Het Dreigende staking in België. MODERNE WONINGEN Pascontrole. 52e Jaargang No. 15824 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Vrijdag 25 Januari 1935 HAARLEM S DAGBLAD IHrectie: P. W. PEEREBOOM OITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR en ROBERT PEEREBOOM. COURANT-UITGAVEN EN ALGEMEENE DRUKKERIJ N.V. Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM. ABONNEMENTEN: per week ƒ0.25, per maand ƒ1.10, per 3 maanden 3.25, franco per post ƒ3.55, losse nrs. 0.06. Geïllustreerd Zondagsblad: per week 0.05, p. maand 0.22, p. 3 mnd. 0.65, franco p. post 0.72 Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12 Telefoon Nos-: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600 Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14625 Postgiro 38810 ADVERTENTIëN15 regels f 1.75, elke regel meer 0.35. Reclames 0.60 per regel. Reductie bij abonnement. Vraag en aanbod 14 regels 0.60, elke regel meer 0.15, buiten Arrondissement dubbele prijs. Onze Groentjes 13 regels ƒ0.30, elke regel meer 0.10, uitsluitend contant Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 600.-, Overlijden 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Duim ƒ250.-, Wijsvinger 150.-, Elke andere vinger 50.-, Arm- of Beenbreuk 100,-. Idem voor Abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad: Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.-, Overlijden ƒ600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Verlies Duim ƒ75.-, Verlies Wijsvinger ƒ75.-, Verlies andere vinger 30.-. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden. DIT NUMMER BESTAAT UIT VEERTIEN BLADZIJDEN. HAARLEM, 25 Januari. Het Jaar der Beloften. Deze Januarimaand schijnt 1935 inderdaad te zullen kenmerken als het jaar der Beloften. Dat is al heel wat. Ik wou dat ik er meer van hopen kon, maar de gedachte aan een vol komen overeenstemming tusschen Frankrijk en Duitscliland, gevolgd door een succes van de Ontwapeningsconferentie, gevolgd door een succes van 'n nieuwe Econ. Conferentie, alles binnen elf maanden, lijkt nog een te stout op> timisme. De ervaring leert dat iedere bijna bereikte overeenstemming altijd nog een poos blijft haken aan de een of andere nieuwe hindernis, zoodat in het beste geval heel wat tijd ver- eischt wordt. Als de beloften van 1935 tenvolle ingelost worden in '36 zullen we heel tevreden mogen zijn. Intusschen heeft de -opgeklaarde politieke sfeer al effect op den algemeenen toestand ook in ons land; de gevoelige Am- 6terdamsche beurs-barometer is er al sterk door beïnvloed. Genève's „noteering" is overal in de wereld met vele punten gestegen. De gelukkige op lossing van twee ernstige conflicten moest dat gevolg hebben. Er zijn natuurlijk men- schen die achter die gelukkige oplossingen allerlei motieven zoeken, maar zij vergeten dit met te loochenen 't voornaamste feit: dat de Volkenbond plotseling een autoriteit verworven heeft zooals hij eigenlijk nimmer tevoren in de openbare meening heeft bezeten. Het „schaf 'm maar af, 't helpt toch niks"- praatje van de lieden die niet verder kijken dan de lengte hunner neuzen is geheel ver stomd. En terecht wijst onze Geneefsche cor respondent vandaag op het feit, dat niet al leen Europeesche staten maar ook andere, in alle werelddeelen, met al hun geschillen naar Genève komen. Dat is zeer belangrijk. Hij somt een half dozijn geschillen op, dat deze week voor het Geneefsche forum is gebracht. Wat zou daar vroeger mee gebeurd zijn? Oor logen of eindeloos voortsleepende ruzies met grensincidenten en guerilla en de rest! Als de Volkenbond in dit jaar 1935 zijn ver overde nieuwe autoriteit maar tenslotte uit buit, als de „Volkenbonds-gewoonte" bij de staten blijft toenemen zooals zij dat nu doet, zal dit inderdaad een heel belangrijk jaar in de wereldhistorie zijn! Voorloopig staan we nog voor het raadsel, of Frankrijk en Duitschland het eens zullen worden over de volle gelijkrechtigdheid, door Duitschland geëischt. Flandin en Laval gaan er eerst over in Londen praten. Duitschland's erkenning van het „Oost-Locarno Pact", door Rusland en de Kleine Entente gevorderd, vormt de kern der moeilijkheden. Als Frankrijk die voorwaarde stelt voor de gelijkgerechtigd heid, zal Duitschland dan toestemmen? Komt deze zaak in orde, dan is de Duitsche terug keer naar Genève zeker. Eveneens de hervat ting van de Ontwapeningsconferentie. En als die tot resultaten komt, schijnt een nieuwe Economische Conferentie, om eindelijk de slag- boomen in het internationale verkeer op te ruimen en een blijvende Europeesche samen werking te stichten, zekerheid. Maar eer die samenwerking een feit is.... De Ontwapeningsconferentie zal door een gahisch anderen geest dan tevoren bezield moeten worden. Als zij weer begint met het zotte debat over 't verschil tusschen agres sieve en defensieve wapens zal zij opnieuw vastloopen. De vorige maal wou zij de agres sieve wapens afschaffen, of deed alsof. Het zou misschien eenvoudiger zijn de defensieve wapens te liquideeren. Dat oorlog in Europa in de laatste jaren verhoed is vindt zijn oor zaak niet in een gebrek aan aanvalsmidde len, maar juist in het ontbreken van vol doende verdediging. Niemand bezit iets. dat op een behoorlijke defensie tegen luchtaan vallen lijkt. Als de Duitschers een luchtvloot met brandbommen naar Parijs stuurden zou Parijs binnen een half uur na 't begin van den aanval op eenige honderden plaatsen in brand staan. En ik zwijg dan nog van de scherf- en de gasbommen. Maar Frankrijk zou onmiddellijk reageeren met den eveneens-onweerstaanba- ren dito-aanval op BerlijnDat weet men aan weerszijden zeer goed. ook in andere landen. Hetgeen dus ontegenzeggelijk bewijst, hoe dwaas en nutteloos het gedebatteer over de verschillen tusschen defensieve en agres sieve oorlogsmiddelen is. Als morgen een af doend verdedigingmiddel tegen luchtaanval len wordt uitgevonden, dan beware de Hemel ons voor den staat die deze uitvinding in zijn bezit heeft. Want dat zou dan inderdaad de eenige macht zijn, in staat omaan te vallen! Nu de toestand heerscht, dat niemand dat aandurft, is dit Jaar der Beloften ingetreden en bestaat de kans tot het scheppen van een internationale rechtsorde. De behandeling van het Saarplebisciet door den Volkenbond is als een verademing voor de wereld geweest, omdat eindelijk weer eens het internationale rechts gevoel bevredigd werd en een nieuw precedent geschapen. „Waarachtig, het kan dan toch", heeft men overal gezegd. Het „aanbrengen" door zooiets als een dozijn staten van diverse geschillen bij den Volkenbond heeft opnieuw dit effect. „Ze gaan er niet domweg op losslaan, ze ge bruiken hun gezond versband, ze erkennen arbitrage," zegt de Groote Men. Het kan heusch. Er is een nieuw instituut, dat nooit tevoren ter wereld bestaan heeft, het ruimt werkelijk conflicten op, het voorkomt veel er ger dingen, het wordt tot habitus in de inter nationale verhoudingen. De geschiedenis her haalt zich niet 1935 schijnt werkelijk het Jaar der Beloften. R. Een verwarde situatie, aarzelende leiders. (Van onzen correspondent) BRUSSEL, 23 Januari. Niemand kan zich meer ontveinzen dat er moeilijke dagen in aantocht zijn, niet slechts voor het kabinet Theunis, maar voor het heele Belgische volk. De kwesties, welke thans ter sprake komen en wellicht binnen afzien- baren tijd aanleiding tot ernstige ongeregeld heden kunnen worden, gaan ver boven de dagelijksche politiek uit. Zij raken de gevoe ligste punten van het nationaal bestaan. Het geldt in iedere beschaafde samenleving als een axioma dat de man die werkt of buiten zijn schuld niet werken kan, genoeg moet ver dienen om niet van honger te sterven. Door een samenloop van omstandigheden nu is in een deel van België, de Borinage, een toestand ontstaan, waarin dit niet meer het geval is. Deze mijnwerkersstreek verandert langzaam maar zeker in een woestenij en een poel van menschelijke ellende. De kolen worden slecht verkocht en zijn in waarde verminderd, zoo dat de rentabiliteit der mijnen tot nul gere duceerd is. Bovendien is door toepassing van nieuwe mechanische methoden de productie der arbeiders opgevoerd. Hierdoor ontstond een werkloosheid, welke een zeer belangrijk deel der bevolking treft. Deze werkloozen nu krijgen een betrekkelijk geringe uitkeering. Voor een juist begrip van zaken is het noodig eenige cijfers bij elkaar te plaatsen. Er zijn in de Borinage 5000 algeheele werkloozen en 8000 gedeeltelijk werkloozen. Deze laatste werken drie, in het gunstigste geval vier dagen per week. Een algeheel werklooze geniet 9 Fr. (63 cent) per dag steun zoolang hij be neden de achttien jaar is; 11 Fr. zoodra hij die grens overschrijdt. Een gehuwde werk looze zonder kind ontvangt 14, 15 of 17 Fr. ner dag. Dit hangt af van de gemeente waar hij in woont. Voor ieder kind wordt 3 Fr. per dag betaald. De gedeeltelijk werklooze is er slechter aan toe. Hij krijgt boven zijn uur loon. dat uit den aard gering is, een zéér be perkten toeslag; terwijl de buitengewoon har de arbeid, welke gedurende de werkdagen van hem gevergd wordt, behoorlijke voeding noodzakelijk maakt. De nieuwe bezuinigings decreten hebben ten doel de toeslagen te verminderen en ook de ouderdomsrente te reduceeren. De oude mijnwerkers zien hun pensioen, dat toch al onvoldoende was. nog met zeventien procent gekort. Het allerhoog ste wat'een echtpaar van boven de 65 jaar nü kan bereiken, is 7080 Fr. per jaar. Dit is een groote uitzondering. Normaal is 4980 Fr. Een weduwe krijgt 840 Fr. per jaar. Het geheele land is zóó overtuigd van de ellende in de Borinage, dat toen verleden jaar loonsverlaging en toeslagkorting ter sprake kwam, alle dagbladen, ongeacht de politieke kleur, daartegen protesteerden. In deze ongelukkige streek is een wanhoopsmen- taliteit ontstaan, welke de ergste gevolgen kan hebben. Zoolang de vakvereenigingen de situatie meester blijven is er geen direct gevaar. Maar er zijn verscheidene teekenen, welke er op wijzen, dat de arbeiders, tot het uiterste gebracht, het vertrouwen in hun leiders beginnen te verliezen. Toen verleden week te Quaregnon prof. dr. Hendrik de Man, op dit oogenblik de machtigste man in de Belgische sociaal-democratie, het woord nam om over het plan van den Arbeid te spreken, werd zijn rede verstoor^ door de kreten om algemeene staking. De corons heb ben al hun hoop gesteld op een der jongere socialistische kamerleden, die de leider der uiterst linkschè partij oppositie is, dr. Paul Spaak een neef van den katholieken ex- premier dr. Henri Jaspar. Het hoofdbestuur van de Belgische arbei derspartij vergadert dag en nacht door en ieder uur komen de berichten uit de Borinage binnen. In overleg met de plaatselijke vakbesturen wordt niets onbeproefd gelaten om het uiter ste middel, de algeheele werkstaking te voor komen. Mannen als de Minister van Staat Emile van de Velden, prof. De Man, het kamerlid Delattre zijn zich door en door be wust van de catastrofale beteekenis, welke deze staking juist in deze economische om standigheden. moet hebben. Verder zijn de steun- en weerstandskassen slecht voorzien. Ten slotte vreest men dat tij dens de staking de linkschè partij-oppositie en de communisten grooten invloed op de ar beiders zullen verwerven, waarvan de gevol gen niet te overzien zijn. Het partijbestuur bevindt zich dus in een uiterst moeilijk par ket. Niemand ontkent den noodtoestand, waar i nde Borinage zich bevindt. Deze is ondra gelijk geworden en de ellende maakt de bevol king tot alles bereid. In sommige dorpen is de toestand zóó gespannen, dat de arbeiders openlijk verklaren, liever in den strijd tegen de huidige machthebbers om te komen, dan van uitputting en honger. Woorden en belof ten brengen hier geen baat meer. De partij móét dus iets doen en weet niet wat te doen. De tegenstanders beweren dat de socialisti sche voormannen maar één vrees kennen n.l. deze, dat zij, door de omstandigheden ge dwongen, de regeeringsverantwoordelijkheid zullen moeten aanvaarden. Wanneer het ka binet-De Man, in sommige Fransche kranten reeds aangekondigd, werkelijkheid wordt, zou blijken wat er in de praktijk van het ..Plan van den Arbeid" terecht kan komen. Het ar gument, waarmede dr. De Man het felst be streden wordt, is dat van de inflatie. Alléén door dit middel, erger dan de kwaal, beweren zijn tegenstanders, is het mogelijk (en dan nog maar misschien) enkele van die" mooie theorieën in realiteiten om te zetten. De socialisten van hun kant, die zich nooit vóór, maar ook nooit categorisch tégen infla tie hebben uitgesproken, richten hun kritiek voornamelijk tegen de deflatiepolitiek van het ministerie Theunis. Aan alle kanten ziet men affiches, waarop deze vicieuse cirkel staat afgebeeld: loonsvermindering brengt vanzelf consumptievermindering mede; consumptie vermindering leidt tot werkloosheid; werk loosheid heeft ten gevolge verhooging van de rijkslasten, vermindering van de rijksinkom sten. Hieruit vloeit dan weer een nieuwe loons verlaging voort, met weer dezelfde nasleep van gevolgen. De groote vraag, welke op dit oogenblik alle partijen bezig houdt, is deze: bestaat er een middel om aan het dwingende alternatief „deflatie of inflatieêê te ontkomen? Intusschen is, om van de theorei op de prak tijk over te gaan, de positie van het deflatie- cabinet Theunis aanzienlijk verzwakt, door de omstandigheden, waaronder dr. Frans van Cauwelaert zijn ontslag heeft genomen. De combinatie, welke van den aanvang af al niet zeer populair was, heeft daardoor onmisken baar nog een deel van zijn aanzien verloren. Het is nu eenmaal een feit, dat het Belgische volk, tot welke partij het ook behooren moge, er weinig voor voelt om door financiers gere geerd te worden. De invloed van de Haute Banoue op dit kabinet is té overwegend en t éduidelijk. En zelfs de minst revolutionnaire burger voelen zich op het oogenblik niet op hun gemak; te minder nu in het geval-Cau- welaert nog eens duidelijk gebleken is hoe bedenkelijk de relaties tusschen de financieele en de politieke wereld altijd zijn. Zelden was hier te lande de toestand zoo troebel en zoo verward. Algemeen voelt men dat het zoo niet blijven kan, maar niemand weet waar een oplossing te vinden is. Het kabinet-De Brocqueville heeft niets gedaan dan afbreken en de heer Theunis ging op denzelfden weg voort. Maar er zijn grenzen aan vermindering en bezuiniging en het schijnt dat men deze thans bedankelijk dicht nadert. Bovendien is een ieder er van over tuigd dat dit alles, hoe noodig ook, lapmid- dele nzijn, waarmede men het zieke lichaam van den staat op de been houdt, maar niet geneest. Anderzijds echter toont men weinig neigin gom een proef te nemen met het Plan van den' Arbeid ,dat op schrift inderdaad tal van verleidelijke clausules bevat, maar waar van niemand weet hoe het in de praktijk van het economische leven werken zal. Kort om men durft niet links en niet rechts, niet voor- en niet achteruit te gaan. Maar de mijnwerkers wenschen met dat al niet langer te wachten en kunnen ook niet langer wachten. Indien vóór 4 Februari de twee besluiten betreffende toeslag en pen sioenkorting niet ingetrokken zijn, zullen zij o pdien datum de algemeene staking begin nen. Minister Rubbens heeft verklaard, dat hij den strijd aandurft. Dat zou er op wij zen, dat de christelijke arbeidersorganisaties buiten de staking blijven. Want zoodra die er zich bij aan mochten sluiten wordt de toe stand van het kabinet Theunis onhoudbaar. De ontwikkeling van dit conflict wordt dus gelijk dat in den laatsten tijd telkens het geval was, beheerscht door de houding dei- christendemocraten. Hoe die zal zijn, vait niet te zeggen. De leiders doen al het moge lijke om him mannen in het gareel te houden. Maar ook in die kringen is de ellende groot en het verzet stijgende. Wanneer de katholie ke arbeiders, opgezweept door den nood, ge- meene zaak maken meth un socialistische ka meraden, staan er ons zeer ernstige dingen te wachten. De gansche aandacht van allen, die in deze kwestie belang stellen, moet dan ook uitgaan naar de faits en gestes van de chris ten-democratische partij. Aangezien niemand ook hieromtrent eenige goed gefundeerde ze kerheid heeft, leven wij hier op het oogenblik temidden van een gevaarlijke chaos van vra- i gen. België gaat een donkere poort binnen. Gewicht van verpakte artikelen. Naar het Weekblad voor kruidenierswaren meldt, kan het wetsontwerp van minister Verschuur, houdende voorschrift dat op de verpakking van artikelen gewicht, stukstal of inhoudsmaat moeten worden vermeld, als ingetrokken worden beschouwd. In de plaats daarvan bestaat de mogelijk heid. dat in den loop van Maart een geheel nieuw wetsontwerp, dat deze materie behan delt. door minister Slotemaker de Bruine zal worden ingediend. TE HUUR, vanaf ƒ35.per maand. S. VELDKAMP Van Dortstraat 90, Telefoon 16373 Haarlem. (Adv. Ingez. Med.) Vuurzee woedt in Den Haag. Fabriekscomplex in vlammen. Personeel vluchtte hals over kop. DEN HAAG, 25 Januari. (Haagsch Corr. Bureau). Een brand, zooals die in lang niet in Den Haag heeft gewoed en waarvan de omvang op dit oogenblik nog niet te over zien is. is hedenochtend uitgebroken in het fabriekscomplex aan de Leeghwaterstraat, hoek Waaldorpstraat. Bij de seconde breidde de brand zich uit. De vlammen sloegen van alle kanten uit het gebouw, dat drie verdie pingen hoog is, zoowel uit het dak als uit alle ramen en deuren. Losse bladen papier (de brand was aanvankelijk ontstaan in de papierfabriek) woeien met groote snelheid over de straten. De toestand was zeer ernstig. Van alle kanten kwamen politie en brandweer aan gesneld, doch de groote massa materieel en de groote hoeveelheid water, die op het brandende gebouwencomplex werd geworpen konden niet verhinderen adt de vlammenzee onverminderd voortduurde en steeds verder om zich heen greep. In het brande gebouw was gevestigd een papierwarenfabriek. de Rubber Latex goede rencompagnie. een staalmaatschappij. een tricotmaatschappij, een scheermessenfabriek en nog enkele kantoren. Omstreeks half elf heeft een bediende van de papierfabriek, de heer A. J. W., den brand ontdekt. De vlammen sloegen al omhoog, voedsel vindend in de rubber en papiervoor - raden, die opgeslagen waren. Het vermoeden bestaat, dat de brand is ontstaan door kort sluiting in de lift waardoor een liftkoker in brand geraakte. Deze koker werkte tevens als schoorsteen, waardoor de vlammen aange wakkerd werden Het personeel, dat aanwe zig was, moest zich hals over kop in vei ligheid stellen. Niemand werd voor zoover bekend gewond. Slechts een meisje viel van de schrik flauw. Een half uur na het begin van den brand stortte het dak van het eene complex reeds in. De toestand werd erger, omdat naast de fabriek een benzinedepot en een verffabriek zijn gevestigd. Gelukkig woei de wind naar de andere zij de, zoodat de brandweer zich ér op kon con- centreeren de aan dien kant staande gebou wen zooveel mogelijk te beschermen. Ook was in de onmiddeüjke omgeving een kabel gebouw van het hogspanningsnet, dat even eens aan de brandweer groote zorg baarde. Om even elf uur kwamen met donkerend geraas de machines van de derde étage naar beneden, angst en schrik verspreidende bij elle, die in de mogeving waren. De officier van justitie Mr. Hoekstra, de waarnemend hoofdcommissaris en commis saris Kramer waren aanwezig bij den brand, alsmede een groote politiemacht- Alle spuiten waren uitgerukt en bestreden het vuur met het grootst mogelijke aantal slangen. De brand nam steeds in hevigheid toe. Om kwart over elf sloegen de vlammen ook aan de voorzijde van het gebouw aan de Waals dorpstraat uit. Ook hier moest de brand weer haar pogingen om althans dezen vleu gel te behoude, opgeven. Het was één vlammenzee waar men zag en het geknetter en het gloei van het vuur dat door den wind opgejaagd, werd overal ge hoord. In wijden omtrek was de brand zichtbaar. Op den Parallelweg stond het zwart van de menschen en ook op den spoordijk waren vele honderden nieuwsgierigen geklommen. Tijdens het blusschingswerk werd een agent van de motorbrigade door twee leden van den geneeskundigen dienst op hun ar men uit het brandende perceel gedragen. Er stroomde eenig bloed langs zijn beenen, waarschijnlijk tengevolge van vallende glas scherven. In de Italiaanschc regeering lieeft een reor ganisatie plaats gehad. pag. 4 Mongoolsche troepen hebben een aanval op een islandsjoerijsche patrouille gedaan. pag. 4 De Britseh-Indische regeeringswet is thans verschenen. pag. 4 Tegen den ex-consul van Costa Rica is in hooger beroep bevestiging van het vonnis gevraagd. pag. 4 De stand der clearing met Duitschland op 23 Januari. pag. 4 Men koestere geen overdreven optimisme ten aanzien van den narcissenuitvoer naar Amerika. pas 3 Tegen den jongeman uit Huizen, die zijn meisje heeft doodgeschoten is tien jaar ge vangenisstraf geëischt. pag. 3 Te Rotterdam zijn vier mannen gearresteerd, betrokken bij de uitgifte van valsche bank biljetten. pag. 3 Tegen den wachter van de V eiser pont, die dienst deed toen op 10 Augustus een auto in het Noordzeekanaal reed, is twee maanden hechtenisstraf geëischt. pag. 6 De verbreeding der Anthoniestraat. pag. 6 De salarisregeling van het provinciaal perso neel. pag. 2 Protesten van bloembollenhandelaren tegen de voorgestelde exportheffing. pag. 2 De Sterrit naar Monte Carlo. pag. 12 De wereldkampioenschappen ijshockey. pag. 12 Bekende Haarlemmers: Rabbijn S. Ph. de Vries Mzn. pag. 3 ARTIKELEN. ENZ. R. P.: Het jaar der beloften. pag. 1 Van onzen Geneefsclien correspondent: De historische zitting van den Volkenbondsraad pag. 2 Van onzen Brusselschen correspondent: Drei gende staking in België. pag- 1 Mr. E. Elias: De wereld aan tafel. pag. 3 G. J. Kalt: Constant Moerman. pag 8 H. G. Cannegieter over Heil in Frauensce. pag. 6 J. B. Schuil over: Zijn nieuwe testament door de tooncclgroep „Het Masker". pag. 6 Langs de Straat. IV. Sch.: Het verzet. pag. 3 Damrubriek. pag. 12 Tegen de geweldige koude, die sinds eenigen tijd in de Vereenigde Staten heerscht, heeft ook de Niagara-waterval het moeten afleggen. De watermassa's zijn tot ijs verstard. Een beeld yan dit zelden voorkomende verschijnsel, (Te Amsterdam staat een exconsul terecht, verdacht van het afgeven van passen na zijn ontslag als consul.) Wanneer een man, die consul was En als zoodanig is ontslagen. Een pas geeft, dan geeft dat geen pas. Dat hoeft men, dunkt mij, niet te vragen. Een man, die zelf geen rechter is, Maar hoogstens „linker" is te heeten, Heeft het, zou 'k zeggen leelijk mis, Als hij het beter meent te weten. Een pas nietwaar, dat is bekend. Is een papier van hooge orde, 't Verstrekken van zoo'n document, Mag geen misplaatste passie worden. Wie er dus niet voor passen kan, Om en passant een pas te schrijven, Komt er in een impasse van, Daar hij passief had moeten blijven. Een mensch mag dan onpaslijk zijn. Men mag dit euvel niet verdrijven, Als men voor 't passend medicijn, Een ongepast recept moet schrijven. En is er pasmunt voor betaald. Dan kan dat slechts het feit markeeren Dat hier weer iets is uitgehaald, Dat niet had hooren te passeeren. Als door een man die consul was, Maar 't niet meer is, een pas verschaft wordt, Dan wordt zij een faux pas, die pas. Waarvoor hij passend afgestraft wordt. P. GASUS. I OPZEGGING DER ARBEIDSOVEREEN KOMST MET DUITSCHLAND? Naar verluidt, aldus een mededeeling in het orgaan De Arbeidsmarkt, zal de arbeids markt-overeenkomst met Duitschland, welke van 1930 dateert, tegen 1 Maart 1935 worden opgezegd. De Arbeidsmarkt herinnert er aan dat de thans bestaande regeling voor ons land niet langer bevrediging kan schenken, wijl in Duitschland slechts 18.000 Nederlan ders een arbeidsvergunning hebben (werk hebben evenwel maar 8000 a 9000. meest in den landbouw), terwijl in ons land thans on geveer 90.000 Duitschers in loondienst werk zaam zijn, van wie 40.000 vrouwen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 1