Door het water-rijke Amsterdam
Studenten-studiën.
V R IJ D A G 20 SEPTE M B EE 1933
HAAEEE M'S DAGBEA'D
3
Oud stedenschoon, varende bewonderd.
Ervaringen van
een Eerstejaars in Amsceruu...
Melkrijder op overweg door
den trein gedood.
Zijn wagen werd een kilometer meegesleurd.
DUITSCUE CONSUL TE AMSTERDAM
OVERLEDEN.
vroeger eeuwen de vrouwen afscheid namen
van de zeelieden die uitvoeren, om via de
Zuiderzee de Noordzee te bereiken. Met eenige
moeite passeert onze boot de Oude Zijds Kolk.
maar die traagheid is ons passagiers welkom
want juist dit puntje is het allermooist. Hoe
veel schilders en etsers hebben daarop reeds
hun krachten beproefd? Amateur-fotografen
hebben er ook menig plaatje verschoten! De
huizen zoo vlak aan het water doen eveiu aan
Venetië denken.
De vaart door de Oude Zijds Voorburgwal
brengt ons nog langs eenige oude historische
gebouwen. No. 40 is het huis „Onze Lieve Heer
op Zolder", welke naam herinnert aan het
feit. dat daar gedurende de Hervorming dooi
de Roomsch-Katholieken op zolder kerk werd
gehouden. De priester las daar de Mis. In het
altaar was een verborgen deur om de kerk
gangers bij een overval gelegenheid te geven
te vluchten.
De Oude Kerk dateert van 1300. Het oude
en het nieuwe Stadhuis geeft ruimschoots ge
legenheid tot vergelijking van bouwstijlen. De
Bank van Leening is ondergebracht- in een
mooi gerestaureerd oud gebouw. Ook zijn hier
nog resten van oude kloosters te bewonderen.
Tenslotte varen wij nog door den Grim-
burgwal (waaraan het Binnengasthuis en de
Universiteitsgebouwen staan) om aan het
Rokin weer plaats te maken voor anderen,
die ongetwijfeld even veel genieten zullen van
dezen mooien tocht.
C. J. VAN T.
Van Amsterdam naar.
Amsterdam terug.
Want het roer raakte onklaar.
Toen Donderdagmorgen te half negen de
salonboot van de HollandVeluwe Lijn
„Kasteel Staverden" van Amsterdam vertrok,
met bestemming Harderwijk, zullen de pas
sagiers niet vermoed heben, dat zij vijf en
een half uur onderweg zouden zijn zonder
hun doel, Harderwijk te bereiken.
Op weg naar Harderwijk is de rosrin richting
van de „Kasteel Staverden" onklaar geraakt.
Na door de raderboot ..Stad Harderwijk" van
de Holland-Veluwe Lijn te zijn opgepikt, is
het schip naar Amsterdam teruggebracht
waar de passagiers omstreeks twee uur arri
veerden.
DE KINDERMOORD OP HET WATERLOO-
PLEIN.
In hooger beroep is tegen den moordenaar
van Sara Beugeltasch, die verleden jaar op
het Waterlooplein in een bananen pakhuis
werd gedood, wederom levenslange gevange
nisstraf geëischt.
MINISTER DECKERS ANTWOORDT DE
EERSTE KAMER.
In de Memorie van Antwoord aan de Eer
ste Kamer betreffende de begrooting van
het Landbouw-crisisfonds. merkt de nieuwe
minister van Landbouw en Visscherij. mi
nister Deckers op. dat de regeering streeft
naar lagere productiekosten, en dat voor
zichtige aanpassing zeer geboden is. Er zijn
zware offers van het Landbouwcrisisfonds
gevraagd, en de toekomst is onzekerder dan
ooit.
Het voortdurende streven der regeering is
echter gericht op verbetering in den toe
stand van melkveehouderij en den tuin
bouw, waarbij ook de andere takken niet
zullen worden vergeten.
Ik lig met mijn voeten in de lucht. Ik geloof
dat ik nog nooit van mijn leven zoo moe ber.
geweest.
Er zijn 221 brieven op de advertentie geko
men. Tweehonderdeenentwintig'. Ze begon
nen allemaal met: In verband met uwe an
nonce en ze boden allemaal kamers aan.
Zindelijke frissche kamers. Kamers met
stroomend water. Kamers in het centrum
Kamers in rustige buitenwijken. Kamers een
twee en drie hoog. Zit-slaapkamers. Kamers
met gebruik van bad. Kamers met kookgele
genheid. Heele fiats. Kamers met ontbijt er.
met volledig pension. Kamers op eerster:
stand. Kamers met ruim uitzicht. Gemeubi
leerde en gestoffeerde kamers. Kamers van
een tientje in de maand tot „prijs nader
overeen te komen."
Ik zat er vreeselijk mee in, want ik dacht
eigenlijk, dat de beleefdheid van me eischte
op 220 van die Drieven te antwoorden om te
vertellen, dat ik van hun aanbieding geen
gebruik kon maken. Maar Daan zei: Ben je
nou heelemaal van de ratten gebeten en ver
scheurde^ er dadelijk zevenennegentig. Dat
waren de zindelijke frissche slaapkamers, de
flats en de kookgelegenheden. Toen gingen
de gestoffeerde er aan en de rustige buiten
wijken. Toen de erg dure en de erg goed-
koope. En eindelijk hield ik er zeventien over.
Ik vor.d wel. dat de keus nu erg klein was. In
deze tijden kan je toch heel wat meer brie
ven op een advertentie verwachten.
We hebben een landkaart van Amsterdam
opgescharreld en daarop mijn ronde uitge
stippeld. En die ben ik nu afgedraafd en daar
van lig ik nog op apengapen.
De eerste was een kapper. Hij zei: Knip
pen of scheren? Ik zei: Nee, 'n kamer.
Die is allang weg. zei hij.
O. da's mooi. zei ik.
De tweede was op een gracht. Met ruim
uitzicht in de takken.
Bent u op kantoor?
Nee. ik word student, zei ik vol trots.
Oh nee, dan maar niet. Van studenten
heb ik glad genoeg, 't Is hier een net huis.
'k Heb een heer en die heb ik al drie jaar.
Maar da's dan ook een héér. Nee, over mijn
drempel geen gootwaggelaars.
De derrie was een weduwe.
Gut bent u geen meisje? Ik dacht zeker
dat u een meisje was.
Ik kon er niets aan doen, maar een meisje
was ik niet.
De vierde werd juist wegens achterstal
lige belasting in het openbaar verkocht.
De vijfde stonk naar groene zeep, roode
'kool en blauwsel.
De zesde had geen bed.
Gunst ik ben altoos heeren met bed ge
wend.
Ja. maar ik ben bedloos, zei ik.
Jammer dat 't nou op een bed moet af
springen, vond ze.
De zevende was al voorzien.
De achtste werd juist begraven.
De negende was geen fatsoenlijk huis.
De tiende was in bad.
De elfde was heelemaal vermolmd.
De twaalfde was een barones met huiselijk
verkeer.
Be dertiende gaf vioollessen aan beginne
lingen.
Maar bij de veertiende ben ik geslaagd. Nu
heb ik een kamer heelemaal voor mezelf. Een
kamer in een hoekhuis met uitzicht over
drie straten en eiken Vriidag een draaiorgel
Een kamer boven een handwerkwinkel en
ender een doove juffrouw die iets is bij de
Staatsloterij.
Mijn ploerterij zoo noem je dat als je
student bent reist in schrijfmachines en
heeft een vrouw en een zoontje, waarvoor hij
een groote toekomst heeft weggelegd, maar
dat nu nog in de box kruipt en mij een pluk
haar uit het hoofd heeft gerukt. Enfin, dat
moet er toch af.
Moeder is weemoedig over mijn vertrek er.
de staat van mijn onderpantalons. Zij spoort
mij den heelen dag aan mij reisvaardig te ma
ken.
Maar voorloopig blijf ik liggen met mijn
•beer.en in de lucht. En ik scheld in stilte op
Daan. omdat hij mij mijn ronde niet in omge
keerde richting heeft laten loopen.
A. A. MATRIS.
Wordt de Nederlandsche
weermacht versterkt?
In de Troonrede is aangekondigd, dat de
regeering heeft besloten maatregelen te ne
men tot versterking van onze verdedigings
middelen. Naar de Tel. verneemt ligt het in
de bedoeling het tempo van moderniseering
van onze weermacht, mede in verband met
de internationale toestanden, te versnellen.
De bedoeling is, in de naaste toekomst over
te gaan tot den aankoop van meer vlieg
machines, moderne, sterke zoeklichten, af
weergeschut, alsmede onze nvundtievoorra-
den op grootere schaal dan uit bezuinigings
overwegingen anders zou zijn geschied, aan
te vullen.
Na dit uitstapje op het IJ varen wij bij den
Schreierstoren weer de binnenwateren in.
Deze toren kreeg dien naam omdat daar in
De Oude Zijds Kolk bijna Venetië.
Op de spoorlijn NijmegenVenlo nabij
duyk is Donderdagmiddag omstreeks twaalf
uir een ernstig ongeluk geschied.
Op den onbewaakten overweg is de melk
rijder H. Arts, die daar met zijn met een
oaard bespannen melkwagen passeerde, ge
grepen. De melkrijder werd gedood. Het paard
bleef ongedeerd. De wagen werd ongeveer
een kilometer medegesleurd. De lantaarns
van den trein werden beschadigd.
H. Arts bracht bij wachtpost 20 in den
onbewaakten overweg te Katwijk onder Cuvk
eenige melkbussen. Nadat hij de bussen had
afgeleverd, is de man. zonder acht te slaan
op den naderenden sneltrein, die Om 12.12
uur te Cuyk moest arriveeren, achter op zijn
wagen gesprongen met het noodlottig gevolg,
dat de wagen door den sneltrein werd ge
grepen en over grooten afstand werd mede-
gesleurd. Als door een wonder is het paard
ongedeerd gebleven.
Het lijk van den 40-jarigen heer Arts. aie
vader was van zes kinderen, is naar het
lijkenhuisje te Katwijk vervoerd.
Door onze lens gesnapt
In antwoord op dit tweede voorstel der
Tilburgsehe stakers aan den bemiddelaar,
het Eerste-Kamerlid den heer P. W. de Jong,
zal deze aan het stakingscomité mededeelen.
dat hij blijft bij zijn standpunt niet te be
middelen, aangezien ook in het tweede voor
stel der stakers van opschorting van
loonsverlaging sprake is.
DE DRAGON RAPIDE-VLIEGTUIGEN TE
AKYAB.
De di'ie De Havilland Dragon-Rapide-vlieg
tuigen PH-AKU, PH-AKV en PH-AKW van de
K. N. I. L. Mwelke op weg zijn naar Indië en
gebruikt zullen worden bij de karteering van
een gedeelte van Nieuw-Guinea, zijn te Akyab
geland. Alles is wel aan boord.
Doorkijk bij een der bruggen van de Heerengracht.
Amsterdam spant zich in vreemdelingen te'
trekken. Nu er minder buitenlanders komen
dan in den goeden tijd toen er geen crisis
was, is de hoop meer gevestigd op landgenoo-
ten. Wat voor een Yankee zelfs de moeite
loont den oceaan over te steken, is toch zeker
óók bezienswaardig voor hem die per trein of
tram voor eenige kwartjes naar de hoofdstad
rijdt!
Veel heeft Amsterdam den bezoeker aan te
bieden. Ook op het gebied van oud steden
schoon. In de binnenstad is veel uit vroeger
eeuwen bewaard gebleven, zóó veel zelfs, dat
het niet alleen details geworden zijn, maar
dat er op sommige punten zelfs nog een sfeer
van het oude over gebleven is. Dat komt vooral
omdat bijna alle grachten er zijn er en
kele gedempt om te kunnen voldoen aan on
afwijsbare verkeerseischen bewaard zijn.
Deze grachten met hun smalle wegen en
hooge bruggen mogen een doorn in het oog
zijn voor den verheerlijker van het snelver
keer, zij mogen in den zomer kwalijk rieken,
zij hebben toch ook de groote verdiensten, dat
zij het stadsbeeld tot een schilderachtig ge
heel maken. Amsterdam zou immers Amster
dam niet meer zijn als het zijn grachten
moest missen!
Ondernemers organiseeren den laatsten tijd
met goede snelvarende motorbooten rond
vaarten door de grachten en de havens. Eerst
op zoom tocht leert men de schoonheid van
het waterrijke Amsterdam eerst in vollen om
vang waardeeren.
Onze gids was blijkbaar een man die van
cijfers houdt. Nog nauwelijks doorsneed onze
boot het Rokin of hij begon te vertellen dat
Amsterdam nog 58 grachten en 452 bruggen
heeft. Wij kunnen u zoo verontschuldigde
hij zich blijkbaar bij zijn passagiers niet
door alle grachten varen, maar de mooiste
puntjes zullen wij u laten zien. Hij heeft ook
die belofte ingelost.
Er is sprake van het Rokin te dempen. Mis
schien denkt men „er blijven dan toch nog
57 grachten over", maar toch zou het jam
mer zijn als het Rokin straat werd. Het trot-
sche gebouw van de Nederlandsche Bank en
de fraaie Munttoren zouden zich niet meer
daarin spiegelen, wat het stadsbeeld ongetwij
feld zou verarmen. Deze laatste uitdrukking
brengt ons in herinnering den uitroep van. een
Amsterdammer uit ons gezelschap, die nu zijn
eigen stad aan het verkennen was. Hij ver
telde, bij het zien van het bankgebouw, in on-
vervalscht Kattenburgsch aan zijn vrouw,
dat daar de kelders waren voor het bewaren
van onze millioenen aan goud. Wat dicht bij
hè! Ja zei zijn wederhelft filosofisch: „maar
we bennen er nog even ver af als altijd!"
Van het Rokin kwamen we in den Amstel
waaraan Amsterdam niet alleen zijn naam
maar ook veel schoonheid dankt, al is die in
haar weidschheid van een ander karakter
dan het meer intieme grachten-mooi. Op den
Amstel is nog een vrij levendige scheepvaart.
In tegenstelling met de grachten, die juist
een droevig beeld toonen van de misère in de
binnenscheepvaart. Onze gids had de daar op
gelegde scheepjes geteld: 400! Allemaal
schippers die mosten stempelen omdat er geen
vrachtjes te vangen zijn. Door de concurrentie
der vrachtauto's en het door de crisis afge
nomen transport. Oppervlakkig beschouwd
geven die vaartuigen bedrijvigheid in de
grachten, maar wie nauwlettend toeziet, ont
dekt als spoedig de uiterlijke teekenen van
deze schippers-ellende,
Na onder de Blauwbrug te zijn doorgeva
ren bereiken wij de Heerengracht. Een van
de mooiste grachten. Hier woonden in vroe
ger eeuwen de patriciërs, nu zijn de fraaie
woningen van dat voorgeslacht 'bijna zonder
uitzondering tot kantoorgebouw ingericht.
Vooral de bocht van de Heerengracht levert
van het water gezien een bijzonder fraai
beeld.
Een aardig effect wordt ook verkregen bij
het varen onder de breede bruggen. Als de
boot daaronder is wordt het bijna donker,
maar juist daardoor is het zoo verrassend het
lichte stadsbeeld weer te zien opdoemen als
het ware omlijst door die zwarte donkerte.
Prachtige doorkijkjes geven ook de bruggen
die men links en rechts passeert, vooral die
bij de Reguliers- en de Leidsche gracht.
De Brouwersgracht die wij nu bereiken is
ook een paradijs voor een schilder. Nu geen
patriciërswoningen maar typische oude pak
huizen aan den kant.
Van de Haarlemmersluis komen wij ver
volgens op het IJ. Daar genieten wij van het
fraaie gezicht op het Centraal-station en de
St. Nicolaaskerk. Het IJ is nóg weidscher. nóg
mooier dan de Amstel. Alleen is het jammer
dat wij ook op dezen tocht door de Amster-
damsche havens de crisis in het groote scheep
vaartbedrijf zien. De opgelegde oceaan-stoo-
mers liggen als in groepen verzameld en ge
ven juist daardoor een troosteloozen aanblik
Mogen wij den gids gelooven, dan liggen er
nu, ook al zijn er eenige aan Italië en Rus
land verkocht, nog 38 te wachten. Op den
slooper of op een nieuwe bedrijvigheid?
Maar gelukkig klinkt in de haven ook nog
het lied van den arbeid. Schepen varen, laden
lossen.
Na een kortstondige ziekte is Donderdag
te Amsterdam overleden de heer B. von Hahn,
consul-generaal van Duitschland.
De heer Von Hahn. die 20 October 1880
te Darmstadt is geboren, trad in 1907 te Ber
lijn aan het Ministerie van Buitenlandsche
Zaken in consulairen dienst. Van 19091912
was hij vice-consul te Shanghai, in welke
functie hij een jaar later werkzaam was te
Kopenhagen, waarna in 1914 zijn aanstelling
volgde als legatieraad bij het Ministerie van
Buitenlandsche Zaken te Berlijn. Zijn werk
zaamheden werden als bij zoovelen van zijn
ambtgenooten, onderbroken door den wereld
oorlog, waarin hij twee jaren actief heeft ge
diend. In 1921 werd de heer Von Hahn con
sul te Rotterdam, welke post hij heeft waar
genomen tot November 1928, toen zijn aan
stelling tot consul-generaal te Amsterdam
volgde.
J. R. SNOECK HENKEMANS GAAT DE
KAUfR VERLATEN.
DEN HAAG, 19 Sept. (A.N.P.' Naar
wij vernemen is de heer J. R. Snceck Henke-
mans, wethouder van Den Haag voornemens
om wanneer de Tweede Kamer de behan
deling van het wetsontwerp verlaging van de
openbare uitgaven zal hebben beëindigd als
lid van.de Tweede Kamer ontslag te nemen.
KNAAPJE DOOR AUTO GEDOOD.
Omstreeks vier uur Donderdagmiddag is het
zeven-jarig zoontje van den landbouwer Wou
ters op den Rijksweg onder Gilze, door een
personenauto gegrepen en tegen den grond
gesmakt. Ernstig gewond werd het knaapje
naar het ziekenhuis te Breda vervoerd, waar
het bij aankomst reeds was overleden.
ULTIMATUM GESTELD AAN DE
BROODFABRIEK CERES.
In de Donderdagavond gehouden verga
dering door de drie samenwerkende organi
saties van bakkersgezellen, n.l. de Algemeene,
de R.K. en de Christelijke bonden, met het
personeel der broodfabriek Ceres, is besloten
de firma een ultimatum te stellen voor het
handhaven der bakkersloonen. Mocht de fa.
bij haar ingenomen standpunt persisteeren,
dan wordt de volgende week de staking on
herroepelijk geproclameerd
Tweede voorstel der stakers te
Tilburg afgewezen.
Het conflict duurt voort.
Het stakingscomité heeft na vier vergade
ringen met de stakers den heer De Jong van
den Heuvel medegedeeld, dat onderhandelin
gen mogelijk zouden kunnen zijn op den
grondslag van de volgende vijf punten:
lo. de fabrikanten verplichten zich met de
arbeidersorganisaties nieuwe onderhandelin
gen te openen. De onderhandelingen zullen
worden gevoerd door de fabrikanten en een
speciale commissie van vertegenwoordigers
door de stakers te kiezen, verder door St.
Lambertus en De Eendracht:
2o. de fabrikanten verbinden zich, gedu
rende den tijd. dat de onderhandelingen du
ren. het oude loon uit te betalen:
3o. onmiddellijk nadat het werk is hervat,
zullen vergaderingen der organisaties met al
haar leden plaats hebben. Over de resulta
ten der onderhandelingen zal een democra
tische stemming worden gehouden;
4o. de fabrikanten verplichten zich uit te
betalen
a. de resteerende 40 procent (zooals be
kend hebben de stakers 60 pet. in de eerste
week van het conflict ontvangen)
b. het arbeidsloon gedurende de dagen,
waarop alsnog werk is verricht,
c. de vacantiedagen;
5o. er zullen geen rancunemaatregelen
worden genomen.
De heer de Jong neemt
de bemiddelingsvoorstellen
niet aan.
De gebroeders Martin.
Wij hebben het reeds gemeld: op 1 October
a.s. zal de Dansacademie Martin, alhier, zestig
jaar bestaan.
1 October 1875 werd deze academie opge
richt door wijlen den heer J. G. Martin, den
vader van de tegenwoordige leiders, indertijd
een bekende en 'populaire figuur te Haarlem.
Velen zullen zich ,.den ouden heer Martin"
nog herinneren: altijd opgewekt, bemind bij
zijn leerlingen, met wie hij. naar gelang van
hun leeftijd, steeds den goeden toon wist te
vinden. Trouwens: met een ieder, van welken
rang of stand ook in de maatschappij, ging
hij gemakkelijk om: vandaar dat hij bij een
ieder gezien was. Zijn academie hield hij hoog,
daar werd altijd keurig en correct gedanst en
hij heeft ook veel gedaan voor de verheffing
van het vak waarin hij werkte.
En dank zij de uitmuntende leiding die de
vier zoons de heeren Johan, Simon. Henri en
Martin Martin van hun vader ontvingen,
(men mag eigenlijk niet zeggen dat de oude
heer zijn jongens op 1 e i d d e. neen, hij voed
de hen .op in „danse et maintien) hebben zij
huns vaders voetsporen in alle opzichten kun
nen volgen. Ook zij staan nu weer bekend als
eerste-klas aansleeraren, steeds op de hoogte
van het nieuwste (en er is eik jaar iets nieuws
op dansgebied)ook zij houden hun inrich
ting en hun vak hóóg; ook zij hebben altijd
heel hard gewerkt.
De heeren Martin hebben de zoo bekende
dansacademie in de Schagchelstraat (de
„zaak" is nooit ergens anders gevestigd ge
weest) eenige malen moeten uitbreiden en
moderniseeren. En zij vinden hun leerlingen
niet alleen in Haarlem, maar ook te Amster
dam, Bussum en Hilversum. Bovendien heb
ben zij ook veel privé-dansonderwijs gegeven
bij de eerste families.
Zij zijn, wij mogen wel zeggen: beroemd als
organisatoren van bals en niet minder van
kinderfeesten. Alle vier hebben de gebroeders
zitting in het bestuur van de Vereeniging
„Koninginnedag", voor welke vereeniging zij
steeds belangeloos de zorgen voor de kindér-
feesten op zich nemen.
Oorspronkelijk werden in de inrichting in
de Schagchelstraat. behalve danslessen, ook
lessen gegeven in gymnastiek en schermen,
nog tot ongeveer 191Ó. Toen was daaraan geen
behoefte meer omdat de lichamelijke oefening
een onderdeel van het ondenvijsprogram der
scholen ging uitmaken. De oude heer Martin
gaf indertijd nog gratis gymnastiekonderwijs
aan minvermogenden. Sommigen van hen,
opgeklommen op den maatschappelijken lad
der (enkelen tot zeer groote hoogte) zijn de
inrichting wel eens komen opzoeken, dank
baar voor wat de heer J. G. Martin Sr. hun
had geleerd.
Hoe ver de roem van de heeren Martin ver
breid is, moge blijken uit het feit. dat hun
eenige malen is gevraagd, naar Indië te ko
men en daar een dansacademie te stichten.
Zij konden daartoe echter niet besluiten en
hebben het zekere heden niet willen ruilen
tegen een toch altijd eenigszins onzekere toe
komst: zij zijn Nederland, Haarlem en.... de
Schagchelstraat trouw gebleven.
Bekend is, dat het dansen in den loop der
jaren een geheele evolutie heeft doorgemaakt.
„Wat denkt u van de moderne dansen?"
vroegen wij den heer Simon Martin.
„Zij zijn veel moeilijker dan de oude. Die
werden gedanst volgens vaste regels, na een
bepaald aantal maten kwam telkens dezelfde
dansfiguur terug en van „leiden" was geen
sprake. Bij de nieuwe dansen leidt de heer de
dame. Men moet deze dansen aanvoelen: het
„machinale" is uit het dansen verdwenen in
onze dagen. De menschen hebben dikwijls het
idéé, dat er „niets aan" is, aan zoo'n step, of
een foxtrot, maar dat is een heel verkeerd
denkbeeld: de nieuwe dansen zijn inderdaad
veel moeilijker te leeren dan de oude."
„Denk maar eens aan de tango!" viel Mar
tin. de jongste der vier gebroeders, in. „Wie
een tango goed danst, die mag zeggen dat.
hij dansen kan!"
En zoo zal het dan 1 October feest zijn voor
de gebroeders Martin. Of neen: eigenlijk niet
voor h e n, maar voor hun leerlingen in
Haarlem. Amsterdam, Bussum en Hilversum.
Hun leerlingen, wien zij groote feestavonden
zullen aanbieden. Want zij willen nu niet, als
bij het gouden jubileum der dansacademie,
veel ontvangen, zij willen thans, bij het 60-
jarig bestaan der inrichting, alleen veel geven.
Of zij in dezen geheel hun zin zullen krijgen?
Of niet de talloos velen, voor wie zij in den
loop der jaren pretjes en feesten hebben ge
organiseerd. zich geroepen zullen gevoelen, nu
de vier gebroeders ook eens „in de bloemetjes
te zetten?"
Wie zal het zeggen?
