"CHIEF WHIP
U EISCHT 100% WAARDE
VOOR UW GELD?
PIET VAN DER HEM.
ZATERDAG 30 MAART 1935
HAARLEM'S DAGBLAD
3
Een teekenaar van groot talent
en bijzondere gaven.
Piet van der Hem die in ons land èn
als kunstschilder èn als teekenaar een groote
reputatie verwierf (de meeste onzer musea
bezitten werk van hem) werd in 1885 te
Wirdum in miclden-Friesland geboren. Zijn
neiging tot teekenen en zijn opmerkelijke
aanleg openbaarden zich reeds vroeg. Als jon
gen teekende hij reeds waar hij maar teekenen
kon. Potlood, krijt en schetspapier werden al
vroeg in zijn leven z"n onafscheidelijke ge
zellen.
Toch gaf men niet dadelijk toe aan zijn ver
langen. Deze buitengewone talenten leidden
immers maar af van de gewone opleiding voor
het gewone burgerleven en het regelmatige
bestaan zooals onze gewone ouders zich dat
voor hun gewone kinderen droomen.
Maar Piet van der Hem was geen gewoon
kind.
Zijn uiterlijk mag regelrecht Friesch zijn.
stoer en stevig, zijn innerlijk paste al heel
slecht in het mileu dat voor hem bestemd was.
Zijn heele leven heeft deze neiging naar het
buitengewone zich gehandhaafd. Soms uit
innerlijken drang, soms ook als spontane
reactie op zijn omgeving en op het alleaaag-
sche van Nederland's brave burgerij, waarin
hij onder het mom van ijzeren degelijkheid
een zeker percentage hypocrisie begon te
onderkennen. De H.B.S.-tijd was niet zijn
vruchtbaarste tijd. De regelmatigheid van
roosters en indeelingen leken hem doodend
Vier jaren H.B.Sen toen was het uit. Het
betreden van de Rijksschool voor kunstnijver
heid was als een vlucht voor_ een leven, dat
hem niet leek. Hij wilde een anderen kant uit.
En hij ging
Aan de kunstnijverheidsschool volgde hij
'teekenstudies. En de decoratieve afdeeling.
Een eerste phase was: de acte middelbaar
teekenen. Maar die phase beteekende voor
van der Hem bitter weinig. Hij ging al uit
zichzelf de avondlessen bezoeken van Allebé,
den directeur van de academie. Daar opende
zich het begin van datgene wat hij zocht. Na
zijn acte wierp hij zich geheel op zijn werk.
Het behalen van de acte sloot voor hem geen
periode af, zooals voor sommige anderen. Het
was voor hem: een aanvang. Pas nu kon hij
goed beginnen.
Hij werkte naar gipsmodel, naar naakt
model, hij leerde bij professor v. d. Waay, bij
prof. der Kinderen. ,.Daar heb ik veel aan
gehad" verklaarde hij later dankbaar.
In 1907 was dit eerste „begin" ten einde.
En toen begon dat groote andere. Het leven.
Met schilderkist en linnen, krijt en schets
boek en wat bullen, die er nu eenmaal zoo bij
hooren, op den trein gestapt. En met een
kloppend hart de grens over en naar die
groote stad, die de droom was van alle schil
ders dier dagen: la ville lumière: Parijs. Wat-
rondgedwaald. Eerst een beetje onwennig en
bedremmeld. Een atelier opgezocht. Heel licht.
En heel hoog. Ergens in het hooge, zwevende
Montmartre. Dat was toen nog de artisten-
buurt. Montpamasse was nog lang niet en
vogue. Dan ging hij de stad in. En bedwelm
de zich aan Parijs. Vooral aan het leven. Ook
de musea met hun oude kunstschatten boei
den hem, ja zeker. Maar: éérst het leven, zie
je. Eerst wat je ziet en observeert en grijpen
kunst en vastleggen op het papier. Het schets
boek doet z'n dienst. Snelle croquis, typen en
huizen en straathoeken. Vooral: de men
schen. Zoo krabbels van de straat, uit roeze
moezige café's, uit drukke theaters, uit het
Cirque Médrano, overal, langs de Seine, de
boulevars, de Champs Elysées, de parken, de
kaden, de kroegen, waar maar te teekenen
Viel. Men kan zeggen, dat in Parijs de latere
platenteekenaar in den kunstschilder van der
Hem wakker werd.
Het was de tijd van de groote naturalisten.
Van Zola en de Maupassant waren realisme
'en naturalisme uit de literatuur overgewaaid
naar de schilderkunst. Van der Hem kon op
eens stilstaan en dan waarschuwden de jon
gere leden van de schildersbent elkaar: Drom
mels: let op, daar gaat Steinlen! Waar?
Ginds: aan den overkant, langs het hek. En
ze keken hem na met respect. Die Steinlen
dat was wat! Een symbool bijna. Weergaasch
knappe kerel. En dan: Forain en Wilette.
Daar stond je even voor stil en keek je even
voor om. En je zag elkaar er eens op aan:
Hoe zullen wij dat maken als we zoo oud zijn.
Maai- als je jong bent denk je nooit lang over
zulke dingen na
Je werkte en genoot van Parijs. Ook al was
het niet iederen middag warm eten. En je
praatte met elkaar. Picasso.een knap ar
tist- Maar wonderlijk modern. Eigenlijk was
dat van ,der Hem toen nog te kras. 'n Aller
aardigste kerel hoor, maar z'n werknéé,
dat snapte je nog niet heelemaal.Maar
dan had je Modigliani. Dat was opmerkelijk.
Wat die kerel kon. Werken kon ie als de bes
te. En luieren nog beter.... „De luiheid is
m'n liefste beminde" placht hij te zeggen.
En dat meende 'iemaar met de noodige
korreltjes zout. Want als hij werkte kreeg je
'm niet te zien, zoo zat hij er dan in.
Een heel jaar: Parijs.
En dan in 1908 weer terug naar Amsterdam.
In den winter een expositie bij Sint Lucas,
•toen nog op het Rembrandtplein.
En daar begon het. Zijn krabbels trokken
de aandacht. Een Nederlander, die teekende,
dat was je wat in een stad van schilders. Hij
[bleef tot 1910, En dan ging hij naar Rome.
Toen al als een artist van reputatie. Daar
ging hij weer meer en meer schilderen. Het
Suasso-museum bezit nog zulk een van dei-
Hem uit dien tijd. Een triptiek: een jonge
geestelijke in soutane ziet uit op de Heilige
Stad. Hij vond z'n modellen op de Piazza
Venezia, ontmoette in Rome den beroemden
'beeldhouwer Pier Pander, Hans Martin zat
er als journalist en correspondent, Leopold
schreef er zijn „Leerschool van de Spade"
voor de „N.R.Crt.". Dan ging hij met een
kleinen omweg, via Holland naar Spanje. En
ook dat boeide hem, sleepte hem mee. Het
leven is er vol gloed, kleur en passie. Hij
schilderde straattypen, danseressen, theaters,
stierengevechten. En dan, als een wonder
ontsnapte hij aan de verwarring van den oor
log. Twee dagen voor het uitbreken van den
oorlog komt heel zijn bezit aan schilderijen
en teekenwerk per schuit binnen. De oorlog
legt hem voorloopig weer vast in Nederland.
Daar ontmoet hij Henry Wiessing en die ver
bond hem aan de redactie van de „Mos
groene". Zoo kwam Piet van der Hem, met
zijn fabelachtige, virtuose teekentechniek tot:
de plaat. De journalistieke redactie koos een
onderwerp, van der Hem trok aan 't- werk. Hij
teekende op den steen. Na de „Mosgroene"
teekende hij voor „De Loods" en „De Vrij
heid" om dan definitief over te stappen naar
(de „Haagsche Post".
Vijftien jaren achtereen teekende Piet van
der Hem zijn wekelijksche platen. En met
steeds meer genoegen. Hij veroverde zich een
speciale techniek voor de journalistieke
prent. Hij ontwikkelde die gave, die lang niet
ieder kunstschilder, zelfs lang niet iedere
teekenaar bezit en die even merkwaardig is
als een andere gave: het bedenken. „Er zijn
geboren platen-bedenkers, en er zijn er, die
nooit één idee voor een goede plaat zullen
vinden" zegt van der Hem altijd.
En nu na 15 jaren op het hoogtepunt
van zijn ervaring en technisch kunnen, met j
een reputatie èn als kunstschilder èn als tee
kenaar zal Piet van der Hem voor ons gaan
werken. Wij brengen daarmee zijn werk weer
cnder tienduizenden en hopen daarmede
tevens onzen lezers een wekelijksche plaat in
ons blad te kunnen voorleggen van den
.rooten man op dit gebied in ons vaderland.
De Haarlemsche Flora-week.
Van 8 tot 15 April.
De Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer
nam eenige maanden geleden het initiatief,
om ook Haai^em te betrekken in de feeste
lijkheid. die van de bloemententoonstelling
„Flora" uitgaat
Na eenige vergaderingen met verschillen
de nlaatselijke organisaties werd het volgend
Centraal Comité gevormd: Jhr. Dr. J. C.
Moll^-u*. voorzitter, tevens voorzitter V.V.V
Mr. J. H. van Gelderen, secretaris, tevens
secretaris V.V.V.H. P. Deinum. pennine:-
meester V.V.VMr. L. L. F André de la
Porte. vertegenwoordigende de afd. Haarlem
van Nederiandsch fabrikaat. G. Bouman voor
de vereeniging „Onderling Belang". A.
Schaefer, voor de afd. Haarlem van Horecaf,
en A. van Weerden voor de Middenstands-
en Straatvereenigingen.
Door dit comité werden verschillende plan
nen gemaakt en uitgewerkt, waarbij werd
uitgegaan van een door de V.V.V. samenge
steld werkplan.
Helaas konden verschillende onderdeelen
van het plan niet worden verwezenlijkt. Om
financieele en technische redenen kon het
bloemencorso tenslotte geen doorgang vin
den. Getracht werd in de plaats daaiwaxx een
reclamellchtstoet te organiseeren. Eenige
honderden firma's werden uitgenoodigd hier
aan deel te nemen. Het resultaat was prac-
tisch nihil, zoodat ook van dit plan moest
worden afgezien. Ook het plan een lunapark
te Haarlem te krijgen kon niet worden ver
wezenlijkt
Door deze factoren besloot het comité de
olannen tot een kleineren omvang terug te
brengen.
Van het organiseei-en van een winkelweek
werd afgezien, daar de middenstand daar
voor weinig sympathie heeft.. De winkel- en
straatvereenigingen verleenden medewei'kixxa
tot het aanbrengen van straat en etalagever-
sieringen met narcissen. Helaas was echter
deze medewerking niet zoo algemeen als het
comité had gewenscht.
Verschillende uitvoeringen werden door
het Comité geoi-ganiseerd. waai-over het of-
ficieele proaramma. dat binnenkort zal ver
schijnen, nadere gegevens verstrekt.
Met medewerking van Nederiandsch Fa
brikaat kon een ooeixluchtbioscoopvoorstel-
ling worden geoi-ganiseerd. waarvoor eroote
belangstelling wordt verwacht. Voor bijzon
derheden wordt naar het programma ver
wezen.
Afgaande op de ervaringen des tij ds met
de z.g. lichtweek ongedaan werd aan het ge
meentebestuur verzocht verschillende open
bare gebouwen des avonds te doen verlichten
Financieele bezwai-en maakten, dat aan dit
vei-zoek, met uitzondering voor wat betreft
de Groote Kei-k. geen gevolg kon worden ge
geven.
Een voor Haarlem biizondere gebeurtenis
zal plaats hebben op 13 Anril a.s. ter gele
genheid van de ontvangst der International»'
Jury der Tentnonste'I'ng. Op dezen dag zal
de jury nl. Haarlem bezoeken. Oo het pi-o-
gx-amma staat o.a. een bezoek aaxx de ten
toonstellingen in het Frans Hals- en Tevler's
museum, officieele ontvangt ten Stadhuize
een orgelcoiïcert, met medewei-kine van de
Kon. Liedertafel „Zang en Vriendschap".
Des avonds zal r de Groote Markt een
taptoe worden gegeven door de Kon. Mil'-
taire Kapel te 's-Gravenhage met medewer
king der Mariniers. Ook voor deze gebeur
tenis, die voor Haarlem geheel nieuw is.
wordt een gi'oote belangstelling verwacht.
Over het algemeen is het com hé over het
bereikte resultaat niet geheel voldaaxx. De
hoeveelheid werk die verricht is deed een
beter resultaat verwachten. Het comité
hoont echter, dat Haarlem door hetgeen be
reikt is. zooveel mogelijk zal kunnen profi-
teeren van de grootsche gebeurtenis te Heem
stedp
Valsche munter gesnapt.
Vrijdagmiddag werd door de Marechaus
see te Venlo de 25-jarige A. Geurts uit
Schandelo gearresteei'd, texwijl deze bij een
bankinstelling een 26-tal valsche muixtstuk-
ken van 5 Mark trachtte in te wisselen. De
man werd in de Marechausseekazerne inge
sloten. Vermoed wordt dat de aangehoudene
deel uitmaakt van een reeds lang gezochte
valschemuntersbende. In samenwerking met
de Duitsche politieautoriteiten wordt thans
eeix uitgebreid ondei'zoek ingesteld.
(Adv. Ingez. Med.)
Nieuw collectief contract in
de meubelindustrie.
Gevaar voor een conflict thans van de baan.
De hoofdbestui'eix van de werkgevers- en
werknemersorganisaties in de meubel
industrie en in de behangerij hebben hun
ledexxvergaderixigen geadviseerd een nieuwe
collectieve arbeidsovereenkomst aan te gaan
op de volgende voorwaardeix:
1. Handhaving van het tut dusver nog vi-
geerende collectief contract, behoudens het
loonartikel;
2. Verlaging van alle ixx genoemd contract
genoteerde loonen met- 6 procent.
3. Deze xxieuwe collectieve arbeidsovereen
komst aan te gaaxx voor den duur van 11
maanden, eindigende 1 Maart 1936.
De ledenvergaderingen van de werkgevers-
en werknemersorganisaties zijn met dit ad.
vies accoord gegaan.
Het gevaar voor een conflict dat de vorige
week, wegens het vastloopen van de oixder-
handelingexx dreigde is thans, nu overeen
stemming is vei'kregen, van de baan.
Groote dingen in een
EEN BOLIDE KWAM IN ONZEN DAMPKRING
Lichtverschijnsel op 24 Maart.
Het Kon. Ned. Meteorologisch Instituut te
De Bilt deelt ons mede:
Zoowel rechtstx-eeks als door tusschenkomst
van vele dagblad redacties werd op het Kon.
Meteorologisch Instituut een groot aantal
berichten ontvangen omtrent het lichtver-
schijnsel dat Zaterdagavond 24 Maart in tal
van deelen van ons land werd opgemerkt.
Uit een voorloopig oxxderzoek van de talrij
ke bi'ieven bleek ons dat het verschijnsel toe
geschreven moet worden aan een vrij groote
bolide of meteoor, welke in onzen dampkring
doordrong, daar tot lichten kwam en óf eer.
wolk van zelflichtende gassen óf een
wolk van fijne aschdeeltjes achterliet, welke
door de zon werden beschenen.
Hoogstwaarschijnlijk bevond zich het ver
schijnsel op tientallen K.M hoogte boven het
aardoppex-vlak. Als meest voorkomende hoog
ten voor dergelijke vuurbollen vindt mexx in
de litteratuur 2070 K.M. vei-meld.
De lange duur van het lichtvex-schijnsel exx
de groote lichtkracht van de wolk wijst er
wel op, dat de bolide veel grooter was dan
haar gemiddelde sooi'tgenooten.
Na deze eei'ste zijn later op den avond (ook
terwijl het licht van bovengenoemde bolide
nog zichtbaar was) andere boliden in onze
aard-atmosfeer binnengediongen.
SLACHTWIJZE IN STRIJD MET DE
VEEWET?
Tot ergernis van vele dierenvrienden en
vereenigingen op het gebied van dierenbe
scherming o.w. de Sophia Vereeniging en de
Nederlandsche Vereeniging tot bescherming
van dieren worden in verschillende exportsla
gerijen vai'kexxs voor het slachten aan een
ketting opgetrokken, alvorens die dieren be
dwelmd zijn.
Thans is er voor den Amsterdamschen
kantonrechter een px-oefproces gevoerd om
uitgemaakt te zien of deze wijze van slachten
al dan niet in stx-ijd is met de veewet.
Een ambtenaar der Sophiavereeniging
heeft eenigen tijd geleden geconstateei'd. dat
deze min of meer verouderde slachtmethode
werd toegepast door den directeur van de
Baconfabi'iek te Uithoorn, die vee liet slach
ten in het abattoir aldaar.
Tegen hem werd een vervolging ingesteld
en Vrijdag stond hij voor den kantonrechter
terecht.
De ambtenaar vaxx het O.M. zeide in zijn re
quisitoir. dat het hier een principieele kwes
tie betx-eft; spr. achtte de ten laste gelegde
overtreding bewezen en requixeerde een
geldboete van f 25 subs. 10 dagen hechtenis
De kantonxechter zal later vonnis wijzen.
kleine straat.
Nieuwe menschen
Een halve eeuw geleden.
Uit Haarlem's Dagblad van 1885.
Piet van der Hem.
Héél lang heeft de heele straat in spanning
geleefd wie er op nummer 34 zouden komen
wonen.
De straat is nieuw. Het zijn écht allemaal
huisjes naai- den geest van den tijd. Vijf ka
mers. die samen de oppervlakte hebben vaix
een suite in een ouderwetsch en degelijk hee
renhuis. Maar: ingebouwd bad. Maar: centra
le verwarming. Maar: pax-ket in de vooi-kamer.
En: een schappelijk prijsje. En zoo wonen er
nu in oxxze nieuwe kleine straat, behalve de
oude menschen, die achteruit zijn gegaan en
kleiner moesten gaan wonen („wel zielig voor
opa en oma, zeggen de kinderen, maar ze
schikken zich reuzeflink") allemaal jonge
menschexx, die in groote oude huizen aan stille
.trachten exx oude straten en wijde pleinen zijn
;eboren en opgevoed, maar die ..intellectueel"
jewordeix zijn, nu, en als je ixxtellectueel wordt
dan wéét je waar je je aan te houden hebt:
een bovenhuisje, een dagmeisje als 't héél goed
gaat eix waarachtig nog niet elke week naai
de bioscoop.
Het gekke is alleen dat die jonge intellec-
tueele zoons en dochters van oude commer-
cieele vadei-s en lieve ook-niet-geheel-ongefor-
tuneerde moeders zich uitermate prettig voe
len in hun knusse kleine woningen en dat ze
tóch nog wat ovei-houden voor een ï-eisje van
den zomer; dat die met hun inkomentje eigen
lijk méér genieten van het goede des levens
dan pa en ma het met hun jaarlij ksche bom
duiten deden.
Maar ik dwaal af.
Ik ben tex-echt gekomen in het sociale
vraagstuk en ik wilde alleen maar terecht
komen op nummer 34 van onze kleine straat,
die een aardige straat is. een sti-aat van stèn-
ding zegt de huisjes-eigenaar: „u ken er van
op an dat ik me luitjes goed aankijk, want
zoo'n straat met billijke pandjes heb je maar
zóó bedorven en dan ben je nog verder van
huis bij wijze van spreke."
Het was dus wel zeker dat het nétte men
schen zouden zijn, de nieuwe, die zich einde
lijk en ten langen leste over 34 ontfermd
hebben.
't Leuke was dat 't zoo'n vei-rassing bleef.
Inééns stond er „verhuurd" op de ramen en
vóór we dat goed en wel allemaal beseft had
den hingen er gordijnen óók al.
En van die gordijnen kon je alles denken.
Glasgox-dij nen. Recht-an irecht-uit. 't Konden
net zoo goed goi'dijneix van stijve oude men
schen zijn als van héél principieel-zakelijk-
estreng-artistieke.
De luitjes van 32 waren de eersten die
de menschen van 34 gezien hadden. „Wel
jong" had mevrouw gezegd „maar toch óók wel
stijfjes: alle twee in keurige maar héél erg
eenvoudige jassen! Ze liepen nog gearmd, dus
lang konden ze in ieder geval niet getrouwd
zijn; niet oixdeftig, een beetje would-be weer
wèl: socialerig of misschien wel alléén maar
kerksch; kortom 't kon méé en tegenvalleix".
En toen kwam de verhuizing.
Ontzettend raar gewoonweg.
Stel je voor: een oude kussenkast en een
nikkelen ledikaxxt. een old-finish eetkamer en
een huiskamer uit allemaal van die lichte
libertykleuren, een affreus stilleven in een
zwaar-vergulde lijst en een ixielkglazen bol als
lamp.
,Zóó'n heterogeen zoodje heb ik nog nooit
gezien" zei mevrouwtje 36, exx ik ben benieuwd
wat dat moet wordexx.
Exx nu zitten ze er.
Nu zitten ze er al een week.
Exx wij zijn met z'xx allen nog geen stap
verder gekomen.
Aan den éénen kaxxt: zij doet alles zelf zon
der hulp.
Aaxx den andex-exx kaxxt: ze hebben een
au tot je.
Aan dexx ééxxexx kant: ze loopexx gearmd.
Aaix deix anderen kant; hij kijkt xxooit 's om
wanneer hij 's ochtends het huis uitgaat en zij
wuift 'nx xxooit na.
Aan dexx ééixexx kaxxt: Ze hebbexx veel bloe-
xxxeix exx cactussen.
Aaxx dexx axxderen kant: er staat nooit 's een
raanx opexx.
Exx de gox-dijixexx blijven dicht achter de
bloemexx. Er er is 's avonds xxooit licht.
We hebbexx nog geen van allen ooit een blik
ixx de voorkamer kuixnexx werpen, laat staan
dat we wetexx zoudexx hoe het er achter uit
ziet.
Aan den éénen fcaixt: zij heeft eexx chin-
chillajas.
Aaxx dexx axxderexx kaxxt: ixuxxxmer 32 weet
positief dat ze margarixxe etexx. Zélf de blue-
baxxdwikkels ixx de vuihxisbak zien liggexx,
hoor
U kuxxt begrijpen dat de mexxschen van 34
een gróót dixxg in de kleine straat zijn.
Een héél groot ding.
Waxxt ze hebben geen visites gemaakt tot
xxu toe.
Exx „Veexxbaas" op de deur zegt hoegexxaamd
ix iets.
Want de Veexxbazen die wij met ons allen
kennen zijxx zéér hetex-ogeen: er is 'xx generaal
Veenbaas exx een schoenmaker Veexxbaas en
een bakker Veenbaas en een leeraar Veenbaas
en een fabrikaxxt Veexxbaas.
Exx haar xxaam weten wij niet.
En wat-ie eigenlijk doet weten wij xxiet.
Exx of ze conversatie hebben, en zoo ja wie,
weten wij xxiet.
Het is een heel pexxibele kwestie.
De straat is geneigd te veronderstellexx dat
de straat er niet op vooruit gegaan is.
We haddexx zóó gehoopt op vroolijke mexx
schen voor de bridge, hebbexx de vier-eix-twixx-
tigs gezegd.
Ik weet 't xxiet, zegt 18, maar ik heb xxu een
maal zoo het idee, dat ze zich zélf hier niet
thuis voelen; de generaal Veenbaas had ge
loof ik alleen maar dochters exx als ik mij xxiet
vergis heeft mijxx schoennxaker Veenbaas eexx
zoon, die gestudeerd heeft en commies op de
provinciale griffie is of zoo iets
Mr. E. ELIAS.
30 Maart.
In het te Londen verschijnende Jour
nal of Horticulture komt een uitvoerig
verslag voor omtrent de alhier gehou
den texxtooxxstelling vaxx bloeiende bol
gewassen enz. De redactie van dat
tijdschrift had een van haar mede
werkers naar hier gezonden, alleen met
het doel onx de tentoonstelling te be-
studeeren. Omtrent den algemeenen
indruk, dien de tentoonsteling op den
vei'slaggever heeft genxaakt, wox-dt o.a.
het volgende gezegd: „Daar men in het
vijf en twintigste jaar was van het be
staan der Algenxeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur alhier, hadden de
voorstanders der texxtooxxstelling al het
nxogelijke gedaan onx haar alle vroegere
te doen overtreffen, en de uitkomst,
zoowel wat kwantiteit als wat kwaliteit
betreft, was buitengewoon indrukwek
kend. De tentoonstelling was hoogst
waarschijnlijk de beste, welke ooit van
bolgewasseix alleexx. ixx Nedei'laixd of in
eenig ander land gehouden werd. Onder
de bekwame leiding van den heer
Krelaee. wiexx eexx doelmatig saixxexx-
gestelde exx ijverige comxxxissie ter ziide
stond, werden alle noodige maatregelen
voor eexx tentoonstelling van zulk een
Tootschen omvang op de doelmatigste
wijze genomexx en uitgevoerd, en het is
overbodig, te zeggen, dat de texxtoon-
stelling In elk opzicht een groot succes
is geweest. De Hollanders zijn groote
bewonderaars der bolbloemen en zij
hebben zeker alle reden om trotsch te
zijn op de nu pas gesloten tentoonstel
ling."
Dnnr onze lens gesnapt.
De heer J. L. BOUWER.
De heer J. L. Bouwer werd geboren in het
dorpje Vledder (Drente) in 1874. Aanvanke
lijk was hij voor het onderwijs bestemd, maar
hij voelde zich in 't bijzonder aangetrokken
tot het tuinbouwvak. Daarom bezocht hij de
Gerard Adriaan van Swieten Tuinbouw
school te Freöeriksoord. Na het diploma daar
behaald te hebben bezocht hij vei'schillende
tuinbouwcentra in het binnen- en het bui
tenland.
Hij volgde een cursus voor Pomologie, werd
belast met- het tuinbouwondei'wijs aan ver
schillende tuinbouwwintei-cursussen en kreeg
de leiding van vei'schillende Rijksproeftui
nen, totdat hij in 1914 benoemd werd te
Haarlem bij den Dienst vaix Deix Hout en De
Plantsoenen, eerst met den titel vaix opzich
ter. later van directeur.
Eenige jaren geleden werd hij tevens di
recteur van de begraafplaatsen en 't vorig
jaar belast met het onderhoud van de sport
terreinen.
De heer Bouwer is voorzitter van de afd.
Haai'lem der Kon. Ned. Mij. voor Tuinbouw
eix Plantkunde, voorzitter van de afd. Haar
lem der Tuinbouw-Onderliixge, onder-vooi'-
zitter vaix de vaste keuringscommissie. Tot
't vorig jaar was hij voorzitter (thans is hij
eerelid) van de Vereeniging van Hoofden
van beplanting in Nederlaxxd.
JUBILé.
Maandag 1 April zal het 121/2 jaar geleden
zijn, dat de heer S. Baumaxx in betrekking
kwanx bij den heer W. Geeven, firma Hoes;
Leidschestraat.
