De vierdaagsche
afstandsmarschen begoimem. Feest in 's Hertogerrboscfu
Helga's weddenschap.
De zeeweg Heiloo. Egmond a. d. Hoef en de Kanaalweg is Dinsdag
door den commissaris der Koningin in Noord Holland, jhr. mr, dr.
A. Roël officieel geopend
FEUILLETON.
Uit het Noorsch door
SIGRID BOO.
(Nadruk verboden).
22)
Hij is werkelijk allergenoeglijkst. Gisteren
wenkte hij me eensklaps met een zeer ge
heimzinnig gezicht, mee te gaan. en bracht
me door boschjes en langs smalle kronkel
paadjes tot achter in het park. Ik liep op
m'n teenen van pure spanning en verwacht
te minstens een misdadiger te zullen vinden
in het hakhout. Minstens! En het was
niets d.w.z. nu nog niets, alleen een klein
heuveltje met sprieterig gras en doornige
heesters. Maar daar vond je altijd de eerste
rijpe boschaardbeitjes, vertelde hij me. En
geloof me. ik weet een dergelijke mededee-
ling op prijs te stellen. Men is. zooals ge
zegd. niet voor niets klein-meisje geweest en
heeft met jaloersche blikken gewaakt over
zulk soort staatsgeheimen als waar bosch-
viooltjes groeien, en waar de eerste lelietjes;
en waar het aller-, allerbeste plekje is voor
de nachtviolen, die wonderlijke bloem, die
overdag zo onaanzienlijk is en heelemaal
niet de aandacht trekt, maar die 's nachts
de lucht vervult van een heerlijke geur.
Ja. ik geloof, dat ik met een gerust ge
weten Laurense's attest mede kan onder
schrijven, dat hij een goeie jongen is, die
baas van me: hoewel die goeie jongen meer
dan humeurig is uitgevallen. Bij tijden is
hij als .buskruit; en als je dan iets doet. wat
hem niet aanstaat, en dat doe je in den
regel uit louter zenuwachtigheid, dan komt
het tot een uitbarsting. Frójectielen in den
vorm van scheldwoorden en erger vliegen
naar alle kanten, en op zulke oogenblikken
krijgt z'n eigen waardigheid ook een ge
voelige knak. Maar andere keeren weer is
hij als een lam en weet niet wat hij zal be
denken. om je een genoegen'te doen. Uit z'n
zakken komen heele voorraden zuurtjes en
plakken chocolade en kleine rariteiten.
Ook krijgt hij van die bevliegingen, dat hij
galant wil zijn; en dan is hij werkelijk ver
makelijk. Het is net of het hem dan ineens
te binnen schiet dat het tot de plichten van
een man van de wereld behoort, het kamer
meisje een beetje.het hof te maken; en dan
overlaadt hij haar met een uitgezochte col
lectie bloemrijke complimentjes uit de acht
tiende eeuw, zoo-geweldig, dat iemand met
een klein beetje gezond verstand ze onmo
gelijk voor zoete koek kan opeten.
Er ligt een zekere waarheid in wat Astrid
gisteren zei,, toen ze een schommelstoel in
de woonkamer vervingen door zoo'n nieuwen
van stalen buizen: Vader, nu ben jij het
eenige niet moderne meubel hier in huis.
Mevrouw Bech lachte er onbedaarlijk om
en bewees daardoor, dat ze een mensch van
haar tijd is; want een moeder, die een klein
beetje ouderwetsch is. zou bij zoo'n opmer
king van haar dochter gezegd hebben: Weet
je wel, dat je tegen je vader spreekt?
Bech, die toevallig in z'n hum was. nam
het heel goed op en zei: Ja, het zal het
beste wezen, dat jullie mij ook inruilen. Er
lag een diepere meening achter die woorden
want mevrouw Bech werd gloeiend rood, tot
diep in haar hals. Vreemd als een oudere
vrouw bloost, heeft dat heelemaal niets
liefelijks: het doet je enkel schuldbewust
aan. Er is hier dezen winter het een of an
der gebeurd, maar wat, weet ik niet goed.
Ik ben niet van de soort, die door sleutelga
ten kijkt.
Ik geloof dat Stein, de acteur, haar bijna
het hoofd op hol heeft gebracht. Ik zou wil
len voorstellen de uitdrukking ..jong en on
bestendig". want als ik om mij heen zie in
mijn kennissenkring, dan zijn het de men-
schen van veertig, die de dwaasheden be
gaan, Zij hebben plotseling zulk een angst,
dat het leven hun iets zal onthouden, dat
ze alles aangrijpen en naar zich toehalen,
wat ze maar kunnen krijgen. Zoo tenminste
lijkt het een bezadigd jong mensch. Ja zeker-,
ik bedoel me zelf.
Wat Stein betrof, waarschijnlijk had die
zich den kop op hol laten brengen door het
groote privé-vermogen van mevrouw Bech.
Maar nu is die geschiedenis voorbij. Stein is
vertrokken en mevrouw Bech heeft de wa
pens neergelegd: lippenstift enz. Hoe heb ik
'm dat geleverd, onder hetzelfde dak te wo
nen met tien explosieve Bech's tegenover
een hyperbeschaafd en fatterig acteur. Het
is werkelijk onbegrijpelijk, hoe een zoo groot
kunstenaar als mensch zoo klein kan wezen.
Doch dit is een probleem voor de sroote
denkers en wijsgeeren, en niet voor jou en
mij, Gretchen.
Basta. Kletspraatjes en kwaadspreken zijn
als suikergoed: best en zoet om op te zuigen
op het oogenblik zelf, maar met een bitteren
nasmaak. Zoo heb ik het telkens gevoeld, als
Laurense, Olga en ik ons hebben verdiept in
gissingen betreffende deze zaak. en
laat ik ons niet beter voorstellen dan we
werkelijk zijn dit is meermalen geweest.
Om terug te komen op de lente. Weet je,
wat de grondbezitter Bech zegt: Een mensch
beleeft vele lentes, doch slechts één Lente.
Zou dit mijn Lente zijn, met hoofdletters.
Nooit heb ik ze schooner gezien, nimmer heb
ik de natuur zoo intens aangevoeld als dit
jaar. lederen avond vind ik het een heel ding
naar bed te gaan. De tijd gaat al gauw ge
noeg. ook zonder dien te verslapen. Het is
het licht, wat het doet; het heerlijke, noor
delijke licht. Nu is het de beurt van andere
menschen, op de globe te zoeken; nu hebben
zij alle reden te wijzen naar dien langen vin
ger, die zich uitstrekt naar de pool, en te
zeggen: 'tjonge, waren we maar daar!
April, April is als de glimlach van een meis
je. staat in Laurense's poëzie-album geschre
ven: een bron. waaruit ik telkens weer put.
Om den anderen dag hebben we regen en
zonneschijn. Het is of de Aprilregen vrien
delijk gezind is, in tegenstelling met den
herfst-regen, en dan is het „goud waard
voor het land", zooals de landman zegt.
De voorwaarde voor het beleven van groote
avonturen ontbreekt eigenlijk bij een kamer
meisje, dat werken moet van 's morgens 7 tot
's avonds half 9; nee. dan heeft een toeriste
in het vroolijke Parijs andere kansen. Maar
toch gebeurt het, dat er iets gebeurt. Nu
heeft bijv. Diana juist jongen gekregen, en
zij zijn werkelijk schattig. Kalveren, komen
er telkens, maar de slager haalt ze haast
even gauw weg als dat ze geboren worden.
Eerstdaags gaan de koeien van stal, het
bosch in; ik weet niet, of je dit interesseert.
Als huwelijk-bemiddelaarster heb ik wer
kelijk zeer groote verdienste. Het is hierbij
al net als bij alles: aanpakken en niet terug
deinzen voor groote zelfopofferingen. Twee
keer ben ik nu met Laurense naar de jeugd
bij eenkomst geweest; en ik hoop. dat de jon
gelui het nu spoedig zonder mij zullen af
kunnen. In Mei is het groote jaarfeest; bij
mooi weer buiten, bij regen in het lokaal; en
ik geloof, dat een jaarfeest met Weener ge
bak, koffie, limonade en feeststemming gun
stig kan werken op hun jonge liefde. Van
wege den aanstaanden uitgang laat ze een
nieuwe mouseline japon naaien, lila fond
met groote gele bloemen. De naaister heet
juffrouw Svingen, Olene Svingen, die weet,
wat ze wil en vastbesloten is. alle moderne
dwaasheden met kracht te bestrijden. Haar
ontvankelijkheid voor invloeden van buiten
af is waarschijnlijk een twintig jaar gele
den opgehouden: wat na dien tijd gekomen
is, is uit den booze. Op alles wat ik voorstel,
antwoordt ze: ik kan het best op die manier
maken, maar ik kan het eenvoudig niet uit
staan. En wee haar, die durft kiezen, wat
juffrouw Sving&n niet kan uitstaan!
Gelukkig is de dag nu met het voorjaar
zooveel langer geworden. En te wandelen
langs schemerige, lente-achtige wegen met
iemand, met wien men ernstig kan spreken,
daarvan hou ik. Frigaard. begrijp je. is zoo
dat men ernstig met hem kan praten zon Ier
zich te geneeren. Bij tijden krijg ik er ge
noeg van m'n omgeving humoristisch te be
schouwen; en dan is het weldadig, doodelijk
ernstig te zijn. En we praten over zaken en
dingen en niet altijd over personen, zooals
vrouwen doen, wanneer ze samen zijn. Fri
gaard weet alles, dat verzeker ik je, of laat ik
zeggen bijna alles, om niet den schijn op
me te laden, dat ik overdrijf.
Als hij maar eerst ontdooid is, kan een
wandeling met hem langs den vervelendsten,
meest kalen weg allergenoegelijkst zijn. Hij
kent de namen van alle steensoorten hier in
de buurt; hij neemt hier een stuk steen op
en even verder nog een, en vertelt er je een
massa van. Het kleinste plantje of onaan
zienlijkste mos, het nietigste beestje worden
belangrijk door zijn woorden, en met ieder
vogelgeluidje is hij vertrouwd. Hij weet, hoe
de dingen zijn, en waarom ze zoo zijn. Hij
weet een massa interessants van de streek,
waar we wandelen; van de rivier en het
bosch en de bodemgesteldheid, hoe deze zdo
geworden is en welke kansen ze den men
schen biedt.
Wat weet ik, na hier een heelen winter te
hebben gewoond? Ja, dat het paadje langs
de beek het liefdesweggetje genoemd wordt,
en dat de naakte takken van de heesteraf
rasteringen rond de akkers in het avond
licht doen denken aan paars-gekleurde ne
vel. Zulke dingen weet ik.
Maar deze kleine, onschuldige wandelin
gen van ons beiden geven den anderen stof
te over tot praatjes. Den heelen langen dag
plagen ze me. Erger dan erg wei-a het. toen
Laurense er achter kwam, dat ik room stal
om in zijn glas te doen. Je begrijpt, dat ik
hetzelfde gedaan zou hebben, wanneer Ola
en Andreas den halven nacht zaten te stu-
deeren na den heelen dag hard te hebben
gewerkt. Tegen het voorjaar kreeg hij zulke
ingevallen wangen, maar lachte enkel, toen
ik hem voorstelde levertraan te nemen. Man
nen zijn zóó onverstandig; als ik ze misschien
daar straks wat opgehemeld heb, bedoel ik
daarmee werkelijk niet, dat ze op eigen bee-
nen kunnen staan. Jl
(Wordt vervolgd^ v
Vijftienhonderd schoolkinderen brachten voor het stadhuis van don Bosch Dinsdag aea jemhp
hulde aan den burgemeester
Een fleurig groepje S. O. S.-leden uit Rotterdam bij de
vierdaagsche, die Dinsdag zijn aangevangen
-Jeudige belangstelling voor een der moderne Engelsche locomotieven
van de Southern Railway, waarvan een model door den directeur der
maatschappij aan St. Olavschool te Londen ten geschenke gegeven
werd
De Nederlandsche delegatie inzake de handelsbetrekkingen met
Amerika is Dinsdag naar Amerika vertrokken, teneinde met de re
geering aldaar besprek'ï^ingen te houden. V.l.n.r. de heeren;
A. Th. Lamping; dr. W. M. F. Mansvelt en mr. A. Kerkhoven
De drukte op het Binnenhof te den Haag tijdens de belangrijke vergadering
van de Tweede Kamer
Psefc van IM'taSt egFSfèh
voer hst trieuwe Fey:enoord;è^5$?M®
Rotterdam
De ministers v. Schaik, Deckers, Colijn, Gelissen en Oud verlaten het gebottw
der Tweede Kamer te den Haag na de belangrijke vergadering van Dinsdag
