeenen man ten deele
weg te nemen of ten minste te verbeteren en
kennis en deugd aan te kweeken. werd dade
lijk allerwege gehoor gegeven. Als in October
1786 de eei-ste wet van het Genootschap tot
stand komt, wordt reeds van de oprichting
van departementen gewag gemaakt. De
Maatschappij verzekerde zich van den aan
vang af een invloedrijke plaats in het Neder
landsche volksleven door de uitgifte harer ge
schriften op welhaast alle gebieden van we
tenschap, ethiek, nijverheid en kunst, en ze
ker niet in de laatste plaats door de uitgifte
harer spoedig vermaarde schoolboeken, waar
door zij een zeer belangrijk aandeel had in de
leiding van onderwijs, opvoeding, ontwikkeling
en begripsvormiixg.
Spr. ging in het kort de belangrijkste feiten
uit de geschiedenis der Maatschappij na en
bleef daarbij o.m. stilstaan bij de vieringen dei-
onderscheiden jubilea, welke meer dan eens
eenigermate in mineur hebben gestaan, omdat
in vooruitstrevende kringen ernstige twijfel
was gerezen, of het Nut wel met zijn tijd was
medegegaan. Bij het eeuwfeest klonk in de
ernstig gestemde toespraak van J. A. Böhringer
een verwijt aan de bevoorrechte burgerij, dat
zij te veel aan zichzelve denkt, en soms te
weinig de ware beschaving kent, om haar ook
een begeerlijk goed voor de lagere standen te
achten; dat traagheid en genotzucht haar
tenten in ons legerkamp hebben opgeslagen;
dat de welvarende middenstand den mammon-
dienst niet voorgoed heeft vaai'wel gezegd. Ook
prof. Quack, die in 18S5. de honderdste alge-
meene vergadering leidde, liet een ernstig
woord hooren. Spr. gelooft, zonder laakbare
zelfverheffing te mogen vaststellen, dat de
Maatschappij zich in de laatste vijftig jaren,
en meer in het bijzonder nog in de laatste
kwart-eeuw, haar sociale roeping geleidelijk
duidelijker is bewust gewoi'den. In dit ver
band gaf spr. een korte opsomming van haar
bemoeiingen op het gebied van onderwijs en
opvoeding,, welke een intensief karakter
dragen.
Zoo staat dan aldus spr. onze jubilee-
rende Maatschappij „tot Nut van 't Algemeen"
in 1934, 150 jaren oud, levend, deel hebbende
aan het geestelijke en cultureele gebeuren van
dezen tijd, zich wederom ten volle bewust van
haar doel, haar taak en haar roeping.
Spr. zou een vergelijking trekken tusschen
de pi'oblemen, voor welker oplossing de oprich
ters stonden eix die van den huidigen tijd, met
de verbijstex-ende complexiteit der verschijn
selen. De ingrijpend gewijzigde geestesgesteld
heid, ook van ons volk vereischt nieuwe be
zinning ten opzichte van de idealen onzer
Maatschappij.
Hoewel spr. echter ook nu nog zou durven
spreken van humanistische idealen of
schoon het doel der Maatschappij slechts een
bepei'kt gedeelte van het humanistische gees-
tesleveix bestrijkt zou in één, uitermate be
langrijk opzicht, indi enmen de Maatschappij
thans zou stichten, van den opzet van Jan
Nieuweixhuyzen en de zijnen moeten worden
afgeweken. Wij zouden niet meer een tegen
stelling onderstrepen tusschen hen, die ken
nis en deugd bezitten eenerzijds, den onkun
digen en zedeloozen gemeenen man anderzijds.
Want in felle tegenstelling met onze kennis,
ons technisch kunnen, staat ons aller volslagen
onvermogen, orde te scheppen in deze „eeuw
van verwarring
Het zoude verheugend zijn, aldus spr., in
dien het onze Maatschappij gegeven ware. sa
men te werken met die groote groepen van
volksgenooten. die haar in het streven naar de
bevordering van algemeen volksgeluk het
meest verwant zijn Spr. zou bedoelen, de con-
fessioneelen eenerzijds. de arbeidersbeweging
anderzijds. Indien wij oxxs, ter bevordering van
gezamenlijken arbeid, van het leggen van
iederen onnoodigen klemtoon op tegeïxstellin
gen willen onthouden, zullen wij te gemakke
lijker ook aan wenschen van anderen gehoor
geven en aan anderer zienswijzen aanpassen,
ten bate van de veelzijdigheid van ons inzicht
en onzen arbeid.
Met een fragment van een gedicht van Hen-
riette Roland Holst zou spr. zijn rede besluiten,
TEGEN VERLAGING VAN PENSIOENEN.
Te Amsterdam heeft een vergadering plaats
gehad der besturen van den Bond van Ge-
pensionneerden der Ned. Spoor- en Trarnwe-
wegen en den Ned. Bond van Gepensionneer-
aen. Besloten werd tot samenwerking dier
beide Bonden tot het voeren van actie teger.
eventueele plannen der regeering tot verla
ging der wettelijk vastgestelde pensioenen
hetzij direct, hetzij indirect (premieverhaal
op gezinspensioen). Getracht zal worden
eveneens samenwerking te verkrijgen me',
andere hier te lande bestaande vereenigingen
van gepensionneerden.
Te Uti-echt zal een protestvergadering wor
den gehouden over genoemde onderwerpen.
VIERHONDERD JAAR MISSIE ARBEID
IN NED.-INDIë.
Ir. hotel Wittebrug te 's-Gravenhage heeft
gistermiddag de plechtige herdenking plaats
gehad van den 400-jarigen missie-arbeid
Ned.-Oost-Indië. De bijeenkomst was belegd
door de Indische Missievereeniging in sa
menwerking met het Centraal Katholiek Ko
loniaal Bureau en het Katholiek Indisch Bu
reau. De voorzitter van de Indische Missiever
eeniging staatsraad mr. dr. D. A. P. N. Kooien,
sprak het openingswoord. Vervolgens voer
den nog het woord prof, dl'. Schutzmer. mgr
J. W. J. Panis, M. S. C, en mgr. J. D, J. Aenge-
nent. Staatsraad Kooien sprak het slotwoord.
Door onze lens gesnapt.
M. de Braai.
De heer M. De Braai, die in Juni van dit
jaar gedurende 34 jaren onafgebroken Md van.
den Gemeenteraad van Haarlem is geweest,
werd te Alblasserdam geboren op 15 Februari
1870.
Toen hij 19 jaar was, werkte hij in Slik
kerveer. Er werd hem toen gevraagd, of hij
aan de Werf „Conrad" te Haarlem wilde
komen, welke gelegenheid hij met beide
handen aangreep.
Gedurende ruim 40 jaar behoorde de heer
De Braai tot het personeel van genoemde
groote industrieele onderneming, gedurende
de laatste 25 jaar als baas der afdeeling
Scheepsbouw. Toen hij er 40 jaar was in
1929 schonk de directie die hem zeer waar
deerde, hem o.m. een blijvend aandenken. De
tijdsomstandigheden brachten mee, dat de
heer De Braai in Juni 1930 „afvloeide"; waren
de tijden anders, dan vervulde hij thans zijn
vroegere functie aan de Werf nog.
Ongeveer in 1895 voelde de heer De Braai
zich aangetrokken tot de politiek van Dr.
Kuyper en de democratisch-sociale denkbeel
den van Talma. In 1900 werd hij tot lid van
den Raad gekozen in de vacature Jhr. Mr.
Rethaan Macaré.
In den Raad, welks Nestor hij thans :s,
tooonde hij belangstelling voor allerlei zaken,
in 't bijzonder voor arbeidsaangelegenheden.
Hoe zijn werk als raadslid door de burgerij
wordt gewaardeerd bleek den heer De Braai
bij zijn 25-jarig jubileum als raadslid. Hij is
een eerlijk eenvoudig man, zonder pretentie,
altijd bereid tot samenwerking mits hij daar
voor zijn overtuiging, waarvoor hij pal staat,
niet behoeft prijs te geven.
De heer De Braai is al 30 jaar bestuurslid
van „Patrimonium": de laatste 10 jaar is hij
ook voorzitter geweest van de Woningstichting
„Patrimonium" en de laatste 13 jaar bestuurs
lid van de Coöp. Bakkerij van dien naam,
welke hij hielp oprichten.
In 1901 behoorde de heer De Braai tot de
oprichters van „Ziekenzorg"; gedurende 2
jaar was hij voorzitter dier organisatie, daar
na 23 jaar administrateur en thans nog lid
van den Raad van Toezicht.
Rotterdam blijft beslag
leggen.
Den Haag niet.
Bestaande diensten mogen daar blijven
rijden.
De ambtenaar van het O.M. bij het Haag-
sche kantongerecht is in hooger beroep ge
gaan bij den Hoogen Raad tegen de uitspraak
van den kantoni-echter. dat de in beslag
neming van de Haagsche autobussen, die
dienst deden op het traject Den Haag—Am
sterdam vice-versa. moest worden opgeheven,
Hangende de cassatie zullen de in beslag
genomen autobussen niet worden terugge
geven. Daarentegen zal tegen de twee Haag
sche autobusondernemingen Van Sommeling
en de „Novar" niet worden opgetreden, als
zij met andere autobussen de diensten op
Amsterdam blijven voortzetten en is inbe
slagneming niet te wachten, zoolang geen
nadere rechterlijke beslissing is gevallen. Wel
zal woi-den opgetreden tegen nieuwe onder
nemingen die thans met touringcars op Am
sterdam of andere steden een dienst zouden
beginnen.
Deze beslissing geldt alleen voor het kanton
Den Haag. In Rotterdam blijft men den weg
volgen, welken men de laatste week heeft
ingeslagen.
NEDERLANDSCHE ROOS ONTVANGT EEN
GOUDEN MEDAILLE.
Internationaal Concours van Nieuwe
Rozen te Barcelona.
Op het Internationaal Concours van Nieu
we Rozen te Barcelona, ontving een nieuwe
Nedeiiandsche roos. „Koningin Astrid", de
gouden medaille ven Pedralbes. Het is een
bruine roos. een kleur die in rozen nog onbe
kend is.
EEN NIEUW DOUGLAS-VLIEGTUIG.
Door Fokker aan Zwitserland geleverd.
Naar wij vernemen zal' dezer dagen te
Cherbourg uit Amerika per schip worden
aangevoex'd een nieuwe Douglasmachine, wel
ke door Anthony Fokker aan Zwitserland
wox-dt geleverd. De machine zal deel gaan uit
maken van de luchtvloot der Swiss Air. De
mogelijkheid bestaat dat zij nog geëxposeerd
zal worden op de luchtvaarttentoonstelling
te Parijs.
