RDAGAVOND
Blijft Fit!
Lodewijk de Zeventiende.
BIJVOEGSEL VAN HAARLEM'S DAGBLAD
:en Engelsche
Windtunnel.
ZATERDAG 13 APRIL 1935
HAARLEM'S DAGBLAD
'13
Een oude Historische quaestie.
Een onderhoud met Prins Louis de Bourbon.
En een met Mr. de Moro Giafferi
(Van onzen Parijschen correspondent).
In het Fransche Kunstdagblad „Comoedia"
van 20 Maart kwam een kort verslag voor
van een lezing die de beroemde Fransche ad
vocaat Mr. de Moro Giafferi had gehouden
over het nog altijd onopgeloste raadsel van
de ontvoering van Lodewijk XVII uit den
Temple. Blijkens dit verslag was de spreker
de meening toegedaan, dat de zoon van
Marie Antoinette en Lodewijk XVI ontvoerd
was doorDan ton, die later ook, uit vrees
aan den vooravond van zijn eigen veroordee
ling, den koningszoon zou hebben doen ver
moorden. Het zal geen verwondering wekken
dat we. daags nadat de vertaling van dit ver-
slagje in de verschillende Nederlandsche dag
bladen 'was verschenen van alle kanten brie
ven kregen met het dringend verzoek, eenige
opheldering te geven. En laten we het eer
lijk toegeven wij ook. hoewel we meenden
toch eenigszins deze historische quaestie te
kennen, na de publicatie van een boek van
enkele honderden pagina's over deze aange
legenheid waaraan een langdurige studie
vooraf ging. wij waren ten zeerste getroffen
door de verklaring van Mr. de Moro Giafferi.
De hypothese dat eerst Chaumette en Hébert
het koningskind hebben ontvoerd, dat Ro
bespierre een poging heeft gedaan, maar tot
de ontdekking moest komen dat Chaumette
hem reeds voor was geweest, dat daarna Bar
ras hetzelfde heeft getracht maar tenslotte
bedrogen is uitgekomen, heeft niet alleen
onze volle aandacht «ehad, maar we hebben
ook gemeend deze lezing, welke^ op zoo'n ma
gistrale wijze door wijlen Lenótre werd uit
eengezet te moeten onderstreep en als de
eenig ware. En we zijn zelfs nog een stap
verder gegaan de officleele lezing van de
Fransche regeering ten spijt in de abso
lute verklaring dat de ontvoerde konings
zoon teruggekeerd is in de samenleving, eerst
onder den naam Naundorff en later, officieel
van dien waaronder hij den 27sten Maart
1785 op het kasteel van Versailles het levens
licht aanschouwde: Charles Louis de Bour
bon, Hertog van Normandië. Zoo ver gaat
Mr. de Moro Giafferi echter niet, en we zul
len straks zeggen: waarom.
Het ligt ook geenszins in onze bedoeling
om hier nog eens het proces te behandelen
van Naundorff; bij tientallen duizenden en
vooral m Nederland, waar officieel bij her
haling het recht van Naundorff en zijn af
stammelingen werd erkend om den naam De
Bourbon te voeren, telt men de aanhangers
van deze ..cause célèbre". Doch niet alleen
in Nederland. Ook de Engelsche Staat heeft
verklaard dat Naundorff het ontvoerde kind
uit den Temple was en ook de Fransche
rechtbank, in hoogste instantie, in een pro
ces tegen Henri de Rochefort, die aan de
afstammelingen van Naundorff het recht
betwistte den glorieusen naam van De
Bourbon te voeren, heeft verklaard dat
slechts De Bourbon de familienaam was van
den martelaar, die 12 Augustus 1845 in Delft
overleed. Dus ook van zijn directe nazaten.
En nu kan men de zaak wenden of keeren hoe
men wil, maar waneer men den burgerlij
ken stand gaat betwisten, dan stort alles in
elkaar.
Alvorens aan Mr. de Moro Giafferi een on
derhoud te vragen, leek het ons beter om
eerst eens een audiëntie te verzoeken aan
Prins Louis de Bourbon. En het telephoni-
sche onderhoud dat we eerst hadden, tenein
de een uur vast te stellen, bracht ons reeds
iets nader tot de waarheid. Het essentieele
van het telephonische onderhoud met den
beroemden advocaat kwam hierop neer:
Mr. de M. G,: „Bent u Naundorffist?"
Antwoord: „Overtuigd".
Mr, de M. G.: „Dan is het bijna niet de
moeite waard dat we elkaar spreken".
Antwoord: „Integendeel, nu wordt het eerst
interessant".
Mr. de M. G.: „Welnu, als u er zoo over
denktafgesproken7 uur
En nu het telephoongesprek met Prins de
Bourbon:
Vraag: „Monseigneur, heeft u er wel eens
van gehoord dat Danton de hand zou hebben
gehad in de ontvoering van den Dauphin?"
Prins de B.: „Nooitdat is de lezing van
Mr. de Moro Giafferi".
Antwoord: „Precies.daarom zou ik u
willen verzoeken"
Prins de B.: „Afgesprokenik wacht
u om 3 uur
En zoo bevonden we ons dan dien middag
in den salon van Prins Louis de Bourbon,
die ons met de hem eigen charme ontving.
Eenige jaren geleden hebben we in deze
zelfde kolommen reeds geschreven over een
onderhoud dat Prins de Bourbon ons toen
toestond en we zullen dan ook niet in her
haling treden met een beschrijving van dezen
zeer bijzonderen en uiterst mtelligenten ko
ningstelg, uiterlijk puur type Louis Seize,
die. ondanks het treurige feit, dat het zon
licht hem werd ontnomen, een helder in
zicht heeft in de angstwekkende toestanden
van het oogenblik. Het is verbijsterend, in
een onderhoud met Prins de Bourbon te ver
nemen hoe. tot in de kleinste details, en dat
mede namens zijn uitgebreide talenkennis
en zijn geweldige relaties over de heele we
reld. .hij op de hoogte is van alle politieke
gebeurtenissen. En in dit verband, even ter
zijde van ons eigenlijke onderwerp, mogen
we hier vermelden hoe Louis de Bourbon,
vier maanden voor het ernstige incident van
de „Zeven Provinciën", de Nederlandsche
Regeering op de hoogte heeft gesteld van het
schandelijke complot dat werd beraamd. In
vloeiend Nederlandsch. in een officieel
schrijven waarbij zijn eenige dochter. Prin
ses Madeleine, die ons met zulk een char-
manten eenvoud ontving, hem behulpzaam
was. en uit erkentelijkheid voor hetgeen Ne
derland en het Huis Oranje voor de De Bour
bons deed. heeft hij gewaarschuwd
Ter zake.
„Monseigneur", zoo luidde onze vraag. „U
die beter dan iemand anders de quaestie
van de ontvoering van Lodewijk XVII kent,
is er u iets van bekend dat Danton daarin
de hand zou hebben gehad?"
„Ik moet u ontkennend antwoorden en ik
ben. na hetgeen ik er over heb gelezen in de
courantenverslagen er ten zeerste over ver
wonderd. Evenals u ben ik de meening toe
gedaan, hoewel het alles nog hypothesen
zijn, al is het uiteindelijk resultaat zeker,
dat Chaumette en Hébert de hand hebben
gehad in de ontvoering. Danton.... in dit
verband is zijn naam mij onbekend.
„Maar weet u, Monseigneur, dat Mr. de
Moro Giaferi zelfs zoo ver gaat te veronder
stellen dat Danton, kort voor te sterven, ten
einde het schandaal van de ontvoering te
verbergen, het kind heeft doen vermoorden?"
„Oh. dat verwondert me niet. Want waar.
nu hij openlijk zich uitspreekt voor de ont
voering, zou hij Lodewijk XVII anders plaat
sen? Maar vergeet u niet: toen Henri de
Rochefort ons recht op den naam en titel
van Prins de Bourbon betwistte, koos hij
Mr. de Moro Giafferi tot advocaat en.wij
hebben over de heele linie gelijk gekregen en
de Rochefort werd tot enkele duizenden
schadevergoeding veroordeeld. Wij verwon
deren er ons dus niet over dat Mr. de Moro
Giafferi geen aanhanger van de Naundorff-
quaestie is. Men kan lang en breed nog over
de Naundorff-quaestie praten en weer alle
motieven van voor- en tegenstanders aanvoe
ren en tegenover elkaar stellen.de Moro
Giafferi voert als motief aan dat Naundorff
zich schuldig zou hebben gemaakt aan val-
sche munterij etc etc., maar enfin, hoewel
ons nog voor het archief enkele documenten
uit de geheime kanselarijen ontbreken, blijft
er toch dit, dat wanneer ik me zou veroor
loven om een stuk of een chèque: Naundorff
te teekenen. of desnoods met een anderen
naam dan dien van de Bourbon, ik veroor
deeld zou worden wegens valschheid in ge
schrifte.
En hier. ziet u eens. de brieven van de
laatste dageneen officieel schrijven van
het Vaticaan, beginnend: Monseigneur, Ko
ninklijke Hoogheiden hier.mijn pas
portofficieele actenLet wel. wij vra
gen niets. Maar wel protesteeren we, al was
't alleen imaar voor mijn familie, wanneer
men ons recht betwist. Daarom ben ik er ook
benieuwd naar wat. Mr. de Moro Giafferi u
vanavond zal vertellen over de rol welke
Danton zou hebben gespeeld in de ontvoe
ring van mijn grootvader uit den Temple.
We zitten in het magnifieke studeerver
trek van den beroemden advocaat-senator
minister. de Moro Giafferi. Onze gastheer,
bewegelijk, nerveus, spraakzaam zooals al
leen maar een Corsikaan het vermag te zijn
dribbelt door de zaal, staat even stil voor
een flauw verlicht meesterwerk uit de Hol-
landsche school, posteert zich voor de hoog-
opgaande Gothische schouw, laat zich dan
in een antieken leunstoel vallenpresen
teert een sigaret, en dan in eens de vraag:
„Waarom gelooft u niet dat Danton er de
hand in zou hebben gehad?"
„Om deze redenen: dat Chaumette en
Hébert het kind hebben ontvoerd, dat dit
ook precies overeenkomt met den datum
waarop Simon werd ontslagen uit zijn
post.
„Accoorden daarna?"
„Daarna heeft Robespierre hetzelfde wil
len doen, maar hij is tot de ontdekking ge
komen dat het koningskind al was wegge
voerd en dat men een ander er voor in de
plaats had gesteld. In de nalatenschap van
Robespierre heeft men trouwens een schrij
ven gevonden waarin gesproken wordt over
opium, om het kind te bedwelmen, over een
geneesheer etc."
„Hier zijn we het volkomen met elkaar
eens. En ik weet bij voorbaat, dat u me daar
na nog gaat zeggen dat het tweede ontvoerde
kind aan den bankier Petitval op het kasteel
van Vitry werd uitgeleverd, dat Robespierre
zijn vergissing ontdekte en dat Barras ten
slotte het doofstomme knaapje vond dat.
hoewel véél ouder dan de Dauphin, in den
Temple overleed".
„Maar nu een andere vraag en dat was,
toen ik de quaestie bestudeerde, mijn uit
gangspunt: wat kan de reden zijn geweest
voor een Revolutionnair om het kind te ont
voeren?"
„Maar het was het machtigste pand".
„Precies. Van Robesoierre. van Barras zelfs
zou 't me niet verwonderen wanneer ze dat
hadden ingezien en wanneer ze het, zelfs
wanneer een ander het zou hebben voorge
steld. ten uitvoer zouden hebben doen bren
gen, wetend dat ze hun leven waagden.
Maareen Chaumette. een Hébert, figu
ren van het tweede plan! Dacht u dat een
Hébert, een Père Duchesne, in het openbaar
althans een bruut want in het privé-leven
was hij dat niet, maar integendeel een
pieus man zoo'n geweldig plan zou hebben
beraamd en ten uitvoer gebracht? U zelf
moet toegeven dat slechts een „homme
d'état" daartoe in staat zou ziin geweest. En
op dat oogenblik. waarop het kind is ont
voerd (en nu wijs ik op den datum van Si
mon's vertrek en op de aanteekeningen wel
ke de dochter van Marie Antoinette maak
te) waren er slechts twee machten, nl. Dan
ton en Robespierre. De laatste kan het on
mogelijk zijn geweest, want anders zou hij
hetzelfde kunststuk nog niet eens hebben
gepoosd te herhalen na den dood van Dan
ton Blijft dus Danton
„Meneer de Minister, uw lezing is vernuf
tig en men moet haar bewonderen, maar
historisch heeft ze toch dit bezwaar, dat ze
slechts eer. hvnothese is".
Daar wilde ik u nu zoo iuist hebben. Cm
het oogenblik dat Louis XVII werd verruild
voor den jongen Hervagault (want als men
ziet hoe hij de eenige „valsche dauphin" is
is geweest, die tot in détails het leven in den
Temple kon beschrijven, kan men wel. aan
nemen. dat hij het tweede kind was) op dat
oogenblik waren Danton en Chaumette -
Hébert bittere vijanden. Danton is echter
evenals trouwens Robespierre geheel ver
keerd beoordeeld, niet alleen door zijn tijd-
genooten maar ook door alle volgende gene
raties. Men stelt hem voor als een verwoed
spreker, die de ruiten van de zaal deed tril
len, een man die sidderde van patriotisme
etc. Maar wanneer men Danton en zijn le
ven eens nader onder het vergrootglas
neemt, dan ziet men dat Danton ondanks
zijn onbetwistbaar patriotismeeen En
gelsche spion was. eenagent van Londen.
Bij de bestudeering van het Temple-vraag-
stuk heeft men zich nooit eens bezig ge
houden met Danton, En juist hij. want ieder
een zal moeten erkennen dat hij werkelijk
een staatsman was. verdient onze bijzondere
aandacht in het drama. Mijn lezing van het
geval verdient beter dan de simpele betite
ling van hypothese, want ik steun wel de
gelijk op een document. Wanneer u zich het
proces tegen Danton herinnert, en u laat u
zich de officieele verslagen voorleggen, dan
zult u er ook door worden getroffen dat
Danton op alle punten, waarop hij werd aan
geklaagd werd vrijgesprokenbehalve op
één: dat hij Lodewijk XVII op de troon van
Louis XVI wilde zetten. En ziet, de vurige
orateur blijft elk antwoord schuldig. Nu
trillen de ruiten nietnu zwijgt hij. Dan
ton was terechtgesteld, en men deed huiszoe
king bij hem. Daar kwamen de .noodige pa
pieren voor den dag. Een brief van een En-
gelsch agent, beginnend met: Monsieur. Ik
vermoed dat dit schrijven afkomstig is van
Petitval, die in Engelschen dienst was. Er
wordt daarin gesproken van „de hoogst be
langrijke zaak die ge kent". Men schrijft
„we willen daarvoor het bedrag betalen dat
ge zeld zult vaststellen". Er wordt gerekend
op C. D. Wie is C. D.? Zoo heb ilk me afge
vraagd. Zijn het niet de initialen van Dan-
ton's rechterhand Camille Desmoulins? En
als men de data precies nagaat en de bin-
nenlandsche en buitenlandsche gebeurtenis
sen van dat oogenblik. dan is er maar één en
kele quaestie welke men vooral in internatio
nalen kring „hoogst belaogriik" kan noemen:
de ontvoering van den dauphin, het verkrij
gen van dit waardevolle pand.
Ziet daar in het kort mijn overwegingen.
Met u ben ik het eens dat de vrouw Simon
er meer van heeft geweten, dat zij. als men
haar bij het bezoek van de hertogin van
Angoulème niet had opgesloten, de ware le
zing had kunnen geven van de ontvoering.
Wat de verdere geschiedenis betrefton
ze meeningen komen overeen".
„Maar waarom, nu we beiden toch de over
tuiging hebben, afgescheiden nog van het
feit of Danton of een ander het kind zou
hebben ontvoerd, dat de echte Lodewijk
XVII niet in den Temple is gestorven, waar
om gaat u dan ook niet een stap verder om
hem terug te vinden in den persoon van
Naundorff?"
..Laten we daar nu niet verder op ingaan
Het zou ons veel te ver voeren voor het
oogenblik. (Mr. de Moro noemde ons drie
punten uit zijn verdediging).
„Maar aangenomen nu dat het Danton is
geweest, want ongetwijfeld heeft uw lezing-
logische waarde en is het schrijven van den
Engelschen agent verrassend, wat is dan ver
der van Lodewijk XVII geworden?"
„Ik vermoed dat. Danton. door vrees be
vangen het kind heeft doen ter dood bren
gen. kort voordat hij zelf werd verooi'deeld.
Mogelijk ook is het dat Lodewijk XVII zich
in een klooster heeft teruggetrokken
Maai' dit zijn allemaal slechts veronderstel
lingen. In alle gevallen is er van al de „dau
phins" die sedert dien te voorschijn zijn ge
komen (een dertigtal), volgens mij niet één
geweest, noch Hervagault, noch Richemont,
noch Naundorff, die ook maar een eenigs
zins aannemelijk verhaal heeft kunnen doen
van zijn wedervaren sedert hij den Temple
op-clandestiene wijze verliet. Het eenige wat
mij. en ook mijn vriend Lenótre met wien ik
lang. tot héél kort. voor.zijn dood. het geval
heb besproken, heeft getroffen is dat Herva
gault nonsens vertelde over het leven in Ver
sailles en de Tuilerieën, nonsens ook over
hetgeen hij na de ontvoering deed. terwijl
Naundorff verbijsterend goed was ingelicht
over hetgeen aan de gevangenneming vooraf
ging, maar dat Hervagault de eenige is ge
weest die tot de in détails te controleeren
omstandigheden een juist relaas kon geven
van den Temple. Daarom geloof ik dat het
eerste.... ondergeschoven kind Hervagault
is geweest. Maar de echte koningszoon was
toen al lang buiten en ver van de sombere
gevangenis".
Voor Luchtvaartkundig Onderzoek.
Het instituut voor luchtvaartkundig onder
zoek in Groot-Brittannië is een nieuw hulp
middel rijker geworden. Het proefstation te
Farnborough heeft een nieuwen windtunnel
gekregen. Lord Londonderry, de minister
voor Luchtvaart, heeft hem een paar dagen
geleden voor het eerst laten werken door
een schakelaar over te zetten. De overscha
keling zette een waaier van 9 M. middenlijn
(dat is ook op enkele milimeters na de mid
denlijn van den tunnel) in beweging. Toen
de motor van 2000 P.K. aan den waaier zijn
hoogste snelheid had gegeven trok door den
tunnel een luchtstroom van 190 K.M. per
uur. Tusschen de twee monden van den tun
nel had men een militairen tweedekker in
evenwicht geplaatst en onder den kunstma-
tigen orkaan begonnen de vleugels te trillen
en begon de schroef te draaien. De tunnel is
niet wijd genoeg om er een vliegtuig heel in
te plaatsen. De vleugels zouden daarvoor
moeten worden afgekapt. Maar blijkbaar is
voor doeltreffend onderzoek van aërodyna
mische vraagstukken een heel vliegtuig
overbodig. De tunnel is wijd genoeg om
romp. schroef en middensectie van vliegtui
gen. wier vlucht niet grooter is dan 17 M. en
die niet meer dan 3500 K.G, wegen, op te ne
men. De verwachting is dat deze tunnel ge
gevens zal verschaffen, die proefvluchten
niet kunnen opleveren. De minister voor
Luchtvaart zei bij de opening, dat de brand-
stofrekening van de luchtmacht 40.000 pd.st.
per jaar kleiner zou kunnen worden indien
de tunnel kennis zou verschaffen waarmede
de luchtweerstand op een vliegtoestel-in
vlucht met een tiende zou kunnen worden
verminderd. Indien men niet in de eerste
plaats bezuiniging beoogde dan zou de ver
minderde luchtweerstand uiteraard ten goe
de komen aan snelheid en doelmatigheid
van de luchtmacht.
De tunnel is gebouwd in een loods van
staal en gewapend beton. Er zijn twee groote
hijschkranen om vliegtuigen, die proeven
moeten ondergaan, op hun plaats in den tun
nel te brengen. De tunnel is 129 M. lang. De
waaier die den wind moet maken is van hout
en maakt 25 Otoeren per minuut.
Stroomlijnbouw schijnt reeds bijna geheel
te hebben afgerekend met rechtstreekschen
luchtweerstand. In moderne vliegtuigen is
die weerstand nagenoeg beperkt tot de wrij
ving tusschen luchtstroom en de vlakken
•van het toestel. In Engeland duidt men die
aan als „skin friction". Men hoopt dat proe
ven in den nieuwen windtunnel de myste-
rieën van deze wrijving zullen helpen oplos
sen. De theorie is dat de luchtlaag, die onmid
dellijk over de vlakken van een vliegtuig
strijkt, de zoo geheeten grenslaag, zich ken
merkt door woeligheid, die vertragend werkt
op de vaart van het toestel. Wanneer die
woeligheid zou kunnen worden opgeheven,
en de grenslaag glad en gelijkmatig over de
vlakken zou scheren, zou het toestel aan
merkelijk sneller en met minder brandstof
vliegen. De nieuwe windtunnel in Farnbo
rough zal er toe moeten bijdragen dit vlieg-
ideaal te bereiken.
GEMENGD NIEUWS
Een reuzetaart. Dat was de taart, die vol
gens Engelsche gewoonte bij 't huwelijk van
prinses Marina en Prins George gebakken
werd: ze was 2 70 meter hoog en woog 800 En
gelsche ponden.
STUDIO SNUFJES.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
Onze landgenoot Haro van Peski zal te
Berlijn de operette „Der Vogelhaendlcr" van
Zeiler verfijnen. Deze nieuwe Majestic-film
wordt door liem vervaardigd in opdracht der
Rota-Film A. G., een der geaffilieerde instel
lingen van het Tobis-Concern. De operette
zal in de Tobis-Studio's te Johannistlial
worden opgenomen.
Na een paar zwaai- en sprongoefeningen
(bijvoorbeeld de nummers 75. 57. 52 en 40)
die ons goed warm gemaakt hebben, wer
pen we ons met niet te stuiten ijver op de
nieuwe serie.
Klaar? Kan er niets breken? Vooruit dan
maar met
Oefening 89!
Een been hoog
zijwaarts op
gooien en direct
weer terug la
ten vallen. Met
één hand me
ten we. hoe
hoog we komen.
Nu wordt steeds
die hand een
paar centime
ter hooger ge
houden. en u
zult zienhet
werkt als een
magneet, Uw
been zal nog
véél hooger kunnen komen, dan bij den eer
sten keer. Het is niet te gelooven, wat u met
een flinke dosis doorzettingsvermogen en wat
enthousiasme kunt bereiken!
Om de beurt met linker- en rechterbeen
oefenen; goed rechtop blijven staan en een
keer of twintig herhalen.
Oefening 90.
De jeugdige film,,ster" Shirley Temple is niet alleen de filmkoningin onder de
kinderen, maar geeft ook de mode aan: wat zij draagt wordt nagevolgd
door anderen
Deze oefening ls nogal belan°"-:i'k, daar het
niet alleen een goede buikspieroefening is,
maar tegelijkertijd de bewegingsmogelijkheid
van het heup- en kniegewricht vergroot, of
tenminste op peil helpt houden.
We beginnen zittend met de beenen wijd
uit elkaar. Nu snel één been buigen, direct
schuin omhoog strekken dan langzaam la
ten zakken. De eerste twee tellen (het buigen
en strekken) zijn héél snel: het moet zijn
alsof u iets weg wilt schoppen. Bij het lang
zame dalen dat daarop volgt bent- u misschien
geneigd, uw adem in te houden. Niet doen!
Rustig en diep door ademen, en laat uw lijf
lied („Daisy Bell" is al héél geschikt!) door
het huis schallen! Mocht dat moeilijkheden
geven, dan weten we een goed adres voor
zanglessen. Ready while you wait!
Oefening 91 is
weer een extra-
tje voor de meer
gevorderden.
Een echte behen
digheidsoefe-
ning, die ook de
beenspieren een
goede beurt
geeft.
In gehurkte
houding, dus
beide beenen
gebogen, beginnen. Nu één been naar voren
brengen, handen los en regelmatig, maar in
een zeer snel tempo, beenen wisselen. Dus
beurtelings linker- en rechterbeen naar vo
ren strekken. Vijf-en-twintig maal is vast
wel genoeg. Is het na hardnekkige pogingen
tot u doorgedrongen, dat u toch nog niet zoo
enorm ver gevorderd bent, als u eigenlijk
wel dacht, probeert u dan liever Oefening
36 nog eens. Maar dan ook vijf-en-twin tig
maal en niet alleen dien eenen dag, toen u
zich zoo fit voelde I
Oefening 92.
Vandaag beslui
ten we met een
prachtige romp-
oefening. Als hulp
middel kunt u een
voetbal, een kus
sen of wat ook ge
bruiken. Alleen
zware ijzeren hal
ters zijn voor ver
heven beoefenaars
op eerste en twee
de étage niet zóó
geslaagd.
Met een bal in
beide handen bo
ven uw hoofd ver
naar achteren bui
gen. Loslaten (dus
recht laten vallen)1
als u niet verder kunt, en even controleeren
hoe ver de bal achter uw voeten is neerge
komen. Tien maal herhalen. De knieën kun
nen desnoods wel wat gebogen worden. Te
rug stappen door evenwichtsverlies, vóór de
bal den grond geraakt heeft, maakt die
beurt ongeldig.
Maakt u er eens een wedstrijdje van? Het
heele gezin beneden 87 jaar kan meedoen!
JULES KAMMEIJER.
Leeraar Lieh. Opv. M. O,
