Reak-Attiketek
igjsa
FRANKEN
Beslet ih&ks
100 l/isiteluuulies
fttaka&s&i
VIJN'S
AN EG AN G 8 tel. 16044
RIJKSSTRAATWEG50 TEL 16514
R1TSEMA
FRANKEN-Kwaiiteit
F'rma a. vermout
SCHAATSEN
J. NOOITGEDAGT
ZONEN -YLST
Doet de Spaarduiten
bij elkaar en koopt een
DE BETALING
DONDERDAG 20 DECEMBER '34
HAARLEM'S DAGBLAD
21
door Guus Betlem Jr.
I rr! rilde m'n vrouw, terwijl ze om-
aïohtig het zoo juist wat opgetrokken
gordijn liet zakken wat een weer!
Zulke vlokken, zegzulke!
Ik geloof het graag, lachte ik, behagelijk
in m'n stoel genesteld we zullen direct nog
een schepje op de haard doen en dan kan
't buiten zoo hard sneeuwen als het wil
dan komt er meteen weer wat werk aan den
winkel met sneeuwruimen
Sneeuw met Kerstmis! peinsde m'n
vrouw, die in een romantische bui was dat
hebben we al heel wat jaartjes moeten mis
sen en 't hoort er toch zoo echt bij, hè
sneeuw met Kerstmis!
Nou, we zullen tenminste een paar heer
lijke rustige Kerstdagen hebben, overwoog ik,
verheugd in het vooruitzicht van de vrije
dagen.
Op dat moment ratelde de bel door het
stille huis.
Hè? Wat zullen we nou hebben? be
peinsde ik hardop zoo laat nog.
Ik slofte op m'n pantoffels naar de deur
en tot mijn verwondering zag ik, herkènde
ik in de besneeuwde, witbestoven figuur op
de stoep.... van Dalen!
Ik zegverwondering, en zelfs is deze
uitdrukking nog niet de juiste, geeft zij nog
niet voldoende uiting aan mijn gevoel van
verbazing, hier, in dit weer, op dezen avond
van Dalen aan te treffen.
Ver, heel ver moest ik teruggrijpen in mijn
herinnering om me den avond voor den geest
te halen, waarop zij de van Dalens het
laatst bij ons waren geweest, waarna wij
reeds ruim' een jaar lang, een tegeninvitatie
wachtende waren.
Hieruit kan dus door den lezer zonder
twijfel worden opgemaakt dat onze omgang
met de familie van Dalen zeer zeker niet
druk genoemd kan worden.
'Met een forschen zwaai opende ik de
buitendeur, waarop mèty onzen laten bezoeker
een lawine van sneeuw naar binnen stoof.
Hallo! begroette hij amicaal, een natte
hand op m'n schouder leggend ik deran
geer toch niet, hè? Andersehen
hij maakte een schijnbeweging naar de nog
half geopende buitendeur.
Welnee, loog ik, denkend aan m'n ge
zellige zitje bij de haard kom binnen,
kerel, kom binnen! Wacht, doe je jas uit
't is warm! Ja, niet hier, lachte ik dan nog
ten overvloede in de kamer, bedoel ik.
Nee, nee, weerde van Dalen laat ik
m'n jas liever aanhouden! en hij stampte luid
ruchtig z'n schoenen af op de mat ik heb
eerlijk gezegd nogal haast zie jepakken
en zoo!
O, jullie gaan op reis, begreep ik.
Juist, bevestigde Van Dalen, en nu
ehwe hadden een klein verzoekje, maar,
enfindat kunnen we beter binnen behan
delen, nietwaar? Graag dan! en voor me uit
trad hij handénwrijvend de kamer binnen,
waar Loes, m'n vrouw, hem verwelkomde.
Toen we gezeten waren hij op de punt
van z'n stoel, teneinde blijkbaar onmiddel
lijk weer te kunnen opspringen, als hij zulks
noodig oordeelde, stak onze vriend van wal.
Ik wou 's yragen, .zegeh...zou
den jullie er iets tegen hebben, om met de
Kerstdagen een kleinehlogétje in
huis te nemen?
O, grinnikte van Dalen enthousiast
een héél lief logétje, waar je allemenschelijk
weinig last van zult hebben, of liever
heelemaal geen last! 't Is namelijk het
hondje van m'n vrouw. Wij zouden de feest
dagen de stad uit gaan, zie je, en nou
ehtoenehzaten we een beetje
met dat momet dien hondda's nou
ook het eenige lastige aan zoo'n dier, hè,
dat je 'm niet alleen kunt laten dien tijd,
maar anders! Anders niets geen last, hoor,
niets en nog eenss niets!, herhaalde hij enkele
malen met klem.
Nou en toen hebben we aan jullie ge
dacht
Da's erg vriendelijk van jebegon
ik, een blik opvangend van m'n vrouw, die
weinig goeds voorspelde maarwij
waren juist van plan, zie je, om niet Kerst
Thuis te blijven!, vulde van Dalen aan
ik hoorde het, ja, van de Brouwersens! Daar
om juist, begrijp je, dachten we aan jullie,
want ik zou natuurlijk niet willen, dat je
er speciaal voor moest thuisblijven!, en hij
lachte brutaal.
Dat zou wellicht een beetje te veel ge
vergd zijn, vervolgde hij dan nog, maar nu
jullie tóch thuisblijven nietwaarik zeg
nóg eens, je zult er niets geen last van heb.
ben, totaal niets!
Het bleef stil, beangstigend stil.,., bij het
onbeleefde af, maar in die stilte overlegde
ik, wie er nu het onbeleefdste was, hij of wij,
en ik kwam tot de conclusie, dat hij het nog
glansrijk won.
Nou, prachtig dan! klonk opeens de
stem van Van Dalen dat is dan afgespro
ken! en juist toen ik wilde protesteeren, ver
volgde hij geagiteerd:
Nou, ik dank jullie wel hoorik dank
jullie hartelijk! 't Is een heele rust, te weten
dat het diertje goed verzorgd is! Ennede
kost'en zoohij maakte een wrijvende be
weging met duim en wijsvinger die zal
ik je natuurlijk vergoeden, dat spreekt
Ook dat nog! dacht ik grimmig en was
juist van plan, een ellenlang betoog tegen
hem -op touw te zetten over het onmensche-
lijke van „dieren uit te leenen," aan vreem
den, toen Van Dalen met een haastig Nou
dan ga ik maar, zegik heb nog een massa
te doenpakken en zoo! Jullie excuseert
me wel hè.... gegroet hoor en plezierige
Kerstdagen! Blijf binnen, blijf binnen, ik kom
er wel uit! was verdwenen, alvorens Ik ge
legenheid had gekregen m'n mond te- ope
nen.-..
Zóó was het begonnen!
Twee dagen later deed het mormel z'n
intree. Mocht van Dalen al een oogenblik ge
weifeld hebben bij het uitspreken van deze i
benaming, ik aarzelde geen oogenblik
na het aanschouwen van wat vermoe
delijk een hond moest voorstellen.
Hèt was klein, wanstaltig klein met lange
haren, waarvan er al een massa bleven kleven
op élke stoel, die „Titi" met z'n aanwezig
heid vereerde. Verder was het onhebbelijk e'~
kefte zonder ophouden.
Het dier werd door een dienstmeisje bezorg'1
en er was een gebruiksaanwijzing bij, in der»
vorm van een allerbeminnelijkst schrijven va--
mevrouw van Dalen, waarin ons nógmaa'
op het hart werd gedrukt, vooral goed voo"
haar „lieve Titi" te willen zorgen de schat'
want dat ze haar voor „geen geld-van-de
wereld" zou willen missen: waarna verder een'
geweldige opsomming volgde van wat Ti tit
wèl en wat Titi niét mocht eten, omdat
z'n maagje niet zoo sterk was. Tenslotte werd
zelfs met een enkel woord over dankbaar,
neid gesproken, waarover wij ons eerlijk ge
zegd, eenigszins verbaasden.
Dièii geheelen dagkefte Titi.
Waarschijnlijk, waarde lezers, hebt u wel
eens een hond hooren blaffen? Het klinkt
gemoedelijk, vertrouwelijk en gezellig. Maar
Titi blafte nietTiti kèfte! Kefte zon
der ophouden, hoogstens een simpele vijf mi
nuten om wat melk met water te slobberen,
waarbij de spatten tot op het behang vlo
gen.
Tegen etenstijd sprong het dier onverhoeds
op het wit damast van de gezellig gedekte
tafel waarvan m'n vrouw in verband met
de feestdagen eens extra werk had gemaakt
zoodat de jus aan alle kanten over de
kom plenste. We keken elkaar aan, en.
zwegen. Dachten allebei aan de maaltijden
bij de familie van Dalen.
's Nachts deden we geen oog dicht
vonden den volgenden morgen een briefje in
de bus, waarin onze buurman met wien
we overigens op héél goeden voet staan
annonceerde „dat hij, als we dat mormel
nóg eens een nacht zoo lieten keffen, hem
zonder pardon z'n nek zou omdraaien, zoodra
daartoe de gelegenheid zich voordeed'.
Bij het kamerdoen „vond" m'n vrouw sou
venirs van Titi, die haar een heftigen woor
denstrijd bezorgden met het meisje-voor-over-
dag, dat niet verkoos ze weg te ruimen. Het
gevolg ervan was dat ik.maar enfin! Mis
schien was het niet edel van me, misschien
verwijt u me dat ik geen dierenvriend ben.
mogelijk zelfs stuurt u de dierenbescherming
nog eens op m'n dak, maar een feit is het,
dat ik, toen het mormel me dien ochtend
voor het eerst weer onder de oogen kwam,
mijn voet door de lucht liet zweven, om dien
vervolgens op het achterste gedeelte van
den hond te doen neerkomen.
Als ik gedacht had dat het beest voor de
de rest van den dag zou verdwijnen, onder
de één of andere canapé of divandan
had ik het mis, glad mis, want na een kort
gejank stoof Titi op me af, om vervolgens
z'n scherpe, venijnige tandjes stevig in m'n
enkel te planten.
De strijd was aangebonden...
dag, dat het dier zich niet onbehoorlijk ge-
het'u besparen!
Kennissen zagen we niet, en als we ze zagen,
dan was het aan de straatdeur, daar Titi
wel zorgde, dat een behoorlijke entrée vol
komen was buitengesloten.
Zoowel de eerste als de tweede Kerstdag
gingen voorbij met vermaningen aan het
adres van den hondachtervolgingen zoo
als bij het stelen van een stuk Kerstgans, welk
stuk we eindelijk in hevig gehavenden toe
stand uit Titi's grommenden bek wisten los
te rukken
Er-was hou letterlijk geen moment van den'
Hoe we de feestdagen doorbrachten, ik zal
droeg!
Zoo waren de feestdagen voorbijgegaan, en
reikhalzend zagen we uit naar de verlossende
komst van het dienstmeisje van de familie
van Dalen.
Edpch. één dag gipg voorbij, twee d^gep,
gingen'voorbijdrieToen, dien vierden
dag na Kerstmis ontvingen we een brief. Haas
tig ritste .ik. het 'couvert open en verslond de
regels.
Wat heb je? vroeg m'n vrouw, toen ze
m'n gezicht zag vertrekken.
Ik antwoordde niet, las verderdaarna
overhandigde ik haar het epistel. En hardop
om de beteekenis goed tot ons te laten door
dringen, las m'n vrouw:
Beste vriend en i
Nu we een paar dagen eens gehéél in een
andere omgeving zijn geweest, viel het ons
eensklaps op: de ongekende rust, nu Titi niet
meer in ons midden verkeerde. Het is een lief,
schattig beestje, dat zullen jullie zelf al wel
hebben ondervonden
Ik gromde een verwensching, doch Loes
vervolgde, zonder hierop te letten:
maar't is toch ook een heele zorg
zoo'n hond. En daarom hebben we besloten
Titi niet meer bij ons terug te nemen. Als
jullie wilt mag je hem houden; in het andere
geval kun je Titi verkoopen en hooren we
wel wat je ervoor gemaakt hebt! Na vriende
lijke groeten,
t. a t.
We keken elkaar aan.
Dat gaat alle perken te buiten!, briesch-
te ik.
Een licht gerucht achter ons, deed me om
kijken. Titi was met z'n linkervoorpootje in
het schoteltje „melk-met-water" gestapt....
Kleine plasjes dreven op onze smyrna, terwijl
Titi ïntusschen via enkele stoelen naar z'n
mandje was gewandeld, een wit spoor achter
latend op het -donkergroene pluche,
Dat ook nog! zuchtte m'n vrouw en
stond op om een doekje te halen.
Ik volgde haar voorbeeld en stond eveneens
op.
Dan, met vaste, gedecideerde schreden liep
ik naar het telefoontoestel enbelde een
asyl.
Den volgenden dag vertrok onze Kerstlogé
per auto!
Fantasie
KERSTPOLONAISES
Fantasie
KERSTGEBAK
Diverse
KERSTARTIKELEN
t|o Führhopstraat
Na sluitingsuren bediening per Automaat
VUUK
8
SIGARENMAGAZIJN
Gr. Houtstraat 133
Enorme sorteering Sigaren en Sigaretten
Stofzuigers koopen !s een zaak van vertrouwen,
T moet^ijn een fabrikaat om op te bouwen,
Ook is het Ned. fabrikaat.
F is het type welke U steeds ten dienste staat.
Zoekt U naar een goede maat,
U komt bij ons kijken, wij zullen U zeker bedienen(
In alle modellen zijn wij goed gesorteerd,
Gij koopt bij ons wat ge begeert,
Een Stofzuiger vanaf 49.50 al,
RlTSEMA is het merk wat U koopen zal.
R I T S E M A Stofzuigerfabriek, Hilversum
Fil. Kleine Houtstraat 83 Telefoon 16693
Belangrijk in prijs verlaagd
met handhaving van
WARMOESSTRAAT 10 Tel. 10547
BLOEMEND. WEG 53 23039
^KANTOORBOEKEN
M ALEWDERS
lnk£ RSTK AARTEN
CASPAR DE CRAYER: Aanbidding.
VERKOOP UITSLUITEND AAN WEDERVERKOOPERS
IN PLAATSEN WAAR WIJ VERTEGENWOORDIGD ZIJN
Met lOO Envelopjes voor 60 oent
WACHT NIET TOTDAT HET TE DRUK WORDT!
Laat U ook monsters toonen van:
100 vel Briefpapier in bloc voor 60 c*
50 vel Damespost en 50 enveloppen 75 et-
ALLES BEDRUKT MET NAAM EN ADRES
GEBR. KORSTJENS, Barteljorisstraat 32, HAARLEM
'^a&ucuce-H w awzi s-pccuMut szAcct lki'1
"l:s^ UewCt!Ln *e0L. MS «e
■oik*
-teïv&
ttitsWv
van ac v» olVic
Lange Veerstraa» I, Tel. 15184
regelen wij gaarne met U.
