Wij in den Haag
Boerderijbouw.
llei 3eêm$&$ks&e
53e Jaargang No. Ï5987
Verscliynt clagelijKs, SeKalve op Zon- ën Feesï3agën
Woensdag 7 Augustus 1935
HAARLEM S DAGBLAD
Directie: P. \V. PEEREBOOM
en ROBERT PEEREBOOM.
ABONNEMENTEN: per week ƒ0.25, per maand ƒ1.10, per 3 maanden
ƒ3.25, franco per post 3.55, losse nrs. ƒ0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week 0.05, p. maand 0.22, p. 3 mnd. 0.65, franco p. post 0.7254.
UITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR
COURANT-UITGAVEN EN ALGEMEENE DRUKKERIJ N.V.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos-: Directie 13982 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14825 Postgiro 38810
Bijkantoor: Soendaplein 37, Haarlem-Noord, Telefoon 12230.
Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIéN 1—5 regels 1.75, elke regel meer f 0.35. Reclames
0.60 per regel. Tarieven regelabonnementen op aanvraag. Vraag en
aanbod 14 regels 0.60. elke regel meer ƒ0.15. Onze Groentjes zie
hoofd rubriek.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 600.-, Overlijden 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Duim ƒ250.-, Wijsvinger 150.-, Elke andere vinger 50.-, Arm-of Beenbreuk 30.—
Idem voor Abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad: Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.-, Overlijden ƒ600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Verlies Duim f 75.-, Verlies Wijsvinger f 75.-. Verlies andere vinger ƒ30.-.
Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
HAARLEM, 7 Augustus.
Engelsch Drama.
De heele wereld beschouwt de Engelschen
als een flegmatisch ras. Er is geen flegmati-
scher ras. Zelfs wij Hollanders gelden als emo-
tioneele lieden, als opgewonden standjes, ver
geleken bij de Britten. Hun bevroren
facies, hun weinige woorden, hun glimlach
die zoo zelden tot een lach wordt, hun volle
dige toewijding aan een volledig ritueel van
„goede manieren, van stijl en van „zooiets-
doe-je-niet" zijn spreekwoordelijk geworden.
Maar men overdrijft. Het is altijd verkeerd
te generaliseer en. Ik zou uit ervaring vreemde
staaltjes van het optreden van Engelsche
volksmassaas, vooral bij sportgebeurtenissen,
kunnen opnoemen. Maar ik zal mij bepalen
tot de vertaling van enkele passages uit een
cricketverslag van twee kolommen druks, ver
schenen in de eerwaardige en „100 pCt. Brifc-
sche" Manchester Guardian van Dinsdagmor
gen.
Dit verslag geldt den wedstrijd Yorkshire-
Lancashire, Het is geschreven door een man
die het nuchtere pseudoniem „Cricketer'
voert. Dit is het eenige nuchtere in gansch het
verhaal. De rest is geladen met wilde passie.
Des Engelschmans onderdrukte hartstochten
laaien op in fantastische vlammen. Bloemrijke
taal, gedurfde beeldspraken, pathos echt en
vasch, wilde geestdrift, verheerlijking en diepe
verachting warrelen door dit bezield epos.
Geen Hollandsche voetbalverslaggever heeft
ooit deze hoogten van vervoering bereikt. En
voetbal kent toch onze ergste sportvervoe-
ringen. Wat het serene cricket betreftwij
hebben nimmer van zulke cricket-taal ge
droomd. Wij beoefenen en beschrijven dit no
bele spel statig, nuchter, flegmatisch, statis
tisch vooral. Naar onze overtuiging is dit zijn
stijl, behoort dit zoo en is het Engelsch.
Welaan. Luister naar de cricket-taal in een
van Engelands voornaamste en eerbiedwaar
digste dagbladen:
„Schitterend bowlen van Bowes richtte lan-
cashire's eerste innings ganschelijk ten gron
de in drie kwartier tijds. tot volledige voldoe
ning van een geweldige en bloeddorstigeme
nigte. Het groene veld werd tot een gewillig
handlanger van zijn „swerve" en „pace" en
„bounce"; bliksemsnel rees de bal in kwaad
aardige zijsprongen, de batsmen1 demoralisee-
rend. Slechts, een zeer groot speler had kun
nen hopen een zoo verschrikkelijken en gran-
diosen aanval te weerstaan.
Oldxield bezweek door een vang in de slips.
Hij fladderde in de vlam van een bal aan den
off-side als een mot in een kaarsvlam. Lan
cashire's laatste vijf wickets vielen zoo snel,
dat een toeschouwer naast mij zijn luchtkus
sen niet kon opblazen. Telkens als hij
zijn longen vulde en zwart in het gelaat werd
sneefde juist weer een batsman van Lan
cashire en al de adem van den armen patriot
ontsnapte hem weer. En niet alleen dat
maar hij kon zelfs zijn vreugde niet meer uit-
krijschen.
In Lancashire's tweede innings zagen wij
or.geloofelijk cricket. Bowes begon opnieuw,
en Watson's sterfelijkheid werd aan 't
menschdom getoond. Zijn innings hing aan
een gebroken draad; zijn drie stumps stonden
naakt en eenzaam; het bowlen flitste rondom
de randen van zijn bat. Het was ten onder
gang gedoemd. Ernest Tyldesley nam hem in
bescherming en werd zijn schild en toeverlaat.
Watson werd weggehouden van Bowes; Tyl
desley weerstond hem met zijn koel en mees
terlijk batten. Hij redde dezen dag voor zijn
county; hij sleep het lemmet bot van Bowes'
feilen speer; hij wierp zich met zijn gansche
lichaam in de verdediging tegen den vijandig-
sten balen met welk een stijl en beheer-
sching batte hijZijn cricket ontroerde ons.
Watson was strijdlustig genoeg jegens de
andere Yorkshire bowlers, die om de waarheid
te zeggen een droevig stelletje waren. Twee
felle vieren sloeg hij op Turner, als een krijgs
man. Ernest Tyldesley toonde hem, en ons
a,llen. hoe men Bowes majesteitelijk kon
„hooken".
Watson zette een hevig bombardement in
op Verity en Fisher, die goede buit voor hem
waren, toen Bowes rust nam. Hij batte met de
felle kracht van een man die weet dat hij zijn
kansen moet nemen eer het Noodlot weder
keert. Hij zwelgde in runs terwijl Bowes
wachtte op den nieuwen bal; hij was gelijk een
veroordeelde, die al het goede der wereld ver
slindt aan een laatste banquet vóór den mor
gen van zijn terechtstelling. Watson's „hit
ting" was ongeloofelijk brillant voor een man
zooals hij; het Military Cross is vaak op deze
wijze verworven. Hem als een krachtig en
forceerend hitter te zien was alsof men een
man beroofd zag van zijn normaal ver
stand....
Misschien begon deze laatste gedachte juist
bij u te rijzen ten aanzien van „Cricketer".
Ja, zulke uitingen zijn voor ons Hollanders
moeilijk te volgen. Wij zijn nietwaar dan
toch wel heel wat rustiger, en bedaarder, en
weten onszelf toch wel heel wat beter te be-
heerschen.
Tenminste tijdens en na een cricketmatch.
Ons flegma behaalt hier een afdoende over
winning met innings en runs op het in
ternationaal-vermaarde van den Brit.
R. P.
Dr. BRÜNING NAAR AMERIKA?
Naar volgens Havas verluidt zal de voor
malige Duitsche rijkskanselier dr. Brüning,
die, sedert hij zich uit het politieke leven
heeft teruggetrokken, herhaaldelijk in Ne
derland en Engeland heeft vertoefd, zich in
den loop van Augustus naar de Vereenigde
Staten inschepen, waar hij een aantal lezin
gen zal houden. Waarschijnlijk zal dr. Brü
ning niet voor de a.s. lente naar Europa te-
ïagkeerea» d
GRAAF MARCHANT ET D' ANSOIBOTJRG1
uit Amsterdam, lid van de Eerste Kamer
der Staten Generaal spreekt Dinsdag 131
Augustus in beide Schouwburgen (Jansweg
en Wilsonsplein). Eveneens spreekt J. STET
uit IJmuiden. Aanvang 8.15. Kaarten a 20
cents, werkloozen 5 cents nog verkrijgbaar
aan beide Kringhuizen:
FRANS HALSPLEIN 7 en FLORASTRAAT 14
(Adv. Ingez. Med.)
En Scheveningen
op een killen avond.
Waarom gaan de Hagenaars nu niet eens
naar Scheveningen wanneer er géén zon is?
Op zulk een kille, winderige avond.
Houtmeijer een woestenij van rieten stoe
len en ijzeren tafels en zes gebruinde kellners,
zes maal de vleesch-geworden verveling, recht
op in de leegte.
Het Gevers-Deynootplein, zoo wijd, zoo leeg,
zoo grijs. Het roode dak van Louis Davids
wordt méégezogen in de grauwte. De licht
lijnen van de Kurhauskoepel zijn vurige zin
loosheid. Langs het trottoir van Palermo-
Casino-Maxim schuift scheef een beschonken
heer, die vergeefs alle trappen van het Palais
de Danse beklommen heeft, om door den rood
en gouden portier teruggewezen te worden.
Ik ken dezen heer. Hij is een bekend heer.
Zelfs een te goeder naam bekend heer. Maar
vanavond hangt zijn lichamelijke en maat
schappelijke existentie scheef en doelloos in
de stilte. Hij verdwijnt in een van de drie
deuren, waarachter de saxofonen hijgend
ademen. Zoo dadelijk zal hij terugkomen. En
nóg scheever hangen. En nóg hopeloozer zoe
ken naar aanvang en einde van zijn aanwe
zigheid in de smakelooze ruimte die „leven"
heet.
De andere kant. De Galerij onder de Gale
ries. De doode kant. De leegte. En Boeatan.
Eén dame eet rijst in een profusie van licht.
Dit heele, witte, lange gebouw is er voor deze
ééne dame. Deze hall, deze trappen, tweehon
derd kamers, een eetzaal, een conversatiezaal,
krissen, sarongs, edelsteenen en reukwerken
zijn. gebouwd, opgezet,.neergevlijd rond deze
ééne rijstetende dame.
Op het strand zelf, in dé koude, den wind,
de verlatenheid, staan langs het plankier de
winkeltjes. Een juffrouw in een omslagdoek
staart wezenloos naar de zee. Vóór haar lig
gen, volslagen zonder zin, gevulde koeken,
nogablokken, vruchtenschijfjes, chocoladc-
reepen, zuurtjes. Wat doet deze juffrouw met
deze wagonlading lekkernijen aan het Noord
zeestrand? Het ware even nuttig, wanneer zij
zóó. mét haar pepermuntstokken cocosmaca-
ronen en ontbijtkoeken op het hoogste duin
van Texel stond; of tusschen Roden en Diever
op de Drentsche hei.
Een aardig meisje loopt in den wind over
de Pier. Zij is jong en blond en haar beenen
staan schrap tegen den storm, die zooals
de dichters dat noemen haar lichaam in
haar kleeren boetseert. Er zijn wel eens ieelij -
ker dingen geboetseerd. Maar waarom staat
zoo'n aardig meisje boven de zee en staart in
de golven? Ik weef daar zéér romantische
dingen omheen. Doch het kan wel zeer on
romantisch zijn. Misschien is zij de juffrouw
uit het uitgeperste-druivententje. Misschien
wacht zij op haar verloofde, die met haar naar
Kees Pruis zal gaan. Misschien is het zéér ro
mantisch en heeft zij verdriet. Hoeveel aar
dige meisjes hebben op de Pier juist op de
Pier verdriet gehad? Wanneer de zon
schijnt over de branding denkt ge daar niet
aan. Maar op een leegen, herfstigen avond in
Augustus staat de gedachte-aan-verdriet
recht-overeind boven de zee.
Onder de Rotonde zitten de menschen bij
elkaar in de luwte. Alle stoelen leeg, maar op
één plekje zitten er honderd, mannetje aan
vrouwtje, en het strijkje speelt in de scheme
ring, die in den nacht vergaat.
Het concert in het Kurhaus is afgeloopen.
Om half elf stroomen plotseling achthonderd
menschen van de trappen. Stemmen en voet
stappen. Bontmantels en hoog-opgezette re
genjaskragen. Twaalf gaan er poffertjes eten
in dat stukje kermis tegenover Palace. De rest
verdwijnt, per gele en blauwe, naar de stad.
Het Gevers-Deynootplein is leeg. Uit Paler
mo, Maxim, Casino dringen de syncopen des
vermaaks de leegte in. De scheeve heer van
onbezoedelde reputatie stommelt een van de
drie deuren uit. Hij doet niet dwaas. Hij zegt
niets. En zingt niets. En schreeuwt niets. Hij
hangt alleen maar schuin in de ruimte. En
die ruimte is vanavond ontzaggelijk wijd In
die wijdheid is deze heer geen dissonant, maar
een accent. Hij gaat, koppig en goedsmoeds,
ten zesden male alle trappen van het Palais
de Danse beklimmen, teneinde zich te verwon
deren over de ongastvrijheid van den rood-
en-gouden portier.
De dame onder de Galerij bestelt nog een
portie kroepoek na.
De juffrouw langs het plankier kauwt, ge
dachteloos naar de zee starend, een van haar
eigen cocos-macaronen.
Het meisje op de Pier was zoo romantisch
niet, als wij samen gedacht hebben. Zij moest
papa. die in het Paviljoen werkt, zijn avond
boterham brengen.
Vóór de Bijenkorf ontmoet zij een eenzaam
heer. die vermanend zijn vinger opheft: „doe
maar geen moeite, freule, je komt het Falais
de Danse niet in; de portier wil het niet; hij
zegt dat het vol is; er kan geen mensch meer
bij; probeer het maar niet, meisje
Maar morgen schijnt de zon weer over
Scheveningen en dan is alles anders.
Mr. E. ELI AS.
Koninklijke familie in
Schotland.
Met den gewonen trein, waaraan het Ko
ninklijk Salonrijtuig was gekoppeld, zijn
Dinsdagmiddag te 13.46 uur de Koningin en
Prinses Juliana te Vlissingen aangekomen om
zich in te schepen voor haar vacantiereis naar
Engeland. Op het station werden de Koningin
en de Prinses verwelkomd door den burge
meester van Vlissingen, den heer C. A. van
Woelderen, terwijl verder aanwezig waren de
bedrijfsleider van de Maatschappij „Zeeland"
de heer Bensink, dé Commissaris van politie
en de stationschef.
Een groote menigte was opgekomen om de
Vorstinnen toe te juichen. Het publiek wers
echter niet op het station toegelaten.
Begeleid door den burgemeester begaven de
Koningin en de Prinses zich naar de gereed
liggende „Mecklenburg", met welk stoomschip
zij de reis naar Harwich maken. Toen te 5 mi
nuten over 2 de ..Mecklenburg" vertrok, ver
schenen de Koningin en Prinses Juliana op
het dek om de juichende menigte toe te wui
ven.
De Koningin en Prinses Juliana zijn in Li
verpool Street Station om negen uur dertig
ontvangen door de leden van de Nederland-
sche legatie. De vorstelijke personen reisden
in een specialen wagen, die aan den gewonen
trein was gehaakt. Een groote menigte belang
stellenden verdrong zich in de nabijheid van
den koninklijken wagen, doch een krachtige
afdeeling politie wist de vereischte afstand te
bewaren. De koninklijke wagen was vroolijk
met bloemen versierd.
LONDEN, 7 Augustus. De Koningin is
vanochtend om 7.17 uur te' Edinburgh gearri
veerd. Om half acht vertrok de trein naar
Perth. Op het station Edinburgh was ter be
groeting aanwezig de consul der Nederlanden.
De adjudant van de Koningin verklaarde, dat
het gezelschap een aangename reis had ge
had en dat de overtocht naar Harwich uitste
ken was verloopcn.
Gedurende het oponthoud op het station van
Edinburgh liep H. M. heen en weer in de gang
van den slaapwagen en bleef zoo nu en dan
voor een raampje staan. Er scheen een ver
rukkelijk ochtendzonnetje en er was geen
wolkje aan den hemel. Rekening houdende
met den nadrukkelijken wensch van H.M. heeft
men zich op het station van Edinburgh ont
houden van ieder plechtig ver-toon.
VLIEGERS BESCHADIGEN VLIEGTUIG.
Zeildoek van een K.L.M. vliegtuig, dat op
de lijn naar Knocke vloog, is te Vlissingen
door vliegers beschadigd. De schade was ech
ter zoo gering, dat het vliegtuig de reis naar
Amsterdam jkozLïoctf tzetten»
De wethoudersverkiezingen.
Herkiezing van drie wethouders te
verwachten?
De aangekondigde conferentie tusschen ver
tegenwoordigers der verschillende raadsfrac
ties (met uitzondering van de communisten
en de heer Bouman, die zooals gemeld, niet
uitgenoodigd waren) ter bespreking van de
aanstaande wethoudersverkiezingen heeft
Dinsdag ten Stadhuize plaats gehad, onder
leiding van den heer M. A. Reinalda.
De conferentie, waarbij niet over per
sonen werd gesproken, duuróe slechts kort:
een half uur.
Bepaalde overeenstemming werd niet be
reikt.
Van den kant der S.D.A.P. werd de eisch
van twee zetels in liet college van B. en W.
naar voren geschoven: echter mag worden
aangenomen, dat de soc.-dem. fractie ook met
één zetel genoegen zal nemen.
Van de zijde der rechtsche raadsfracties
die te voren al overleg hadden gepleegd
werd medegedeeld dat genoemde fracties de
bestaande verhouding in het college onver
anderd wenschten te zien.
Naar wij vernemen is het zeer waarschijn
lijk, dat de heeren Van Liemt, Roodenburg en
Gerritsz herkozen zullen worden. Blijft- over
de vierde wethouderszetel, die thans door een
Vrijz. Dem. wordt bezet, maar waarop wat
fractiesterkte betreft de Vrijheidsbond ook
aanspraak kan maken.
Wij hebben geïnformeerd, of overleg terzake
tusschen deze beide fracties zal volgen, maar
men kon ons hieromtrent nog niets mede-
deelen.
Inbraak bij den burgemeester
van Bennebroek.
Voor den vijfden keer.
Voor den vijfden keer is in#den nacht van
Dinsdag op Woensdag ingebroken in de wol
ning van den burgemeester van Bennebroek,
die bij familie in 's-Graveland vertoeft.
De Heemsteedsche politie arresteerde dien
nacht twee ongeveer 20-jarige jongemannen,
N. en R„ uit Amsterdam, die zij op Heem-
steedsch terrein met een koffer aantroffen,
komende van Bennebroek. Zij waarschuwde
daarna de politie van Bennebroek, die aller
eerst dacht aan de woning van den burge
meester. omdat die nu al vier keer door inbre
kers is bezocht. Bij onderzoek bleek de ver
onderstelling juist te zijn: de inbrekers, die
door inklimming binnen waren gekomen,
hadden alles overhoop gehaald en verschillen
de dingen meegenomen, als: een koffergramo-
foon, sigaren en een flesch wijn.
De aangehoudenen hebben bekend en zijn
te Heemstede ingesloten.
Nader vernemen wij nog. dat een nachtwa
ker van den Nachtvcilighcidsdiemt een deur
van de betrokken woning ..aan" heeft zien
staaneu daarna ook de politie heeft gewaar
schuwd,
(De bouw van 34 boerderijen in
den Wiervng er meer polder is aan
besteed.)
Vierendertig boerderijen
Zijn in één slag aanbesteed.
Onze nieuw gewonnen polder
Wordt wel grondig aangekleed-
In de boerderijbedrijven,
Noord en Zuid en Oost en West,
Gaat het, om het zacht te zeggen,
Tegenwoordig niet zoo best.
Ook de boer zit vol van zorgen
En men hoort van allen kant.
Dat hij dikwijls erg het land heeft,
Ook al heeft hij dan het land.
Als ze zooveel boerderijen
In dien polder bouwen gaan,
Moeten vierendertig boeren
Daar toch ook weer van bestaan.
Met dit bouwen op de toekomst
Wordt toch wel wat geriskeerd
Als de boer straks gaat verbouwen,
Raak' hij niet verbouwereerd.
Voor zijn lust tot ondernemen
In zoo ongekend getal.
Kan men voor den boer slechts hopen.
Dat hij beter boeren zal.
P. GASUS.
OVERPEINZINGEN VAN
EEN OUD-LEERLING
We zijn weer thuis.
Na een eenigszins vermoeiende, maar
in vele opzichten fraaie en interessante reis,
zegt Oom Johan, zijn we weer in de lage lan
den bij de zee teruggekeerd.
't Was een heele zit; ik was blij, toen
ik mijn beenen weer eens strekken kon, zegt
Oma.
Toch is-het eten in zoo'n Speisewagen
niet je dat voor het dure geld, dat je er voor
betaalt, zegt, Tante Clara. En al die uien.
neen. geef mij mijn Hollandsche pot maar.
En jullie hebt, je in tusschen geamuseerd
met een ministercrisis hè. zegt Vader tegen
de Mullers, die een avondje komen luisteren
naar onze verhalen.
Prachtig prachtig, nee werkelijk éénig
mooi. Herinner je je nog dat we bij dien
watervalEn toen met die autobus?
Nou maar Tante, toen zat u toch leelijk
in uw rikketik, zeg ik brutaal.
Maar dat neemt Tante Clara niet.
Nee. zeg nu zelf Anna, 't was onverant
woordelijk. En met zoo'n vaart. Iederéén
hield z'n hart vast.
Maar de hotels, uitstekend. Je kon 't je
niet beter wenschen. En alles overvloedig
hoor. Niet van die afgepaste porties. Nee,
heusch, niets dan lof.
En een alleraardigste bevolking. Niets
opdringerig of zoo. En zoo gewoon, je voelde
je dadelijk bij die menschen thuis.
Ja, veel touristen. En van die sportieve
typen zag je er. Rugzak op den rug, van die
zware bergschoenen en natuurlijk iedereen
met een bergstok.
Ja, daar kan Je gewoon niet zonder. Al
loop je maar even naar de bus 's avonds, je
stok neem je mee.
Hoe eigenaardig toch, vinden de Mul
lers. Hier zou je er als dame niet over den
ken.
Oh, maar daar. Heusch hoor.
En mooi weer?
Stralend, stralend. En toch niet tè warm.
Werkelijk in alle opzichten volmaakt.
Ja, 't was een bijzonder geslaagde inzet
van de vacantie, zegt Oom Johan onvoor
zichtig.
Want nu vatten de Mullers vuur.
Die leeraren hebben toch maar een le
ventje. Kerstvacantie, Paaschvacantie. twee
maanden groote vacantie, 's middags ik weet
niet hoe vaak vrij
Maar Oom Johan geeft geen kamp. En er
ontspint zich een langdurige discussie tus
schen Oom en mijnheer Muller-over de zware
eischen. zoowel psychisch als physiek, die
aan den leeraar van tegenwoordig worden
gesteld Ik ken dat verhaal al en dus luister
ik maar naar de dames.
Veel toilet? Nee. dat kan ik niet zeggen.
Nou maar in dat Kurhaus anders: weet
je nog die dame met dat witte bont?
Nou ja. daar. Maar overigens, nee. Spor
tief zie je. echt. sportief.
Nog een kopje thee?
Ja, de thee, die hebben we gemist,
's Morgens ontbijten met koffie, nee. dat is
voor ons toch niet je ware.
En als je nog eens thee bestelde was 't
net gootwater.
Ja gek. daar schijnen ze in 't buitenland
toch den waren sla? niet van te hebben.
Toen wij in Engeland waren, zegt me
vrouw Muher, toen viel het ons dadelijk op.
zóó als we in 't hotel afstapten....
De Mullers zijn een en twintig jaar gele
den in Engeland geweest. Op hun huwelijks
reis, En de verhalen er van ken ik van bui
ten. Dus sluip ik listig de kamer uit. Als ik
de deur achter me dicht doe hoor ik nog net
Tante Clara:
Nee, dat zie je als huisvrouw dadelijk.
Daar moeten ze mij niet mee aankomen;
nee. alles klare boter hoor.
En zoo draait het gesprek door. Verge
zichten en thee. watervallen en versche
broodjes aan 't ontbijt, eeuwige sneeuw en
Duitsche biefstuk, rotspartijen en een glaasje
wijn bij het eten.
Die arme Mullers moeten alles slikken.
Want wat is nu Engeland van 21 jaar ge
leden tegenover Zwitserland van de vorige
week?
v GRQEg S_2S0t 13» j
Door Mussolini's jongste mobilisatiebesluit zijn
thans in totaal 13 divisies opgeroepen.
oag 4
Abessynië tracht te Londen een lecning te
sluiten.
poe 4
Lord Linlithgow zal Lond Willingdon opvolgen
als onderkoning van Indië.
pas. 4
Reeds 81 Ossenaren zijn gearresteerd.
Dag. 3
De Commissie voor de Schoone Letteren van
de Maatschappij der Ncdcrlandsche Letter
kunde biedt haar ontslag aan.
pae. 3
Nog geen overeenstemming over, de Haarlem-
sclie wethoudersverkiezingen.
pag. 1
V.R-A. wint van de Harrow Wandereus.
pag. 7
Laatste Berichten.
pag. 5
ARTIKELEN, ENZ.
R. P.: Engelsch drama.
oag. 1
Emile Schreiber: Indrukken van den Japan-
schen landbouw.
pag. 4
Mr. E. Elias: Wij in Den Haag.
pag. 1
Overpeinzingen van een oud-leerling.
pag. 1
J. II. de Bois over: De wandeling van J. H.
Scholte in TeyleFs museum.
nas- 3
Bekende Haarlemmers: De heer F. J. Rohlfs.
pag 3
AARDBEVING IN HONGARIJE.
In de Hongaarsche stad Bekes heeft gister
avond een krachtige aardbeving plaats gehad,
die gepaard ging met onderaardsch gerom
mel, terwijl in talrijke woningen het huisraad
in beweging werd gebracht. Als gevolg van
het onderaardsch gerommel en de aardbeving
maakte zich een groote schrik van de bevol
king meester, die zich op straat begaf. Men-
schenlevens zijn niet te betreuren. Ook te
Yosa en Bekes Csaba zijn aardschokken waar
genomen.
Fietsers, denkt om uw
rijwielplaatje!
Heden de laatste dag van het respijt.
Wij herinneren onze lezers eraan, dat het
heden de laatste dag is, waarop men met een
oud rijwielplaatje mag rijden. Morgen, Don
derdag. zal de politie bekeuren indien men
zijn fiets nog niet van een belastingmerk
heeft voorzien.
De opvolger van Mgr. Jansen.
Prof. dr. J. de Jong tot co-adjutor benoemd.
Prof. dr. J. de Jong.
Naar de correspondent van dc „Tijd" té
Rome seint heeft de Paus tot co-adjutor met
recht tot opvolging van den aartsbisschop
van Utrecht benoemd den president van het
Groot Seminarie Rijsenburg prof. dr. J. de
Jong met een gelijktijdige benoeming tot ti
tulair aartsbisschop van Rusio.
De aanstaande opvolger van den aartsbis
schop prof. dr. J. de Jong is 10 September 1885
te Nes op Ameland geboren. Na zijn studie te
hebben volbracht aan het Klein Seminarie te
Culemborg en aan het Groot Seminarie te
Rijsenburg, ontving hij in 1908 de priesterwij
ding. In het zelfde jaar werd hij naar Rome
gezonden om zijn studies nader voort te zetten.
Drie jaar later promoveerde de jonge priester
tot doctor in de philosophic en dc theologie.
Hij werd benoemd tot kapelaan te Amersfoort
in de parochie van St. Franciscus Xaverius;
nog binnen het jaar volgde zijn aanstelling
tot conrector bij de Zusters van Onze Lieve
Vrouwe in dezelfde stad
In 1914 werd dr. de J„__g .1 pro
fessor in de kerkgeschiedenis aan het Groot
Seminarie Rijsenburg. In 1931 werd prof. dr.
De Jong benoemd tot president van dit semi
narie terwijl in 1933 zijn benoeming tot ka
nunnik van het metropolitaankapittel volgde.
De nieuwe co-adjutor is officier in de Orde
*-yan Oranje-Nassar»,
