Het
Dreigende staking
in België.
MODERNE WONINGEN
Pascontrole.
52e Jaargang No. 15824
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Vrijdag 25 Januari 1935
HAARLEM S DAGBLAD
IHrectie: P. W. PEEREBOOM OITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR
en ROBERT PEEREBOOM. COURANT-UITGAVEN EN ALGEMEENE DRUKKERIJ N.V. Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM.
ABONNEMENTEN: per week ƒ0.25, per maand ƒ1.10, per 3 maanden
3.25, franco per post ƒ3.55, losse nrs. 0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week 0.05, p. maand 0.22, p. 3 mnd. 0.65, franco p. post 0.72
Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos-: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14625 Postgiro 38810
ADVERTENTIëN15 regels f 1.75, elke regel meer 0.35. Reclames
0.60 per regel. Reductie bij abonnement. Vraag en aanbod 14 regels
0.60, elke regel meer 0.15, buiten Arrondissement dubbele prijs. Onze
Groentjes 13 regels ƒ0.30, elke regel meer 0.10, uitsluitend contant
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 600.-, Overlijden 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Duim ƒ250.-, Wijsvinger 150.-, Elke andere vinger 50.-, Arm- of Beenbreuk 100,-.
Idem voor Abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad: Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.-, Overlijden ƒ600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Verlies Duim ƒ75.-, Verlies Wijsvinger ƒ75.-, Verlies andere vinger 30.-.
Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VEERTIEN BLADZIJDEN.
HAARLEM, 25 Januari.
Het Jaar der Beloften.
Deze Januarimaand schijnt 1935 inderdaad
te zullen kenmerken als het jaar der Beloften.
Dat is al heel wat. Ik wou dat ik er meer van
hopen kon, maar de gedachte aan een vol
komen overeenstemming tusschen Frankrijk
en Duitscliland, gevolgd door een succes van
de Ontwapeningsconferentie, gevolgd door een
succes van 'n nieuwe Econ. Conferentie, alles
binnen elf maanden, lijkt nog een te stout op>
timisme.
De ervaring leert dat iedere bijna bereikte
overeenstemming altijd nog een poos blijft
haken aan de een of andere nieuwe hindernis,
zoodat in het beste geval heel wat tijd ver-
eischt wordt. Als de beloften van 1935 tenvolle
ingelost worden in '36 zullen we heel tevreden
mogen zijn. Intusschen heeft de -opgeklaarde
politieke sfeer al effect op den algemeenen
toestand ook in ons land; de gevoelige Am-
6terdamsche beurs-barometer is er al sterk
door beïnvloed.
Genève's „noteering" is overal in de wereld
met vele punten gestegen. De gelukkige op
lossing van twee ernstige conflicten moest
dat gevolg hebben. Er zijn natuurlijk men-
schen die achter die gelukkige oplossingen
allerlei motieven zoeken, maar zij vergeten
dit met te loochenen 't voornaamste feit:
dat de Volkenbond plotseling een autoriteit
verworven heeft zooals hij eigenlijk nimmer
tevoren in de openbare meening heeft bezeten.
Het „schaf 'm maar af, 't helpt toch niks"-
praatje van de lieden die niet verder kijken
dan de lengte hunner neuzen is geheel ver
stomd. En terecht wijst onze Geneefsche cor
respondent vandaag op het feit, dat niet al
leen Europeesche staten maar ook andere, in
alle werelddeelen, met al hun geschillen naar
Genève komen. Dat is zeer belangrijk. Hij
somt een half dozijn geschillen op, dat deze
week voor het Geneefsche forum is gebracht.
Wat zou daar vroeger mee gebeurd zijn? Oor
logen of eindeloos voortsleepende ruzies met
grensincidenten en guerilla en de rest!
Als de Volkenbond in dit jaar 1935 zijn ver
overde nieuwe autoriteit maar tenslotte uit
buit, als de „Volkenbonds-gewoonte" bij de
staten blijft toenemen zooals zij dat nu doet,
zal dit inderdaad een heel belangrijk jaar in
de wereldhistorie zijn!
Voorloopig staan we nog voor het raadsel,
of Frankrijk en Duitschland het eens zullen
worden over de volle gelijkrechtigdheid, door
Duitschland geëischt. Flandin en Laval gaan
er eerst over in Londen praten. Duitschland's
erkenning van het „Oost-Locarno Pact", door
Rusland en de Kleine Entente gevorderd,
vormt de kern der moeilijkheden. Als Frankrijk
die voorwaarde stelt voor de gelijkgerechtigd
heid, zal Duitschland dan toestemmen? Komt
deze zaak in orde, dan is de Duitsche terug
keer naar Genève zeker. Eveneens de hervat
ting van de Ontwapeningsconferentie. En als
die tot resultaten komt, schijnt een nieuwe
Economische Conferentie, om eindelijk de slag-
boomen in het internationale verkeer op te
ruimen en een blijvende Europeesche samen
werking te stichten, zekerheid. Maar eer die
samenwerking een feit is....
De Ontwapeningsconferentie zal door een
gahisch anderen geest dan tevoren bezield
moeten worden. Als zij weer begint met het
zotte debat over 't verschil tusschen agres
sieve en defensieve wapens zal zij opnieuw
vastloopen. De vorige maal wou zij de agres
sieve wapens afschaffen, of deed alsof. Het
zou misschien eenvoudiger zijn de defensieve
wapens te liquideeren. Dat oorlog in Europa
in de laatste jaren verhoed is vindt zijn oor
zaak niet in een gebrek aan aanvalsmidde
len, maar juist in het ontbreken van vol
doende verdediging. Niemand bezit iets. dat
op een behoorlijke defensie tegen luchtaan
vallen lijkt. Als de Duitschers een luchtvloot
met brandbommen naar Parijs stuurden zou
Parijs binnen een half uur na 't begin van
den aanval op eenige honderden plaatsen in
brand staan.
En ik zwijg dan nog van de scherf- en de
gasbommen. Maar Frankrijk zou onmiddellijk
reageeren met den eveneens-onweerstaanba-
ren dito-aanval op BerlijnDat weet men
aan weerszijden zeer goed. ook in andere
landen. Hetgeen dus ontegenzeggelijk bewijst,
hoe dwaas en nutteloos het gedebatteer over
de verschillen tusschen defensieve en agres
sieve oorlogsmiddelen is. Als morgen een af
doend verdedigingmiddel tegen luchtaanval
len wordt uitgevonden, dan beware de Hemel
ons voor den staat die deze uitvinding in zijn
bezit heeft. Want dat zou dan inderdaad de
eenige macht zijn, in staat omaan te
vallen!
Nu de toestand heerscht, dat niemand dat
aandurft, is dit Jaar der Beloften ingetreden
en bestaat de kans tot het scheppen van een
internationale rechtsorde. De behandeling van
het Saarplebisciet door den Volkenbond is als
een verademing voor de wereld geweest, omdat
eindelijk weer eens het internationale rechts
gevoel bevredigd werd en een nieuw precedent
geschapen. „Waarachtig, het kan dan toch",
heeft men overal gezegd. Het „aanbrengen"
door zooiets als een dozijn staten van diverse
geschillen bij den Volkenbond heeft opnieuw
dit effect.
„Ze gaan er niet domweg op losslaan, ze ge
bruiken hun gezond versband, ze erkennen
arbitrage," zegt de Groote Men. Het kan
heusch. Er is een nieuw instituut, dat nooit
tevoren ter wereld bestaan heeft, het ruimt
werkelijk conflicten op, het voorkomt veel er
ger dingen, het wordt tot habitus in de inter
nationale verhoudingen. De geschiedenis her
haalt zich niet
1935 schijnt werkelijk het Jaar der Beloften.
R.
Een verwarde situatie, aarzelende
leiders.
(Van onzen correspondent)
BRUSSEL, 23 Januari.
Niemand kan zich meer ontveinzen dat er
moeilijke dagen in aantocht zijn, niet slechts
voor het kabinet Theunis, maar voor het
heele Belgische volk. De kwesties, welke thans
ter sprake komen en wellicht binnen afzien-
baren tijd aanleiding tot ernstige ongeregeld
heden kunnen worden, gaan ver boven de
dagelijksche politiek uit. Zij raken de gevoe
ligste punten van het nationaal bestaan. Het
geldt in iedere beschaafde samenleving als
een axioma dat de man die werkt of buiten
zijn schuld niet werken kan, genoeg moet ver
dienen om niet van honger te sterven. Door
een samenloop van omstandigheden nu is in
een deel van België, de Borinage, een toestand
ontstaan, waarin dit niet meer het geval is.
Deze mijnwerkersstreek verandert langzaam
maar zeker in een woestenij en een poel van
menschelijke ellende. De kolen worden slecht
verkocht en zijn in waarde verminderd, zoo
dat de rentabiliteit der mijnen tot nul gere
duceerd is. Bovendien is door toepassing van
nieuwe mechanische methoden de productie
der arbeiders opgevoerd. Hierdoor ontstond
een werkloosheid, welke een zeer belangrijk
deel der bevolking treft. Deze werkloozen nu
krijgen een betrekkelijk geringe uitkeering.
Voor een juist begrip van zaken is het noodig
eenige cijfers bij elkaar te plaatsen. Er zijn
in de Borinage 5000 algeheele werkloozen en
8000 gedeeltelijk werkloozen. Deze laatste
werken drie, in het gunstigste geval vier
dagen per week. Een algeheel werklooze geniet
9 Fr. (63 cent) per dag steun zoolang hij be
neden de achttien jaar is; 11 Fr. zoodra hij
die grens overschrijdt. Een gehuwde werk
looze zonder kind ontvangt 14, 15 of 17 Fr.
ner dag. Dit hangt af van de gemeente waar
hij in woont. Voor ieder kind wordt 3 Fr. per
dag betaald. De gedeeltelijk werklooze is er
slechter aan toe. Hij krijgt boven zijn uur
loon. dat uit den aard gering is, een zéér be
perkten toeslag; terwijl de buitengewoon har
de arbeid, welke gedurende de werkdagen van
hem gevergd wordt, behoorlijke voeding
noodzakelijk maakt. De nieuwe bezuinigings
decreten hebben ten doel de toeslagen te
verminderen en ook de ouderdomsrente te
reduceeren. De oude mijnwerkers zien hun
pensioen, dat toch al onvoldoende was. nog
met zeventien procent gekort. Het allerhoog
ste wat'een echtpaar van boven de 65 jaar
nü kan bereiken, is 7080 Fr. per jaar. Dit is
een groote uitzondering. Normaal is 4980 Fr.
Een weduwe krijgt 840 Fr. per jaar.
Het geheele land is zóó overtuigd van de
ellende in de Borinage, dat toen verleden
jaar loonsverlaging en toeslagkorting ter
sprake kwam, alle dagbladen, ongeacht de
politieke kleur, daartegen protesteerden. In
deze ongelukkige streek is een wanhoopsmen-
taliteit ontstaan, welke de ergste gevolgen
kan hebben. Zoolang de vakvereenigingen
de situatie meester blijven is er geen direct
gevaar. Maar er zijn verscheidene teekenen,
welke er op wijzen, dat de arbeiders, tot het
uiterste gebracht, het vertrouwen in hun
leiders beginnen te verliezen. Toen verleden
week te Quaregnon prof. dr. Hendrik de
Man, op dit oogenblik de machtigste man in
de Belgische sociaal-democratie, het woord
nam om over het plan van den Arbeid te
spreken, werd zijn rede verstoor^ door de
kreten om algemeene staking. De corons heb
ben al hun hoop gesteld op een der jongere
socialistische kamerleden, die de leider der
uiterst linkschè partij oppositie is, dr. Paul
Spaak een neef van den katholieken ex-
premier dr. Henri Jaspar.
Het hoofdbestuur van de Belgische arbei
derspartij vergadert dag en nacht door en
ieder uur komen de berichten uit de Borinage
binnen.
In overleg met de plaatselijke vakbesturen
wordt niets onbeproefd gelaten om het uiter
ste middel, de algeheele werkstaking te voor
komen. Mannen als de Minister van Staat
Emile van de Velden, prof. De Man, het
kamerlid Delattre zijn zich door en door be
wust van de catastrofale beteekenis, welke
deze staking juist in deze economische om
standigheden. moet hebben.
Verder zijn de steun- en weerstandskassen
slecht voorzien. Ten slotte vreest men dat tij
dens de staking de linkschè partij-oppositie
en de communisten grooten invloed op de ar
beiders zullen verwerven, waarvan de gevol
gen niet te overzien zijn. Het partijbestuur
bevindt zich dus in een uiterst moeilijk par
ket. Niemand ontkent den noodtoestand, waar
i nde Borinage zich bevindt. Deze is ondra
gelijk geworden en de ellende maakt de bevol
king tot alles bereid. In sommige dorpen is
de toestand zóó gespannen, dat de arbeiders
openlijk verklaren, liever in den strijd tegen
de huidige machthebbers om te komen, dan
van uitputting en honger. Woorden en belof
ten brengen hier geen baat meer. De partij
móét dus iets doen en weet niet wat te doen.
De tegenstanders beweren dat de socialisti
sche voormannen maar één vrees kennen n.l.
deze, dat zij, door de omstandigheden ge
dwongen, de regeeringsverantwoordelijkheid
zullen moeten aanvaarden. Wanneer het ka
binet-De Man, in sommige Fransche kranten
reeds aangekondigd, werkelijkheid wordt, zou
blijken wat er in de praktijk van het ..Plan
van den Arbeid" terecht kan komen. Het ar
gument, waarmede dr. De Man het felst be
streden wordt, is dat van de inflatie. Alléén
door dit middel, erger dan de kwaal, beweren
zijn tegenstanders, is het mogelijk (en dan
nog maar misschien) enkele van die" mooie
theorieën in realiteiten om te zetten.
De socialisten van hun kant, die zich nooit
vóór, maar ook nooit categorisch tégen infla
tie hebben uitgesproken, richten hun kritiek
voornamelijk tegen de deflatiepolitiek van het
ministerie Theunis. Aan alle kanten ziet men
affiches, waarop deze vicieuse cirkel staat
afgebeeld: loonsvermindering brengt vanzelf
consumptievermindering mede; consumptie
vermindering leidt tot werkloosheid; werk
loosheid heeft ten gevolge verhooging van de
rijkslasten, vermindering van de rijksinkom
sten. Hieruit vloeit dan weer een nieuwe loons
verlaging voort, met weer dezelfde nasleep
van gevolgen.
De groote vraag, welke op dit oogenblik
alle partijen bezig houdt, is deze: bestaat er
een middel om aan het dwingende alternatief
„deflatie of inflatieêê te ontkomen?
Intusschen is, om van de theorei op de prak
tijk over te gaan, de positie van het deflatie-
cabinet Theunis aanzienlijk verzwakt, door de
omstandigheden, waaronder dr. Frans van
Cauwelaert zijn ontslag heeft genomen. De
combinatie, welke van den aanvang af al niet
zeer populair was, heeft daardoor onmisken
baar nog een deel van zijn aanzien verloren.
Het is nu eenmaal een feit, dat het Belgische
volk, tot welke partij het ook behooren moge,
er weinig voor voelt om door financiers gere
geerd te worden. De invloed van de Haute
Banoue op dit kabinet is té overwegend en
t éduidelijk. En zelfs de minst revolutionnaire
burger voelen zich op het oogenblik niet op
hun gemak; te minder nu in het geval-Cau-
welaert nog eens duidelijk gebleken is hoe
bedenkelijk de relaties tusschen de financieele
en de politieke wereld altijd zijn.
Zelden was hier te lande de toestand zoo
troebel en zoo verward. Algemeen voelt men
dat het zoo niet blijven kan, maar niemand
weet waar een oplossing te vinden is. Het
kabinet-De Brocqueville heeft niets gedaan
dan afbreken en de heer Theunis ging op
denzelfden weg voort. Maar er zijn grenzen
aan vermindering en bezuiniging en het
schijnt dat men deze thans bedankelijk dicht
nadert. Bovendien is een ieder er van over
tuigd dat dit alles, hoe noodig ook, lapmid-
dele nzijn, waarmede men het zieke lichaam
van den staat op de been houdt, maar niet
geneest. Anderzijds echter toont men weinig
neigin gom een proef te nemen met het Plan
van den' Arbeid ,dat op schrift inderdaad tal
van verleidelijke clausules bevat, maar waar
van niemand weet hoe het in de praktijk
van het economische leven werken zal. Kort
om men durft niet links en niet rechts, niet
voor- en niet achteruit te gaan.
Maar de mijnwerkers wenschen met dat al
niet langer te wachten en kunnen ook niet
langer wachten. Indien vóór 4 Februari de
twee besluiten betreffende toeslag en pen
sioenkorting niet ingetrokken zijn, zullen zij
o pdien datum de algemeene staking begin
nen. Minister Rubbens heeft verklaard, dat
hij den strijd aandurft. Dat zou er op wij
zen, dat de christelijke arbeidersorganisaties
buiten de staking blijven. Want zoodra die er
zich bij aan mochten sluiten wordt de toe
stand van het kabinet Theunis onhoudbaar.
De ontwikkeling van dit conflict wordt dus
gelijk dat in den laatsten tijd telkens het
geval was, beheerscht door de houding dei-
christendemocraten. Hoe die zal zijn, vait
niet te zeggen. De leiders doen al het moge
lijke om him mannen in het gareel te houden.
Maar ook in die kringen is de ellende groot
en het verzet stijgende. Wanneer de katholie
ke arbeiders, opgezweept door den nood, ge-
meene zaak maken meth un socialistische ka
meraden, staan er ons zeer ernstige dingen te
wachten. De gansche aandacht van allen, die
in deze kwestie belang stellen, moet dan ook
uitgaan naar de faits en gestes van de chris
ten-democratische partij. Aangezien niemand
ook hieromtrent eenige goed gefundeerde ze
kerheid heeft, leven wij hier op het oogenblik
temidden van een gevaarlijke chaos van vra- i
gen. België gaat een donkere poort binnen.
Gewicht van verpakte
artikelen.
Naar het Weekblad voor kruidenierswaren
meldt, kan het wetsontwerp van minister
Verschuur, houdende voorschrift dat op de
verpakking van artikelen gewicht, stukstal
of inhoudsmaat moeten worden vermeld, als
ingetrokken worden beschouwd.
In de plaats daarvan bestaat de mogelijk
heid. dat in den loop van Maart een geheel
nieuw wetsontwerp, dat deze materie behan
delt. door minister Slotemaker de Bruine zal
worden ingediend.
TE HUUR, vanaf ƒ35.per maand.
S. VELDKAMP Van Dortstraat 90,
Telefoon 16373 Haarlem.
(Adv. Ingez. Med.)
Vuurzee woedt in Den Haag.
Fabriekscomplex in vlammen.
Personeel vluchtte hals over kop.
DEN HAAG, 25 Januari. (Haagsch Corr.
Bureau). Een brand, zooals die in lang niet
in Den Haag heeft gewoed en waarvan de
omvang op dit oogenblik nog niet te over
zien is. is hedenochtend uitgebroken in het
fabriekscomplex aan de Leeghwaterstraat,
hoek Waaldorpstraat. Bij de seconde breidde
de brand zich uit. De vlammen sloegen van
alle kanten uit het gebouw, dat drie verdie
pingen hoog is, zoowel uit het dak als uit
alle ramen en deuren. Losse bladen papier
(de brand was aanvankelijk ontstaan in de
papierfabriek) woeien met groote snelheid
over de straten.
De toestand was zeer ernstig. Van alle
kanten kwamen politie en brandweer aan
gesneld, doch de groote massa materieel en
de groote hoeveelheid water, die op het
brandende gebouwencomplex werd geworpen
konden niet verhinderen adt de vlammenzee
onverminderd voortduurde en steeds verder
om zich heen greep.
In het brande gebouw was gevestigd een
papierwarenfabriek. de Rubber Latex goede
rencompagnie. een staalmaatschappij. een
tricotmaatschappij, een scheermessenfabriek
en nog enkele kantoren.
Omstreeks half elf heeft een bediende van
de papierfabriek, de heer A. J. W., den brand
ontdekt. De vlammen sloegen al omhoog,
voedsel vindend in de rubber en papiervoor -
raden, die opgeslagen waren. Het vermoeden
bestaat, dat de brand is ontstaan door kort
sluiting in de lift waardoor een liftkoker in
brand geraakte. Deze koker werkte tevens als
schoorsteen, waardoor de vlammen aange
wakkerd werden Het personeel, dat aanwe
zig was, moest zich hals over kop in vei
ligheid stellen. Niemand werd voor zoover
bekend gewond.
Slechts een meisje viel van de schrik
flauw.
Een half uur na het begin van den brand
stortte het dak van het eene complex reeds
in. De toestand werd erger, omdat naast de
fabriek een benzinedepot en een verffabriek
zijn gevestigd.
Gelukkig woei de wind naar de andere zij
de, zoodat de brandweer zich ér op kon con-
centreeren de aan dien kant staande gebou
wen zooveel mogelijk te beschermen. Ook
was in de onmiddeüjke omgeving een kabel
gebouw van het hogspanningsnet, dat even
eens aan de brandweer groote zorg baarde.
Om even elf uur kwamen met donkerend
geraas de machines van de derde étage naar
beneden, angst en schrik verspreidende bij
elle, die in de mogeving waren.
De officier van justitie Mr. Hoekstra, de
waarnemend hoofdcommissaris en commis
saris Kramer waren aanwezig bij den brand,
alsmede een groote politiemacht-
Alle spuiten waren uitgerukt en bestreden
het vuur met het grootst mogelijke aantal
slangen.
De brand nam steeds in hevigheid toe. Om
kwart over elf sloegen de vlammen ook aan
de voorzijde van het gebouw aan de Waals
dorpstraat uit. Ook hier moest de brand
weer haar pogingen om althans dezen vleu
gel te behoude, opgeven.
Het was één vlammenzee waar men zag en
het geknetter en het gloei van het vuur dat
door den wind opgejaagd, werd overal ge
hoord.
In wijden omtrek was de brand zichtbaar.
Op den Parallelweg stond het zwart van de
menschen en ook op den spoordijk waren
vele honderden nieuwsgierigen geklommen.
Tijdens het blusschingswerk werd een
agent van de motorbrigade door twee leden
van den geneeskundigen dienst op hun ar
men uit het brandende perceel gedragen. Er
stroomde eenig bloed langs zijn beenen,
waarschijnlijk tengevolge van vallende glas
scherven.
In de Italiaanschc regeering lieeft een reor
ganisatie plaats gehad.
pag. 4
Mongoolsche troepen hebben een aanval op een
islandsjoerijsche patrouille gedaan.
pag. 4
De Britseh-Indische regeeringswet is thans
verschenen.
pag. 4
Tegen den ex-consul van Costa Rica is in
hooger beroep bevestiging van het vonnis
gevraagd.
pag. 4
De stand der clearing met Duitschland op 23
Januari.
pag. 4
Men koestere geen overdreven optimisme ten
aanzien van den narcissenuitvoer naar
Amerika.
pas 3
Tegen den jongeman uit Huizen, die zijn
meisje heeft doodgeschoten is tien jaar ge
vangenisstraf geëischt.
pag. 3
Te Rotterdam zijn vier mannen gearresteerd,
betrokken bij de uitgifte van valsche bank
biljetten.
pag. 3
Tegen den wachter van de V eiser pont, die
dienst deed toen op 10 Augustus een auto in
het Noordzeekanaal reed, is twee maanden
hechtenisstraf geëischt.
pag. 6
De verbreeding der Anthoniestraat.
pag. 6
De salarisregeling van het provinciaal perso
neel.
pag. 2
Protesten van bloembollenhandelaren tegen de
voorgestelde exportheffing.
pag. 2
De Sterrit naar Monte Carlo.
pag. 12
De wereldkampioenschappen ijshockey.
pag. 12
Bekende Haarlemmers: Rabbijn S. Ph. de
Vries Mzn.
pag. 3
ARTIKELEN. ENZ.
R. P.: Het jaar der beloften.
pag. 1
Van onzen Geneefsclien correspondent: De
historische zitting van den Volkenbondsraad
pag. 2
Van onzen Brusselschen correspondent: Drei
gende staking in België.
pag- 1
Mr. E. Elias: De wereld aan tafel.
pag. 3
G. J. Kalt: Constant Moerman.
pag 8
H. G. Cannegieter over Heil in Frauensce.
pag. 6
J. B. Schuil over: Zijn nieuwe testament door
de tooncclgroep „Het Masker".
pag. 6
Langs de Straat. IV. Sch.: Het verzet.
pag. 3
Damrubriek.
pag. 12
Tegen de geweldige koude, die sinds eenigen tijd in de Vereenigde Staten
heerscht, heeft ook de Niagara-waterval het moeten afleggen. De watermassa's
zijn tot ijs verstard. Een beeld yan dit zelden voorkomende verschijnsel,
(Te Amsterdam staat een exconsul
terecht, verdacht van het afgeven
van passen na zijn ontslag als
consul.)
Wanneer een man, die consul was
En als zoodanig is ontslagen.
Een pas geeft, dan geeft dat geen pas.
Dat hoeft men, dunkt mij, niet te vragen.
Een man, die zelf geen rechter is,
Maar hoogstens „linker" is te heeten,
Heeft het, zou 'k zeggen leelijk mis,
Als hij het beter meent te weten.
Een pas nietwaar, dat is bekend.
Is een papier van hooge orde,
't Verstrekken van zoo'n document,
Mag geen misplaatste passie worden.
Wie er dus niet voor passen kan,
Om en passant een pas te schrijven,
Komt er in een impasse van,
Daar hij passief had moeten blijven.
Een mensch mag dan onpaslijk zijn.
Men mag dit euvel niet verdrijven,
Als men voor 't passend medicijn,
Een ongepast recept moet schrijven.
En is er pasmunt voor betaald.
Dan kan dat slechts het feit markeeren
Dat hier weer iets is uitgehaald,
Dat niet had hooren te passeeren.
Als door een man die consul was,
Maar 't niet meer is, een pas verschaft
wordt,
Dan wordt zij een faux pas, die pas.
Waarvoor hij passend afgestraft wordt.
P. GASUS.
I
OPZEGGING DER ARBEIDSOVEREEN
KOMST MET DUITSCHLAND?
Naar verluidt, aldus een mededeeling in
het orgaan De Arbeidsmarkt, zal de arbeids
markt-overeenkomst met Duitschland, welke
van 1930 dateert, tegen 1 Maart 1935 worden
opgezegd. De Arbeidsmarkt herinnert er aan
dat de thans bestaande regeling voor ons
land niet langer bevrediging kan schenken,
wijl in Duitschland slechts 18.000 Nederlan
ders een arbeidsvergunning hebben (werk
hebben evenwel maar 8000 a 9000. meest in
den landbouw), terwijl in ons land thans on
geveer 90.000 Duitschers in loondienst werk
zaam zijn, van wie 40.000 vrouwen.