H.D.
Als de president op reis gaat....!
VERTELLING
DONDERDAG 20 DECEMBER '34
HAARLEM'S DAGBLAD
10
Het Franse he staatshoofd
als gevangene van etiquette en traditie.
Als de president der Fransche republiek een
stad binnenkomt, treden alle troepen gewa
pend aan; zij vormen een haag aan weerszij
den van de straten, die de president neemt
of worden op de pleinen opgesteld.
„De trommels en klaroenen slaan en schal
len „Aux champs!" de trompetten blazen een
marsch: de muziekkorpsen spelen het volks
lied; de vlaggen, de vaandels en de officieren
groeten; de onder-officieren nemen de voor
geschreven plaats in.
„Honderd en één kanonschoten worden af
gevuurd.
„Alle klokken worden geluid.
„Den president wordt een eere-escorte toe
gevoegd. bestaande uit twee eskadrons, welke
onder commando van een kolonel staan.
„De generaal, die het hoogste bevel voert,
bevindt zich tijdens de rit bij het rechterpor
tier. de kolonel, die het escorte commandeert,
bij het linkerportier.
Wanneer de president in een stad stilhoudt,
vormen de troepen van het garnizoen een
eerswacht, bestaande uit een bataljon of es
kadron met vlag of vaandel en onder aanvoe
ring van den commandant, die zijn bevelen en
consignes ontvangt van den secretaris-gene
raal.
Onder deze omstandigheden heeft de heer
Albert Lebrun, dertiende president var. de
derde republiek, dezer dagen een reis naar
Bordeaux ondernemen, de één en twintigste
reis in zijn zevenjarige ambtsperiode.
De tekst, waarin de presidentieele reizen zijn
vervat, ziet er eerbiedwaardig uit. Het is het
decreet van den 24sten messidor van het jaar
twaalf of wel 13 Juli 1804: den 16 Juni 1907
werd het een weinig vereenvoudigd. Onder drie
vorsten heeft dit decreet dienst gedaan. De
onderteekening luidt ..Napoleon".
Buiten deze voorschriften zijn er nog vele
gebruiken, die aan een reis van het staats
hoofd verbonden en van veel belang zijn.
De laatste oorlog heeft ingrijpende wijzi
gingen tengevolge gehad in de meeste Fran
sche gewoonten.
De eenige verandering die aangebracht is
in de etiquette der presidentieele reizen, heeft
weinig te beteekenen.
Evenals bij de Fransche koningen reikt het
„thuis" van den president tot in alle hoeken
van den vaderlandschen bodem.
Tot 1914 bestond het gebruik dat wanneer
de president den nacht wilde doorbrengen in
de ambtswoning van een departementshoofd,
hij op den drempel van de deur ontvangen
werci door diens echtgenoote, welke haar hoed
op en haar tasch in de hand moest hebben,
ten teeken, dat zij tijdelijk van haar waar
digheid als vrouw des huizes afstand deed.
Zij wilde slechts als gast beschouwd worden.
Sinds 1914 richten de presidenten op iedere
reis bij wijze van hoffelijkheid het verzoek
aan de echtgenooten der prefecten dit eer
betoon achterwege te willen laten.
Niets is echter aan zijn rechten gewijzigd.
Het thuis van het staatshoofd is overal in
Frankrijk. Zelfs bij de eenvoudigsten.
De etiquette van het Elysée is onverander
lijk. De president kan haar op zijn reizen niet
ontvluchten. Hij blijft de gevangene van haar
macht. Zij verplaatst zich mét hem.
Weet u. dat de heer Albert Lebrun in zijn
paleis in de faubourg Saint-Honoré geen be
zoekers ontvangen kan, die niet begeleid en
aangekondigd worden door den portier, wel
ke hen respectievelijk voert langs het bureau
van den dienstdoenden officier, dat van den
algemeenen militairen secretaris-generaal en
tenslotte dat van den burgerlijken algemeenen
secretaris?
Wij zullen zien, hoe de heer Lebrun het
aanlegt om, tegen wil en dank, een strenge
vormelijkheid te handhaven, zelfs als hij
zich op verscheidene honderdtallen kilometers
bevindt van zijn paleis en zijn park met de
honderdjarige boomen en de perken met rozen
en violen.
Maar, voor alles, hoe wordt een presiden
tieele reis vastgesteld?
In de eerste plaats is een uitnoodiging nood
zakelijk. Deze moet komen uit alle te bezoe
ken gebieden, welker vertegenwoordigende
lichamen er met algemeene stemmen hun
goedkeuring aan hebben gehecht. Eén stem
tegen in de vertegenwoordiging van het de
partement, arrondissement of gemeente zou
tot afstel van de voorgenomen reis kunnen
leiden.
Verder moet zij gemotiveerd zijn.
Een verklaring van staatswege moet de be
weegreden tot de reis uiteenzetten: de inwij
ding van een monument, de opening van een
instituut, een tentoonstelling, groote bouw
werken kunnen het kernpunt van een reis
vormen.
Dan is aanvaarding van de uitnoodiging
noodzakelijk. Die wordt niet binnen enkele
minuten verkregen.
Een presidentieele reis wordt in beginsel
vele maanden van te voren vastgesteld. Er
kunnen zich natuurlijk uitzonderingen voor
doen. Dat was het geval, toen de heer Albert
Lebrun naar België ging voor het rouw
betoon bij het stoffelijk overschot van den
Belgischen koning. De president vertrok eeni
ge uren, nadat ae reis was vastgesteld. In het
algemeen vergen de reizen een lange en
nauwkeurige voorbereiding. Deze taak berust
bij het hoofd van het te bezoeken departe
ment,, die de geheele verantwoordelijkheid
bezit. Een officier gaat een maand van tevo
ren op onderzoek uit om er zich van te over
tuigen, dat geen enkel detail vergeten is.
Het is noodzakelijk, dat de tijdsindeeling
op de minuut af geregeld is. De president
moet nergens behoeven te wachten. En hij
mag nergens op zich laten wachten. Nauw
gezetheid is een der hoffelijkheden, die bij de
koningen behoorden. De heer Lebrun is de
beleefdheid zelve. Hij is op de verschillende
punten bijna altijd eenige minuten eerder.
De president, ontvangt de uit te spreken re
devoeringen om er zijn goedkeuring aan te
hechten of van opmerkingen te voorzien. Hij
maakt zijn antwoorden op.
Het verzenden van de uitnoodigingen voor
de banketten geeft aaleiding tot nauwkeurige
overwegingen.
Als de president in een prefectuur moet
overnachten, worden zijn ..eerekamer" en de
appartementen der hooge functionarissen sn
gereedheid gebracht.
De noodige automobielen en chauffeurs voor
den stoet worden aangewezen. De te volgen
routes worden verkend.
De trein, waarmede de president uit Parijs
vertrekt, wordt betrokken door een bepaald
aantal bedienden, keukenpersoneel en trein-
employés. Het aantal spoorwagens is altijd
ne'ien. In het midden bevindt zich de wagon
van het staatshoofd, die van de ministers en
die van het gevolg en het personeel. De bij
het Elysée geaccrediteerde journalisten heb
ben recht op twee wagons. Er is verder een
restauratiewagen voor de officieele nersonen
en een voor de pers. Tot slot volgen twee ba
gagewagens.
Het klassieke roode tapijt wordt op den dag
van het vertrek op het perron uitgespreid en
de wacht stelt zich bij den ingang van het
presidentieele salonrijtuig ep. Ministers, pre
fecten, administrateurs en spoorwegdirecteu
ren vereenigen zich. Reeds heeft het personeel
van het Elysée zijn post in den trein ingeno
men.
Dan volgen eenige signalen. De ministers
en de andere autoriteiten begroeten den pre
sident. die behalve door zijn particulieren mi
litairen secretaris, gevolgd wordt door een
ambtenaar van zijn bureau en een lakei. Deze
is in livrei gestoken en volgt den president als
een schaduw. Hij snelt naderbij zoodra zijn
meester een geschenk ontvangt. Dat is in het
algemeen een bouquet: deze neemt de bedien
de onmiddellijk van den president over.
Het gevolg van den president stapt vervol
gens in den trein.
De locomotief zet zich statig in beweging,
terwijl het ,,Aux Champs" weerklinkt.
Er zijn, sinds de signalen, die de komst van
den president aankondigden, geen tien minu
ten verloopen.
Wanneer wij, door een speciale machtiging
daartoe in staat gesteld, een van de middel
ste wagons mogen binnen gaan, kunnen we
slechts tot den salon van den president door
dringen, nadat de bediende ons door de bureaux
van den dienstdoenden officier en twee secre
tarissen heeft geleid.
Met een constante snelheid van honderd
twintig kilometer per uur ontvlucht het pre
sidentieele hof Parijs.
De politieambtenaren zijn heel precies op
de hoogte met alle bijzonderheden van de vijf
tig passagiers, welke zij met grooten ijver be
waken. Zij zouden u van elk hunner de poli
tieke overtuiging kunnen vertellen, van de
jongste hulp uit de keuken tot den hoogst ge-
plaatsen ambtenaar toe, inclusief de journa
listen. Zij weten ook, dat bijna alle passagiers
vrouw en kinderen hebben. En toch heeft geen
enkele vrouw het recht den presidehtieelen
trein te betreden. Deze herbergt, slechts man
nen. Dat geschiedt zoo volgens het oude re-
publikemsche gebruik. De presidentieele trein
ziedaar een mooie overwinning, die de
feministen zich ten doel kunnen stellen!
Om den heer Lebrun de noodige rust te gun
nen en diegenen, die hem willen ontvangen
niet te dwingen al te vroeg in de weer te moe
ten zijn, heeft men er voor gezorgd, dat de
trein van den president op een behoorlijk uur
op de plaats van bestemming aankomt.
Als het mogelijk is, blijft de trein geduren
de eenige uren op een perron wachten. Da
delijk stelt de commandant van de eerewacht
zich in verbinding met den dienstdoenden
officier van den trein en in alle stilte worden
bij den wagon van den hoogen bezoeker schild
wachten geplaatst met de bajonet op het
geweer.
Op het vastgestelde uur verschijnt de pre
sident officieel. De prefect ontvangt hem aan
den uitgang van zijn coupé en stelt de hooge
functionarissen aan hem voor. De eerecom
pagnie wordt geïnspecteerd en de stoet vormt
zich. Deze wordt voorafgegaan door een auto
van de politie. N*i het eerste escorte volgt een
auto, waarin zich o.a. de directeur van de
Süreté Nationale bevindt. Dan komt de wa
gen met de burgerlijke en militaire secreta
rissen.
Dan volgt een nieuw escorte.
De president, die begeleid wordt door den
prefect van het departement neemt plaats in
de derde auto. Het laatste escorte scheidt den
wagen van den heer Lebrun van dien van zijn
gevolg.
Zelfs op de routes in de bergen blijft de
etiquette van kracht.
Toch werd gedurende het bewind van den
heer Lebrun de etiquette eenmaal verbroken.
Dat geschiedde tijdens een reis van den pre
sident in Midden-Frankrijk.
De president was, zooals gewoonlijk, bij den
ingang der dorpen ontvangen door de burge
meesters, de brandweer, meisjes die bloemen
aanboden enz. Hij had onvermoeid geantwoord
op alle welkomstrede voeringen. Hij was toege
juicht door jeugdige bergbewoners te paard
en hij was voorbij de boeren getrokken, die
ter weerszijden van den weg waren opgesteld
met hun ploegen en ossen. Gedurende twee
uur reed hij zoo voort. In stilte had hij zich
tevergeefs erover, beklaagd, dat zijn wagen
slechts de vierde was.
Midden op den weg hield een jonge boerin
plotseling de presidentieele auto met een
handbeweging staande. Zij hield een vreemd
voorwerp naar den heer Lebrun uitgestrekt.
Het was een schaap van normale grootte, doch
geheel uit boter vervaardigd. Terwijl de lakei
dit schitterende .onverwachte geschenk aan
nam, bedankte de president de jonge vrouw
op bijzonder hartelijke wijze. Reeds snelden
de hooge autoriteiten uit de voorhoede toe,
doch de glimlach van den heer Lebrun stelde
hen gerust.
Hij was slechts de onvrijwillige medeplich
tige geweest van de boerin, die op zoo stout
moedige wijze tegen decreten, protocol, eti
quette en gebruiken had gezondigd.
De stoet zette zijn tocht voort. Bij de eerst
volgende stad was de heer Lebrun weer
Staatshoofd en in die functie onderwierp hij
zich aan de bepalingen van Napoleon. Drie
vorsten hebben er zich naar moeten schik
ken.
De militairen presenteerden het geweer, de
klokken luidden
Aan het hoofd van de begeleidende eska
drons de generaal en de kolonel, de sabels
ontbloot, in afwachting om zijn auto te es
corteeren.
De muziekkapel speelde het volkslied.
De heer Lebrun weet heel goed. dat de bra
ve lieden, die zich achter de soldaten hebben
ongesteld niet alleen hem maar ook den ver
tegenwoordiger van Frankrijk wenschen toe
te juichen.
(Nadruk verboden)
AFSCHEID MR. P. W. A. CORT VAN
DER LINDEN.
Aan het slot van de vergadering van den
Raad van State van Dinsdagmiddag heeft de
vice-president in een toespraak, mede namens
de andere leden, afscheid genomen van mr. P.
W. A. Cort van der Linden, aan wien op zijn
verzoek door H.M. de Koningin met ingang
van l Januari a s. op de meest eervolle wijze
ontslag is verleend als lid van den Raad van
State.
Poging tot doodslag op
jachtopziener.
Eisch van 9 maanden gevangensistraf.
Een 28-jarig los arbeider uit Beverwijk
stond Donderdagmorgen voor de rechtbank in
Haarlem terecht wegens bedreiging. Op 3 No
vember heeft jachtopziener Kamerbeek in
Heemskerk twee personen op een jachtveld
gezien, dat verboden terrein was. Zij waren
bezig met konijnen delven. De jachtopziener
wilde hen aanhouden, doch de een vluchtte.
De ander kon hij grijpen, deze draaide zich
om en stak met kracht naar den jachtopzie
ner met een dolkmes, onder het uitroepen van
de woorden:
„Ga terug of ik steek je dood!" De aange
vallene sprong terug, zoodat de aanvaller
miste. De jachtopziener trok zijn revolver en
loste een schot in de lucht, wat niet hielp,
want de man sprong wéér op den veldwachter
toe om opnieuw te steken. Deze schoot toen
op de hand met het mes, miste echter, en was
hierop gedwongen een derde schot te lossen,
omdat de aanvaller zoo dicht bij hem was. Dat
schot raakte in de knie en meteen werd de
aanvaller kalm naar de jachtopziener ver
klaarde. Hij liet het mes vallen, is verbonden
en gaf eerst een valschen naa... op. Verdachte
dankte onmiddellijk, den jachtopziener voor
't feit, dat deze hem niet raak geschoten had,
en dat hij in het volste recht was. Dit beken
de verd., doch niet dat hij gevraagd zou heb
ben aan den jachtopziener, geen melding te
maken van het trekken van het mes.
Verd. beweerde niet meer geweten te heb
ben wat hij deed op dat oogenblik. Hij weet
alleen nog dat hij het mes in handen had.
Tegen den burgemeester heeft verd. bij zijn
verhoor gezegd:
„Als ik een revolver in mijn hand had ge
had, had ik 'm doodgeschoten. Ik zou toch op
hem toegesprongen zijn, al had hij ook vijf
•volvers in zijn hand gehad!
Verd. is in Indië in dienst geweest, waarin
hij een officier en een korporaal wel eens mis
handeld heeft. Hij verklaarde erg driftig te
zijn. Het mes kon hy voor een prikje krijgen
en hij draagt het altijd los in den zak.
Rechter: „Toch gevaarlijk met een open
mes in den zak te loopen als u zoo opgewonden
en driftig bent!"
Toen verdachte tijdens diensttijd in de ge
vangenis zat, is hij daar zenuwziek geworden
zoodat hij bijna een jaar in een gesticht ge
zeten heeft.
De officier zei, dat poging tot doodslag en
subs, bedreiging ten laste is gelegd. Hij is van
oordeel dat hier sprake is van het eerste, n.l.
poging tot doodslag. Verdachte heeft zich kort
voor deze zaak schuldig gemaakt aan diefstal
van een fiets, naar aanleiding waarvan de
officier een rapport heeft ingewonnen. Dat
rapport zei dat verd. driftig is en direct meent
eigen rechter te mogen zijn. De officier bracht
hulde aan het optreden van den jachtopzie
ner. Met het oog op het karakter van verdach
te eischte de officier een gevangenisstraf van
9 maanden met aftrek.
Mr. M. A. van Eek, verdediger betoogde, dat
verdachte alleen wilde vluchten en toen hij
niet uit de voeten kon komen, heeft hij den
achtervolger bedreigd. Van poging tot dood
slag is geen sprake. De woorden die verd. te
gen den burgemeester heeft gesproken zijn
toen gevolgd door: „Want ik wist niet meer
wat ik deed". En deze toevoeging maakt de be
doeling van verdachtes woorden geheel anders.
Uitspraak op 3 Januari.
LOUIS DAVIDS WEER IN DE REVUE.
Woensdagavond ging voor een uitverkochte
zaal in Carré de première van Meyer Hamel's
revue: „Van Lach tot Lach", waarin voor
het eerst sedert vijf jaren de populaire Louis
Davids, die zich in de afgeloopen periode voor
namelijk met cabaret en theaterkleinkunst
had bezig gehouden, weer optreedt.
uit
Dat is een idee
door HENK BALM.
Men zou gemeend hebben dat Wim Jansen
zijn volle aandacht besteedde aan de be
zoekers die in en uit café „Europa" gingen.
Zijn blik reikte echter verder en wel tot het
achter in de zaal op een met fluweel gedra
peerd podium gezeten Spaansch dansorkest.
„Dat zij overal bekend zijn, laat zich best
VERZEKERINGSVOORW AARDEN
GRATIS ONGEVALLENVERZEKERING
Zie vetgedrukte aanvulling ondereen
voor alle betalende abonnés van
HAARLEM'S DAGBLAD
Elke betalende abonné van Haarlem's Dagblad I?, reotang
zijn abouneinent duurt, dit blad verschijnt en de Directie van
„Haarlem's Dagblad" de verzekering doet duren, verzekerd tegen
de geldelijke gevolgen van ongevallen, op de volgende voorwaarden
Artikel i. Als verzekerden worden beschouwd alle per week,
per maand en of per kwartaal betalende geabonneerden, die aan
de volgende vereischten voldoen
a. gedurende minstens twee weken (in bet geval van maand- en
kwartaal-abonnés gedurende een volle maand)als geabonneerde
in dc registers van ..Haarlem's Dagblad" zijn ingeschreven;
V den iScn verjaardag gepasseerd zijn en den óósten verjaardag
nog met bereikt hebben;
c. met lijden aan ziekten of gebreken, welke voor hen het gevaar
voor ongevallen vergrootcn, en volkomen het gebruik hebben
van huune ledematen cn zintuigen.
Artikel 2. Onder ongeluk, als In deze voorwaarden bedoeld,
wordt verstaan de uitsluitende en rechtstreeksche oorzaak van een
lichamelijk letsel (waaronder ook te water geraken verstaan wordt),
den verzekerde, onafhankelijk van zijn eigen wil overkomen, en
waarvan het bewijs geleverd worde dat zulks door van buiten ai
toegebracht geweld werd veroorzaakt met het gevolg hierna in
Artikel 3 aangeduid.
Artikel 3. De uitkeeringen bedragen:
600 GULDEN, Indien het ongeluk (vallende binnen de grenzen
van de voorwaarden) de eenige cn rechtstreeksche oorzaak
is van de levenslange ongeschiktheid van den verzekerde
waaronder begrepen wordt de amputatie van twee ledematen,
hetzij beide voeten of beide handen, dan wel één voet en één
hand, boven den enkel of den pols of onherstelbaar gezichts
verlies uit beide oogen (totale blindheid), een en ander binnen
tien dagen na den datum van het ongeval;
600 GULDEN, Indien het ongeluk (vallende binnen dc grenzen
van de voorwaarden) de eenige en rechtstreeksche oorzaak
is van den dood van den verzekerden geabonneerde, hetzij
onmiddellijk of uiterlijk binnen driemaal 24 uren na het
ongeval
400 GULDEN, indien het ongeluk (vallende binnen de grenzen
van de voorwaarden) de eenige en rechtstreeksche oorzaak
Is van de amputatie van één hand of één voet boven den pols
of enkel ol van bet onherstelbaar gezichtsverlies uit één oog
(totale blindheid van dat oog), een en ander binnen 10 dagen
na den datum vau het ongeval;
250 GULDEN, indien bet ongeluk (vallende binnen de grenzen
van de voorwaarden) de eenige en rechtstreeksche oorzaak
Is van do amputatie van beide leden van een duim, binnen
tien dagen na den datum van bet ongeval;
150 GULDEN, indien het ongeluk (vallende binnen de grenzen
van de voorwaarden) de eenige en rechtstreeksche oorzaak
is van de amputatie van alle leden van een wijsvinger binnen
tien dagen na den datum van het ongeval;
50 GULDEN, indien het ongeluk (vallende binnen de grenzen
van de voorwaarden) de eenige en rechtstreeksche oorzaak
is van dc amputatie van alle leden van een anderen vinger
binnen tien dagen na den datum van het ongeval;
100 GULDEN, indien het ongeluk (vallende binnen de grenzen
van de voorwaarden) de eenige en rechtstreeksche oorzaak
Is van de breuk van een boven- en/of onderarm of van de
breuk van een boven- en/of onderbeen;
tersvijl onverminderd de bepaling der voorlaatste alinea van
artikel 6, krachtens deze verzekering alle uitkeeringen op het
hoofd van één persoon verzekerd cn om welke «redenen ook te
doen, te zamen nooit meer dan 1600,kunnen bedragen,
onder bepaling, dat ingeval reeds bij het plaats grijpen van een
ongeluk dc bovengenoemde ledematen van het lichaam mochten
worden gescheiden, door snijding, wringing, scheuring, knelling,
als anderszins, dat verlies met amputatie zal worden gelijkgesteld.
Verder onder bepaling, dat het verlies van vóór het ongeluk reeds
onbruikbare, gebrekkige of verminkte ledematen geen aanspraak
geeft op, cn niet in aanmerking komt bij overlijden. Hetzelfde geldt
voor het geval dat reeds vóór het ongeluk ledematen gemist werden.
Heeft een ongeval het verlies van meerdere vingers van een hand
tengevolge, dan gaat dc volle te verleenen uitkeering in geen geval
het bedrag te boven dat voor bet verlies van de geheele hand is
vastgesteld.
Een ongeval geeft nimmer recht op meer dan één uitkeering, met
dien verstande, dat indien hetzelfde ongeval zoowel breuk als
verlies van een boven- of onderarm of been tengevolge heeit, de
uitkeering voor verlies zal worden verleend.
Artikel 4. De uitkeering Ingeval van overlijden geschiedt aan
de echtgenoote of bij ontstentenis daarvan aan de erfgenamen van
den gedooden abonné.
Uitkeeringen wegens verlies van ledematen, vingers of oogen
geschieden aan den abonné zeiven.
In geval recht op schadeloosstelling ontstaat, zal dc uitkeering
geschieden binnen tien dagen nadat dc noodige inlichtingen
verkregen zijn cn het persoonlijk letsel, en dc oorzaak en het
gevolg daarvan bewezen zijn ten genoege der Directie van
„Haarlem's Dogblad".
Artikel 3. Ecne uitkeering zal niet verschuldigd zijn bij dood
of verlies van ledematen of oogen, of breuk van ledematen direct
of indirect, veroorzaakt:
a. door eenige ziekte, kwaal of voorbeschiktbcid van den ver-
b. door eenige heelkundige operatie of door uitputting als gevolg
daarvan (tenzij die operatie noodzakelijk was wegens letsel,
waarlegen verzekerd is);
e. door eene bevalling of zwangerschap, ook al mocht de dood
verhaast zijn door een ongeluk;
d. door zonnesteek, of terwijl de verzekerde onder den invloed
van overprikkeling of somnambulisme was of door bedwel
mende dranken of krankzinnigheid minder in staat dan ge
woonlijk om zorg voor zich zeiven te dragen;
e. door zelfverminking, zelfmoord of poging daartoe, belzïj
willekeurig of niet, onverschillig of de geabonneerde al dan
I. in duel. of gedurende dc voorbereiding tot of deelneming aan
wedstrijden of bij vlieg- of luchtvaarttochten of bij baden,
automobielrijden, motorwielnjden of wielrijdenj
g. door grove nalatigheid of grove onvoorzichtigheid of door
vechten, of aanvallen tegen den persoon van verzekerde of in
buitenlandschen oorlog of bmncnlandsche beroerten.
Het verdwijnen, verdrinken of door gas of gassen verstikken van
den verzekerde, wordt ten opzichte van deze verzekering aange
merkt als te zijn veroorzaakt door grove nalatigheid, of gTOve onvoor
zichtigheid, tenzij ten genoege van de Directie van Haarlem's
Dagblad het bewijs van het tegendeel wordt bijgebracht.
De verzekering geldt echter wel voor gevallen waarbij het ongeluk
veroorzaakt werd tengevolge van rechtmatige zelfverdediging, of
wel bij poging tot redding van personen of tot afwending van drei
gende gevaren.
Onder bepaling, dat indien een abonné In staat van krankzinnig
heid of verstandsverbijstering zal raken of zich buiten Europa mocht
begeven (behalve indien hij van ccne Europcesche haven naar een
andere Europeesche haven reist in een schip met vast dek in tijd
vrede) of indien hij zich in krijgdienst tc land of te water begeeft
venzeer van den dag af waarop hij ophoudt zijn abonnementsprijs
Haarlem's Dagblad te betalen of deze courant ophoudt te
verschijnen, of de Directie van Haarlem's Dagblad de verzekering
doet eindigen, alsdan deze verzekering voor hem geheel zal ver
vallen en krachteloos worden.
in de verzekering zijn uitdrukkelijk uitgesloten: allen die zich
de bereiding, het verwerken of proefnemingen met buskruit,
schietkatoen, nitroglycerine, dynamiet, naphtha, acetylecngas of
andere licht-ontplofbare of lichtontvlambare stoffen bezig houden
of daarbij desbervust tegenwoordig zijn.
Evenmin geldt deze verzekering voor mijnwerkers, acrobaten,
iicusnjders en dergelijken.
Zeevisscherszeevarenden en personen van den Loodsdienst
zijn in de verzekering begrepen, en wel, wat betreft ongevallen
den wal voor alle uitkeeringen. Verlies van ledematen wordt
aan boord gedekt, doch op uitkeering bij overlijden kan voor
hen uitsluitend aanspraak worden gemaakt indien het ongeval
dat het overlijden tengevolge heeft, aan den wal plaats had.
Indien de gevolgen van een ongeluk door ziekelijke omstandig
heden, waarin de verzekerde verkeerde op het oogenblik dat het
ongeval plaats had, vergroot worden, wordt eventueel geen hoogere
schadeloosstelling betaald, dan die, welke volgens het oordeel van
den geneeskundigen adviseur van „Haarlem's Dagblad" zou
hebben moeten zijn uitgekeerd aan een normaal persoon, door
hetzelfde ongeluk getroffen.
Gedurende den termijn, waarin de verzekerde lijdende is aan de
gevolgen van een ongeluk, zal de verzekering tijdelijk buiten kracht
zijn met betrekking tot elk nieuw ongeluk, dat don verzekerde mocht
treffen.
Artikel 6. Ingeval een geabonneerde een ongeluk overkomt,
moeten in alle gevallen alle bijzonderheden daaromtrent en omtrent
het bekomen letsel zoo spoedig mogelijk schriftelijk gemeld worden
aan de Directie van „Haarlem's Dagblad" te Haarlem en indien
zoodanige kennisgeving niet binnen driemaal 24 uur na het
ongeluk is geschied, dan zal geencrlel uitkeering ver
schuldigd zijn.
Indien de getroffene zeevarende ls, moet de kennisgeving van
het overlijden geschieden binnen drie dagen na het bekend worden
van het ongeluk aan de belanghebbenden.
Zoo spoedig mogelijk na het ongeluk, moet de hulp van een be
voegd geneeskundige worden ingeroepen en de verzekerde is gehouden
onder geneeskundige behandeling te blijven en de voorschriften
van den geneesheer onafgebroken op te volgen totdat hij volkomen
hersteld is.
In ieder geval moet den geneesheer van „Haarlem's Dagblad"
toegestaan worden den verwonde te onderzoeken, wanneer en zoo
dikwijls zulks billijkerwijs geëischt kan worden en „Haarlem's
Dagblad" heeft eveneens vrijheid om zoodanige genees- en heel
kundige hulp te verstrekken als het noodig acht.
Elk bewijs hetwelk de Directie van „Haarlem's Dagblad"
van tijd tot tijd zou kunnen eiscben betreffende eenig ongeluk of
verwonding op grond waarvan een eisch werd ingesteld, zal haar
zoo spoedig mogelijk, nadat biertoe het schriftelijk verzoek gedaan
werd, gegeven moeten worden.
in geval van eenig ongeluk met doodelijkea afloop moet hiervan
aan de Directie van Haarlem's Dagblad te Haarlem schriftelijk
worden kennis gegeven, onmiddellijk nadat het ongeluk aan
belanghebbenden bekend zal zijn geworden.
Het niet nakomen van een of meer der in dit artikel genoemde
verplichtingen, zal elke aanspraak op uitkeering voor belangheb
benden verloren doen gaan.
Alleen na overlegging van het nauwkeurig door hem en den
behandelenden geneesheer ingevulde aanvrage-formulier tot uit
keering, en ingeval van overlijden, van de doodacte, kan de belang
hebbende aanspraak maken op de behandeling zijner vordering.
De overgelegde stukken blijven het eigendom van Haarlem's
Dagblad". De kosten der geêischte verklaringen komen ten laste
van dengene die de uitkeering aanvraagt.
Alle bedragen, die krachtens deze verzekering verschuldigd zijn.
zullen betaalbaar zijn ten kantore van „Haarlem's Dagblad",
slechts na ontvangst van ecne door de(n) rechthebbende(n) ge
teckende quitantie, terwijl de verzekering bij uitbetaling van een
bedrag van meer dan twee honderd en vijftig gulden zal vervallen.
Van geen sona, die verschuldigd is, zal interest betaald worden,
ook niet in gevallen, waarin die anders volgens de wet verschuldigd
zou zijn; terwijl de verplichting tot uitbetaling van eenig bedrag
ophoudt, wanneer het niet binnen een maand, nadat het Is toegestaan
geworden, is ingevorderd-
Artikel 7. Alle geschillen uit de voorwaarden voortvloeiende,
zullen beslist worden door drie scheidslieden, Nederlanders, bij
onverdeelde keuze door partijen te benoemen. Bij weigering of bij
gebreke van overeenstemming geschiedt de benoeming der drie
scheidslieden door den Kantonrechter te Haarlem.
Partijen zijn aan de uitspraak der scheidslieden onderworpen ais
aan een vonnis in het hoogste ressort en zullen elk haar eigen kosten
drageD, benevens de helft van het honorarium der scheidslieden.
Artikel 8. Bczwaring of vervreemding van de rechten, voor
een geabonneerde uit deze verzekering voortvloeiende, heeft geen
rechtsgevolg. Alzoo zal het ontvangbewijs van den verzekerde of,
bij overlijden, van de echtgenoote of erfgenamen van den verzekerde
in ieder geval volledige kwijting ten gevolge hebben.
Met bet oog op vaststelling der identiteit van den verzekerde,
moet deze bij elke verandering van woonplaats, beroep of naam,
hetzij door huwelijk of anderszins, daarvan ten spoedigste opgave
doen aan de Directie van „Haarlem's Dagblad" te Haarlem.
ALGEMEENE VOORWAARDEN*. Als abonné In den zin dezer verzekering wordt beschouwd het hoofd van het gezin, tenzij,
voordat het ongeval plaats greep een ander lid van het gezin als verzekerde is aangewezen na schriftelijk
verzoek aanide administratie van Haarlem's Dagblad.
De nbonnés van het Geïllustreerd Zondagsblad van Haarlem's Dagblad zïj'n eveneens nog afzonderlijk gratis
tegen ongevallen verzekerd. Voor deze aparte verzekering (waarvan de uitkeeringen worden gegarandeerd
door de Nieuwe HAVBank te Schiedam) zijn de voorwaarden gratis ten kantore van Haarlem's Dagblad
verkrijgbaar. De uitkeeringen voor de verzekering van het Geïllustreerd Zondagsblad zijn als volgt:
Levenslange ongeschiktheid f 2000.Overlijden f 600.Verlies van hand, voet of oog f 400.Duim
of Wijsvinger f 75.Elke andere vinger f 30.
Bij spoor- ot tramongeval, etc., worden de uitkeeringen: bij overlijden f 1000.bij invaliditeit f 3000.
Door deze publicatie zijn alle vroeger gepubliceerde
uerzekeringsvoorwaarden vervallen*
November 1934*
indenken" mompelde Wim niet zonder sar
casme „het lawaai zou een vertolking kunnen
heeten van de zwartste episodes uit Dante's
„Hel". Er brak een geweldig applaus los en
hij zag den leider met een gracieus gebaar
danken.
Onwillekeurig plaatste hij zichzelf als leider
van zijn onlangs uit hotel „Continental" ont
slagen kwintet, in den geest naast den Span
jaard. en hij bezat voldoende zelfcritiek om
te erkennen dat de vergelijking niet in zijn.
voordeel uitviel.
De Spanjaard met zijn bronzen gelaats
kleur, gitzwart haaren hij met z'n „sche
delgras" van niet gemakkelijk te bepalen
kleur en een gewoon gezicht
Wim Jansen had een studiekop en gaf wei
nig om zijn uiterlijk, ondanks de raadgevin
gen van een diplomatiek kapper.
Hij had méér zorg aan de echte kunst be
steed met ais resultaat prachtige diploma's
die geen cent opbrachten!
En Wim Jansen ging peinzend zijnsweegs.
Plotseling werd hij uit zijn gemijmer opge
schrikt en zag tot zijn groote ontsteltenis een
arm oud vrouwtje languit op het asfalt lig
gen.
Juist zag Wim Jansen nog een zeswieligé
vrachtauto met een matig gangetje een zij
straat inrijden.
Hij snelde naar het menschje toe en sprak
haar bemoedigend toe. Hij hielp haar voor
zichtig opstaan en bracht haar naar een
winkel. Wim was van meening, dat een
grapje de beste manier was om flauwte en
zenuwtoevallen te voorkomen en handelde
aldus.
Na het gebruikelijke schrik-verjagende
glas water, werd de wond, ter hoogte van den
rechterslaap, met ether schoongemaakt en
verbonden en het vrouwtje dat nog niet ge
heel op haar gemak was toonde zich zeer
dankbaar toen de musicus annex amateur
medicus zich als een galant cavalier ontpopte
voor de wandeling naar huis.
Na een slakkengangtempo gedurende tien
minuten, arriveerde het ongelijke paar op de
plaats van bestemming.
Met een uitdrukking van „wat hangt ons
nou weer boven het hoofd" had de in een
boezeroen gestoken heer des huizes dit too-
neel gadegeslagen.
„U moet weten", legde de man uit ,al een
jaar loop ik zonder werk; nadat ik van mijn
vijf-en-twintigste tot mijn acht-en-vijftigste
jaar bij een patroon ben geweest. Hoe ik ook
kuchte en slikte, ik kon de prop na die jobs
tijding maar niet uit mijn keel persen. Tot
dat mijn vrouw vertelde gelezen te hebben,
dat er in Nederland wel 400.000 werkloozen
waren. .Daar hebben wij gelukkig maar geen
last van, hè!" voegde ze er met een tevreden
glimlach bij".
En toen barstte ik los. 'n Verschrikkelijken
avond is het geworden, mijnheer!".
„Nou trekken we van den steun!"
„Kunt u nu zoo'n beetje rondkomen?",
vroeg Wim.
„Wat zal ik u zeggen!" zei Schor, nadat hij'
eenige naar hooi riekende rookwolken de ka
mer had ingetlazen. „We ontvangen nou
twaalf gulden steun en met dat bedrag moet
moeder wonderen verrichten om geen schul
den te maken en dat er voor mij nog een
dubbeltje afkan voor tabak, is me een raad
sel. U zal wel van meening zijn dat je maling
moet hebben aan wat de menschen zeggen.
Maar wanneer je voor het open raam een
pijpje van die goedkoope tabak zit te rooken,
van rustig zitten is geen sprake want daar
woelt het te veel voor in je hoofd, en je hoort
dan buiten iemand zeggen: „Ik geloof dat je
beter steun kan trekken dan werken"...., dan
moet je je inhouden mijnheer!" Het ligt hee-
lemaal niet in mijn aard ontevreden te zijn of
te mopperen, maar het moet niet te erg wor
den! En moeder kan die narigheid heele-
maal niet verwerken. Ik hoop voor u, dat u
nooit aan den lijve zult ondervinden wat dit
wil zeggen!....
„Ik zou zoo zeggen", ging Wim met een lacK
hierop in, „dat het op mijn gemak zitten
hier, een bewijs is, dat ik althans geen druk
ken werkkring heb. Laat ik maar kort zijn;,
ik ben musucus, vijf-en-twintig jaar en heden
zonder engagement!"
Hoe is 't mogelijk! U ook dus", zei Schor
langzaam. „Ik had wel eens gelezen dat er in
de muziek ook al door de crisis wordt gele
den. Twintig jaar terug was dat een voor-
deeliger vak; u moet namelijk weten, ik was
toen kellner in Amsterdam. Een goede bij
verdienste vooral toen Tito Lamfreddi er
spelde."
,.U noemt daar ook de grootste grootheid
van alle grootheden en daar komt nog bij de
voorkeur van het publiek voor een ras-ech
ten Italiaan,' wist Wim te vertellen.
„Dan zal u raar staan te kijken, als ik u
vertel dat die kampioen-vioolspeler een dood-
gewonen Uithoornsche jongen was! helderde
Schor op.
„Dat zat zoo in elkaar", vervolgde hij. „Joris
Jacobs kon verduiveld mooi vioolspelen; niet
alleen straatdeuntjes maar ook klassieke
nummers; en hij verdiende goed door in.
verschillende dorps-cafétjes concerten te ge
ven. Maar Joris had rood haar en had een
gezicht vol sproeten en wanneer hij ergens
zou komen spelen, hoorde je al dagen van
te voren „de rooie komt Zondag". Daarom
nam hij zijn barbier in vertrouwen.
Hoe alles precies gegaan is weet ik niet,
maar wel weet ik dat een half jaar later nie
mand in Uithoorn wist te verteilen waar Joris
was gebleven. En ongeveer dienzelfden tijd,
misschien een paar maanden later hield Tito
Lamfreddi de knappe Italiaan, zijn zegetocht
door Amsterdam."
Hotel „Imperial" is het huis voor de upper-
ten. Wie voor het eerst de muziekzaal be
treedt. kijkt zijn oogen uit. Kostbare tapijten
goudomlijste schilderijen van groote mees
ters, plafond met een gouden kroon, vergulde
stoelen met deftig-aandoende gobelinbeklee-
ding; gezelligheid en pracht. Men waant zich
bij Mozart thuis. Hier klinken geen disso
nanten. Hier musiceert een hoogstaand en
semble; de leider is een Italiaan, genaamd
Borsanili.
Als na een korte tusschenpoos het tikjë
met den strijkstok op de muzieklessenaar "net
teeken is om zich gereed te maken voor het
volgend nummer, heerscht er een plotselinge
stilte onder het deftige publiek, dat zich
voor de zooveelste maal vrijwillige onder hyp
nose laat brengen door de wonderlijke klan
ken ontlokt aan Borsanili's viool. Zijn vinger
toppen beroeren om beurten streelend en
woest de strakgespannen snaren en men be
weert dat Borsanili in staat is het hardste
gemoed week te maken.
Deze signor heeft het groote publiek in zijn
macht!
In de hall van hotel „Imperial" staat in
bijna militaire houding een niet jonge, maar
coch zeker statige portier. Juist passeeren de
heeren musici hem. om uit gewoonte, na het
middagconcert een luchtje te gaan schep
pen. Gelijk een mechaniek houdt de geuni-
formde man met een beleefde buiging een
zware deur voor hen open. Als even daarna
Borsanili de groote hall betreedt, wil hij met
een extra beleefd „goedemniddag Signor",
ook dezen uitlaten. De kunstenaar legt echter
de rechterhand op 's mans schouder en fluis
tert: „Zeg Schor, bevalt het je hier, en maaktj
je vrouw het goed?".
