Athene» lijft Fit! Kiiometervreten in de Lucht. ZATERDAG 12 JANUARI 1935 HAARLE M'S DAGBLAD 7 Een moderne wereldstad. Een majesfueuse schoonheid van 500 voor Chr. noorden de Alpen op die menschen toch een overweldigenden indruk hebben gemaakt! De Romeinen sneden thuis ook zoo graag op over de duistere oerwouden, denk ook maar aan de Nibelungen. Maar daar zal wel een beetje de lust bij hebben meegespeeld om eigen helden' daden in nog glorieuzer licht te plaatsen! Maar ondertusschen staat onze machine te wachten. Driemotorig, met lagen vleugel, ge- heel metaal. Iets als de Duitsche Junkerma chines, dus keurige bekleeding. keurige piloten. Aardige lui. O, fotografeert u? Van de K.L.M. We zullen u op de hoogte houden. En telkens kwam de marconist even hier ot daar wijzen en werd een paar maal een extra cirkeltje gedraaid enz. Aardige lui. En er was wat te zien. Eerst vlogen we al vlak langs de mar mergroeven van den Pentilikon; toen kwam al gauw het stuwmeer van Marathon in zicht, maar nu daarachter de groote vlakte, waarin 48o voor Chr. Miltiades de Perzen onder Xerxes bestreed. Dan wordt vooruit de blauwe golf van Euböa zichtbaar en het groote eiland van denzelfden naam met zijn hoofdplaats Chal- kis een flinke moderne stad. Daarna zien wij links de Thermopylae, den nauwen doorgang tusschen rotswand en zee, waar Leonidas met zijn 300 Spartanen Xerxes tegenhield en den Atheners gelegenheid gaf. zich voor den beslissenden slag te verzamelen. Tegelijkertijd duikt Euböa weer met een steile kust neer in de blauwe zee bij Kaap Artemesia waar de Atheners, de Perzische vloot vernie tigden, De heele Grieksche geschiedenis in één oogopslag! Dwars over de golf van Volo en stad en schiereiland van dien naam en dan steeds verder noordwaarts langs de kust der Aegeï- sche Zee. Diep blauw is de zee, zoo blauw als ik het zelden zag. Dan een spierwitte bran- dingslijn, een hardgele steilkust van eenige meters hoogte en daarboven steil oprijzend de helling met zijn heesterbegroeiïng, van Ros marijn en bremsoorten en wolfsmelken, de echte macchia, hier en daar overgaande in dennenbosch. De heuvels worden bergen, de bergen steeds hooger tot.ja, dat moet hem zijn, de Olympus zichtbaar wordt. De woon plaats der Grieksche goden steekt zijn bijna 3000 M. hoogen top, met wat sneeuw bedekt, dwars door een dun wolkenlaagje heen, Jam mer dat wij zoo ver weg zijn. In de bosschen op de hellingen moeten de muzen wonen en die had ik zoo graag eens gezien! Aan den anderen kant Chalcidice. het schiereiland, waarvan een uitlooper het bekende klooster van Mont-Athos draagt. Dan blinkt een witte stad op in de verte. Zeilschepen, minarets, een reuzenmuur. Sa- loniki ligt voor ons. Rrrrt weer een ander mouvement. Dat be waren we voor de volgende week! Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN In mijn vorige beschouwing mocht ik wijzen op het algemeene streven welke zich in het jaar 1934 in de aviatiek heeft kenbaar ge maakt, n.l. het opvoeren van de snelheid. Het moet gezegd dat Amerika bij de studie van dit vraagstuk de eerste is geweest die de richt lijnen aangaf waarlangs, althans voorloopig de oplossing van het probleem kon worden ge zocht. Dit land was daartoe in staat gesteld door zijn prachtige, ruim geoutilleerde, doch tevens dure laboratoria en windtunnels. En het mag een gelukkig verschijnsel worden genoemd dat de landen in Europa de studie en het ver dere onderzoek van dit onderwerp met alle energie zelf voortzetten, en in het afgeloopen jaar reeds de eerste producten van hun arbeid konden worden getoond. Op de tentoonstel ling te Parijs waren dan ook waardige verte genwoordigers van de steeds groeiende snel heidsidee te zien. Vermelden wij dan eerst het bekende Macchi watervliegtuig, voorzien van Fiat-motoren ter sterkte van 3000 P.K. Het eigenaardige van dit toestel is wel dat het fei telijk niet het product kan worden genoemd van den technischen vooruitgang van de laat ste jaren. Integendeel vinden wij omtrent dit vliegtuig, waarmede de, Italiaan Agello in Oct. j.l. het werelösnelheid'srecord met meer dan 700 K.M. in één uur op zijn naam wist te bren gen, vermeld dat het in 1929 is gebouwd en geen enkele vinding van den laatsten tijd hier op is toegepast. Dit mag zeer zeker wel inte ressant worden genoemd en bewijst dat de Itaiiaansche bouwers toentertijd reeds uitgin gen van zeer waardevolle beginselen. Het schijnt dat de groote snelheid met het Macchi vliegtuig in hoofdzaak is verkregen door de vervanging van de metalen drijvers door hou ten. De metalen platen van de drijvers bleken door de warmte van de radiateurs (die in dit vliegtuig o.a. in de drijvers waren aange bracht te vervormen. Een verdere bijzonder heid bij dit Macchi toestel is wel dat de twee motoren, die elk 1500 P.K. leveren, achter el kaar in den romp zijn gemonteerd, en beide een gemeenschappelijke overbrengingsas naai de schroeven bezitten. Door deze bouwmethode heeft men het schadelijke koppel weten te vermijden. Op de gemeenschappelijke as zijn, zooals reeds genoemd, twee schroeven beves tigd die beide jn tegengestelde richting draaien. Hiermede wordt alweer het koppel opgeheven, dat anders aan het toestel een be weging om zijn lengteas geeft. Bovendien wordt door deze wijze van bevestiging het gy- roscopisch moment uitgeschakeld. Ofschoon dit vliegtuig dus niet direct voortgekomen is uit de laatste toepassingen van de techniek op luchtvaartgebied, mag toch wel gewezen worden op de wijze van inbouw van beide mo toren. De op het oogenblik in zwang zijnde snelle 2-motorige vliegtuigen zouden wellicht nog meer in snelheid kunnen winnen indien genoemde methode van inbouw van de moto ren zouworden gevolgd. In Amerika schijnt De Propyleeën. i d lUi i men dit principe ook wel de aandacht te heb ben waardig geacht. In Juni j.l. kwam in dit land n.l. uit öe Lockheed „Aleor" met twee Menasco Buccaneer motoren, die gezamenlijk gemonteerd waren in den neus van het toestel. Een van de moeilijkheden bij het oplossen van het snelheidsvraagstuk leverde de radiateur op. Dit belangrijk onderdeel van de koeling van den motor veroorzaakt door zijn vrij groot oppervlak een nadeelig hoppel. dat zoo niet geheel dan toch tot een minimum moet wor den teruggebracht. Vanzelf wordt hierbij een zeer belangrijk onderwerp aangeroerd, n.l. de vraag of watergekoelde- dan wel luchtgekoel- de motoren den voorrang moeten hebben, Of schoon over dit vraagstuk niet zonder meer een positieve beslissing kan vallen, is het wel opmerkelijk dat alle verkeersvliegtuigen in Amerika voorzien zijn van luchtgekoelde mo toren, terwijl in Europa het gebruik van dit type motoren hoe langer hoe meer ingang vindt. Bij het Macchi vliegtuig heeft men de vleugels, de stijlen en ten slotte de drijvers als waterkoelend oppervlak gebruikt. In dit ver band zou de vraag gewettigd zijn of met het opvoeren van de snelheid het vleugeloppervlak ten slotte ook niet diende te worden vergroot. Deze vergrooting zal vanzelf een grootere weer stand ten gevolge hebben en dus weer rem mend werken op de snelheid. Bij de luchtge koelde motoren ondervindt men het nadeel van den radiateur niet, doch hierbij treedt weer naar Voren de specifieke stervorm van de cy linders, die door haar groot oppervlak ook meer weerstand oplevert. In Amerika en later ook in de Europeesche landen is men er in ge slaagd, dit type motoren geheel in den vorm van den romp weg te werken, waardoor de weerstand ook zeer werd verminderd. Boven dien bezit men tegenwoordig luchtgekoelde motoren, die in vorm bijna geheel overeenko men met de watergekoelde soorten. De inbouw van deze motoren kon hierdoor ook gunstiger geschieden. Toch bleven ae voorstanders van de watergekoelde motoren aan deze soort nog hun volle aandacht wijden. Zij wisten dat, glo baal berekend, bij een vliegtuig, voorzien van een 500 P.K. watergekoelden motor en vliegen de met een snelheid van ongeveer 240 K.M. per uur, de radiateur 16% van den totalen weer stand opleverde, a.w.z. dat voor de koeling 16 van het vermogen werd geëischt. In En geland is men toen overgegaan tot de beproe ving van een vloeistofkoeling van hooge tem peratuur, n.l. ethyleen glycol, waarvan het kookpunt bedraagt 97 graden C. De koeling door de radiateur werd. tengevolge van het grooter verschil tusschen de temperatuur van de vloeistofkoeling en de temperatuur van de buitenlucht, gemakkelijker gemaakt. Als ge volg hiervan kon de radiateur kleiner worden jeconstrueerd. wat weer minder weerstand tengevolge had. Wij dienen af te wachten of deze methode op den langen duur stand houdt. In het vorige artikel heb ik gewezen op het feit, dat een der middelen ter verhooging van de snelheid kan worden gevonden in het ver meerderen van het motorvermogen. Zooals gezegd deden zich nog enkele bezwaren voor. welke eerst uit den weg moesten worden ge ruimd. Zoo diende iets te worden gevonden om het vermogen aan den motor tot op een voldoende groote hoogte te kunnen behou den. De „surcompression" gaf, zooals gezegd, bezwaren bij het vliegen op lage hoogte. Het was al weer Amerika dat hierin richting gaf. Reeds 10 jaren werd geschreven over den grooten invloed van de brandstof op het ver mogen en de betrouwbaarheid van den motor. Het gebrek aan..vertrouwen tusschen de brand stof leveranciers en de motorconstructeurs was oorzaak, dat niet eerder de groote invloed van de brandstof op den motor werd ingezien. Te genwoordig is dit gelukkig beter en zijn de resultaten ook merkbaar. In Amerika en later in Engeland en enkele andere Europeesche landen werd een vloeistof beproefd die niet spoedig tot zelfontbranding over ging en waar mede. ook hoogere compressie verhoudingen konden worden bereikt. Hierdoor kon op lage hoogte de gastoevoer normaal worden gere geld. wat weer een winst aan vermogen ten gevolge had. In Engeland heeft men deze soort bedrijfsstoffen reeds algemeen ingevoerd bij de militaire vliegtuigen. Het zou daarom ook geen verwondering wekken dat het. ge bruik aan deze vloeistof van grooten invloed is geweest op de verkregen snelheden van de nieuwe jachtvliegtuigen, waarvan een officieel bericht zoo juist gewaagde. Men zou er nl. in geslaagd zijn om met deze toestellen een snel heid te bereiken van pl.m. 500 K.M. per uur. Voor deze betrekkelijk lichte vliegtuigen za: het vermeerderen van de snelheid ook met minder bezwaren gepaard gaan dan met de veel zwaardere verkeersvliegtuigen. Ir. dit ver band mag even worden aangestipt de uit spraak van een lid van de commissie, die door President Roosevelt is samengesteld ten einde de Amerikaansche luchtvaart, haar huidigen stand en haar ontwikkelingsmogelijk heden voor het binnen- zoowel als het buiten land in studie te nemen. Dit lid kwam nl. tot de conclusie dat Amerika binnen 4 jaren, mi litaire vliegtuigen zou bezitten die'een snel heid konden ontwikkelen van meer dan 640 K M. per uur. Komen wij weer terug op het gebruik van bovengenoemde vloeistof, Door de hoogere compressie en den bijbehoorenden grooteren druk bij de ontbinding zal de vloeistof ook economischer verbranden, waardoor een ver mindering van het benzineverbruik per P.K. wordt verkregen. Proeven die in Engeland met :leze vloeistof werden gehouden hebben uitge wezen. dat vliegende op lage hoogte bij nor malen gastoevoer een vermeerdering van ver mogen werd verkregen van 50 pet. De factor ..motor" is bij de studie van het snelheids- vraagstuk dus als zeer belangrijk aan te mer ken. En daarom is het ook van zoo'n enorm belang dat vlieetuier en motorbouwer in nauw contact, met elkaar samenwerken teneinde het effect van hun gezamen'üke studie nog hooeer te kunnen opvoeren. Wij kunnen ge- 'ukkig reeds voorbeelden van deze samenwer king aantreffen, zoo b.v. in het tvpe ..Cau- dron-Renault" waarmede de Franschman Del- motte dit jaar het Fransche snelheidsrecord bracht op 489 K M. per uur. Als tweede voor beeld noemen wü nog de ..Havilland-Comet", een toestel waarbij de motoren Gipsy") door den vliegtuigbouwer werden ontworpen. Met dit vliegtuig wonnen Scott en Camnbell on- 'angs den snelheidswedstrijd in de Melbourne- -ace. Van belang is te weten da* de motor van ie Ceudrop-Renault een totalen cviinder- mhoud heeft van slechts 8 L. Met behulp van °en comnressor kon het aantal P.K. per L. worden gebracht op 40 De motor met de 6 hangende cv"inders kon zoodanig in den neus van het toestel worden ingebouwd dat hier door de weerstand tot een minimum werd te ruggebracht. Als een vliegtuig van zeer groote waarde mag tenslotte oog de ..Heinkel He-70" wor den genoemd. P;t toestel is in gebruik bij de Deutsche Luft Hansa en onderhoudt regel matig den postdienst tu°schen Berlijn en Se- villa. als onderdeel van den Oceaan-postdienst n^ar Z.-Amerika. De aerodvn-^mhche bouw is bij dit toerei haari perfect te noemen. De <mplheid welke op 't oogenbbhk bedraagt 355 K.M. ner uur zou gebracht worden op 415 K.M. oer uur door den inbouw van den luchtge- ir/^-Mpp enóme-rrmtor ,.K. 14". Met een nut tige lading van 700 K G. zou dit vliegtuig, met een sn^heid van meer dan 400 K.M. ner uur, ODn afstand kunnen af'eggen van 1000 KM. Volgens de laatste berichten wordt dit vlieg tuig v<mrzien van 2 motoren waardoor de snelheid img aanzienlijk kon worden verhoogd. Voor de lichtere vliegtuigen zullen bij geliik- '"diae toena^'ne van zeer eeringen weer stand (tyne Fe-70) en grootere liftwaarde '■an de vleueels (type Poolsche vliegtuig, R. W. D.) op 4O90 M. hoogte reeds .snelheden kun nen worden bereikt van 600 K.M. per uur. Voor de verkeersvliegtuigen met hun steeds grooter wordende nuttige lading en derhalve grooter gewicht, zal, zooals de vorige maal reeds door mij werd betoogd, voorlnooig de snelheidstoenemhig, onder de huidiee om standigheden althans, niet zoo stm-k ziin. A. STEUP, Kapt.-vl. Museum 6.30 daalden we in Athene. Op mijn horlQge. Naar zomertijd gerekend was het 8.30, dus volkomen donker. De autobus, die van het vliegveld naar de stad reed, bracht ons al da delijk in contact met een typisch Grieksche eigenschap.... zuinigheid op de verkeerde plaats. Rijden in een berglandschap op smalle wegen met stadslichtjes. Helling af een vaartje zetten en dan motor uitschakelen en stopzetten om benzine te sparen. Den wagen laten rollen, hoe harder hoe liever, zonder oogenblikkelijk over. de remkracht van den motor te kunnen beschikken. Toch komen we heelhuids in de stad. Wat een verschil met den druilerigen regen en het gure weer hier in Holland. Hier zit alles buiten. Overal een gezellige drukte voor cafés en restaurants. De bioscopen gingen aan, in de openlucht nota- bene. Lijkt me dat even fijn? Overal een zee van licht, een moderne wereldstad. Een reu- zenhotel, de gedekte tafel klaar, dus gauw er weer uit, en naar den Akropolis, de oude burchtheuvel in het hartje van de stad, waar van ik wist, dat ze bij volle maan 's avonds toegankelijk was. Denk daarom hoor, als ge straks even naar Indlë vliegt, want dat maakt wel een onvergetelijken indruk. Een taxi brengt ons snel uit het geroezemoes vandaan. Even een paar verlaten straten in buitenwij ken, dan een paar honderd meter slecht be groeide heuvelhelling en daar staan we plot seling, in den helderen maannacht aan den voet van den heuvel Torenhoog steigen ae rotsen voor ons op. Een nauw poortje, een hooge steenen trap wijzen den weg. Langzaam, wat onzeker in het zoo bedriegelijke maan licht.. klim ik omhoog over de in den rots gehouwen treden. Links en rechts rijzen steile wanden op, door tempeltjes gekroond: voor mij de tien meter hooge zuilenrijen der Propy leeën, helder afstekende tegen den bleek- blauwen door den maan verlichten hemel, waarin slechts enkele sterren zichtbaar zijn. Doodsche stilte overal. Slechts enkele bezoe kers waren rond, oppassend de stilte niet te verstoren. Boven op den vlakken heuveltop ligt alles nog bezaaid met omgevallen zuilen en andere brokstukken, maar hoog boven dat alles uit verheft zich in geweldige majesteit het Parthenon. Wat een zuilenrijen. Wat een schoonheid, juist door den eenvoud van lij nen: wat een verschil met den pompeuzen, drukken, tegenwoordigen tijd. Wat moet dit ongelooflijk mooi zijn geweest toen vandalen nog geen tientallen der mooiste stukken naar liet Britsch museum hadden overgebracht envoordat de Turken de Propyleeën als kruitmagazijn gebruikten, dat op een kwaden dag in de lucht vloog, daarbij een onherstel baar verlies toebrengend aan onze schatten uit oud-Griekschen tijd. Want deze zuilen rijen staan al haast 2500 jaar op dezelfde plaats. De tand des tijds lieeft ze niet ge schaad. maar de reeds genoemde ontploffing, een belegering, een bombardement, notabene nog in de 17e eeuw, hebben veel vernietigd. Parthenon en Propyleeën dateeren beide uit den gouden eeuw van Griekenland, zoo van 500—400 jaar voor het begin onzer jaartelling. De eerste bouwwerken en eerste versterkin gen op den Akropolis zijn zeker nog 1500 jaar ouder. Griekenland's bloei kan echter pas be ginnen als Theseus de verschillende stammen van Attica vereenigd heeft. Dan dreigen de Perzen het cultuurvolk in opkomst met hun barbarenhorden te overmeesteren. In 490 nog werden de Perzen bij Marathon verslagen, tien jaar later echter bezwijkt Leonidas na zijn geweldigen strijd bij Thermopilae, maar tegelijkertijd wordt de vloot van Xerxes door Themistocles verslagen en vóór de oude vijan den, de Spartanen, door de den ondergang nabij zijnde Atheners te hulp geroepen hun plaatsen kunnen innemen, zegevieren de Atheensche wapenen en wordt Griekenland voorgoed verlost van de Perzische bedreiging. Dan volgt de gouden eeuw van Pericles; de kunst viert hoogtij. Bouwmeesters en beeld houwers verrijzen weer en maken werken, die nog tot de schoonste der aarde worden gere kend! En dat is het groote voordeel van Athene boven Rome, dat de nieuwste uitbrei ding der stad in een andere richting is gegaan dan vroeger. Daardoor staan vele tempel ruïnen in een passende omgeving of althans zoover verwijderd van stadsdrukte en modern verkeer, dat men er rustig ronddwalen kan en zich trachten in te denken in wat daar vroeger is omgegaan. Ik dweep niet zoo heel erg met de zooge naamd klassieke Grieksche kunst en bescha ving. Ik kan het niet gelooven, dat 2000 jaar geleden beter beeldhouwers bestonden dan te genwoordig. Dat ze meer werkgelegenheid hadden en tijd en dus geld bij hen geen rol speelden is een andere zaak. En Mauve en Is- te Athene. raëls en Mendlik spreken nu eenmaal veel meer tot mij dan Frans Hals en Rembrandt. Maar toch heb ik in Athene veel genoten en er nog iets heel interessants gevonden ook. Verleden jaar in Peru heb ik vol ver bazing gekeken naar de merkwaardige bouw wijze der oude Indianen, die hun steenen vaak zoo behieuwen, dat de eene met een scherpen hoek een eind in den andere door drong. En dat bouwen met veel hoekige stee nen heb ik precies zoo teruggevonden in de Dipylonen en vooral in den ondersten muur van den Pnyx, dat merkwaardig oratorium, waar de groote volksredenaars zich lieten hooren. Ook de omstreken van Athene zijn inte ressant. Daar zijn de heerlijke stranden der prachtige diepblauwe zee waar je mondain of gewoon baden kunt naar verkiezing. Daar is de Marathonstuw, die Athéne van water en electrische kracht voorziet en natuurlijk overal rondom de stad, aan zee en in de ber gen overblijfsels van tempels, versterkingen, forten en wat al niet meer uit oud Griekschen tijd. Maar er staat ook menig middeleeuwsch kasteel, er zijn veel kloosters en er staat nog menige moskee, allemaal dingen, die de aan dacht van den zwerver kunnen boeien. En op de hellingen bloeit de rosmarijn en in de beek dalen de Oleander, vrouwen rapen olijven of wannen het koren door het hoog op te gooien met halfcirkelvormige manden. En de mannen dorschen op Grieksche manier, gevieren staande op een balk, zich steunend aan el- kaars schouders en aan de teugels der paar den, die hen in snellen draf al maar in de rondte over het in lagen gevleide koren heen trekken. Een vroolijk tafereel. Enje kunt in Griekenland mooie vlieg reizen maken. Er zijn geregelde verbindingen met Janina en Salonikien met Istanboeï. Enge moogt er uit de lucht fotografeeren wat weldadig aandoet na al die strengheid boven het Noordelijk deel van den Balkan. En zoo toog ik dus met Con tax en Agfasmalfilm gewapend weer naar Tatoi, het mooie vlieg veld aan den voet van den Pentelikonden berg, waar Phidias zijn marmer vandaan haalde en waar nu nog groote witte groeven gapen in de flanken van den groenen berg. Maar Ta toi is ook beroemd om zijn prachtig bosch, het mooiste van Griekenland. Ik heb er lang naar gezocht en alleen wat olijven en dennen gevonden, meest zoo'n twintig meter uit el kaar. Dat noemen ze daar een bosch, net als in Spanje trouwens. Wat moeten de zware eiken- en dennen- en beukenbosschen be- Oefening 37 is een goede oefening om alle spieren aan de ach terzijde van het li chaam te rekken. De teekening geeft de bedoeling al dui delijk weer: In ge hurkte houding en de handen dicht bij de voeten op den grond; daarna snel de beenen volkomen strekken, maar tóch de handen aan den grond laten. Onmiddellijk hierna weer snel de beenen bui gen. Dit laatste deel is 'n vallende beweging, dus doet dit snel en ongedwongen. Twintig maal herhalen. Is deze oefening u te moeilijk, dan is oefening 14 een prachtige voorbereiding. Oefening 38. U kunt U beste tot „schouder- stand" komen, door uit zittende houding met de beenen recht- I uit, achterover te rol- len, beenen omhoog brengen, en vóór U a dreigt terug te rollen, I g de handen in de len- den plaatsen. (Zie W Oefening 7). Is het Ut l gelukt in schouder- IL stand te komen, dan L langzaam beide bee nen tegelijk gestrekt laten dalen, zooals de stippellijn aangeeft. Als het uiterste bereikt is (het is zelfs mogelijk door te gaan tot de voeten den grond raken!) weer langzaam te rug gaan en hoog uitstrekken, Deze oefening vijfmaal herhalen. Oefening 39. Na deze beide zware oefenin gen ter afwisseling weer eens een evenwichts oefening. Maar het is geen gemakkelijke! We beginnen staande op het rechter been. Dan buigen we langzaam naar beneden en leggen een zakdoek neer achter den hiel van den rech ter voet. Weer langzaam rechtop komenweer buigen en niet de andere hand den zakdoek oprapen. De rechtervoet mag bij deze oefening niet verschuiven, maar verder kunt U. om het evenwicht te bewaren, uw beenen, romp, ar men zooveel buigen of bewegen als U wilt. Als het gelukt is. probeert U het dan ook nog eens staande op het andere been? Oefening 40. In spreidstand beide armen links heffen. Met bei- - de armen snel en soepel concentrische cirkels beschrijven. Doet dit vooral niet stijf. Om de cirkels nog grooter te maken kunt U beurtelings een knie buigen. Het is wel eens aardig om aan deze oefening een ademhalingsoefening te verbinden. 'Oefe ning 40 a). Vóór U begint zoo diep mo gelijk inademen. Tij dens het langzame uitademen zooveel moge lijk cirkels met de armen maken. Stilstaand inademen en daarna hetzelfde maar de cirkels in tegengestelde richting. JULES KAMMEIJER. Lich. Opv. M. O.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 13