Uit het buitenland
X
THIJS IJS EN DE GEDIENSTIGE GEEST.
De Volkenbondsraad en de
rechten der Kleine Staten.
Radio-Programma
I
DINSDAG T2 FEBRUARI 1935
HASREEM'S DAGBLAD
4
Het Italiaansch-Abessinisch conflict neemt scherper
vormen aan. Italiaansche regeering houdt twee divisies
in gereedheid. Ultimatum zal eventueel overwogen
worden.
Italië.
Mobilisatie van twee lichtingen
wegens den toestand in
Abessinië.
Naar een officieel communiqué
mededeelt, zijn twee divisies van het
Italiaansche leger, benevens de lich
ting 1911 bij wijze van voorzorgs
maatregelen gemobiliseerd. Naar
men meent te weten zijn de betrok
ken troepen naar Bari en Florence
overgebracht.
In politieke Italiaansche kringen beschouwt
•men deze mobilisatie als een voorzorgsmaat
regel uitsluitend genomen wegens de her-
haaide incidenten in het Abessinische grens
gebied.. Naar verder volgens Reuter uit be
trouwbare bron wordt vernomen zullen de
beide divisies voorloopig nog niet verscheept
worden. De Italiaansche regeering wil ech
ter, voor het geval zich opnieuw incidenten
voordoen, onmiddellijk over troepen beschik
ken, die voor verscheping gereed zijn.
Op scherpe wijze worden de geruchten,
volgens welke reeds groote Italiaansche le
gerafdelingen in de beide Italiaansche ko
loniën Eritrea en Somaliland zouden zijn sa
mengetrokken, tegengesproken.
In Italiaansche kringen betoogt men, dat
de Abessinische aanvallen, die ^slechts ten
deele zijn bekend geworden, zich in de laat
ste maanden op onrustbarende wijze her
haald hebben en dat Italië tot de overtuiging
is gekomen, dat het aan de verdediging van
de twee koloniën meer aandacht moet be
steden.
"Volgens een uitlating van den woordvoer
der van het departement van buitenlandsche
zaken moet de mogelijkheid geenszins uitge
sloten worden geacht, dat Italië aan Abes
sinië een ultimatum richt, ingeval de betrek
kingen tusschen de beide landen zich mochten
blijven toespitsen.
Van andere zijde verzekert men over de
mogelijkheid van een ultimatum nadrukke
lijk, dat thans geen voronemens op dit punt
bestaan.
Mocht de situatie zich evenwel verder toe
spitsen en de betrekkingen een critieker ka
rakter aannemen dan zou het niet uitgesloten
moeten worden geacht, dat Italië in het ver
dere verloop van zaken zal ingrijpen.
Bmtschland.
Joseph Buerckel rijks
commissaris voor het
Saargebied.
Officieel wordt medegedeeld, dat Hitier
gouwleider Joiseph Buerckel benoemd heetft
tot rijkscommissaris voor de inlijving van
het Saargebied bij Duitschland.
Berlijn tegen „Oost-Locarno"
en een garantiepact?
Naar United Press van betrouwbare zijde
verneemt, zal rijkskanselier Hitier reeds
over twee dagen van Berchtesgarden naar
Berlijn terugkeeren. Het Duitsche antwoord
op de Londensche voorstellen zal dan, naar
men verwacht, Donderdag of Vrijdag
overhandigd worden.
Waarschijnlijk zal Duitschland in zijn
antwoord het standpunt innemen, dat het niet
bereid is een Oostelijk pact met militaire
waarborgen te steunen, dat het de overeen
komst in zake garandeering van Oostenrijks
onafhankelijkheid verwerpt, doch een consul
tatief pact voor Oostenrijk gunstig gezind is.
Duitschland wil de voorstellen inzake een
luchtpact in beginsel aannemen en is, naar
men verder verwacht, bereid onderhandelin
gen te voeren over het bewapeningsprobleem.
Na verzending van het antwoord zal Duitsch
land wachten op de Engels che en Fransche
voorstellen inzake het vaststellen van een
datum voor het begin der onderhandelingen
en voor de ontvangst van den Britschen mi
nister van Buitenlandsche Zaken Simon te
Berlijn. (Tel.)
Memelbestuur in het Britsche
Lagerhuis ter sprake.
In het Britsche Lagerhuis werd door een
der afgevaardigden de vraag gesteld, of de
Britsche regeering den Duitschen eisch in
zake ..een behoorlijk bestuur over het Memel,
gebied'' op welwillende wijze onderzoekt.
De minister van Binnenlandsche Zaken
sir John Simon, gaf hierop ten antwoord
De Britsche regeering staat met betrekking
tot deze aangelegenheid op het oogenblik
in contact met de regeeringen van Frankrijk
en Italië (Reuter).
Massaproces tegen zestig
personen.
Het „Landsgerecht" te Muenchen heeft
uitspraak gedaan in een proces, dat vijftien
HITLER FELICITEERT JULIUS STRETCHER.
Hitier heeft gisteren bij verrassing uit
Muenchen komende een bezoek gebracht aan
Neurenberg, teneinde aldaar den Franken-
leider Julius Streicher. den bekenden redac
teur van ..Der Stuermer" op den vooravond
van zijn vijftigsten verjaardag, persoonlijk te
komen gelukwenschen.
dagen geduurd heeft, tegen zestig personen
die in verbinding stonden met emigranten
der S.P.D. te Praag en die in hun woonsteden
Neurenberg. Fürth, Regensburg, Schwandorf
enz. naar Duitschland gesmokkelde opruien
de geschriften hadden verspreid. Twee-en-
vijftig personen werden veroordeeld tot
straffen, varieerend van 5 1/2 jaar tucht
huisstraf tot 2 1/2 jaar gevangenisstraf.
Saargebied,
Fransch-Duitsche douane
overeenkomst.
Maandag is het douane-verdrag tusschen
Duitschland en Frankrijk inzake het Saarge
bied onderteekend door den Duitschen en
Franschen gezant, in tegenwoordigheid van
Mussolini.
Het verdrag zal in den nacht van 17 op 18
Februari te twaalf uur in werking treden.
Duitsche historische weten
schap moet het ontgelden.
Bekend hoogleeraar het eerste slachtoffer
der campagne.
In de afgeloopen week heeft de „Völkische
Beobachter'' een campagne geopend tegen de
Duitsche historische wetenschap. Het eerste
slachtoffer dezer campagne is de voornaam
ste historicus professor Oncken, die zoo juist
door het ministerie van Onderwijs is geschorst.
Professor Oncken. (aldus lezen wij in de
Tel., die sedert 1928 aan de Berlijnsche univer.
siteit doceert, had op 10 Januari j.l. een rede
"'ehouden over „Revolutie en historie". Hierin
verklaarde hij, dat de eenvoudige historische
waarheid teloor gaat, wanneer een machtige
politieke beweging zichzelf met historische
argumenten poogt te rechtvaardigen en his
torische feiten inschakelt in een gereed lig
gend politiek stelsel.
Hierop publiceerde Franck. de officieele
historicus van het Bruine Huis, in den
.Völkische Beobachter" een artikel, gericht
tegen de „beenderverweekende objectiviteit".
Oncken's studenten en toehoorders hadden
aan de rede geen aanstoot genomen. Zij brach
ten hem integendeel op den dag, nadat het
artikel van Franck was verschenen, storm
achtige ovaties.
Het ministerie van Onderwijs geeft als
reden voor de schorsing van den professor
op. dat ..dergelijke tumultscènes vermeden
dienen te worden"
SLACHTOFFER VAN HET MIJNONGELUK
GEBORGEN.
AKEN, 11 Februari (Reuter) Gisterenavond
laat kon een der zeven dooden van de mijn
Laurweg geborgen worden. De doode lag nog
in de buurt van de plaats waar hij had ge
werkt en was dus niet door het water weg
gespoeld. Zooals men aanvankelijk van alle
zeven vermisten aannam. Het reddingswerk
wordt systematisch voortgezet. Op sómmige
plaatsen moeten groote stukken gesteente
worden weggehakt.
DE BELGISCHE ARBEIDSCOMMISSIE
SAMENGESTELD.
BRUSSEL, 11 Februari (Reuter). De re
geering deelt mede, dat een nationale arbeids
commissie is opgericht, bestaande uit twintig
leden. De leiders van de sociaal-democraten
en de Christen-Democraten Vandervelde en
Van Overbergne. vertegenwoordigers van
werkgevers en werknemers in de groote in
dustrieën hebben in deze commissie zitting
genomen.
De commissie heeft geen wetgevende
macht, doch zal het probleem der werkloos
heid bestudeeren.
De eerste taak zal zijn een compromis te
vinden voor de vermindering van de pen
sioenen van de mijnwerkers.
Indië's uitvoeroverschot blijft
stijgen.
De voorloopige handelsbalans van Neder-
landsch-Indië over 1934 wijst een uitvoer
waarde aan van f 528,400.000 tegen een in
voerwaarde van f 299,900.000, zoodat het uit-
vgersaldo f 228,500.000 bedraagt, welk bedrag
nog verhoogd moet worden met f 24.000.000
voor den goudexport.
Over 1933 bedroeg 't uitvoersaldo f 161,500.000
te verhoogen met f 31.000.000 voor den goud
export. Uit de gespecificeerde cijfers blijkt,
dat de buitengewesten in dit exportsaldo we
derom het leeuwenaandeel hebben.
GROOT CN KLEIN
t.o.fto. VOIP. VOOR 1 MA AMD
NEDERl. FABRIKAAT
ts)D KI HET IDEALE VER5TÏRWHG5WD0EL?
(Adv. Ingez. Med.)
Doodstraf tegen Hauptmann
geëischt.
Verdediger bepleit vrijspraak.
Reilly richt een scherpen aanval
op de politie.
Uit Flemington, 11 Februari. Van
ochtend lieeft Anthony Hauck gedu
rende 40 minuten het requisitoir te
gen Bruno Richard Hauptman ge
houden.
Hauck begon met dank te brengen
aan de juryleden voor de belangstel
ling, waarmee zij zes weken lang de
getuigenverklaringen, die in totaal
ruim anderhalf millioen woorden om
vat hadden, hebben aangehoord.
In aansluiting daarop gaf hij een
diepgaand overzicht over de getuigen
verklaringen en zeide, dat overtui
gend bewezen was, dat Hauptmann
schuldig was aan moord, waarom hij
de doodstraf tegen den verdachte gc-
eischt had.
Edward Reilly, de verdediger, heeft
daarna gedurende 4 uur en 13 minu
te gepleit en beschuldigingen geuit
om ten slotte de jury te verzoeken
Hauptmann in vrijheid te stellen.
Toen Reilly ten slotte uitgesproken was,
had hij minstens zes personen er van be
schuldigd de mogelijke ontvoerders te zijn
geweest van den baby van Lindbergh. Vier
dezer personen zijn dood.
Hij deed de sensationeele beschuldiging, dat
35.000 dollars ergens in een safeloket zijn op
geborgen en voor den dag zullen komen, zoo
dra het proces zal zijn afgeloopen. Voorts
heeft hij het bestaan genoemd van een loon
lijst van den dag, waarop de ontvoering plaats
vond, op welke lijst de naam van Haupt
mann voorkomt. Reilly zette vervolgens zijn
eigen lezing van de wijze waarop de ontvoe
ring moet zijn geschied, uiteen.
Betty Gow, het kindermeisje, zou het kind
hebben meegenomen. De persoon, die het
kind van Lindbergh ontvoerd heeft, is goed
bekend geweest met het kind, daar het anders
geschreeuwd zou hebben.
De waakhond van Lindbergh blafte niet,
omdat de butler, Ollie Whaateley, die nu dood
is, op den hond paste.
Fisch zou de baby verder hebben gebracht.
Op den achtergrond van dit drama staan
volgens Reilly „Roode Johnson", de vriend
van Betty Gow en Violet Sharpe, het dienst
meisje der familie Morrow, dat zelfmoord heeft
gepleegd Dr. Jafsie Condon was de eenige
man die met de ontvoerders heeft onderhan
deld, hij was althans de eenige, die contact
met hen heeft gehad. De ladder, die gebruikt
zou zijn voor de ontvoering is daarbij
in het geheel niet tepas gebracht, aangezien
men anders wél sporen onder het venster zou
hebben gevonden. Het kind is de trap afge
dragen.
Toen Reilly een beroep deed op de juryleden,
die hij bezwoer niet te willen oordeelen om
niet geoordeeld te worden, brak Hauptmann
in snikken uit. Met een witte zakdoek droogde
hij zijn tranen.
Reilly verweet in zijn pleidooi den chef der
politie Schwarzkopf het mysterie Lindbergh
niet voldoende te hebben opgehelderd. De
politie heeft foto's en bewijsstukken laten
maken om de zwakke aanwijzingen krachtiger
te doen lijken.
Hij beschouwt het bewezen, dat Hauptmann
den avond, dat het losgeld werd uitbetaald,
thuis is geweest.
Voorts beschuldigde Reilly de politie van
New York er van het adres en het telefoon
nummer van Condon zelf op de plank bij
Hauptman te hebben geschreven.
Dit optreden noemde hij het „gemeenste",
dat hij sedert jaren van de politie heeft ge
zien.
Aan het einde van zijn rede dankte Reilly
den voorzitter der jury voor zijn onpartijdige
leiding, sprak zijn deelneming uit met Lind
bergh en wekte de juryleden op den beschul
digde vrij te spreken.
De zitting werd vervolgens verdaagd.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLING.
LAWINE RICHT GROOTE SCHADE AAN IN
KARINTIIIë.
In Steinfeld in Karinthië is een steenlawine
van buitengewoon grooten omvang naar be
neden gekomen. De electrische centrale van
de plaats werd volkomen vernield. De pachter
der fabriek is onder de puin en bedolven en
hoogst waarschijnlijk omgekomen. Een ba-
taillon pioniers uit Klagenfurth is naar de
plaats des onheils gedirigeerd. I-Iet geheelc dal
zit zonder licht. De schade wordt berekend op
minstens 100.000 schellingen.
Een slachtoffer.
In het Patznauen-dal is de herbergier van
de Jamtal-Huette door een lawine gegrepen
en bedolven. De man is omgekomen.
Thijs volgde steeds het spoor en liep op die manier wel uren voort;
langzaam viel de duisternis.
Hij denkt: „Ze hebben Sim vèr weg gebracht. Waarom zou iemand
dat toch doen? Ik geloof niet, dat Sim een vijand had. Zou het soms
iets te maken hebben met de diamanten? Maar daar wist niemand
haast iets van, voor zoover ik mij kan herinneren."
Zoo denkend volgt hij steeds de sporen tot aan den morgen.
Hoe de discussies over de Zwitsersche aanspraak op
schadevergoeding voor door Zwitsers geleden oorlogs
schade een veel grooter beteekenis verkregen. Het recht
der kleine staten, hun grieven tegen groote mogendheden
bij den Volkenbond aanhangig te maken, kwam op het spel
te staan. Gemeenschappelijk optreden van alle kleinere
staten in den Volkenbondsraad verijdelde den „aanslag"
der groote mogendheden.
reeds ééns voor al beslissen zou, dat geschil
len, waarbij het uitsluitend om een geld
kwestie gaat, niet in behandeling genomen
zullen worden! De vertegenwoordigers der
kleinere staten wenschten daarentegen, dat de
Raad besluiten zou telkens, wanneer een ge
schil onder zijn aandacht zou gebracht wor
den, waaraan geen onmiddellijk oorlogsge
vaar verbonden is, een Raadscommissie van
Drie te benoemen, die een a'dvies over de doel
matigheid van een verdere bespreking in den
Raad zou hebben uit te brengen. Hierdoor zou
dus komen vast te staan, dat geen enkele
klacht van een der kleinere staten bij voor
baat zou worden afgewezen en dat iedere grief
door een onpartijdige Raadscommissie van
Drie zou onderzocht worden.
Het is den vertegenwoordigers der kleine
staten nog niet in de 84ste Raadszitting ge
lukt dit standpunt te doen zegevieren. Doch
wèl zijn zij erin geslaagd ook het verzachte
tweede standpunt der groote mogendheden
ten val te brengen. De Volkenbondsraad heeft
Eden's voorstel afgewezen, dat géén geschil
van slechts financieelen aard in behandeling
genomen zal worden. De Raad heeft besloten
zoowel de Zwitsersche als de Finsche vorde
ring om schadevergoeding in handen van een
Raadscommissie van Drie te stellen, die in
Mei nader rapport zal uitbrengen. De groote
mogendheden verklaarden echter, dat deze
benoeming van een Raadscommissie niet als
een precedent voor de toekomst mag gelden.
Men mag echter hopen, dat de Raad ook in
de toekomst de redelijkheid van een derge
lijke behandeling van een klacht van een klei
nen staat tegenover een groote mogendheid
zal inzien. In ieder geval hebben de groote
mogendheden hun stelling zoowel over de on
bevoegdheid van kleine staten, om voor den
vrede niet gevaarlijke geschillen aanhangig
te maken, als ook over de ondoelmatigheid
van de behandeling van geschillen van slechts
geldelijke beteekenis moeten opgeven. Het
eendrachtig optreden van de vertegenwoor
digers van zoowel de Amerikaansche als Euro-
peesche kleine staten is dus niet zonder suc
ces gebleven!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
(Van onzen correspondent)
GENèVE, 9 Februari 1935
Met een enkel woord wees ik reeds in mijn
aan de 84ste zitting van den Volkenbonds
raad ge wij den brief erop, dat de discussies
over het tusschen Zwitserland en de groote
mogendheden bestaande geschil betreffende
de door dezen verschuldigde schadevergoe
ding voor de oorlogsschade, die een aantal in
de groote oorlogvoerende staten wonende
Zwitsers daar tijdens den wereldoorlog gele
den had, een onverwacht interessant verloop
genomen hadden. Voor het geschil zelf be
stond slechts weinig belangstelling. Iedereen
was zich ervan bewust, dat Motta een ver
loren zaak bepleitte. Men wist trouwens, dat
Motta zelf zich steeds op het standpunt ge
steld had, dat er geen rechtsverplichting
voor de groote mogendheden aanwezig is,
om de oorlogsschade der in hun land wonen
de Zwitsers te vergoeden. Het was alleen op
uitdrukkelijk verlangen van het Zwitsersche
parlement geschied, dat Motta deze zaak bij
den Volkenbondsraad had aanhangig ge
maakt en erop aandrong, dat de Raad al
thans het advies van hst Haagsche Interna
tionale Gerechtshof over het al of niet be
staan eener rechtsverplichting zou inwinnen,
Niemand geloofde, dat de benadeelde Zwit
sers thans bijna twintig jaren later nog een
millioenen-schadevergoeding inderdaad zou
den ontvangen!
De debatten in den Volkenbondsraad na
men echter een onvermoeden omvang, door
dat de vertegenwoordigers der groote mo
gendheden Engeland (Eden), Frankrijk
(professor Basdevant) en Italië (baron Aloïsi)
niet ermede volstonden het bestaan van
eenige rechtsverplichting tot het betalen van
schadevergoeding aan de benadeelde Zwit
sers te ontkennen, doch zelfs het recht der
Zwitsersche regeering in twijfel trokken om
dit geschil bij den Volkenbondsraad aan
hangig te maken. Reeds in September, toen
de kwestie voor het eerst in den Volkenbonds
raad ter sprake werd gebracht, had Barthou
met de hem eigen hartstochtelijkheid aan
Motta het recht ontzegd een geschil met
Frankrijk voor den Volkenbondsraad te
brengen, wanneer deze strijdvraag, zooals
Motta volmondig erkend had, geenerlei ge
vaar voor verstoring van de vriendschappe
lijke Zwitsersch-Fransche betrekkingen en
van den internationalen vrede in zich bevat
te! Toen reeds had Motta. tegen een dergelij
ke rechtstheorie geprotesteerd. Men had ge
hoopt, dat het heengaan van Barthou ook in
deze aangelegenheid tot een verzachting van
het Fransche standpunt zou geleid hebben.
Nu echter ook de kalme Fransche volken-
rechtsgeleerde Basdevant, door Eden en
Aloïsi ondersteund, dezelfde stelling bleef
verdedigen, kwam, er gelukkig, een algemeen
protest van alle in den' Volkenbondsraad
zitting hebbende kleinere mogendheden, zoo
wel van de Amerikaansche als van de Euro-
peesche kleineren!
Met klem kwamen allen ertegen op, dat
kleinere, vredelievende landen, die niet ge
woon zijn, om bij ieder geschil met den sa
bel te rinkelen, op deze wijze van hun recht
beroofd zouden worden, om hun grieven te
gen een andere mogendheid bij den Volken
bondsraad aanhangig te maken, Motta, de
bekende Spaansche Volkenbondsdeskundige
de Madariaga, de Finsche vertegenwoordiger
Holsti (wiens land een soortgelijke aanspraak
op schadevergoeding bij den Raad aanhangig
had gemaakt), de Deensche minister van bui
tenlandsche zaken Munch, de Tsjechische
staatsman Benes, de Turksche minister
Tewrik Rouchdy Ares en de gedelegeerden
van Argentinië, Chili en Mexico, zij allen ver
zetten zich tegen Basdevant, Eden en Aloïsi,
die slechts steun vonden bij Litvinof en bij
den vertegenwoordiger van het zoo gaarne tot
een groote mogendheid gerekend wordende
Polen! Men herinnerde Eden eraan, dat de
Engelsche regeering zelf het vorige jaar een
geschil met Perzië over een petroleum-con-
cessie aan den Volkenbondsraad had voorge
legd. Dit geschil was stellig op zich zelf niet
belangrijker dan het Finsch-Engelsche ge
schil over de schadevergoeding voor de door
Engeland gebruikte Finsche schepen of het
Zwitsersche geschil met de groote mogend
heden. Zou het te billijken zijn, dat Enge
land in een dergelijk geschil wel de bemid
deling van den Volkenbondsraad zou mogen
inroepen omdat Engeland Perzië met oorlog
dreigen kan, terwijl Zwitserland, dat natuur
lijk niet aan Engeland, Frankrijk en Italië
den oorlog verklaren kan, en Finland, dat
evenmin aan een oorlogsverklaring aan Enge
land denkt, hun belangen in het geheel niet
voor den Volkenbondsraad zouden mogen be
pleiten? Al gaven Motta en de zijnen toe, dat
de letter van artikel 11 van het Volkenbonds
verdrag, dat uitdrukkelijk van geschillen
spreekt, die de goede verstandhouding en den
vrede zouden kunnen verstoren, den grooten
mogendheden gelijk schijnt te geven, een al
te letterlijke uitlegging van dit artikel zou
toch zeker tegen den Volkenbondsgeest in
gaan! De Volkenbondsgedachte kan niet dul
den, dat er als het ware een premie op oor
logszuchtigheid zou gesteld worden!
Eden was wederom de eerste, die de recht
matigheid van de protesten der „kleintjes"
inzag. Onder zijn leiding begonnen ook Aloisi
en Basdevant den terugtocht. De groote mo
gendheden erkenden in den loop van het
debat, dat iedere staat het recht bezit, om
ieder geschil, van welke beteekenis ook, bij
den Volkenbondsraad aanhangig te maken. Zij
bleven echter van oordeel, dat de Raad ver
standig zou doen geschillen, waarvan geen
gevaar voor een verstoring der vriendschap
pelijke betrekkingen en nog minder voor
vredesstoring te vreezen was. niet in behan
deling te nemen. De groote mogendheden ont
kenden echter niet langer de bevoegdheid
der kleine staten, om zich met dergelijke
schillen tot den Raad te wenden. Zij meenden
thans slechts, dat uit doelmatigheidsoverwe
gingen de Raad zijn bemiddeling in dezen zou
hebben van de hand te wijzen. Ieder geschil
zou echter op zich zelf worden beoordeeld;
van een afwijzing bij voorbaat, was dus geen
sprake meer.
Was aldus de aanval op de rechten dei-
kleine staten afgeslagen, de strijd was daar
door nog niet geëindigd. Want al konden
Motta en de zijnen zich ermede vereenigen,
dat de Raad bij ieder voorkomend geschil de
doelmatigheid van een verdere bespreking-
zou hebben in overweging te nemen, zij waren
hardnekkige tegenstanders van het voorstel
van Eden, dat de Volkenbondsraad thans
WOENSDAG 13 FEBRUARI 1935.
HILVERSUM 1875 M. Vara-uitzending. 10.—
v.m. VPRO. 6.30 RVU.
8.Gram.pl. 9.30 P. J. Kers: Onze keuken.
10.— Morgenwijding. 10.15 Voor Arb. in de
Continubedrijven: Vara-tooneel o.l.v. W. v.
Cappellen, Orvitripia o.l.v. J. v. d. Horst, N.
de Klijn viool, F. v. d. Heide klarinet en R.
Schoute piano. C. v. d. Lende lezing. 12.
Gram.pl. 12.15 De Zonnekloppers o.l.v. C.
Steijn. 1.001.45 De Flierefluiters o.l.v. E.
Walis. 2.Voor de vrouwen. 2.15 Kniples. 3.
Voor de kinderen. 5.30 XX-Ensemble o.l.v.
C. Steijn. M.m.v. G. Ehrhardt zang. 5.50
Gram.pl. 6.05 De Flierefluiters o.l.v. E. Walis.
6.30 RVU. Prof. G. Gonggrijp: Voedsel en
Vrede in het Verre Oosten. 7.Sportuitzen-
ding. 7.20 ..Mathis der Maler", Hindemith (Gr.
pl.) 7.45 Voor Transportarbeiders. 8.Herh.
S.Ó.S.-berichten 8.03 Gram.pl. 8.20 C. Steijn
accordeon) en J. Vogel piano. 8.30 „Nu slaat 't
dertien", spel van Observer, vert, door Nel
Bakker. Vara-tooneel o.l.v. W. van Capellen.
9.15 Vara-orkest o.l.v. H. de Groot m.m.v. W.
Ravelli bas. 10.Vaz Dias. Vara-Varia. 10.15
Concert uit Parijs (Gr.pl.) 10.30 Orgelspel
J. Jong. 11.0012.00 Gramofoonmuziek.
HUIZEN 301 M. NCRV-Programma.
8,Schriftlezing en meditatie. 8459.30
Gram.pl. 10.30 Morgendienst o.l.v. Ds. P. Boes
11.0012.00 Harmoniumspel M. F. Jurjaanz,
m.m.v. mevr. L. J. A. v. NeerdenOngers
sopraan. 12.15 Gram.pl. 1.Orgelspel R. Par
ker. 2.Zang Greta Smit m.m.v. L. Blaauw
orgel. 3.00—3.45 en 4.00 Trioconcert (viool,
cello, piano). 4.30 Gram.pl. 5.Kinderuur.
6.00 Landbouwpraatje 6,30 Afgestaan. 7.—
Ned. Chr. Persbureau. 7.15 Causerie. 7.30
Gram.pl. 7.40 Ds. L. D. Poot: Holland op Zee.
8.Vaz Dias. Gram.pl. 8.15 Arnhemsche Or-
kestvereen. o.l.v. J. Spaanderman m.m.v. J.
Smeterlin piano. 9.15 Causerie. Ds. L. D. Poot.
9.40 Vervolg concert. 10.30 Vaz Dias. 10.35
11.30 Gram.pl.
DROITWICH 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding. 11.20 Gram.pl.
11.50 Voor de scholen. 12.05 Orgelspel Q. Mac
Lean. 12.50 Ch. Manning en zijn orkest. 1.50
Orgelconcert. M Vinden. 2.25 Voor de scholen.
3.10 Lezing. 3.35 Sted orkest Bournemouth o.l.v.
R. Austin m.m.v. J. Szigeti (viool). 5.05 Het
John MacArthur kwintet. 5.35 B.B.C.-Dans-
orkest o.l.v. Hall. 6.20 Berichten. 6.50 en 7.05
Lezing. 7.25 Handel-concert. 7.50 Concert
inleiding. 8.05 B.B.C.-Symphonie-orkest o.l.v.
Adr. Boult. 9.10 Berichten. 9.25 Vervolg con
cert. 10.20 Lezing. 10.35 Hongaarsch Zigeuner
orkest o.l.v. G. Garay. 11.2012.20 Roy Fox
en zijn Band.
RADIO PARIS 1648 M.
7.20 en 8.20 Gram.pl. 12.35 Goldy-orkest.
8.20 ..Kitege". opera van Rimsky Korsakow.
KALUXDBORG 1261 M.
11.201.20 Concert uit Rest. „Ritz". 2.20
Gram.pl. 2.504.50 L. Preii's orkest. 6.50 Strijk
orkest o.l.v. Emil Reesen. 7.20 Discussie. 9.35
Omroeporkest o.l.v. Reesen. 10.2011.50 Dans
muziek.
KEULEN 456 M.
5.20 Gram.pl. 6.35 Omroepkwintet en solis
ten. 10.05 Zang. 11.20 Concert uit Berlijn. 1.35
Orgelconcert door J. Schafgans. 3.20 Werag-
kamer-orkest o.l.v. Hagesteldt. 5.10 Zang en
oiano. 6.45 Vocaal sextet. 7.35 „Die Hohen-
staufen". spel van Chr. D. Grabbe 8.05 Carne-
vals-programma o.l.v. C. Baumgarten. 9.40
11.20 Dansmuziek.
ROME 421 M.
8,20 Concert door de Weensche Schubert-
Bund.
«BUSSEL 322 en 484 M.
322 M. 12.30 Gram.pl. 12.50 Salon-orkest
o.l.v. Walpot. 1.502.20 Gram.pl. 5.20 Mortel-
mansconcert. 6.05 Gram.pl. 6.35 Vioolrecital,
7.05 Dansmuziek.
